Pythian

Pindar

Pindar. The Odes of Pindar. Sandys, John Edwin, editor. London: William Heinemann; Cambridge: Harvard University Press. 1937 (reprint).

  1. Λαμνιᾶν τʼ ἔθνει γυναικῶν ἀνδροφόνων·
  2. ἔνθα καὶ γυίων ἀέθλοις ἐπέδειξαν κρίσιν ἐσθᾶτος ἀμφίς,
  3. καὶ συνεύνασθεν. καὶ ἐν ἀλλοδαπαῖς
  4. σπέρμʼ ἀρούραις τουτάκις ὑμετέρας ἀκτῖνος ὄλβου δέξατο μοιρίδιον
  5. ἆμαρ ἢ νύκτες. τόθι γὰρ γένος Εὐφάμου φυτευθὲν λοιπὸν αἰεὶ
  6. τέλλετο· καὶ Λακεδαιμονίων μιχθέντες ἀνδρῶν
  7. ἤθεσι τάν ποτε Καλλίσταν ἀπῴκησαν χρόνῳ
  8. νᾶσον· ἔνθεν δʼ ὔμμι Λατοίδας ἔπορεν Λιβύας πεδίον
  9. σὺν θεῶν τιμαῖς ὀφέλλειν, ἄστυ χρυσοθρόνου
  10. διανέμειν θεῖον Κυράνας
  11. ὀρθόβουλον μῆτιν ἐφευρομένοις.
  12. γνῶθι νῦν τὰν Οἰδιπόδα σοφίαν. εἰ γάρ τις ὄζους ὀξυτόμῳ πελέκει
  13. ἐξερείψειεν μεγάλας δρυός, αἰσχύνοι δέ οἱ θαητὸν εἶδος·
  14. καὶ φθινόκαρπος ἐοῖσα διδοῖ ψᾶφον περʼ αὐτᾶς,
  15. εἴ ποτε χειμέριον πῦρ ἐξίκηται λοίσθιον·
  16. ἢ σὺν ὀρθαῖς κιόνεσσιν δεσποσύναισιν ἐρειδομένα
  17. μόχθον ἄλλοις ἀμφέπει δύστανον ἐν τείχεσιν,
  18. ἑὸν ἐρημώσαισα χῶρον.
  19. ἐσσὶ δʼ ἰατὴρ ἐπικαιρότατος, Παιάν τέ σοι τιμᾷ φάος·
  20. χρὴ μαλακὰν χέρα προσβάλλοντα τρώμαν ἕλκεος ἀμφιπολεῖν.