Lysistrata

Aristophanes

Aristophanes. Aristophanis Comoediae, Vol. 2. Hall, F. W. and Geldart, William M., editors. Oxford: Clarendon Press, 1907.

  1. οὐδεὶς ἐθέλει γῆμαι ταύτην, ὀττευομένη δὲ κάθηται.
Πρόβουλος
  1. ἀλλʼ ὅστις ἔτι στῦσαι δυνατὸς—
Λυσιστράτη
  1. σὺ δὲ δὴ τί μαθὼν οὐκ ἀποθνῄσκεις;
  2. †χωρίον ἐστί·† σορὸν ὠνήσει·
  3. μελιτοῦτταν ἐγὼ καὶ δὴ μάξω.
  4. λαβὲ ταυτὶ καὶ στεφάνωσαι.
Γυνὴ Ξ.
  1. καὶ ταυτασὶ δέξαι παρʼ ἐμοῦ.
Γυνὴ Α.
  1. καὶ τουτονγὶ λαβὲ τὸν στέφανον.
Λυσιστράτη
  1. τοῦ δεῖ; τί ποθεῖς; χώρει ʼς τὴν ναῦν·
  2. ὁ Χάρων σε καλεῖ,
  3. σὺ δὲ κωλύεις ἀνάγεσθαι.
Πρόβουλος
  1. εἶτʼ οὐχὶ ταῦτα δεινὰ πάσχειν ἔστʼ ἐμέ;
  2. νὴ τὸν Δίʼ ἀλλὰ τοῖς προβούλοις ἄντικρυς
  3. ἐμαυτὸν ἐπιδείξω βαδίζων ὡς ἔχω.
Λυσιστράτη
  1. μῶν ἐγκαλεῖς ὅτι οὐχὶ προὐθέμεσθά σε;
  2. ἀλλʼ ἐς τρίτην γοῦν ἡμέραν σοὶ πρῲ πάνυ
  3. ἥξει παρʼ ἡμῶν τὰ τρίτʼ ἐπεσκευασμένα.
Χορὸς γερόντων
  1. οὐκέτʼ ἔργον ἐγκαθεύδειν ὅστις ἔστʼ ἐλεύθερος,
  2. ἀλλʼ ἐπαποδυώμεθʼ ἄνδρες τουτῳὶ τῷ πράγματι.
  3. ἤδη γὰρ ὄζειν ταδὶ πλειόνων καὶ μειζόνων