Against Athenogenes
Hyperides
Hyperides. Minor Attic Orators, Vol. 2. Burtt, J. O., editor. London: William Heinemann, Ltd.; Cambridge, MA: Harvard University Press, 1954.
ὃς εἰδὼς ὅτι πολλαὶ ὠναὶ γίγνονται ἐν τῇ πόλει ἔθηκε νόμον δίκαιον, ὡς παρὰ πάντων ὁμολογεῖται, τὰς ζημίας ἃς ἂν ἐργάσωνται οἱ οἰκέται καὶ τὰ ἀδικήματα[*](ἀδικήματα Jensen olim: ἀναλώματα Revillout.) διαλύειν τὸν δεσπότην παρʼ ᾧ ἂν ἐργάςωνται[*](ἂν ἐργάσωνται Weil.) οἱ οἰκέται. εἰκότως· καὶ γὰρ ἐάν τι ἀγαθὸν[*](ἐάν τι ἀγαθὸν Weil.) πράξῃ ἢ ἐργασίαν εὕρῃ ὁ οἰκέτης τοῦ κεκτημένου αὐτὸν γίγνεται. σὺ δὲ τὸν νόμον ἀφεὶς περὶ συνθηκῶν παραβαινομένων[*](παραβαινομένων Diels.) διαλέγῃ. καὶ ὁ μὲν Σόλων οὐδʼ ὃ δικαίως ἔγραφεν ψήφισμά τις τοῦ νόμου[*](ψήφισμά τις τοῦ νόμου Jensen.) οἴεται δεῖν κυριώτερον εἶναι, σὺ δὲ καὶ[*](σὺ δὲ καὶJensen:σὺ δὲ οἴει Blass.) τὰς ἀδίκους συνθήκας ἀξιοῖς κρατεῖν[*](ἀξιοῖς κρατεῖνJensen:δεῖν κρατεῖνBlass.) πάντων[*](πάντωνRevillout.) τῶν νόμων.
καὶ πρὸς τούτοις, ὦ ἄνδρες δικασταί, τῷ τε πατρὶ τῷ ἐμῷ καὶ τοῖς ἄλλοις ἐπιτηδείοις ἔλεγεν ὡς---εθελ---δωρεὰν --- [*](Column 11) κε---τὸν δὲ Μίδαν κελεύςας[*](κελεύσας Jensen: κελεύοι με Weil.) ἐᾶν αὐτῷ καὶ μὴ ὠνεῖσθαι· ἐμὲ δʼ οὐκ ἐθέλειν ἀλλὰ βούλεσθαι πάντας πρίασθαι. καὶ ταῦτα καὶ πρὸς ὑμᾶς αὐτόν, φασίν, μέλλειν λέγειν, ἵνα δὴ δοκοίη μέτριος εἶναι, ὥςπερ πρὸς ἠλιθίους τινὰς διαλεξόμενος καὶ οὐκ αἰσθησομένους τὴν τούτου ἀναίδειαν.
τὸ δὲ γενόμενον δεῖ ὑμᾶς ἀκοῦσαι· φανήσεται γὰρ ἀκόλουθον ὂν τῇ ἄλλῃ αὐτῶν ἐπιβουλῇ. τὸν μὲν γὰρ παῖδα, ὅνπερ ἀρτίως εἶπον, ἔπεμπέ μοι λέγοντα ὅτι οὐκ ἂν συνείη μοι, εἰ μὴ λύσομαι[*](εἰ μὴ λύσομαι Kenyon: ἂν μὴ ὠνῶμαι Weil.) αὐτοῦ τὸν πατέρα καὶ τὸν ἀδελφόν.[*](ἀδελφόν Weil.) ἤδη δʼ ἐμοῦ ὡμολογηκότος αὐτῶν καταθήσειν, τριῶν ὄντων, τὸ ἀργύριον,[*](ἀργύριονRevillout.) προςελθὼν ὁ Ἀθηνογένης πρός τινας[*](τιναςDiels.) τῶν φίλων τῶν ἐμῶν