Isthmean
Pindar
Pindar. The Odes of Pindar. Sandys, John Edwin, editor. London: William Heinemann; Cambridge: Harvard University Press. 1937 (reprint).
- ἀλλʼ οὔ σφιν ἄμβροτοι τέλεσαν εὐνὰν θεῶν πραπίδες,
- ἐπεὶ θεσφάτων ἐπάκουσαν· εἶπε δʼ
- εὔβουλος ἐν μέσοισι Θέμις,
- οὕνεκεν πεπρωμένον ἦν φέρτερον γόνον ἄνακτα πατρὸς τεκεῖν
- ποντίαν θεόν, ὃς κεραυνοῦ τε κρέσσον ἄλλο βέλος
- διώξει χερὶ τριόδοντός τʼ ἀμαιμακέτου, Δί τε μισγομέναν ἢ Διὸς παρʼ ἀδελφεοῖσιν.— ἀλλὰ τὰ μὲν παύσατε· βροτέων δὲ λεχέων τυχοῖσα
- υἱὸν εἰσιδέτω θανόντʼ ἐν πολέμῳ,
- χεῖρας Ἄρεΐ τʼ ἐναλίγκιον στεροπαῖσί τʼ ἀκμὰν ποδῶν.
- τὸ μὲν ἐμὸν Πηλέϊ γάμου θεόμορον
- ὀπάσσαι γέρας Αἰακίδᾳ,
- ὅντʼ εὐσεβέστατον φάτις Ἰωλκοῦ τράφειν πεδίον·
- ἰόντων δʼ ἐς ἄφθιτον ἄντρον εὐθὺς
- Χείρωνος αὐτίκʼ ἀγγελίαι·
- μηδὲ Νηρέος θυγάτηρ νεικέων πέταλα δὶς ἐγγυαλιζέτω
- ἄμμιν· ἐν διχομηνίδεσσιν δὲ ἑσπέραις ἐρατὸν
- λύοι κεν χαλινὸν ὑφʼ ἥρωϊ παρθενίας. ὣς φάτο Κρονίδαις ἐννέποισα θεά· τοὶ δʼ ἐπὶ γλεφάροις νεῦσαν ἀθανάτοισιν· ἐπέων δὲ καρπὸς
- οὐ κατέφθινε. φαντὶ γὰρ ξύνʼ ἀλέγειν
- καὶ γάμον Θέτιος ἄνακτα. καὶ νεαρὰν ἔδειξαν σοφῶν
- στόματʼ ἀπείροισιν ἀρετὰν Ἀχιλέος·
- ὃ καὶ Μύσιον ἀμπελόεν