Eumenides

Aeschylus

Aeschyli Tragoediae. Sidgwick, Arthur, editor. Oxford: Clarendon Press, 1902.

  1. οὔ τἂν[*](οὔ τἂν Wellauer: οὔτ᾽ ἂν codd.) δικαίως τῇδ᾽ ἐπιρρέποις πόλει
  2. μῆνίν τιν᾽ ἢ κότον τιν᾽ ἢ βλάβην στρατῷ.
  3. ἔξεστι γάρ σοι τῆσδε γαμόρῳ[*](τῆσδε γαμόρῳ Dobree: τῇδέ γ᾽ ἀμοίρου codd.) χθονὸς
  4. εἶναι δικαίως ἐς τὸ πᾶν τιμωμένῃ.
Χορός
  1. ἄνασσ᾽ Ἀθάνα, τίνα[*](τί M, να add. m) με φῂς ἔχειν[*](ἕξειν Elmsley) ἕδραν;
Ἀθηνᾶ
  1. πάσης ἀπήμον᾽ οἰζύος: δέχου δὲ σύ.
Χορός
  1. καὶ δὴ δέδεγμαι: τίς δέ μοι τιμὴ μένει;
Ἀθηνᾶ
  1. ὡς μή τιν᾽ οἶκον εὐθενεῖν[*](εὐθενεῖν Scaliger: εὐσθενεῖν codd.) ἄνευ σέθεν.
Χορός
  1. σὺ τοῦτο πράξεις, ὥστε με σθένειν τόσον;
Ἀθηνᾶ
  1. τῷ γὰρ σέβοντι συμφορὰς ὀρθώσομεν.
Χορός
  1. καί μοι πρόπαντος[*](πρόπαντος Abresch: προπαντὸς M) ἐγγύην θήσει χρόνου;
Ἀθηνᾶ
  1. ἔξεστι[*](ἔξεστι Fl V: ἔξεστιν M) γάρ μοι μὴ λέγειν ἃ μὴ τελῶ.
Χορός
  1. θέλξειν μ᾽ ἔοικας καὶ μεθίσταμαι κότου.