Supplices
Aeschylus
Aeschyli Tragoediae. Sidgwick, Arthur, editor. Oxford: Clarendon Press, 1902.
- ἀλλ᾽ οὔτι δαρὸν χρόνον ἐρημώσει πατήρ.
- ἐγὼ δὲ λαοὺς συγκαλῶν ἐγχωρίους
- στείχω,[*](στείχω Weil: πιετω m) τὸ κοινὸν ὡς ἂν εὐμενὲς τιθῶ:
- καὶ σὸν διδάξω πατέρα ποῖα[*](ποῖα supra scr. in P: τοῖα codd.) χρὴ λέγειν.
- πρὸς ταῦτα μίμνε καὶ θεοὺς ἐγχωρίους[*](desunt in M, in marg. scr. m)
- λιταῖς παραιτοῦ τῶν σ᾽ ἔρως ἔχει τυχεῖν.
- ἐγὼ δὲ ταῦτα πορσυνῶν[*](πορσυνῶν Heath: πορσύνων codd.) ἐλεύσομαι:
- πειθὼ δ᾽ ἕποιτο καὶ τύχη πρακτήριος.
- ἄναξ ἀνάκτων, μακάρων
- μακάρτατε καὶ τελέων
- τελειότατον κράτος, ὄλβιε Ζεῦ,
- πιθοῦ[*](πιθοῦ Stanley: πείθου codd.) τε καὶ γένει σῷ[*](γένει σῷ Schütz, Lobeck: γενέσθω codd.)
- ἄλευσον ἀνδρῶν ὕβριν εὖ στυγήσας:
- λίμνᾳ δ᾽ ἔμβαλε πορφυροειδεῖ[*](λίμνᾳ ... πορφυροειδεῖ ex λίμνα. (erasa littera) πορφυροειδῆ ut videtur correctum M)
- τὰν μελανόζυγ᾽ ἄταν.