Against Athenogenes
Hyperides
Hyperides. Minor Attic Orators, Vol. 2. Burtt, J. O., editor. London: William Heinemann, Ltd.; Cambridge, MA: Harvard University Press, 1954.
τί βούλεται,ἔφη,ἐπικρατὴς[*](ἐβούλετο γενόμενος ἐπικρατὴςKenyon.) πράγματα ἔχειν ᾧ ἔξεστι λαβόντι τὸν παῖδα χρῆσθαι[*](Postχρῆσθαι add. ὅ τι ἂν ἐθέλῃHager.)---τὴν μὲν συκοφαντίαν---ἐποιεῖτο τῷ δὲ λ---ἀδικημάτων κα---ἐπίστευσα ὡς ε---τὸν μὲν παῖδα δι---ν οὐκ ἤθελον--- οὖν τετταράκοντα μνᾶς---πέντε τάλαντα[*](τετταράκονταusque adτάλανταDiels.) ---[*](Desunt versus duo.)
[*](Column 12)οὔτε μυροπώλης[*](Coll. 12 et 13 plerumque restituit Blass: οὔτε μυροπώλης Diels.) εἰμὶ οὔτʼ ἄλλην τέχνην ἐργάζομαι, ἀλλʼ ἅπερ ὁ πατήρ μοι ἔδωκεν χωρία---ταῦτα[*](ταῦτα Jensen.) γεωργῶ, πρὸς δὲ τούτων εἰς τὴν ὠνὴν ἐνεσείσθην. πότερα γὰρ εἰκός ἐςτιν, ὦ Ἀθηνόγενες, ἐμὲ τῆς σῆς τέχνης[*](τέχνηςWeil.) ἐπιθυμῆσαι, ἧς οὐκ ἤμην ἔμπειρος, ἤ σε καὶ τὴν[*](ᾔ σε καὶ τὴν Weil.) ἑταίραν τοῖς ἐμοῖς ἐπιβουλεῦσαι;[*](ἐπιβουλεῦσαι Diels.) ἐγὼ μὲν γὰρ οἴομαι ὑμᾶς. διόπερ, ἄνδρες δικασταί, ἐμοὶ μὲν ἂν εἰκότως συγγνώμην ἔχοιτʼ ἀπατηθῆναι[*](ἔχοιτʼ ἀπατηθῆναι de *ricci, qui ὑπʼ Ἀντιγόνας addit.) ---καὶ ἀτυχῆσαι τοιούτῳ ἀνθρώπῳ περιπεσόντα[*](περιπεσόντα Diels.) Ἀθηνογένει δὲ ..[*](Ἀθηνογένει δὲ Hager, qui ὀργίζοισθε addit. *huc inserunt quidam editores fragmentum extremae alicuius columnae quod ad finem orationis dedi.) [*](Desunt versus fere sedecim.)
[*](Column 13)ενε---πάντα[*](ἕνεκα πάθη πάντα Colin.) ἐμοὶ εἶναι, τὰ δὲ τῆς ἀπάτης κέρδη αὐτῷ[*](ἀπάτης κέρδη αὐτῷ Revillout.) · καὶ τὸν μὲν Μίδαν τὸν τολ---ξαι,[*](τολμῶντα συμπρᾶξαι Vogt.) ὃν ἄκων φησὶν ἀπολῦσαι, τοῦτον---λαβεῖν,[*](τοῦτον συγχωρῶ λαβεῖν Blass.) τοῦ δὲ παιδὸς ὃν τότε προῖκά μοί φησιν[*](φησινBlass:ἔφηKenyon.) διδόναι, νῦν αὐτὸν λαβεῖν ἀργύριον πολὺ πλεῖον τῆς ἀξίας, οὐχ ὥστε ἐμὸν εἶναι, ἀλλʼ ὥστε ὑφʼ ὑμῶν τῇ ψήφῳ ἐλεύθερον ἀφίεσθαι.[*](ἀφίεσθαιJenson:ἀφεθῆναιBlass.)