Isthmean
Pindar
Pindar. The Odes of Pindar. Sandys, John Edwin, editor. London: William Heinemann; Cambridge: Harvard University Press. 1937 (reprint).
- αἵμαξε Τηλέφου μέλανι ῥαίνων φόνῳ πεδίον,
- γεφύρωσέ τʼ Ἀτρεΐδαισι νόστον,
- Ἑλέναν τʼ ἐλύσατο, Τρωΐας
- ἶνας ἐκταμὼν δορί, ταί νιν ῥύοντό ποτε μάχας ἐναριμβρότου
- ἔργον ἐν πεδίῳ κορύσσοντα, Μέμνονός τε βίαν
- ὑπέρθυμον Ἕκτορά τʼ ἄλλους τʼ ἀριστέας· οἷς δῶμα Φερσεφόνας μανύων Ἀχιλεύς, οὖρος Αἰακιδᾶν, Αἴγιναν σφετέραν τε ῥίζαν πρόφαινεν.
- τὸν μὲν οὐδὲ θανόντʼ ἀοιδαὶ ἔλιπον,
- ἀλλά οἱ παρά τε πυρὰν τάφον θʼ Ἑλικώνιαι παρθένοι
- στάν, ἐπὶ θρῆνόν τε πολύφαμον ἔχεαν.
- ἔδοξʼ ἆρα τόδʼ ἀθανάτοις,
- ἐσλόν γε φῶτα καὶ φθίμενον ὕμνοις θεᾶν διδόμεν.
- τὸ καὶ νῦν φέρει λόγον, ἔσσυταί τε
- Μοισαῖον ἅρμα Νικοκλέος
- μνᾶμα πυγμάχου κελαδῆσαι. γεραίρετέ νιν, ὃς Ἴσθμιον ἂν νάπος
- Δωρίων ἔλαχεν σελίνων· ἐπεὶ περικτίονας
- ἐνίκασε δή ποτε καὶ κεῖνος ἄνδρας ἀφύκτῳ χερὶ κλονέων. τὸν μὲν οὐ κατελέγχει κριτοῦ γενεὰ πατραδελφεοῦ· ἁλίκων τῷ τις ἁβρὸν
- ἀμφὶ παγκρατίου Κλεάνδρῳ πλεκέτω
- μυρσίνας στέφανον, ἐπεί νιν Ἀλκαθόου τʼ ἀγὼν σὺν τύχᾳ
- ἐν Ἐπιδαύρῳ τε νεότας δέκετο πρίν·
- τὸν αἰνεῖν ἀγαθῷ παρέχει·