Peace

Aristophanes

Aristophanes. Aristophanis Comoediae, Vol. 1. Hall, F. W. and Geldart, William M., editors. Oxford: Clarendon Press, 1906.

  1. ἔκλυον ἱδρώοντας, ἐπεὶ πολέμου ἐκόρεσθεν.
Τρυγαῖος
  1. εἶεν; ἐκόρεσθεν τοῦ πολέμου κᾆτʼ ἤσθιον.
  2. ταῦτʼ ᾆδε, ταῦθʼ, ὡς ἤσθιον κεκορημένοι.
Παῖς
  1. θωρήσσοντʼ ἄρʼ ὄτειτα πεπαυμένοι—
Τρυγαῖος
  1. ἄσμενοι, οἶμαι.
Παῖς
  1. πύργων δʼ ἐξεχέοντο, βοὴ δʼ ἄσβεστος ὀρώρει.
Τρυγαῖος
  1. κάκιστʼ ἀπόλοιο παιδάριον αὐταῖς μάχαις·
  2. οὐδὲν γὰρ ᾄδεις πλὴν πολέμους. τοῦ καί ποτʼ εἶ;
Παῖς
  1. ἐγώ;
Τρυγαῖος
  1. σὺ μέντοι νὴ Δίʼ.