Pythian
Pindar
Pindar. The Odes of Pindar. Sandys, John Edwin, editor. London: William Heinemann; Cambridge: Harvard University Press. 1937 (reprint).
- δόξαν ἱμερτὰν ἀγαγόντʼ ἀπὸ Δελφῶν.
- ἀρεταὶ δʼ αἰεὶ μεγάλαι πολύμυθοι·
- βαιὰ δʼ ἐν μακροῖσι ποικίλλειν,
- ἀκοὰ σοφοῖς· ὁ δὲ καιρὸς ὁμοίως
- παντὸς ἔχει κορυφάν. ἔγνον ποτὲ καὶ Ἰόλαον
- οὐκ ἀτιμάσαντά νιν ἑπτάπυλοι Θῆβαι· τόν, Εὐρυσθῆος ἐπεὶ κεφαλὰν
- ἔπραθε φασγάνου ἀκμᾷ, κρύψαν ἔνερθʼ ὑπὸ γᾶν διφρηλάτα Ἀμφιτρύωνος
- σάματι, πατροπάτωρ ἔνθα οἱ Σπαρτῶν ξένος
- κεῖτο, λευκίπποισι Καδμείων μετοικήσαις ἀγυιαῖς.
- τέκε οἷ καὶ Ζηνὶ μιγεῖσα δαΐφρων
- ἐν μόναις ὠδῖσιν Ἀλκμήνα
- διδύμων κρατησίμαχον σθένος υἱῶν.
- κωφὸς ἀνήρ τις, ὃς Ἡρακλεῖ στόμα μὴ παραβάλλει,
- μηδὲ Διρκαίων ὑδάτων ἀὲ μέμναται, τά νιν θρέψαντο καὶ Ἰφικλέα·
- τοῖσι τέλειον ἐπʼ εὐχᾷ κωμάσομαί τι παθὼν ἐσλόν· Χαρίτων κελαδεννᾶν
- μή με λίποι καθαρὸν φέγγος. Αἰγίνᾳ τε γὰρ
- φαμὶ Νίσου τʼ ἐν λόφῳ τρὶς δὴ πόλιν τάνδʼ εὐκλεΐξαι,