Eumenides

Aeschylus

Aeschyli Tragoediae. Sidgwick, Arthur, editor. Oxford: Clarendon Press, 1902.

  1. πόλιν τε πᾶσαν ἐς τὸν αἰανῆ χρόνον
  2. καὶ τούσδ᾽,[*](τούσδ᾽ Hermann: τόνδ᾽ M: τῶνδ᾽ recc.) ὅπως ἂν εὖ διαγνωσθῇ[*](διαγνωσθῇ Paley: καταγνωσθῇ codd.) δίκη.[*](δίκη Fl V: δίκηι M)
Χορός
  1. ἄναξ Ἄπολλον, ὧν ἔχεις αὐτὸς κράτει.
  2. τί τοῦδε σοὶ μέτεστι πράγματος λέγε.
Ἀπόλλων
  1. καὶ μαρτυρήσων ἦλθον—ἔστι γὰρ νόμῳ[*](hoc versu incipit cod. A)[*](νόμῳ Schütz: δόμων codd. (ο in rasura M))
  2. ἱκέτης ὅδ᾽ ἁνὴρ[*](ἁνὴρ Porson: ἀνὴρ codd.) καὶ δόμων ἐφέστιος[*](ἐφέστιως (ο suprascr.) M)
  3. ἐμῶν, φόνου δὲ τοῦδ᾽ ἐγὼ καθάρσιοσ—
  4. καὶ ξυνδικήσων αὐτός: αἰτίαν δ᾽ ἔχω
  5. τῆς τοῦδε μητρὸς τοῦ[*](τοῦ Turnebus: τοῦδε codd.) φόνου. σὺ δ᾽ εἴσαγε
  6. ὅπως <τ᾽[*](τ᾽ add. Hermann)> ἐπίστᾳ τήνδε κύρωσον δίκην.
Ἀθηνᾶ
  1. ὑμῶν ὁ μῦθος, εἰσάγω δὲ τὴν δίκην.[*](582-desunt in Fl Fa V)
  2. ὁ γὰρ διώκων πρότερος ἐξ ἀρχῆς λέγων
  3. γένοιτ᾽ ἂν ὀρθῶς πράγματος διδάσκαλος.