De Migratione Abrahami

οὗ χάριν ὁ φιλομαθὴς τοῦ τόπου Συχὲμ ἐνείληπται, μεταληφθὲν δὲ τοὔνομα Συχὲμ ὠμίασις καλεῖται, πόνου σύμβολον, ἐπειδὴ τοῖς [*](1 φιλοπευστοῦντες Α 4 τῶν] τὸν Α 7 γενόμενος ΑΗ 9 λειφθείς 1 διεκδύεται A 10 αὐτὸν Α 12 ἀποτροπή coni. Mang. 15 περιγίνεσθαι MAP2: παραγίνεσθαι HP1 17 ἄρρηκτος coni. Mang. οὗτος om. HP 18 δεσμός MA: δεσμός ἐστιν HP 19 ἐκκεχειρίᾳ Η2: ἑτέρᾳ ceteri, ῥᾳστώνῃ coni. Cohn (cf. vol. I p. 217,16) 20 μόλις ι conicio μόλις post transpos. HP καὶ πολλοῖς transpos. MA 21 εἰς τὸ ante τοῦ add. 2 22 ὁμοίασις A (sed ὠμίασις m. rec. in mg.), ὦμος coni. Mang. πόνου δέ 2 σύμβουλον Α) [*](21 sqq. Ambrosius De Abraham I 2,5: „egressus egressus perambulavit terram usque ad Sychem“, i quod interpretatione latina dicitur humerus vel cervix, per quae praescripti operis intelligimus; siquidem et infra habemus scriptum „supposuit humerum suum ad laborandum". unde per figuram locorum id expressum advertimus, quod devotionem suam sanctus Abraham non solum studio, sed etiam efficacia probaverit fructuosa, qua ad quercum usque pervenerit. cf. o etiam II 3, 8 enim vel humerus vel cervix significatur, quod est laboris et exercitationis indicium . . . . ad naturae gratiam adiuncta exercitatiune ita fundatior et excelsior factus, ut usque ad quercum altam pertransiret — quae arbor ut alta, ita etiam robusta indicio est . . . . . Origenes, Homilia V, 1 in Numeros p. 284: humeri autem quod operum indicium teneant, in multis scripturae saepe locis ostendimus.)

ὥστε μηδέποτε, ὦ διάνοια, μαλακισθεῖσα ὀκλάσῃς, ἀλλά, κἄν τι δοκῇ δυσθεώρητον εἶναι, τὸ ἐν σαυτῇ βλέπον διανοίξασα διάκυψον εἴσω καὶ ἀκριβέστερον τὰ ὄντα ἐναύγασαι καὶ μήτε ἑκοῦσα μήτε ἄκουσά ποτε μύσῃς· τυφλὸν γὰρ ὕπνος, ὡς ὀξυωπὲς ἐγρήγορσις. ἀγαπητὸν δὲ τῷ συνεχεῖ τῆς προσβολῆς εἱλικρινῆ τῶν ζητουμένων λαβεῖν φαντασίαν.

οὐχ ὁρᾷς ὅτι καὶ δρῦν ὑψηλὴν ἐν Συχὲμ πεφυτεῦσθαί φησιν αἰνιττόμενος τὸν ἀνένδοτον καὶ ἀκαμπῆ, στερρόν τε καὶ ἀρραγέστατον παιδείας πόνον; ᾧ τὸν μέλλοντα ἔσεσθαι τέλειον καὶ ἀναγκαῖον κεχρῆσθαι, ἵνα μὴ τὸ ψυχῆς δικαστήριον, ὄνομα Δεῖνα — κρίσις γὰρ ἑρμηνεύεται —, συλληφθῇ πρὸς τοῦ τὸν ἐναντίον μοχθοῦντος πόνον, τοῦ φρονήσεως ἐπιβούλου.

ὁ γὰρ ἐπώνυμος τοῦ τόπου τούτου Συχέμ, Ἐμὼρ υἱὸς ὤν, ἀλόγου φύσεως — καλεῖται γὰρ Ἐμὼρ ὄνος —, ἀφροσύνην ἐπιτηδεύων καὶ συντραφεὶς ἀναισχυντίᾳ καὶ θράσει τὰ κριτήρια τῆς διανοίας μιαίνειν ὁ παμμίαρος καὶ φθείρειν ἐπεχείρησεν, εἰ μὴ θᾶττον οἱ φρονήσεως ἀκουσταὶ καὶ γνώριμοι, Συμεών τε καὶ Λευί, φραξάμενοι τὰ οἰκεῖα ἀσφαλῶς ἐπεξῆλθον, ἔτι ὄντας ἐν τῷ φιληδόνῳ καὶ φιλοπαθεῖ καὶ ἀπεριτμήτῳ πόνῳ καθελόντες· χρησμοῦ γὰρ ὄντος, ὡς "οὐκ ἂν γένοιτό ποτε πόρνη τῶν τοῦ βλέποντος, Ἰσραήλ, θυγατέρων“ (Deut. 23, 17), οὗτοι τὴν παρθένον ψυχὴν ἐξαρπάσαντες λαθεῖν ἤλπισαν (Gen. 34).

οὐ γὰρ ἐρημία γε τῶν βοηθησόντων τοῖς παρασπονδουμένοις ἐστίν, ἀλλὰ κἂν οἴωνταί τινες, οἰήσονται μόνον, ἀπελεγχθήσονται δὲ τῷ ἔργῳ ψευδοδοξοῦντες. ἔστι γάρ, ἔστιν ἡ μισοπόνηρος καὶ ἀμείλικτος καὶ ἀδικουμένων ἀρωγὸς ἀπαραίτητος δίκη, σφάλλουσα [*](1 ὡς om. HP 5 βλέπον ι conicio ὄντα] ἔνδον coni. 6 τυφλὸς Α 7 ὀξυωπὴς Α ἀγαπητῶν Α προσβολῆς Mang. : προβολῆς codd. 11 τέλειον om. A καὶ om. Η2, post καὶ vocabulum excidisse videtur μὴ Τurn.: i μὴ δὲ codd. τῆς ψυχῆς HP 12 Δίνα MP διάκρισις τοῦ τὸν PH1: τοῦτον M, τοῦ τῶν H2, τὰς τῶν Α ἐναντίων ΑΗ 13 πόνου Η τοῦ et ἐπιβούλου Η2: τὸν et ἐπίβουλον ceteri 17 ἐρασταὶ conicio 21 λαθεῖν Mang. : παθεῖν codd. 22 βοηθησάντων Α 25 ἀρρωγὸς HP)