Odyssey
Homer
Homer. The Odyssey, Volume 1-2. Murray, A. T. (Augustus Taber), editor. London: William Heinmann; New York: G.P. Putnam's Sons, 1919.
- εἴα ἵστασθαι, χαλεπὸς δέ τις ὤρορε δαίμων.
- τῇ τρισκαιδεκάτῃ δʼ ἄνεμος πέσε, τοὶ δʼ ἀνάγοντο.
- ἴσκε ψεύδεα πολλὰ λέγων ἐτύμοισιν ὁμοῖα·
- τῆς δʼ ἄρʼ ἀκουούσης ῥέε δάκρυα, τήκετο δὲ χρώς·
- ὡς δὲ χιὼν κατατήκετʼ ἐν ἀκροπόλοισιν ὄρεσσιν,
- ἥν τʼ Εὖρος κατέτηξεν, ἐπὴν Ζέφυρος καταχεύῃ·
- τηκομένης δʼ ἄρα τῆς ποταμοὶ πλήθουσι ῥέοντες·
- ὣς τῆς τήκετο καλὰ παρήϊα δάκρυ χεούσης,
- κλαιούσης ἑὸν ἄνδρα παρήμενον. αὐτὰρ Ὀδυσσεὺς
- θυμῷ μὲν γοόωσαν ἑὴν ἐλέαιρε γυναῖκα,
- ὀφθαλμοὶ δʼ ὡς εἰ κέρα ἕστασαν ἠὲ σίδηρος
- ἀτρέμας ἐν βλεφάροισι· δόλῳ δʼ ὅ γε δάκρυα κεῦθεν.
- ἡ δʼ ἐπεὶ οὖν τάρφθη πολυδακρύτοιο γόοιο,
- ἐξαῦτίς μιν ἔπεσσιν ἀμειβομένη προσέειπε·
- νῦν μὲν δή σευ, ξεῖνέ γʼ, ὀΐω πειρήσεσθαι,
- εἰ ἐτεὸν δὴ κεῖθι σὺν ἀντιθέοις ἑτάροισι
- ξείνισας ἐν μεγάροισιν ἐμὸν πόσιν, ὡς ἀγορεύεις.
- εἰπέ μοι ὁπποῖʼ ἄσσα περὶ χροῒ εἵματα ἕστο,
- αὐτός θʼ οἷος ἔην, καὶ ἑταίρους, οἵ οἱ ἕποντο.
- τὴν δʼ ἀπαμειβόμενος προσέφη πολύμητις Ὀδυσσεύς·