Pythian
Pindar
Pindar. The Odes of Pindar. Sandys, John Edwin, editor. London: William Heinemann; Cambridge: Harvard University Press. 1937 (reprint).
- εἰ δὲ λόγων συνέμεν κορυφάν, Ἱέρων, ὀρθὰν ἐπίστᾳ, μανθάνων οἶσθα προτέρων·
- ἓν παρʼ ἐσλὸν πήματα σύνδυο δαίονται βροτοῖς
- ἀθάνατοι. τὰ μὲν ὦν οὐ δύνανται νήπιοι κόσμῳ φέρειν,
- ἀλλʼ ἀγαθοί, τὰ καλὰ τρέψαντες ἔξω.
- τὶν δὲ μοῖρʼ εὐδαιμονίας ἕπεται.
- λαγέταν γάρ τοι τύραννον δέρκεται,
- εἴ τινʼ ἀνθρώπων, ὁ μέγας πότμος. αἰὼν δʼ ἀσφαλὴς
- οὐκ ἔγεντʼ οὔτʼ Αἰακίδᾳ παρὰ Πηλεῖ
- οὔτε παρʼ ἀντιθέῳ Κάδμῳ· λέγονται μὰν βροτῶν
- ὄλβον ὑπέρτατον οἳ σχεῖν, οἵτε καὶ χρυσαμπύκων
- μελπομενᾶν ἐν ὄρει Μοισᾶν καὶ ἐν ἑπταπύλοις
- ἄϊον Θήβαις, ὁπόθʼ Ἁρμονίαν γᾶμεν βοῶπιν,
- ὁ δὲ Νηρέος εὐβούλου Θέτιν παῖδα κλυτάν.
- καὶ θεοὶ δαίσαντο παρʼ ἀμφοτέροις,
- καὶ Κρόνου παῖδας βασιλῆας ἴδον χρυσέαις ἐν ἕδραις, ἕδνα τε
- δέξαντο· Διὸς δὲ χάριν
- ἐκ προτέρων μεταμειψάμενοι καμάτων ἔστασαν ὀρθὰν καρδίαν. ἐν δʼ αὖτε χρόνῳ
- τὸν μὲν ὀξείαισι θύγατρες ἐρήμωσαν πάθαις
- εὐφροσύνας μέρος αἱ τρεῖς· ἀτὰρ λευκωλένῳ γε Ζεὺς πατὴρ
- ἤλυθεν ἐς λέχος ἱμερτὸν Θυώνᾳ.
- τοῦ δὲ παῖς, ὅνπερ μόνον ἀθανάτα
- τίκτεν ἐν Φθίᾳ Θέτις, ἐν πολέμῳ τόξοις ἀπὸ ψυχὰν λιπὼν
- ὦρσεν πυρὶ καιόμενος
- ἐκ Δαναῶν γόον. εἰ δὲ νόῳ τις ἔχει θνατῶν ἀλαθείας ὁδόν, χρὴ πρὸς μακάρων
- τυγχάνοντʼ εὖ πασχέμεν. ἄλλοτε δʼ ἀλλοῖαι πνοαὶ
- ὑψιπετᾶν ἀνέμων. ὄλβος οὐκ ἐς μακρὸν ἀνδρῶν ἔρχεται
- σάος , πολὺς εὖτʼ ἂν ἐπιβρίσαις ἕπηται.
- σμικρὸς ἐν σμικροῖς, μέγας ἐν μεγάλοις
- ἔσσομαι· τὸν ἀμφέποντʼ αἰεὶ φρασὶν
- δαίμονʼ ἀσκήσω κατʼ ἐμὰν θεραπεύων μαχανάν.
- εἰ δέ μοι πλοῦτον θεὸς ἁβρὸν ὀρέξαι,
- ἐλπίδʼ ἔχω κλέος εὑρέσθαι κεν ὑψηλὸν πρόσω.
- Νέστορα καὶ Λύκιον Σαρπηδόνʼ, ἀνθρώπων φάτις,
- ἐξ ἐπέων κελαδεννῶν, τέκτονες οἷα σοφοὶ
- ἅρμοσαν, γιγνώσκομεν. ἁ δʼ ἀρετὰ κλειναῖς ἀοιδαῖς
- χρονία τελέθει. παύροις δὲ πράξασθʼ εὐμαρές.
- σάμερον μὲν χρή σε παρʼ ἀνδρὶ φίλῳ
- στᾶμεν, εὐΐππου βασιλῆϊ Κυράνας, ὄφρα κωμάζοντι σὺν Ἀρκεσίλᾳ,
- Μοῖσα, Λατοίδαισιν ὀφειλόμενον Πυθῶνί τʼ αὔξῃς οὖρον ὕμνων,
- ἔνθα ποτὲ χρυσέων Διὸς αἰητῶν πάρεδρος,
- οὐκ ἀποδάμου Ἀπόλλωνος τυχόντος, ἱέ ρεα
- χρῆσεν οἰκιστῆρα Βάττον καρποφόρου Λιβύας, ἱερὰν
- νᾶσον ὡς ἤδη λιπὼν κτίσσειεν εὐάρματον
- πόλιν ἐν ἀργενν όε ντι μαστῷ,
- καὶ τὸ Μηδείας ἔπος ἀγκομίσαι
- ἑβδόμᾳ καὶ σὺν δεκάτᾳ γενεᾷ Θήραιον, Αἰήτα τό ποτε ζαμενὴς
- παῖς ἀπέπνευσʼ ἀθανάτου στόματος, δέσποινα Κόλχων. εἶπε δʼ οὕτως
- ἡμιθέοισιν Ἰάσονος αἰχματᾶο ναύταις·
- κέκλυτε, παῖδες ὑπερθύμων τε φωτῶν καὶ θεῶν·
- φαμὶ γὰρ τᾶσδʼ ἐξ ἁλιπλάκτου ποτὲ γᾶς Ἐπάφοιο κόραν
- ἀστέων ῥίζαν φυτεύσεσθαι μελησιμβρότων
- Διὸς ἐν Ἄμμωνος θεμέθλοις.
- ἀντὶ δελφίνων δʼ ἐλαχυπτερύγων ἵππους ἀμείψαντες θοάς,
- ἁνία τʼ ἀντʼ ἐρετμῶν δίφρους τε νωμάσοισιν ἀελλόποδας.
- κεῖνος ὄρνις ἐκτελευτάσει μεγαλᾶν πολίων