Isthmean
Pindar
Pindar. The Odes of Pindar. Sandys, John Edwin, editor. London: William Heinemann; Cambridge: Harvard University Press. 1937 (reprint).
- ὁπότʼ Ἀμφιτρύωνος ἐν θυρέτροις
- σταθεὶς ἄλοχον μετῆλθεν Ἡρακλείοις γοναῖς;
- ἢ ὅτʼ ἀμφὶ πυκναῖς Τειρεσίαο βουλαῖς;
- ἢ ὅτʼ ἀμφʼ Ἰόλαον ἱππόμητιν;
- ἢ Σπαρτῶν ἀκαμαντολογχᾶν; ἢ ὅτε καρτερᾶς Ἄδραστον ἐξ ἀλαλᾶς ἄμπεμψας ὀρφανὸν
- μυρίων ἑτάρων ἐς Ἄργος ἵππιον;
- ἢ Δωρίδʼ ἀποικίαν οὕνεκεν ὀρθῷ
- ἔστασας ἐπὶ σφυρῷ
- Λακεδαιμονίων, ἕλον δʼ Ἀμύκλας
- Αἰγεῖδαι σέθεν ἔκγονοι, μαντεύμασι Πυθίοις;
- ἀλλὰ παλαιὰ γὰρ
- εὕδει χάρις, ἀμνάμονες δὲ βροτοί,
- ὅ τι μὴ σοφίας ἄωτον ἄκρον
- κλυταῖς ἐπέων ῥοαῖσιν ἐξίκηται ζυγέν.
- κώμαζʼ ἔπειτεν ἁδυμελεῖ σὺν ὕμνῳ
- καὶ Στρεψιάδᾳ· φέρει γὰρ Ἰσθμοῖ
- νίκαν παγκρατίου· σθένει τʼ ἔκπαγλος ἰδεῖν τε μορφάεις· ἄγει τʼ ἀρετὰν οὐκ αἴσχιον φυᾶς.
- φλέγεται δὲ ἰοπλόκοισι Μοίσαις,
- μάτρωΐ θʼ ὁμωνύμῳ δέδωκε κοινὸν θάλος,
- χάλκασπις ᾧ πότμον μὲν Ἄρης ἔμιξεν,