Pythian
Pindar
Pindar. The Odes of Pindar. Sandys, John Edwin, editor. London: William Heinemann; Cambridge: Harvard University Press. 1937 (reprint).
- σάμερον μὲν χρή σε παρʼ ἀνδρὶ φίλῳ
- στᾶμεν, εὐΐππου βασιλῆϊ Κυράνας, ὄφρα κωμάζοντι σὺν Ἀρκεσίλᾳ,
- Μοῖσα, Λατοίδαισιν ὀφειλόμενον Πυθῶνί τʼ αὔξῃς οὖρον ὕμνων,
- ἔνθα ποτὲ χρυσέων Διὸς αἰητῶν πάρεδρος,
- οὐκ ἀποδάμου Ἀπόλλωνος τυχόντος, ἱέ ρεα
- χρῆσεν οἰκιστῆρα Βάττον καρποφόρου Λιβύας, ἱερὰν
- νᾶσον ὡς ἤδη λιπὼν κτίσσειεν εὐάρματον
- πόλιν ἐν ἀργενν όε ντι μαστῷ,
- καὶ τὸ Μηδείας ἔπος ἀγκομίσαι
- ἑβδόμᾳ καὶ σὺν δεκάτᾳ γενεᾷ Θήραιον, Αἰήτα τό ποτε ζαμενὴς
- παῖς ἀπέπνευσʼ ἀθανάτου στόματος, δέσποινα Κόλχων. εἶπε δʼ οὕτως
- ἡμιθέοισιν Ἰάσονος αἰχματᾶο ναύταις·
- κέκλυτε, παῖδες ὑπερθύμων τε φωτῶν καὶ θεῶν·
- φαμὶ γὰρ τᾶσδʼ ἐξ ἁλιπλάκτου ποτὲ γᾶς Ἐπάφοιο κόραν
- ἀστέων ῥίζαν φυτεύσεσθαι μελησιμβρότων
- Διὸς ἐν Ἄμμωνος θεμέθλοις.
- ἀντὶ δελφίνων δʼ ἐλαχυπτερύγων ἵππους ἀμείψαντες θοάς,
- ἁνία τʼ ἀντʼ ἐρετμῶν δίφρους τε νωμάσοισιν ἀελλόποδας.
- κεῖνος ὄρνις ἐκτελευτάσει μεγαλᾶν πολίων
- ματρόπολιν Θήραν γενέσθαι, τόν ποτε Τριτωνίδος ἐν προχοαῖς