Wealth

Aristophanes

Aristophanes. Aristophanis Comoediae, Vol. 2. Hall, F. W. and Geldart, William M., editors. Oxford: Clarendon Press, 1907.

  1. ἦ τῶν πονηρῶν ἦσθα καὶ τοιχωρύχων;
Συκοφάντης
  1. μὰ Δίʼ οὐ μὲν οὖν ἔσθʼ ὑγιὲς ὑμῶν οὐδενός,
  2. κοὐκ ἔσθʼ ὅπως οὐκ ἔχετέ μου τὰ χρήματα.
Καρίων
  1. ὡς σοβαρὸς ὦ Δάματερ εἰσελήλυθεν
  2. ὁ συκοφάντης. δῆλον ὅτι βουλιμιᾷ.
Συκοφάντης
  1. σὺ μὲν εἰς ἀγορὰν ἰὼν ταχέως οὐκ ἂν φθάνοις·
  2. ἐπὶ τοῦ τροχοῦ γὰρ δεῖ σʼ ἐκεῖ στρεβλούμενον
  3. εἰπεῖν ἃ πεπανούργηκας.
Καρίων
  1. οἰμώξἄρα σύ.
Δίκαιος
  1. νὴ τὸν Δία τὸν σωτῆρα πολλοῦ γʼ ἄξιος
  2. ἅπασι τοῖς Ἕλλησιν ὁ θεός ἐσθʼ ὅτι
  3. τοὺς συκοφάντας ἐξολεῖ κακοὺς κακῶς.
Συκοφάντης
  1. οἴμοι τάλας· μῶν καὶ σὺ μετέχων καταγελᾷς;
  2. ἐπεὶ πόθεν θοἰμάτιον εἴληφας τοδί;
  3. ἐχθὲς δʼ ἔχοντʼ εἶδόν σʼ ἐγὼ τριβώνιον.
Δίκαιος
  1. οὐδὲν προτιμῶ σου. φορῶ γὰρ πριάμενος
  2. τὸν δακτύλιον τονδὶ παρʼ Εὐδάμου δραχμῆς.
Καρίων
  1. † ἀλλʼ οὐκ ἔνεστι συκοφάντου δήγματος.†
Συκοφάντης
  1. ἆρʼ οὐχ ὕβρις ταῦτʼ ἐστὶ πολλή; σκώπτετον,
  2. ὅ τι δὲ ποιεῖτον ἐνθάδʼ οὐκ εἰρήκατον.