Peace

Aristophanes

Aristophanes. Aristophanis Comoediae, Vol. 1. Hall, F. W. and Geldart, William M., editors. Oxford: Clarendon Press, 1906.

  1. ἀπόφερʼ ἀπόφερʼ ἐς κόρακας ἀπὸ τῆς οἰκίας.
  2. τριχορρυεῖτον, οὐδέν ἐστον τὼ λόφω.
  3. οὐκ ἂν πριαίμην οὐδʼ ἂν ἰσχάδος μιᾶς.
Θωρακόπωλης
  1. τί δαὶ δεκάμνῳ τῷδε θώρηκος κύτει
  2. ἐνημμένῳ κάλλιστα χρήσομαι τάλας;
Τρυγαῖος
  1. οὗτος μὲν οὐ μή σοι ποιήσει ζημίαν.
  2. ἀλλʼ αἶρέ μοι τοῦτόν γε τῆς ἰσωνίας·
  3. ἐναποπατεῖν γάρ ἐστʼ ἐπιτήδειος πάνυ—
Θωρακοπώλης
  1. παῦσαί μʼ ὑβρίζων τοῖς ἐμοῖσι χρήμασιν.
Τρυγαῖος
  1. ὡδὶ παραθέντι τρεῖς λίθους. οὐ δεξιῶς;
Θωρακοπώλης
  1. ποίᾳ δʼ ἀποψήσει ποτʼ ὦμαθέστατε;
Τρυγαῖος
  1. τῃδὶ διεὶς τὴν χεῖρα διὰ τῆς θαλαμιᾶς
  2. καὶ τῇδʼ.
Θωρακοπώλης
  1. ἅμʼ ἀμφοῖν δῆτʼ;
Τρυγαῖος
  1. ἔγωγε νὴ Δία,
  2. ἵνα μή γʼ ἁλῶ τρύπημα κλέπτων τῆς νεώς.
Θωρακοπώλης
  1. ἔπειτʼ ἐπὶ δεκάμνῳ χεσεῖ καθήμενος;
Τρυγαῖος
  1. ἔγωγε νὴ Δίʼ ὦπίτριπτʼ. οἴει γὰρ ἂν
  2. τὸν πρωκτὸν ἀποδόσθαι με χιλιῶν δραχμῶν;
Θωρακοπώλης
  1. ἴθι δὴ ʼξένεγκε τἀργύριον.