Eumenides
Aeschylus
Aeschyli Tragoediae. Sidgwick, Arthur, editor. Oxford: Clarendon Press, 1902.
- καὶ ξενοτί-
- μους δόμων[*](δόμων Hartung: δωμάτων codd.) ἐπιστροφὰς
- αἰδόμενός τις ἔστω.
- ἑκὼν δ᾽[*](ἑκὼν δ᾽ Wieseler: ἐκ τῶνδ᾽ codd.) ἀνάγκας ἄτερ δίκαιος ὢν
- οὐκ ἄνολβος ἔσται:
- πανώλεθρος <δ᾽[*](δ᾽ add. Pauw)> οὔποτ᾽ ἂν γένοιτο.
- τὸν ἀντίτολμον δέ φαμι παρβάταν[*](παρβάταν Hermann (olim): περαιβάδαν M: παρβάδαν Fl)
- ἄγοντα πολλὰ παντόφυρτ᾽ ἄνευ δίκας[*](ἄγοντα O. Müller: τὰ codd. δίκας Fl V: δίκης M)
- βιαίως ξὺν χρόνῳ καθήσειν
- λαῖφος, ὅταν λάβῃ πόνος
- θραυομένας κεραίας.
- καλεῖ δ᾽ ἀκούοντας οὐδὲν <ἐν[*](ἐν add. Abresch)> μέσᾳ
- δυσπαλεῖ τε[*](δυσπαλεῖ τε Turnebus: δυσπαλεῖ ται codd.) δίνᾳ:
- γελᾷ δὲ δαίμων ἐπ᾽ ἀνδρὶ θερμῷ,[*](θερμῷ Fa: θερμοέργωι M G P Fl)
- τὸν οὔποτ᾽ αὐχοῦντ᾽ ἰδὼν ἀμαχάνοις
- δύαις λαπαδνὸν[*](λαπαδνὸν Musgrave: λέπαδνον codd.) οὐδ᾽ ὑπερθέοντ᾽ ἄκραν:
- δι᾽ αἰῶνος δὲ τὸν πρὶν ὄλβον
- ἕρματι προσβαλὼν δίκας
- ὤλετ᾽ ἄκλαυτος, ᾆστος.[*](ᾆστος] αἴστος Porson: ἄιστος codd.)
- κήρυσσε, κῆρυξ, καὶ στρατὸν κατειργαθοῦ,