Supplices
Aeschylus
Aeschyli Tragoediae. Sidgwick, Arthur, editor. Oxford: Clarendon Press, 1902.
- μὴ καὶ λόγος τις Ζῆνα μιχθῆναι βροτῷ;
- πῶς οὖν τελευτᾷ βασιλέων νείκη τάδε;
- βοῦν τὴν[*](βοῦν τὴν Canter: βού.την (erasa litera) M: βούτην codd. cett.) γυναῖκ᾽ ἔθηκεν Ἀργεία θεός.
- οὔκουν πελάζει Ζεὺς ἐπ᾽[*](ἔτ᾽ Schütz) εὐκραίρῳ βοΐ;
- φασίν, πρέποντα[*](πρέποντα Turnebus: πρέποντας codd.) βουθόρῳ ταύρῳ δέμας.
- τὸν πάνθ᾽ ὁρῶντα φύλακ᾽ ἐπέστησεν βοΐ.
- ποῖον πανόπτην οἰοβουκόλον λέγεις;
- Ἄργον, τὸν Ἑρμῆς παῖδα γῆς κατέκτανεν.
- τί οὖν ἔτευξεν[*](ἔτευξεν Turnebus: ἔτευξε δ᾽ codd.) ἄλλο δυσπότμῳ βοΐ;
- βοηλάτην μύωπα κινητήριον.
- καὶ ταῦτ᾽ ἔλεξας πάντα συγκόλλως ἐμοί.
- καὶ μὴν Κάνωβον κἀπὶ Μέμφιν ἵκετο.
- ---
- καὶ Ζεύς γ᾽ ἐφάπτωρ χειρὶ φιτύει[*](φιτύει Scaliger: φυτεύει codd.) γόνον.
- Ἔπαφος ἀληθῶς ῥυσίων ἐπώνυμος.