Nemean
Pindar
Pindar. The Odes of Pindar. Sandys, John Edwin, editor. London: William Heinemann; Cambridge: Harvard University Press. 1937 (reprint).
- θοὰν γλῶσσαν, ὃς ἐξέπεμψεν παλαισμάτων
- αὐχένα καὶ σθένος ἀδίαντον, αἴθωνι πρὶν ἁλίῳ γυῖον ἐμπεσεῖν.
- εἰ πόνος ἦν, τὸ τερπνὸν πλέον πεδέρχεται.
- ἔα με· νικῶντί γε χάριν, εἴ τι πέραν ἀερθεὶς
- ἀνέκραγον, οὐ τραχύς εἰμι καταθέμεν.
- εἴρειν στεφάνους ἐλαφρόν· ἀναβάλεο· Μοῖσά τοι
- κολλᾷ χρυσὸν ἔν τε λευκὸν ἐλέφανθʼ ἁμᾷ
- καὶ λείριον ἄνθεμον ποντίας ὑφελοῖσʼ ἐέρσας.
- Διὸς δὲ μεμναμένος ἀμφὶ Νεμέᾳ
- πολύφατον θρόον ὕμνων δόνει
- ἡσυχᾷ. βασιλῆα δὲ θεῶν πρέπει
- δάπεδον ἂν τόδε γαρυέμεν ἁμέρᾳ
- ὀπί· λέγοντι γὰρ Αἰακόν νιν ὑπὸ ματροδόκοις γοναῖς φυτεῦσαι,
- ἐμᾷ μὲν πολίαρχον εὐωνύμῳ πάτρᾳ,
- Ἡράκλεες, σέο δὲ προπράονʼ ἔμεν ξεῖνον ἀδελφεόν τʼ. εἰ δὲ γεύεται
- ἀνδρὸς ἀνήρ τι, φαῖμέν κε γείτονʼ ἔμμεναι
- νόῳ φιλήσαντʼ ἀτενέϊ γείτονι χάρμα πάντων
- ἐπάξιον· εἰ δʼ αὐτὸ καὶ θεὸς ἀνέχοι,
- ἐν τίν κʼ ἐθέλοι, Γίγαντας ὃς ἐδάμασας, εὐτυχῶς
- ναίειν πατρὶ Σωγένης ἀταλὸν ἀμφέπων