Wasps
Aristophanes
Aristophanes. Aristophanis Comoediae, Vol. 1. Hall, F. W. and Geldart, William M., editors. Oxford: Clarendon Press, 1906.
- κοὐκ ἔσθʼ ὅπως διαδὺς ἂν ἡμᾶς ἔτι λάθοι,
- τί οὐκ ἀπεκοιμήθημεν ὅσον ὅσον στίλην;
- ἀλλʼ ὦ πόνηρʼ ἥξουσιν ὀλίγον ὕστερον
- οἱ ξυνδικασταὶ παρακαλοῦντες τουτονὶ
- τὸν πατέρα.
- τίλέγεις; ἀλλὰ νῦν γʼ ὄρθρος βαθύς.
- νὴ τὸν Δίʼ, ὀψὲ γοῦν ἀνεστήκασι νῦν.
- ὡς ἀπὸ μέσων νυκτῶν γε παρακαλοῦσʼ ἀεί,
- λύχνους ἔχοντες καὶ μινυρίζοντες μέλη
- ἀρχαῖα μελισιδωνοφρυνιχήρατα,
- οἷς ἐκκαλοῦνται τοῦτον.
- οὐκοῦν, ἢν δέῃ,
- ἤδη ποτʼ αὐτοὺς τοῖς λίθοις βαλλήσομεν.
- ἀλλʼ ὦ πόνηρε τὸ γένος ἤν τις ὀργίσῃ
- τὸ τῶν γερόντων, ἔσθʼ ὅμοιον σφηκιᾷ.
- ἔχουσι γὰρ καὶ κέντρον ἐκ τῆς ὀσφύος
- ὀξύτατον, ᾧ κεντοῦσι, καὶ κεκραγότες
- πηδῶσι καὶ βάλλουσιν ὥσπερ φέψαλοι.
- μὴ φροντίσῃς· ἐὰν ἐγὼ λίθους ἔχω,
- πολλῶν δικαστῶν σφηκιὰν διασκεδῶ.