Eumenides
Aeschylus
Aeschyli Tragoediae. Sidgwick, Arthur, editor. Oxford: Clarendon Press, 1902.
- δενδροπήμων δὲ μὴ πνέοι βλάβα,
- τὰν ἐμὰν χάριν λέγω:
- φλογμός[*](φλογμὸς Fl V: φλοιγμὸς M) <τ᾽[*](τ᾽ add. Turnebus)> ὀμματοστερὴς φυτῶν, τὸ
- μὴ περᾶν ὅρον λοπῶν,[*](λοπῶν Wecklein: τόπων codd.)
- μηδ᾽ ἄκαρπος αἰανὴς ἐφερπέτω νόσος,
- μῆλά τ᾽ εὐθενοῦντα Πᾶν[*](εὐθενοῦντα Πᾶν Meineke: εὐθενοῦντ᾽ ἄγαν codd.)
- ξὺν διπλοῖσιν[*](διπλοῖσιν Fl V: διπλοῖς M) ἐμβρύοις
- τρέφοι χρόνῳ τεταγμένῳ: γόνος <δ᾽ ἀεὶ[*](δ᾽ ἀεὶ add. Musgrave)>
- πλουτόχθων ἑρμαίαν
- δαιμόνων δόσιν τίοι.
- ἦ τάδ᾽ ἀκούετε, πόλεως φρούριον,
- οἷ᾽ ἐπικραίνει;[*](οἷ᾽ ἐπικραίνει Fl V: οἷα ἐπικραινεῖ (eraso ι) M) μέγα γὰρ δύναται
- πότνι᾽ Ἐρινὺς παρά τ᾽ ἀθανάτοις
- τοῖς θ᾽ ὑπὸ γαῖαν, περί τ᾽ ἀνθρώπων