Pythian
Pindar
Pindar. The Odes of Pindar. Sandys, John Edwin, editor. London: William Heinemann; Cambridge: Harvard University Press. 1937 (reprint).
- ἐκ προτέρων μεταμειψάμενοι καμάτων ἔστασαν ὀρθὰν καρδίαν. ἐν δʼ αὖτε χρόνῳ
- τὸν μὲν ὀξείαισι θύγατρες ἐρήμωσαν πάθαις
- εὐφροσύνας μέρος αἱ τρεῖς· ἀτὰρ λευκωλένῳ γε Ζεὺς πατὴρ
- ἤλυθεν ἐς λέχος ἱμερτὸν Θυώνᾳ.
- τοῦ δὲ παῖς, ὅνπερ μόνον ἀθανάτα
- τίκτεν ἐν Φθίᾳ Θέτις, ἐν πολέμῳ τόξοις ἀπὸ ψυχὰν λιπὼν
- ὦρσεν πυρὶ καιόμενος
- ἐκ Δαναῶν γόον. εἰ δὲ νόῳ τις ἔχει θνατῶν ἀλαθείας ὁδόν, χρὴ πρὸς μακάρων
- τυγχάνοντʼ εὖ πασχέμεν. ἄλλοτε δʼ ἀλλοῖαι πνοαὶ
- ὑψιπετᾶν ἀνέμων. ὄλβος οὐκ ἐς μακρὸν ἀνδρῶν ἔρχεται
- σάος , πολὺς εὖτʼ ἂν ἐπιβρίσαις ἕπηται.
- σμικρὸς ἐν σμικροῖς, μέγας ἐν μεγάλοις
- ἔσσομαι· τὸν ἀμφέποντʼ αἰεὶ φρασὶν
- δαίμονʼ ἀσκήσω κατʼ ἐμὰν θεραπεύων μαχανάν.
- εἰ δέ μοι πλοῦτον θεὸς ἁβρὸν ὀρέξαι,
- ἐλπίδʼ ἔχω κλέος εὑρέσθαι κεν ὑψηλὸν πρόσω.
- Νέστορα καὶ Λύκιον Σαρπηδόνʼ, ἀνθρώπων φάτις,
- ἐξ ἐπέων κελαδεννῶν, τέκτονες οἷα σοφοὶ
- ἅρμοσαν, γιγνώσκομεν. ἁ δʼ ἀρετὰ κλειναῖς ἀοιδαῖς
- χρονία τελέθει. παύροις δὲ πράξασθʼ εὐμαρές.