Isthmean

Pindar

Pindar. The Odes of Pindar. Sandys, John Edwin, editor. London: William Heinemann; Cambridge: Harvard University Press. 1937 (reprint).

  1. ἀλλʼ οὔ σφιν ἄμβροτοι τέλεσαν εὐνὰν θεῶν πραπίδες,
  2. ἐπεὶ θεσφάτων ἐπάκουσαν· εἶπε δʼ
  3. εὔβουλος ἐν μέσοισι Θέμις,
  4. οὕνεκεν πεπρωμένον ἦν φέρτερον γόνον ἄνακτα πατρὸς τεκεῖν
  5. ποντίαν θεόν, ὃς κεραυνοῦ τε κρέσσον ἄλλο βέλος
  6. διώξει χερὶ τριόδοντός τʼ ἀμαιμακέτου, Δί τε μισγομέναν ἢ Διὸς παρʼ ἀδελφεοῖσιν.— ἀλλὰ τὰ μὲν παύσατε· βροτέων δὲ λεχέων τυχοῖσα
  7. υἱὸν εἰσιδέτω θανόντʼ ἐν πολέμῳ,
  8. χεῖρας Ἄρεΐ τʼ ἐναλίγκιον στεροπαῖσί τʼ ἀκμὰν ποδῶν.
  9. τὸ μὲν ἐμὸν Πηλέϊ γάμου θεόμορον
  10. ὀπάσσαι γέρας Αἰακίδᾳ,
  11. ὅντʼ εὐσεβέστατον φάτις Ἰωλκοῦ τράφειν πεδίον·
  12. ἰόντων δʼ ἐς ἄφθιτον ἄντρον εὐθὺς
  13. Χείρωνος αὐτίκʼ ἀγγελίαι·
  14. μηδὲ Νηρέος θυγάτηρ νεικέων πέταλα δὶς ἐγγυαλιζέτω
  15. ἄμμιν· ἐν διχομηνίδεσσιν δὲ ἑσπέραις ἐρατὸν
  16. λύοι κεν χαλινὸν ὑφʼ ἥρωϊ παρθενίας. ὣς φάτο Κρονίδαις ἐννέποισα θεά· τοὶ δʼ ἐπὶ γλεφάροις νεῦσαν ἀθανάτοισιν· ἐπέων δὲ καρπὸς
  17. οὐ κατέφθινε. φαντὶ γὰρ ξύνʼ ἀλέγειν
  18. καὶ γάμον Θέτιος ἄνακτα. καὶ νεαρὰν ἔδειξαν σοφῶν
  19. στόματʼ ἀπείροισιν ἀρετὰν Ἀχιλέος·
  20. ὃ καὶ Μύσιον ἀμπελόεν