Podagra
Lucian of Samosata
Lucian. Luciani Samosatensis Opera, Vol. 3. Jacobitz, Karl, editor. Leipzig: Teubner, 1913.
- Ἰθάκης ἄνακτα Λαρτιάδην Ὀδυσσέα
- ἐγὼ κατέπεφνον. οὐκ ἄκανθα τρυγόνος.
- ὡς οὔτι χαιρήσοντες, ὦ δυσδαίμονες,
- ἴσην πάθηθε κόλασιν οἷς δεδράκατε.
- Σύροι μέν ἐσμεν, ἐκ Δαμασκοῦ τῷ γένει, p.265
- λιμῷ δὲ πολλῷ καὶ πενίᾳ κρατούμενοι
- γὴν καὶ θάλασσαν ἐφέπομεν πλανώμενοι·
- ἔχομεν δὲ χρῖσμα πατροδώρητον τόδε,
- ἐν ᾧ παρηγοροῦμεν ἀλγούντων πόνους.
p.452
- Τί δὴ τὸ χρῖσμα καὶ τίς ἡ σκευή; φράσον.
- Μύστης με σιγᾶν ὅρκος οὐκ ἐᾷ φράσαι.
- καὶ λοισθία θνήσκοντος ἐντολὴ πατρός,
- ὃς ἔταξε κεύθειν φαρμάκου μέγα σθένος,
- ὃ καὶ σὲ παύειν οἶδεν ἠγριωμένην.
- Εἶτ’ ὦ κατάρατοι καὶ κακῶς ὀλούμενοι,
- ἔστιν τις ἐν γῇ φαρμάκου δρᾶσις τόση,
- ὃ χρισθὲν οἶδε τὴν ἐμὴν παῦσαι βίαν ;
- ἀλλ’ εἶα. τήνδε σύμβασιν συνθώμεθα,
- καὶ πειράσωμεν εἴτε φαρμάκου σθένος
- ὑπέρτερον πέφυκεν εἴτ’ ἐμαὶ φλόγες.