Libation Bearers
Aeschylus
Aeschylus, Volume 2. Smyth, Herbert Weir, editor. London; New York: William Heinemann; G.P. Putnam's Sons, 1926.
- νῦν γὰρ ἀκμάζει Πειθὼ δολίαν
- ξυγκαταβῆναι, χθόνιον δʼ Ἑρμῆν
- καὶ τὸν νύχιον τοῖσδʼ ἐφοδεῦσαι
- ξιφοδηλήτοισιν ἀγῶσιν.
- ἔοικεν ἁνὴρ ὁ ξένος τεύχειν κακόν·
- τροφὸν δʼ Ὀρέστου τήνδʼ ὁρῶ κεκλαυμένην.
- ποῖ δὴ πατεῖς, Κίλισσα, δωμάτων πύλας;
- λύπη δʼ ἄμισθός ἐστί σοι ξυνέμπορος;
- Αἴγισθον ἡ κρατοῦσα τοῖς ξένοις καλεῖν
- ὅπως τάχιστʼ ἄνωγεν, ὡς σαφέστερον
- ἀνὴρ ἀπʼ ἀνδρὸς τὴν νεάγγελτον φάτιν
- ἐλθὼν πύθηται τήνδε, πρὸς μὲν οἰκέτας
- θετοσκυθρωπῶν ἐντὸς ὀμμάτων γέλων
- κεύθουσʼ ἐπʼ ἔργοις διαπεπραγμένοις καλῶς
- κείνῃ, δόμοις δὲ τοῖσδε παγκάκως ἔχειν,
- φήμης ὕφʼ ἧς ἤγγειλαν οἱ ξένοι τορῶς.
- ἦ δὴ κλύων ἐκεῖνος εὐφρανεῖ νόον,
- εὖτʼ ἂν πύθηται μῦθον. ὦ τάλαινʼ ἐγώ·
- ὥς μοι τὰ μὲν παλαιὰ συγκεκραμένα
- ἄλγη δύσοιστα τοῖσδʼ ἐν Ἀτρέως δόμοις