Odyssey
Homer
Homer. The Odyssey, Volume 1-2. Murray, A. T. (Augustus Taber), editor. London: William Heinmann; New York: G.P. Putnam's Sons, 1919.
- ἀλλʼ ἴθι σιγῇ τοῖον, ἐγὼ δʼ ὁδὸν ἡγεμονεύσω,
- μηδέ τινʼ ἀνθρώπων προτιόσσεο μηδʼ ἐρέεινε.
- οὐ γὰρ ξείνους οἵδε μάλʼ ἀνθρώπους ἀνέχονται,
- οὐδʼ ἀγαπαζόμενοι φιλέουσʼ ὅς κʼ ἄλλοθεν ἔλθῃ.
- νηυσὶ θοῇσιν τοί γε πεποιθότες ὠκείῃσι
- λαῖτμα μέγʼ ἐκπερόωσιν, ἐπεί σφισι δῶκʼ ἐνοσίχθων·
- τῶν νέες ὠκεῖαι ὡς εἰ πτερὸν ἠὲ νόημα.
- ὣς ἄρα φωνήσασʼ ἡγήσατο Παλλὰς Ἀθήνη
- καρπαλίμως· ὁ δʼ ἔπειτα μετʼ ἴχνια βαῖνε θεοῖο.
- τὸν δʼ ἄρα Φαίηκες ναυσικλυτοὶ οὐκ ἐνόησαν
- ἐρχόμενον κατὰ ἄστυ διὰ σφέας· οὐ γὰρ Ἀθήνη
- εἴα ἐυπλόκαμος, δεινὴ θεός, ἥ ῥά οἱ ἀχλὺν
- θεσπεσίην κατέχευε φίλα φρονέουσʼ ἐνὶ θυμῷ.
- θαύμαζεν δʼ Ὀδυσεὺς λιμένας καὶ νῆας ἐίσας
- αὐτῶν θʼ ἡρώων ἀγορὰς καὶ τείχεα μακρὰ
- ὑψηλά, σκολόπεσσιν ἀρηρότα, θαῦμα ἰδέσθαι.
- ἀλλʼ ὅτε δὴ βασιλῆος ἀγακλυτὰ δώμαθʼ ἵκοντο,
- τοῖσι δὲ μύθων ἦρχε θεά, γλαυκῶπις Ἀθήνη·
- οὗτος δή τοι, ξεῖνε πάτερ, δόμος, ὅν με κελεύεις
- πεφραδέμεν· δήεις δὲ διοτρεφέας βασιλῆας