Prometheus Bound
Aeschylus
Aeschyli Tragoediae. Sidgwick, Arthur, editor. Oxford: Clarendon Press, 1902.
- σὺ μὲν θρασύς τε καὶ πικραῖς
- δύαισιν οὐδὲν ἐπιχαλᾷς,
- ἄγαν δ᾽ ἐλευθεροστομεῖς.
- ἐμὰς δὲ φρένας ἐρέθισε[*](ἐρέθισε Turnebus: ἠρέθισε codd.) διάτορος φόβος:
- δέδια δ᾽[*](δ᾽ Proson: γὰρ codd.) ἀμφὶ σαῖς τύχαις,
- πᾷ[*](πᾷ Turnebus: ὕπᾳ M: ὅπα recc.) ποτε τῶνδε πόνων
- χρή σε τέρμα κέλσαντ᾽ ἐσιδεῖν: ἀκίχητα γὰρ
- ἤθεα καὶ κέαρ ἀπαράμυθον[*](ἀπαράμυθον recc. aliquot: οὐ παράμυθον M, recc. cett.) ἔχει Κρόνου παῖς.
- οἶδ᾽ ὅτι τραχὺς καὶ[*](καὶ recc.: τε καὶ M recc. plerique) παρ᾽ ἑαυτῷ
- τὸ δίκαιον ἔχων Ζεύς: ἀλλ᾽ ἔμπας [ὀίω][*](ὀίω (in M ex ἰὼ factum) eiecit Brunck)
- μαλακογνώμων
- ἔσται ποθ᾽, ὅταν ταύτῃ ῥαισθῇ:[*](ῥαισθῇ recc. plerique: ῥωσθῇ (ω in litura) M)
- τὴν δ᾽ ἀτέραμνον στορέσας ὀργὴν
- εἰς ἀρθμὸν ἐμοὶ καὶ φιλότητα
- σπεύδων σπεύδοντί ποθ᾽ ἥξει.
- πάντ᾽ ἐκκάλυψον καὶ γέγων᾽ ἡμῖν λόγον,
- ποίῳ λαβών σε Ζεὺς ἐπ᾽ αἰτιάματι,
- οὕτως ἀτίμως καὶ πικρῶς αἰκίζεται:
- δίδαξον ἡμᾶς, εἴ τι μὴ βλάπτει λόγῳ.
- ἀλγεινὰ μέν μοι καὶ λέγειν ἐστὶν τάδε,