Frogs

Aristophanes

Aristophanes. Aristophanis Comoediae, Vol. 2. Hall, F. W. and Geldart, William M., editors. Oxford: Clarendon Press, 1907.

  1. ἅνθρωπος ἱερός. δεῦρο πάλιν βαδιστέον.
Διόνυσος
  1. ἰοὺ ἰού.
Ἄιακος
  1. τί ἔστιν;
Διόνυσος
  1. ἱππέας ὁρῶ.
Ἄιακος
  1. τί δῆτα κλάεις;
Διόνυσος
  1. κρομμύων ὀσφραίνομαι.
Ἄιακος
  1. ἐπεὶ προτιμᾷς γʼ οὐδέν.
Διόνυσος
  1. οὐδέν μοι μέλει.
Ἄιακος
  1. βαδιστέον τἄρʼ ἐστὶν ἐπὶ τονδὶ πάλιν.
Ξανθίας
  1. οἴμοι.
Ἄιακος
  1. τί ἔστι;
Ξανθίας
  1. τὴν ἄκανθαν ἐξελε.
Ἄιακος
  1. τί τὸ πρᾶγμα τουτί; δεῦρο πάλιν βαδιστέον.
Διόνυσος
  1. Ἄπολλον—ὅς που Δῆλον ἢ Πυθῶνʼ ἔχεις.
Ξανθίας
  1. ἤλγησεν· οὐκ ἤκουσας;
Διόνυσος
  1. οὐκ ἔγωγʼ, ἐπεὶ
  2. ἴαμβον Ἱππώνακτος ἀνεμιμνῃσκόμην.
Ξανθίας
  1. οὐδὲν ποιεῖς γάρ· ἀλλὰ τὰς λαγόνας σπόδει.
Ἄιακος
  1. μὰ τὸν Δίʼ ἀλλʼ ἤδη πάρεχε τὴν γαστέρα.
Διόνυσος
  1. Πόσειδον
Ξανθίας
  1. ἤλγησέν τις.
Διόνυσος
  1. ὃς Αἰγαίου πρῶνας ἢ γλαυκᾶς μέδεις ἁλὸς ἐν βένθεσιν.
Ἄιακος
  1. οὔ τοι μὰ τὴν Δήμητρα δύναμαί πω μαθεῖν
  2. ὁπότερος ὑμῶν ἐστι θεός. ἀλλʼ εἴσιτον·
  3. ὁ δεσπότης γὰρ αὐτὸς ὑμᾶς γνώσεται
  4. χἠ Φερρέφατθʼ, ἅτʼ ὄντε κἀκείνω θεώ.
Διόνυσος
  1. ὀρθῶς λέγεις· ἐβουλόμην δʼ ἂν τοῦτό σε
  2. πρότερον νοῆσαι, πρὶν ἐμὲ τὰς πληγὰς λαβεῖν.