Supplices

Aeschylus

Aeschyli Tragoediae. Sidgwick, Arthur, editor. Oxford: Clarendon Press, 1902.

  1. πῶς δ᾽ οὐχί; τἄμ᾽ ὀλωλόθ᾽ εὑρίσκων ἄγω.[*](τἄμ᾽ ὀλωλόθ᾽ ... ἄγω Porson: τἀπολωλόθ᾽ ... ἐγώ codd.)
Βασιλευς
  1. ποίοισιν εἰπὼν προξένοις[*](προξένοις Victorius: προσξένοις M) ἐγχωρίοις;
Κηρυξ
  1. Ἑρμῇ μεγίστῳ προξένῳ μαστηρίῳ.
Βασιλευς
  1. θεοῖσιν εἰπὼν τοὺς θεοὺς οὐδὲν σέβει.
Κηρυξ
  1. τοὺς ἀμφὶ Νεῖλον δαίμονας σεβίζομαι.
Βασιλευς
  1. οἱ δ᾽ ἐνθάδ᾽ οὐδέν, ὡς ἐγὼ σέθεν κλύω.[*](κλύω Robortello: κάτω M G)
Κηρυξ
  1. ἄγοιμ᾽ ἄν, εἴ τις τάσδε μὴ ʼξαιρήσεται.
Βασιλευς
  1. κλαίοις[*](κλάοις recc.: κλάεις (οι supra scr.) M) ἄν, εἰ ψαύσειας, οὐ[*](οὐ Robortello: οὐδὲ M G) μάλ᾽ ἐς μακράν.
Κηρυξ
  1. ἤκουσα τοὔπος οὐδαμῶς φιλόξενον.
Βασιλευς
  1. οὐ γὰρ ξενοῦμαι τοὺς θεῶν συλήτορας.
Κηρυξ
  1. λέγοιμ᾽[*](λέγοιμ᾽ Heath: λέγοις codd.) ἂν ἐλθὼν παισὶν Αἰγύπτου τάδε.
Βασιλευς
  1. ἀβουκόλητον τοῦτ᾽ ἐμῷ φρονήματι.
Κηρυξ
  1. ἀλλ᾽ ὡς ἂν εἰδὼς ἐννέπω σαφέστερον,—
  2. καὶ γὰρ πρέπει κήρυκ᾽ ἀπαγγέλλειν τορῶς
  3. ἕκαστα,—πῶς φῶ, πρὸς τίνος τ᾽ ἀφαιρεθεὶς
  4. ἥκειν[*](ἥκειν m: ἥκοιν M) γυναικῶν αὐτανέψιον στόλον;
  5. οὔτοι δικάζει ταῦτα μαρτύρων ὕπο
  6. Ἄρης: τὸ νεῖκος δ᾽ οὐκ ἐν ἀργύρου λαβῇ
  7. ἔλυσεν: ἀλλὰ πολλὰ γίγνεται πάρος
  8. πεσήματ᾽ ἀνδρῶν κἀπολακτισμοὶ βίου.[*](βίου] βίων bis per errorem citat Plutarchus, Mor. 517 F, 937 F)