In Flaccum

Philo Judaeus

Philo Judaeus. Cohn, Leonard and Reiter, Sigofried, editors. Opera quae supersunt, Volume 6. Berlin: Reimer, 1915.

εἰ δὲ καὶ οἱ παραληφθέντες ἐπὶ φρυγανισμὸν ἐβράδυνον, ἐπὶ τῶν ἰδίων σκευῶν τῶν ἐκ τῆς ἁρπαγῆς ἐνεπίμπρασαν τοὺς δεσπότας τὰ μὲν πολυτελῆ νοσφιζόμενοι, τὰ δὲ μὴ πάνυ χρήσιμα συγκαταφλέγοντες, οἷς ἀντὶ ξύλων εἰκαίων ἐχρῶντο.

πολλοὺς δὲ καὶ ζῶντας τοῖν ποδοῖν τὸν ἕτερον ἐκδήσαντες [*](1 στέγειν γ corr. ex ν) H 2 οὐκ εἰωθότες] οἰκειωθέντων A ἐραννὸν H 3 μεταιτῶν] μετ’ αὐτῶν Α 4 προτρεπόμενοι Α 5 χάριν om. Α 6 εὐθὺς MGH: εὐθὺ v 6. 7 εὐθὺς — δολοφονοῦνται oin. Α 6 ὀχλοκρατίαν v: ὀχλοκρασίαν codd. (mavult Mang.) 6.7 ἐπιτειχησάντων G 8 μέρους ὃ] ἀνέρος ὃς Α 9 ταφῆς] τροφῆς A μέντοι codd: μὲν v 10 οἱ om. Α 11 φύσιν μεταβαλόντες coni. Mang. τύχη 13 καιριώτατα MH (Mang.): κυριώτατα GA (Turn.) 14 ἀπόληψιν Α 15 ἀδεία Mang. (cf. 127,24): ἀδίκω G, ἀδικία ceteri (v) καὶ om. G ἐκκεχειρία Α ὅπλων om. Turn. 17 διέφθειρον G 18 γενεάς] συγγενείας coni. Mang. γυναικῶν — μετὰ om. Mang. 20 ἀκάκων G ὁπότε MG: ὁπόταν ΑΗ (v) 21 καὶ ante ὕλης add. Α διέφθειρον AH, o ex corr. M: διέφθειραν G 22 οἰκτότερον (sic) G ὦ G 23 ἔκειντο A χαλεπὴ M ὀδυνηρότατος Η εἰ H : οἱ ceteri 24 οἱ G: om. ceteri (v) παραληφθέντες Mang. (Dahl): περιλειφθέντες MGH, περιλειφθέντας A ἐβράδυνον MH: ἐκράδαινον A, om. G 25 ἐνεπίμπρασαν G: ἐνεπίμπρων ceteri (v) 26 μὴ ora. M 27 ἐκοδύσαντες M, ὒ corr. in ἡ Η)

v.6.p.133
κατὰ τὸ σφυρὸν εἷλκον ἅμα καὶ κατηλόων ἐναλλόμενοι θάνατον ὠμότατον ἐπινοήσαντες·

καὶ τελευτησάντων, οὐδὲν ἧττον ἀτελεύτητα μηνιῶντες βαρυτέρας αἰκίας τοῖς σώμασιν ἐπέφερον, διὰ πάντων ὀλίγου δέω φάναι τῶν τῆς πόλεως στενωπῶν κατασύροντες, ἕως ὁ νεκρὸς δοράς, σάρκας, ἶνας ὑπὸ τῆς τῶν ἐδάφων ἀνωμαλίας καὶ τραχύτητος περιθρυφθείς, καὶ τῶν ἡνωμένων μερῶν τῆς συμφυίας διαστάντων καὶ διασπαρέντων ἀλλαχόσε ἄλλων, ἐδαπανήθη.

καὶ οἱ μὲν ταῦτα δρῶντες ὥσπερ ἐν τοῖς θεατρικοῖς μίμοις καθυπεκρίνοντο τοὺς πάσχοντας· τῶν δ’ ὡς ἀληθῶς πεπονθότων φίλοι καὶ συγγενεῖς, ὅτι μόνον ταῖς τῶν προσηκόντων συμφοραῖς συνήλγησαν, ἀπήγοντο, ἐμαστιγοῦντο, ἐτροχίζοντο, καὶ μετὰ πάσας τὰς αἰκίας, ὅσας ἐδύνατο χωρῆσαι τὰ σώματα αὐτοῖς, ἡ τελευταία καὶ ἔφεδρος τιμωρία σταυρὸς ἦν.