Agamemnon
Aeschylus
Aeschylus, Volume 2. Smyth, Herbert Weir, editor. London; New York: William Heinemann; G.P. Putnam's Sons, 1926.
- του παράσημον αἴνῳ·
- πᾶν δʼ ἐπὶ τέρμα νωμᾷ.
- ἄγε δή, βασιλεῦ, Τροίας πτολίπορθʼ,
- Ἀτρέως γένεθλον,
- πῶς σε προσείπω; πῶς σε σεβίζω
- μήθʼ ὑπεράρας μήθʼ ὑποκάμψας
- καιρὸν χάριτος;
- πολλοὶ δὲ βροτῶν τὸ δοκεῖν εἶναι
- προτίουσι δίκην παραβάντες.
- τῷ δυσπραγοῦντι δʼ ἐπιστενάχειν
- πᾶς τις ἕτοιμος· δῆγμα δὲ λύπης
- οὐδὲν ἐφʼ ἧπαρ προσικνεῖται·
- καὶ ξυγχαίρουσιν ὁμοιοπρεπεῖς
- ἀγέλαστα πρόσωπα βιαζόμενοι.
- ὅστις δʼ ἀγαθὸς προβατογνώμων,
- οὐκ ἔστι λαθεῖν ὄμματα φωτός,
- τὰ δοκοῦντʼ εὔφρονος ἐκ διανοίας
- ὑδαρεῖ σαίνειν φιλότητι.
- σὺ δέ μοι τότε μὲν στέλλων στρατιὰν
- Ἑλένης ἕνεκʼ, οὐ γάρ σʼ ἐπικεύσω,