Nemean
Pindar
Pindar. The Odes of Pindar. Sandys, John Edwin, editor. London: William Heinemann; Cambridge: Harvard University Press. 1937 (reprint).
- ὧν θεὸς ἁβρὸν αὔξει λόγον τεθνακότων
- βοαθόων, τοὶ παρὰ μέγαν ὀμφαλὸν εὐρυκόλπου
- μόλον χθονός· ἐν Πυθίοισι δὲ δαπέδοις
- κεῖται, Πριάμου πόλιν Νεοπτόλεμος ἐπεὶ πράθεν,
- τᾷ καὶ Δαναοὶ πόνησαν· ὁ δʼ ἀποπλέων
- Σκύρου μὲν ἅμαρτε, πλαγχθέντες δʼ εἰς Ἐφύραν ἵκοντο·
- Μολοσσίᾳ δʼ ἐμβασίλευεν ὀλίγον
- χρόνον· ἀτὰρ γένος αἰεὶ φέρεν
- τοῦτό οἱ γέρας. ᾤχετο δὲ πρὸς θεόν,
- κτέανʼ ἄγων Τρωΐαθεν ἀκροθινίων·
- ἵνα κρεῶν νιν ὑπὲρ μάχας ἔλασεν ἀντιτυχόντʼ ἀνὴρ μαχαίρᾳ.
- βάρυνθεν δὲ περισσὰ Δελφοὶ ξεναγέται.
- ἀλλὰ τὸ μόρσιμον ἀπέδωκεν· ἐχρῆν δέ τινʼ ἔνδον ἄλσει παλαιτάτῳ
- Αἰακιδᾶν κρεόντων τὸ λοιπὸν ἔμμεναι
- θεοῦ παρʼ εὐτειχέα δόμον, ἡρωΐαις δὲ πομπαῖς
- θεμισκόπον οἰκεῖν ἐόντα πολυθύτοις.
- εὐώνυμον ἐς δίκαν τρία ἔπεα διαρκέσει·
- οὐ ψεῦδις ὁ μάρτυς ἔργμασιν ἐπιστατεῖ,
- Αἴγινα, τεῶν Διός τʼ ἐκγόνων. θρασύ μοι τόδʼ εἰπεῖν
- φαενναῖς ἀρεταῖς ὁδὸν κυρίαν λόγων