Acharnians

Aristophanes

Aristophanes. Aristophanis Comoediae, Vol. 1. Hall, F. W. and Geldart, William M., editors. Oxford: Clarendon Press, 1906.

  1. Ἡράκλεις τουτὶ τί ἐστι; τὴν χύτραν συντρίψετε.
Χορός
  1. σὲ μὲν οὖν καταλεύσομεν ὦ μιαρὰ κεφαλή.
Δικαιόπολις
  1. ἀντὶ ποίας αἰτίας ὦχαρνέων γεραίτατοι;
Χορός
  1. τοῦτʼ ἐρωτᾷς; ἀναίσχυντος εἶ καὶ βδελυρὸς
  2. ὦ προδότα τῆς πατρίδος, ὅστις ἡμῶν μόνος
  3. σπεισάμενος εἶτα δύνασαι πρὸς ἔμʼ ἀποβλέπειν.
Δικαιόπολις
  1. ἀντὶ δʼ ὧν ἐσπεισάμην οὐκ ἴστε. μἀλλαʼ ἀκούσατε.
Χορός
  1. σοῦ γʼ ἀκούσωμεν; ἀπολεῖ· κατά σε χώσομεν τοῖς λίθοις.
Δικαιόπολις
  1. μηδαμῶς πρὶν ἄν γʼ ἀκούσητʼ· ἀλλʼ ἀνάσχεσθʼ ὦγαθοί.
Χορός
  1. οὐκ ἀνασχήσομαι· μηδὲ λέγε μοι σὺ λόγον·
  2. ὡς μεμίσηκά σε Κλέωνος ἔτι μᾶλλον, ὃν ἐγὼ
  3. κατατεμῶ ποθʼ ἱππεῦσι καττύματα.
Χορός
  1. σοῦ δʼ ἐγὼ λόγους λέγοντος οὐκ ἀκούσομαι μακρούς,
  2. ὅστις ἐσπείσω Λάκωσιν, ἀλλὰ τιμωρήσομαι.
Δικαιόπολις
  1. ὦγαθοὶ τοὺς μὲν Λάκωνας ἐκποδὼν ἐάσατε,
  2. τῶν δʼ ἐμῶν σπονδῶν ἀκούσατʼ, εἰ καλῶς ἐσπεισάμην.
Χορός
  1. πῶς δέ γʼ ἂν καλῶς λέγοις ἄν, εἴπερ ἐσπείσω γʼ ἅπαξ
  2. οἷσιν οὔτε βωμὸς οὔτε πίστις οὔθʼ ὅρκος μένει;
Δικαιόπολις
  1. οἶδʼ ἐγὼ καὶ τοὺς Λάκωνας, οἷς ἄγαν ἐγκείμεθα,
  2. οὐχ ἁπάντων ὄντας ἡμῖν αἰτίους τῶν πραγμάτων.