Pythian
Pindar
Pindar. The Odes of Pindar. Sandys, John Edwin, editor. London: William Heinemann; Cambridge: Harvard University Press. 1937 (reprint).
- νᾶσον ἐλθόντες τέκωνται φῶτα κελαινεφέων πεδίων
- δεσπόταν· τὸν μὲν πολυχρύσῳ ποτʼ ἐν δώματι
- Φοῖβος ἀμνάσει θέμισσιν
- Πύθιον ναὸν καταβάντα χρόνῳ
- ὑστέρῳ, νάεσσι πολεῖς ἀγαγὲν Νείλοιο πρὸς πῖον τέμενος Κρονίδα.
- ἦ ῥα Μηδείας ἐπέων στίχες. ἔπταξαν δʼ ἀκίνητοι σιωπᾷ
- ἥρωες ἀντίθεοι πυκινὰν μῆτιν κλύοντες.
- ὦ μάκαρ υἱὲ Πολυμνάστου, σὲ δʼ ἐν τούτῳ λόγῳ
- χρησμὸς ὤρθωσεν μελίσσας Δελφίδος αὐτομάτῳ κελάδῳ·
- ἅ σε χαίρειν ἐς τρὶς αὐδάσαισα πεπρωμένον
- βασιλέʼ ἄμφανεν Κυράνᾳ,
- δυσθρόου φωνᾶς ἀνακρινόμενον ποινὰ τίς ἔσται πρὸς θεῶν.
- ἦ μάλα δὴ μετὰ καὶ νῦν, ὥστε φοινικανθέμου ἦρος ἀκμᾷ,
- παισὶ τούτοις ὄγδοον θάλλει μέρος Ἀρκεσίλας·
- τῷ μὲν Ἀπόλλων ἅ τε Πυθὼ κῦδος ἐξ ἀμφικτιόνων ἔπορεν
- ἱπποδρομίας. ἀπὸ δʼ αὐτὸν ἐγὼ Μοίσαισι δώσω
- καὶ τὸ πάγχρυσον νάκος κριοῦ· μετὰ γὰρ
- κεῖνο πλευσάντων Μινυᾶν, θεόπομποί σφισιν τιμαὶ φύτευθεν.
- τίς γὰρ ἀρχὰ δέξατο ναυτιλίας;
- τίς δὲ κίνδυνος κρατεροῖς ἀδάμαντος δῆσεν ἅλοις; θέσφατον ἦν Πελίαν