Frogs

Aristophanes

Aristophanes. Aristophanis Comoediae, Vol. 2. Hall, F. W. and Geldart, William M., editors. Oxford: Clarendon Press, 1907.

  1. εὕρισκε νὴ Δίʼ, εἴπερ ἀναδύσει πάλιν.
Αἰσχύλος
  1. ἐκεῖ φράσαιμʼ ἄν· ἐνθαδὶ δʼ οὐ βούλομαι.
Διόνυσος
  1. μὴ δῆτα σύ γʼ, ἀλλʼ ἐνθένδʼ ἀνίει τἀγαθά.
Αἰσχύλος
  1. τὴν γῆν ὅταν νομίσωσι τὴν τῶν πολεμίων
  2. εἶναι σφετέραν, τὴν δὲ σφετέραν τῶν πολεμίων,
  3. πόρον δὲ τὰς ναῦς ἀπορίαν δὲ τὸν πόρον.
Διόνυσος
  1. εὖ, πλήν γʼ ὁ δικαστὴς αὐτὰ καταπίνει μόνος.
Πλούτων
  1. κρίνοις ἄν.
Διόνυσος
  1. αὕτη σφῷν κρίσις γενήσεται·
  2. αἱρήσομαι γὰρ ὅνπερ ἡ ψυχὴ θέλει.
Εὐριπίδης
  1. μεμνημένος νυν τῶν θεῶν οὓς ὤμοσας
  2. ἦ μὴν ἀπάξειν μʼ οἴκαδʼ, αἱροῦ τοὺς φίλους.
Διόνυσος
  1. ἡ γλῶττʼ ὀμώμοκʼ, Αἰσχύλον δʼ αἱρήσομαι.
Εὐριπίδης
  1. τί δέδρακας ὦ μιαρώτατʼ ἀνθρώπων;
Διόνυσος
  1. ἐγώ;
  2. ἔκρινα νικᾶν Αἰσχύλον. τιὴ γὰρ οὔ;
Εὐριπίδης
  1. αἴσχιστον ἔργον προσβλέπεις μʼ εἰργασμένος;
Διόνυσος
  1. τί δʼ αἰσχρόν, ἢν μὴ τοῖς θεωμένοις δοκῇ;
Εὐριπίδης
  1. ὦ σχέτλιε περιόψει με δὴ τεθνηκότα;
Διόνυσος
  1. τίς οἶδεν εἰ τὸ ζῆν μέν ἐστι κατθανεῖν,