Pythian
Pindar
Pindar. The Odes of Pindar. Sandys, John Edwin, editor. London: William Heinemann; Cambridge: Harvard University Press. 1937 (reprint).
- ὣς ἄρʼ εἰπὼν ἔντυεν τερπνὰν γάμου κραίνειν τελευτάν.
- ὠκεῖα δʼ ἐπειγομένων ἤδη θεῶν
- πρᾶξις ὁδοί τε βραχεῖαι. κεῖνο κεῖνʼ ἆμαρ διαίτασεν· θαλάμῳ δὲ μίγεν
- ἐν πολυχρύσῳ Λιβύας· ἵνα καλλίσταν πόλιν
- ἀμφέπει κλεινάν τʼ ἀέθλοις.
- καί νυν ἐν Πυθῶνί νιν ἀγαθέᾳ Καρνειάδα
- υἱὸς εὐθαλεῖ συνέμιξε τύχᾳ·
- ἔνθα νικάσαις ἀνέφανε Κυράναν, ἅ νιν εὔφρων δέξεται,
- καλλιγύναικι πάτρᾳ
- δόξαν ἱμερτὰν ἀγαγόντʼ ἀπὸ Δελφῶν.
- ἀρεταὶ δʼ αἰεὶ μεγάλαι πολύμυθοι·
- βαιὰ δʼ ἐν μακροῖσι ποικίλλειν,
- ἀκοὰ σοφοῖς· ὁ δὲ καιρὸς ὁμοίως
- παντὸς ἔχει κορυφάν. ἔγνον ποτὲ καὶ Ἰόλαον
- οὐκ ἀτιμάσαντά νιν ἑπτάπυλοι Θῆβαι· τόν, Εὐρυσθῆος ἐπεὶ κεφαλὰν
- ἔπραθε φασγάνου ἀκμᾷ, κρύψαν ἔνερθʼ ὑπὸ γᾶν διφρηλάτα Ἀμφιτρύωνος
- σάματι, πατροπάτωρ ἔνθα οἱ Σπαρτῶν ξένος
- κεῖτο, λευκίπποισι Καδμείων μετοικήσαις ἀγυιαῖς.
- τέκε οἷ καὶ Ζηνὶ μιγεῖσα δαΐφρων
- ἐν μόναις ὠδῖσιν Ἀλκμήνα