Pythian
Pindar
Pindar. The Odes of Pindar. Sandys, John Edwin, editor. London: William Heinemann; Cambridge: Harvard University Press. 1937 (reprint).
- σάματι, πατροπάτωρ ἔνθα οἱ Σπαρτῶν ξένος
- κεῖτο, λευκίπποισι Καδμείων μετοικήσαις ἀγυιαῖς.
- τέκε οἷ καὶ Ζηνὶ μιγεῖσα δαΐφρων
- ἐν μόναις ὠδῖσιν Ἀλκμήνα
- διδύμων κρατησίμαχον σθένος υἱῶν.
- κωφὸς ἀνήρ τις, ὃς Ἡρακλεῖ στόμα μὴ παραβάλλει,
- μηδὲ Διρκαίων ὑδάτων ἀὲ μέμναται, τά νιν θρέψαντο καὶ Ἰφικλέα·
- τοῖσι τέλειον ἐπʼ εὐχᾷ κωμάσομαί τι παθὼν ἐσλόν· Χαρίτων κελαδεννᾶν
- μή με λίποι καθαρὸν φέγγος. Αἰγίνᾳ τε γὰρ
- φαμὶ Νίσου τʼ ἐν λόφῳ τρὶς δὴ πόλιν τάνδʼ εὐκλεΐξαι,
- σιγαλὸν ἀμαχανίαν ἔργῳ φυγών·
- οὕνεκεν, εἰ φίλος ἀστῶν, εἴ τις ἀντάεις, τό γʼ ἐν ξυνῷ πεποναμένον εὖ
- μὴ λόγον βλάπτων ἁλίοιο γέροντος κρυπτέτω.
- κεῖνος αἰνεῖν καὶ τὸν ἐχθρὸν
- παντὶ θυμῷ σύν γε δίκᾳ καλὰ ῥέζοντʼ ἔννεπεν.
- πλεῖστα νικάσαντά σε καὶ τελεταῖς
- ὡρίαις ἐν Παλλάδος εἶδον ἄφωνοί θʼ ὡς ἕκασται φίλτατον
- παρθενικαὶ πόσιν ἢ
- υἱὸν εὔχοντʼ, ὦ Τελεσίκρατες, ἔμμεν,
- ἐν Ὀλυμπίοισί τε καὶ βαθυκόλπου