Odyssey

Homer

Homer. The Odyssey, Volume 1-2. Murray, A. T. (Augustus Taber), editor. London: William Heinmann; New York: G.P. Putnam's Sons, 1919.

  1. ἴσην, ὡς αὐτοί περ ἐλάγχανον· ὣς γὰρ ἀνώγει
  2. Τηλέμαχος, φίλος υἱὸς Ὀδυσσῆος θείοιο.
  3. μνηστῆρας δʼ οὐ πάμπαν ἀγήνορας εἴα Ἀθήνη
  4. λώβης ἴσχεσθαι θυμαλγέος, ὄφρʼ ἔτι μᾶλλον
  5. δύη ἄχος κραδίην Λαερτιάδην Ὀδυσῆα.
  6. ἦν δέ τις ἐν μνηστῆρσιν ἀνὴρ ἀθεμίστια εἰδώς,
  7. Κτήσιππος δʼ ὄνομʼ ἔσκε, Σάμῃ δʼ ἐνὶ οἰκία ναῖεν·
  8. ὃς δή τοι κτεάτεσσι πεποιθὼς θεσπεσίοισι
  9. μνάσκετʼ Ὀδυσσῆος δὴν οἰχομένοιο δάμαρτα.
  10. ὅς ῥα τότε μνηστῆρσιν ὑπερφιάλοισι μετηύδα·
  11. κέκλυτέ μευ, μνηστῆρες ἀγήνορες, ὄφρα τι εἴπω·
  12. μοῖραν μὲν δὴ ξεῖνος ἔχει πάλαι, ὡς ἐπέοικεν,
  13. ἴσην· οὐ γὰρ καλὸν ἀτέμβειν οὐδὲ δίκαιον
  14. ξείνους Τηλεμάχου, ὅς κεν τάδε δώμαθʼ ἵκηται.
  15. ἀλλʼ ἄγε οἱ καὶ ἐγὼ δῶ ξείνιον, ὄφρα καὶ αὐτὸς
  16. ἠὲ λοετροχόῳ δώῃ γέρας ἠέ τῳ ἄλλῳ
  17. δμώων, οἳ κατὰ δώματʼ Ὀδυσσῆος θείοιο.
  18. ὣς εἰπὼν ἔρριψε βοὸς πόδα χειρὶ παχείῃ.
  19. κείμενον ἐκ κανέοιο λαβών· ὁ δʼ ἀλεύατʼ Ὀδυσσεὺς
  20. ἦκα παρακλίνας κεφαλήν, μείδησε δὲ θυμῷ
  21. σαρδάνιον μάλα τοῖον· ὁ δʼ εὔδμητον βάλε τοῖχον.
  22. Κτήσιππον δʼ ἄρα Τηλέμαχος ἠνίπαπε μύθῳ·
  23. Κτήσιππʼ, ἦ μάλα τοι τόδε κέρδιον ἔπλετο θυμῷ·
  24. οὐκ ἔβαλες τὸν ξεῖνον· ἀλεύατο γὰρ βέλος αὐτός.
  25. ἦ γάρ κέν σε μέσον βάλον ἔγχεϊ ὀξυόεντι,
  26. καί κέ τοι ἀντὶ γάμοιο πατὴρ τάφον ἀμφεπονεῖτο
  27. ἐνθάδε. τῷ μή τίς μοι ἀεικείας ἐνὶ οἴκῳ
  28. φαινέτω· ἤδη γὰρ νοέω καὶ οἶδα ἕκαστα,
  29. ἐσθλά τε καὶ τὰ χέρηα· πάρος δʼ ἔτι νήπιος ἦα.
  30. ἀλλʼ ἔμπης τάδε μὲν καὶ τέτλαμεν εἰσορόωντες,
  31. μήλων σφαζομένων οἴνοιό τε πινομένοιο
  32. καὶ σίτου· χαλεπὸν γὰρ ἐρυκακέειν ἕνα πολλούς.
  33. ἀλλʼ ἄγε μηκέτι μοι κακὰ ῥέζετε δυσμενέοντες·
  34. εἰ δʼ ἤδη μʼ αὐτὸν κτεῖναι μενεαίνετε χαλκῷ,
  35. καί κε τὸ βουλοίμην, καί κεν πολὺ κέρδιον εἴη
  36. τεθνάμεν ἢ τάδε γʼ αἰὲν ἀεικέα ἔργʼ ὁράασθαι,
  37. ξείνους τε στυφελιζομένους δμῳάς τε γυναῖκας
  38. ῥυστάζοντας ἀεικελίως κατὰ δώματα καλά.
  39. ὣς ἔφαθʼ, οἱ δʼ ἄρα πάντες ἀκὴν ἐγένοντο σιωπῇ·
  40. ὀψὲ δὲ δὴ μετέειπε Δαμαστορίδης Ἀγέλαος·
  41. ὦ φίλοι, οὐκ ἂν δή τις ἐπὶ ῥηθέντι δικαίῳ
  42. ἀντιβίοις ἐπέεσσι καθαπτόμενος χαλεπαίνοι·
  43. μήτε τι τὸν ξεῖνον στυφελίζετε μήτε τινʼ ἄλλον
  44. δμώων, οἳ κατὰ δώματʼ Ὀδυσσῆος θείοιο.
  45. Τηλεμάχῳ δέ κε μῦθον ἐγὼ καὶ μητέρι φαίην
  46. ἤπιον, εἴ σφωϊν κραδίῃ ἅδοι ἀμφοτέροιϊν.
  47. ὄφρα μὲν ὑμῖν θυμὸς ἐνὶ στήθεσσιν ἐώλπει
  48. νοστήσειν Ὀδυσῆα πολύφρονα ὅνδε δόμονδε,
  49. τόφρʼ οὔ τις νέμεσις μενέμεν τʼ ἦν ἰσχέμεναί τε
  50. μνηστῆρας κατὰ δώματʼ, ἐπεὶ τόδε κέρδιον ἦεν,
  51. εἰ νόστησʼ Ὀδυσεὺς καὶ ὑπότροπος ἵκετο δῶμα·
  52. νῦν δʼ ἤδη τόδε δῆλον, ὅ τʼ οὐκέτι νόστιμός ἐστιν.
  53. ἀλλʼ ἄγε, σῇ τάδε μητρὶ παρεζόμενος κατάλεξον,
  54. γήμασθʼ ὅς τις ἄριστος ἀνὴρ καὶ πλεῖστα πόρῃσιν,
  55. ὄφρα σὺ μὲν χαίρων πατρώϊα πάντα νέμηαι,
  56. ἔσθων καὶ πίνων, ἡ δʼ ἄλλου δῶμα κομίζῃ.
  57. τὸν δʼ αὖ Τηλέμαχος πεπνυμένος ἀντίον ηὔδα·
  58. οὐ μὰ Ζῆνʼ, Ἀγέλαε, καὶ ἄλγεα πατρὸς ἐμοῖο,
  59. ὅς που τῆλʼ Ἰθάκης ἢ ἔφθιται ἢ ἀλάληται,
  60. οὔ τι διατρίβω μητρὸς γάμον, ἀλλὰ κελεύω
  61. γήμασθʼ ᾧ κʼ ἐθέλῃ, ποτὶ δʼ ἄσπετα δῶρα δίδωμι.
  62. αἰδέομαι δʼ ἀέκουσαν ἀπὸ μεγάροιο δίεσθαι
  63. μύθῳ ἀναγκαίῳ· μὴ τοῦτο θεὸς τελέσειεν.
  64. ὣς φάτο Τηλέμαχος· μνηστῆρσι δὲ Παλλὰς Ἀθήνη
  65. ἄσβεστον γέλω ὦρσε, παρέπλαγξεν δὲ νόημα.
  66. οἱ δʼ ἤδη γναθμοῖσι γελοίων ἀλλοτρίοισιν,
  67. αἱμοφόρυκτα δὲ δὴ κρέα ἤσθιον· ὄσσε δʼ ἄρα σφέων
  68. δακρυόφιν πίμπλαντο, γόον δʼ ὠΐετο θυμός.
  69. τοῖσι δὲ καὶ μετέειπε Θεοκλύμενος θεοειδής·
  70. ἆ δειλοί, τί κακὸν τόδε πάσχετε; νυκτὶ μὲν ὑμέων
  71. εἰλύαται κεφαλαί τε πρόσωπά τε νέρθε τε γοῦνα.
  72. οἰμωγὴ δὲ δέδηε, δεδάκρυνται δὲ παρειαί,
  73. αἵματι δʼ ἐρράδαται τοῖχοι καλαί τε μεσόδμαι·
  74. εἰδώλων δὲ πλέον πρόθυρον, πλείη δὲ καὶ αὐλή,
  75. ἱεμένων Ἔρεβόσδε ὑπὸ ζόφον· ἠέλιος δὲ
  76. οὐρανοῦ ἐξαπόλωλε, κακὴ δʼ ἐπιδέδρομεν ἀχλύς.
  77. ὣς ἔφαθʼ, οἱ δʼ ἄρα πάντες ἐπʼ αὐτῷ ἡδὺ γέλασσαν.
  78. τοῖσιν δʼ Εὐρύμαχος, Πολύβου πάϊς, ἦρχʼ ἀγορεύειν·
  79. ἀφραίνει ξεῖνος νέον ἄλλοθεν εἰληλουθώς.
  80. ἀλλά μιν αἶψα, νέοι, δόμου ἐκπέμψασθε θύραζε
  81. εἰς ἀγορὴν ἔρχεσθαι, ἐπεὶ τάδε νυκτὶ ἐΐσκει.
  82. τὸν δʼ αὖτε προσέειπε Θεοκλύμενος θεοειδής·
  83. Εὐρύμαχʼ, οὔ τί σʼ ἄνωγα ἐμοὶ πομπῆας ὀπάζειν·
  84. εἰσί μοι ὀφθαλμοί τε καὶ οὔατα καὶ πόδες ἄμφω
  85. καὶ νόος ἐν στήθεσσι τετυγμένος οὐδὲν ἀεικής.
  86. τοῖς ἔξειμι θύραζε, ἐπεὶ νοέω κακὸν ὔμμιν
  87. ἐρχόμενον, τό κεν οὔ τις ὑπεκφύγοι οὐδʼ ἀλέαιτο
  88. μνηστήρων, οἳ δῶμα κάτʼ ἀντιθέου Ὀδυσῆος
  89. ἀνέρας ὑβρίζοντες ἀτάσθαλα μηχανάασθε.
  90. ὣς εἰπὼν ἐξῆλθε δόμων εὖ ναιεταόντων,
  91. ἵκετο δʼ ἐς Πείραιον, ὅ μιν πρόφρων ὑπέδεκτο.
  92. μνηστῆρες δʼ ἄρα πάντες ἐς ἀλλήλους ὁρόωντες
  93. Τηλέμαχον ἐρέθιζον, ἐπὶ ξείνοις γελόωντες·
  94. ὧδε δέ τις εἴπεσκε νέων ὑπερηνορεόντων·
  95. Τηλέμαχʼ, οὔ τις σεῖο κακοξεινώτερος ἄλλος·
  96. οἷον μέν τινα τοῦτον ἔχεις ἐπίμαστον ἀλήτην,
  97. σίτου καὶ οἴνου κεχρημένον, οὐδέ τι ἔργων
  98. ἔμπαιον οὐδὲ βίης, ἀλλʼ αὔτως ἄχθος ἀρούρης.
  99. ἄλλος δʼ αὖτέ τις οὗτος ἀνέστη μαντεύεσθαι.
  100. ἀλλʼ εἴ μοί τι πίθοιο, τό κεν πολὺ κέρδιον εἴη·
  101. τοὺς ξείνους ἐν νηῒ πολυκληῗδι βαλόντες
  102. ἐς Σικελοὺς πέμψωμεν, ὅθεν κέ τοι ἄξιον ἄλφοι.
  103. ὣς ἔφασαν μνηστῆρες· ὁ δʼ οὐκ ἐμπάζετο μύθων,
  104. ἀλλʼ ἀκέων πατέρα προσεδέρκετο, δέγμενος αἰεί,
  105. ὁππότε δὴ μνηστῆρσιν ἀναιδέσι χεῖρας ἐφήσει.
  106. ἡ δὲ κατʼ ἄντηστιν θεμένη περικαλλέα δίφρον
  107. κούρη Ἰκαρίοιο, περίφρων Πηνελόπεια,
  108. ἀνδρῶν ἐν μεγάροισιν ἑκάστου μῦθον ἄκουεν.
  109. δεῖπνον μὲν γάρ τοί γε γελοίωντες τετύκοντο
  110. ἡδὺ τε καὶ μενοεικές, ἐπεὶ μάλα πόλλʼ ἱέρευσαν·
  111. δόρπου δʼ οὐκ ἄν πως ἀχαρίστερον ἄλλο γένοιτο,
  112. οἷον δὴ τάχʼ ἔμελλε θεὰ καὶ καρτερὸς ἀνὴρ
  113. θησέμεναι· πρότεροι γὰρ ἀεικέα μηχανόωντο.
  1. τῇ δʼ ἄρʼ ἐπὶ φρεσὶ θῆκε θεὰ γλαυκῶπις Ἀθήνη,
  2. κούρῃ Ἰκαρίοιο, περίφρονι Πηνελοπείῃ,
  3. τόξον μνηστήρεσσι θέμεν πολιόν τε σίδηρον
  4. ἐν μεγάροις Ὀδυσῆος, ἀέθλια καὶ φόνου ἀρχήν.
  5. κλίμακα δʼ ὑψηλὴν προσεβήσετο οἷο δόμοιο,
  6. εἵλετο δὲ κληῗδʼ εὐκαμπέα χειρὶ παχείῃ
  7. καλὴν χαλκείην· κώπη δʼ ἐλέφαντος ἐπῆεν.
  8. βῆ δʼ ἴμεναι θάλαμόνδε σὺν ἀμφιπόλοισι γυναιξὶν
  9. ἔσχατον· ἔνθα δέ οἱ κειμήλια κεῖτο ἄνακτος,
  10. χαλκός τε χρυσός τε πολύκμητός τε σίδηρος.
  11. ἔνθα δὲ τόξον κεῖτο παλίντονον ἠδὲ φαρέτρη
  12. ἰοδόκος, πολλοὶ δʼ ἔνεσαν στονόεντες ὀϊστοί,
  13. δῶρα τά οἱ ξεῖνος Λακεδαίμονι δῶκε τυχήσας
  14. Ἴφιτος Εὐρυτίδης, ἐπιείκελος ἀθανάτοισι.
  15. τὼ δʼ ἐν Μεσσήνῃ ξυμβλήτην ἀλλήλοιϊν
  16. οἴκῳ ἐν Ὀρτιλόχοιο δαΐφρονος. ἦ τοι Ὀδυσσεὺς
  17. ἦλθε μετὰ χρεῖος, τό ῥά οἱ πᾶς δῆμος ὄφελλε·
  18. μῆλα γὰρ ἐξ Ἰθάκης Μεσσήνιοι ἄνδρες ἄειραν
  19. νηυσὶ πολυκλήϊσι τριηκόσιʼ ἠδὲ νομῆας.
  20. τῶν ἕνεκʼ ἐξεσίην πολλὴν ὁδὸν ἦλθεν Ὀδυσσεὺς
  21. παιδνὸς ἐών· πρὸ γὰρ ἧκε πατὴρ ἄλλοι τε γέροντες.
  22. Ἴφιτος αὖθʼ ἵππους διζήμενος, αἵ οἱ ὄλοντο
  23. δώδεκα θήλειαι, ὑπὸ δʼ ἡμίονοι ταλαεργοί·
  24. αἳ δή οἱ καὶ ἔπειτα φόνος καὶ μοῖρα γένοντο,
  25. ἐπεὶ δὴ Διὸς υἱὸν ἀφίκετο καρτερόθυμον,
  26. φῶθʼ Ἡρακλῆα, μεγάλων ἐπιίστορα ἔργων,
  27. ὅς μιν ξεῖνον ἐόντα κατέκτανεν ᾧ ἐνὶ οἴκῳ,
  28. σχέτλιος, οὐδὲ θεῶν ὄπιν ᾐδέσατʼ οὐδὲ τράπεζαν,
  29. τὴν ἥν οἱ παρέθηκεν· ἔπειτα δὲ πέφνε καὶ αὐτόν,
  30. ἵππους δʼ αὐτὸς ἔχε κρατερώνυχας ἐν μεγάροισι.
  31. τὰς ἐρέων Ὀδυσῆϊ συνήντετο, δῶκε δὲ τόξον,
  32. τὸ πρὶν μέν ῥʼ ἐφόρει μέγας Εὔρυτος, αὐτὰρ ὁ παιδὶ
  33. κάλλιπʼ ἀποθνῄσκων ἐν δώμασιν ὑψηλοῖσι.
  34. τῷ δʼ Ὀδυσεὺς ξίφος ὀξὺ καὶ ἄλκιμον ἔγχος ἔδωκεν,
  35. ἀρχὴν ξεινοσύνης προσκηδέος· οὐδὲ τραπέζῃ
  36. γνώτην ἀλλήλων· πρὶν γὰρ Διὸς υἱὸς ἔπεφνεν
  37. Ἴφιτον Εὐρυτίδην, ἐπιείκελον ἀθανάτοισιν,
  38. ὅς οἱ τόξον ἔδωκε. τὸ δʼ οὔ ποτε δῖος Ὀδυσσεὺς
  39. ἐρχόμενος πόλεμόνδε μελαινάων ἐπὶ νηῶν
  40. ᾑρεῖτʼ, ἀλλʼ αὐτοῦ μνῆμα ξείνοιο φίλοιο
  41. κέσκετʼ ἐνὶ μεγάροισι, φόρει δέ μιν ἧς ἐπὶ γαίης.
  42. ἡ δʼ ὅτε δὴ θάλαμον τὸν ἀφίκετο δῖα γυναικῶν
  43. οὐδόν τε δρύϊνον προσεβήσετο, τόν ποτε τέκτων
  44. ξέσσεν ἐπισταμένως καὶ ἐπὶ στάθμην ἴθυνεν,
  45. ἐν δὲ σταθμοὺς ἄρσε, θύρας δʼ ἐπέθηκε φαεινάς,
  46. αὐτίκʼ ἄρʼ ἥ γʼ ἱμάντα θοῶς ἀπέλυσε κορώνης,
  47. ἐν δὲ κληῗδʼ ἧκε, θυρέων δʼ ἀνέκοπτεν ὀχῆας
  48. ἄντα τιτυσκομένη· τὰ δʼ ἀνέβραχεν ἠΰτε ταῦρος
  49. βοσκόμενος λειμῶνι· τόσʼ ἔβραχε καλὰ θύρετρα
  50. πληγέντα κληΐδι, πετάσθησαν δέ οἱ ὦκα.
  51. ἡ δʼ ἄρʼ ἐφʼ ὑψηλῆς σανίδος βῆ· ἔνθα δὲ χηλοὶ
  52. ἕστασαν, ἐν δʼ ἄρα τῇσι θυώδεα εἵματʼ ἔκειτο.
  53. ἔνθεν ὀρεξαμένη ἀπὸ πασσάλου αἴνυτο τόξον
  54. αὐτῷ γωρυτῷ, ὅς οἱ περίκειτο φαεινός.
  55. ἑζομένη δὲ κατʼ αὖθι, φίλοις ἐπὶ γούνασι θεῖσα,
  56. κλαῖε μάλα λιγέως, ἐκ δʼ ᾕρεε τόξον ἄνακτος.
  57. ἡ δʼ ἐπεὶ οὖν τάρφθη πολυδακρύτοιο γόοιο,
  58. βῆ ῥʼ ἴμεναι μέγαρόνδε μετὰ μνηστῆρας ἀγαυοὺς
  59. τόξον ἔχουσʼ ἐν χειρὶ παλίντονον ἠδὲ φαρέτρην
  60. ἰοδόκον· πολλοὶ δʼ ἔνεσαν στονόεντες ὀϊστοί.
  61. τῇ δʼ ἄρʼ ἅμʼ ἀμφίπολοι φέρον ὄγκιον, ἔνθα σίδηρος
  62. κεῖτο πολὺς καὶ χαλκός, ἀέθλια τοῖο ἄνακτος.
  63. ἡ δʼ ὅτε δὴ μνηστῆρας ἀφίκετο δῖα γυναικῶν,
  64. στῆ ῥα παρὰ σταθμὸν τέγεος πύκα ποιητοῖο,
  65. ἄντα παρειάων σχομένη λιπαρὰ κρήδεμνα.
  66. ἀμφίπολος δʼ ἄρα οἱ κεδνὴ ἑκάτερθε παρέστη.
  67. αὐτίκα δὲ μνηστῆρσι μετηύδα καὶ φάτο μῦθον·
  68. κέκλυτέ μευ, μνηστῆρες ἀγήνορες, οἳ τόδε δῶμα
  69. ἐχράετʼ ἐσθιέμεν καὶ πινέμεν ἐμμενὲς αἰεὶ
  70. ἀνδρὸς ἀποιχομένοιο πολὺν χρόνον· οὐδέ τινʼ ἄλλην
  71. μύθου ποιήσασθαι ἐπισχεσίην ἐδύνασθε,
  72. ἀλλʼ ἐμὲ ἱέμενοι γῆμαι θέσθαι τε γυναῖκα.
  73. ἀλλʼ ἄγετε, μνηστῆρες, ἐπεὶ τόδε φαίνετʼ ἄεθλον.
  74. θήσω γὰρ μέγα τόξον Ὀδυσσῆος θείοιο·
  75. ὃς δέ κε ῥηΐτατʼ ἐντανύσῃ βιὸν ἐν παλάμῃσι
  76. καὶ διοϊστεύσῃ πελέκεων δυοκαίδεκα πάντων,
  77. τῷ κεν ἅμʼ ἑσποίμην, νοσφισσαμένη τόδε δῶμα
  78. κουρίδιον, μάλα καλόν, ἐνίπλειον βιότοιο,
  79. τοῦ ποτὲ μεμνήσεσθαι ὀΐομαι ἔν περ ὀνείρῳ.
  80. ὣς φάτο, καί ῥʼ Εὔμαιον ἀνώγει, δῖον ὑφορβόν,
  81. τόξον μνηστήρεσσι θέμεν πολιόν τε σίδηρον.
  82. δακρύσας δʼ Εὔμαιος ἐδέξατο καὶ κατέθηκε·
  83. κλαῖε δὲ βουκόλος ἄλλοθʼ, ἐπεὶ ἴδε τόξον ἄνακτος.
  84. Ἀντίνοος δʼ ἐνένιπεν ἔπος τʼ ἔφατʼ ἔκ τʼ ὀνόμαζε·
  85. νήπιοι ἀγροιῶται, ἐφημέρια φρονέοντες,
  86. ἆ δειλώ, τί νυ δάκρυ κατείβετον ἠδὲ γυναικὶ
  87. θυμὸν ἐνὶ στήθεσσιν ὀρίνετον; ᾗ τε καὶ ἄλλως
  88. κεῖται ἐν ἄλγεσι θυμός, ἐπεὶ φίλον ὤλεσʼ ἀκοίτην.
  89. ἀλλʼ ἀκέων δαίνυσθε καθήμενοι, ἠὲ θύραζε
  90. κλαίετον ἐξελθόντε, κατʼ αὐτόθι τόξα λιπόντε,
  91. μνηστήρεσσιν ἄεθλον ἀάατον· οὐ γὰρ ὀΐω
  92. ῥηϊδίως τόδε τόξον ἐΰξοον ἐντανύεσθαι.
  93. οὐ γάρ τις μέτα τοῖος ἀνὴρ ἐν τοίσδεσι πᾶσιν
  94. οἷος Ὀδυσσεὺς ἔσκεν· ἐγὼ δέ μιν αὐτὸς ὄπωπα,
  95. καὶ γὰρ μνήμων εἰμί, πάϊς δʼ ἔτι νήπιος ἦα.
  96. ὣς φάτο, τῷ δʼ ἄρα θυμὸς ἐνὶ στήθεσσιν ἐώλπει
  97. νευρὴν ἐντανύσειν διοϊστεύσειν τε σιδήρου.
  98. ἦ τοι ὀϊστοῦ γε πρῶτος γεύσεσθαι ἔμελλεν
  99. ἐκ χειρῶν Ὀδυσῆος ἀμύμονος, ὃν τότʼ ἀτίμα
  100. ἥμενος ἐν μεγάροις, ἐπὶ δʼ ὤρνυε πάντας ἑταίρους.
  101. τοῖσι δὲ καὶ μετέειφʼ ἱερὴ ἲς Τηλεμάχοιο·
  102. ὢ πόποι, ἦ μάλα με Ζεὺς ἄφρονα θῆκε Κρονίων·
  103. μήτηρ μέν μοί φησι φίλη, πινυτή περ ἐοῦσα,
  104. ἄλλῳ ἅμʼ ἕψεσθαι νοσφισσαμένη τόδε δῶμα·
  105. αὐτὰρ ἐγὼ γελόω καὶ τέρπομαι ἄφρονι θυμῷ.
  106. ἀλλʼ ἄγετε, μνηστῆρες, ἐπεὶ τόδε φαίνετʼ ἄεθλον,
  107. οἵη νῦν οὐκ ἔστι γυνὴ κατʼ Ἀχαιΐδα γαῖαν,
  108. οὔτε Πύλου ἱερῆς οὔτʼ Ἄργεος οὔτε Μυκήνης·
  109. οὔτʼ αὐτῆς Ἰθάκης οὔτʼ ἠπείροιο μελαίνης·
  110. καὶ δʼ αὐτοὶ τόδε γʼ ἴστε· τί με χρὴ μητέρος αἴνου;
  111. ἀλλʼ ἄγε μὴ μύνῃσι παρέλκετε μηδʼ ἔτι τόξου
  112. δηρὸν ἀποτρωπᾶσθε τανυστύος, ὄφρα ἴδωμεν.
  113. καὶ δέ κεν αὐτὸς ἐγὼ τοῦ τόξου πειρησαίμην·
  114. εἰ δέ κεν ἐντανύσω διοϊστεύσω τε σιδήρου,
  115. οὔ κέ μοι ἀχνυμένῳ τάδε δώματα πότνια μήτηρ
  116. λείποι ἅμʼ ἄλλῳ ἰοῦσʼ, ὅτʼ ἐγὼ κατόπισθε λιποίμην
  117. οἷός τʼ ἤδη πατρὸς ἀέθλια κάλʼ ἀνελέσθαι.
  118. ἦ καὶ ἀπʼ ὤμοιϊν χλαῖναν θέτο φοινικόεσσαν
  119. ὀρθὸς ἀναΐξας, ἀπὸ δὲ ξίφος ὀξὺ θέτʼ ὤμων.
  120. πρῶτον μὲν πελέκεας στῆσεν, διὰ τάφρον ὀρύξας
  121. πᾶσι μίαν μακρήν, καὶ ἐπὶ στάθμην ἴθυνεν,
  122. ἀμφὶ δὲ γαῖαν ἔναξε· τάφος δʼ ἕλε πάντας ἰδόντας,
  123. ὡς εὐκόσμως στῆσε· πάρος δʼ οὐ πώ ποτʼ ὀπώπει.
  124. στῆ δʼ ἄρʼ ἐπʼ οὐδὸν ἰὼν καὶ τόξου πειρήτιζε.
  125. τρὶς μέν μιν πελέμιξεν ἐρύσσεσθαι μενεαίνων,
  126. τρὶς δὲ μεθῆκε βίης, ἐπιελπόμενος τό γε θυμῷ,
  127. νευρὴν ἐντανύειν διοϊστεύσειν τε σιδήρου.
  128. καί νύ κε δή ῥʼ ἐτάνυσσε βίῃ τὸ τέταρτον ἀνέλκων,
  129. ἀλλʼ Ὀδυσεὺς ἀνένευε καὶ ἔσχεθεν ἱέμενόν περ.
  130. τοῖς δʼ αὖτις μετέειφʼ ἱερὴ ἲς Τηλεμάχοιο·
  131. ὢ πόποι, ἦ καὶ ἔπειτα κακός τʼ ἔσομαι καὶ ἄκικυς,
  132. ἠὲ νεώτερός εἰμι καὶ οὔ πω χερσὶ πέποιθα
  133. ἄνδρʼ ἀπαμύνασθαι, ὅτε τις πρότερος χαλεπήνῃ.
  134. ἀλλʼ ἄγεθʼ, οἵ περ ἐμεῖο βίῃ προφερέστεροί ἐστε,
  135. τόξου πειρήσασθε, καὶ ἐκτελέωμεν ἄεθλον.
  136. ὣς εἰπὼν τόξον μὲν ἀπὸ ἕο θῆκε χαμᾶζε,
  137. κλίνας κολλητῇσιν ἐϋξέστῃς σανίδεσσιν,
  138. αὐτοῦ δʼ ὠκὺ βέλος καλῇ προσέκλινε κορώνῃ,
  139. ἂψ δʼ αὖτις κατʼ ἄρʼ ἕζετʼ ἐπὶ θρόνου ἔνθεν ἀνέστη.
  140. τοῖσιν δʼ Ἀντίνοος μετέφη, Εὐπείθεος υἱός·
  141. ὄρνυσθʼ ἑξείης ἐπιδέξια πάντες ἑταῖροι,
  142. ἀρξάμενοι τοῦ χώρου ὅθεν τέ περ οἰνοχοεύει.
  143. ὣς ἔφατʼ Ἀντίνοος, τοῖσιν δʼ ἐπιήνδανε μῦθος.
  144. Λειώδης δὲ πρῶτος ἀνίστατο, Οἴνοπος υἱός,
  145. ὅ σφι θυοσκόος ἔσκε, παρὰ κρητῆρα δὲ καλὸν
  146. ἷζε μυχοίτατος αἰέν· ἀτασθαλίαι δέ οἱ οἴῳ
  147. ἐχθραὶ ἔσαν, πᾶσιν δὲ νεμέσσα μνηστήρεσσιν·
  148. ὅς ῥα τότε πρῶτος τόξον λάβε καὶ βέλος ὠκύ.
  149. στῆ δʼ ἄρʼ ἐπʼ οὐδὸν ἰὼν καὶ τόξου πειρήτιζεν,
  150. οὐδέ μιν ἐντάνυσε· πρὶν γὰρ κάμε χεῖρας ἀνέλκων
  151. ἀτρίπτους ἁπαλάς· μετὰ δὲ μνηστῆρσιν ἔειπεν·
  152. ὦ φίλοι, οὐ μὲν ἐγὼ τανύω, λαβέτω δὲ καὶ ἄλλος.
  153. πολλοὺς γὰρ τόδε τόξον ἀριστῆας κεκαδήσει
  154. θυμοῦ καὶ ψυχῆς, ἐπεὶ ἦ πολὺ φέρτερόν ἐστι
  155. τεθνάμεν ἢ ζώοντας ἁμαρτεῖν, οὗθʼ ἕνεκʼ αἰεὶ
  156. ἐνθάδʼ ὁμιλέομεν, ποτιδέγμενοι ἤματα πάντα.
  157. νῦν μέν τις καὶ ἔλπετʼ ἐνὶ φρεσὶν ἠδὲ μενοινᾷ
  158. γῆμαι Πηνελόπειαν, Ὀδυσσῆος παράκοιτιν.
  159. αὐτὰρ ἐπὴν τόξου πειρήσεται ἠδὲ ἴδηται,
  160. ἄλλην δή τινʼ ἔπειτα Ἀχαιϊάδων εὐπέπλων
  161. μνάσθω ἐέδνοισιν διζήμενος· ἡ δέ κʼ ἔπειτα
  162. γήμαιθʼ ὅς κε πλεῖστα πόροι καὶ μόρσιμος ἔλθοι.
  163. ὣς ἄρʼ ἐφώνησεν καὶ ἀπὸ ἕο τόξον ἔθηκε,
  164. κλίνας κολλητῇσιν ἐϋξέστῃς σανίδεσσιν,
  165. αὐτοῦ δʼ ὠκὺ βέλος καλῇ προσέκλινε κορώνῃ,
  166. ἂψ δʼ αὖτις κατʼ ἄρ ἕζετʼ ἐπὶ θρόνου ἔνθεν ἀνέστη.
  167. Ἀντίνοος δʼ ἐνένιπεν ἔπος τʼ ἔφατʼ ἔκ τʼ ὀνόμαζε·
  168. Λειῶδες, ποῖόν σε ἔπος φύγεν ἕρκος ὀδόντων,
  169. δεινόν τʼ ἀργαλέον τε, —νεμεσσῶμαι δέ τʼ ἀκούων—
  170. εἰ δὴ τοῦτό γε τόξον ἀριστῆας κεκαδήσει
  171. θυμοῦ καὶ ψυχῆς, ἐπεὶ οὐ δύνασαι σὺ τανύσσαι.
  172. οὐ γάρ τοί σέ γε τοῖον ἐγείνατο πότνια μήτηρ
  173. οἷόν τε ῥυτῆρα βιοῦ τʼ ἔμεναι καὶ ὀϊστῶν·
  174. ἀλλʼ ἄλλοι τανύουσι τάχα μνηστῆρες ἀγαυοί.
  175. ὣς φάτο, καί ῥʼ ἐκέλευσε Μελάνθιον, αἰπόλον αἰγῶν·
  176. ἄγρει δή, πῦρ κῆον ἐνὶ μεγάροισι, Μελανθεῦ,
  177. πὰρ δὲ τίθει δίφρον τε μέγαν καὶ κῶας ἐπʼ αὐτοῦ,
  178. ἐκ δὲ στέατος ἔνεικε μέγαν τροχὸν ἔνδον ἐόντος,
  179. ὄφρα νέοι θάλποντες, ἐπιχρίοντες ἀλοιφῇ,
  180. τόξου πειρώμεσθα καὶ ἐκτελέωμεν ἄεθλον.
  181. ὣς φάθʼ, ὁ δʼ αἶψʼ ἀνέκαιε Μελάνθιος ἀκάματον πῦρ,
  182. πὰρ δὲ φέρων δίφρον θῆκεν καὶ κῶας ἐπʼ αὐτοῦ,
  183. ἐκ δὲ στέατος ἔνεικε μέγαν τροχὸν ἔνδον ἐόντος·
  184. τῷ ῥα νέοι θάλποντες ἐπειρῶντʼ· οὐδʼ ἐδύναντο
  185. ἐντανύσαι, πολλὸν δὲ βίης ἐπιδευέες ἦσαν.
  186. Ἀντίνοος δʼ ἔτʼ ἐπεῖχε καὶ Εὐρύμαχος θεοειδής,
  187. ἀρχοὶ μνηστήρων· ἀρετῇ δʼ ἔσαν ἔξοχʼ ἄριστοι.
  188. τὼ δʼ ἐξ οἴκου βῆσαν ὁμαρτήσαντες ἅμʼ ἄμφω
  189. βουκόλος ἠδὲ συφορβὸς Ὀδυσσῆος θείοιο·
  190. ἐκ δʼ αὐτὸς μετὰ τοὺς δόμου ἤλυθε δῖος Ὀδυσσεύς.
  191. ἀλλʼ ὅτε δή ῥʼ ἐκτὸς θυρέων ἔσαν ἠδὲ καὶ αὐλῆς,
  192. φθεγξάμενός σφε ἔπεσσι προσηύδα μειλιχίοισι·
  193. βουκόλε καὶ σύ, συφορβέ, ἔπος τί κε μυθησαίμην,
  194. ἦ αὐτὸς κεύθω; φάσθαι δέ με θυμὸς ἀνώγει.
  195. ποῖοί κʼ εἶτʼ Ὀδυσῆϊ ἀμυνέμεν, εἴ ποθεν ἔλθοι
  196. ὧδε μάλʼ ἐξαπίνης καί τις θεὸς αὐτὸν ἐνείκαι;
  197. ἤ κε μνηστήρεσσιν ἀμύνοιτʼ ἦ Ὀδυσῆϊ;
  198. εἴπαθʼ ὅπως ὑμέας κραδίη θυμός τε κελεύει.
  199. τὸν δʼ αὖτε προσέειπε βοῶν ἐπιβουκόλος ἀνήρ·
  200. Ζεῦ πάτερ, αἲ γὰρ τοῦτο τελευτήσειας ἐέλδωρ,
  201. ὡς ἔλθοι μὲν κεῖνος ἀνήρ, ἀγάγοι δέ ἑ δαίμων·
  202. γνοίης χʼ οἵη ἐμὴ δύναμις καὶ χεῖρες ἕπονται.
  203. ὣς δʼ αὔτως Εὔμαιος ἐπεύχετο πᾶσι θεοῖσι
  204. νοστῆσαι Ὀδυσῆα πολύφρονα ὅνδε δόμονδε.
  205. αὐτὰρ ἐπεὶ δὴ τῶν γε νόον νημερτέʼ ἀνέγνω,
  206. ἐξαῦτίς σφε ἔπεσσιν ἀμειβόμενος προσέειπεν·
  207. ἔνδον μὲν δὴ ὅδʼ αὐτὸς ἐγώ, κακὰ πολλὰ μογήσας
  208. ἤλυθον εἰκοστῷ ἔτεϊ ἐς πατρίδα γαῖαν.
  209. γιγνώσκω δʼ ὡς σφῶϊν ἐελδομένοισιν ἱκάνω
  210. οἴοισι δμώων· τῶν δʼ ἄλλων οὔ τευ ἄκουσα
  211. εὐξαμένου ἐμὲ αὖτις ὑπότροπον οἴκαδʼ ἱκέσθαι.
  212. σφῶϊν δʼ, ὡς ἔσεταί περ, ἀληθείην καταλέξω.
  213. εἴ χʼ ὑπʼ ἐμοί γε θεὸς δαμάσῃ μνηστῆρας ἀγαυούς,
  214. ἄξομαι ἀμφοτέροις ἀλόχους καὶ κτήματʼ ὀπάσσω
  215. οἰκία τʼ ἐγγὺς ἐμεῖο τετυγμένα· καί μοι ἔπειτα
  216. Τηλεμάχου ἑτάρω τε κασιγνήτω τε ἔσεσθον.
  217. εἰ δʼ ἄγε δή, καὶ σῆμα ἀριφραδὲς ἄλλο τι δείξω,
  218. ὄφρα μʼ ἐῢ γνῶτον πιστωθῆτόν τʼ ἐνὶ θυμῷ,
  219. οὐλήν, τήν ποτέ με σῦς ἤλασε λευκῷ ὀδόντι
  220. Παρνησόνδʼ ἐλθόντα σὺν υἱάσιν Αὐτολύκοιο.
  221. ὣς εἰπὼν ῥάκεα μεγάλης ἀποέργαθεν οὐλῆς.
  222. τὼ δʼ ἐπεὶ εἰσιδέτην εὖ τʼ ἐφράσσαντο ἕκαστα,
  223. κλαῖον ἄρʼ ἀμφʼ Ὀδυσῆϊ δαΐφρονι χεῖρε βαλόντε,
  224. καὶ κύνεον ἀγαπαζόμενοι κεφαλήν τε καὶ ὤμους
  225. ὣς δʼ αὔτως Ὀδυσεὺς κεφαλὰς καὶ χεῖρας ἔκυσσε.
  226. καί νύ κʼ ὀδυρομένοισιν ἔδυ φάος ἠελίοιο,
  227. εἰ μὴ Ὀδυσσεὺς αὐτὸς ἐρύκακε φώνησέν τε·
  228. παύεσθον κλαυθμοῖο γόοιό τε, μή τις ἴδηται
  229. ἐξελθὼν μεγάροιο, ἀτὰρ εἴπῃσι καὶ εἴσω.
  230. ἀλλὰ προμνηστῖνοι ἐσέλθετε, μηδʼ ἅμα πάντες,
  231. πρῶτος ἐγώ, μετὰ δʼ ὔμμες· ἀτὰρ τόδε σῆμα τετύχθω·
  232. ἄλλοι μὲν γὰρ πάντες, ὅσοι μνηστῆρες ἀγαυοί,
  233. οὐκ ἐάσουσιν ἐμοὶ δόμεναι βιὸν ἠδὲ φαρέτρην·
  234. ἀλλὰ σύ, δῖʼ Εὔμαιε, φέρων ἀνὰ δώματα τόξον
  235. ἐν χείρεσσιν ἐμοὶ θέμεναι, εἰπεῖν τε γυναιξὶ
  236. κληῗσαι μεγάροιο θύρας πυκινῶς ἀραρυίας,
  237. ἢν δέ τις ἢ στοναχῆς ἠὲ κτύπου ἔνδον ἀκούσῃ
  238. ἀνδρῶν ἡμετέροισιν ἐν ἕρκεσι, μή τι θύραζε
  239. προβλώσκειν, ἀλλʼ αὐτοῦ ἀκὴν ἔμεναι παρὰ ἔργῳ.
  240. σοὶ δέ, Φιλοίτιε δῖε, θύρας ἐπιτέλλομαι αὐλῆς
  241. κληῗσαι κληῗδι, θοῶς δʼ ἐπὶ δεσμὸν ἰῆλαι.
  242. ὣς εἰπὼν εἰσῆλθε δόμους εὖ ναιετάοντας·
  243. ἕζετʼ ἔπειτʼ ἐπὶ δίφρον ἰών, ἔνθεν περ ἀνέστη·
  244. ἐς δʼ ἄρα καὶ τὼ δμῶε ἴτην θείου Ὀδυσῆος.
  245. Εὐρύμαχος δʼ ἤδη τόξον μετὰ χερσὶν ἐνώμα,
  246. θάλπων ἔνθα καὶ ἔνθα σέλᾳ πυρός· ἀλλά μιν οὐδʼ ὣς
  247. ἐντανύσαι δύνατο, μέγα δʼ ἔστενε κυδάλιμον κῆρ·
  248. ὀχθήσας δʼ ἄρα εἶπεν ἔπος τʼ ἔφατʼ ἔκ τʼ ὀνόμαζεν·
  249. ὢ πόποι, ἧ μοι ἄχος περί τʼ αὐτοῦ καὶ περὶ πάντων·
  250. οὔ τι γάμου τοσσοῦτον ὀδύρομαι, ἀχνύμενός περ·
  251. εἰσὶ καὶ ἄλλαι πολλαὶ Ἀχαιΐδες, αἱ μὲν ἐν αὐτῇ
  252. ἀμφιάλῳ Ἰθάκῃ, αἱ δʼ ἄλλῃσιν πολίεσσιν·
  253. ἀλλʼ εἰ δὴ τοσσόνδε βίης ἐπιδευέες εἰμὲν
  254. ἀντιθέου Ὀδυσῆος, ὅ τʼ οὐ δυνάμεσθα τανύσσαι
  255. τόξον· ἐλεγχείη δὲ καὶ ἐσσομένοισι πυθέσθαι.
  256. τὸν δʼ αὖτʼ Ἀντίνοος προσέφη, Εὐπείθεος υἱός·
  257. Εὐρύμαχʼ, οὐχ οὕτως ἔσται· νοέεις δὲ καὶ αὐτός.
  258. νῦν μὲν γὰρ κατὰ δῆμον ἑορτὴ τοῖο θεοῖο
  259. ἁγνή· τίς δέ κε τόξα τιταίνοιτʼ; ἀλλὰ ἕκηλοι
  260. κάτθετʼ· ἀτὰρ πελέκεάς γε καὶ εἴ κʼ εἰῶμεν ἅπαντας
  261. ἑστάμεν· οὐ μὲν γάρ τινʼ ἀναιρήσεσθαι ὀΐω,
  262. ἐλθόντʼ ἐς μέγαρον Λαερτιάδεω Ὀδυσῆος.
  263. ἀλλʼ ἄγετʼ, οἰνοχόος μὲν ἐπαρξάσθω δεπάεσσιν,
  264. ὄφρα σπείσαντες καταθείομεν ἀγκύλα τόξα·
  265. ἠῶθεν δὲ κέλεσθε Μελάνθιον, αἰπόλον αἰγῶν,
  266. αἶγας ἄγειν, αἳ πᾶσι μέγʼ ἔξοχοι αἰπολίοισιν,
  267. ὄφρʼ ἐπὶ μηρία θέντες Ἀπόλλωνι κλυτοτόξῳ
  268. τόξου πειρώμεσθα καὶ ἐκτελέωμεν ἄεθλον.
  269. ὣς ἔφατʼ Ἀντίνοος, τοῖσιν δʼ ἐπιήνδανε μῦθος.
  270. τοῖσι δὲ κήρυκες μὲν ὕδωρ ἐπὶ χεῖρας ἔχευαν,
  271. κοῦροι δὲ κρητῆρας ἐπεστέψαντο ποτοῖο,
  272. νώμησαν δʼ ἄρα πᾶσιν ἐπαρξάμενοι δεπάεσσιν.
  273. οἱ δʼ ἐπεὶ οὖν σπεῖσάν τʼ ἔπιόν θʼ ὅσον ἤθελε θυμός,
  274. τοῖς δὲ δολοφρονέων μετέφη πολύμητις Ὀδυσσεύς·
  275. κέκλυτέ μευ, μνηστῆρες ἀγακλειτῆς βασιλείης·
  276. ὄφρʼ εἴπω τά με θυμὸς ἐνὶ στήθεσσι κελεύει·
  277. Εὐρύμαχον δὲ μάλιστα καὶ Ἀντίνοον θεοειδέα
  278. λίσσομʼ, ἐπεὶ καὶ τοῦτο ἔπος κατὰ μοῖραν ἔειπε,
  279. νῦν μὲν παῦσαι τόξον, ἐπιτρέψαι δὲ θεοῖσιν·
  280. ἠῶθεν δὲ θεὸς δώσει κράτος ᾧ κʼ ἐθέλῃσιν.
  281. ἀλλʼ ἄγʼ ἐμοὶ δότε τόξον ἐΰξοον, ὄφρα μεθʼ ὑμῖν
  282. χειρῶν καὶ σθένεος πειρήσομαι, ἤ μοι ἔτʼ ἐστὶν
  283. ἴς, οἵη πάρος ἔσκεν ἐνὶ γναμπτοῖσι μέλεσσιν,
  284. ἦ ἤδη μοι ὄλεσσεν ἄλη τʼ ἀκομιστίη τε.
  285. ὣς ἔφαθʼ, οἱ δʼ ἄρα πάντες ὑπερφιάλως νεμέσησαν,
  286. δείσαντες μὴ τόξον ἐΰξοον ἐντανύσειεν.
  287. Ἀντίνοος δʼ ἐνένιπεν ἔπος τʼ ἔφατʼ ἔκ τʼ ὀνόμαζεν·
  288. ἆ δειλὲ ξείνων, ἔνι τοι φρένες οὐδʼ ἠβαιαί·
  289. οὐκ ἀγαπᾷς ὃ ἕκηλος ὑπερφιάλοισι μεθʼ ἡμῖν
  290. δαίνυσαι, οὐδέ τι δαιτὸς ἀμέρδεαι, αὐτὰρ ἀκούεις
  291. μύθων ἡμετέρων καὶ ῥήσιος; οὐδέ τις ἄλλος
  292. ἡμετέρων μύθων ξεῖνος καὶ πτωχὸς ἀκούει.
  293. οἶνός σε τρώει μελιηδής, ὅς τε καὶ ἄλλους
  294. βλάπτει, ὃς ἄν μιν χανδὸν ἕλῃ μηδʼ αἴσιμα πίνῃ.
  295. οἶνος καὶ Κένταυρον, ἀγακλυτὸν Εὐρυτίωνα,
  296. ἄασʼ ἐνὶ μεγάρῳ μεγαθύμου Πειριθόοιο,
  297. ἐς Λαπίθας ἐλθόνθʼ· ὁ δʼ ἐπεὶ φρένας ἄασεν οἴνῳ,
  298. μαινόμενος κάκʼ ἔρεξε δόμον κάτα Πειριθόοιο·
  299. ἥρωας δʼ ἄχος εἷλε, διὲκ προθύρου δὲ θύραζε
  300. ἕλκον ἀναΐξαντες, ἀπʼ οὔατα νηλέϊ χαλκῷ
  301. ῥῖνάς τʼ ἀμήσαντες· ὁ δὲ φρεσὶν ᾗσιν ἀασθεὶς
  302. ἤϊεν ἣν ἄτην ὀχέων ἀεσίφρονι θυμῷ.
  303. ἐξ οὗ Κενταύροισι καὶ ἀνδράσι νεῖκος ἐτύχθη,
  304. οἷ δʼ αὐτῷ πρώτῳ κακὸν εὕρετο οἰνοβαρείων.
  305. ὣς καὶ σοὶ μέγα πῆμα πιφαύσκομαι, αἴ κε τὸ τόξον
  306. ἐντανύσῃς· οὐ γάρ τευ ἐπητύος ἀντιβολήσεις
  307. ἡμετέρῳ ἐνὶ δήμῳ, ἄφαρ δέ σε νηῒ μελαίνῃ
  308. εἰς Ἔχετον βασιλῆα, βροτῶν δηλήμονα πάντων,
  309. πέμψομεν· ἔνθεν δʼ οὔ τι σαώσεαι· ἀλλὰ ἕκηλος
  310. πῖνέ τε, μηδʼ ἐρίδαινε μετʼ ἀνδράσι κουροτέροισιν.
  311. τὸν δʼ αὖτε προσέειπε περίφρων Πηνελόπεια·
  312. Ἀντίνοʼ, οὐ μὲν καλὸν ἀτέμβειν οὐδὲ δίκαιον
  313. ξείνους Τηλεμάχου, ὅς κεν τάδε δώμαθʼ ἵκηται·
  314. ἔλπεαι, αἴ χʼ ὁ ξεῖνος Ὀδυσσῆος μέγα τόξον
  315. ἐντανύσῃ χερσίν τε βίηφί τε ἧφι πιθήσας,
  316. οἴκαδέ μʼ ἄξεσθαι καὶ ἑὴν θήσεσθαι ἄκοιτιν;
  317. οὐδʼ αὐτός που τοῦτό γʼ ἐνὶ στήθεσσιν ἔολπε·
  318. μηδέ τις ὑμείων τοῦ γʼ εἵνεκα θυμὸν ἀχεύων
  319. ἐνθάδε δαινύσθω, ἐπεὶ οὐδὲ μὲν οὐδὲ ἔοικεν.
  320. τὴν δʼ αὖτʼ Εὐρύμαχος, Πολύβου πάϊς, ἀντίον ηὔδα·
  321. κούρη Ἰκαρίοιο, περίφρον Πηνελόπεια,
  322. οὔ τί σε τόνδʼ ἄξεσθαι ὀϊόμεθʼ· οὐδὲ ἔοικεν·
  323. ἀλλʼ αἰσχυνόμενοι φάτιν ἀνδρῶν ἠδὲ γυναικῶν,
  324. μή ποτέ τις εἴπῃσι κακώτερος ἄλλος Ἀχαιῶν
  325. ἦ πολὺ χείρονες ἄνδρες ἀμύμονος ἀνδρὸς ἄκοιτιν
  326. μνῶνται, οὐδέ τι τόξον ἐΰξοον ἐντανύουσιν·
  327. ἀλλʼ ἄλλος τις πτωχὸς ἀνὴρ ἀλαλήμενος ἐλθὼν
  328. ῥηϊδίως ἐτάνυσσε βιόν, διὰ δʼ ἧκε σιδήρου.
  329. ὣς ἐρέουσʼ, ἡμῖν δʼ ἂν ἐλέγχεα ταῦτα γένοιτο.
  330. τὸν δʼ αὖτε προσέειπε περίφρων Πηνελόπεια·
  331. Εὐρύμαχʼ, οὔ πως ἔστιν ἐϋκλεῖας κατὰ δῆμον
  332. ἔμμεναι οἳ δὴ οἶκον ἀτιμάζοντες ἔδουσιν
  333. ἀνδρὸς ἀριστῆος· τί δʼ ἐλέγχεα ταῦτα τίθεσθε;
  334. οὗτος δὲ ξεῖνος μάλα μὲν μέγας ἠδʼ εὐπηγής,
  335. πατρὸς δʼ ἐξ ἀγαθοῦ γένος εὔχεται ἔμμεναι υἱός.
  336. ἀλλʼ ἄγε οἱ δότε τόξον ἐΰξοον, ὄφρα ἴδωμεν.
  337. ὧδε γὰρ ἐξερέω, τὸ δὲ καὶ τετελεσμένον ἔσται·
  338. εἴ κέ μιν ἐντανύσῃ, δώῃ δέ οἱ εὖχος Ἀπόλλων,
  339. ἕσσω μιν χλαῖνάν τε χιτῶνά τε, εἵματα καλά,
  340. δώσω δʼ ὀξὺν ἄκοντα, κυνῶν ἀλκτῆρα καὶ ἀνδρῶν,
  341. καὶ ξίφος ἄμφηκες· δώσω δʼ ὑπὸ ποσσὶ πέδιλα,
  342. πέμψω δʼ ὅππη μιν κραδίη θυμός τε κελεύει.
  343. τὴν δʼ αὖ Τηλέμαχος πεπνυμένος ἀντίον ηὔδα·
  344. μῆτερ ἐμή, τόξον μὲν Ἀχαιῶν οὔ τις ἐμεῖο
  345. κρείσσων, ᾧ κʼ ἐθέλω, δόμεναί τε καὶ ἀρνήσασθαι,
  346. οὔθʼ ὅσσοι κραναὴν Ἰθάκην κάτα κοιρανέουσιν,
  347. οὔθʼ ὅσσοι νήσοισι πρὸς Ἤλιδος ἱπποβότοιο·
  348. τῶν οὔ τίς μʼ ἀέκοντα βιήσεται, αἴ κʼ ἐθέλωμι
  349. καὶ καθάπαξ ξείνῳ δόμεναι τάδε τόξα φέρεσθαι.
  350. ἀλλʼ εἰς οἶκον ἰοῦσα τὰ σʼ αὐτῆς ἔργα κόμιζε,
  351. ἱστόν τʼ ἠλακάτην τε, καὶ ἀμφιπόλοισι κέλευε
  352. ἔργον ἐποίχεσθαι· τόξον δʼ ἄνδρεσσι μελήσει
  353. πᾶσι, μάλιστα δʼ ἐμοί· τοῦ γὰρ κράτος ἔστʼ ἐνὶ οἴκῳ.
  354. ἡ μὲν θαμβήσασα πάλιν οἶκόνδε βεβήκει·
  355. παιδὸς γὰρ μῦθον πεπνυμένον ἔνθετο θυμῷ.
  356. ἐς δʼ ὑπερῷʼ ἀναβᾶσα σὺν ἀμφιπόλοισι γυναιξὶ
  357. κλαῖεν ἔπειτʼ Ὀδυσῆα, φίλον πόσιν, ὄφρα οἱ ὕπνον
  358. ἡδὺν ἐπὶ βλεφάροισι βάλε γλαυκῶπις Ἀθήνη.
  359. αὐτὰρ ὁ τόξα λαβὼν φέρε καμπύλα δῖος ὑφορβός·
  360. μνηστῆρες δʼ ἄρα πάντες ὁμόκλεον ἐν μεγάροισιν·
  361. ὧδε δέ τις εἴπεσκε νέων ὑπερηνορεόντων·
  362. πῆ δὴ καμπύλα τόξα φέρεις, ἀμέγαρτε συβῶτα,
  363. πλαγκτέ; τάχʼ αὖ σʼ ἐφʼ ὕεσσι κύνες ταχέες κατέδονται
  364. οἶον ἀπʼ ἀνθρώπων, οὓς ἔτρεφες, εἴ κεν Ἀπόλλων
  365. ἡμῖν ἱλήκῃσι καὶ ἀθάνατοι θεοὶ ἄλλοι.
  366. ὣς φάσαν, αὐτὰρ, ὁ θῆκε φέρων αὐτῇ ἐνὶ χώρῃ,
  367. δείσας, οὕνεκα πολλοὶ ὁμόκλεον ἐν μεγάροισιν.
  368. Τηλέμαχος δʼ ἑτέρωθεν ἀπειλήσας ἐγεγώνει·
  369. ἄττα, πρόσω φέρε τόξα· τάχʼ οὐκ εὖ πᾶσι πιθήσεις
  370. μή σε καὶ ὁπλότερός περ ἐὼν ἀγρόνδε δίωμαι,
  371. βάλλων χερμαδίοισι· βίηφι δὲ φέρτερός εἰμι.
  372. αἲ γὰρ πάντων τόσσον, ὅσοι κατὰ δώματʼ ἔασι,
  373. μνηστήρων χερσίν τε βίηφί τε φέρτερος εἴην·
  374. τῷ κε τάχα στυγερῶς τινʼ ἐγὼ πέμψαιμι νέεσθαι
  375. ἡμετέρου ἐξ οἴκου, ἐπεὶ κακὰ μηχανόωνται.
  376. ὣς ἔφαθʼ, οἱ δʼ ἄρα πάντες ἐπʼ αὐτῷ ἡδὺ γέλασσαν
  377. μνηστῆρες, καὶ δὴ μέθιεν χαλεποῖο χόλοιο
  378. Τηλεμάχῳ· τὰ δὲ τόξα φέρων ἀνὰ δῶμα συβώτης
  379. ἐν χείρεσσʼ Ὀδυσῆϊ δαΐφρονι θῆκε παραστάς.
  380. ἐκ δὲ καλεσσάμενος προσέφη τροφὸν Εὐρύκλειαν·
  381. Τηλέμαχος κέλεταί σε, περίφρων Εὐρύκλεια,
  382. κληῗσαι μεγάροιο θύρας πυκινῶς ἀραρυίας.
  383. ἢν δέ τις ἤ στοναχῆς ἠὲ κτύπου ἔνδον ἀκούσῃ
  384. ἀνδρῶν ἡμετέροισιν ἐν ἕρκεσι, μή τι θύραζε
  385. προβλώσκειν, ἀλλʼ αὐτοῦ ἀκὴν ἔμεναι παρὰ ἔργῳ.
  386. ὣς ἄρʼ ἐφώνησεν, τῇ δʼ ἄπτερος ἔπλετο μῦθος,
  387. κλήϊσεν δὲ θύρας μεγάρων εὖ ναιεταόντων.
  388. σιγῇ δʼ ἐξ οἴκοιο Φιλοίτιος ἆλτο θύραζε,
  389. κλήϊσεν δʼ ἄρʼ ἔπειτα θύρας εὐερκέος αὐλῆς.
  390. κεῖτο δʼ ὑπʼ αἰθούσῃ ὅπλον νεὸς ἀμφιελίσσης
  391. βύβλινον, ᾧ ῥʼ ἐπέδησε θύρας, ἐς δʼ ἤϊεν αὐτός·
  392. ἕζετʼ ἔπειτʼ ἐπὶ δίφρον ἰών, ἔνθεν περ ἀνέστη,
  393. εἰσορόων Ὀδυσῆα. ὁ δʼ ἤδη τόξον ἐνώμα
  394. πάντη ἀναστρωφῶν, πειρώμενος ἔνθα καὶ ἔνθα,
  395. μὴ κέρα ἶπες ἔδοιεν ἀποιχομένοιο ἄνακτος.
  396. ὧδε τις εἴπεσκεν ἰδὼν ἐς πλησίον ἄλλον·
  397. ἦ τις θηητὴρ καὶ ἐπίκλοπος ἔπλετο τόξων·
  398. ἤ ῥά νύ που τοιαῦτα καὶ αὐτῷ οἴκοθι κεῖται
  399. ἢ ὅ γʼ ἐφορμᾶται ποιησέμεν, ὡς ἐνὶ χερσὶ
  400. νωμᾷ ἔνθα καὶ ἔνθα κακῶν ἔμπαιος ἀλήτης.
  401. ἄλλος δʼ αὖ εἴπεσκε νέων ὑπερηνορεόντων·
  402. αἲ γὰρ δὴ τοσσοῦτον ὀνήσιος ἀντιάσειεν
  403. ὡς οὗτός ποτε τοῦτο δυνήσεται ἐντανύσασθαι.
  404. ὣς ἄρʼ ἔφαν μνηστῆρες· ἀτὰρ πολύμητις Ὀδυσσεύς,
  405. αὐτίκʼ ἐπεὶ μέγα τόξον ἐβάστασε καὶ ἴδε πάντη,
  406. ὡς ὅτʼ ἀνὴρ φόρμιγγος ἐπιστάμενος καὶ ἀοιδῆς
  407. ῥηϊδίως ἐτάνυσσε νέῳ περὶ κόλλοπι χορδήν,
  408. ἅψας ἀμφοτέρωθεν ἐϋστρεφὲς ἔντερον οἰός,
  409. ὣς ἄρʼ ἄτερ σπουδῆς τάνυσεν μέγα τόξον Ὀδυσσεύς.
  410. δεξιτερῇ ἄρα χειρὶ λαβὼν πειρήσατο νευρῆς·
  411. ἡ δʼ ὑπὸ καλὸν ἄεισε, χελιδόνι εἰκέλη αὐδήν.
  412. μνηστῆρσιν δʼ ἄρʼ ἄχος γένετο μέγα, πᾶσι δʼ ἄρα χρὼς
  413. ἐτράπετο· Ζεὺς δὲ μεγάλʼ ἔκτυπε σήματα φαίνων·
  414. γήθησέν τʼ ἄρʼ ἔπειτα πολύτλας δῖος Ὀδυσσεύς.
  415. ὅττι ῥά οἱ τέρας ἧκε Κρόνου πάϊς ἀγκυλομήτεω·
  416. εἵλετο δʼ ὠκὺν ὀϊστόν, ὅ οἱ παρέκειτο τραπέζῃ
  417. γυμνός· τοὶ δʼ ἄλλοι κοίλης ἔντοσθε φαρέτρης
  418. κείατο, τῶν τάχʼ ἔμελλον Ἀχαιοὶ πειρήσεσθαι.
  419. τόν ῥʼ ἐπὶ πήχει ἑλὼν ἕλκεν νευρὴν γλυφίδας τε,
  420. αὐτόθεν ἐκ δίφροιο καθήμενος, ἧκε δʼ ὀϊστὸν
  421. ἄντα τιτυσκόμενος, πελέκεων δʼ οὐκ ἤμβροτε πάντων
  422. πρώτης στειλειῆς, διὰ δʼ ἀμπερὲς ἦλθε θύραζε
  423. ἰὸς χαλκοβαρής· ὁ δὲ Τηλέμαχον προσέειπε·
  424. Τηλέμαχʼ, οὔ σʼ ὁ ξεῖνος ἐνὶ μεγάροισιν ἐλέγχει
  425. ἥμενος, οὐδέ τι τοῦ σκοποῦ ἤμβροτον οὐδέ τι τόξον
  426. δὴν ἔκαμον τανύων· ἔτι μοι μένος ἔμπεδόν ἐστιν,
  427. οὐχ ὥς με μνηστῆρες ἀτιμάζοντες ὄνονται.
  428. νῦν δʼ ὥρη καὶ δόρπον Ἀχαιοῖσιν τετυκέσθαι
  429. ἐν φάει, αὐτὰρ ἔπειτα καὶ ἄλλως ἑψιάασθαι
  430. μολπῇ καὶ φόρμιγγι· τὰ γάρ τʼ ἀναθήματα δαιτός.
  431. ἦ καὶ ἐπʼ ὀφρύσι νεῦσεν· ὁ δʼ ἀμφέθετο ξίφος ὀξὺ
  432. Τηλέμαχος, φίλος υἱὸς Ὀδυσσῆος θείοιο,
  433. ἀμφὶ δὲ χεῖρα φίλην βάλεν ἔγχεϊ, ἄγχι δʼ ἄρʼ αὐτοῦ
  434. πὰρ θρόνον ἑστήκει κεκορυθμένος αἴθοπι χαλκῷ.
  1. αὐτὰρ ὁ γυμνώθη ῥακέων πολύμητις Ὀδυσσεύς,
  2. ἆλτο δʼ ἐπὶ μέγαν οὐδόν, ἔχων βιὸν ἠδὲ φαρέτρην
  3. ἰῶν ἐμπλείην, ταχέας δʼ ἐκχεύατʼ ὀϊστοὺς
  4. αὐτοῦ πρόσθε ποδῶν, μετὰ δὲ μνηστῆρσιν ἔειπεν·
  5. οὗτος μὲν δὴ ἄεθλος ἀάατος ἐκτετέλεσται·
  6. νῦν αὖτε σκοπὸν ἄλλον, ὃν οὔ πώ τις βάλεν ἀνήρ,
  7. εἴσομαι, αἴ κε τύχωμι, πόρῃ δέ μοι εὖχος Ἀπόλλων.
  8. ἦ καὶ ἐπʼ Ἀντινόῳ ἰθύνετο πικρὸν ὀϊστόν.
  9. ἦ τοι ὁ καλὸν ἄλεισον ἀναιρήσεσθαι ἔμελλε,
  10. χρύσεον ἄμφωτον, καὶ δὴ μετὰ χερσὶν ἐνώμα,
  11. ὄφρα πίοι οἴνοιο· φόνος δέ οἱ οὐκ ἐνὶ θυμῷ
  12. μέμβλετο· τίς κʼ οἴοιτο μετʼ ἀνδράσι δαιτυμόνεσσι
  13. μοῦνον ἐνὶ πλεόνεσσι, καὶ εἰ μάλα καρτερὸς εἴη,
  14. οἷ τεύξειν θάνατόν τε κακὸν καὶ κῆρα μέλαιναν;
  15. τὸν δʼ Ὀδυσεὺς κατὰ λαιμὸν ἐπισχόμενος βάλεν ἰῷ,
  16. ἀντικρὺ δʼ ἁπαλοῖο διʼ αὐχένος ἤλυθʼ ἀκωκή.
  17. ἐκλίνθη δʼ ἑτέρωσε, δέπας δέ οἱ ἔκπεσε χειρὸς
  18. βλημένου, αὐτίκα δʼ αὐλὸς ἀνὰ ῥῖνας παχὺς ἦλθεν
  19. αἵματος ἀνδρομέοιο· θοῶς δʼ ἀπὸ εἷο τράπεζαν
  20. ὦσε ποδὶ πλήξας, ἀπὸ δʼ εἴδατα χεῦεν ἔραζε·
  21. σῖτός τε κρέα τʼ ὀπτὰ φορύνετο. τοὶ δʼ ὁμάδησαν
  22. μνηστῆρες κατὰ δώμαθʼ, ὅπως ἴδον ἄνδρα πεσόντα,
  23. ἐκ δὲ θρόνων ἀνόρουσαν ὀρινθέντες κατὰ δῶμα,
  24. πάντοσε παπταίνοντες ἐϋδμήτους ποτὶ τοίχους·
  25. οὐδέ πη ἀσπὶς ἔην οὐδʼ ἄλκιμον ἔγχος ἑλέσθαι.
  26. νείκειον δʼ Ὀδυσῆα χολωτοῖσιν ἐπέεσσι·
  27. ξεῖνε, κακῶς ἀνδρῶν τοξάζεαι· οὐκέτʼ ἀέθλων
  28. ἄλλων ἀντιάσεις· νῦν τοι σῶς αἰπὺς ὄλεθρος.
  29. καὶ γὰρ δὴ νῦν φῶτα κατέκτανες ὃς μέγʼ ἄριστος
  30. κούρων εἰν Ἰθάκῃ· τῷ σʼ ἐνθάδε γῦπες ἔδονται.
  31. ἴσκεν ἕκαστος ἀνήρ, ἐπεὶ ἦ φάσαν οὐκ ἐθέλοντα
  32. ἄνδρα κατακτεῖναι· τὸ δὲ νήπιοι οὐκ ἐνόησαν,
  33. ὡς δή σφιν καὶ πᾶσιν ὀλέθρου πείρατʼ ἐφῆπτο.
  34. τοὺς δʼ ἄρʼ ὑπόδρα ἰδὼν προσέφη πολύμητις Ὀδυσσεύς·
  35. ὦ κύνες, οὔ μʼ ἔτʼ ἐφάσκεθʼ ὑπότροπον οἴκαδʼ ἱκέσθαι
  36. δήμου ἄπο Τρώων, ὅτι μοι κατεκείρετε οἶκον,
  37. δμῳῇσιν δὲ γυναιξὶ παρευνάζεσθε βιαίως,
  38. αὐτοῦ τε ζώοντος ὑπεμνάασθε γυναῖκα,
  39. οὔτε θεοὺς δείσαντες, οἳ οὐρανὸν εὐρὺν ἔχουσιν,
  40. οὔτε τινʼ ἀνθρώπων νέμεσιν κατόπισθεν ἔσεσθαι·
  41. νῦν ὑμῖν καὶ πᾶσιν ὀλέθρου πείρατʼ ἐφῆπται.
  42. ὣς φάτο, τοὺς δʼ ἄρα πάντας ὑπὸ χλωρὸν δέος εἷλεν·
  43. πάπτηνεν δὲ ἕκαστος ὅπη φύγοι αἰπὺν ὄλεθρον.
  44. Εὐρύμαχος δέ μιν οἶος ἀμειβόμενος προσέειπεν·
  45. εἰ μὲν δὴ Ὀδυσεὺς Ἰθακήσιος εἰλήλουθας,
  46. ταῦτα μὲν αἴσιμα εἶπας, ὅσα ῥέζεσκον Ἀχαιοί,
  47. πολλὰ μὲν ἐν μεγάροισιν ἀτάσθαλα, πολλὰ δʼ ἐπʼ ἀγροῦ.
  48. ἀλλʼ ὁ μὲν ἤδη κεῖται ὃς αἴτιος ἔπλετο πάντων,
  49. Ἀντίνοος· οὗτος γὰρ ἐπίηλεν τάδε ἔργα,
  50. οὔ τι γάμου τόσσον κεχρημένος οὐδὲ χατίζων,
  51. ἀλλʼ ἄλλα φρονέων, τά οἱ οὐκ ἐτέλεσσε Κρονίων,
  52. ὄφρʼ Ἰθάκης κατὰ δῆμον ἐϋκτιμένης βασιλεύοι
  53. αὐτός, ἀτὰρ σὸν παῖδα κατακτείνειε λοχήσας.
  54. νῦν δʼ ὁ μὲν ἐν μοίρῃ πέφαται, σὺ δὲ φείδεο λαῶν
  55. σῶν· ἀτὰρ ἄμμες ὄπισθεν ἀρεσσάμενοι κατὰ δῆμον,
  56. ὅσσα τοι ἐκπέποται καὶ ἐδήδοται ἐν μεγάροισι,
  57. τιμὴν ἀμφὶς ἄγοντες ἐεικοσάβοιον ἕκαστος,
  58. χαλκόν τε χρυσόν τʼ ἀποδώσομεν, εἰς ὅ κε σὸν κῆρ
  59. ἰανθῇ· πρὶν δʼ οὔ τι νεμεσσητὸν κεχολῶσθαι.
  60. τὸν δʼ ἄρʼ ὑπόδρα ἰδὼν προσέφη πολύμητις Ὀδυσσεύς·
  61. Εὐρύμαχʼ, οὐδʼ εἴ μοι πατρώϊα πάντʼ ἀποδοῖτε,
  62. ὅσσα τε νῦν ὔμμʼ ἐστὶ καὶ εἴ ποθεν ἄλλʼ ἐπιθεῖτε,
  63. οὐδέ κεν ὣς ἔτι χεῖρας ἐμὰς λήξαιμι φόνοιο
  64. πρὶν πᾶσαν μνηστῆρας ὑπερβασίην ἀποτῖσαι.
  65. νῦν ὑμῖν παράκειται ἐναντίον ἠὲ μάχεσθαι
  66. ἢ φεύγειν, ὅς κεν θάνατον καὶ κῆρας ἀλύξῃ·
  67. ἀλλά τινʼ οὐ φεύξεσθαι ὀΐομαι αἰπὺν ὄλεθρον.
  68. ὣς φάτο, τῶν δʼ αὐτοῦ λύτο γούνατα καὶ φίλον ἦτορ.
  69. τοῖσιν δʼ Εὐρύμαχος προσεφώνεε δεύτερον αὖτις·
  70. ὦ φίλοι, οὐ γὰρ σχήσει ἀνὴρ ὅδε χεῖρας ἀάπτους,
  71. ἀλλʼ ἐπεὶ ἔλλαβε τόξον ἐΰξοον ἠδὲ φαρέτρην,
  72. οὐδοῦ ἄπο ξεστοῦ τοξάσσεται, εἰς ὅ κε πάντας
  73. ἄμμε κατακτείνῃ· ἀλλὰ μνησώμεθα χάρμης.
  74. φάσγανά τε σπάσσασθε καὶ ἀντίσχεσθε τραπέζας
  75. ἰῶν ὠκυμόρων· ἐπὶ δʼ αὐτῷ πάντες ἔχωμεν
  76. ἀθρόοι, εἴ κέ μιν οὐδοῦ ἀπώσομεν ἠδὲ θυράων,
  77. ἔλθωμεν δʼ ἀνὰ ἄστυ, βοὴ δʼ ὤκιστα γένοιτο·
  78. τῷ κε τάχʼ οὗτος ἀνὴρ νῦν ὕστατα τοξάσσαιτο.
  79. ὣς ἄρα φωνήσας εἰρύσσατο φάσγανον ὀξὺ
  80. χάλκεον, ἀμφοτέρωθεν ἀκαχμένον, ἆλτο δʼ ἐπʼ αὐτῷ
  81. σμερδαλέα ἰάχων· ὁ δʼ ἁμαρτῆ δῖος Ὀδυσσεὺς
  82. ἰὸν ἀποπροίει, βάλε δὲ στῆθος παρὰ μαζόν,
  83. ἐν δέ οἱ ἥπατι πῆξε θοὸν βέλος· ἐκ δʼ ἄρα χειρὸς
  84. φάσγανον ἧκε χαμᾶζε, περιρρηδὴς δὲ τραπέζῃ
  85. κάππεσεν ἰδνωθείς, ἀπὸ δʼ εἴδατα χεῦεν ἔραζε
  86. καὶ δέπας ἀμφικύπελλον· ὁ δὲ χθόνα τύπτε μετώπῳ
  87. θυμῷ ἀνιάζων, ποσὶ δὲ θρόνον ἀμφοτέροισι
  88. λακτίζων ἐτίνασσε· κατʼ ὀφθαλμῶν δʼ ἔχυτʼ ἀχλύς.
  89. Ἀμφίνομος δʼ Ὀδυσῆος ἐείσατο κυδαλίμοιο
  90. ἀντίος ἀΐξας, εἴρυτο δὲ φάσγανον ὀξύ,
  91. εἴ πώς οἱ εἴξειε θυράων. ἀλλʼ ἄρα μιν φθῆ
  92. Τηλέμαχος κατόπισθε βαλὼν χαλκήρεϊ δουρὶ
  93. ὤμων μεσσηγύς, διὰ δὲ στήθεσφιν ἔλασσεν·
  94. δούπησεν δὲ πεσών, χθόνα δʼ ἤλασε παντὶ μετώπῳ.
  95. Τηλέμαχος δʼ ἀπόρουσε, λιπὼν δολιχόσκιον ἔγχος
  96. αὐτοῦ ἐν Ἀμφινόμῳ· περὶ γὰρ δίε μή τις Ἀχαιῶν
  97. ἔγχος ἀνελκόμενον δολιχόσκιον ἢ ἐλάσειε
  98. φασγάνῳ ἀΐξας ἠὲ προπρηνέα τύψας.
  99. βῆ δὲ θέειν, μάλα δʼ ὦκα φίλον πατέρʼ εἰσαφίκανεν,
  100. ἀγχοῦ δʼ ἱστάμενος ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
  101. ὦ πάτερ, ἤδη τοι σάκος οἴσω καὶ δύο δοῦρε
  102. καὶ κυνέην πάγχαλκον, ἐπὶ κροτάφοις ἀραρυῖαν
  103. αὐτός τʼ ἀμφιβαλεῦμαι ἰών, δώσω δὲ συβώτῃ
  104. καὶ τῷ βουκόλῳ ἄλλα· τετευχῆσθαι γὰρ ἄμεινον.
  105. τὸν δʼ ἀπαμειβόμενος προσέφη πολύμητις Ὀδυσσεύς·
  106. οἶσε θέων, ἧός μοι ἀμύνεσθαι πάρʼ ὀϊστοί,
  107. μή μʼ ἀποκινήσωσι θυράων μοῦνον ἐόντα.
  108. ὣς φάτο, Τηλέμαχος δὲ φίλῳ ἐπεπείθετο πατρί,
  109. βῆ δʼ ἴμεναι θάλαμόνδʼ, ὅθι οἱ κλυτὰ τεύχεα κεῖτο.
  110. ἔνθεν τέσσαρα μὲν σάκεʼ ἔξελε, δούρατα δʼ ὀκτὼ
  111. καὶ πίσυρας κυνέας χαλκήρεας ἱπποδασείας·
  112. βῆ δὲ φέρων, μάλα δʼ ὦκα φίλον πατέρʼ εἰσαφίκανεν,
  113. αὐτὸς δὲ πρώτιστα περὶ χροῒ δύσετο χαλκόν·
  114. ὣς δʼ αὔτως τὼ δμῶε δυέσθην τεύχεα καλά,
  115. ἔσταν δʼ ἀμφʼ Ὀδυσῆα δαΐφρονα ποικιλομήτην.
  116. αὐτὰρ ὅ γʼ, ὄφρα μὲν αὐτῷ ἀμύνεσθαι ἔσαν ἰοί.
  117. τόφρα μνηστήρων ἕνα γʼ αἰεὶ ᾧ ἐνὶ οἴκῳ
  118. βάλλε τιτυσκόμενος· τοὶ δʼ ἀγχιστῖνοι ἔπιπτον.
  119. αὐτὰρ ἐπεὶ λίπον ἰοὶ ὀϊστεύοντα ἄνακτα,
  120. τόξον μὲν πρὸς σταθμὸν ἐϋσταθέος μεγάροιο
  121. ἔκλινʼ ἑστάμεναι, πρὸς ἐνώπια παμφανόωντα,
  122. αὐτὸς δʼ ἀμφʼ ὤμοισι σάκος θέτο τετραθέλυμνον,
  123. κρατὶ δʼ ἐπʼ ἰφθίμῳ κυνέην εὔτυκτον ἔθηκεν,
  124. ἵππουριν, δεινὸν δὲ λόφος καθύπερθεν ἔνευεν·
  125. εἵλετο δʼ ἄλκιμα δοῦρε δύω κεκορυθμένα χαλκῷ.
  126. ὀρσοθύρη δέ τις ἔσκεν ἐϋδμήτῳ ἐνὶ τοίχῳ,
  127. ἀκρότατον δὲ παρʼ οὐδὸν ἐϋσταθέος μεγάροιο
  128. ἦν ὁδὸς ἐς λαύρην, σανίδες δʼ ἔχον εὖ ἀραρυῖαι.
  129. τὴν δʼ Ὀδυσεὺς φράζεσθαι ἀνώγει δῖον ὑφορβὸν
  130. ἑσταότʼ ἄγχʼ αὐτῆς· μία δʼ οἴη γίγνετʼ ἐφορμή.
  131. τοῖς δʼ Ἀγέλεως μετέειπεν, ἔπος πάντεσσι πιφαύσκων·
  132. ὦ φίλοι, οὐκ ἂν δή τις ἀνʼ ὀρσοθύρην ἀναβαίη
  133. καὶ εἴποι λαοῖσι, βοὴ δʼ ὤκιστα γένοιτο;
  134. τῷ κε τάχʼ οὗτος ἀνὴρ νῦν ὕστατα τοξάσσαιτο.
  135. τὸν δʼ αὖτε προσέειπε Μελάνθιος, αἰπόλος αἰγῶν·
  136. οὔ πως ἔστʼ, Ἀγέλαε διοτρεφές· ἄγχι γὰρ αἰνῶς
  137. αὐλῆς καλὰ θύρετρα καὶ ἀργαλέον στόμα λαύρης·
  138. καί χʼ εἷς πάντας ἐρύκοι ἀνήρ, ὅς τʼ ἄλκιμος εἴη.
  139. ἀλλʼ ἄγεθʼ, ὑμῖν τεύχεʼ ἐνείκω θωρηχθῆναι
  140. ἐκ θαλάμου· ἔνδον γάρ, ὀΐομαι, οὐδέ πη ἄλλῃ
  141. τεύχεα κατθέσθην Ὀδυσεὺς καὶ φαίδιμος υἱός.
  142. ὣς εἰπὼν ἀνέβαινε Μελάνθιος, αἰπόλος αἰγῶν,
  143. εἰς θαλάμους Ὀδυσῆος ἀνὰ ῥῶγας μεγάροιο.
  144. ἔνθεν δώδεκα μὲν σάκεʼ ἔξελε, τόσσα δὲ δοῦρα
  145. καὶ τόσσας κυνέας χαλκήρεας ἱπποδασείας·
  146. βῆ δʼ ἴμεναι, μάλα δʼ ὦκα φέρων μνηστῆρσιν ἔδωκεν.
  147. καὶ τότʼ Ὀδυσσῆος λύτο γούνατα καὶ φίλον ἦτορ,
  148. ὡς περιβαλλομένους ἴδε τεύχεα χερσί τε δοῦρα
  149. μακρὰ τινάσσοντας· μέγα δʼ αὐτῷ φαίνετο ἔργον.
  150. αἶψα δὲ Τηλέμαχον ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
  151. Τηλέμαχʼ, ἦ μάλα δή τις ἐνὶ μεγάροισι γυναικῶν
  152. νῶϊν ἐποτρύνει πόλεμον κακὸν ἠὲ Μελανθεύς.
  153. τὸν δʼ αὖ Τηλέμαχος πεπνυμένος ἀντίον ηὔδα·
  154. ὦ πάτερ, αὐτὸς ἐγὼ τόδε γʼ ἤμβροτον—οὐδέ τις ἄλλος
  155. αἴτιος—ὃς θαλάμοιο θύρην πυκινῶς ἀραρυῖαν
  156. κάλλιπον ἀγκλίνας· τῶν δὲ σκοπὸς ἦεν ἀμείνων.
  157. ἀλλʼ ἴθι, δῖʼ Εὔμαιε, θύρην ἐπίθες θαλάμοιο
  158. καὶ φράσαι ἤ τις ἄρʼ ἐστὶ γυναικῶν ἣ τάδε ῥέζει,
  159. ἢ υἱὸς Δολίοιο, Μελανθεύς, τόν περ ὀΐω.
  160. ὣς οἱ μὲν τοιαῦτα πρὸς ἀλλήλους ἀγόρευον,
  161. βῆ δʼ αὖτις θάλαμόνδε Μελάνθιος, αἰπόλος αἰγῶν,
  162. οἴσων τεύχεα καλά. νόησε δὲ δῖος ὑφορβός,
  163. αἶψα δʼ Ὀδυσσῆα προσεφώνεεν ἐγγὺς ἐόντα·
  164. διογενὲς Λαερτιάδη, πολυμήχανʼ Ὀδυσσεῦ,
  165. κεῖνος δʼ αὖτʼ ἀΐδηλος ἀνήρ, ὃν ὀϊόμεθʼ αὐτοί,
  166. ἔρχεται ἐς θάλαμον· σὺ δέ μοι νημερτὲς ἐνίσπες,
  167. ἤ μιν ἀποκτείνω, αἴ κε κρείσσων γε γένωμαι,
  168. ἦε σοὶ ἐνθάδʼ ἄγω, ἵνʼ ὑπερβασίας ἀποτίσῃ
  169. πολλάς, ὅσσας οὗτος ἐμήσατο σῷ ἐνὶ οἴκῳ.
  170. τὸν δʼ ἀπαμειβόμενος προσέφη πολύμητις Ὀδυσσεύς·
  171. ἦ τοι ἐγὼ καὶ Τηλέμαχος μνηστῆρας ἀγαυοὺς
  172. σχήσομεν ἔντοσθεν μεγάρων, μάλα περ μεμαῶτας.
  173. σφῶϊ δʼ ἀποστρέψαντε πόδας καὶ χεῖρας ὕπερθεν
  174. ἐς θάλαμον βαλέειν, σανίδας δʼ ἐκδῆσαι ὄπισθε,
  175. σειρὴν δὲ πλεκτὴν ἐξ αὐτοῦ πειρήναντε
  176. κίονʼ ἀνʼ ὑψηλὴν ἐρύσαι πελάσαι τε δοκοῖσιν,
  177. ὥς κεν δηθὰ ζωὸς ἐὼν χαλέπʼ ἄλγεα πάσχῃ·
  178. ὣς ἔφαθʼ, οἱ δʼ ἄρα τοῦ μάλα μὲν κλύον ἠδʼ ἐπίθοντο,
  179. βὰν δʼ ἴμεν ἐς θάλαμον, λαθέτην δέ μιν ἔνδον ἐόντα.
  180. ἦ τοι ὁ μὲν θαλάμοιο μυχὸν κάτα τεύχεʼ ἐρεύνα,
  181. τὼ δʼ ἔσταν ἑκάτερθε παρὰ σταθμοῖσι μένοντε.
  182. εὖθʼ ὑπὲρ οὐδὸν ἔβαινε Μελάνθιος, αἰπόλος αἰγῶν,
  183. τῇ ἑτέρῃ μὲν χειρὶ φέρων καλὴν τρυφάλειαν,
  184. τῇ δʼ ἑτέρῃ σάκος εὐρὺ γέρον, πεπαλαγμένον ἄζῃ,
  185. Λαέρτεω ἥρωος, ὃ κουρίζων φορέεσκε·
  186. δὴ τότε γʼ ἤδη κεῖτο, ῥαφαὶ δὲ λέλυντο ἱμάντων·
  187. τὼ δʼ ἄρʼ ἐπαΐξανθʼ ἑλέτην ἔρυσάν τέ μιν εἴσω
  188. κουρίξ, ἐν δαπέδῳ δὲ χαμαὶ βάλον ἀχνύμενον κῆρ,
  189. σὺν δὲ πόδας χεῖράς τε δέον θυμαλγέϊ δεσμῷ
  190. εὖ μάλʼ ἀποστρέψαντε διαμπερές, ὡς ἐκέλευσεν
  191. υἱὸς Λαέρταο, πολύτλας δῖος Ὀδυσσεύς·
  192. σειρὴν δὲ πλεκτὴν ἐξ αὐτοῦ πειρήναντε
  193. κίονʼ ἀνʼ ὑψηλὴν ἔρυσαν πέλασάν τε δοκοῖσι.
  194. τὸν δʼ ἐπικερτομέων προσέφης, Εὔμαιε συβῶτα·
  195. νῦν μὲν δὴ μάλα πάγχυ, Μελάνθιε, νύκτα φυλάξεις,
  196. εὐνῇ ἔνι μαλακῇ καταλέγμενος, ὥς σε ἔοικεν·
  197. οὐδέ σέ γʼ ἠριγένεια παρʼ Ὠκεανοῖο ῥοάων
  198. λήσει ἐπερχομένη χρυσόθρονος, ἡνίκʼ ἀγινεῖς
  199. αἶγας μνηστήρεσσι δόμον κάτα δαῖτα πένεσθαι.
  200. ὣς ὁ μὲν αὖθι λέλειπτο, ταθεὶς ὀλοῷ ἐνὶ δεσμῷ·
  201. τὼ δʼ ἐς τεύχεα δύντε, θύρην ἐπιθέντε φαεινήν,
  202. βήτην εἰς Ὀδυσῆα δαΐφρονα, ποικιλομήτην.
  203. ἔνθα μένος πνείοντες ἐφέστασαν, οἱ μὲν ἐπʼ οὐδοῦ
  204. τέσσαρες, οἱ δʼ ἔντοσθε δόμων πολέες τε καὶ ἐσθλοί.
  205. τοῖσι δʼ ἐπʼ ἀγχίμολον θυγάτηρ Διὸς ἦλθεν Ἀθήνη,
  206. Μέντορι εἰδομένη ἠμὲν δέμας ἠδὲ καὶ αὐδήν.
  207. τὴν δʼ Ὀδυσεὺς γήθησεν ἰδὼν καὶ μῦθον ἔειπε·
  208. Μέντορ, ἄμυνον ἀρήν, μνῆσαι δʼ ἑτάροιο φίλοιο,
  209. ὅς σʼ ἀγαθὰ ῥέζεσκον· ὁμηλικίην δέ μοί ἐσσι.
  210. ὣς φάτʼ, ὀϊόμενος λαοσσόον ἔμμεν Ἀθήνην.
  211. μνηστῆρες δʼ ἑτέρωθεν ὁμόκλεον ἐν μεγάροισι·
  212. πρῶτος τήν γʼ ἐνένιπε Δαμαστορίδης Ἀγέλαος·
  213. Μέντορ, μή σʼ ἐπέεσσι παραιπεπίθῃσιν Ὀδυσσεὺς
  214. μνηστήρεσσι μάχεσθαι, ἀμυνέμεναι δέ οἱ αὐτῷ.
  215. ὧδε γὰρ ἡμέτερόν γε νόον τελέεσθαι ὀΐω·
  216. ὁππότε κεν τούτους κτέωμεν, πατέρʼ ἠδὲ καὶ υἱόν,
  217. ἐν δὲ σὺ τοῖσιν ἔπειτα πεφήσεαι, οἷα μενοινᾷς
  218. ἔρδειν ἐν μεγάροις· σῷ δʼ αὐτοῦ κράατι τίσεις.
  219. αὐτὰρ ἐπὴν ὑμέων γε βίας ἀφελώμεθα χαλκῷ,
  220. κτήμαθʼ ὁπόσσα τοί ἐστι, τά τʼ ἔνδοθι καὶ τὰ θύρηφι,
  221. τοῖσιν Ὀδυσσῆος μεταμίξομεν· οὐδέ τοι υἷας
  222. ζώειν ἐν μεγάροισιν ἐάσομεν, οὐδέ θύγατρας
  223. οὐδʼ ἄλοχον κεδνὴν Ἰθάκης κατὰ ἄστυ πολεύειν.
  224. ὣς φάτʼ, Ἀθηναίη δὲ χολώσατο κηρόθι μᾶλλον,
  225. νείκεσσεν δʼ Ὀδυσῆα χολωτοῖσιν ἐπέεσσιν·
  226. οὐκέτι σοί γʼ, Ὀδυσεῦ, μένος ἔμπεδον οὐδέ τις ἀλκή
  227. οἵη ὅτʼ ἀμφʼ Ἑλένῃ λευκωλένῳ εὐπατερείῃ,
  228. εἰνάετες Τρώεσσιν ἐμάρναο νωλεμὲς αἰεί,
  229. πολλοὺς δʼ ἄνδρας ἔπεφνες ἐν αἰνῇ δηϊοτῆτι,
  230. σῇ δʼ ἥλω βουλῇ Πριάμου πόλις εὐρυάγυια.
  231. πῶς δὴ νῦν, ὅτε σόν τε δόμον καὶ κτήμαθʼ ἱκάνεις,
  232. ἄντα μνηστήρων ὀλοφύρεαι ἄλκιμος εἶναι;
  233. ἀλλʼ ἄγε δεῦρο, πέπον, παρʼ ἔμʼ ἵστασο καὶ ἴδε ἔργον,
  234. ὄφρʼ εἰδῇς οἷός τοι ἐν ἀνδράσι δυσμενέεσσιν
  235. Μέντωρ Ἀλκιμίδης εὐεργεσίας ἀποτίνειν.
  236. ἦ ῥα, καὶ οὔ πω πάγχυ δίδου ἑτεραλκέα νίκην,
  237. ἀλλʼ ἔτʼ ἄρα σθένεός τε καὶ ἀλκῆς πειρήτιζεν
  238. ἠμὲν Ὀδυσσῆος ἠδʼ υἱοῦ κυδαλίμοιο.
  239. αὐτὴ δʼ αἰθαλόεντος ἀνὰ μεγάροιο μέλαθρον
  240. ἕζετʼ ἀναΐξασα, χελιδόνι εἰκέλη ἄντην.
  241. μνηστῆρας δʼ ὤτρυνε Δαμαστορίδης Ἀγέλαος,
  242. Εὐρύνομός τε καὶ Ἀμφιμέδων Δημοπτόλεμός τε,
  243. Πείσανδρός τε Πολυκτορίδης Πόλυβός τε δαΐφρων·
  244. οἱ γὰρ μνηστήρων ἀρετῇ ἔσαν ἔξοχʼ ἄριστοι,
  245. ὅσσοι ἔτʼ ἔζωον περί τε ψυχέων ἐμάχοντο·
  246. τοὺς δʼ ἤδη ἐδάμασσε βιὸς καὶ ταρφέες ἰοί.
  247. τοῖς δʼ Ἀγέλεως μετέειπεν, ἔπος πάντεσσι πιφαύσκων·
  248. ὦ φίλοι, ἤδη σχήσει ἀνὴρ ὅδε χεῖρας ἀάπτους·
  249. καὶ δή οἱ Μέντωρ μὲν ἔβη κενὰ εὔγματα εἰπών,
  250. οἱ δʼ οἶοι λείπονται ἐπὶ πρώτῃσι θύρῃσι.
  251. τῷ νῦν μὴ ἅμα πάντες ἐφίετε δούρατα μακρά,
  252. ἀλλʼ ἄγεθʼ οἱ ἓξ πρῶτον ἀκοντίσατʼ, αἴ κέ ποθι Ζεὺς
  253. δώῃ Ὀδυσσῆα βλῆσθαι καὶ κῦδος ἀρέσθαι.
  254. τῶν δʼ ἄλλων οὐ κῆδος, ἐπὴν οὗτός γε πέσῃσιν.
  255. ὣς ἔφαθʼ, οἱ δʼ ἄρα πάντες ἀκόντισαν ὡς ἐκέλευεν,
  256. ἱέμενοι· τὰ δὲ πάντα ἐτώσια θῆκεν Ἀθήνη,
  257. τῶν ἄλλος μὲν σταθμὸν ἐϋσταθέος μεγάροιο
  258. βεβλήκει, ἄλλος δὲ θύρην πυκινῶς ἀραρυῖαν·
  259. ἄλλου δʼ ἐν τοίχῳ μελίη πέσε χαλκοβάρεια.
  260. αὐτὰρ ἐπεὶ δὴ δούρατʼ ἀλεύαντο μνηστήρων,
  261. τοῖς δʼ ἄρα μύθων ἦρχε πολύτλας δῖος Ὀδυσσεύς·
  262. ὦ φίλοι, ἤδη μέν κεν ἐγὼν εἴποιμι καὶ ἄμμι
  263. μνηστήρων ἐς ὅμιλον ἀκοντίσαι, οἳ μεμάασιν
  264. ἡμέας ἐξεναρίξαι ἐπὶ προτέροισι κακοῖσιν.
  265. ὣς ἔφαθʼ, οἱ δʼ ἄρα πάντες ἀκόντισαν ὀξέα δοῦρα
  266. ἄντα τιτυσκόμενοι· Δημοπτόλεμον μὲν Ὀδυσσεύς,
  267. Εὐρυάδην δʼ ἄρα Τηλέμαχος, Ἔλατον δὲ συβώτης,
  268. Πείσανδρον δʼ ἄρʼ ἔπεφνε βοῶν ἐπιβουκόλος ἀνήρ.
  269. οἱ μὲν ἔπειθʼ ἅμα πάντες ὀδὰξ ἕλον ἄσπετον οὖδας,
  270. μνηστῆρες δʼ ἀνεχώρησαν μεγάροιο μυχόνδε·
  271. τοὶ δʼ ἄρʼ ἐπήϊξαν, νεκύων δʼ ἐξ ἔγχεʼ ἕλοντο.
  272. αὖτις δὲ μνηστῆρες ἀκόντισαν ὀξέα δοῦρα
  273. ἱέμενοι· τὰ δὲ πολλὰ ἐτώσια θῆκεν Ἀθήνη.
  274. τῶν ἄλλος μὲν σταθμὸν ἐϋσταθέος μεγάροιο
  275. βεβλήκειν, ἄλλος δὲ θύρην πυκινῶς ἀραρυῖαν·
  276. ἄλλου δʼ ἐν τοίχῳ μελίη πέσε χαλκοβάρεια.
  277. Ἀμφιμέδων δʼ ἄρα Τηλέμαχον βάλε χεῖρʼ ἐπὶ καρπῷ
  278. λίγδην, ἄκρον δὲ ῥινὸν δηλήσατο χαλκός.
  279. Κτήσιππος δʼ Εὔμαιον ὑπὲρ σάκος ἔγχεϊ μακρῷ
  280. ὦμον ἐπέγραψεν· τὸ δʼ ὑπέρπτατο, πῖπτε δʼ ἔραζε.
  281. τοὶ δʼ αὖτʼ ἀμφʼ Ὀδυσῆα δαΐφρονα ποικιλομήτην,
  282. μνηστήρων ἐς ὅμιλον ἀκόντισαν ὀξέα δοῦρα.
  283. ἔνθʼ αὖτʼ Εὐρυδάμαντα βάλε πτολίπορθος Ὀδυσσεύς,
  284. Ἀμφιμέδοντα δὲ Τηλέμαχος, Πόλυβον δὲ συβώτης·
  285. Κτήσιππον δʼ ἄρʼ ἔπειτα βοῶν ἐπιβουκόλος ἀνὴρ
  286. βεβλήκει πρὸς στῆθος, ἐπευχόμενος δὲ προσηύδα·
  287. ὦ Πολυθερσεΐδη φιλοκέρτομε, μή ποτε πάμπαν
  288. εἴκων ἀφραδίῃς μέγα εἰπεῖν, ἀλλὰ θεοῖσιν
  289. μῦθον ἐπιτρέψαι, ἐπεὶ ἦ πολὺ φέρτεροί εἰσι.
  290. τοῦτό τοι ἀντὶ ποδὸς ξεινήϊον, ὅν ποτʼ ἔδωκας
  291. ἀντιθέῳ Ὀδυσῆϊ δόμον κάτʼ ἀλητεύοντι.
  292. ἦ ῥα βοῶν ἑλίκων ἐπιβουκόλος· αὐτὰρ Ὀδυσσεὺς
  293. οὖτα Δαμαστορίδην αὐτοσχεδὸν ἔγχεϊ μακρῷ.
  294. Τηλέμαχος δʼ Εὐηνορίδην Λειώκριτον οὖτα
  295. δουρὶ μέσον κενεῶνα, διαπρὸ δὲ χαλκὸν ἔλασσεν·
  296. ἤριπε δὲ πρηνής, χθόνα δʼ ἤλασε παντὶ μετώπῳ.
  297. δὴ τότʼ Ἀθηναίη φθισίμβροτον αἰγίδʼ ἀνέσχεν
  298. ὑψόθεν ἐξ ὀροφῆς· τῶν δὲ φρένες ἐπτοίηθεν.
  299. οἱ δʼ ἐφέβοντο κατὰ μέγαρον βόες ὣς ἀγελαῖαι·
  300. τὰς μέν τʼ αἰόλος οἶστρος ἐφορμηθεὶς ἐδόνησεν
  301. ὥρῃ ἐν εἰαρινῇ, ὅτε τʼ ἤματα μακρὰ πέλονται.
  302. οἱ δʼ ὥς τʼ αἰγυπιοὶ γαμψώνυχες ἀγκυλοχεῖλαι,
  303. ἐξ ὀρέων ἐλθόντες ἐπʼ ὀρνίθεσσι θόρωσι·
  304. ταὶ μέν τʼ ἐν πεδίῳ νέφεα πτώσσουσαι ἵενται,
  305. οἱ δέ τε τὰς ὀλέκουσιν ἐπάλμενοι, οὐδέ τις ἀλκὴ
  306. γίγνεται οὐδὲ φυγή· χαίρουσι δέ τʼ ἀνέρες ἄγρῃ·
  307. ὣς ἄρα τοὶ μνηστῆρας ἐπεσσύμενοι κατὰ δῶμα
  308. τύπτον ἐπιστροφάδην· τῶν δὲ στόνος ὤρνυτʼ ἀεικὴς
  309. κράτων τυπτομένων, δάπεδον δʼ ἅπαν αἵματι θῦε.
  310. Λειώδης δʼ Ὀδυσῆος ἐπεσσύμενος λάβε γούνων,
  311. καί μιν λισσόμενος ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
  312. γουνοῦμαί σʼ, Ὀδυσεῦ· σὺ δέ μʼ αἴδεο καί μʼ ἐλέησον·
  313. οὐ γάρ πώ τινά φημι γυναικῶν ἐν μεγάροισιν
  314. εἰπεῖν οὐδέ τι ῥέξαι ἀτάσθαλον· ἀλλὰ καὶ ἄλλους
  315. παύεσκον μνηστῆρας, ὅτις τοιαῦτά γε ῥέζοι.
  316. ἀλλά μοι οὐ πείθοντο κακῶν ἄπο χεῖρας ἔχεσθαι·
  317. τῷ καὶ ἀτασθαλίῃσιν ἀεικέα πότμον ἐπέσπον.
  318. αὐτὰρ ἐγὼ μετὰ τοῖσι θυοσκόος οὐδὲν ἐοργὼς
  319. κείσομαι, ὡς οὐκ ἔστι χάρις μετόπισθʼ εὐεργέων·
  320. τὸν δʼ ἄρʼ ὑπόδρα ἰδὼν προσέφη πολύμητις Ὀδυσσεύς·
  321. εἰ μὲν δὴ μετὰ τοῖσι θυοσκόος εὔχεαι εἶναι,
  322. πολλάκι που μέλλεις ἀρήμεναι ἐν μεγάροισι
  323. τηλοῦ ἐμοὶ νόστοιο τέλος γλυκεροῖο γενέσθαι,
  324. σοὶ δʼ ἄλοχόν τε φίλην σπέσθαι καὶ τέκνα τεκέσθαι·
  325. τῷ οὐκ ἂν θάνατόν γε δυσηλεγέα προφύγοισθα.
  326. ὣς ἄρα φωνήσας ξίφος εἵλετο χειρὶ παχείῃ
  327. κείμενον, ὅ ῥʼ Ἀγέλαος ἀποπροέηκε χαμᾶζε
  328. κτεινόμενος· τῷ τόν γε κατʼ αὐχένα μέσσον ἔλασσε.
  329. φθεγγομένου δʼ ἄρα τοῦ γε κάρη κονίῃσιν ἐμίχθη.
  330. Τερπιάδης δʼ ἔτʼ ἀοιδὸς ἀλύσκανε κῆρα μέλαιναν,
  331. Φήμιος, ὅς ῥʼ ἤειδε μετὰ μνηστῆρσιν ἀνάγκῃ.
  332. ἔστη δʼ ἐν χείρεσσίν ἔχων φόρμιγγα λίγειαν
  333. ἄγχι παρʼ ὀρσοθύρην· δίχα δὲ φρεσὶ μερμήριζεν,
  334. ἢ ἐκδὺς μεγάροιο Διὸς μεγάλου ποτὶ βωμὸν
  335. ἑρκείου ἵζοιτο τετυγμένον, ἔνθʼ ἄρα πολλὰ
  336. Λαέρτης Ὀδυσεύς τε βοῶν ἐπὶ μηρίʼ ἔκηαν,
  337. ἦ γούνων λίσσοιτο προσαΐξας Ὀδυσῆα.
  338. ὧδε δέ οἱ φρονέοντι δοάσσατο κέρδιον εἶναι,
  339. γούνων ἅψασθαι Λαερτιάδεω Ὀδυσῆος.
  340. ἦ τοι ὁ φόρμιγγα γλαφυρὴν κατέθηκε χαμᾶζε
  341. μεσσηγὺς κρητῆρος ἰδὲ θρόνου ἀργυροήλου,
  342. αὐτὸς δʼ αὖτʼ Ὀδυσῆα προσαΐξας λάβε γούνων,
  343. καί μιν λισσόμενος ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
  344. γουνοῦμαί σʼ, Ὀδυσεῦ· σὺ δέ μʼ αἴδεο καί μʼ ἐλέησον·
  345. αὐτῷ τοι μετόπισθʼ ἄχος ἔσσεται, εἴ κεν ἀοιδὸν
  346. πέφνῃς, ὅς τε θεοῖσι καὶ ἀνθρώποισιν ἀείδω.
  347. αὐτοδίδακτος δʼ εἰμί, θεὸς δέ μοι ἐν φρεσὶν οἴμας
  348. παντοίας ἐνέφυσεν· ἔοικα δέ τοι παραείδειν
  349. ὥς τε θεῷ· τῷ μή με λιλαίεο δειροτομῆσαι.
  350. καί κεν Τηλέμαχος τάδε γʼ εἴποι, σὸς φίλος υἱός,
  351. ὡς ἐγὼ οὔ τι ἑκὼν ἐς σὸν δόμον οὐδὲ χατίζων
  352. πωλεύμην μνηστῆρσιν ἀεισόμενος μετὰ δαῖτας,
  353. ἀλλὰ πολὺ πλέονες καὶ κρείσσονες ἦγον ἀνάγκῃ.
  354. ὣς φάτο, τοῦ δʼ ἤκουσʼ ἱερὴ ἲς Τηλεμάχοιο,
  355. αἶψα δʼ ἑὸν πατέρα προσεφώνεεν ἐγγὺς ἐόντα·
  356. ἴσχεο μηδέ τι τοῦτον ἀναίτιον οὔταε χαλκῷ·
  357. καὶ κήρυκα Μέδοντα σαώσομεν, ὅς τέ μευ αἰεὶ
  358. οἴκῳ ἐν ἡμετέρῳ κηδέσκετο παιδὸς ἐόντος,
  359. εἰ δὴ μή μιν ἔπεφνε Φιλοίτιος ἠὲ συβώτης,
  360. ἠὲ σοὶ ἀντεβόλησεν ὀρινομένῳ κατὰ δῶμα.
  361. ὣς φάτο, τοῦ δʼ ἤκουσε Μέδων πεπνυμένα εἰδώς·
  362. πεπτηὼς γὰρ ἔκειτο ὑπὸ θρόνον, ἀμφὶ δὲ δέρμα
  363. ἕστο βοὸς νεόδαρτον, ἀλύσκων κῆρα μέλαιναν.
  364. αἶψα δʼ ἀπὸ θρόνου ὦρτο, θοῶς δʼ ἀπέδυνε βοείην.
  365. Τηλέμαχον δʼ ἄρʼ ἔπειτα προσαΐξας λάβε γούνων,
  366. καί μιν λισσόμενος ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
  367. ὦ φίλʼ, ἐγὼ μὲν ὅδʼ εἰμί, σὺ δʼ ἴσχεο εἰπὲ δὲ πατρὶ
  368. μή με περισθενέων δηλήσεται ὀξέϊ χαλκῷ,
  369. ἀνδρῶν μνηστήρων κεχολωμένος, οἵ οἱ ἔκειρον
  370. κτήματʼ ἐνὶ μεγάροις, σὲ δὲ νήπιοι οὐδὲν ἔτιον.
  371. τὸν δʼ ἐπιμειδήσας προσέφη πολύμητις Ὀδυσσεύς·
  372. θάρσει, ἐπεὶ δή σʼ οὗτος ἐρύσσατο καὶ ἐσάωσεν,
  373. ὄφρα γνῷς κατὰ θυμόν, ἀτὰρ εἴπῃσθα καὶ ἄλλῳ,
  374. ὡς κακοεργίης εὐεργεσίη μέγʼ ἀμείνων.
  375. ἀλλʼ ἐξελθόντες μεγάρων ἕζεσθε θύραζε
  376. ἐκ φόνου εἰς αὐλήν, σύ τε καὶ πολύφημος ἀοιδός,
  377. ὄφρʼ ἂν ἐγὼ κατὰ δῶμα πονήσομαι ὅττεό με χρή.
  378. ὣς φάτο, τὼ δʼ ἔξω βήτην μεγάροιο κιόντε,
  379. ἑζέσθην δʼ ἄρα τώ γε Διὸς μεγάλου ποτὶ βωμόν,
  380. πάντοσε παπταίνοντε, φόνον ποτιδεγμένω αἰεί.
  381. πάπτηνεν δʼ Ὀδυσεὺς καθʼ ἑὸν δόμον, εἴ τις ἔτʼ ἀνδρῶν
  382. ζωὸς ὑποκλοπέοιτο, ἀλύσκων κῆρα μέλαιναν.
  383. τοὺς δὲ ἴδεν μάλα πάντας ἐν αἵματι καὶ κονίῃσι
  384. πεπτεῶτας πολλούς, ὥστʼ ἰχθύας, οὕς θʼ ἁλιῆες
  385. κοῖλον ἐς αἰγιαλὸν πολιῆς ἔκτοσθε θαλάσσης
  386. δικτύῳ ἐξέρυσαν πολυωπῷ· οἱ δέ τε πάντες
  387. κύμαθʼ ἁλὸς ποθέοντες ἐπὶ ψαμάθοισι κέχυνται·
  388. τῶν μέν τʼ Ἠέλιος φαέθων ἐξείλετο θυμόν·
  389. ὣς τότʼ ἄρα μνηστῆρες ἐπʼ ἀλλήλοισι κέχυντο.
  390. δὴ τότε Τηλέμαχον προσέφη πολύμητις Ὀδυσσεύς·
  391. Τηλέμαχʼ, εἰ δʼ ἄγε μοι κάλεσον τροφὸν Εὐρύκλειαν,
  392. ὄφρα ἔπος εἴπωμι τό μοι καταθύμιόν ἐστιν.
  393. ὣς φάτο, Τηλέμαχος δὲ φίλῳ ἐπεπείθετο πατρί,
  394. κινήσας δὲ θύρην προσέφη τροφὸν Εὐρύκλειαν·
  395. δεῦρο δὴ ὄρσο, γρηῢ παλαιγενές, ἥ τε γυναικῶν
  396. δμῳάων σκοπός ἐσσι κατὰ μέγαρʼ ἡμετεράων·
  397. ἔρχεο· κικλήσκει σε πατὴρ ἐμός, ὄφρα τι εἴπῃ.
  398. ὣς ἄρʼ ἐφώνησεν, τῇ δʼ ἄπτερος ἔπλετο μῦθος,
  399. ὤϊξεν δὲ θύρας μεγάρων εὖ ναιεταόντων,
  400. βῆ δʼ ἴμεν· αὐτὰρ Τηλέμαχος πρόσθʼ ἡγεμόνευεν.
  401. εὗρεν ἔπειτʼ Ὀδυσῆα μετὰ κταμένοισι νέκυσσιν,
  402. αἵματι καὶ λύθρῳ πεπαλαγμένον ὥστε λέοντα,
  403. ὅς ῥά τε βεβρωκὼς βοὸς ἔρχεται ἀγραύλοιο·
  404. πᾶν δʼ ἄρα οἱ στῆθός τε παρήϊά τʼ ἀμφοτέρωθεν
  405. αἱματόεντα πέλει, δεινὸς δʼ εἰς ὦπα ἰδέσθαι·
  406. ὣς Ὀδυσεὺς πεπάλακτο πόδας καὶ χεῖρας ὕπερθεν.
  407. ἡ δʼ ὡς οὖν νέκυάς τε καὶ ἄσπετον εἴσιδεν αἷμα,
  408. ἴθυσέν ῥʼ ὀλολύξαι, ἐπεὶ μέγα εἴσιδεν ἔργον·
  409. ἀλλʼ Ὀδυσεὺς κατέρυκε καὶ ἔσχεθεν ἱεμένην περ,
  410. καί μιν φωνήσας ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
  411. ἐν θυμῷ, γρηῦ, χαῖρε καὶ ἴσχεο μηδʼ ὀλόλυζε·
  412. οὐχ ὁσίη κταμένοισιν ἐπʼ ἀνδράσιν εὐχετάασθαι.
  413. τούσδε δὲ μοῖρʼ ἐδάμασσε θεῶν καὶ σχέτλια ἔργα·
  414. οὔ τινα γὰρ τίεσκον ἐπιχθονίων ἀνθρώπων,
  415. οὐ κακὸν οὐδὲ μὲν ἐσθλόν, ὅτις σφέας εἰσαφίκοιτο·
  416. τῷ καὶ ἀτασθαλίῃσιν ἀεικέα πότμον ἐπέσπον.
  417. ἀλλʼ ἄγε μοι σὺ γυναῖκας ἐνὶ μεγάροις κατάλεξον,
  418. αἵ τέ μʼ ἀτιμάζουσι καὶ αἳ νηλείτιδές εἰσιν.
  419. τὸν δʼ αὖτε προσέειπε φίλη τροφὸς Εὐρύκλεια·
  420. τοιγὰρ ἐγώ τοι, τέκνον, ἀληθείην καταλέξω.
  421. πεντήκοντά τοί εἰσιν ἐνὶ μεγάροισι γυναῖκες
  422. δμῳαί, τὰς μέν τʼ ἔργα διδάξαμεν ἐργάζεσθαι,
  423. εἴριά τε ξαίνειν καὶ δουλοσύνην ἀνέχεσθαι·
  424. τάων δώδεκα πᾶσαι ἀναιδείης ἐπέβησαν,
  425. οὔτʼ ἐμὲ τίουσαι οὔτʼ αὐτὴν Πηνελόπειαν.
  426. Τηλέμαχος δὲ νέον μὲν ἀέξετο, οὐδέ ἑ μήτηρ
  427. σημαίνειν εἴασκεν ἐπὶ δμῳῇσι γυναιξίν.
  428. ἀλλʼ ἄγʼ ἐγὼν ἀναβᾶσʼ ὑπερώϊα σιγαλόεντα
  429. εἴπω σῇ ἀλόχῳ, τῇ τις θεὸς ὕπνον ἐπῶρσε.
  430. τὴν δʼ ἀπαμειβόμενος προσέφη πολύμητις Ὀδυσσεύς
  431. μή πω τήνδʼ ἐπέγειρε· σὺ δʼ ἐνθάδε εἰπὲ γυναιξὶν
  432. ἐλθέμεν, αἵ περ πρόσθεν ἀεικέα μηχανόωντο.
  433. ὣς ἄρʼ ἔφη, γρηῢς δὲ διὲκ μεγάροιο βεβήκει
  434. ἀγγελέουσα γυναιξὶ καὶ ὀτρυνέουσα νέεσθαι.
  435. αὐτὰρ ὁ Τηλέμαχον καὶ βουκόλον ἠδὲ συβώτην
  436. εἰς ἓ καλεσσάμενος ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
  437. ἄρχετε νῦν νέκυας φορέειν καὶ ἄνωχθε γυναῖκας·
  438. αὐτὰρ ἔπειτα θρόνους περικαλλέας ἠδὲ τραπέζας
  439. ὕδατι καὶ σπόγγοισι πολυτρήτοισι καθαίρειν.
  440. αὐτὰρ ἐπὴν δὴ πάντα δόμον κατακοσμήσησθε,
  441. δμῳὰς ἐξαγαγόντες ἐϋσταθέος μεγάροιο,
  442. μεσσηγύς τε θόλου καὶ ἀμύμονος ἕρκεος αὐλῆς,
  443. θεινέμεναι ξίφεσιν τανυήκεσιν, εἰς ὅ κε πασέων
  444. ψυχὰς ἐξαφέλησθε καὶ ἐκλελάθωντʼ Ἀφροδίτης,
  445. τὴν ἄρʼ ὑπὸ μνηστῆρσιν ἔχον μίσγοντό τε λάθρη.
  446. ὣς ἔφαθʼ, αἱ δὲ γυναῖκες ἀολλέες ἦλθον ἅπασαι,
  447. αἴνʼ ὀλοφυρόμεναι, θαλερὸν κατὰ δάκρυ χέουσαι.
  448. πρῶτα μὲν οὖν νέκυας φόρεον κατατεθνηῶτας,
  449. κὰδ δʼ ἄρʼ ὑπʼ αἰθούσῃ τίθεσαν εὐερκέος αὐλῆς,
  450. ἀλλήλοισιν ἐρείδουσαι· σήμαινε δʼ Ὀδυσσεὺς
  451. αὐτὸς ἐπισπέρχων· ταὶ δʼ ἐκφόρεον καὶ ἀνάγκῃ.
  452. αὐτὰρ ἔπειτα θρόνους περικαλλέας ἠδὲ τραπέζας
  453. ὕδατι καὶ σπόγγοισι πολυτρήτοισι κάθαιρον.
  454. αὐτὰρ Τηλέμαχος καὶ βουκόλος ἠδὲ συβώτῃς
  455. λίστροισιν δάπεδον πύκα ποιητοῖο δόμοιο
  456. ξῦον· ταὶ δʼ ἐφόρεον δμῳαί, τίθεσαν δὲ θύραζε.
  457. αὐτὰρ ἐπειδὴ πᾶν μέγαρον διεκοσμήσαντο,
  458. δμῳὰς δʼ ἐξαγαγόντες ἐϋσταθέος μεγάροιο,
  459. μεσσηγύς τε θόλου καὶ ἀμύμονος ἕρκεος αὐλῆς,
  460. εἴλεον ἐν στείνει, ὅθεν οὔ πως ἦεν ἀλύξαι.
  461. τοῖσι δὲ Τηλέμαχος πεπνυμένος ἦρχʼ ἀγορεύειν·
  462. μὴ μὲν δὴ καθαρῷ θανάτῳ ἀπὸ θυμὸν ἑλοίμην
  463. τάων, αἳ δὴ ἐμῇ κεφαλῇ κατʼ ὀνείδεα χεῦαν
  464. μητέρι θʼ ἡμετέρῃ παρά τε μνηστῆρσιν ἴαυον.
  465. ὣς ἄρʼ ἔφη, καὶ πεῖσμα νεὸς κυανοπρῴροιο
  466. κίονος ἐξάψας μεγάλης περίβαλλε θόλοιο,
  467. ὑψόσʼ ἐπεντανύσας, μή τις ποσὶν οὖδας ἵκοιτο.
  468. ὡς δʼ ὅτʼ ἂν ἢ κίχλαι τανυσίπτεροι ἠὲ πέλειαι
  469. ἕρκει ἐνιπλήξωσι, τό θʼ ἑστήκῃ ἐνὶ θάμνῳ,
  470. αὖλιν ἐσιέμεναι, στυγερὸς δʼ ὑπεδέξατο κοῖτος,
  471. ὣς αἵ γʼ ἑξείης κεφαλὰς ἔχον, ἀμφὶ δὲ πάσαις
  472. δειρῇσι βρόχοι ἦσαν, ὅπως οἴκτιστα θάνοιεν.
  473. ἤσπαιρον δὲ πόδεσσι μίνυνθά περ οὔ τι μάλα δήν.