Clouds
Aristophanes
Aristophanes. Aristophanis Comoediae, Vol. 1. Hall, F. W. and Geldart, William M., editors. Oxford: Clarendon Press, 1906.
- ὥσπερ σὺ κἀγώ, καὶ λέγων ἔπειθε τοὺς παλαιούς;
- ἧττόν τι δῆτʼ ἔξεστι κἀμοὶ καινὸν αὖ τὸ λοιπὸν
- θεῖναι νόμον τοῖς υἱέσιν, τοὺς πατέρας ἀντιτύπτειν;
- ὅσας δὲ πληγὰς εἴχομεν πρὶν τὸν νόμον τεθῆναι,
- ἀφίεμεν, καὶ δίδομεν αὐτοῖς προῖκα συγκεκόφθαι.
- σκέψαι δὲ τοὺς ἀλεκτρυόνας καὶ τἄλλα τὰ βοτὰ ταυτί,
- ὡς τοὺς πατέρας ἀμύνεται· καίτοι τί διαφέρουσιν
- ἡμῶν ἐκεῖνοι, πλήν γʼ ὅτι ψηφίσματʼ οὐ γράφουσιν;
- τί δῆτʼ, ἐπειδὴ τοὺς ἀλεκτρυόνας ἅπαντα μιμεῖ,
- οὐκ ἐσθίεις καὶ τὴν κόπρον κἀπὶ ξύλου καθεύδεις;
- οὐ ταὐτὸν ὦ τᾶν ἐστίν, οὐδʼ ἂν Σωκράτει δοκοίη.
- πρὸς ταῦτα μὴ τύπτʼ· εἰ δὲ μή, σαυτόν ποτʼ αἰτιάσει.
- καὶ πῶς;
- ἐπεὶ σὲ μὲν δίκαιός εἰμʼ ἐγὼ κολάζειν,
- σὺ δʼ, ἢν γένηταί σοι, τὸν υἱόν.
- ἢν δὲ μὴ γένηται,
- μάτην ἐμοὶ κεκλαύσεται, σὺ δʼ ἐγχανὼν τεθνήξεις.
- ἐμοὶ μὲν ὦνδρες ἥλικες δοκεῖ λέγειν δίκαια·
- κἄμοιγε συγχωρεῖν δοκεῖ τούτοισι τἀπιεικῆ.
- κλάειν γὰρ ἡμᾶς εἰκός ἐστʼ, ἢν μὴ δίκαια δρῶμεν.