Lysistrata
Aristophanes
Aristophanes. Aristophanis Comoediae, Vol. 2. Hall, F. W. and Geldart, William M., editors. Oxford: Clarendon Press, 1907.
- ὦ πάντες θεοί,
- μή νυν ἀπείπωμεν ταλαιπωρούμεναι,
- ἀλλʼ εἰσίωμεν. καὶ γὰρ αἰσχρὸν τουτογὶ
- ὦ φίλταται, τὸν χρησμὸν εἰ προδώσομεν.
- μῦθον βούλομαι λέξαι τινʼ ὑμῖν, ὅν ποτʼ ἤκουσʼ
- αὐτὸς ἔτι παῖς ὤν.
- οὕτως ἦν νεανίσκος Μελανίων τις,
- ὃς φεύγων γάμον ἀφίκετʼ ἐς ἐρημίαν,
- κἀν τοῖς ὄρεσιν ᾤκει·
- κᾆτʼ ἐλαγοθήρει
- πλεξάμενος ἄρκυς,
- καὶ κύνα τινʼ εἶχεν,
- κοὐκέτι κατῆλθε πάλιν οἴκαδʼ ὑπὸ μίσους.
- οὕτω τὰς γυναῖκας ἐβδελύχθη
- ʼκʼεῖνος, ἡμεῖς τʼ οὐδὲν ἧττον
- τοῦ Μελανίωνος οἱ σώφρονες.
- βούλομαί σε γραῦ κύσαι—
- κρόμμυόν τἄρʼ οὐκ ἔδει.
- κἀνατείνας λακτίσαι.
- τὴν λόχμην πολλὴν φορεῖς.