Peace

Aristophanes

Aristophanes. Aristophanis Comoediae, Vol. 1. Hall, F. W. and Geldart, William M., editors. Oxford: Clarendon Press, 1906.

  1. ὧν οὕνεκʼ οὐκ οἶδʼ εἴ ποτʼ Εἰρήνην ἔτι
  2. τὸ λοιπὸν ὄψεσθʼ.
Τρυγαῖος
  1. ἀλλὰ ποῖ γὰρ οἴχεται;
Ἑρμῆς
  1. ὁ Πόλεμος αὐτὴν ἐνέβαλʼ εἰς ἄντρον βαθύ.
Τρυγαῖος
  1. ἐς ποῖον;
Ἑρμῆς
  1. ἐς τουτὶ τὸ κάτω, κἄπειθʼ ὁρᾷς
  2. ὅσους ἄνωθεν ἐπεφόρησε τῶν λίθων,
  3. ἵνα μὴ λάβητε μηδέποτʼ αὐτήν.
Τρυγαῖος
  1. εἰπέ μοι,
  2. ἡμᾶς δὲ δὴ τί δρᾶν παρασκευάζεται;
Ἑρμῆς
  1. οὐκ οἶδα πλὴν ἕν, ὅτι θυείαν ἑσπέρας
  2. ὑπερφυᾶ τὸ μέγεθος εἰσηνέγκατο.
Τρυγαῖος
  1. τί δῆτα ταύτῃ τῇ θυείᾳ χρήσεται;
Ἑρμῆς
  1. τρίβειν ἐν αὐτῇ τὰς πόλεις βουλεύεται.
  2. ἀλλʼ εἶμι· καὶ γὰρ ἐξιέναι γνώμην ἐμὴν
  3. μέλλει· θορυβεῖ γοῦν ἔνδον.
Τρυγαῖος
  1. οἴμοι δείλαιος.
  2. φέρʼ αὐτὸν ἀποδρῶ· καὶ γὰρ ὥσπερ ᾐσθόμην
  3. καὐτὸς θυείας φθέγμα πολεμιστηρίας.
Πόλεμος
  1. ἰὼ βροτοὶ βροτοὶ βροτοὶ πολυτλήμονες,