Iliad

Homer

Homer. Homeri Opera, Volumes 1-2. Monro, D. B. (David Binning), editor; Allen, Thomas W. (Thomas William), editor. Oxford: Clarendon Press, 1908-1920.

  1. δὴν δʼ ἄνεῳ ἦσαν τετιηότες υἷες Ἀχαιῶν·
  2. ὀψὲ δὲ δὴ μετέειπε βοὴν ἀγαθὸς Διομήδης·
  3. Ἀτρεΐδη σοὶ πρῶτα μαχήσομαι ἀφραδέοντι,
  4. ἣ θέμις ἐστὶν ἄναξ ἀγορῇ· σὺ δὲ μή τι χολωθῇς.
  5. ἀλκὴν μέν μοι πρῶτον ὀνείδισας ἐν Δαναοῖσι
  6. φὰς ἔμεν ἀπτόλεμον καὶ ἀνάλκιδα· ταῦτα δὲ πάντα
  7. ἴσασʼ Ἀργείων ἠμὲν νέοι ἠδὲ γέροντες.
  8. σοὶ δὲ διάνδιχα δῶκε Κρόνου πάϊς ἀγκυλομήτεω·
  9. σκήπτρῳ μέν τοι δῶκε τετιμῆσθαι περὶ πάντων,
  10. ἀλκὴν δʼ οὔ τοι δῶκεν, ὅ τε κράτος ἐστὶ μέγιστον.
  11. δαιμόνιʼ οὕτω που μάλα ἔλπεαι υἷας Ἀχαιῶν
  12. ἀπτολέμους τʼ ἔμεναι καὶ ἀνάλκιδας ὡς ἀγορεύεις;
  13. εἰ δέ τοι αὐτῷ θυμὸς ἐπέσσυται ὥς τε νέεσθαι
  14. ἔρχεο· πάρ τοι ὁδός, νῆες δέ τοι ἄγχι θαλάσσης
  15. ἑστᾶσʼ, αἵ τοι ἕποντο Μυκήνηθεν μάλα πολλαί.
  16. ἀλλʼ ἄλλοι μενέουσι κάρη κομόωντες Ἀχαιοὶ
  17. εἰς ὅ κέ περ Τροίην διαπέρσομεν. εἰ δὲ καὶ αὐτοὶ
  18. φευγόντων σὺν νηυσὶ φίλην ἐς πατρίδα γαῖαν·
  19. νῶϊ δʼ ἐγὼ Σθένελός τε μαχησόμεθʼ εἰς ὅ κε τέκμωρ
  20. Ἰλίου εὕρωμεν· σὺν γὰρ θεῷ εἰλήλουθμεν.
  21. ὣς ἔφαθʼ, οἳ δʼ ἄρα πάντες ἐπίαχον υἷες Ἀχαιῶν
  22. μῦθον ἀγασσάμενοι Διομήδεος ἱπποδάμοιο.
  23. τοῖσι δʼ ἀνιστάμενος μετεφώνεεν ἱππότα Νέστωρ·
  24. Τυδεΐδη περὶ μὲν πολέμῳ ἔνι καρτερός ἐσσι,
  25. καὶ βουλῇ μετὰ πάντας ὁμήλικας ἔπλευ ἄριστος.
  26. οὔ τίς τοι τὸν μῦθον ὀνόσσεται ὅσσοι Ἀχαιοί,
  27. οὐδὲ πάλιν ἐρέει· ἀτὰρ οὐ τέλος ἵκεο μύθων.
  28. ἦ μὲν καὶ νέος ἐσσί, ἐμὸς δέ κε καὶ πάϊς εἴης
  29. ὁπλότατος γενεῆφιν· ἀτὰρ πεπνυμένα βάζεις
  30. Ἀργείων βασιλῆας, ἐπεὶ κατὰ μοῖραν ἔειπες.
  31. ἀλλʼ ἄγʼ ἐγών, ὃς σεῖο γεραίτερος εὔχομαι εἶναι,
  32. ἐξείπω καὶ πάντα διίξομαι· οὐδέ κέ τίς μοι
  33. μῦθον ἀτιμήσειʼ, οὐδὲ κρείων Ἀγαμέμνων.
  34. ἀφρήτωρ ἀθέμιστος ἀνέστιός ἐστιν ἐκεῖνος
  35. ὃς πολέμου ἔραται ἐπιδημίου ὀκρυόεντος.
  36. ἀλλʼ ἤτοι νῦν μὲν πειθώμεθα νυκτὶ μελαίνῃ
  37. δόρπά τʼ ἐφοπλισόμεσθα· φυλακτῆρες δὲ ἕκαστοι
  38. λεξάσθων παρὰ τάφρον ὀρυκτὴν τείχεος ἐκτός.
  39. κούροισιν μὲν ταῦτʼ ἐπιτέλλομαι· αὐτὰρ ἔπειτα
  40. Ἀτρεΐδη σὺ μὲν ἄρχε· σὺ γὰρ βασιλεύτατός ἐσσι.
  41. δαίνυ δαῖτα γέρουσιν· ἔοικέ τοι, οὔ τοι ἀεικές.
  42. πλεῖαί τοι οἴνου κλισίαι, τὸν νῆες Ἀχαιῶν
  43. ἠμάτιαι Θρῄκηθεν ἐπʼ εὐρέα πόντον ἄγουσι·
  44. πᾶσά τοί ἐσθʼ ὑποδεξίη, πολέεσσι δʼ ἀνάσσεις.
  45. πολλῶν δʼ ἀγρομένων τῷ πείσεαι ὅς κεν ἀρίστην
  46. βουλὴν βουλεύσῃ· μάλα δὲ χρεὼ πάντας Ἀχαιοὺς
  47. ἐσθλῆς καὶ πυκινῆς, ὅτι δήϊοι ἐγγύθι νηῶν
  48. καίουσιν πυρὰ πολλά· τίς ἂν τάδε γηθήσειε;
  49. νὺξ δʼ ἧδʼ ἠὲ διαρραίσει στρατὸν ἠὲ σαώσει.
  50. ὣς ἔφαθʼ, οἳ δʼ ἄρα τοῦ μάλα μὲν κλύον ἠδὲ πίθοντο.
  51. ἐκ δὲ φυλακτῆρες σὺν τεύχεσιν ἐσσεύοντο
  52. ἀμφί τε Νεστορίδην Θρασυμήδεα ποιμένα λαῶν,
  53. ἠδʼ ἀμφʼ Ἀσκάλαφον καὶ Ἰάλμενον υἷας Ἄρηος
  54. ἀμφί τε Μηριόνην Ἀφαρῆά τε Δηΐπυρόν τε,
  55. ἠδʼ ἀμφὶ Κρείοντος υἱὸν Λυκομήδεα δῖον.
  56. ἕπτʼ ἔσαν ἡγεμόνες φυλάκων, ἑκατὸν δὲ ἑκάστῳ
  57. κοῦροι ἅμα στεῖχον δολίχʼ ἔγχεα χερσὶν ἔχοντες·
  58. κὰδ δὲ μέσον τάφρου καὶ τείχεος ἷζον ἰόντες·
  59. ἔνθα δὲ πῦρ κήαντο, τίθεντο δὲ δόρπα ἕκαστος.
  60. Ἀτρεΐδης δὲ γέροντας ἀολλέας ἦγεν Ἀχαιῶν
  61. ἐς κλισίην, παρὰ δέ σφι τίθει μενοεικέα δαῖτα.
  62. οἳ δʼ ἐπʼ ὀνείαθʼ ἑτοῖμα προκείμενα χεῖρας ἴαλλον.
  63. αὐτὰρ ἐπεὶ πόσιος καὶ ἐδητύος ἐξ ἔρον ἕντο,
  64. τοῖς ὁ γέρων πάμπρωτος ὑφαίνειν ἤρχετο μῆτιν
  65. Νέστωρ, οὗ καὶ πρόσθεν ἀρίστη φαίνετο βουλή·
  66. ὅ σφιν ἐϋφρονέων ἀγορήσατο καὶ μετέειπεν·
  67. Ἀτρεΐδη κύδιστε ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγάμεμνον
  68. ἐν σοὶ μὲν λήξω, σέο δʼ ἄρξομαι, οὕνεκα πολλῶν
  69. λαῶν ἐσσι ἄναξ καί τοι Ζεὺς ἐγγυάλιξε
  70. σκῆπτρόν τʼ ἠδὲ θέμιστας, ἵνά σφισι βουλεύῃσθα.
  71. τώ σε χρὴ περὶ μὲν φάσθαι ἔπος ἠδʼ ἐπακοῦσαι,
  72. κρηῆναι δὲ καὶ ἄλλῳ, ὅτʼ ἄν τινα θυμὸς ἀνώγῃ
  73. εἰπεῖν εἰς ἀγαθόν· σέο δʼ ἕξεται ὅττί κεν ἄρχῃ.
  74. αὐτὰρ ἐγὼν ἐρέω ὥς μοι δοκεῖ εἶναι ἄριστα.
  75. οὐ γάρ τις νόον ἄλλος ἀμείνονα τοῦδε νοήσει
  76. οἷον ἐγὼ νοέω ἠμὲν πάλαι ἠδʼ ἔτι καὶ νῦν
  77. ἐξ ἔτι τοῦ ὅτε διογενὲς Βρισηΐδα κούρην
  78. χωομένου Ἀχιλῆος ἔβης κλισίηθεν ἀπούρας
  79. οὔ τι καθʼ ἡμέτερόν γε νόον· μάλα γάρ τοι ἔγωγε
  80. πόλλʼ ἀπεμυθεόμην· σὺ δὲ σῷ μεγαλήτορι θυμῷ
  81. εἴξας ἄνδρα φέριστον, ὃν ἀθάνατοί περ ἔτισαν,
  82. ἠτίμησας, ἑλὼν γὰρ ἔχεις γέρας· ἀλλʼ ἔτι καὶ νῦν
  83. φραζώμεσθʼ ὥς κέν μιν ἀρεσσάμενοι πεπίθωμεν
  84. δώροισίν τʼ ἀγανοῖσιν ἔπεσσί τε μειλιχίοισι.
  85. τὸν δʼ αὖτε προσέειπεν ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγαμέμνων·
  86. ὦ γέρον οὔ τι ψεῦδος ἐμὰς ἄτας κατέλεξας·
  87. ἀασάμην, οὐδʼ αὐτὸς ἀναίνομαι. ἀντί νυ πολλῶν
  88. λαῶν ἐστὶν ἀνὴρ ὅν τε Ζεὺς κῆρι φιλήσῃ,
  89. ὡς νῦν τοῦτον ἔτισε, δάμασσε δὲ λαὸν Ἀχαιῶν.
  90. ἀλλʼ ἐπεὶ ἀασάμην φρεσὶ λευγαλέῃσι πιθήσας,
  91. ἂψ ἐθέλω ἀρέσαι δόμεναί τʼ ἀπερείσιʼ ἄποινα.
  92. ὑμῖν δʼ ἐν πάντεσσι περικλυτὰ δῶρʼ ὀνομήνω
  93. ἕπτʼ ἀπύρους τρίποδας, δέκα δὲ χρυσοῖο τάλαντα,
  94. αἴθωνας δὲ λέβητας ἐείκοσι, δώδεκα δʼ ἵππους
  95. πηγοὺς ἀθλοφόρους, οἳ ἀέθλια ποσσὶν ἄροντο.
  96. οὔ κεν ἀλήϊος εἴη ἀνὴρ ᾧ τόσσα γένοιτο,
  97. οὐδέ κεν ἀκτήμων ἐριτίμοιο χρυσοῖο,
  98. ὅσσά μοι ἠνείκαντο ἀέθλια μώνυχες ἵπποι.
  99. δώσω δʼ ἑπτὰ γυναῖκας ἀμύμονα ἔργα ἰδυίας
  100. Λεσβίδας, ἃς ὅτε Λέσβον ἐϋκτιμένην ἕλεν αὐτὸς
  101. ἐξελόμην, αἳ κάλλει ἐνίκων φῦλα γυναικῶν.
  102. τὰς μέν οἱ δώσω, μετὰ δʼ ἔσσεται ἣν τότʼ ἀπηύρων
  103. κούρη Βρισῆος· ἐπὶ δὲ μέγαν ὅρκον ὀμοῦμαι
  104. μή ποτε τῆς εὐνῆς ἐπιβήμεναι ἠδὲ μιγῆναι,
  105. ἣ θέμις ἀνθρώπων πέλει ἀνδρῶν ἠδὲ γυναικῶν.
  106. ταῦτα μὲν αὐτίκα πάντα παρέσσεται· εἰ δέ κεν αὖτε
  107. ἄστυ μέγα Πριάμοιο θεοὶ δώωσʼ ἀλαπάξαι,
  108. νῆα ἅλις χρυσοῦ καὶ χαλκοῦ νηησάσθω
  109. εἰσελθών, ὅτε κεν δατεώμεθα ληΐδʼ Ἀχαιοί,
  110. Τρωϊάδας δὲ γυναῖκας ἐείκοσιν αὐτὸς ἑλέσθω,
  111. αἴ κε μετʼ Ἀργείην Ἑλένην κάλλισται ἔωσιν.
  112. εἰ δέ κεν Ἄργος ἱκοίμεθʼ Ἀχαιϊκὸν οὖθαρ ἀρούρης
  113. γαμβρός κέν μοι ἔοι· τίσω δέ μιν ἶσον Ὀρέστῃ,
  114. ὅς μοι τηλύγετος τρέφεται θαλίῃ ἔνι πολλῇ.
  115. τρεῖς δέ μοί εἰσι θύγατρες ἐνὶ μεγάρῳ εὐπήκτῳ
  116. Χρυσόθεμις καὶ Λαοδίκη καὶ Ἰφιάνασσα,
  117. τάων ἥν κʼ ἐθέλῃσι φίλην ἀνάεδνον ἀγέσθω
  118. πρὸς οἶκον Πηλῆος· ἐγὼ δʼ ἐπὶ μείλια δώσω
  119. πολλὰ μάλʼ, ὅσσʼ οὔ πώ τις ἑῇ ἐπέδωκε θυγατρί·
  120. ἑπτὰ δέ οἱ δώσω εὖ ναιόμενα πτολίεθρα
  121. Καρδαμύλην Ἐνόπην τε καὶ Ἱρὴν ποιήεσσαν
  122. Φηράς τε ζαθέας ἠδʼ Ἄνθειαν βαθύλειμον
  123. καλήν τʼ Αἴπειαν καὶ Πήδασον ἀμπελόεσσαν.
  124. πᾶσαι δʼ ἐγγὺς ἁλός, νέαται Πύλου ἠμαθόεντος·
  125. ἐν δʼ ἄνδρες ναίουσι πολύρρηνες πολυβοῦται,
  126. οἵ κέ ἑ δωτίνῃσι θεὸν ὣς τιμήσουσι
  127. καί οἱ ὑπὸ σκήπτρῳ λιπαρὰς τελέουσι θέμιστας.
  128. ταῦτά κέ οἱ τελέσαιμι μεταλήξαντι χόλοιο.
  129. δμηθήτω· Ἀΐδης τοι ἀμείλιχος ἠδʼ ἀδάμαστος,
  130. τοὔνεκα καί τε βροτοῖσι θεῶν ἔχθιστος ἁπάντων·
  131. καί μοι ὑποστήτω ὅσσον βασιλεύτερός εἰμι
  132. ἠδʼ ὅσσον γενεῇ προγενέστερος εὔχομαι εἶναι.
  133. τὸν δʼ ἠμείβετʼ ἔπειτα Γερήνιος ἱππότα Νέστωρ·
  134. Ἀτρεΐδη κύδιστε ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγάμεμνον
  135. δῶρα μὲν οὐκέτʼ ὀνοστὰ διδοῖς Ἀχιλῆϊ ἄνακτι·
  136. ἀλλʼ ἄγετε κλητοὺς ὀτρύνομεν, οἵ κε τάχιστα
  137. ἔλθωσʼ ἐς κλισίην Πηληϊάδεω Ἀχιλῆος.
  138. εἰ δʼ ἄγε τοὺς ἂν ἐγὼ ἐπιόψομαι οἳ δὲ πιθέσθων.
  139. Φοῖνιξ μὲν πρώτιστα Διῒ φίλος ἡγησάσθω,
  140. αὐτὰρ ἔπειτʼ Αἴας τε μέγας καὶ δῖος Ὀδυσσεύς·
  141. κηρύκων δʼ Ὀδίος τε καὶ Εὐρυβάτης ἅμʼ ἑπέσθων.
  142. φέρτε δὲ χερσὶν ὕδωρ, εὐφημῆσαί τε κέλεσθε,
  143. ὄφρα Διὶ Κρονίδῃ ἀρησόμεθʼ, αἴ κʼ ἐλεήσῃ.
  144. ὣς φάτο, τοῖσι δὲ πᾶσιν ἑαδότα μῦθον ἔειπεν.
  145. αὐτίκα κήρυκες μὲν ὕδωρ ἐπὶ χεῖρας ἔχευαν,
  146. κοῦροι δὲ κρητῆρας ἐπεστέψαντο ποτοῖο,
  147. νώμησαν δʼ ἄρα πᾶσιν ἐπαρξάμενοι δεπάεσσιν.
  148. αὐτὰρ ἐπεὶ σπεῖσάν τʼ ἔπιόν θʼ ὅσον ἤθελε θυμός,
  149. ὁρμῶντʼ ἐκ κλισίης Ἀγαμέμνονος Ἀτρεΐδαο.
  150. τοῖσι δὲ πόλλʼ ἐπέτελλε Γερήνιος ἱππότα Νέστωρ
  151. δενδίλλων ἐς ἕκαστον, Ὀδυσσῆϊ δὲ μάλιστα,
  152. πειρᾶν ὡς πεπίθοιεν ἀμύμονα Πηλεΐωνα.
  153. τὼ δὲ βάτην παρὰ θῖνα πολυφλοίσβοιο θαλάσσης
  154. πολλὰ μάλʼ εὐχομένω γαιηόχῳ ἐννοσιγαίῳ
  155. ῥηϊδίως πεπιθεῖν μεγάλας φρένας Αἰακίδαο.
  156. Μυρμιδόνων δʼ ἐπί τε κλισίας καὶ νῆας ἱκέσθην,
  157. τὸν δʼ εὗρον φρένα τερπόμενον φόρμιγγι λιγείῃ
  158. καλῇ δαιδαλέῃ, ἐπὶ δʼ ἀργύρεον ζυγὸν ἦεν,
  159. τὴν ἄρετʼ ἐξ ἐνάρων πόλιν Ἠετίωνος ὀλέσσας·
  160. τῇ ὅ γε θυμὸν ἔτερπεν, ἄειδε δʼ ἄρα κλέα ἀνδρῶν.
  161. Πάτροκλος δέ οἱ οἶος ἐναντίος ἧστο σιωπῇ,
  162. δέγμενος Αἰακίδην ὁπότε λήξειεν ἀείδων,
  163. τὼ δὲ βάτην προτέρω, ἡγεῖτο δὲ δῖος Ὀδυσσεύς,
  164. στὰν δὲ πρόσθʼ αὐτοῖο· ταφὼν δʼ ἀνόρουσεν Ἀχιλλεὺς
  165. αὐτῇ σὺν φόρμιγγι λιπὼν ἕδος ἔνθα θάασσεν.
  166. ὣς δʼ αὔτως Πάτροκλος, ἐπεὶ ἴδε φῶτας, ἀνέστη.
  167. τὼ καὶ δεικνύμενος προσέφη πόδας ὠκὺς Ἀχιλλεύς·
  168. χαίρετον· ἦ φίλοι ἄνδρες ἱκάνετον ἦ τι μάλα χρεώ,
  169. οἵ μοι σκυζομένῳ περ Ἀχαιῶν φίλτατοί ἐστον.
  170. ὣς ἄρα φωνήσας προτέρω ἄγε δῖος Ἀχιλλεύς,
  171. εἷσεν δʼ ἐν κλισμοῖσι τάπησί τε πορφυρέοισιν.
  172. αἶψα δὲ Πάτροκλον προσεφώνεεν ἐγγὺς ἐόντα·
  173. μείζονα δὴ κρητῆρα Μενοιτίου υἱὲ καθίστα,
  174. ζωρότερον δὲ κέραιε, δέπας δʼ ἔντυνον ἑκάστῳ·
  175. οἳ γὰρ φίλτατοι ἄνδρες ἐμῷ ὑπέασι μελάθρῳ.
  176. ὣς φάτο, Πάτροκλος δὲ φίλῳ ἐπεπείθεθʼ ἑταίρῳ.
  177. αὐτὰρ ὅ γε κρεῖον μέγα κάββαλεν ἐν πυρὸς αὐγῇ,
  178. ἐν δʼ ἄρα νῶτον ἔθηκʼ ὄϊος καὶ πίονος αἰγός,
  179. ἐν δὲ συὸς σιάλοιο ῥάχιν τεθαλυῖαν ἀλοιφῇ.
  180. τῷ δʼ ἔχεν Αὐτομέδων, τάμνεν δʼ ἄρα δῖος Ἀχιλλεύς.
  181. καὶ τὰ μὲν εὖ μίστυλλε καὶ ἀμφʼ ὀβελοῖσιν ἔπειρε,
  182. πῦρ δὲ Μενοιτιάδης δαῖεν μέγα ἰσόθεος φώς.
  183. αὐτὰρ ἐπεὶ κατὰ πῦρ ἐκάη καὶ φλὸξ ἐμαράνθη,
  184. ἀνθρακιὴν στορέσας ὀβελοὺς ἐφύπερθε τάνυσσε,
  185. πάσσε δʼ ἁλὸς θείοιο κρατευτάων ἐπαείρας.
  186. αὐτὰρ ἐπεί ῥʼ ὤπτησε καὶ εἰν ἐλεοῖσιν ἔχευε,
  187. Πάτροκλος μὲν σῖτον ἑλὼν ἐπένειμε τραπέζῃ
  188. καλοῖς ἐν κανέοισιν, ἀτὰρ κρέα νεῖμεν Ἀχιλλεύς.
  189. αὐτὸς δʼ ἀντίον ἷζεν Ὀδυσσῆος θείοιο
  190. τοίχου τοῦ ἑτέροιο, θεοῖσι δὲ θῦσαι ἀνώγει
  191. Πάτροκλον ὃν ἑταῖρον· ὃ δʼ ἐν πυρὶ βάλλε θυηλάς.
  192. οἳ δʼ ἐπʼ ὀνείαθʼ ἑτοῖμα προκείμενα χεῖρας ἴαλλον.
  193. αὐτὰρ ἐπεὶ πόσιος καὶ ἐδητύος ἐξ ἔρον ἕντο,
  194. νεῦσʼ Αἴας Φοίνικι· νόησε δὲ δῖος Ὀδυσσεύς,
  195. πλησάμενος δʼ οἴνοιο δέπας δείδεκτʼ Ἀχιλῆα·
  196. χαῖρʼ Ἀχιλεῦ· δαιτὸς μὲν ἐΐσης οὐκ ἐπιδευεῖς
  197. ἠμὲν ἐνὶ κλισίῃ Ἀγαμέμνονος Ἀτρεΐδαο
  198. ἠδὲ καὶ ἐνθάδε νῦν, πάρα γὰρ μενοεικέα πολλὰ
  199. δαίνυσθʼ· ἀλλʼ οὐ δαιτὸς ἐπηράτου ἔργα μέμηλεν,
  200. ἀλλὰ λίην μέγα πῆμα διοτρεφὲς εἰσορόωντες
  201. δείδιμεν· ἐν δοιῇ δὲ σαωσέμεν ἢ ἀπολέσθαι
  202. νῆας ἐϋσσέλμους, εἰ μὴ σύ γε δύσεαι ἀλκήν.
  203. ἐγγὺς γὰρ νηῶν καὶ τείχεος αὖλιν ἔθεντο
  204. Τρῶες ὑπέρθυμοι τηλεκλειτοί τʼ ἐπίκουροι
  205. κηάμενοι πυρὰ πολλὰ κατὰ στρατόν, οὐδʼ ἔτι φασὶ
  206. σχήσεσθʼ, ἀλλʼ ἐν νηυσὶ μελαίνῃσιν πεσέεσθαι.
  207. Ζεὺς δέ σφι Κρονίδης ἐνδέξια σήματα φαίνων
  208. ἀστράπτει· Ἕκτωρ δὲ μέγα σθένεϊ βλεμεαίνων
  209. μαίνεται ἐκπάγλως πίσυνος Διί, οὐδέ τι τίει
  210. ἀνέρας οὐδὲ θεούς· κρατερὴ δέ ἑ λύσσα δέδυκεν.
  211. ἀρᾶται δὲ τάχιστα φανήμεναι Ἠῶ δῖαν·
  212. στεῦται γὰρ νηῶν ἀποκόψειν ἄκρα κόρυμβα
  213. αὐτάς τʼ ἐμπρήσειν μαλεροῦ πυρός, αὐτὰρ Ἀχαιοὺς
  214. δῃώσειν παρὰ τῇσιν ὀρινομένους ὑπὸ καπνοῦ.
  215. ταῦτʼ αἰνῶς δείδοικα κατὰ φρένα, μή οἱ ἀπειλὰς
  216. ἐκτελέσωσι θεοί, ἡμῖν δὲ δὴ αἴσιμον εἴη
  217. φθίσθαι ἐνὶ Τροίῃ ἑκὰς Ἄργεος ἱπποβότοιο.
  218. ἀλλʼ ἄνα εἰ μέμονάς γε καὶ ὀψέ περ υἷας Ἀχαιῶν
  219. τειρομένους ἐρύεσθαι ὑπὸ Τρώων ὀρυμαγδοῦ.
  220. αὐτῷ τοι μετόπισθʼ ἄχος ἔσσεται, οὐδέ τι μῆχος
  221. ῥεχθέντος κακοῦ ἔστʼ ἄκος εὑρεῖν· ἀλλὰ πολὺ πρὶν
  222. φράζευ ὅπως Δαναοῖσιν ἀλεξήσεις κακὸν ἦμαρ.
  223. ὦ πέπον ἦ μὲν σοί γε πατὴρ ἐπετέλλετο Πηλεὺς
  224. ἤματι τῷ ὅτε σʼ ἐκ Φθίης Ἀγαμέμνονι πέμπε·
  225. τέκνον ἐμὸν κάρτος μὲν Ἀθηναίη τε καὶ Ἥρη
  226. δώσουσʼ αἴ κʼ ἐθέλωσι, σὺ δὲ μεγαλήτορα θυμὸν
  227. ἴσχειν ἐν στήθεσσι· φιλοφροσύνη γὰρ ἀμείνων·
  228. ληγέμεναι δʼ ἔριδος κακομηχάνου, ὄφρά σε μᾶλλον
  229. τίωσʼ Ἀργείων ἠμὲν νέοι ἠδὲ γέροντες.
  230. ὣς ἐπέτελλʼ ὃ γέρων, σὺ δὲ λήθεαι· ἀλλʼ ἔτι καὶ νῦν
  231. παύεʼ, ἔα δὲ χόλον θυμαλγέα· σοὶ δʼ Ἀγαμέμνων
  232. ἄξια δῶρα δίδωσι μεταλήξαντι χόλοιο.
  233. εἰ δὲ σὺ μέν μευ ἄκουσον, ἐγὼ δέ κέ τοι καταλέξω
  234. ὅσσά τοι ἐν κλισίῃσιν ὑπέσχετο δῶρʼ Ἀγαμέμνων·
  235. ἕπτʼ ἀπύρους τρίποδας, δέκα δὲ χρυσοῖο τάλαντα,
  236. αἴθωνας δὲ λέβητας ἐείκοσι, δώδεκα δʼ ἵππους
  237. πηγοὺς ἀθλοφόρους, οἳ ἀέθλια ποσσὶν ἄροντο.
  238. οὔ κεν ἀλήϊος εἴη ἀνὴρ ᾧ τόσσα γένοιτο
  239. οὐδέ κεν ἀκτήμων ἐριτίμοιο χρυσοῖο,
  240. ὅσσʼ Ἀγαμέμνονος ἵπποι ἀέθλια ποσσὶν ἄροντο.
  241. δώσει δʼ ἑπτὰ γυναῖκας ἀμύμονα ἔργα ἰδυίας
  242. Λεσβίδας, ἃς ὅτε Λέσβον ἐϋκτιμένην ἕλες αὐτὸς
  243. ἐξέλεθʼ, αἳ τότε κάλλει ἐνίκων φῦλα γυναικῶν.
  244. τὰς μέν τοι δώσει, μετὰ δʼ ἔσσεται ἣν τότʼ ἀπηύρα
  245. κούρη Βρισῆος· ἐπὶ δὲ μέγαν ὅρκον ὀμεῖται
  246. μή ποτε τῆς εὐνῆς ἐπιβήμεναι ἠδὲ μιγῆναι
  247. ἣ θέμις ἐστὶν ἄναξ ἤτʼ ἀνδρῶν ἤτε γυναικῶν.
  248. ταῦτα μὲν αὐτίκα πάντα παρέσσεται· εἰ δέ κεν αὖτε
  249. ἄστυ μέγα Πριάμοιο θεοὶ δώωσʼ ἀλαπάξαι,
  250. νῆα ἅλις χρυσοῦ καὶ χαλκοῦ νηήσασθαι
  251. εἰσελθών, ὅτε κεν δατεώμεθα ληΐδʼ Ἀχαιοί,
  252. Τρωϊάδας δὲ γυναῖκας ἐείκοσιν αὐτὸς ἑλέσθαι,
  253. αἵ κε μετʼ Ἀργείην Ἑλένην κάλλισται ἔωσιν.
  254. εἰ δέ κεν Ἄργος ἱκοίμεθʼ Ἀχαιϊκὸν οὖθαρ ἀρούρης
  255. γαμβρός κέν οἱ ἔοις· τίσει δέ σε ἶσον Ὀρέστῃ,
  256. ὅς οἱ τηλύγετος τρέφεται θαλίῃ ἔνι πολλῇ.
  257. τρεῖς δέ οἵ εἰσι θύγατρες ἐνὶ μεγάρῳ εὐπήκτῳ
  258. Χρυσόθεμις καὶ Λαοδίκη καὶ Ἰφιάνασσα,
  259. τάων ἥν κʼ ἐθέλῃσθα φίλην ἀνάεδνον ἄγεσθαι
  260. πρὸς οἶκον Πηλῆος· ὃ δʼ αὖτʼ ἐπὶ μείλια δώσει
  261. πολλὰ μάλʼ, ὅσσʼ οὔ πώ τις ἑῇ ἐπέδωκε θυγατρί·
  262. ἑπτὰ δέ τοι δώσει εὖ ναιόμενα πτολίεθρα
  263. Καρδαμύλην Ἐνόπην τε καὶ Ἱρὴν ποιήεσσαν
  264. Φηράς τε ζαθέας ἠδʼ Ἄνθειαν βαθύλειμον
  265. καλήν τʼ Αἴπειαν καὶ Πήδασον ἀμπελόεσσαν.
  266. πᾶσαι δʼ ἐγγὺς ἁλός, νέαται Πύλου ἠμαθόεντος·
  267. ἐν δʼ ἄνδρες ναίουσι πολύρρηνες πολυβοῦται,
  268. οἵ κέ σε δωτίνῃσι θεὸν ὣς τιμήσουσι
  269. καί τοι ὑπὸ σκήπτρῳ λιπαρὰς τελέουσι θέμιστας.
  270. ταῦτά κέ τοι τελέσειε μεταλήξαντι χόλοιο.
  271. εἰ δέ τοι Ἀτρεΐδης μὲν ἀπήχθετο κηρόθι μᾶλλον
  272. αὐτὸς καὶ τοῦ δῶρα, σὺ δʼ ἄλλους περ Παναχαιοὺς
  273. τειρομένους ἐλέαιρε κατὰ στρατόν, οἵ σε θεὸν ὣς
  274. τίσουσʼ· ἦ γάρ κέ σφι μάλα μέγα κῦδος ἄροιο·
  275. νῦν γάρ χʼ Ἕκτορʼ ἕλοις, ἐπεὶ ἂν μάλα τοι σχεδὸν ἔλθοι
  276. λύσσαν ἔχων ὀλοήν, ἐπεὶ οὔ τινά φησιν ὁμοῖον
  277. οἷ ἔμεναι Δαναῶν οὓς ἐνθάδε νῆες ἔνεικαν.
  278. τὸν δʼ ἀπαμειβόμενος προσέφη πόδας ὠκὺς Ἀχιλλεύς·
  279. διογενὲς Λαερτιάδη πολυμήχανʼ Ὀδυσσεῦ
  280. χρὴ μὲν δὴ τὸν μῦθον ἀπηλεγέως ἀποειπεῖν,
  281. ᾗ περ δὴ φρονέω τε καὶ ὡς τετελεσμένον ἔσται,
  282. ὡς μή μοι τρύζητε παρήμενοι ἄλλοθεν ἄλλος.
  283. ἐχθρὸς γάρ μοι κεῖνος ὁμῶς Ἀΐδαο πύλῃσιν
  284. ὅς χʼ ἕτερον μὲν κεύθῃ ἐνὶ φρεσίν, ἄλλο δὲ εἴπῃ.
  285. αὐτὰρ ἐγὼν ἐρέω ὥς μοι δοκεῖ εἶναι ἄριστα·
  286. οὔτʼ ἔμεγʼ Ἀτρεΐδην Ἀγαμέμνονα πεισέμεν οἴω
  287. οὔτʼ ἄλλους Δαναούς, ἐπεὶ οὐκ ἄρα τις χάρις ἦεν
  288. μάρνασθαι δηΐοισιν ἐπʼ ἀνδράσι νωλεμὲς αἰεί.
  289. ἴση μοῖρα μένοντι καὶ εἰ μάλα τις πολεμίζοι·
  290. ἐν δὲ ἰῇ τιμῇ ἠμὲν κακὸς ἠδὲ καὶ ἐσθλός·
  291. κάτθανʼ ὁμῶς ὅ τʼ ἀεργὸς ἀνὴρ ὅ τε πολλὰ ἐοργώς.
  292. οὐδέ τί μοι περίκειται, ἐπεὶ πάθον ἄλγεα θυμῷ
  293. αἰεὶ ἐμὴν ψυχὴν παραβαλλόμενος πολεμίζειν.
  294. ὡς δʼ ὄρνις ἀπτῆσι νεοσσοῖσι προφέρῃσι
  295. μάστακʼ ἐπεί κε λάβῃσι, κακῶς δʼ ἄρα οἱ πέλει αὐτῇ,
  296. ὣς καὶ ἐγὼ πολλὰς μὲν ἀΰπνους νύκτας ἴαυον,
  297. ἤματα δʼ αἱματόεντα διέπρησσον πολεμίζων
  298. ἀνδράσι μαρνάμενος ὀάρων ἕνεκα σφετεράων.
  299. δώδεκα δὴ σὺν νηυσὶ πόλεις ἀλάπαξʼ ἀνθρώπων,
  300. πεζὸς δʼ ἕνδεκά φημι κατὰ Τροίην ἐρίβωλον·
  301. τάων ἐκ πασέων κειμήλια πολλὰ καὶ ἐσθλὰ
  302. ἐξελόμην, καὶ πάντα φέρων Ἀγαμέμνονι δόσκον
  303. Ἀτρεΐδῃ· ὃ δʼ ὄπισθε μένων παρὰ νηυσὶ θοῇσι
  304. δεξάμενος διὰ παῦρα δασάσκετο, πολλὰ δʼ ἔχεσκεν.
  305. ἄλλα δʼ ἀριστήεσσι δίδου γέρα καὶ βασιλεῦσι·
  306. τοῖσι μὲν ἔμπεδα κεῖται, ἐμεῦ δʼ ἀπὸ μούνου Ἀχαιῶν
  307. εἵλετʼ, ἔχει δʼ ἄλοχον θυμαρέα· τῇ παριαύων
  308. τερπέσθω. τί δὲ δεῖ πολεμιζέμεναι Τρώεσσιν
  309. Ἀργείους; τί δὲ λαὸν ἀνήγαγεν ἐνθάδʼ ἀγείρας
  310. Ἀτρεΐδης; ἦ οὐχ Ἑλένης ἕνεκʼ ἠϋκόμοιο;
  311. ἦ μοῦνοι φιλέουσʼ ἀλόχους μερόπων ἀνθρώπων
  312. Ἀτρεΐδαι; ἐπεὶ ὅς τις ἀνὴρ ἀγαθὸς καὶ ἐχέφρων
  313. τὴν αὐτοῦ φιλέει καὶ κήδεται, ὡς καὶ ἐγὼ τὴν
  314. ἐκ θυμοῦ φίλεον δουρικτητήν περ ἐοῦσαν.
  315. νῦν δʼ ἐπεὶ ἐκ χειρῶν γέρας εἵλετο καί μʼ ἀπάτησε
  316. μή μευ πειράτω εὖ εἰδότος· οὐδέ με πείσει.
  317. ἀλλʼ Ὀδυσεῦ σὺν σοί τε καὶ ἄλλοισιν βασιλεῦσι
  318. φραζέσθω νήεσσιν ἀλεξέμεναι δήϊον πῦρ.
  319. ἦ μὲν δὴ μάλα πολλὰ πονήσατο νόσφιν ἐμεῖο,
  320. καὶ δὴ τεῖχος ἔδειμε, καὶ ἤλασε τάφρον ἐπʼ αὐτῷ
  321. εὐρεῖαν μεγάλην, ἐν δὲ σκόλοπας κατέπηξεν·
  322. ἀλλʼ οὐδʼ ὧς δύναται σθένος Ἕκτορος ἀνδροφόνοιο
  323. ἴσχειν· ὄφρα δʼ ἐγὼ μετʼ Ἀχαιοῖσιν πολέμιζον
  324. οὐκ ἐθέλεσκε μάχην ἀπὸ τείχεος ὀρνύμεν Ἕκτωρ,
  325. ἀλλʼ ὅσον ἐς Σκαιάς τε πύλας καὶ φηγὸν ἵκανεν·
  326. ἔνθά ποτʼ οἶον ἔμιμνε, μόγις δέ μευ ἔκφυγεν ὁρμήν.
  327. νῦν δʼ ἐπεὶ οὐκ ἐθέλω πολεμιζέμεν Ἕκτορι δίῳ
  328. αὔριον ἱρὰ Διὶ ῥέξας καὶ πᾶσι θεοῖσι
  329. νηήσας εὖ νῆας, ἐπὴν ἅλα δὲ προερύσσω,
  330. ὄψεαι, αἴ κʼ ἐθέλῃσθα καὶ αἴ κέν τοι τὰ μεμήλῃ,
  331. ἦρι μάλʼ Ἑλλήσποντον ἐπʼ ἰχθυόεντα πλεούσας
  332. νῆας ἐμάς, ἐν δʼ ἄνδρας ἐρεσσέμεναι μεμαῶτας·
  333. εἰ δέ κεν εὐπλοίην δώῃ κλυτὸς ἐννοσίγαιος
  334. ἤματί κε τριτάτῳ Φθίην ἐρίβωλον ἱκοίμην.
  335. ἔστι δέ μοι μάλα πολλά, τὰ κάλλιπον ἐνθάδε ἔρρων·
  336. ἄλλον δʼ ἐνθένδε χρυσὸν καὶ χαλκὸν ἐρυθρὸν
  337. ἠδὲ γυναῖκας ἐϋζώνους πολιόν τε σίδηρον
  338. ἄξομαι, ἅσσʼ ἔλαχόν γε· γέρας δέ μοι, ὅς περ ἔδωκεν,
  339. αὖτις ἐφυβρίζων ἕλετο κρείων Ἀγαμέμνων
  340. Ἀτρεΐδης· τῷ πάντʼ ἀγορευέμεν ὡς ἐπιτέλλω
  341. ἀμφαδόν, ὄφρα καὶ ἄλλοι ἐπισκύζωνται Ἀχαιοὶ
  342. εἴ τινά που Δαναῶν ἔτι ἔλπεται ἐξαπατήσειν
  343. αἰὲν ἀναιδείην ἐπιειμένος· οὐδʼ ἂν ἔμοιγε
  344. τετλαίη κύνεός περ ἐὼν εἰς ὦπα ἰδέσθαι·
  345. οὐδέ τί οἱ βουλὰς συμφράσσομαι, οὐδὲ μὲν ἔργον·
  346. ἐκ γὰρ δή μʼ ἀπάτησε καὶ ἤλιτεν· οὐδʼ ἂν ἔτʼ αὖτις
  347. ἐξαπάφοιτʼ ἐπέεσσιν· ἅλις δέ οἱ· ἀλλὰ ἕκηλος
  348. ἐρρέτω· ἐκ γάρ εὑ φρένας εἵλετο μητίετα Ζεύς.
  349. ἐχθρὰ δέ μοι τοῦ δῶρα, τίω δέ μιν ἐν καρὸς αἴσῃ.
  350. οὐδʼ εἴ μοι δεκάκις τε καὶ εἰκοσάκις τόσα δοίη
  351. ὅσσά τέ οἱ νῦν ἔστι, καὶ εἴ ποθεν ἄλλα γένοιτο,
  352. οὐδʼ ὅσʼ ἐς Ὀρχομενὸν ποτινίσεται, οὐδʼ ὅσα Θήβας
  353. Αἰγυπτίας, ὅθι πλεῖστα δόμοις ἐν κτήματα κεῖται,
  354. αἵ θʼ ἑκατόμπυλοί εἰσι, διηκόσιοι δʼ ἀνʼ ἑκάστας
  355. ἀνέρες ἐξοιχνεῦσι σὺν ἵπποισιν καὶ ὄχεσφιν·
  356. οὐδʼ εἴ μοι τόσα δοίη ὅσα ψάμαθός τε κόνις τε,
  357. οὐδέ κεν ὧς ἔτι θυμὸν ἐμὸν πείσειʼ Ἀγαμέμνων
  358. πρίν γʼ ἀπὸ πᾶσαν ἐμοὶ δόμεναι θυμαλγέα λώβην.
  359. κούρην δʼ οὐ γαμέω Ἀγαμέμνονος Ἀτρεΐδαο,
  360. οὐδʼ εἰ χρυσείῃ Ἀφροδίτῃ κάλλος ἐρίζοι,
  361. ἔργα δʼ Ἀθηναίῃ γλαυκώπιδι ἰσοφαρίζοι·
  362. οὐδέ μιν ὧς γαμέω· ὃ δʼ Ἀχαιῶν ἄλλον ἑλέσθω,
  363. ὅς τις οἷ τʼ ἐπέοικε καὶ ὃς βασιλεύτερός ἐστιν.
  364. ἢν γὰρ δή με σαῶσι θεοὶ καὶ οἴκαδʼ ἵκωμαι,
  365. Πηλεύς θήν μοι ἔπειτα γυναῖκά γε μάσσεται αὐτός.
  366. πολλαὶ Ἀχαιΐδες εἰσὶν ἀνʼ Ἑλλάδα τε Φθίην τε
  367. κοῦραι ἀριστήων, οἵ τε πτολίεθρα ῥύονται,
  368. τάων ἥν κʼ ἐθέλωμι φίλην ποιήσομʼ ἄκοιτιν.
  369. ἔνθα δέ μοι μάλα πολλὸν ἐπέσσυτο θυμὸς ἀγήνωρ
  370. γήμαντα μνηστὴν ἄλοχον ἐϊκυῖαν ἄκοιτιν
  371. κτήμασι τέρπεσθαι τὰ γέρων ἐκτήσατο Πηλεύς·
  372. οὐ γὰρ ἐμοὶ ψυχῆς ἀντάξιον οὐδʼ ὅσα φασὶν
  373. Ἴλιον ἐκτῆσθαι εὖ ναιόμενον πτολίεθρον
  374. τὸ πρὶν ἐπʼ εἰρήνης, πρὶν ἐλθεῖν υἷας Ἀχαιῶν,
  375. οὐδʼ ὅσα λάϊνος οὐδὸς ἀφήτορος ἐντὸς ἐέργει
  376. Φοίβου Ἀπόλλωνος Πυθοῖ ἔνι πετρηέσσῃ.
  377. ληϊστοὶ μὲν γάρ τε βόες καὶ ἴφια μῆλα,
  378. κτητοὶ δὲ τρίποδές τε καὶ ἵππων ξανθὰ κάρηνα,
  379. ἀνδρὸς δὲ ψυχὴ πάλιν ἐλθεῖν οὔτε λεϊστὴ
  380. οὔθʼ ἑλετή, ἐπεὶ ἄρ κεν ἀμείψεται ἕρκος ὀδόντων.
  381. μήτηρ γάρ τέ μέ φησι θεὰ Θέτις ἀργυρόπεζα
  382. διχθαδίας κῆρας φερέμεν θανάτοιο τέλος δέ.
  383. εἰ μέν κʼ αὖθι μένων Τρώων πόλιν ἀμφιμάχωμαι,
  384. ὤλετο μέν μοι νόστος, ἀτὰρ κλέος ἄφθιτον ἔσται·
  385. εἰ δέ κεν οἴκαδʼ ἵκωμι φίλην ἐς πατρίδα γαῖαν,
  386. ὤλετό μοι κλέος ἐσθλόν, ἐπὶ δηρὸν δέ μοι αἰὼν
  387. ἔσσεται, οὐδέ κέ μʼ ὦκα τέλος θανάτοιο κιχείη.
  388. καὶ δʼ ἂν τοῖς ἄλλοισιν ἐγὼ παραμυθησαίμην
  389. οἴκαδʼ ἀποπλείειν, ἐπεὶ οὐκέτι δήετε τέκμωρ
  390. Ἰλίου αἰπεινῆς· μάλα γάρ ἑθεν εὐρύοπα Ζεὺς
  391. χεῖρα ἑὴν ὑπερέσχε, τεθαρσήκασι δὲ λαοί.
  392. ἀλλʼ ὑμεῖς μὲν ἰόντες ἀριστήεσσιν Ἀχαιῶν
  393. ἀγγελίην ἀπόφασθε· τὸ γὰρ γέρας ἐστὶ γερόντων·
  394. ὄφρʼ ἄλλην φράζωνται ἐνὶ φρεσὶ μῆτιν ἀμείνω,
  395. ἥ κέ σφιν νῆάς τε σαῷ καὶ λαὸν Ἀχαιῶν
  396. νηυσὶν ἔπι γλαφυρῇς, ἐπεὶ οὔ σφισιν ἥδέ γʼ ἑτοίμη
  397. ἣν νῦν ἐφράσσαντο ἐμεῦ ἀπομηνίσαντος·
  398. Φοῖνιξ δʼ αὖθι παρʼ ἄμμι μένων κατακοιμηθήτω,
  399. ὄφρά μοι ἐν νήεσσι φίλην ἐς πατρίδʼ ἕπηται
  400. αὔριον ἢν ἐθέλῃσιν· ἀνάγκῃ δʼ οὔ τί μιν ἄξω.
  401. ὣς ἔφαθʼ, οἳ δʼ ἄρα πάντες ἀκὴν ἐγένοντο σιωπῇ
  402. μῦθον ἀγασσάμενοι· μάλα γὰρ κρατερῶς ἀπέειπεν·
  403. ὀψὲ δὲ δὴ μετέειπε γέρων ἱππηλάτα Φοῖνιξ
  404. δάκρυʼ ἀναπρήσας· περὶ γὰρ δίε νηυσὶν Ἀχαιῶν·
  405. εἰ μὲν δὴ νόστόν γε μετὰ φρεσὶ φαίδιμʼ Ἀχιλλεῦ
  406. βάλλεαι, οὐδέ τι πάμπαν ἀμύνειν νηυσὶ θοῇσι
  407. πῦρ ἐθέλεις ἀΐδηλον, ἐπεὶ χόλος ἔμπεσε θυμῷ,
  408. πῶς ἂν ἔπειτʼ ἀπὸ σεῖο φίλον τέκος αὖθι λιποίμην
  409. οἶος; σοὶ δέ μʼ ἔπεμπε γέρων ἱππηλάτα Πηλεὺς
  410. ἤματι τῷ ὅτε σʼ ἐκ Φθίης Ἀγαμέμνονι πέμπε
  411. νήπιον οὔ πω εἰδόθʼ ὁμοιΐου πολέμοιο
  412. οὐδʼ ἀγορέων, ἵνα τʼ ἄνδρες ἀριπρεπέες τελέθουσι.
  413. τοὔνεκά με προέηκε διδασκέμεναι τάδε πάντα,
  414. μύθων τε ῥητῆρʼ ἔμεναι πρηκτῆρά τε ἔργων.
  415. ὡς ἂν ἔπειτʼ ἀπὸ σεῖο φίλον τέκος οὐκ ἐθέλοιμι
  416. λείπεσθʼ, οὐδʼ εἴ κέν μοι ὑποσταίη θεὸς αὐτὸς
  417. γῆρας ἀποξύσας θήσειν νέον ἡβώοντα,
  418. οἷον ὅτε πρῶτον λίπον Ἑλλάδα καλλιγύναικα
  419. φεύγων νείκεα πατρὸς Ἀμύντορος Ὀρμενίδαο,
  420. ὅς μοι παλλακίδος περιχώσατο καλλικόμοιο,
  421. τὴν αὐτὸς φιλέεσκεν, ἀτιμάζεσκε δʼ ἄκοιτιν
  422. μητέρʼ ἐμήν· ἣ δʼ αἰὲν ἐμὲ λισσέσκετο γούνων
  423. παλλακίδι προμιγῆναι, ἵνʼ ἐχθήρειε γέροντα.
  424. τῇ πιθόμην καὶ ἔρεξα· πατὴρ δʼ ἐμὸς αὐτίκʼ ὀϊσθεὶς
  425. πολλὰ κατηρᾶτο, στυγερὰς δʼ ἐπεκέκλετʼ Ἐρινῦς,
  426. μή ποτε γούνασιν οἷσιν ἐφέσσεσθαι φίλον υἱὸν
  427. ἐξ ἐμέθεν γεγαῶτα· θεοὶ δʼ ἐτέλειον ἐπαρὰς
  428. Ζεύς τε καταχθόνιος καὶ ἐπαινὴ Περσεφόνεια.
    429. [*](This edition omits lines 458-461.)
  429. ἔνθʼ ἐμοὶ οὐκέτι πάμπαν ἐρητύετʼ ἐν φρεσὶ θυμὸς
  430. πατρὸς χωομένοιο κατὰ μέγαρα στρωφᾶσθαι.
  431. ἦ μὲν πολλὰ ἔται καὶ ἀνεψιοὶ ἀμφὶς ἐόντες
  432. αὐτοῦ λισσόμενοι κατερήτυον ἐν μεγάροισι,
  433. πολλὰ δὲ ἴφια μῆλα καὶ εἰλίποδας ἕλικας βοῦς
  434. ἔσφαζον, πολλοὶ δὲ σύες θαλέθοντες ἀλοιφῇ
  435. εὑόμενοι τανύοντο διὰ φλογὸς Ἡφαίστοιο,
  436. πολλὸν δʼ ἐκ κεράμων μέθυ πίνετο τοῖο γέροντος.
  437. εἰνάνυχες δέ μοι ἀμφʼ αὐτῷ παρὰ νύκτας ἴαυον·
  438. οἳ μὲν ἀμειβόμενοι φυλακὰς ἔχον, οὐδέ ποτʼ ἔσβη
  439. πῦρ, ἕτερον μὲν ὑπʼ αἰθούσῃ εὐερκέος αὐλῆς,
  440. ἄλλο δʼ ἐνὶ προδόμῳ, πρόσθεν θαλάμοιο θυράων.
  441. ἀλλʼ ὅτε δὴ δεκάτη μοι ἐπήλυθε νὺξ ἐρεβεννή,
  442. καὶ τότʼ ἐγὼ θαλάμοιο θύρας πυκινῶς ἀραρυίας
  443. ῥήξας ἐξῆλθον, καὶ ὑπέρθορον ἑρκίον αὐλῆς
  444. ῥεῖα, λαθὼν φύλακάς τʼ ἄνδρας δμῳάς τε γυναῖκας.
  445. φεῦγον ἔπειτʼ ἀπάνευθε διʼ Ἑλλάδος εὐρυχόροιο,
  446. Φθίην δʼ ἐξικόμην ἐριβώλακα μητέρα μήλων
  447. ἐς Πηλῆα ἄναχθʼ· ὃ δέ με πρόφρων ὑπέδεκτο,
  448. καί μʼ ἐφίλησʼ ὡς εἴ τε πατὴρ ὃν παῖδα φιλήσῃ
  449. μοῦνον τηλύγετον πολλοῖσιν ἐπὶ κτεάτεσσι,
  450. καί μʼ ἀφνειὸν ἔθηκε, πολὺν δέ μοι ὤπασε λαόν·
  451. ναῖον δʼ ἐσχατιὴν Φθίης Δολόπεσσιν ἀνάσσων.
  452. καί σε τοσοῦτον ἔθηκα θεοῖς ἐπιείκελʼ Ἀχιλλεῦ,
  453. ἐκ θυμοῦ φιλέων, ἐπεὶ οὐκ ἐθέλεσκες ἅμʼ ἄλλῳ
  454. οὔτʼ ἐς δαῖτʼ ἰέναι οὔτʼ ἐν μεγάροισι πάσασθαι,
  455. πρίν γʼ ὅτε δή σʼ ἐπʼ ἐμοῖσιν ἐγὼ γούνεσσι καθίσσας
  456. ὄψου τʼ ἄσαιμι προταμὼν καὶ οἶνον ἐπισχών.
  457. πολλάκι μοι κατέδευσας ἐπὶ στήθεσσι χιτῶνα
  458. οἴνου ἀποβλύζων ἐν νηπιέῃ ἀλεγεινῇ.
  459. ὣς ἐπὶ σοὶ μάλα πολλὰ πάθον καὶ πολλὰ μόγησα,
  460. τὰ φρονέων ὅ μοι οὔ τι θεοὶ γόνον ἐξετέλειον
  461. ἐξ ἐμεῦ· ἀλλὰ σὲ παῖδα θεοῖς ἐπιείκελʼ Ἀχιλλεῦ
  462. ποιεύμην, ἵνα μοί ποτʼ ἀεικέα λοιγὸν ἀμύνῃς.
  463. ἀλλʼ Ἀχιλεῦ δάμασον θυμὸν μέγαν· οὐδέ τί σε χρὴ
  464. νηλεὲς ἦτορ ἔχειν· στρεπτοὶ δέ τε καὶ θεοὶ αὐτοί,
  465. τῶν περ καὶ μείζων ἀρετὴ τιμή τε βίη τε.
  466. καὶ μὲν τοὺς θυέεσσι καὶ εὐχωλῇς ἀγανῇσι
  467. λοιβῇ τε κνίσῃ τε παρατρωπῶσʼ ἄνθρωποι
  468. λισσόμενοι, ὅτε κέν τις ὑπερβήῃ καὶ ἁμάρτῃ.
  469. καὶ γάρ τε λιταί εἰσι Διὸς κοῦραι μεγάλοιο
  470. χωλαί τε ῥυσαί τε παραβλῶπές τʼ ὀφθαλμώ,
  471. αἵ ῥά τε καὶ μετόπισθʼ ἄτης ἀλέγουσι κιοῦσαι.
  472. ἣ δʼ ἄτη σθεναρή τε καὶ ἀρτίπος, οὕνεκα πάσας
  473. πολλὸν ὑπεκπροθέει, φθάνει δέ τε πᾶσαν ἐπʼ αἶαν
  474. βλάπτουσʼ ἀνθρώπους· αἳ δʼ ἐξακέονται ὀπίσσω.
  475. ὃς μέν τʼ αἰδέσεται κούρας Διὸς ἆσσον ἰούσας,
  476. τὸν δὲ μέγʼ ὤνησαν καί τʼ ἔκλυον εὐχομένοιο·
  477. ὃς δέ κʼ ἀνήνηται καί τε στερεῶς ἀποείπῃ,
  478. λίσσονται δʼ ἄρα ταί γε Δία Κρονίωνα κιοῦσαι
  479. τῷ ἄτην ἅμʼ ἕπεσθαι, ἵνα βλαφθεὶς ἀποτίσῃ.
  480. ἀλλʼ Ἀχιλεῦ πόρε καὶ σὺ Διὸς κούρῃσιν ἕπεσθαι
  481. τιμήν, ἥ τʼ ἄλλων περ ἐπιγνάμπτει νόον ἐσθλῶν.
  482. εἰ μὲν γὰρ μὴ δῶρα φέροι τὰ δʼ ὄπισθʼ ὀνομάζοι
  483. Ἀτρεΐδης, ἀλλʼ αἰὲν ἐπιζαφελῶς χαλεπαίνοι,
  484. οὐκ ἂν ἔγωγέ σε μῆνιν ἀπορρίψαντα κελοίμην
  485. Ἀργείοισιν ἀμυνέμεναι χατέουσί περ ἔμπης·
  486. νῦν δʼ ἅμα τʼ αὐτίκα πολλὰ διδοῖ τὰ δʼ ὄπισθεν ὑπέστη,
  487. ἄνδρας δὲ λίσσεσθαι ἐπιπροέηκεν ἀρίστους
  488. κρινάμενος κατὰ λαὸν Ἀχαιϊκόν, οἵ τε σοὶ αὐτῷ
  489. φίλτατοι Ἀργείων· τῶν μὴ σύ γε μῦθον ἐλέγξῃς
  490. μηδὲ πόδας· πρὶν δʼ οὔ τι νεμεσσητὸν κεχολῶσθαι.
  491. οὕτω καὶ τῶν πρόσθεν ἐπευθόμεθα κλέα ἀνδρῶν
  492. ἡρώων, ὅτε κέν τινʼ ἐπιζάφελος χόλος ἵκοι·
  493. δωρητοί τε πέλοντο παράρρητοί τʼ ἐπέεσσι.
  494. μέμνημαι τόδε ἔργον ἐγὼ πάλαι οὔ τι νέον γε
  495. ὡς ἦν· ἐν δʼ ὑμῖν ἐρέω πάντεσσι φίλοισι.
  496. Κουρῆτές τʼ ἐμάχοντο καὶ Αἰτωλοὶ μενεχάρμαι
  497. ἀμφὶ πόλιν Καλυδῶνα καὶ ἀλλήλους ἐνάριζον,
  498. Αἰτωλοὶ μὲν ἀμυνόμενοι Καλυδῶνος ἐραννῆς,
  499. Κουρῆτες δὲ διαπραθέειν μεμαῶτες Ἄρηϊ.
  500. καὶ γὰρ τοῖσι κακὸν χρυσόθρονος Ἄρτεμις ὦρσε
  501. χωσαμένη ὅ οἱ οὔ τι θαλύσια γουνῷ ἀλωῆς
  502. Οἰνεὺς ῥέξʼ· ἄλλοι δὲ θεοὶ δαίνυνθʼ ἑκατόμβας,
  503. οἴῃ δʼ οὐκ ἔρρεξε Διὸς κούρῃ μεγάλοιο.
  504. ἢ λάθετʼ ἢ οὐκ ἐνόησεν· ἀάσατο δὲ μέγα θυμῷ.
  505. ἣ δὲ χολωσαμένη δῖον γένος ἰοχέαιρα
  506. ὦρσεν ἔπι χλούνην σῦν ἄγριον ἀργιόδοντα,
  507. ὃς κακὰ πόλλʼ ἕρδεσκεν ἔθων Οἰνῆος ἀλωήν·
  508. πολλὰ δʼ ὅ γε προθέλυμνα χαμαὶ βάλε δένδρεα μακρὰ
  509. αὐτῇσιν ῥίζῃσι καὶ αὐτοῖς ἄνθεσι μήλων.
  510. τὸν δʼ υἱὸς Οἰνῆος ἀπέκτεινεν Μελέαγρος
  511. πολλέων ἐκ πολίων θηρήτορας ἄνδρας ἀγείρας
  512. καὶ κύνας· οὐ μὲν γάρ κε δάμη παύροισι βροτοῖσι·
  513. τόσσος ἔην, πολλοὺς δὲ πυρῆς ἐπέβησʼ ἀλεγεινῆς.
  514. ἣ δʼ ἀμφʼ αὐτῷ θῆκε πολὺν κέλαδον καὶ ἀϋτὴν
  515. ἀμφὶ συὸς κεφαλῇ καὶ δέρματι λαχνήεντι,
  516. Κουρήτων τε μεσηγὺ καὶ Αἰτωλῶν μεγαθύμων.
  517. ὄφρα μὲν οὖν Μελέαγρος ἄρηι φίλος πολέμιζε,
  518. τόφρα δὲ Κουρήτεσσι κακῶς ἦν, οὐδὲ δύναντο
  519. τείχεος ἔκτοσθεν μίμνειν πολέες περ ἐόντες·
  520. ἀλλʼ ὅτε δὴ Μελέαγρον ἔδυ χόλος, ὅς τε καὶ ἄλλων
  521. οἰδάνει ἐν στήθεσσι νόον πύκα περ φρονεόντων,
  522. ἤτοι ὃ μητρὶ φίλῃ Ἀλθαίῃ χωόμενος κῆρ
  523. κεῖτο παρὰ μνηστῇ ἀλόχῳ καλῇ Κλεοπάτρῃ
  524. κούρῃ Μαρπήσσης καλλισφύρου Εὐηνίνης
  525. Ἴδεώ θʼ, ὃς κάρτιστος ἐπιχθονίων γένετʼ ἀνδρῶν
  526. τῶν τότε· καί ῥα ἄνακτος ἐναντίον εἵλετο τόξον
  527. Φοίβου Ἀπόλλωνος καλλισφύρου εἵνεκα νύμφης,
  528. τὴν δὲ τότʼ ἐν μεγάροισι πατὴρ καὶ πότνια μήτηρ
  529. Ἀλκυόνην καλέεσκον ἐπώνυμον, οὕνεκʼ ἄρʼ αὐτῆς
  530. μήτηρ ἀλκυόνος πολυπενθέος οἶτον ἔχουσα
  531. κλαῖεν ὅ μιν ἑκάεργος ἀνήρπασε Φοῖβος Ἀπόλλων·
  532. τῇ ὅ γε παρκατέλεκτο χόλον θυμαλγέα πέσσων
  533. ἐξ ἀρέων μητρὸς κεχολωμένος, ἥ ῥα θεοῖσι
  534. πόλλʼ ἀχέουσʼ ἠρᾶτο κασιγνήτοιο φόνοιο,
  535. πολλὰ δὲ καὶ γαῖαν πολυφόρβην χερσὶν ἀλοία
  536. κικλήσκουσʼ Ἀΐδην καὶ ἐπαινὴν Περσεφόνειαν
  537. πρόχνυ καθεζομένη, δεύοντο δὲ δάκρυσι κόλποι,
  538. παιδὶ δόμεν θάνατον· τῆς δʼ ἠεροφοῖτις Ἐρινὺς
  539. ἔκλυεν ἐξ Ἐρέβεσφιν ἀμείλιχον ἦτορ ἔχουσα.
  540. τῶν δὲ τάχʼ ἀμφὶ πύλας ὅμαδος καὶ δοῦπος ὀρώρει
  541. πύργων βαλλομένων· τὸν δὲ λίσσοντο γέροντες
  542. Αἰτωλῶν, πέμπον δὲ θεῶν ἱερῆας ἀρίστους,
  543. ἐξελθεῖν καὶ ἀμῦναι ὑποσχόμενοι μέγα δῶρον·
  544. ὁππόθι πιότατον πεδίον Καλυδῶνος ἐραννῆς,
  545. ἔνθά μιν ἤνωγον τέμενος περικαλλὲς ἑλέσθαι
  546. πεντηκοντόγυον, τὸ μὲν ἥμισυ οἰνοπέδοιο,
  547. ἥμισυ δὲ ψιλὴν ἄροσιν πεδίοιο ταμέσθαι.
  548. πολλὰ δέ μιν λιτάνευε γέρων ἱππηλάτα Οἰνεὺς
  549. οὐδοῦ ἐπεμβεβαὼς ὑψηρεφέος θαλάμοιο
  550. σείων κολλητὰς σανίδας γουνούμενος υἱόν·
  551. πολλὰ δὲ τόν γε κασίγνηται καὶ πότνια μήτηρ
  552. ἐλλίσσονθʼ· ὃ δὲ μᾶλλον ἀναίνετο· πολλὰ δʼ ἑταῖροι,
  553. οἵ οἱ κεδνότατοι καὶ φίλτατοι ἦσαν ἁπάντων·
  554. ἀλλʼ οὐδʼ ὧς τοῦ θυμὸν ἐνὶ στήθεσσιν ἔπειθον,
  555. πρίν γʼ ὅτε δὴ θάλαμος πύκʼ ἐβάλλετο, τοὶ δʼ ἐπὶ πύργων
  556. βαῖνον Κουρῆτες καὶ ἐνέπρηθον μέγα ἄστυ.
  557. καὶ τότε δὴ Μελέαγρον ἐΰζωνος παράκοιτις
  558. λίσσετʼ ὀδυρομένη, καί οἱ κατέλεξεν ἅπαντα
  559. κήδεʼ, ὅσʼ ἀνθρώποισι πέλει τῶν ἄστυ ἁλώῃ·
  560. ἄνδρας μὲν κτείνουσι, πόλιν δέ τε πῦρ ἀμαθύνει,
  561. τέκνα δέ τʼ ἄλλοι ἄγουσι βαθυζώνους τε γυναῖκας.
  562. τοῦ δʼ ὠρίνετο θυμὸς ἀκούοντος κακὰ ἔργα,
  563. βῆ δʼ ἰέναι, χροῒ δʼ ἔντεʼ ἐδύσετο παμφανόωντα.
  564. ὣς ὃ μὲν Αἰτωλοῖσιν ἀπήμυνεν κακὸν ἦμαρ
  565. εἴξας ᾧ θυμῷ· τῷ δʼ οὐκέτι δῶρα τέλεσσαν
  566. πολλά τε καὶ χαρίεντα, κακὸν δʼ ἤμυνε καὶ αὔτως.
  567. ἀλλὰ σὺ μή μοι ταῦτα νόει φρεσί, μὴ δέ σε δαίμων
  568. ἐνταῦθα τρέψειε φίλος· κάκιον δέ κεν εἴη
  569. νηυσὶν καιομένῃσιν ἀμυνέμεν· ἀλλʼ ἐπὶ δώρων
  570. ἔρχεο· ἶσον γάρ σε θεῷ τίσουσιν Ἀχαιοί.
  571. εἰ δέ κʼ ἄτερ δώρων πόλεμον φθισήνορα δύῃς
  572. οὐκέθʼ ὁμῶς τιμῆς ἔσεαι πόλεμόν περ ἀλαλκών.
  573. τὸν δʼ ἀπαμειβόμενος προσέφη πόδας ὠκὺς Ἀχιλλεύς·
  574. Φοῖνιξ ἄττα γεραιὲ διοτρεφὲς οὔ τί με ταύτης
  575. χρεὼ τιμῆς· φρονέω δὲ τετιμῆσθαι Διὸς αἴσῃ,
  576. ἥ μʼ ἕξει παρὰ νηυσὶ κορωνίσιν εἰς ὅ κʼ ἀϋτμὴ
  577. ἐν στήθεσσι μένῃ καί μοι φίλα γούνατʼ ὀρώρῃ.
  578. ἄλλο δέ τοι ἐρέω, σὺ δʼ ἐνὶ φρεσὶ βάλλεο σῇσι·
  579. μή μοι σύγχει θυμὸν ὀδυρόμενος καὶ ἀχεύων
  580. Ἀτρεΐδῃ ἥρωϊ φέρων χάριν· οὐδέ τί σε χρὴ
  581. τὸν φιλέειν, ἵνα μή μοι ἀπέχθηαι φιλέοντι.
  582. καλόν τοι σὺν ἐμοὶ τὸν κήδειν ὅς κʼ ἐμὲ κήδῃ·
  583. ἶσον ἐμοὶ βασίλευε καὶ ἥμισυ μείρεο τιμῆς.
  584. οὗτοι δʼ ἀγγελέουσι, σὺ δʼ αὐτόθι λέξεο μίμνων
  585. εὐνῇ ἔνι μαλακῇ· ἅμα δʼ ἠοῖ φαινομένηφι
  586. φρασσόμεθʼ ἤ κε νεώμεθʼ ἐφʼ ἡμέτερʼ ἦ κε μένωμεν.
  587. ἦ καὶ Πατρόκλῳ ὅ γʼ ἐπʼ ὀφρύσι νεῦσε σιωπῇ
  588. Φοίνικι στορέσαι πυκινὸν λέχος, ὄφρα τάχιστα
  589. ἐκ κλισίης νόστοιο μεδοίατο· τοῖσι δʼ ἄρʼ Αἴας
  590. ἀντίθεος Τελαμωνιάδης μετὰ μῦθον ἔειπε·
  591. διογενὲς Λαερτιάδη πολυμήχανʼ Ὀδυσσεῦ
  592. ἴομεν· οὐ γάρ μοι δοκέει μύθοιο τελευτὴ
  593. τῇδέ γʼ ὁδῷ κρανέεσθαι· ἀπαγγεῖλαι δὲ τάχιστα
  594. χρὴ μῦθον Δαναοῖσι καὶ οὐκ ἀγαθόν περ ἐόντα
  595. οἵ που νῦν ἕαται ποτιδέγμενοι. αὐτάρ Ἀχιλλεὺς
  596. ἄγριον ἐν στήθεσσι θέτο μεγαλήτορα θυμὸν
  597. σχέτλιος, οὐδὲ μετατρέπεται φιλότητος ἑταίρων
  598. τῆς ᾗ μιν παρὰ νηυσὶν ἐτίομεν ἔξοχον ἄλλων
  599. νηλής· καὶ μέν τίς τε κασιγνήτοιο φονῆος
  600. ποινὴν ἢ οὗ παιδὸς ἐδέξατο τεθνηῶτος·
  601. καί ῥʼ ὃ μὲν ἐν δήμῳ μένει αὐτοῦ πόλλʼ ἀποτίσας,
  602. τοῦ δέ τʼ ἐρητύεται κραδίη καὶ θυμὸς ἀγήνωρ
  603. ποινὴν δεξαμένῳ· σοὶ δʼ ἄληκτόν τε κακόν τε
  604. θυμὸν ἐνὶ στήθεσσι θεοὶ θέσαν εἵνεκα κούρης
  605. οἴης· νῦν δέ τοι ἑπτὰ παρίσχομεν ἔξοχʼ ἀρίστας,
  606. ἄλλά τε πόλλʼ ἐπὶ τῇσι· σὺ δʼ ἵλαον ἔνθεο θυμόν,
  607. αἴδεσσαι δὲ μέλαθρον· ὑπωρόφιοι δέ τοί εἰμεν
  608. πληθύος ἐκ Δαναῶν, μέμαμεν δέ τοι ἔξοχον ἄλλων
  609. κήδιστοί τʼ ἔμεναι καὶ φίλτατοι ὅσσοι Ἀχαιοί.
  610. τὸν δʼ ἀπαμειβόμενος προσέφη πόδας ὠκὺς Ἀχιλλεύς·
  611. Αἶαν διογενὲς Τελαμώνιε κοίρανε λαῶν
  612. πάντά τί μοι κατὰ θυμὸν ἐείσαο μυθήσασθαι·
  613. ἀλλά μοι οἰδάνεται κραδίη χόλῳ ὁππότε κείνων
  614. μνήσομαι ὥς μʼ ἀσύφηλον ἐν Ἀργείοισιν ἔρεξεν
  615. Ἀτρεΐδης ὡς εἴ τινʼ ἀτίμητον μετανάστην.
  616. ἀλλʼ ὑμεῖς ἔρχεσθε καὶ ἀγγελίην ἀπόφασθε·
  617. οὐ γὰρ πρὶν πολέμοιο μεδήσομαι αἱματόεντος
  618. πρίν γʼ υἱὸν Πριάμοιο δαΐφρονος Ἕκτορα δῖον
  619. Μυρμιδόνων ἐπί τε κλισίας καὶ νῆας ἱκέσθαι
  620. κτείνοντʼ Ἀργείους, κατά τε σμῦξαι πυρὶ νῆας.
  621. ἀμφὶ δέ τοι τῇ ἐμῇ κλισίῃ καὶ νηῒ μελαίνῃ
  622. Ἕκτορα καὶ μεμαῶτα μάχης σχήσεσθαι ὀΐω.
  623. ὣς ἔφαθʼ, οἳ δὲ ἕκαστος ἑλὼν δέπας ἀμφικύπελλον
  624. σπείσαντες παρὰ νῆας ἴσαν πάλιν· ἦρχε δʼ Ὀδυσσεύς.
  625. Πάτροκλος δʼ ἑτάροισιν ἰδὲ δμωῇσι κέλευσε
  626. Φοίνικι στορέσαι πυκινὸν λέχος ὅττι τάχιστα.
  627. αἳ δʼ ἐπιπειθόμεναι στόρεσαν λέχος ὡς ἐκέλευσε
  628. κώεά τε ῥῆγός τε λίνοιό τε λεπτὸν ἄωτον.
  629. ἔνθʼ ὃ γέρων κατέλεκτο καὶ ἠῶ δῖαν ἔμιμνεν.
  630. αὐτὰρ Ἀχιλλεὺς εὗδε μυχῷ κλισίης εὐπήκτου·
  631. τῷ δʼ ἄρα παρκατέλεκτο γυνή, τὴν Λεσβόθεν ἦγε,
  632. Φόρβαντος θυγάτηρ Διομήδη καλλιπάρῃος.
  633. Πάτροκλος δʼ ἑτέρωθεν ἐλέξατο· πὰρ δʼ ἄρα καὶ τῷ
  634. Ἶφις ἐΰζωνος, τήν οἱ πόρε δῖος Ἀχιλλεὺς
  635. Σκῦρον ἑλὼν αἰπεῖαν Ἐνυῆος πτολίεθρον.
  636. οἳ δʼ ὅτε δὴ κλισίῃσιν ἐν Ἀτρεΐδαο γένοντο.
  637. τοὺς μὲν ἄρα χρυσέοισι κυπέλλοις υἷες Ἀχαιῶν
  638. δειδέχατʼ ἄλλοθεν ἄλλος ἀνασταδόν, ἔκ τʼ ἐρέοντο·
  639. πρῶτος δʼ ἐξερέεινεν ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγαμέμνων·
  640. εἴπʼ ἄγε μʼ ὦ πολύαινʼ Ὀδυσεῦ μέγα κῦδος Ἀχαιῶν
  641. ἤ ῥʼ ἐθέλει νήεσσιν ἀλεξέμεναι δήϊον πῦρ,
  642. ἦ ἀπέειπε, χόλος δʼ ἔτʼ ἔχει μεγαλήτορα θυμόν;
  643. τὸν δʼ αὖτε προσέειπε πολύτλας δῖος Ὀδυσσεύς·
  644. Ἀτρεΐδη κύδιστε ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγάμεμνον
  645. κεῖνός γʼ οὐκ ἐθέλει σβέσσαι χόλον, ἀλλʼ ἔτι μᾶλλον
  646. πιμπλάνεται μένεος, σὲ δʼ ἀναίνεται ἠδὲ σὰ δῶρα.
  647. αὐτόν σε φράζεσθαι ἐν Ἀργείοισιν ἄνωγεν
  648. ὅππως κεν νῆάς τε σαῷς καὶ λαὸν Ἀχαιῶν·
  649. αὐτὸς δʼ ἠπείλησεν ἅμʼ ἠοῖ φαινομένηφι
  650. νῆας ἐϋσσέλμους ἅλαδʼ ἑλκέμεν ἀμφιελίσσας.
  651. καὶ δʼ ἂν τοῖς ἄλλοισιν ἔφη παραμυθήσασθαι
  652. οἴκαδʼ ἀποπλείειν, ἐπεὶ οὐκέτι δήετε τέκμωρ
  653. Ἰλίου αἰπεινῆς· μάλα γάρ ἑθεν εὐρύοπα Ζεὺς
  654. χεῖρα ἑὴν ὑπερέσχε, τεθαρσήκασι δὲ λαοί.
  655. ὣς ἔφατʼ· εἰσὶ καὶ οἵδε τάδʼ εἰπέμεν, οἵ μοι ἕποντο,
  656. Αἴας καὶ κήρυκε δύω πεπνυμένω ἄμφω.
  657. Φοῖνιξ δʼ αὖθʼ ὃ γέρων κατελέξατο, ὡς γὰρ ἀνώγει,
  658. ὄφρά οἱ ἐν νήεσσι φίλην ἐς πατρίδʼ ἕπηται
  659. αὔριον, ἢν ἐθέλῃσιν· ἀνάγκῃ δʼ οὔ τί μιν ἄξει.
  660. ὣς ἔφαθʼ, οἳ δʼ ἄρα πάντες ἀκὴν ἐγένοντο σιωπῇ
  661. μῦθον ἀγασσάμενοι· μάλα γὰρ κρατερῶς ἀγόρευσε.
  662. δὴν δʼ ἄνεῳ ἦσαν τετιηότες υἷες Ἀχαιῶν·
  663. ὀψὲ δὲ δὴ μετέειπε βοὴν ἀγαθὸς Διομήδης·
  664. Ἀτρεΐδη κύδιστε ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγάμεμνον
  665. μὴ ὄφελες λίσσεσθαι ἀμύμονα Πηλεΐωνα
  666. μυρία δῶρα διδούς· ὃ δʼ ἀγήνωρ ἐστὶ καὶ ἄλλως·
  667. νῦν αὖ μιν πολὺ μᾶλλον ἀγηνορίῃσιν ἐνῆκας.
  668. ἀλλʼ ἤτοι κεῖνον μὲν ἐάσομεν ἤ κεν ἴῃσιν
  669. ἦ κε μένῃ· τότε δʼ αὖτε μαχήσεται ὁππότε κέν μιν
  670. θυμὸς ἐνὶ στήθεσσιν ἀνώγῃ καὶ θεὸς ὄρσῃ.
  671. ἀλλʼ ἄγεθʼ ὡς ἂν ἐγὼ εἴπω πειθώμεθα πάντες·
  672. νῦν μὲν κοιμήσασθε τεταρπόμενοι φίλον ἦτορ
  673. σίτου καὶ οἴνοιο· τὸ γὰρ μένος ἐστὶ καὶ ἀλκή·
  674. αὐτὰρ ἐπεί κε φανῇ καλὴ ῥοδοδάκτυλος Ἠώς,
  675. καρπαλίμως πρὸ νεῶν ἐχέμεν λαόν τε καὶ ἵππους
  676. ὀτρύνων, καὶ δʼ αὐτὸς ἐνὶ πρώτοισι μάχεσθαι.
  677. ὣς ἔφαθʼ, οἳ δʼ ἄρα πάντες ἐπῄνησαν βασιλῆες
  678. μῦθον ἀγασσάμενοι Διομήδεος ἱπποδάμοιο.
  679. καὶ τότε δὴ σπείσαντες ἔβαν κλισίην δὲ ἕκαστος,
  680. ἔνθα δὲ κοιμήσαντο καὶ ὕπνου δῶρον ἕλοντο.
  1. ἄλλοι μὲν παρὰ νηυσὶν ἀριστῆες Παναχαιῶν
  2. εὗδον παννύχιοι μαλακῷ δεδμημένοι ὕπνῳ·
  3. ἀλλʼ οὐκ Ἀτρεΐδην Ἀγαμέμνονα ποιμένα λαῶν
  4. ὕπνος ἔχε γλυκερὸς πολλὰ φρεσὶν ὁρμαίνοντα.
  5. ὡς δʼ ὅτʼ ἂν ἀστράπτῃ πόσις Ἥρης ἠϋκόμοιο
  6. τεύχων ἢ πολὺν ὄμβρον ἀθέσφατον ἠὲ χάλαζαν
  7. ἢ νιφετόν, ὅτε πέρ τε χιὼν ἐπάλυνεν ἀρούρας,
  8. ἠέ ποθι πτολέμοιο μέγα στόμα πευκεδανοῖο,
  9. ὣς πυκίνʼ ἐν στήθεσσιν ἀνεστενάχιζʼ Ἀγαμέμνων
  10. νειόθεν ἐκ κραδίης, τρομέοντο δέ οἱ φρένες ἐντός.
  11. ἤτοι ὅτʼ ἐς πεδίον τὸ Τρωϊκὸν ἀθρήσειε,
  12. θαύμαζεν πυρὰ πολλὰ τὰ καίετο Ἰλιόθι πρὸ
  13. αὐλῶν συρίγγων τʼ ἐνοπὴν ὅμαδόν τʼ ἀνθρώπων.
  14. αὐτὰρ ὅτʼ ἐς νῆάς τε ἴδοι καὶ λαὸν Ἀχαιῶν,
  15. πολλὰς ἐκ κεφαλῆς προθελύμνους ἕλκετο χαίτας
  16. ὑψόθʼ ἐόντι Διί, μέγα δʼ ἔστενε κυδάλιμον κῆρ.
  17. ἥδε δέ οἱ κατὰ θυμὸν ἀρίστη φαίνετο βουλὴ
  18. Νέστορʼ ἔπι πρῶτον Νηλήϊον ἐλθέμεν ἀνδρῶν,
  19. εἴ τινά οἱ σὺν μῆτιν ἀμύμονα τεκτήναιτο,
  20. ἥ τις ἀλεξίκακος πᾶσιν Δαναοῖσι γένοιτο.
  21. ὀρθωθεὶς δʼ ἔνδυνε περὶ στήθεσσι χιτῶνα,
  22. ποσσὶ δʼ ὑπὸ λιπαροῖσιν ἐδήσατο καλὰ πέδιλα,
  23. ἀμφὶ δʼ ἔπειτα δαφοινὸν ἑέσσατο δέρμα λέοντος
  24. αἴθωνος μεγάλοιο ποδηνεκές, εἵλετο δʼ ἔγχος.
  25. ὣς δʼ αὔτως Μενέλαον ἔχε τρόμος· οὐδὲ γὰρ αὐτῷ
  26. ὕπνος ἐπὶ βλεφάροισιν ἐφίζανε· μή τι πάθοιεν
  27. Ἀργεῖοι, τοὶ δὴ ἕθεν εἵνεκα πουλὺν ἐφʼ ὑγρὴν
  28. ἤλυθον ἐς Τροίην πόλεμον θρασὺν ὁρμαίνοντες.
  29. παρδαλέῃ μὲν πρῶτα μετάφρενον εὐρὺ κάλυψε
  30. ποικίλῃ, αὐτὰρ ἐπὶ στεφάνην κεφαλῆφιν ἀείρας
  31. θήκατο χαλκείην, δόρυ δʼ εἵλετο χειρὶ παχείῃ.
  32. βῆ δʼ ἴμεν ἀνστήσων ὃν ἀδελφεόν, ὃς μέγα πάντων
  33. Ἀργείων ἤνασσε, θεὸς δʼ ὣς τίετο δήμῳ.
  34. τὸν δʼ εὗρʼ ἀμφʼ ὤμοισι τιθήμενον ἔντεα καλὰ
  35. νηῒ πάρα πρύμνῃ· τῷ δʼ ἀσπάσιος γένετʼ ἐλθών.
  36. τὸν πρότερος προσέειπε βοὴν ἀγαθὸς Μενέλαος·
  37. τίφθʼ οὕτως ἠθεῖε κορύσσεαι; ἦ τινʼ ἑταίρων
  38. ὀτρυνέεις Τρώεσσιν ἐπίσκοπον; ἀλλὰ μάλʼ αἰνῶς
  39. δείδω μὴ οὔ τίς τοι ὑπόσχηται τόδε ἔργον
  40. ἄνδρας δυσμενέας σκοπιαζέμεν οἶος ἐπελθὼν
  41. νύκτα διʼ ἀμβροσίην· μάλα τις θρασυκάρδιος ἔσται.
  42. τὸν δʼ ἀπαμειβόμενος προσέφη κρείων Ἀγαμέμνων·
  43. χρεὼ βουλῆς ἐμὲ καὶ σὲ διοτρεφὲς ὦ Μενέλαε
  44. κερδαλέης, ἥ τίς κεν ἐρύσσεται ἠδὲ σαώσει
  45. Ἀργείους καὶ νῆας, ἐπεὶ Διὸς ἐτράπετο φρήν.
  46. Ἑκτορέοις ἄρα μᾶλλον ἐπὶ φρένα θῆχʼ ἱεροῖσιν·
  47. οὐ γάρ πω ἰδόμην, οὐδʼ ἔκλυον αὐδήσαντος
  48. ἄνδρʼ ἕνα τοσσάδε μέρμερʼ ἐπʼ ἤματι μητίσασθαι,
  49. ὅσσʼ Ἕκτωρ ἔρρεξε Διῒ φίλος υἷας Ἀχαιῶν
  50. αὔτως, οὔτε θεᾶς υἱὸς φίλος οὔτε θεοῖο.
  51. ἔργα δʼ ἔρεξʼ ὅσα φημὶ μελησέμεν Ἀργείοισι
  52. δηθά τε καὶ δολιχόν· τόσα γὰρ κακὰ μήσατʼ Ἀχαιούς.
  53. ἀλλʼ ἴθι νῦν Αἴαντα καὶ Ἰδομενῆα κάλεσσον
  54. ῥίμφα θέων παρὰ νῆας· ἐγὼ δʼ ἐπὶ Νέστορα δῖον
  55. εἶμι, καὶ ὀτρυνέω ἀνστήμεναι, αἴ κʼ ἐθέλῃσιν
  56. ἐλθεῖν ἐς φυλάκων ἱερὸν τέλος ἠδʼ ἐπιτεῖλαι.
  57. κείνῳ γάρ κε μάλιστα πιθοίατο· τοῖο γὰρ υἱὸς
  58. σημαίνει φυλάκεσσι καὶ Ἰδομενῆος ὀπάων
  59. Μηριόνης· τοῖσιν γὰρ ἐπετράπομέν γε μάλιστα.
  60. τὸν δʼ ἠμείβετʼ ἔπειτα βοὴν ἀγαθὸς Μενέλαος·
  61. πῶς γάρ μοι μύθῳ ἐπιτέλλεαι ἠδὲ κελεύεις;
  62. αὖθι μένω μετὰ τοῖσι δεδεγμένος εἰς ὅ κεν ἔλθῃς,
  63. ἦε θέω μετὰ σʼ αὖτις, ἐπὴν εὖ τοῖς ἐπιτείλω;
  64. τὸν δʼ αὖτε προσέειπεν ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγαμέμνων,
  65. αὖθι μένειν, μή πως ἀβροτάξομεν ἀλλήλοιιν
  66. ἐρχομένω· πολλαὶ γὰρ ἀνὰ στρατόν εἰσι κέλευθοι.
  67. φθέγγεο δʼ ᾗ κεν ἴῃσθα καὶ ἐγρήγορθαι ἄνωχθι
  68. πατρόθεν ἐκ γενεῆς ὀνομάζων ἄνδρα ἕκαστον
  69. πάντας κυδαίνων· μηδὲ μεγαλίζεο θυμῷ,
  70. ἀλλὰ καὶ αὐτοί περ πονεώμεθα· ὧδέ που ἄμμι
  71. Ζεὺς ἐπὶ γιγνομένοισιν ἵει κακότητα βαρεῖαν.
  72. ὣς εἰπὼν ἀπέπεμπεν ἀδελφεὸν εὖ ἐπιτείλας·
  73. αὐτὰρ ὃ βῆ ῥʼ ἰέναι μετὰ Νέστορα ποιμένα λαῶν·
  74. τὸν δʼ εὗρεν παρά τε κλισίῃ καὶ νηῒ μελαίνῃ
  75. εὐνῇ ἔνι μαλακῇ· παρὰ δʼ ἔντεα ποικίλʼ ἔκειτο
  76. ἀσπὶς καὶ δύο δοῦρε φαεινή τε τρυφάλεια.
  77. πὰρ δὲ ζωστὴρ κεῖτο παναίολος, ᾧ ῥʼ ὁ γεραιὸς
  78. ζώννυθʼ ὅτʼ ἐς πόλεμον φθισήνορα θωρήσσοιτο
  79. λαὸν ἄγων, ἐπεὶ οὐ μὲν ἐπέτρεπε γήραϊ λυγρῷ.
  80. ὀρθωθεὶς δʼ ἄρʼ ἐπʼ ἀγκῶνος κεφαλὴν ἐπαείρας
  81. Ἀτρεΐδην προσέειπε καὶ ἐξερεείνετο μύθῳ·
  82. τίς δʼ οὗτος κατὰ νῆας ἀνὰ στρατὸν ἔρχεαι οἶος
  83. νύκτα διʼ ὀρφναίην, ὅτε θʼ εὕδουσι βροτοὶ ἄλλοι,
  84. ἠέ τινʼ οὐρήων διζήμενος, ἤ τινʼ ἑταίρων;
  85. φθέγγεο, μηδʼ ἀκέων ἐπʼ ἔμʼ ἔρχεο· τίπτε δέ σε χρεώ;
  86. τὸν δʼ ἠμείβετʼ ἔπειτα ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγαμέμνων·
  87. ὦ Νέστορ Νηληϊάδη μέγα κῦδος Ἀχαιῶν
  88. γνώσεαι Ἀτρεΐδην Ἀγαμέμνονα, τὸν περὶ πάντων
  89. Ζεὺς ἐνέηκε πόνοισι διαμπερὲς εἰς ὅ κʼ ἀϋτμὴ
  90. ἐν στήθεσσι μένῃ καί μοι φίλα γούνατʼ ὀρώρῃ.
  91. πλάζομαι ὧδʼ ἐπεὶ οὔ μοι ἐπʼ ὄμμασι νήδυμος ὕπνος
  92. ἱζάνει, ἀλλὰ μέλει πόλεμος καὶ κήδεʼ Ἀχαιῶν.
  93. αἰνῶς γὰρ Δαναῶν περιδείδια, οὐδέ μοι ἦτορ
  94. ἔμπεδον, ἀλλʼ ἀλαλύκτημαι, κραδίη δέ μοι ἔξω
  95. στηθέων ἐκθρῴσκει, τρομέει δʼ ὑπὸ φαίδιμα γυῖα.
  96. ἀλλʼ εἴ τι δραίνεις, ἐπεὶ οὐδὲ σέ γʼ ὕπνος ἱκάνει,
  97. δεῦρʼ ἐς τοὺς φύλακας καταβήομεν, ὄφρα ἴδωμεν
  98. μὴ τοὶ μὲν καμάτῳ ἀδηκότες ἠδὲ καὶ ὕπνῳ
  99. κοιμήσωνται, ἀτὰρ φυλακῆς ἐπὶ πάγχυ λάθωνται.
  100. δυσμενέες δʼ ἄνδρες σχεδὸν εἵαται· οὐδέ τι ἴδμεν
  101. μή πως καὶ διὰ νύκτα μενοινήσωσι μάχεσθαι.
  102. τὸν δʼ ἠμείβετʼ ἔπειτα Γερήνιος ἱππότα Νέστωρ·
  103. Ἀτρεΐδη κύδιστε ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγάμεμνον
  104. οὔ θην Ἕκτορι πάντα νοήματα μητίετα Ζεὺς
  105. ἐκτελέει, ὅσα πού νυν ἐέλπεται· ἀλλά μιν οἴω
  106. κήδεσι μοχθήσειν καὶ πλείοσιν, εἴ κεν Ἀχιλλεὺς
  107. ἐκ χόλου ἀργαλέοιο μεταστρέψῃ φίλον ἦτορ.
  108. σοὶ δὲ μάλʼ ἕψομʼ ἐγώ· ποτὶ δʼ αὖ καὶ ἐγείρομεν ἄλλους
  109. ἠμὲν Τυδεΐδην δουρὶ κλυτὸν ἠδʼ Ὀδυσῆα
  110. ἠδʼ Αἴαντα ταχὺν καὶ Φυλέος ἄλκιμον υἱόν.
  111. ἀλλʼ εἴ τις καὶ τούσδε μετοιχόμενος καλέσειεν
  112. ἀντίθεόν τʼ Αἴαντα καὶ Ἰδομενῆα ἄνακτα·
  113. τῶν γὰρ νῆες ἔασιν ἑκαστάτω, οὐδὲ μάλʼ ἐγγύς.
  114. ἀλλὰ φίλον περ ἐόντα καὶ αἰδοῖον Μενέλαον
  115. νεικέσω, εἴ πέρ μοι νεμεσήσεαι, οὐδʼ ἐπικεύσω
  116. ὡς εὕδει, σοὶ δʼ οἴῳ ἐπέτρεψεν πονέεσθαι.
  117. νῦν ὄφελεν κατὰ πάντας ἀριστῆας πονέεσθαι
  118. λισσόμενος· χρειὼ γὰρ ἱκάνεται οὐκέτʼ ἀνεκτός.
  119. τὸν δʼ αὖτε προσέειπεν ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγαμέμνων·
  120. ὦ γέρον ἄλλοτε μέν σε καὶ αἰτιάασθαι ἄνωγα·
  121. πολλάκι γὰρ μεθιεῖ τε καὶ οὐκ ἐθέλει πονέεσθαι
  122. οὔτʼ ὄκνῳ εἴκων οὔτʼ ἀφραδίῃσι νόοιο,
  123. ἀλλʼ ἐμέ τʼ εἰσορόων καὶ ἐμὴν ποτιδέγμενος ὁρμήν.
  124. νῦν δʼ ἐμέο πρότερος μάλʼ ἐπέγρετο καί μοι ἐπέστη·
  125. τὸν μὲν ἐγὼ προέηκα καλήμεναι οὓς σὺ μεταλλᾷς.
  126. ἀλλʼ ἴομεν· κείνους δὲ κιχησόμεθα πρὸ πυλάων
  127. ἐν φυλάκεσσʼ, ἵνα γάρ σφιν ἐπέφραδον ἠγερέθεσθαι.
  128. τὸν δʼ ἠμείβετʼ ἔπειτα Γερήνιος ἱππότα Νέστωρ·
  129. οὕτως οὔ τίς οἱ νεμεσήσεται οὐδʼ ἀπιθήσει
  130. Ἀργείων, ὅτε κέν τινʼ ἐποτρύνῃ καὶ ἀνώγῃ.
  131. ὣς εἰπὼν ἔνδυνε περὶ στήθεσσι χιτῶνα,
  132. ποσσὶ δʼ ὑπὸ λιπαροῖσιν ἐδήσατο καλὰ πέδιλα,
  133. ἀμφὶ δʼ ἄρα χλαῖναν περονήσατο φοινικόεσσαν
  134. διπλῆν ἐκταδίην, οὔλη δʼ ἐπενήνοθε λάχνη.
  135. εἵλετο δʼ ἄλκιμον ἔγχος ἀκαχμένον ὀξέϊ χαλκῷ,
  136. βῆ δʼ ἰέναι κατὰ νῆας Ἀχαιῶν χαλκοχιτώνων.
  137. πρῶτον ἔπειτʼ Ὀδυσῆα Διὶ μῆτιν ἀτάλαντον
  138. ἐξ ὕπνου ἀνέγειρε Γερήνιος ἱππότα Νέστωρ
  139. φθεγξάμενος· τὸν δʼ αἶψα περὶ φρένας ἤλυθʼ ἰωή,
  140. ἐκ δʼ ἦλθε κλισίης καί σφεας πρὸς μῦθον ἔειπε·
  141. τίφθʼ οὕτω κατὰ νῆας ἀνὰ στρατὸν οἶοι ἀλᾶσθε
  142. νύκτα διʼ ἀμβροσίην, ὅ τι δὴ χρειὼ τόσον ἵκει;
  143. τὸν δʼ ἠμείβετʼ ἔπειτα Γερήνιος ἱππότα Νέστωρ·
  144. διογενὲς Λαερτιάδη πολυμήχανʼ Ὀδυσσεῦ
  145. μὴ νεμέσα· τοῖον γὰρ ἄχος βεβίηκεν Ἀχαιούς.
  146. ἀλλʼ ἕπεʼ, ὄφρα καὶ ἄλλον ἐγείρομεν ὅν τʼ ἐπέοικε
  147. βουλὰς βουλεύειν, ἢ φευγέμεν ἠὲ μάχεσθαι.
  148. ὣς φάθʼ, ὃ δὲ κλισίην δὲ κιὼν πολύμητις Ὀδυσσεὺς
  149. ποικίλον ἀμφʼ ὤμοισι σάκος θέτο, βῆ δὲ μετʼ αὐτούς.
  150. βὰν δʼ ἐπὶ Τυδεΐδην Διομήδεα· τὸν δὲ κίχανον
  151. ἐκτὸς ἀπὸ κλισίης σὺν τεύχεσιν· ἀμφὶ δʼ ἑταῖροι
  152. εὗδον, ὑπὸ κρασὶν δʼ ἔχον ἀσπίδας· ἔγχεα δέ σφιν
  153. ὄρθʼ ἐπὶ σαυρωτῆρος ἐλήλατο, τῆλε δὲ χαλκὸς
  154. λάμφʼ ὥς τε στεροπὴ πατρὸς Διός· αὐτὰρ ὅ γʼ ἥρως
  155. εὗδʼ, ὑπὸ δʼ ἔστρωτο ῥινὸν βοὸς ἀγραύλοιο,
  156. αὐτὰρ ὑπὸ κράτεσφι τάπης τετάνυστο φαεινός.
  157. τὸν παρστὰς ἀνέγειρε Γερήνιος ἱππότα Νέστωρ,
  158. λὰξ ποδὶ κινήσας, ὄτρυνέ τε νείκεσέ τʼ ἄντην·
  159. ἔγρεο Τυδέος υἱέ· τί πάννυχον ὕπνον ἀωτεῖς;
  160. οὐκ ἀΐεις ὡς Τρῶες ἐπὶ θρωσμῷ πεδίοιο
  161. εἵαται ἄγχι νεῶν, ὀλίγος δʼ ἔτι χῶρος ἐρύκει;
  162. ὣς φάθʼ, ὃ δʼ ἐξ ὕπνοιο μάλα κραιπνῶς ἀνόρουσε,
  163. καί μιν φωνήσας ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
  164. σχέτλιός ἐσσι γεραιέ· σὺ μὲν πόνου οὔ ποτε λήγεις.
  165. οὔ νυ καὶ ἄλλοι ἔασι νεώτεροι υἷες Ἀχαιῶν
  166. οἵ κεν ἔπειτα ἕκαστον ἐγείρειαν βασιλήων
  167. πάντῃ ἐποιχόμενοι; σὺ δʼ ἀμήχανός ἐσσι γεραιέ.
  168. τὸν δʼ αὖτε προσέειπε Γερήνιος ἱππότα Νέστωρ·
  169. ναὶ δὴ ταῦτά γε πάντα φίλος κατὰ μοῖραν ἔειπες.
  170. εἰσὶν μέν μοι παῖδες ἀμύμονες, εἰσὶ δὲ λαοὶ
  171. καὶ πολέες, τῶν κέν τις ἐποιχόμενος καλέσειεν·
  172. ἀλλὰ μάλα μεγάλη χρειὼ βεβίηκεν Ἀχαιούς.
  173. νῦν γὰρ δὴ πάντεσσιν ἐπὶ ξυροῦ ἵσταται ἀκμῆς
  174. ἢ μάλα λυγρὸς ὄλεθρος Ἀχαιοῖς ἠὲ βιῶναι.
  175. ἀλλʼ ἴθι νῦν Αἴαντα ταχὺν καὶ Φυλέος υἱὸν
  176. ἄνστησον· σὺ γάρ ἐσσι νεώτερος· εἴ μʼ ἐλεαίρεις.
  177. ὣς φάθʼ, ὃ δʼ ἀμφʼ ὤμοισιν ἑέσσατο δέρμα λέοντος
  178. αἴθωνος μεγάλοιο ποδηνεκές, εἵλετο δʼ ἔγχος.
  179. βῆ δʼ ἰέναι, τοὺς δʼ ἔνθεν ἀναστήσας ἄγεν ἥρως.
  180. οἳ δʼ ὅτε δὴ φυλάκεσσιν ἐν ἀγρομένοισιν ἔμιχθεν,
  181. οὐδὲ μὲν εὕδοντας φυλάκων ἡγήτορας εὗρον,
  182. ἀλλʼ ἐγρηγορτὶ σὺν τεύχεσιν εἵατο πάντες.
  183. ὡς δὲ κύνες περὶ μῆλα δυσωρήσωνται ἐν αὐλῇ
  184. θηρὸς ἀκούσαντες κρατερόφρονος, ὅς τε καθʼ ὕλην
  185. ἔρχηται διʼ ὄρεσφι· πολὺς δʼ ὀρυμαγδὸς ἐπʼ αὐτῷ
  186. ἀνδρῶν ἠδὲ κυνῶν, ἀπό τέ σφισιν ὕπνος ὄλωλεν·
  187. ὣς τῶν νήδυμος ὕπνος ἀπὸ βλεφάροιιν ὀλώλει
  188. νύκτα φυλασσομένοισι κακήν· πεδίον δὲ γὰρ αἰεὶ
  189. τετράφαθʼ, ὁππότʼ ἐπὶ Τρώων ἀΐοιεν ἰόντων.
  190. τοὺς δʼ ὃ γέρων γήθησεν ἰδὼν θάρσυνέ τε μύθῳ
  191. καί σφεας φωνήσας ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
  192. οὕτω νῦν φίλα τέκνα φυλάσσετε· μηδέ τινʼ ὕπνος
  193. αἱρείτω, μὴ χάρμα γενώμεθα δυσμενέεσσιν.
  194. ὣς εἰπὼν τάφροιο διέσσυτο· τοὶ δʼ ἅμʼ ἕποντο
  195. Ἀργείων βασιλῆες ὅσοι κεκλήατο βουλήν.
  196. τοῖς δʼ ἅμα Μηριόνης καὶ Νέστορος ἀγλαὸς υἱὸς
  197. ἤϊσαν· αὐτοὶ γὰρ κάλεον συμμητιάασθαι.
  198. τάφρον δʼ ἐκδιαβάντες ὀρυκτὴν ἑδριόωντο
  199. ἐν καθαρῷ, ὅθι δὴ νεκύων διεφαίνετο χῶρος
  200. πιπτόντων· ὅθεν αὖτις ἀπετράπετʼ ὄβριμος Ἕκτωρ
  201. ὀλλὺς Ἀργείους, ὅτε δὴ περὶ νὺξ ἐκάλυψεν.
  202. ἔνθα καθεζόμενοι ἔπεʼ ἀλλήλοισι πίφαυσκον·
  203. τοῖσι δὲ μύθων ἦρχε Γερήνιος ἱππότα Νέστωρ·
  204. ὦ φίλοι οὐκ ἂν δή τις ἀνὴρ πεπίθοιθʼ ἑῷ αὐτοῦ
  205. θυμῷ τολμήεντι μετὰ Τρῶας μεγαθύμους
  206. ἐλθεῖν, εἴ τινά που δηΐων ἕλοι ἐσχατόωντα,
  207. ἤ τινά που καὶ φῆμιν ἐνὶ Τρώεσσι πύθοιτο,
  208. ἅσσά τε μητιόωσι μετὰ σφίσιν, ἢ μεμάασιν
  209. αὖθι μένειν παρὰ νηυσὶν ἀπόπροθεν, ἦε πόλιν δὲ
  210. ἂψ ἀναχωρήσουσιν, ἐπεὶ δαμάσαντό γʼ Ἀχαιούς.
  211. ταῦτά κε πάντα πύθοιτο, καὶ ἂψ εἰς ἡμέας ἔλθοι
  212. ἀσκηθής· μέγα κέν οἱ ὑπουράνιον κλέος εἴη
  213. πάντας ἐπʼ ἀνθρώπους, καί οἱ δόσις ἔσσεται ἐσθλή·
  214. ὅσσοι γὰρ νήεσσιν ἐπικρατέουσιν ἄριστοι
  215. τῶν πάντων οἱ ἕκαστος ὄϊν δώσουσι μέλαιναν
  216. θῆλυν ὑπόρρηνον· τῇ μὲν κτέρας οὐδὲν ὁμοῖον,
  217. αἰεὶ δʼ ἐν δαίτῃσι καὶ εἰλαπίνῃσι παρέσται.
  218. ὣς ἔφαθʼ, οἳ δʼ ἄρα πάντες ἀκὴν ἐγένοντο σιωπῇ.
  219. τοῖσι δὲ καὶ μετέειπε βοὴν ἀγαθὸς Διομήδης·
  220. Νέστορ ἔμʼ ὀτρύνει κραδίη καὶ θυμὸς ἀγήνωρ
  221. ἀνδρῶν δυσμενέων δῦναι στρατὸν ἐγγὺς ἐόντων
  222. Τρώων· ἀλλʼ εἴ τίς μοι ἀνὴρ ἅμʼ ἕποιτο καὶ ἄλλος
  223. μᾶλλον θαλπωρὴ καὶ θαρσαλεώτερον ἔσται.
  224. σύν τε δύʼ ἐρχομένω καί τε πρὸ ὃ τοῦ ἐνόησεν
  225. ὅππως κέρδος ἔῃ· μοῦνος δʼ εἴ πέρ τε νοήσῃ
  226. ἀλλά τέ οἱ βράσσων τε νόος, λεπτὴ δέ τε μῆτις.
  227. ὣς ἔφαθʼ, οἳ δʼ ἔθελον Διομήδεϊ πολλοὶ ἕπεσθαι.
  228. ἠθελέτην Αἴαντε δύω θεράποντες Ἄρηος,
  229. ἤθελε Μηριόνης, μάλα δʼ ἤθελε Νέστορος υἱός,
  230. ἤθελε δʼ Ἀτρεΐδης δουρικλειτὸς Μενέλαος,
  231. ἤθελε δʼ ὁ τλήμων Ὀδυσεὺς καταδῦναι ὅμιλον
  232. Τρώων· αἰεὶ γάρ οἱ ἐνὶ φρεσὶ θυμὸς ἐτόλμα.
  233. τοῖσι δὲ καὶ μετέειπεν ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγαμέμνων·
  234. Τυδεΐδη Διόμηδες ἐμῷ κεχαρισμένε θυμῷ
  235. τὸν μὲν δὴ ἕταρόν γʼ αἱρήσεαι ὅν κʼ ἐθέλῃσθα,
  236. φαινομένων τὸν ἄριστον, ἐπεὶ μεμάασί γε πολλοί.
  237. μηδὲ σύ γʼ αἰδόμενος σῇσι φρεσὶ τὸν μὲν ἀρείω
  238. καλλείπειν, σὺ δὲ χείρονʼ ὀπάσσεαι αἰδοῖ εἴκων
  239. ἐς γενεὴν ὁρόων, μηδʼ εἰ βασιλεύτερός ἐστιν.
  240. ὣς ἔφατʼ, ἔδεισεν δὲ περὶ ξανθῷ Μενελάῳ.
  241. τοῖς δʼ αὖτις μετέειπε βοὴν ἀγαθὸς Διομήδης·
  242. εἰ μὲν δὴ ἕταρόν γε κελεύετέ μʼ αὐτὸν ἑλέσθαι,
  243. πῶς ἂν ἔπειτʼ Ὀδυσῆος ἐγὼ θείοιο λαθοίμην,
  244. οὗ πέρι μὲν πρόφρων κραδίη καὶ θυμὸς ἀγήνωρ
  245. ἐν πάντεσσι πόνοισι, φιλεῖ δέ ἑ Παλλὰς Ἀθήνη.
  246. τούτου γʼ ἑσπομένοιο καὶ ἐκ πυρὸς αἰθομένοιο
  247. ἄμφω νοστήσαιμεν, ἐπεὶ περίοιδε νοῆσαι.
  248. τὸν δʼ αὖτε προσέειπε πολύτλας δῖος Ὀδυσσεύς·
  249. Τυδεΐδη μήτʼ ἄρ με μάλʼ αἴνεε μήτέ τι νείκει·
  250. εἰδόσι γάρ τοι ταῦτα μετʼ Ἀργείοις ἀγορεύεις.
  251. ἀλλʼ ἴομεν· μάλα γὰρ νὺξ ἄνεται, ἐγγύθι δʼ ἠώς,
  252. ἄστρα δὲ δὴ προβέβηκε, παροίχωκεν δὲ πλέων νὺξ
  253. τῶν δύο μοιράων, τριτάτη δʼ ἔτι μοῖρα λέλειπται.
  254. ὣς εἰπόνθʼ ὅπλοισιν ἔνι δεινοῖσιν ἐδύτην.
  255. Τυδεΐδῃ μὲν δῶκε μενεπτόλεμος Θρασυμήδης
  256. φάσγανον ἄμφηκες· τὸ δʼ ἑὸν παρὰ νηῒ λέλειπτο·
  257. καὶ σάκος· ἀμφὶ δέ οἱ κυνέην κεφαλῆφιν ἔθηκε
  258. ταυρείην, ἄφαλόν τε καὶ ἄλλοφον, ἥ τε καταῖτυξ
  259. κέκληται, ῥύεται δὲ κάρη θαλερῶν αἰζηῶν.
  260. Μηριόνης δʼ Ὀδυσῆϊ δίδου βιὸν ἠδὲ φαρέτρην
  261. καὶ ξίφος, ἀμφὶ δέ οἱ κυνέην κεφαλῆφιν ἔθηκε
  262. ῥινοῦ ποιητήν· πολέσιν δʼ ἔντοσθεν ἱμᾶσιν
  263. ἐντέτατο στερεῶς· ἔκτοσθε δὲ λευκοὶ ὀδόντες
  264. ἀργιόδοντος ὑὸς θαμέες ἔχον ἔνθα καὶ ἔνθα
  265. εὖ καὶ ἐπισταμένως· μέσσῃ δʼ ἐνὶ πῖλος ἀρήρει.
  266. τήν ῥά ποτʼ ἐξ Ἐλεῶνος Ἀμύντορος Ὀρμενίδαο
  267. ἐξέλετʼ Αὐτόλυκος πυκινὸν δόμον ἀντιτορήσας,
  268. Σκάνδειαν δʼ ἄρα δῶκε Κυθηρίῳ Ἀμφιδάμαντι·
  269. Ἀμφιδάμας δὲ Μόλῳ δῶκε ξεινήϊον εἶναι,
  270. αὐτὰρ ὃ Μηριόνῃ δῶκεν ᾧ παιδὶ φορῆναι·
  271. δὴ τότʼ Ὀδυσσῆος πύκασεν κάρη ἀμφιτεθεῖσα.
  272. τὼ δʼ ἐπεὶ οὖν ὅπλοισιν ἔνι δεινοῖσιν ἐδύτην,
  273. βάν ῥʼ ἰέναι, λιπέτην δὲ κατʼ αὐτόθι πάντας ἀρίστους.
  274. τοῖσι δὲ δεξιὸν ἧκεν ἐρῳδιὸν ἐγγὺς ὁδοῖο
  275. Παλλὰς Ἀθηναίη· τοὶ δʼ οὐκ ἴδον ὀφθαλμοῖσι
  276. νύκτα διʼ ὀρφναίην, ἀλλὰ κλάγξαντος ἄκουσαν.
  277. χαῖρε δὲ τῷ ὄρνιθʼ Ὀδυσεύς, ἠρᾶτο δʼ Ἀθήνῃ·
  278. κλῦθί μευ αἰγιόχοιο Διὸς τέκος, ἥ τέ μοι αἰεὶ
  279. ἐν πάντεσσι πόνοισι παρίστασαι, οὐδέ σε λήθω
  280. κινύμενος· νῦν αὖτε μάλιστά με φῖλαι Ἀθήνη,
  281. δὸς δὲ πάλιν ἐπὶ νῆας ἐϋκλεῖας ἀφικέσθαι
  282. ῥέξαντας μέγα ἔργον, ὅ κε Τρώεσσι μελήσῃ.
  283. δεύτερος αὖτʼ ἠρᾶτο βοὴν ἀγαθὸς Διομήδης·
  284. κέκλυθι νῦν καὶ ἐμεῖο Διὸς τέκος Ἀτρυτώνη·
  285. σπεῖό μοι ὡς ὅτε πατρὶ ἅμʼ ἕσπεο Τυδέϊ δίῳ
  286. ἐς Θήβας, ὅτε τε πρὸ Ἀχαιῶν ἄγγελος ᾔει.
  287. τοὺς δʼ ἄρʼ ἐπʼ Ἀσωπῷ λίπε χαλκοχίτωνας Ἀχαιούς,
  288. αὐτὰρ ὃ μειλίχιον μῦθον φέρε Καδμείοισι
  289. κεῖσʼ· ἀτὰρ ἂψ ἀπιὼν μάλα μέρμερα μήσατο ἔργα
  290. σὺν σοὶ δῖα θεά, ὅτε οἱ πρόφρασσα παρέστης.
  291. ὣς νῦν μοι ἐθέλουσα παρίσταο καί με φύλασσε.
  292. σοὶ δʼ αὖ ἐγὼ ῥέξω βοῦν ἦνιν εὐρυμέτωπον
  293. ἀδμήτην, ἣν οὔ πω ὑπὸ ζυγὸν ἤγαγεν ἀνήρ·
  294. τήν τοι ἐγὼ ῥέξω χρυσὸν κέρασιν περιχεύας.
  295. ὣς ἔφαν εὐχόμενοι, τῶν δʼ ἔκλυε Παλλὰς Ἀθήνη.
  296. οἳ δʼ ἐπεὶ ἠρήσαντο Διὸς κούρῃ μεγάλοιο,
  297. βάν ῥʼ ἴμεν ὥς τε λέοντε δύω διὰ νύκτα μέλαιναν
  298. ἂμ φόνον, ἂν νέκυας, διά τʼ ἔντεα καὶ μέλαν αἷμα.
  299. οὐδὲ μὲν οὐδὲ Τρῶας ἀγήνορας εἴασεν Ἕκτωρ
  300. εὕδειν, ἀλλʼ ἄμυδις κικλήσκετο πάντας ἀρίστους,
  301. ὅσσοι ἔσαν Τρώων ἡγήτορες ἠδὲ μέδοντες·
  302. τοὺς ὅ γε συγκαλέσας πυκινὴν ἀρτύνετο βουλήν·
  303. τίς κέν μοι τόδε ἔργον ὑποσχόμενος τελέσειε
  304. δώρῳ ἔπι μεγάλῳ; μισθὸς δέ οἱ ἄρκιος ἔσται.
  305. δώσω γὰρ δίφρόν τε δύω τʼ ἐριαύχενας ἵππους
  306. οἵ κεν ἄριστοι ἔωσι θοῇς ἐπὶ νηυσὶν Ἀχαιῶν
  307. ὅς τίς κε τλαίη, οἷ τʼ αὐτῷ κῦδος ἄροιτο,
  308. νηῶν ὠκυπόρων σχεδὸν ἐλθέμεν, ἔκ τε πυθέσθαι
  309. ἠέ φυλάσσονται νῆες θοαὶ ὡς τὸ πάρος περ,
  310. ἦ ἤδη χείρεσσιν ὑφʼ ἡμετέρῃσι δαμέντες
  311. φύξιν βουλεύουσι μετὰ σφίσιν, οὐδʼ ἐθέλουσι
  312. νύκτα φυλασσέμεναι, καμάτῳ ἀδηκότες αἰνῷ.
  313. ὣς ἔφαθʼ, οἳ δʼ ἄρα πάντες ἀκὴν ἐγένοντο σιωπῇ.
  314. ἦν δέ τις ἐν Τρώεσσι Δόλων Εὐμήδεος υἱὸς
  315. κήρυκος θείοιο πολύχρυσος πολύχαλκος,
  316. ὃς δή τοι εἶδος μὲν ἔην κακός, ἀλλὰ ποδώκης·
  317. αὐτὰρ ὃ μοῦνος ἔην μετὰ πέντε κασιγνήτῃσιν.
  318. ὅς ῥα τότε Τρωσίν τε καὶ Ἕκτορι μῦθον ἔειπεν·
  319. Ἕκτορ ἔμʼ ὀτρύνει κραδίη καὶ θυμὸς ἀγήνωρ
  320. νηῶν ὠκυπόρων σχεδὸν ἐλθέμεν ἔκ τε πυθέσθαι.
  321. ἀλλʼ ἄγε μοι τὸ σκῆπτρον ἀνάσχεο, καί μοι ὄμοσσον
  322. ἦ μὲν τοὺς ἵππους τε καὶ ἅρματα ποικίλα χαλκῷ
  323. δωσέμεν, οἳ φορέουσιν ἀμύμονα Πηλεΐωνα,
  324. σοὶ δʼ ἐγὼ οὐχ ἅλιος σκοπὸς ἔσσομαι οὐδʼ ἀπὸ δόξης·
  325. τόφρα γὰρ ἐς στρατὸν εἶμι διαμπερὲς ὄφρʼ ἂν ἵκωμαι
  326. νῆʼ Ἀγαμεμνονέην, ὅθι που μέλλουσιν ἄριστοι
  327. βουλὰς βουλεύειν ἢ φευγέμεν ἠὲ μάχεσθαι.
  328. ὣς φάθʼ, ὃ δʼ ἐν χερσὶ σκῆπτρον λάβε καί οἱ ὄμοσσεν·
  329. ἴστω νῦν Ζεὺς αὐτὸς ἐρίγδουπος πόσις Ἥρης
  330. μὴ μὲν τοῖς ἵπποισιν ἀνὴρ ἐποχήσεται ἄλλος
  331. Τρώων, ἀλλά σέ φημι διαμπερὲς ἀγλαϊεῖσθαι.
  332. ὣς φάτο καί ῥʼ ἐπίορκον ἐπώμοσε, τὸν δʼ ὀρόθυνεν·
  333. αὐτίκα δʼ ἀμφʼ ὤμοισιν ἐβάλλετο καμπύλα τόξα,
  334. ἕσσατο δʼ ἔκτοσθεν ῥινὸν πολιοῖο λύκοιο,
  335. κρατὶ δʼ ἐπὶ κτιδέην κυνέην, ἕλε δʼ ὀξὺν ἄκοντα,
  336. βῆ δʼ ἰέναι προτὶ νῆας ἀπὸ στρατοῦ· οὐδʼ ἄρʼ ἔμελλεν
  337. ἐλθὼν ἐκ νηῶν ἂψ Ἕκτορι μῦθον ἀποίσειν.
  338. ἀλλʼ ὅτε δή ῥʼ ἵππων τε καὶ ἀνδρῶν κάλλιφʼ ὅμιλον,
  339. βῆ ῥʼ ἀνʼ ὁδὸν μεμαώς· τὸν δὲ φράσατο προσιόντα
  340. διογενὴς Ὀδυσεύς, Διομήδεα δὲ προσέειπεν·
  341. οὗτός τις Διόμηδες ἀπὸ στρατοῦ ἔρχεται ἀνήρ,
  342. οὐκ οἶδʼ ἢ νήεσσιν ἐπίσκοπος ἡμετέρῃσιν,
  343. ἦ τινα συλήσων νεκύων κατατεθνηώτων.
  344. ἀλλʼ ἐῶμέν μιν πρῶτα παρεξελθεῖν πεδίοιο
  345. τυτθόν· ἔπειτα δέ κʼ αὐτὸν ἐπαΐξαντες ἕλοιμεν
  346. καρπαλίμως· εἰ δʼ ἄμμε παραφθαίησι πόδεσσιν,
  347. αἰεί μιν ἐπὶ νῆας ἀπὸ στρατόφι προτιειλεῖν
  348. ἔγχει ἐπαΐσσων, μή πως προτὶ ἄστυ ἀλύξῃ.
  349. ὣς ἄρα φωνήσαντε παρὲξ ὁδοῦ ἐν νεκύεσσι
  350. κλινθήτην· ὃ δʼ ἄρʼ ὦκα παρέδραμεν ἀφραδίῃσιν.
  351. ἀλλʼ ὅτε δή ῥʼ ἀπέην ὅσσόν τʼ ἐπὶ οὖρα πέλονται
  352. ἡμιόνων· αἱ γάρ τε βοῶν προφερέστεραί εἰσιν
  353. ἑλκέμεναι νειοῖο βαθείης πηκτὸν ἄροτρον·
  354. τὼ μὲν ἐπεδραμέτην, ὃ δʼ ἄρʼ ἔστη δοῦπον ἀκούσας.
  355. ἔλπετο γὰρ κατὰ θυμὸν ἀποστρέψοντας ἑταίρους
  356. ἐκ Τρώων ἰέναι πάλιν Ἕκτορος ὀτρύναντος.
  357. ἀλλʼ ὅτε δή ῥʼ ἄπεσαν δουρηνεκὲς ἢ καὶ ἔλασσον,
  358. γνῶ ῥʼ ἄνδρας δηΐους, λαιψηρὰ δὲ γούνατʼ ἐνώμα
  359. φευγέμεναι· τοὶ δʼ αἶψα διώκειν ὁρμήθησαν.
  360. ὡς δʼ ὅτε καρχαρόδοντε δύω κύνε εἰδότε θήρης
  361. ἢ κεμάδʼ ἠὲ λαγωὸν ἐπείγετον ἐμμενὲς αἰεὶ
  362. χῶρον ἀνʼ ὑλήενθʼ, ὃ δέ τε προθέῃσι μεμηκώς,
  363. ὣς τὸν Τυδεΐδης ἠδʼ ὃ πτολίπορθος Ὀδυσσεὺς
  364. λαοῦ ἀποτμήξαντε διώκετον ἐμμενὲς αἰεί.
  365. ἀλλʼ ὅτε δὴ τάχʼ ἔμελλε μιγήσεσθαι φυλάκεσσι
  366. φεύγων ἐς νῆας, τότε δὴ μένος ἔμβαλʼ Ἀθήνη
  367. Τυδεΐδῃ, ἵνα μή τις Ἀχαιῶν χαλκοχιτώνων
  368. φθαίη ἐπευξάμενος βαλέειν, ὃ δὲ δεύτερος ἔλθοι.
  369. δουρὶ δʼ ἐπαΐσσων προσέφη κρατερὸς Διομήδης·
  370. ἠὲ μένʼ ἠέ σε δουρὶ κιχήσομαι, οὐδέ σέ φημι
  371. δηρὸν ἐμῆς ἀπὸ χειρὸς ἀλύξειν αἰπὺν ὄλεθρον.
  372. ἦ ῥα καὶ ἔγχος ἀφῆκεν, ἑκὼν δʼ ἡμάρτανε φωτός·
  373. δεξιτερὸν δʼ ὑπὲρ ὦμον ἐΰξου δουρὸς ἀκωκὴ
  374. ἐν γαίῃ ἐπάγη· ὃ δʼ ἄρʼ ἔστη τάρβησέν τε
  375. βαμβαίνων· ἄραβος δὲ διὰ στόμα γίγνετʼ ὀδόντων·
  376. χλωρὸς ὑπαὶ δείους· τὼ δʼ ἀσθμαίνοντε κιχήτην,
  377. χειρῶν δʼ ἁψάσθην· ὃ δὲ δακρύσας ἔπος ηὔδα·
  378. ζωγρεῖτʼ, αὐτὰρ ἐγὼν ἐμὲ λύσομαι· ἔστι γὰρ ἔνδον
  379. χαλκός τε χρυσός τε πολύκμητός τε σίδηρος,
  380. τῶν κʼ ὔμμιν χαρίσαιτο πατὴρ ἀπερείσιʼ ἄποινα
  381. εἴ κεν ἐμὲ ζωὸν πεπύθοιτʼ ἐπὶ νηυσὶν Ἀχαιῶν.
  382. τὸν δʼ ἀπαμειβόμενος προσέφη πολύμητις Ὀδυσσεύς·
  383. θάρσει, μηδέ τί τοι θάνατος καταθύμιος ἔστω.
  384. ἀλλʼ ἄγε μοι τόδε εἰπὲ καὶ ἀτρεκέως κατάλεξον·
  385. πῇ δὴ οὕτως ἐπὶ νῆας ἀπὸ στρατοῦ ἔρχεαι οἶος
  386. νύκτα διʼ ὀρφναίην, ὅτε θʼ εὕδουσι βροτοὶ ἄλλοι;
  387. ἤ τινα συλήσων νεκύων κατατεθνηώτων;
  388. ἦ σʼ Ἕκτωρ προέηκε διασκοπιᾶσθαι ἕκαστα
  389. νῆας ἔπι γλαφυράς; ἦ σʼ αὐτὸν θυμὸς ἀνῆκε;
  390. τὸν δʼ ἠμείβετʼ ἔπειτα Δόλων, ὑπὸ δʼ ἔτρεμε γυῖα·
  391. πολλῇσίν μʼ ἄτῃσι παρὲκ νόον ἤγαγεν Ἕκτωρ,
  392. ὅς μοι Πηλεΐωνος ἀγαυοῦ μώνυχας ἵππους
  393. δωσέμεναι κατένευσε καὶ ἅρματα ποικίλα χαλκῷ,
  394. ἠνώγει δέ μʼ ἰόντα θοὴν διὰ νύκτα μέλαιναν
  395. ἀνδρῶν δυσμενέων σχεδὸν ἐλθέμεν, ἔκ τε πυθέσθαι
  396. ἠὲ φυλάσσονται νῆες θοαὶ ὡς τὸ πάρος περ,
  397. ἦ ἤδη χείρεσσιν ὑφʼ ἡμετέρῃσι δαμέντες
  398. φύξιν βουλεύουσι μετὰ σφίσιν, οὐδʼ ἐθέλουσι
  399. νύκτα φυλασσέμεναι, καμάτῳ ἀδηκότες αἰνῷ.
  400. τὸν δʼ ἐπιμειδήσας προσέφη πολύμητις Ὀδυσσεύς·
  401. ἦ ῥά νύ τοι μεγάλων δώρων ἐπεμαίετο θυμὸς
  402. ἵππων Αἰακίδαο δαΐφρονος· οἳ δʼ ἀλεγεινοὶ
  403. ἀνδράσι γε θνητοῖσι δαμήμεναι ἠδʼ ὀχέεσθαι
  404. ἄλλῳ γʼ ἢ Ἀχιλῆϊ, τὸν ἀθανάτη τέκε μήτηρ.
  405. ἀλλʼ ἄγε μοι τόδε εἰπὲ καὶ ἀτρεκέως κατάλεξον·
  406. ποῦ νῦν δεῦρο κιὼν λίπες Ἕκτορα ποιμένα λαῶν;
  407. ποῦ δέ οἱ ἔντεα κεῖται ἀρήϊα, ποῦ δέ οἱ ἵπποι;
  408. πῶς δαὶ τῶν ἄλλων Τρώων φυλακαί τε καὶ εὐναί;
  409. ἅσσά τε μητιόωσι μετὰ σφίσιν, ἢ μεμάασιν
  410. αὖθι μένειν παρὰ νηυσὶν ἀπόπροθεν, ἦε πόλιν δὲ
  411. ἂψ ἀναχωρήσουσιν, ἐπεὶ δαμάσαντό γʼ Ἀχαιούς.
  412. τὸν δʼ αὖτε προσέειπε Δόλων Εὐμήδεος υἱός·
  413. τοὶ γὰρ ἐγώ τοι ταῦτα μάλʼ ἀτρεκέως καταλέξω.
  414. Ἕκτωρ μὲν μετὰ τοῖσιν, ὅσοι βουληφόροι εἰσί,
  415. βουλὰς βουλεύει θείου παρὰ σήματι Ἴλου
  416. νόσφιν ἀπὸ φλοίσβου· φυλακὰς δʼ ἃς εἴρεαι ἥρως
  417. οὔ τις κεκριμένη ῥύεται στρατὸν οὐδὲ φυλάσσει.
  418. ὅσσαι μὲν Τρώων πυρὸς ἐσχάραι, οἷσιν ἀνάγκη
  419. οἷ δʼ ἐγρηγόρθασι φυλασσέμεναί τε κέλονται
  420. ἀλλήλοις· ἀτὰρ αὖτε πολύκλητοι ἐπίκουροι
  421. εὕδουσι· Τρωσὶν γὰρ ἐπιτραπέουσι φυλάσσειν·
  422. οὐ γάρ σφιν παῖδες σχεδὸν εἵαται οὐδὲ γυναῖκες.
  423. τὸν δʼ ἀπαμειβόμενος προσέφη πολύμητις Ὀδυσσεύς·
  424. πῶς γὰρ νῦν Τρώεσσι μεμιγμένοι ἱπποδάμοισιν
  425. εὕδουσʼ ἦ ἀπάνευθε; δίειπέ μοι ὄφρα δαείω.
  426. τὸν δʼ ἠμείβετʼ ἔπειτα Δόλων Εὐμήδεος υἱός·
  427. τοὶ γὰρ ἐγὼ καὶ ταῦτα μάλʼ ἀτρεκέως καταλέξω.
  428. πρὸς μὲν ἁλὸς Κᾶρες καὶ Παίονες ἀγκυλότοξοι
  429. καὶ Λέλεγες καὶ Καύκωνες δῖοί τε Πελασγοί,
  430. πρὸς Θύμβρης δʼ ἔλαχον Λύκιοι Μυσοί τʼ ἀγέρωχοι
  431. καὶ Φρύγες ἱππόμαχοι καὶ Μῄονες ἱπποκορυσταί.
  432. ἀλλὰ τί ἢ ἐμὲ ταῦτα διεξερέεσθε ἕκαστα;
  433. εἰ γὰρ δὴ μέματον Τρώων καταδῦναι ὅμιλον
  434. Θρήϊκες οἷδʼ ἀπάνευθε νεήλυδες ἔσχατοι ἄλλων·
  435. ἐν δέ σφιν Ῥῆσος βασιλεὺς πάϊς Ἠϊονῆος.
  436. τοῦ δὴ καλλίστους ἵππους ἴδον ἠδὲ μεγίστους·
  437. λευκότεροι χιόνος, θείειν δʼ ἀνέμοισιν ὁμοῖοι·
  438. ἅρμα δέ οἱ χρυσῷ τε καὶ ἀργύρῳ εὖ ἤσκηται·
  439. τεύχεα δὲ χρύσεια πελώρια θαῦμα ἰδέσθαι
  440. ἤλυθʼ ἔχων· τὰ μὲν οὔ τι καταθνητοῖσιν ἔοικεν
  441. ἄνδρεσσιν φορέειν, ἀλλʼ ἀθανάτοισι θεοῖσιν.
  442. ἀλλʼ ἐμὲ μὲν νῦν νηυσὶ πελάσσετον ὠκυπόροισιν,
  443. ἠέ με δήσαντες λίπετʼ αὐτόθι νηλέϊ δεσμῷ,
  444. ὄφρά κεν ἔλθητον καὶ πειρηθῆτον ἐμεῖο
  445. ἠὲ κατʼ αἶσαν ἔειπον ἐν ὑμῖν, ἦε καὶ οὐκί.
  446. τὸν δʼ ἄρʼ ὑπόδρα ἰδὼν προσέφη κρατερὸς Διομήδης·
  447. μὴ δή μοι φύξίν γε Δόλων ἐμβάλλεο θυμῷ·
  448. ἐσθλά περ ἀγγείλας, ἐπεὶ ἵκεο χεῖρας ἐς ἁμάς.
  449. εἰ μὲν γάρ κέ σε νῦν ἀπολύσομεν ἠὲ μεθῶμεν,
  450. ἦ τε καὶ ὕστερον εἶσθα θοὰς ἐπὶ νῆας Ἀχαιῶν
  451. ἠὲ διοπτεύσων ἢ ἐναντίβιον πολεμίξων·
  452. εἰ δέ κʼ ἐμῇς ὑπὸ χερσὶ δαμεὶς ἀπὸ θυμὸν ὀλέσσῃς,
  453. οὐκέτʼ ἔπειτα σὺ πῆμά ποτʼ ἔσσεαι Ἀργείοισιν.
  454. ἦ, καὶ ὃ μέν μιν ἔμελλε γενείου χειρὶ παχείῃ
  455. ἁψάμενος λίσσεσθαι, ὃ δʼ αὐχένα μέσσον ἔλασσε
  456. φασγάνῳ ἀΐξας, ἀπὸ δʼ ἄμφω κέρσε τένοντε·
  457. φθεγγομένου δʼ ἄρα τοῦ γε κάρη κονίῃσιν ἐμίχθη.
  458. τοῦ δʼ ἀπὸ μὲν κτιδέην κυνέην κεφαλῆφιν ἕλοντο
  459. καὶ λυκέην καὶ τόξα παλίντονα καὶ δόρυ μακρόν·
  460. καὶ τά γʼ Ἀθηναίῃ ληΐτιδι δῖος Ὀδυσσεὺς
  461. ὑψόσʼ ἀνέσχεθε χειρὶ καὶ εὐχόμενος ἔπος ηὔδα·
  462. χαῖρε θεὰ τοῖσδεσσι· σὲ γὰρ πρώτην ἐν Ὀλύμπῳ
  463. πάντων ἀθανάτων ἐπιδωσόμεθʼ· ἀλλὰ καὶ αὖτις
  464. πέμψον ἐπὶ Θρῃκῶν ἀνδρῶν ἵππους τε καὶ εὐνάς.
  465. ὣς ἄρʼ ἐφώνησεν, καὶ ἀπὸ ἕθεν ὑψόσʼ ἀείρας
  466. θῆκεν ἀνὰ μυρίκην· δέελον δʼ ἐπὶ σῆμά τʼ ἔθηκε
  467. συμμάρψας δόνακας μυρίκης τʼ ἐριθηλέας ὄζους,
  468. μὴ λάθοι αὖτις ἰόντε θοὴν διὰ νύκτα μέλαιναν.
  469. τὼ δὲ βάτην προτέρω διά τʼ ἔντεα καὶ μέλαν αἷμα,
  470. αἶψα δʼ ἐπὶ Θρῃκῶν ἀνδρῶν τέλος ἷξον ἰόντες.
  471. οἳ δʼ εὗδον καμάτῳ ἀδηκότες, ἔντεα δέ σφιν
  472. καλὰ παρʼ αὐτοῖσι χθονὶ κέκλιτο εὖ κατὰ κόσμον
  473. τριστοιχί· παρὰ δέ σφιν ἑκάστῳ δίζυγες ἵπποι.
  474. Ῥῆσος δʼ ἐν μέσῳ εὗδε, παρʼ αὐτῷ δʼ ὠκέες ἵπποι
  475. ἐξ ἐπιδιφριάδος πυμάτης ἱμᾶσι δέδεντο.
  476. τὸν δʼ Ὀδυσεὺς προπάροιθεν ἰδὼν Διομήδεϊ δεῖξεν·
  477. οὗτός τοι Διόμηδες ἀνήρ, οὗτοι δέ τοι ἵπποι,
  478. οὓς νῶϊν πίφαυσκε Δόλων ὃν ἐπέφνομεν ἡμεῖς.
  479. ἀλλʼ ἄγε δὴ πρόφερε κρατερὸν μένος· οὐδέ τί σε χρὴ
  480. ἑστάμεναι μέλεον σὺν τεύχεσιν, ἀλλὰ λύʼ ἵππους·
  481. ἠὲ σύ γʼ ἄνδρας ἔναιρε, μελήσουσιν δʼ ἐμοὶ ἵπποι.
  482. ὣς φάτο, τῷ δʼ ἔμπνευσε μένος γλαυκῶπις Ἀθήνη,
  483. κτεῖνε δʼ ἐπιστροφάδην· τῶν δὲ στόνος ὄρνυτʼ ἀεικὴς
  484. ἄορι θεινομένων, ἐρυθαίνετο δʼ αἵματι γαῖα.
  485. ὡς δὲ λέων μήλοισιν ἀσημάντοισιν ἐπελθὼν
  486. αἴγεσιν ἢ ὀΐεσσι κακὰ φρονέων ἐνορούσῃ,
  487. ὣς μὲν Θρήϊκας ἄνδρας ἐπῴχετο Τυδέος υἱὸς
  488. ὄφρα δυώδεκʼ ἔπεφνεν· ἀτὰρ πολύμητις Ὀδυσσεὺς
  489. ὅν τινα Τυδεΐδης ἄορι πλήξειε παραστὰς
  490. τὸν δʼ Ὀδυσεὺς μετόπισθε λαβὼν ποδὸς ἐξερύσασκε,
  491. τὰ φρονέων κατὰ θυμὸν ὅπως καλλίτριχες ἵπποι
  492. ῥεῖα διέλθοιεν μηδὲ τρομεοίατο θυμῷ
  493. νεκροῖς ἀμβαίνοντες· ἀήθεσσον γὰρ ἔτʼ αὐτῶν.
  494. ἀλλʼ ὅτε δὴ βασιλῆα κιχήσατο Τυδέος υἱός,
  495. τὸν τρισκαιδέκατον μελιηδέα θυμὸν ἀπηύρα
  496. ἀσθμαίνοντα· κακὸν γὰρ ὄναρ κεφαλῆφιν ἐπέστη
  497. τὴν νύκτʼ Οἰνεΐδαο πάϊς διὰ μῆτιν Ἀθήνης.
  498. τόφρα δʼ ἄρʼ ὃ τλήμων Ὀδυσεὺς λύε μώνυχας ἵππους,
  499. σὺν δʼ ἤειρεν ἱμᾶσι καὶ ἐξήλαυνεν ὁμίλου
  500. τόξῳ ἐπιπλήσσων, ἐπεὶ οὐ μάστιγα φαεινὴν
  501. ποικίλου ἐκ δίφροιο νοήσατο χερσὶν ἑλέσθαι·
  502. ῥοίζησεν δʼ ἄρα πιφαύσκων Διομήδεϊ δίῳ.
  503. αὐτὰρ ὃ μερμήριζε μένων ὅ τι κύντατον ἕρδοι,
  504. ἢ ὅ γε δίφρον ἑλών, ὅθι ποικίλα τεύχεʼ ἔκειτο,
  505. ῥυμοῦ ἐξερύοι ἢ ἐκφέροι ὑψόσʼ ἀείρας,
  506. ἦ ἔτι τῶν πλεόνων Θρῃκῶν ἀπὸ θυμὸν ἕλοιτο.
  507. εἷος ὃ ταῦθʼ ὥρμαινε κατὰ φρένα, τόφρα δʼ Ἀθήνη
  508. ἐγγύθεν ἱσταμένη προσέφη Διομήδεα δῖον·
  509. νόστου δὴ μνῆσαι μεγαθύμου Τυδέος υἱὲ
  510. νῆας ἔπι γλαφυράς, μὴ καὶ πεφοβημένος ἔλθῃς,
  511. μή πού τις καὶ Τρῶας ἐγείρῃσιν θεὸς ἄλλος.
  512. ὣς φάθʼ, ὃ δὲ ξυνέηκε θεᾶς ὄπα φωνησάσης,
  513. καρπαλίμως δʼ ἵππων ἐπεβήσετο· κόψε δʼ Ὀδυσσεὺς
  514. τόξῳ· τοὶ δʼ ἐπέτοντο θοὰς ἐπὶ νῆας Ἀχαιῶν.
  515. οὐδʼ ἀλαοσκοπιὴν εἶχʼ ἀργυρότοξος Ἀπόλλων
  516. ὡς ἴδʼ Ἀθηναίην μετὰ Τυδέος υἱὸν ἕπουσαν·
  517. τῇ κοτέων Τρώων κατεδύσετο πουλὺν ὅμιλον,
  518. ὦρσεν δὲ Θρῃκῶν βουληφόρον Ἱπποκόωντα
  519. Ῥήσου ἀνεψιὸν ἐσθλόν· ὃ δʼ ἐξ ὕπνου ἀνορούσας
  520. ὡς ἴδε χῶρον ἐρῆμον, ὅθʼ ἕστασαν ὠκέες ἵπποι,
  521. ἄνδράς τʼ ἀσπαίροντας ἐν ἀργαλέῃσι φονῇσιν,
  522. ᾤμωξέν τʼ ἄρʼ ἔπειτα φίλον τʼ ὀνόμηνεν ἑταῖρον.
  523. Τρώων δὲ κλαγγή τε καὶ ἄσπετος ὦρτο κυδοιμὸς
  524. θυνόντων ἄμυδις· θηεῦντο δὲ μέρμερα ἔργα
  525. ὅσσʼ ἄνδρες ῥέξαντες ἔβαν κοίλας ἐπὶ νῆας.
  526. οἳ δʼ ὅτε δή ῥʼ ἵκανον ὅθι σκοπὸν Ἕκτορος ἔκταν,
  527. ἔνθʼ Ὀδυσεὺς μὲν ἔρυξε Διῒ φίλος ὠκέας ἵππους,
  528. Τυδεΐδης δὲ χαμᾶζε θορὼν ἔναρα βροτόεντα
  529. ἐν χείρεσσʼ Ὀδυσῆϊ τίθει, ἐπεβήσετο δʼ ἵππων·
  530. μάστιξεν δʼ ἵππους, τὼ δʼ οὐκ ἀέκοντε πετέσθην
  531. νῆας ἔπι γλαφυράς· τῇ γὰρ φίλον ἔπλετο θυμῷ.
  532. Νέστωρ δὲ πρῶτος κτύπον ἄϊε φώνησέν τε·
  533. ὦ φίλοι Ἀργείων ἡγήτορες ἠδὲ μέδοντες
  534. ψεύσομαι, ἦ ἔτυμον ἐρέω; κέλεται δέ με θυμός.
  535. ἵππων μʼ ὠκυπόδων ἀμφὶ κτύπος οὔατα βάλλει.
  536. αἲ γὰρ δὴ Ὀδυσεύς τε καὶ ὃ κρατερὸς Διομήδης
  537. ὧδʼ ἄφαρ ἐκ Τρώων ἐλασαίατο μώνυχας ἵππους·
  538. ἀλλʼ αἰνῶς δείδοικα κατὰ φρένα μή τι πάθωσιν
  539. Ἀργείων οἳ ἄριστοι ὑπὸ Τρώων ὀρυμαγδοῦ.
  540. οὔ πω πᾶν εἴρητο ἔπος ὅτʼ ἄρʼ ἤλυθον αὐτοί.
  541. καί ῥʼ οἳ μὲν κατέβησαν ἐπὶ χθόνα, τοὶ δὲ χαρέντες
  542. δεξιῇ ἠσπάζοντο ἔπεσσί τε μειλιχίοισι·
  543. πρῶτος δʼ ἐξερέεινε Γερήνιος ἱππότα Νέστωρ·
  544. εἴπʼ ἄγε μʼ ὦ πολύαινʼ Ὀδυσεῦ μέγα κῦδος Ἀχαιῶν
  545. ὅππως τοῦσδʼ ἵππους λάβετον καταδύντες ὅμιλον
  546. Τρώων, ἦ τίς σφωε πόρεν θεὸς ἀντιβολήσας.
  547. αἰνῶς ἀκτίνεσσιν ἐοικότες ἠελίοιο.
  548. αἰεὶ μὲν Τρώεσσʼ ἐπιμίσγομαι, οὐδέ τί φημι
  549. μιμνάζειν παρὰ νηυσὶ γέρων περ ἐὼν πολεμιστής·
  550. ἀλλʼ οὔ πω τοίους ἵππους ἴδον οὐδὲ νόησα.
  551. ἀλλά τινʼ ὔμμʼ ὀΐω δόμεναι θεὸν ἀντιάσαντα·
  552. ἀμφοτέρω γὰρ σφῶϊ φιλεῖ νεφεληγερέτα Ζεὺς
  553. κούρη τʼ αἰγιόχοιο Διὸς γλαυκῶπις Ἀθήνη.
  554. τὸν δʼ ἀπαμειβόμενος προσέφη πολύμητις Ὀδυσσεύς·
  555. ὦ Νέστορ Νηληϊάδη μέγα κῦδος Ἀχαιῶν
  556. ῥεῖα θεός γʼ ἐθέλων καὶ ἀμείνονας ἠέ περ οἵδε
  557. ἵππους δωρήσαιτʼ, ἐπεὶ ἢ πολὺ φέρτεροί εἰσιν.
  558. ἵπποι δʼ οἵδε γεραιὲ νεήλυδες οὓς ἐρεείνεις
  559. Θρηΐκιοι· τὸν δέ σφιν ἄνακτʼ ἀγαθὸς Διομήδης
  560. ἔκτανε, πὰρ δʼ ἑτάρους δυοκαίδεκα πάντας ἀρίστους.
  561. τὸν τρισκαιδέκατον σκοπὸν εἵλομεν ἐγγύθι νηῶν,
  562. τόν ῥα διοπτῆρα στρατοῦ ἔμμεναι ἡμετέροιο
  563. Ἕκτωρ τε προέηκε καὶ ἄλλοι Τρῶες ἀγαυοί.
  564. ὣς εἰπὼν τάφροιο διήλασε μώνυχας ἵππους
  565. καγχαλόων· ἅμα δʼ ἄλλοι ἴσαν χαίροντες Ἀχαιοί.
  566. οἳ δʼ ὅτε Τυδεΐδεω κλισίην εὔτυκτον ἵκοντο,
  567. ἵππους μὲν κατέδησαν ἐϋτμήτοισιν ἱμᾶσι
  568. φάτνῃ ἐφʼ ἱππείῃ, ὅθι περ Διομήδεος ἵπποι
  569. ἕστασαν ὠκύποδες μελιηδέα πυρὸν ἔδοντες·
  570. νηῒ δʼ ἐνὶ πρυμνῇ ἔναρα βροτόεντα Δόλωνος
  571. θῆκʼ Ὀδυσεύς, ὄφρʼ ἱρὸν ἑτοιμασσαίατʼ Ἀθήνῃ.
  572. αὐτοὶ δʼ ἱδρῶ πολλὸν ἀπενίζοντο θαλάσσῃ
  573. ἐσβάντες κνήμας τε ἰδὲ λόφον ἀμφί τε μηρούς.
  574. αὐτὰρ ἐπεί σφιν κῦμα θαλάσσης ἱδρῶ πολλὸν
  575. νίψεν ἀπὸ χρωτὸς καὶ ἀνέψυχθεν φίλον ἦτορ,
  576. ἔς ῥʼ ἀσαμίνθους βάντες ἐϋξέστας λούσαντο.
  577. τὼ δὲ λοεσσαμένω καὶ ἀλειψαμένω λίπʼ ἐλαίῳ
  578. δείπνῳ ἐφιζανέτην, ἀπὸ δὲ κρητῆρος Ἀθήνῃ
  579. πλείου ἀφυσσόμενοι λεῖβον μελιηδέα οἶνον.
  1. Ἠὼς δʼ ἐκ λεχέων παρʼ ἀγαυοῦ Τιθωνοῖο
  2. ὄρνυθʼ, ἵνʼ ἀθανάτοισι φόως φέροι ἠδὲ βροτοῖσι·
  3. Ζεὺς δʼ Ἔριδα προΐαλλε θοὰς ἐπὶ νῆας Ἀχαιῶν
  4. ἀργαλέην, πολέμοιο τέρας μετὰ χερσὶν ἔχουσαν.
  5. στῆ δʼ ἐπʼ Ὀδυσσῆος μεγακήτεϊ νηῒ μελαίνῃ,
  6. ἥ ῥʼ ἐν μεσσάτῳ ἔσκε γεγωνέμεν ἀμφοτέρωσε,
  7. ἠμὲν ἐπʼ Αἴαντος κλισίας Τελαμωνιάδαο
  8. ἠδʼ ἐπʼ Ἀχιλλῆος, τοί ῥʼ ἔσχατα νῆας ἐΐσας
  9. εἴρυσαν ἠνορέῃ πίσυνοι καὶ κάρτεϊ χειρῶν
  10. ἔνθα στᾶσʼ ἤϋσε θεὰ μέγα τε δεινόν τε
  11. ὄρθιʼ, Ἀχαιοῖσιν δὲ μέγα σθένος ἔμβαλʼ ἑκάστῳ
  12. καρδίῃ ἄληκτον πολεμίζειν ἠδὲ μάχεσθαι.
  13. τοῖσι δʼ ἄφαρ πόλεμος γλυκίων γένετʼ ἠὲ νέεσθαι
  14. ἐν νηυσὶ γλαφυρῇσι φίλην ἐς πατρίδα γαῖαν.
  15. Ἀτρεΐδης δʼ ἐβόησεν ἰδὲ ζώννυσθαι ἄνωγεν
  16. Ἀργείους· ἐν δʼ αὐτὸς ἐδύσετο νώροπα χαλκόν.
  17. κνημῖδας μὲν πρῶτα περὶ κνήμῃσιν ἔθηκε
  18. καλὰς ἀργυρέοισιν ἐπισφυρίοις ἀραρυίας·
  19. δεύτερον αὖ θώρηκα περὶ στήθεσσιν ἔδυνε,
  20. τόν ποτέ οἱ Κινύρης δῶκε ξεινήϊον εἶναι.
  21. πεύθετο γὰρ Κύπρον δὲ μέγα κλέος οὕνεκʼ Ἀχαιοὶ
  22. ἐς Τροίην νήεσσιν ἀναπλεύσεσθαι ἔμελλον·
  23. τοὔνεκά οἱ τὸν δῶκε χαριζόμενος βασιλῆϊ.
  24. τοῦ δʼ ἤτοι δέκα οἶμοι ἔσαν μέλανος κυάνοιο,
  25. δώδεκα δὲ χρυσοῖο καὶ εἴκοσι κασσιτέροιο·
  26. κυάνεοι δὲ δράκοντες ὀρωρέχατο προτὶ δειρὴν
  27. τρεῖς ἑκάτερθʼ ἴρισσιν ἐοικότες, ἅς τε Κρονίων
  28. ἐν νέφεϊ στήριξε, τέρας μερόπων ἀνθρώπων.
  29. ἀμφὶ δʼ ἄρʼ ὤμοισιν βάλετο ξίφος· ἐν δέ οἱ ἧλοι
  30. χρύσειοι πάμφαινον, ἀτὰρ περὶ κουλεὸν ἦεν
  31. ἀργύρεον χρυσέοισιν ἀορτήρεσσιν ἀρηρός.
  32. ἂν δʼ ἕλετʼ ἀμφιβρότην πολυδαίδαλον ἀσπίδα θοῦριν
  33. καλήν, ἣν πέρι μὲν κύκλοι δέκα χάλκεοι ἦσαν,
  34. ἐν δέ οἱ ὀμφαλοὶ ἦσαν ἐείκοσι κασσιτέροιο
  35. λευκοί, ἐν δὲ μέσοισιν ἔην μέλανος κυάνοιο.
  36. τῇ δʼ ἐπὶ μὲν Γοργὼ βλοσυρῶπις ἐστεφάνωτο
  37. δεινὸν δερκομένη, περὶ δὲ Δεῖμός τε Φόβος τε.
  38. τῆς δʼ ἐξ ἀργύρεος τελαμὼν ἦν· αὐτὰρ ἐπʼ αὐτοῦ
  39. κυάνεος ἐλέλικτο δράκων, κεφαλαὶ δέ οἱ ἦσαν
  40. τρεῖς ἀμφιστρεφέες ἑνὸς αὐχένος ἐκπεφυυῖαι.
  41. κρατὶ δʼ ἐπʼ ἀμφίφαλον κυνέην θέτο τετραφάληρον
  42. ἵππουριν· δεινὸν δὲ λόφος καθύπερθεν ἔνευεν.
  43. εἵλετο δʼ ἄλκιμα δοῦρε δύω κεκορυθμένα χαλκῷ
  44. ὀξέα· τῆλε δὲ χαλκὸς ἀπʼ αὐτόφιν οὐρανὸν εἴσω
  45. λάμπʼ· ἐπὶ δʼ ἐγδούπησαν Ἀθηναίη τε καὶ Ἥρη
  46. τιμῶσαι βασιλῆα πολυχρύσοιο Μυκήνης.
  47. ἡνιόχῳ μὲν ἔπειτα ἑῷ ἐπέτελλεν ἕκαστος
  48. ἵππους εὖ κατὰ κόσμον ἐρυκέμεν αὖθʼ ἐπὶ τάφρῳ,
  49. αὐτοὶ δὲ πρυλέες σὺν τεύχεσι θωρηχθέντες
  50. ῥώοντʼ· ἄσβεστος δὲ βοὴ γένετʼ ἠῶθι πρό.
  51. φθὰν δὲ μέγʼ ἱππήων ἐπὶ τάφρῳ κοσμηθέντες,
  52. ἱππῆες δʼ ὀλίγον μετεκίαθον· ἐν δὲ κυδοιμὸν
  53. ὦρσε κακὸν Κρονίδης, κατὰ δʼ ὑψόθεν ἧκεν ἐέρσας
  54. αἵματι μυδαλέας ἐξ αἰθέρος, οὕνεκʼ ἔμελλε
  55. πολλὰς ἰφθίμους κεφαλὰς Ἄϊδι προϊάψειν.
  56. Τρῶες δʼ αὖθʼ ἑτέρωθεν ἐπὶ θρωσμῷ πεδίοιο
  57. Ἕκτορά τʼ ἀμφὶ μέγαν καὶ ἀμύμονα Πουλυδάμαντα
  58. Αἰνείαν θʼ, ὃς Τρωσὶ θεὸς ὣς τίετο δήμῳ,
  59. τρεῖς τʼ Ἀντηνορίδας Πόλυβον καὶ Ἀγήνορα δῖον
  60. ἠΐθεόν τʼ Ἀκάμαντʼ ἐπιείκελον ἀθανάτοισιν.
  61. Ἕκτωρ δʼ ἐν πρώτοισι φέρʼ ἀσπίδα πάντοσʼ ἐΐσην,
  62. οἷος δʼ ἐκ νεφέων ἀναφαίνεται οὔλιος ἀστὴρ
  63. παμφαίνων, τοτὲ δʼ αὖτις ἔδυ νέφεα σκιόεντα,
  64. ὣς Ἕκτωρ ὁτὲ μέν τε μετὰ πρώτοισι φάνεσκεν,
  65. ἄλλοτε δʼ ἐν πυμάτοισι κελεύων· πᾶς δʼ ἄρα χαλκῷ
  66. λάμφʼ ὥς τε στεροπὴ πατρὸς Διὸς αἰγιόχοιο.
  67. οἳ δʼ, ὥς τʼ ἀμητῆρες ἐναντίοι ἀλλήλοισιν
  68. ὄγμον ἐλαύνωσιν ἀνδρὸς μάκαρος κατʼ ἄρουραν
  69. πυρῶν ἢ κριθῶν· τὰ δὲ δράγματα ταρφέα πίπτει·
  70. ὣς Τρῶες καὶ Ἀχαιοὶ ἐπʼ ἀλλήλοισι θορόντες
  71. δῄουν, οὐδʼ ἕτεροι μνώοντʼ ὀλοοῖο φόβοιο.
  72. ἴσας δʼ ὑσμίνη κεφαλὰς ἔχεν, οἳ δὲ λύκοι ὣς
  73. θῦνον· Ἔρις δʼ ἄρʼ ἔχαιρε πολύστονος εἰσορόωσα·
  74. οἴη γάρ ῥα θεῶν παρετύγχανε μαρναμένοισιν,
  75. οἳ δʼ ἄλλοι οὔ σφιν πάρεσαν θεοί, ἀλλὰ ἕκηλοι
  76. σφοῖσιν ἐνὶ μεγάροισι καθήατο, ἧχι ἑκάστῳ
  77. δώματα καλὰ τέτυκτο κατὰ πτύχας Οὐλύμποιο.
  78. πάντες δʼ ᾐτιόωντο κελαινεφέα Κρονίωνα
  79. οὕνεκʼ ἄρα Τρώεσσιν ἐβούλετο κῦδος ὀρέξαι.
  80. τῶν μὲν ἄρʼ οὐκ ἀλέγιζε πατήρ· ὃ δὲ νόσφι λιασθεὶς
  81. τῶν ἄλλων ἀπάνευθε καθέζετο κύδεϊ γαίων
  82. εἰσορόων Τρώων τε πόλιν καὶ νῆας Ἀχαιῶν
  83. χαλκοῦ τε στεροπήν, ὀλλύντάς τʼ ὀλλυμένους τε.
  84. ὄφρα μὲν ἠὼς ἦν καὶ ἀέξετο ἱερὸν ἦμαρ,
  85. τόφρα μάλʼ ἀμφοτέρων βέλεʼ ἥπτετο, πῖπτε δὲ λαός·
  86. ἦμος δὲ δρυτόμος περ ἀνὴρ ὁπλίσσατο δεῖπνον
  87. οὔρεος ἐν βήσσῃσιν, ἐπεί τʼ ἐκορέσσατο χεῖρας
  88. τάμνων δένδρεα μακρά, ἅδος τέ μιν ἵκετο θυμόν,
  89. σίτου τε γλυκεροῖο περὶ φρένας ἵμερος αἱρεῖ,
  90. τῆμος σφῇ ἀρετῇ Δαναοὶ ῥήξαντο φάλαγγας
  91. κεκλόμενοι ἑτάροισι κατὰ στίχας· ἐν δʼ Ἀγαμέμνων
  92. πρῶτος ὄρουσʼ, ἕλε δʼ ἄνδρα Βιάνορα ποιμένα λαῶν
  93. αὐτόν, ἔπειτα δʼ ἑταῖρον Ὀϊλῆα πλήξιππον.
  94. ἤτοι ὅ γʼ ἐξ ἵππων κατεπάλμενος ἀντίος ἔστη·
  95. τὸν δʼ ἰθὺς μεμαῶτα μετώπιον ὀξέϊ δουρὶ
  96. νύξʼ, οὐδὲ στεφάνη δόρυ οἱ σχέθε χαλκοβάρεια,
  97. ἀλλὰ διʼ αὐτῆς ἦλθε καὶ ὀστέου, ἐγκέφαλος δὲ
  98. ἔνδον ἅπας πεπάλακτο· δάμασσε δέ μιν μεμαῶτα.
  99. καὶ τοὺς μὲν λίπεν αὖθι ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγαμέμνων
  100. στήθεσι παμφαίνοντας, ἐπεὶ περίδυσε χιτῶνας·
  101. αὐτὰρ ὃ βῆ Ἶσόν τε καὶ Ἄντιφον ἐξεναρίξων
  102. υἷε δύω Πριάμοιο νόθον καὶ γνήσιον ἄμφω
  103. εἰν ἑνὶ δίφρῳ ἐόντας· ὃ μὲν νόθος ἡνιόχευεν,
  104. Ἄντιφος αὖ παρέβασκε περικλυτός· ὥ ποτʼ Ἀχιλλεὺς
  105. Ἴδης ἐν κνημοῖσι δίδη μόσχοισι λύγοισι,
  106. ποιμαίνοντʼ ἐπʼ ὄεσσι λαβών, καὶ ἔλυσεν ἀποίνων.
  107. δὴ τότε γʼ Ἀτρεΐδης εὐρὺ κρείων Ἀγαμέμνων
  108. τὸν μὲν ὑπὲρ μαζοῖο κατὰ στῆθος βάλε δουρί,
  109. Ἄντιφον αὖ παρὰ οὖς ἔλασε ξίφει, ἐκ δʼ ἔβαλʼ ἵππων.
  110. σπερχόμενος δʼ ἀπὸ τοῖιν ἐσύλα τεύχεα καλὰ
  111. γιγνώσκων· καὶ γάρ σφε πάρος παρὰ νηυσὶ θοῇσιν
  112. εἶδεν, ὅτʼ ἐξ Ἴδης ἄγαγεν πόδας ὠκὺς Ἀχιλλεύς.
  113. ὡς δὲ λέων ἐλάφοιο ταχείης νήπια τέκνα
  114. ῥηϊδίως συνέαξε λαβὼν κρατεροῖσιν ὀδοῦσιν
  115. ἐλθὼν εἰς εὐνήν, ἁπαλόν τέ σφʼ ἦτορ ἀπηύρα·
  116. ἣ δʼ εἴ πέρ τε τύχῃσι μάλα σχεδόν, οὐ δύναταί σφι
  117. χραισμεῖν· αὐτὴν γάρ μιν ὑπὸ τρόμος αἰνὸς ἱκάνει·
  118. καρπαλίμως δʼ ἤϊξε διὰ δρυμὰ πυκνὰ καὶ ὕλην
  119. σπεύδουσʼ ἱδρώουσα κραταιοῦ θηρὸς ὑφʼ ὁρμῆς·
  120. ὣς ἄρα τοῖς οὔ τις δύνατο χραισμῆσαι ὄλεθρον
  121. Τρώων, ἀλλὰ καὶ αὐτοὶ ὑπʼ Ἀργείοισι φέβοντο.
  122. αὐτὰρ ὃ Πείσανδρόν τε καὶ Ἱππόλοχον μενεχάρμην
  123. υἱέας Ἀντιμάχοιο δαΐφρονος, ὅς ῥα μάλιστα
  124. χρυσὸν Ἀλεξάνδροιο δεδεγμένος ἀγλαὰ δῶρα
  125. οὐκ εἴασχʼ Ἑλένην δόμεναι ξανθῷ Μενελάῳ,
  126. τοῦ περ δὴ δύο παῖδε λάβε κρείων Ἀγαμέμνων
  127. εἰν ἑνὶ δίφρῳ ἐόντας, ὁμοῦ δʼ ἔχον ὠκέας ἵππους·
  128. ἐκ γάρ σφεας χειρῶν φύγον ἡνία σιγαλόεντα,
  129. τὼ δὲ κυκηθήτην· ὃ δʼ ἐναντίον ὦρτο λέων ὣς
  130. Ἀτρεΐδης· τὼ δʼ αὖτʼ ἐκ δίφρου γουναζέσθην·
  131. ζώγρει Ἀτρέος υἱέ, σὺ δʼ ἄξια δέξαι ἄποινα·
  132. πολλὰ δʼ ἐν Ἀντιμάχοιο δόμοις κειμήλια κεῖται
  133. χαλκός τε χρυσός τε πολύκμητός τε σίδηρος,
  134. τῶν κέν τοι χαρίσαιτο πατὴρ ἀπερείσιʼ ἄποινα,
  135. εἰ νῶϊ ζωοὺς πεπύθοιτʼ ἐπὶ νηυσὶν Ἀχαιῶν.
  136. ὣς τώ γε κλαίοντε προσαυδήτην βασιλῆα
  137. μειλιχίοις ἐπέεσσιν· ἀμείλικτον δʼ ὄπʼ ἄκουσαν·
  138. εἰ μὲν δὴ Ἀντιμάχοιο δαΐφρονος υἱέες ἐστόν,
  139. ὅς ποτʼ ἐνὶ Τρώων ἀγορῇ Μενέλαον ἄνωγεν
  140. ἀγγελίην ἐλθόντα σὺν ἀντιθέῳ Ὀδυσῆϊ
  141. αὖθι κατακτεῖναι μηδʼ ἐξέμεν ἂψ ἐς Ἀχαιούς,
  142. νῦν μὲν δὴ τοῦ πατρὸς ἀεικέα τίσετε λώβην.
  143. ἦ, καὶ Πείσανδρον μὲν ἀφʼ ἵππων ὦσε χαμᾶζε
  144. δουρὶ βαλὼν πρὸς στῆθος· ὃ δʼ ὕπτιος οὔδει ἐρείσθη.
  145. Ἱππόλοχος δʼ ἀπόρουσε, τὸν αὖ χαμαὶ ἐξενάριξε
  146. χεῖρας ἀπὸ ξίφεϊ τμήξας ἀπό τʼ αὐχένα κόψας,
  147. ὅλμον δʼ ὣς ἔσσευε κυλίνδεσθαι διʼ ὁμίλου.
  148. τοὺς μὲν ἔασʼ· ὃ δʼ ὅθι πλεῖσται κλονέοντο φάλαγγες,
  149. τῇ ῥʼ ἐνόρουσʼ, ἅμα δʼ ἄλλοι ἐϋκνήμιδες Ἀχαιοί.
  150. πεζοὶ μὲν πεζοὺς ὄλεκον φεύγοντας ἀνάγκῃ,
  151. ἱππεῖς δʼ ἱππῆας· ὑπὸ δέ σφισιν ὦρτο κονίη
  152. ἐκ πεδίου, τὴν ὦρσαν ἐρίγδουποι πόδες ἵππων
  153. χαλκῷ δηϊόωντες· ἀτὰρ κρείων Ἀγαμέμνων
  154. αἰὲν ἀποκτείνων ἕπετʼ Ἀργείοισι κελεύων.
  155. ὡς δʼ ὅτε πῦρ ἀΐδηλον ἐν ἀξύλῳ ἐμπέσῃ ὕλῃ,
  156. πάντῃ τʼ εἰλυφόων ἄνεμος φέρει, οἳ δέ τε θάμνοι
  157. πρόρριζοι πίπτουσιν ἐπειγόμενοι πυρὸς ὁρμῇ·
  158. ὣς ἄρʼ ὑπʼ Ἀτρεΐδῃ Ἀγαμέμνονι πῖπτε κάρηνα
  159. Τρώων φευγόντων, πολλοὶ δʼ ἐριαύχενες ἵπποι
  160. κείνʼ ὄχεα κροτάλιζον ἀνὰ πτολέμοιο γεφύρας
  161. ἡνιόχους ποθέοντες ἀμύμονας· οἳ δʼ ἐπὶ γαίῃ
  162. κείατο, γύπεσσιν πολὺ φίλτεροι ἢ ἀλόχοισιν.
  163. Ἕκτορα δʼ ἐκ βελέων ὕπαγε Ζεὺς ἔκ τε κονίης
  164. ἔκ τʼ ἀνδροκτασίης ἔκ θʼ αἵματος ἔκ τε κυδοιμοῦ·
  165. Ἀτρεΐδης δʼ ἕπετο σφεδανὸν Δαναοῖσι κελεύων.
  166. οἳ δὲ παρʼ Ἴλου σῆμα παλαιοῦ Δαρδανίδαο
  167. μέσσον κὰπ πεδίον παρʼ ἐρινεὸν ἐσσεύοντο
  168. ἱέμενοι πόλιος· ὃ δὲ κεκλήγων ἕπετʼ αἰεὶ
  169. Ἀτρεΐδης, λύθρῳ δὲ παλάσσετο χεῖρας ἀάπτους.
  170. ἀλλʼ ὅτε δὴ Σκαιάς τε πύλας καὶ φηγὸν ἵκοντο,
  171. ἔνθʼ ἄρα δὴ ἵσταντο καὶ ἀλλήλους ἀνέμιμνον.
  172. οἳ δʼ ἔτι κὰμ μέσσον πεδίον φοβέοντο βόες ὥς,
  173. ἅς τε λέων ἐφόβησε μολὼν ἐν νυκτὸς ἀμολγῷ
  174. πάσας· τῇ δέ τʼ ἰῇ ἀναφαίνεται αἰπὺς ὄλεθρος·
  175. τῆς δʼ ἐξ αὐχένʼ ἔαξε λαβὼν κρατεροῖσιν ὀδοῦσι
  176. πρῶτον, ἔπειτα δέ θʼ αἷμα καὶ ἔγκατα πάντα λαφύσσει·
  177. ὣς τοὺς Ἀτρεΐδης ἔφεπε κρείων Ἀγαμέμνων
  178. αἰὲν ἀποκτείνων τὸν ὀπίστατον· οἳ δʼ ἐφέβοντο.
  179. πολλοὶ δὲ πρηνεῖς τε καὶ ὕπτιοι ἔκπεσον ἵππων
  180. Ἀτρεΐδεω ὑπὸ χερσί· περὶ πρὸ γὰρ ἔγχεϊ θῦεν.
  181. ἀλλʼ ὅτε δὴ τάχʼ ἔμελλεν ὑπὸ πτόλιν αἰπύ τε τεῖχος
  182. ἵξεσθαι, τότε δή ῥα πατὴρ ἀνδρῶν τε θεῶν τε
  183. Ἴδης ἐν κορυφῇσι καθέζετο πιδηέσσης
  184. οὐρανόθεν καταβάς· ἔχε δʼ ἀστεροπὴν μετὰ χερσίν.
  185. Ἶριν δʼ ὄτρυνε χρυσόπτερον ἀγγελέουσαν·
  186. βάσκʼ ἴθι Ἶρι ταχεῖα, τὸν Ἕκτορι μῦθον ἐνίσπες·
  187. ὄφρʼ ἂν μέν κεν ὁρᾷ Ἀγαμέμνονα ποιμένα λαῶν
  188. θύνοντʼ ἐν προμάχοισιν ἐναίροντα στίχας ἀνδρῶν,
  189. τόφρʼ ἀναχωρείτω, τὸν δʼ ἄλλον λαὸν ἀνώχθω
  190. μάρνασθαι δηΐοισι κατὰ κρατερὴν ὑσμίνην.
  191. αὐτὰρ ἐπεί κʼ ἢ δουρὶ τυπεὶς ἢ βλήμενος ἰῷ
  192. εἰς ἵππους ἅλεται, τότε οἱ κράτος ἐγγυαλίξω
  193. κτείνειν εἰς ὅ κε νῆας ἐϋσσέλμους ἀφίκηται
  194. δύῃ τʼ ἠέλιος καὶ ἐπὶ κνέφας ἱερὸν ἔλθῃ.
  195. ὣς ἔφατʼ, οὐδʼ ἀπίθησε ποδήνεμος ὠκέα Ἶρις,
  196. βῆ δὲ κατʼ Ἰδαίων ὀρέων εἰς Ἴλιον ἱρήν.
  197. εὗρʼ υἱὸν Πριάμοιο δαΐφρονος Ἕκτορα δῖον
  198. ἑσταότʼ ἔν θʼ ἵπποισι καὶ ἅρμασι κολλητοῖσιν·
  199. ἀγχοῦ δʼ ἱσταμένη προσέφη πόδας ὠκέα Ἶρις·
  200. Ἕκτορ υἱὲ Πριάμοιο Διὶ μῆτιν ἀτάλαντε
  201. Ζεύς με πατὴρ προέηκε τεῒν τάδε μυθήσασθαι.
  202. ὄφρʼ ἂν μέν κεν ὁρᾷς Ἀγαμέμνονα ποιμένα λαῶν
  203. θύνοντʼ ἐν προμάχοισιν, ἐναίροντα στίχας ἀνδρῶν,
  204. τόφρʼ ὑπόεικε μάχης, τὸν δʼ ἄλλον λαὸν ἄνωχθι
  205. μάρνασθαι δηΐοισι κατὰ κρατερὴν ὑσμίνην.
  206. αὐτὰρ ἐπεί κʼ ἢ δουρὶ τυπεὶς ἢ βλήμενος ἰῷ
  207. εἰς ἵππους ἅλεται, τότε τοι κράτος ἐγγυαλίξει
  208. κτείνειν, εἰς ὅ κε νῆας ἐϋσσέλμους ἀφίκηαι
  209. δύῃ τʼ ἠέλιος καὶ ἐπὶ κνέφας ἱερὸν ἔλθῃ.
  210. ἣ μὲν ἄρʼ ὣς εἰποῦσʼ ἀπέβη πόδας ὠκέα Ἶρις,
  211. Ἕκτωρ δʼ ἐξ ὀχέων σὺν τεύχεσιν ἆλτο χαμᾶζε,
  212. πάλλων δʼ ὀξέα δοῦρα κατὰ στρατὸν ᾤχετο πάντῃ
  213. ὀτρύνων μαχέσασθαι, ἔγειρε δὲ φύλοπιν αἰνήν.
  214. οἳ δʼ ἐλελίχθησαν καὶ ἐναντίοι ἔσταν Ἀχαιῶν,
  215. Ἀργεῖοι δʼ ἑτέρωθεν ἐκαρτύναντο φάλαγγας.
  216. ἀρτύνθη δὲ μάχη, στὰν δʼ ἀντίοι· ἐν δʼ Ἀγαμέμνων
  217. πρῶτος ὄρουσʼ, ἔθελεν δὲ πολὺ προμάχεσθαι ἁπάντων.
  218. ἔσπετε νῦν μοι Μοῦσαι Ὀλύμπια δώματʼ ἔχουσαι
  219. ὅς τις δὴ πρῶτος Ἀγαμέμνονος ἀντίον ἦλθεν
  220. ἢ αὐτῶν Τρώων ἠὲ κλειτῶν ἐπικούρων.
  221. Ἰφιδάμας Ἀντηνορίδης ἠΰς τε μέγας τε
  222. ὃς τράφη ἐν Θρῄκῃ ἐριβώλακι μητέρι μήλων·
  223. Κισσῆς τόν γʼ ἔθρεψε δόμοις ἔνι τυτθὸν ἐόντα
  224. μητροπάτωρ, ὃς τίκτε Θεανὼ καλλιπάρῃον·
  225. αὐτὰρ ἐπεί ῥʼ ἥβης ἐρικυδέος ἵκετο μέτρον,
  226. αὐτοῦ μιν κατέρυκε, δίδου δʼ ὅ γε θυγατέρα ἥν·
  227. γήμας δʼ ἐκ θαλάμοιο μετὰ κλέος ἵκετʼ Ἀχαιῶν
  228. σὺν δυοκαίδεκα νηυσὶ κορωνίσιν, αἵ οἱ ἕποντο.
  229. τὰς μὲν ἔπειτʼ ἐν Περκώτῃ λίπε νῆας ἐΐσας,
  230. αὐτὰρ ὃ πεζὸς ἐὼν ἐς Ἴλιον εἰληλούθει·
  231. ὅς ῥα τότʼ Ἀτρεΐδεω Ἀγαμέμνονος ἀντίον ἦλθεν.
  232. οἳ δʼ ὅτε δὴ σχεδὸν ἦσαν ἐπʼ ἀλλήλοισιν ἰόντες,
  233. Ἀτρεΐδης μὲν ἅμαρτε, παραὶ δέ οἱ ἐτράπετʼ ἔγχος,
  234. Ἰφιδάμας δὲ κατὰ ζώνην θώρηκος ἔνερθε
  235. νύξʼ, ἐπὶ δʼ αὐτὸς ἔρεισε βαρείῃ χειρὶ πιθήσας·
  236. οὐδʼ ἔτορε ζωστῆρα παναίολον, ἀλλὰ πολὺ πρὶν
  237. ἀργύρῳ ἀντομένη μόλιβος ὣς ἐτράπετʼ αἰχμή.
  238. καὶ τό γε χειρὶ λαβὼν εὐρὺ κρείων Ἀγαμέμνων
  239. ἕλκʼ ἐπὶ οἷ μεμαὼς ὥς τε λίς, ἐκ δʼ ἄρα χειρὸς
  240. σπάσσατο· τὸν δʼ ἄορι πλῆξʼ αὐχένα, λῦσε δὲ γυῖα.
  241. ὣς ὃ μὲν αὖθι πεσὼν κοιμήσατο χάλκεον ὕπνον
  242. οἰκτρὸς ἀπὸ μνηστῆς ἀλόχου, ἀστοῖσιν ἀρήγων,
  243. κουριδίης, ἧς οὔ τι χάριν ἴδε, πολλὰ δʼ ἔδωκε·
  244. πρῶθʼ ἑκατὸν βοῦς δῶκεν, ἔπειτα δὲ χίλιʼ ὑπέστη
  245. αἶγας ὁμοῦ καὶ ὄϊς, τά οἱ ἄσπετα ποιμαίνοντο.
  246. δὴ τότε γʼ Ἀτρεΐδης Ἀγαμέμνων ἐξενάριξε,
  247. βῆ δὲ φέρων ἀνʼ ὅμιλον Ἀχαιῶν τεύχεα καλά.
  248. τὸν δʼ ὡς οὖν ἐνόησε Κόων ἀριδείκετος ἀνδρῶν
  249. πρεσβυγενὴς Ἀντηνορίδης, κρατερόν ῥά ἑ πένθος
  250. ὀφθαλμοὺς ἐκάλυψε κασιγνήτοιο πεσόντος.
  251. στῆ δʼ εὐρὰξ σὺν δουρὶ λαθὼν Ἀγαμέμνονα δῖον,
  252. νύξε δέ μιν κατὰ χεῖρα μέσην ἀγκῶνος ἔνερθε,
  253. ἀντικρὺ δὲ διέσχε φαεινοῦ δουρὸς ἀκωκή.
  254. ῥίγησέν τʼ ἄρʼ ἔπειτα ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγαμέμνων·
  255. ἀλλʼ οὐδʼ ὧς ἀπέληγε μάχης ἠδὲ πτολέμοιο,
  256. ἀλλʼ ἐπόρουσε Κόωνι ἔχων ἀνεμοτρεφὲς ἔγχος.
  257. ἤτοι ὃ Ἰφιδάμαντα κασίγνητον καὶ ὄπατρον
  258. ἕλκε ποδὸς μεμαώς, καὶ ἀΰτει πάντας ἀρίστους·
  259. τὸν δʼ ἕλκοντʼ ἀνʼ ὅμιλον ὑπʼ ἀσπίδος ὀμφαλοέσσης
  260. οὔτησε ξυστῷ χαλκήρεϊ, λῦσε δὲ γυῖα·
  261. τοῖο δʼ ἐπʼ Ἰφιδάμαντι κάρη ἀπέκοψε παραστάς.
  262. ἔνθʼ Ἀντήνορος υἷες ὑπʼ Ἀτρεΐδῃ βασιλῆϊ
  263. πότμον ἀναπλήσαντες ἔδυν δόμον Ἄϊδος εἴσω.
  264. αὐτὰρ ὃ τῶν ἄλλων ἐπεπωλεῖτο στίχας ἀνδρῶν
  265. ἔγχεΐ τʼ ἄορί τε μεγάλοισί τε χερμαδίοισιν,
  266. ὄφρά οἱ αἷμʼ ἔτι θερμὸν ἀνήνοθεν ἐξ ὠτειλῆς.
  267. αὐτὰρ ἐπεὶ τὸ μὲν ἕλκος ἐτέρσετο, παύσατο δʼ αἷμα,
  268. ὀξεῖαι δʼ ὀδύναι δῦνον μένος Ἀτρεΐδαο.
  269. ὡς δʼ ὅτʼ ἂν ὠδίνουσαν ἔχῃ βέλος ὀξὺ γυναῖκα
  270. δριμύ, τό τε προϊεῖσι μογοστόκοι Εἰλείθυιαι
  271. Ἥρης θυγατέρες πικρὰς ὠδῖνας ἔχουσαι,
  272. ὣς ὀξεῖʼ ὀδύναι δῦνον μένος Ἀτρεΐδαο.
  273. ἐς δίφρον δʼ ἀνόρουσε, καὶ ἡνιόχῳ ἐπέτελλε
  274. νηυσὶν ἔπι γλαφυρῇσιν ἐλαυνέμεν· ἤχθετο γὰρ κῆρ.
  275. ἤϋσεν δὲ διαπρύσιον Δαναοῖσι γεγωνώς·
  276. ὦ φίλοι Ἀργείων ἡγήτορες ἠδὲ μέδοντες
  277. ὑμεῖς μὲν νῦν νηυσὶν ἀμύνετε ποντοπόροισι
  278. φύλοπιν ἀργαλέην, ἐπεὶ οὐκ ἐμὲ μητίετα Ζεὺς
  279. εἴασε Τρώεσσι πανημέριον πολεμίζειν.
  280. ὣς ἔφαθʼ, ἡνίοχος δʼ ἵμασεν καλλίτριχας ἵππους
  281. νῆας ἔπι γλαφυράς· τὼ δʼ οὐκ ἀέκοντε πετέσθην·
  282. ἄφρεον δὲ στήθεα, ῥαίνοντο δὲ νέρθε κονίῃ
  283. τειρόμενον βασιλῆα μάχης ἀπάνευθε φέροντες.
  284. Ἕκτωρ δʼ ὡς ἐνόησʼ Ἀγαμέμνονα νόσφι κιόντα
  285. Τρωσί τε καὶ Λυκίοισιν ἐκέκλετο μακρὸν ἀΰσας·
  286. Τρῶες καὶ Λύκιοι καὶ Δάρδανοι ἀγχιμαχηταὶ
  287. ἀνέρες ἔστε φίλοι, μνήσασθε δὲ θούριδος ἀλκῆς.
  288. οἴχετʼ ἀνὴρ ὤριστος, ἐμοὶ δὲ μέγʼ εὖχος ἔδωκε
  289. Ζεὺς Κρονίδης· ἀλλʼ ἰθὺς ἐλαύνετε μώνυχας ἵππους
  290. ἰφθίμων Δαναῶν, ἵνʼ ὑπέρτερον εὖχος ἄρησθε.
  291. ὣς εἰπὼν ὄτρυνε μένος καὶ θυμὸν ἑκάστου.
  292. ὡς δʼ ὅτε πού τις θηρητὴρ κύνας ἀργιόδοντας
  293. σεύῃ ἐπʼ ἀγροτέρῳ συῒ καπρίῳ ἠὲ λέοντι,
  294. ὣς ἐπʼ Ἀχαιοῖσιν σεῦε Τρῶας μεγαθύμους
  295. Ἕκτωρ Πριαμίδης βροτολοιγῷ ἶσος Ἄρηϊ.
  296. αὐτὸς δʼ ἐν πρώτοισι μέγα φρονέων ἐβεβήκει,
  297. ἐν δʼ ἔπεσʼ ὑσμίνῃ ὑπεραέϊ ἶσος ἀέλλῃ,
  298. ἥ τε καθαλλομένη ἰοειδέα πόντον ὀρίνει.
  299. ἔνθα τίνα πρῶτον, τίνα δʼ ὕστατον ἐξενάριξεν
  300. Ἕκτωρ Πριαμίδης, ὅτε οἱ Ζεὺς κῦδος ἔδωκεν;
  301. Ἀσαῖον μὲν πρῶτα καὶ Αὐτόνοον καὶ Ὀπίτην
  302. καὶ Δόλοπα Κλυτίδην καὶ Ὀφέλτιον ἠδʼ Ἀγέλαον
  303. Αἴσυμνόν τʼ Ὦρόν τε καὶ Ἱππόνοον μενεχάρμην.
  304. τοὺς ἄρʼ ὅ γʼ ἡγεμόνας Δαναῶν ἕλεν, αὐτὰρ ἔπειτα
  305. πληθύν, ὡς ὁπότε νέφεα Ζέφυρος στυφελίξῃ
  306. ἀργεστᾶο Νότοιο βαθείῃ λαίλαπι τύπτων·
  307. πολλὸν δὲ τρόφι κῦμα κυλίνδεται, ὑψόσε δʼ ἄχνη
  308. σκίδναται ἐξ ἀνέμοιο πολυπλάγκτοιο ἰωῆς·
  309. ὣς ἄρα πυκνὰ καρήαθʼ ὑφʼ Ἕκτορι δάμνατο λαῶν.
  310. ἔνθά κε λοιγὸς ἔην καὶ ἀμήχανα ἔργα γένοντο,
  311. καί νύ κεν ἐν νήεσσι πέσον φεύγοντες Ἀχαιοί,
  312. εἰ μὴ Τυδεΐδῃ Διομήδεϊ κέκλετʼ Ὀδυσσεύς·
  313. Τυδεΐδη τί παθόντε λελάσμεθα θούριδος ἀλκῆς;
  314. ἀλλʼ ἄγε δεῦρο πέπον, παρʼ ἔμʼ ἵσταο· δὴ γὰρ ἔλεγχος
  315. ἔσσεται εἴ κεν νῆας ἕλῃ κορυθαίολος Ἕκτωρ.
  316. τὸν δʼ ἀπαμειβόμενος προσέφη κρατερὸς Διομήδης·
  317. ἤτοι ἐγὼ μενέω καὶ τλήσομαι· ἀλλὰ μίνυνθα
  318. ἡμέων ἔσσεται ἦδος, ἐπεὶ νεφεληγερέτα Ζεὺς
  319. Τρωσὶν δὴ βόλεται δοῦναι κράτος ἠέ περ ἡμῖν.
  320. ἦ καὶ Θυμβραῖον μὲν ἀφʼ ἵππων ὦσε χαμᾶζε
  321. δουρὶ βαλὼν κατὰ μαζὸν ἀριστερόν· αὐτὰρ Ὀδυσσεὺς
  322. ἀντίθεον θεράποντα Μολίονα τοῖο ἄνακτος.
  323. τοὺς μὲν ἔπειτʼ εἴασαν, ἐπεὶ πολέμου ἀπέπαυσαν·
  324. τὼ δʼ ἀνʼ ὅμιλον ἰόντε κυδοίμεον, ὡς ὅτε κάπρω
  325. ἐν κυσὶ θηρευτῇσι μέγα φρονέοντε πέσητον·
  326. ὣς ὄλεκον Τρῶας πάλιν ὀρμένω· αὐτὰρ Ἀχαιοὶ
  327. ἀσπασίως φεύγοντες ἀνέπνεον Ἕκτορα δῖον.
  328. ἔνθʼ ἑλέτην δίφρόν τε καὶ ἀνέρε δήμου ἀρίστω
  329. υἷε δύω Μέροπος Περκωσίου, ὃς περὶ πάντων
  330. ᾔδεε μαντοσύνας, οὐδὲ οὓς παῖδας ἔασκε
  331. στείχειν ἐς πόλεμον φθισήνορα· τὼ δέ οἱ οὔ τι
  332. πειθέσθην· κῆρες γὰρ ἄγον μέλανος θανάτοιο.
  333. τοὺς μὲν Τυδεΐδης δουρικλειτὸς Διομήδης
  334. θυμοῦ καὶ ψυχῆς κεκαδὼν κλυτὰ τεύχεʼ ἀπηύρα·
  335. Ἱππόδαμον δʼ Ὀδυσεὺς καὶ Ὑπείροχον ἐξενάριξεν.
  336. ἔνθά σφιν κατὰ ἶσα μάχην ἐτάνυσσε Κρονίων
  337. ἐξ Ἴδης καθορῶν· τοὶ δʼ ἀλλήλους ἐνάριζον.
  338. ἤτοι Τυδέος υἱὸς Ἀγάστροφον οὔτασε δουρὶ
  339. Παιονίδην ἥρωα κατʼ ἰσχίον· οὐ δέ οἱ ἵπποι
  340. ἐγγὺς ἔσαν προφυγεῖν, ἀάσατο δὲ μέγα θυμῷ.
  341. τοὺς μὲν γὰρ θεράπων ἀπάνευθʼ ἔχεν, αὐτὰρ ὃ πεζὸς
  342. θῦνε διὰ προμάχων, εἷος φίλον ὤλεσε θυμόν.
  343. Ἕκτωρ δʼ ὀξὺ νόησε κατὰ στίχας, ὦρτο δʼ ἐπʼ αὐτοὺς
  344. κεκλήγων· ἅμα δὲ Τρώων εἵποντο φάλαγγες.
  345. τὸν δὲ ἰδὼν ῥίγησε βοὴν ἀγαθὸς Διομήδης,
  346. αἶψα δʼ Ὀδυσσῆα προσεφώνεεν ἐγγὺς ἐόντα·
  347. νῶϊν δὴ τόδε πῆμα κυλίνδεται ὄβριμος Ἕκτωρ·
  348. ἀλλʼ ἄγε δὴ στέωμεν καὶ ἀλεξώμεσθα μένοντες.
  349. ἦ ῥα, καὶ ἀμπεπαλὼν προΐει δολιχόσκιον ἔγχος
  350. καὶ βάλεν, οὐδʼ ἀφάμαρτε τιτυσκόμενος κεφαλῆφιν,
  351. ἄκρην κὰκ κόρυθα· πλάγχθη δʼ ἀπὸ χαλκόφι χαλκός,
  352. οὐδʼ ἵκετο χρόα καλόν· ἐρύκακε γὰρ τρυφάλεια
  353. τρίπτυχος αὐλῶπις, τήν οἱ πόρε Φοῖβος Ἀπόλλων.
  354. Ἕκτωρ δʼ ὦκʼ ἀπέλεθρον ἀνέδραμε, μίκτο δʼ ὁμίλῳ,
  355. στῆ δὲ γνὺξ ἐριπὼν καὶ ἐρείσατο χειρὶ παχείῃ
  356. γαίης· ἀμφὶ δὲ ὄσσε κελαινὴ νὺξ ἐκάλυψεν.
  357. ὄφρα δὲ Τυδεΐδης μετὰ δούρατος ᾤχετʼ ἐρωὴν
  358. τῆλε διὰ προμάχων, ὅθι οἱ καταείσατο γαίης
  359. τόφρʼ Ἕκτωρ ἔμπνυτο, καὶ ἂψ ἐς δίφρον ὀρούσας
  360. ἐξέλασʼ ἐς πληθύν, καὶ ἀλεύατο κῆρα μέλαιναν.
  361. δουρὶ δʼ ἐπαΐσσων προσέφη κρατερὸς Διομήδης·
  362. ἐξ αὖ νῦν ἔφυγες θάνατον κύον· ἦ τέ τοι ἄγχι
  363. ἦλθε κακόν· νῦν αὖτέ σʼ ἐρύσατο Φοῖβος Ἀπόλλων
  364. ᾧ μέλλεις εὔχεσθαι ἰὼν ἐς δοῦπον ἀκόντων.
  365. ἦ θήν σʼ ἐξανύω γε καὶ ὕστερον ἀντιβολήσας,
  366. εἴ πού τις καὶ ἔμοιγε θεῶν ἐπιτάρροθός ἐστι.
  367. νῦν αὖ τοὺς ἄλλους ἐπιείσομαι, ὅν κε κιχείω.
  368. ἦ, καὶ Παιονίδην δουρὶ κλυτὸν ἐξενάριζεν.
  369. αὐτὰρ Ἀλέξανδρος Ἑλένης πόσις ἠϋκόμοιο
  370. Τυδεΐδῃ ἔπι τόξα τιταίνετο ποιμένι λαῶν,
  371. στήλῃ κεκλιμένος ἀνδροκμήτῳ ἐπὶ τύμβῳ
  372. Ἴλου Δαρδανίδαο, παλαιοῦ δημογέροντος.
  373. ἤτοι ὃ μὲν θώρηκα Ἀγαστρόφου ἰφθίμοιο
  374. αἴνυτʼ ἀπὸ στήθεσφι παναίολον ἀσπίδα τʼ ὤμων
  375. καὶ κόρυθα βριαρήν· ὃ δὲ τόξου πῆχυν ἄνελκε
  376. καὶ βάλεν, οὐδʼ ἄρα μιν ἅλιον βέλος ἔκφυγε χειρός,
  377. ταρσὸν δεξιτεροῖο ποδός· διὰ δʼ ἀμπερὲς ἰὸς
  378. ἐν γαίῃ κατέπηκτο· ὃ δὲ μάλα ἡδὺ γελάσσας
  379. ἐκ λόχου ἀμπήδησε καὶ εὐχόμενος ἔπος ηὔδα·
  380. βέβληαι οὐδʼ ἅλιον βέλος ἔκφυγεν· ὡς ὄφελόν τοι
  381. νείατον ἐς κενεῶνα βαλὼν ἐκ θυμὸν ἑλέσθαι.
  382. οὕτω κεν καὶ Τρῶες ἀνέπνευσαν κακότητος,
  383. οἵ τέ σε πεφρίκασι λέονθʼ ὡς μηκάδες αἶγες.
  384. τὸν δʼ οὐ ταρβήσας προσέφη κρατερὸς Διομήδης·
  385. τοξότα λωβητὴρ κέρᾳ ἀγλαὲ παρθενοπῖπα
  386. εἰ μὲν δὴ ἀντίβιον σὺν τεύχεσι πειρηθείης,
  387. οὐκ ἄν τοι χραίσμῃσι βιὸς καὶ ταρφέες ἰοί·
  388. νῦν δέ μʼ ἐπιγράψας ταρσὸν ποδὸς εὔχεαι αὔτως.
  389. οὐκ ἀλέγω, ὡς εἴ με γυνὴ βάλοι ἢ πάϊς ἄφρων·
  390. κωφὸν γὰρ βέλος ἀνδρὸς ἀνάλκιδος οὐτιδανοῖο.
  391. ἦ τʼ ἄλλως ὑπʼ ἐμεῖο, καὶ εἴ κʼ ὀλίγον περ ἐπαύρῃ,
  392. ὀξὺ βέλος πέλεται, καὶ ἀκήριον αἶψα τίθησι.
  393. τοῦ δὲ γυναικὸς μέν τʼ ἀμφίδρυφοί εἰσι παρειαί,
  394. παῖδες δʼ ὀρφανικοί· ὃ δέ θʼ αἵματι γαῖαν ἐρεύθων
  395. πύθεται, οἰωνοὶ δὲ περὶ πλέες ἠὲ γυναῖκες.
  396. ὣς φάτο, τοῦ δʼ Ὀδυσεὺς δουρικλυτὸς ἐγγύθεν ἐλθὼν
  397. ἔστη πρόσθʼ· ὃ δʼ ὄπισθε καθεζόμενος βέλος ὠκὺ
  398. ἐκ ποδὸς ἕλκʼ, ὀδύνη δὲ διὰ χροὸς ἦλθʼ ἀλεγεινή.
  399. ἐς δίφρον δʼ ἀνόρουσε, καὶ ἡνιόχῳ ἐπέτελλε
  400. νηυσὶν ἔπι γλαφυρῇσιν ἐλαυνέμεν· ἤχθετο γὰρ κῆρ.
  401. οἰώθη δʼ Ὀδυσεὺς δουρὶ κλυτός, οὐδέ τις αὐτῷ
  402. Ἀργείων παρέμεινεν, ἐπεὶ φόβος ἔλλαβε πάντας·
  403. ὀχθήσας δʼ ἄρα εἶπε πρὸς ὃν μεγαλήτορα θυμόν·
  404. ὤ μοι ἐγὼ τί πάθω; μέγα μὲν κακὸν αἴ κε φέβωμαι
  405. πληθὺν ταρβήσας· τὸ δὲ ῥίγιον αἴ κεν ἁλώω
  406. μοῦνος· τοὺς δʼ ἄλλους Δαναοὺς ἐφόβησε Κρονίων.
  407. ἀλλὰ τί ἤ μοι ταῦτα φίλος διελέξατο θυμός;
  408. οἶδα γὰρ ὅττι κακοὶ μὲν ἀποίχονται πολέμοιο,
  409. ὃς δέ κʼ ἀριστεύῃσι μάχῃ ἔνι τὸν δὲ μάλα χρεὼ
  410. ἑστάμεναι κρατερῶς, ἤ τʼ ἔβλητʼ ἤ τʼ ἔβαλʼ ἄλλον.
  411. εἷος ὃ ταῦθʼ ὥρμαινε κατὰ φρένα καὶ κατὰ θυμόν,
  412. τόφρα δʼ ἐπὶ Τρώων στίχες ἤλυθον ἀσπιστάων,
  413. ἔλσαν δʼ ἐν μέσσοισι, μετὰ σφίσι πῆμα τιθέντες.
  414. ὡς δʼ ὅτε κάπριον ἀμφὶ κύνες θαλεροί τʼ αἰζηοὶ
  415. σεύωνται, ὃ δέ τʼ εἶσι βαθείης ἐκ ξυλόχοιο
  416. θήγων λευκὸν ὀδόντα μετὰ γναμπτῇσι γένυσσιν,
  417. ἀμφὶ δέ τʼ ἀΐσσονται, ὑπαὶ δέ τε κόμπος ὀδόντων
  418. γίγνεται, οἳ δὲ μένουσιν ἄφαρ δεινόν περ ἐόντα,
  419. ὥς ῥα τότʼ ἀμφʼ Ὀδυσῆα Διῒ φίλον ἐσσεύοντο
  420. Τρῶες· ὃ δὲ πρῶτον μὲν ἀμύμονα Δηϊοπίτην
  421. οὔτασεν ὦμον ὕπερθεν ἐπάλμενος ὀξέϊ δουρί,
  422. αὐτὰρ ἔπειτα Θόωνα καὶ Ἔννομον ἐξενάριξε.
  423. Χερσιδάμαντα δʼ ἔπειτα καθʼ ἵππων ἀΐξαντα
  424. δουρὶ κατὰ πρότμησιν ὑπʼ ἀσπίδος ὀμφαλοέσσης
  425. νύξεν· ὃ δʼ ἐν κονίῃσι πεσὼν ἕλε γαῖαν ἀγοστῷ.
  426. τοὺς μὲν ἔασʼ, ὃ δʼ ἄρʼ Ἱππασίδην Χάροπʼ οὔτασε δουρὶ
  427. αὐτοκασίγνητον εὐηφενέος Σώκοιο.
  428. τῷ δʼ ἐπαλεξήσων Σῶκος κίεν ἰσόθεος φώς,
  429. στῆ δὲ μάλʼ ἐγγὺς ἰὼν καί μιν πρὸς μῦθον ἔειπεν
  430. ὦ Ὀδυσεῦ πολύαινε δόλων ἆτʼ ἠδὲ πόνοιο
  431. σήμερον ἢ δοιοῖσιν ἐπεύξεαι Ἱππασίδῃσι
  432. τοιώδʼ ἄνδρε κατακτείνας καὶ τεύχεʼ ἀπούρας,
  433. ἤ κεν ἐμῷ ὑπὸ δουρὶ τυπεὶς ἀπὸ θυμὸν ὀλέσσῃς.
  434. ὣς εἰπὼν οὔτησε κατʼ ἀσπίδα πάντοσʼ ἐΐσην.
  435. διὰ μὲν ἀσπίδος ἦλθε φαεινῆς ὄβριμον ἔγχος,
  436. καὶ διὰ θώρηκος πολυδαιδάλου ἠρήρειστο,
  437. πάντα δʼ ἀπὸ πλευρῶν χρόα ἔργαθεν, οὐδʼ ἔτʼ ἔασε
  438. Παλλὰς Ἀθηναίη μιχθήμεναι ἔγκασι φωτός.
  439. γνῶ δʼ Ὀδυσεὺς ὅ οἱ οὔ τι τέλος κατακαίριον ἦλθεν,
  440. ἂψ δʼ ἀναχωρήσας Σῶκον πρὸς μῦθον ἔειπεν·
  441. ἆ δείλʼ ἦ μάλα δή σε κιχάνεται αἰπὺς ὄλεθρος.
  442. ἤτοι μέν ῥʼ ἔμʼ ἔπαυσας ἐπὶ Τρώεσσι μάχεσθαι·
  443. σοὶ δʼ ἐγὼ ἐνθάδε φημὶ φόνον καὶ κῆρα μέλαιναν
  444. ἤματι τῷδʼ ἔσσεσθαι, ἐμῷ δʼ ὑπὸ δουρὶ δαμέντα
  445. εὖχος ἐμοὶ δώσειν, ψυχὴν δʼ Ἄϊδι κλυτοπώλῳ.
  446. ἦ, καὶ ὃ μὲν φύγαδʼ αὖτις ὑποστρέψας ἐβεβήκει,
  447. τῷ δὲ μεταστρεφθέντι μεταφρένῳ ἐν δόρυ πῆξεν
  448. ὤμων μεσσηγύς, διὰ δὲ στήθεσφιν ἔλασσε,
  449. δούπησεν δὲ πεσών· ὃ δʼ ἐπεύξατο δῖος Ὀδυσσεύς·
  450. ὦ Σῶχʼ Ἱππάσου υἱὲ δαΐφρονος ἱπποδάμοιο
  451. φθῆ σε τέλος θανάτοιο κιχήμενον, οὐδʼ ὑπάλυξας.
  452. ἆ δείλʼ οὐ μὲν σοί γε πατὴρ καὶ πότνια μήτηρ
  453. ὄσσε καθαιρήσουσι θανόντι περ, ἀλλʼ οἰωνοὶ
  454. ὠμησταὶ ἐρύουσι, περὶ πτερὰ πυκνὰ βαλόντες.
  455. αὐτὰρ ἔμʼ, εἴ κε θάνω, κτεριοῦσί γε δῖοι Ἀχαιοί.
  456. ὣς εἰπὼν Σώκοιο δαΐφρονος ὄβριμον ἔγχος
  457. ἔξω τε χροὸς ἕλκε καὶ ἀσπίδος ὀμφαλοέσσης·
  458. αἷμα δέ οἱ σπασθέντος ἀνέσσυτο, κῆδε δὲ θυμόν.
  459. Τρῶες δὲ μεγάθυμοι ὅπως ἴδον αἷμʼ Ὀδυσῆος
  460. κεκλόμενοι καθʼ ὅμιλον ἐπʼ αὐτῷ πάντες ἔβησαν.
  461. αὐτὰρ ὅ γʼ ἐξοπίσω ἀνεχάζετο, αὖε δʼ ἑταίρους.
  462. τρὶς μὲν ἔπειτʼ ἤϋσεν ὅσον κεφαλὴ χάδε φωτός,
  463. τρὶς δʼ ἄϊεν ἰάχοντος ἄρηι φίλος Μενέλαος.
  464. αἶψα δʼ ἄρʼ Αἴαντα προσεφώνεεν ἐγγὺς ἐόντα·
  465. Αἶαν διογενὲς Τελαμώνιε κοίρανε λαῶν
  466. ἀμφί μʼ Ὀδυσσῆος ταλασίφρονος ἵκετʼ ἀϋτὴ
  467. τῷ ἰκέλη ὡς εἴ ἑ βιῴατο μοῦνον ἐόντα
  468. Τρῶες ἀποτμήξαντες ἐνὶ κρατερῇ ὑσμίνῃ.
  469. ἀλλʼ ἴομεν καθʼ ὅμιλον· ἀλεξέμεναι γὰρ ἄμεινον.
  470. δείδω μή τι πάθῃσιν ἐνὶ Τρώεσσι μονωθεὶς
  471. ἐσθλὸς ἐών, μεγάλη δὲ ποθὴ Δαναοῖσι γένηται.
  472. ὣς εἰπὼν ὃ μὲν ἦρχʼ, ὃ δʼ ἅμʼ ἕσπετο ἰσόθεος φώς.
  473. εὗρον ἔπειτʼ Ὀδυσῆα Διῒ φίλον· ἀμφὶ δʼ ἄρʼ αὐτὸν
  474. Τρῶες ἕπονθʼ ὡς εἴ τε δαφοινοὶ θῶες ὄρεσφιν
  475. ἀμφʼ ἔλαφον κεραὸν βεβλημένον, ὅν τʼ ἔβαλʼ ἀνὴρ
  476. ἰῷ ἀπὸ νευρῆς· τὸν μέν τʼ ἤλυξε πόδεσσι
  477. φεύγων, ὄφρʼ αἷμα λιαρὸν καὶ γούνατʼ ὀρώρῃ·
  478. αὐτὰρ ἐπεὶ δὴ τόν γε δαμάσσεται ὠκὺς ὀϊστός,
  479. ὠμοφάγοι μιν θῶες ἐν οὔρεσι δαρδάπτουσιν
  480. ἐν νέμεϊ σκιερῷ· ἐπί τε λῖν ἤγαγε δαίμων
  481. σίντην· θῶες μέν τε διέτρεσαν, αὐτὰρ ὃ δάπτει·
  482. ὥς ῥα τότʼ ἀμφʼ Ὀδυσῆα δαΐφρονα ποικιλομήτην
  483. Τρῶες ἕπον πολλοί τε καὶ ἄλκιμοι, αὐτὰρ ὅ γʼ ἥρως
  484. ἀΐσσων ᾧ ἔγχει ἀμύνετο νηλεὲς ἦμαρ.
  485. Αἴας δʼ ἐγγύθεν ἦλθε φέρων σάκος ἠΰτε πύργον,
  486. στῆ δὲ παρέξ· Τρῶες δὲ διέτρεσαν ἄλλυδις ἄλλος.
  487. ἤτοι τὸν Μενέλαος ἀρήϊος ἔξαγʼ ὁμίλου
  488. χειρὸς ἔχων, εἷος θεράπων σχεδὸν ἤλασεν ἵππους.
  489. Αἴας δὲ Τρώεσσιν ἐπάλμενος εἷλε Δόρυκλον
  490. Πριαμίδην νόθον υἱόν, ἔπειτα δὲ Πάνδοκον οὖτα,
  491. οὖτα δὲ Λύσανδρον καὶ Πύρασον ἠδὲ Πυλάρτην.
  492. ὡς δʼ ὁπότε πλήθων ποταμὸς πεδίον δὲ κάτεισι
  493. χειμάρρους κατʼ ὄρεσφιν ὀπαζόμενος Διὸς ὄμβρῳ,
  494. πολλὰς δὲ δρῦς ἀζαλέας, πολλὰς δέ τε πεύκας
  495. ἐσφέρεται, πολλὸν δέ τʼ ἀφυσγετὸν εἰς ἅλα βάλλει,
  496. ὣς ἔφεπε κλονέων πεδίον τότε φαίδιμος Αἴας,
  497. δαΐζων ἵππους τε καὶ ἀνέρας· οὐδέ πω Ἕκτωρ
  498. πεύθετʼ, ἐπεί ῥα μάχης ἐπʼ ἀριστερὰ μάρνατο πάσης
  499. ὄχθας πὰρ ποταμοῖο Σκαμάνδρου, τῇ ῥα μάλιστα
  500. ἀνδρῶν πῖπτε κάρηνα, βοὴ δʼ ἄσβεστος ὀρώρει
  501. Νέστορά τʼ ἀμφὶ μέγαν καὶ ἀρήϊον Ἰδομενῆα.
  502. Ἕκτωρ μὲν μετὰ τοῖσιν ὁμίλει μέρμερα ῥέζων
  503. ἔγχεΐ θʼ ἱπποσύνῃ τε, νέων δʼ ἀλάπαζε φάλαγγας·
  504. οὐδʼ ἄν πω χάζοντο κελεύθου δῖοι Ἀχαιοὶ
  505. εἰ μὴ Ἀλέξανδρος Ἑλένης πόσις ἠϋκόμοιο
  506. παῦσεν ἀριστεύοντα Μαχάονα ποιμένα λαῶν,
  507. ἰῷ τριγλώχινι βαλὼν κατὰ δεξιὸν ὦμον.
  508. τῷ ῥα περίδεισαν μένεα πνείοντες Ἀχαιοὶ
  509. μή πώς μιν πολέμοιο μετακλινθέντος ἕλοιεν.
  510. αὐτίκα δʼ Ἰδομενεὺς προσεφώνεε Νέστορα δῖον·
  511. ὦ Νέστορ Νηληϊάδη μέγα κῦδος Ἀχαιῶν
  512. ἄγρει σῶν ὀχέων ἐπιβήσεο, πὰρ δὲ Μαχάων
  513. βαινέτω, ἐς νῆας δὲ τάχιστʼ ἔχε μώνυχας ἵππους·
  514. ἰητρὸς γὰρ ἀνὴρ πολλῶν ἀντάξιος ἄλλων
  515. ἰούς τʼ ἐκτάμνειν ἐπί τʼ ἤπια φάρμακα πάσσειν.
  516. ὣς ἔφατʼ, οὐδʼ ἀπίθησε Γερήνιος ἱππότα Νέστωρ.
  517. αὐτίκα δʼ ὧν ὀχέων ἐπεβήσετο, πὰρ δὲ Μαχάων
  518. βαῖνʼ Ἀσκληπιοῦ υἱὸς ἀμύμονος ἰητῆρος·
  519. μάστιξεν δʼ ἵππους, τὼ δʼ οὐκ ἀέκοντε πετέσθην
  520. νῆας ἔπι γλαφυράς· τῇ γὰρ φίλον ἔπλετο θυμῷ.
  521. Κεβριόνης δὲ Τρῶας ὀρινομένους ἐνόησεν
  522. Ἕκτορι παρβεβαώς, καί μιν πρὸς μῦθον ἔειπεν·
  523. Ἕκτορ νῶϊ μὲν ἐνθάδʼ ὁμιλέομεν Δαναοῖσιν
  524. ἐσχατιῇ πολέμοιο δυσηχέος· οἳ δὲ δὴ ἄλλοι
  525. Τρῶες ὀρίνονται ἐπιμὶξ ἵπποι τε καὶ αὐτοί.
  526. Αἴας δὲ κλονέει Τελαμώνιος· εὖ δέ μιν ἔγνων·
  527. εὐρὺ γὰρ ἀμφʼ ὤμοισιν ἔχει σάκος· ἀλλὰ καὶ ἡμεῖς
  528. κεῖσʼ ἵππους τε καὶ ἅρμʼ ἰθύνομεν, ἔνθα μάλιστα
  529. ἱππῆες πεζοί τε κακὴν ἔριδα προβαλόντες
  530. ἀλλήλους ὀλέκουσι, βοὴ δʼ ἄσβεστος ὄρωρεν.
  531. ὣς ἄρα φωνήσας ἵμασεν καλλίτριχας ἵππους
  532. μάστιγι λιγυρῇ· τοὶ δὲ πληγῆς ἀΐοντες
  533. ῥίμφʼ ἔφερον θοὸν ἅρμα μετὰ Τρῶας καὶ Ἀχαιοὺς
  534. στείβοντες νέκυάς τε καὶ ἀσπίδας· αἵματι δʼ ἄξων
  535. νέρθεν ἅπας πεπάλακτο καὶ ἄντυγες αἳ περὶ δίφρον,
  536. ἃς ἄρʼ ἀφʼ ἱππείων ὁπλέων ῥαθάμιγγες ἔβαλλον
  537. αἵ τʼ ἀπʼ ἐπισσώτρων. ὃ δὲ ἵετο δῦναι ὅμιλον
  538. ἀνδρόμεον ῥῆξαί τε μετάλμενος· ἐν δὲ κυδοιμὸν
  539. ἧκε κακὸν Δαναοῖσι, μίνυνθα δὲ χάζετο δουρός.
  540. αὐτὰρ ὃ τῶν ἄλλων ἐπεπωλεῖτο στίχας ἀνδρῶν
  541. ἔγχεΐ τʼ ἄορί τε μεγάλοισί τε χερμαδίοισιν,
  542. Αἴαντος δʼ ἀλέεινε μάχην Τελαμωνιάδαο.
  543. Ζεὺς δὲ πατὴρ Αἴανθʼ ὑψίζυγος ἐν φόβον ὦρσε·
  544. στῆ δὲ ταφών, ὄπιθεν δὲ σάκος βάλεν ἑπταβόειον,
  545. τρέσσε δὲ παπτήνας ἐφʼ ὁμίλου θηρὶ ἐοικὼς
  546. ἐντροπαλιζόμενος ὀλίγον γόνυ γουνὸς ἀμείβων.
  547. ὡς δʼ αἴθωνα λέοντα βοῶν ἀπὸ μεσσαύλοιο
  548. ἐσσεύαντο κύνες τε καὶ ἀνέρες ἀγροιῶται,
  549. οἵ τέ μιν οὐκ εἰῶσι βοῶν ἐκ πῖαρ ἑλέσθαι
  550. πάννυχοι ἐγρήσσοντες· ὃ δὲ κρειῶν ἐρατίζων
  551. ἰθύει, ἀλλʼ οὔ τι πρήσσει· θαμέες γὰρ ἄκοντες
  552. ἀντίον ἀΐσσουσι θρασειάων ἀπὸ χειρῶν
  553. καιόμεναί τε δεταί, τάς τε τρεῖ ἐσσύμενός περ·
  554. ἠῶθεν δʼ ἀπὸ νόσφιν ἔβη τετιηότι θυμῷ·
  555. ὣς Αἴας τότʼ ἀπὸ Τρώων τετιημένος ἦτορ
  556. ἤϊε πόλλʼ ἀέκων· περὶ γὰρ δίε νηυσὶν Ἀχαιῶν.
  557. ὡς δʼ ὅτʼ ὄνος παρʼ ἄρουραν ἰὼν ἐβιήσατο παῖδας
  558. νωθής, ᾧ δὴ πολλὰ περὶ ῥόπαλʼ ἀμφὶς ἐάγῃ,
  559. κείρει τʼ εἰσελθὼν βαθὺ λήϊον· οἳ δέ τε παῖδες
  560. τύπτουσιν ῥοπάλοισι· βίη δέ τε νηπίη αὐτῶν·
  561. σπουδῇ τʼ ἐξήλασσαν, ἐπεί τʼ ἐκορέσσατο φορβῆς·
  562. ὣς τότʼ ἔπειτʼ Αἴαντα μέγαν Τελαμώνιον υἱὸν
  563. Τρῶες ὑπέρθυμοι πολυηγερέες τʼ ἐπίκουροι
  564. νύσσοντες ξυστοῖσι μέσον σάκος αἰὲν ἕποντο.
  565. Αἴας δʼ ἄλλοτε μὲν μνησάσκετο θούριδος ἀλκῆς
  566. αὖτις ὑποστρεφθείς, καὶ ἐρητύσασκε φάλαγγας
  567. Τρώων ἱπποδάμων· ὁτὲ δὲ τρωπάσκετο φεύγειν.
  568. πάντας δὲ προέεργε θοὰς ἐπὶ νῆας ὁδεύειν,
  569. αὐτὸς δὲ Τρώων καὶ Ἀχαιῶν θῦνε μεσηγὺ
  570. ἱστάμενος· τὰ δὲ δοῦρα θρασειάων ἀπὸ χειρῶν
  571. ἄλλα μὲν ἐν σάκεϊ μεγάλῳ πάγεν ὄρμενα πρόσσω,
  572. πολλὰ δὲ καὶ μεσσηγύ, πάρος χρόα λευκὸν ἐπαυρεῖν,
  573. ἐν γαίῃ ἵσταντο λιλαιόμενα χροὸς ἆσαι.
  574. τὸν δʼ ὡς οὖν ἐνόησʼ Εὐαίμονος ἀγλαὸς υἱὸς
  575. Εὐρύπυλος πυκινοῖσι βιαζόμενον βελέεσσι,
  576. στῆ ῥα παρʼ αὐτὸν ἰών, καὶ ἀκόντισε δουρὶ φαεινῷ,
  577. καὶ βάλε Φαυσιάδην Ἀπισάονα ποιμένα λαῶν
  578. ἧπαρ ὑπὸ πραπίδων, εἶθαρ δʼ ὑπὸ γούνατʼ ἔλυσεν·
  579. Εὐρύπυλος δʼ ἐπόρουσε καὶ αἴνυτο τεύχεʼ ἀπʼ ὤμων.
  580. τὸν δʼ ὡς οὖν ἐνόησεν Ἀλέξανδρος θεοειδὴς
  581. τεύχεʼ ἀπαινύμενον Ἀπισάονος, αὐτίκα τόξον
  582. ἕλκετʼ ἐπʼ Εὐρυπύλῳ, καί μιν βάλε μηρὸν ὀϊστῷ
  583. δεξιόν· ἐκλάσθη δὲ δόναξ, ἐβάρυνε δὲ μηρόν.
  584. ἂψ δʼ ἑτάρων εἰς ἔθνος ἐχάζετο κῆρʼ ἀλεείνων,
  585. ἤϋσεν δὲ διαπρύσιον Δαναοῖσι γεγωνώς·
  586. ὦ φίλοι Ἀργείων ἡγήτορες ἠδὲ μέδοντες
  587. στῆτʼ ἐλελιχθέντες καὶ ἀμύνετε νηλεὲς ἦμαρ
  588. Αἴανθʼ, ὃς βελέεσσι βιάζεται, οὐδέ ἕ φημι
  589. φεύξεσθʼ ἐκ πολέμοιο δυσηχέος· ἀλλὰ μάλʼ ἄντην
  590. ἵστασθʼ ἀμφʼ Αἴαντα μέγαν Τελαμώνιον υἱόν.
  591. ὣς ἔφατʼ Εὐρύπυλος βεβλημένος· οἳ δὲ παρʼ αὐτὸν
  592. πλησίοι ἔστησαν σάκεʼ ὤμοισι κλίναντες
  593. δούρατʼ ἀνασχόμενοι· τῶν δʼ ἀντίος ἤλυθεν Αἴας.
  594. στῆ δὲ μεταστρεφθείς, ἐπεὶ ἵκετο ἔθνος ἑταίρων.
  595. ὣς οἳ μὲν μάρναντο δέμας πυρὸς αἰθομένοιο·
  596. Νέστορα δʼ ἐκ πολέμοιο φέρον Νηλήϊαι ἵπποι
  597. ἱδρῶσαι, ἦγον δὲ Μαχάονα ποιμένα λαῶν.
  598. τὸν δὲ ἰδὼν ἐνόησε ποδάρκης δῖος Ἀχιλλεύς·
  599. ἑστήκει γὰρ ἐπὶ πρυμνῇ μεγακήτεϊ νηῒ
  600. εἰσορόων πόνον αἰπὺν ἰῶκά τε δακρυόεσσαν.
  601. αἶψα δʼ ἑταῖρον ἑὸν Πατροκλῆα προσέειπε
  602. φθεγξάμενος παρὰ νηός· ὃ δὲ κλισίηθεν ἀκούσας
  603. ἔκμολεν ἶσος Ἄρηϊ, κακοῦ δʼ ἄρα οἱ πέλεν ἀρχή.
  604. τὸν πρότερος προσέειπε Μενοιτίου ἄλκιμος υἱός·
  605. τίπτέ με κικλήσκεις Ἀχιλεῦ; τί δέ σε χρεὼ ἐμεῖο;
  606. τὸν δʼ ἀπαμειβόμενος προσέφη πόδας ὠκὺς Ἀχιλλεύς·
  607. δῖε Μενοιτιάδη τῷ ἐμῷ κεχαρισμένε θυμῷ
  608. νῦν ὀΐω περὶ γούνατʼ ἐμὰ στήσεσθαι Ἀχαιοὺς
  609. λισσομένους· χρειὼ γὰρ ἱκάνεται οὐκέτʼ ἀνεκτός.
  610. ἀλλʼ ἴθι νῦν Πάτροκλε Διῒ φίλε Νέστορʼ ἔρειο
  611. ὅν τινα τοῦτον ἄγει βεβλημένον ἐκ πολέμοιο·
  612. ἤτοι μὲν τά γʼ ὄπισθε Μαχάονι πάντα ἔοικε
  613. τῷ Ἀσκληπιάδῃ, ἀτὰρ οὐκ ἴδον ὄμματα φωτός·
  614. ἵπποι γάρ με παρήϊξαν πρόσσω μεμαυῖαι.
  615. ὣς φάτο, Πάτροκλος δὲ φίλῳ ἐπεπείθεθʼ ἑταίρῳ,
  616. βῆ δὲ θέειν παρά τε κλισίας καὶ νῆας Ἀχαιῶν.
  617. οἳ δʼ ὅτε δὴ κλισίην Νηληϊάδεω ἀφίκοντο,
  618. αὐτοὶ μέν ῥʼ ἀπέβησαν ἐπὶ χθόνα πουλυβότειραν,
  619. ἵππους δʼ Εὐρυμέδων θεράπων λύε τοῖο γέροντος
  620. ἐξ ὀχέων· τοὶ δʼ ἱδρῶ ἀπεψύχοντο χιτώνων
  621. στάντε ποτὶ πνοιὴν παρὰ θῖνʼ ἁλός· αὐτὰρ ἔπειτα
  622. ἐς κλισίην ἐλθόντες ἐπὶ κλισμοῖσι κάθιζον.
  623. τοῖσι δὲ τεῦχε κυκειῶ ἐϋπλόκαμος Ἑκαμήδη,
  624. τὴν ἄρετʼ ἐκ Τενέδοιο γέρων, ὅτε πέρσεν Ἀχιλλεύς,
  625. θυγατέρʼ Ἀρσινόου μεγαλήτορος, ἥν οἱ Ἀχαιοὶ
  626. ἔξελον οὕνεκα βουλῇ ἀριστεύεσκεν ἁπάντων.
  627. ἥ σφωϊν πρῶτον μὲν ἐπιπροΐηλε τράπεζαν
  628. καλὴν κυανόπεζαν ἐΰξοον, αὐτὰρ ἐπʼ αὐτῆς
  629. χάλκειον κάνεον, ἐπὶ δὲ κρόμυον ποτῷ ὄψον,
  630. ἠδὲ μέλι χλωρόν, παρὰ δʼ ἀλφίτου ἱεροῦ ἀκτήν,
  631. πὰρ δὲ δέπας περικαλλές, ὃ οἴκοθεν ἦγʼ ὁ γεραιός,
  632. χρυσείοις ἥλοισι πεπαρμένον· οὔατα δʼ αὐτοῦ
  633. τέσσαρʼ ἔσαν, δοιαὶ δὲ πελειάδες ἀμφὶς ἕκαστον
  634. χρύσειαι νεμέθοντο, δύω δʼ ὑπὸ πυθμένες ἦσαν.
  635. ἄλλος μὲν μογέων ἀποκινήσασκε τραπέζης
  636. πλεῖον ἐόν, Νέστωρ δʼ ὁ γέρων ἀμογητὶ ἄειρεν.
  637. ἐν τῷ ῥά σφι κύκησε γυνὴ ἐϊκυῖα θεῇσιν
  638. οἴνῳ Πραμνείῳ, ἐπὶ δʼ αἴγειον κνῆ τυρὸν
  639. κνήστι χαλκείῃ, ἐπὶ δʼ ἄλφιτα λευκὰ πάλυνε,
  640. πινέμεναι δʼ ἐκέλευσεν, ἐπεί ῥʼ ὥπλισσε κυκειῶ.
  641. τὼ δʼ ἐπεὶ οὖν πίνοντʼ ἀφέτην πολυκαγκέα δίψαν
  642. μύθοισιν τέρποντο πρὸς ἀλλήλους ἐνέποντες,
  643. Πάτροκλος δὲ θύρῃσιν ἐφίστατο ἰσόθεος φώς.
  644. τὸν δὲ ἰδὼν ὁ γεραιὸς ἀπὸ θρόνου ὦρτο φαεινοῦ,
  645. ἐς δʼ ἄγε χειρὸς ἑλών, κατὰ δʼ ἑδριάασθαι ἄνωγε.
  646. Πάτροκλος δʼ ἑτέρωθεν ἀναίνετο εἶπέ τε μῦθον·
  647. οὐχ ἕδος ἐστὶ γεραιὲ διοτρεφές, οὐδέ με πείσεις.
  648. αἰδοῖος νεμεσητὸς ὅ με προέηκε πυθέσθαι
  649. ὅν τινα τοῦτον ἄγεις βεβλημένον· ἀλλὰ καὶ αὐτὸς
  650. γιγνώσκω, ὁρόω δὲ Μαχάονα ποιμένα λαῶν.
  651. νῦν δὲ ἔπος ἐρέων πάλιν ἄγγελος εἶμʼ Ἀχιλῆϊ.
  652. εὖ δὲ σὺ οἶσθα γεραιὲ διοτρεφές, οἷος ἐκεῖνος
  653. δεινὸς ἀνήρ· τάχα κεν καὶ ἀναίτιον αἰτιόῳτο.
  654. τὸν δʼ ἠμείβετʼ ἔπειτα Γερήνιος ἱππότα Νέστωρ·
  655. τίπτε τὰρ ὧδʼ Ἀχιλεὺς ὀλοφύρεται υἷας Ἀχαιῶν,
  656. ὅσσοι δὴ βέλεσιν βεβλήαται; οὐδέ τι οἶδε
  657. πένθεος, ὅσσον ὄρωρε κατὰ στρατόν· οἳ γὰρ ἄριστοι
  658. ἐν νηυσὶν κέαται βεβλημένοι οὐτάμενοί τε.
  659. βέβληται μὲν ὃ Τυδεΐδης κρατερὸς Διομήδης,
  660. οὔτασται δʼ Ὀδυσεὺς δουρὶ κλυτὸς ἠδʼ Ἀγαμέμνων·
  661. βέβληται δὲ καὶ Εὐρύπυλος κατὰ μηρὸν ὀϊστῷ·
  662. τοῦτον δʼ ἄλλον ἐγὼ νέον ἤγαγον ἐκ πολέμοιο
  663. ἰῷ ἀπὸ νευρῆς βεβλημένον. αὐτὰρ Ἀχιλλεὺς
  664. ἐσθλὸς ἐὼν Δαναῶν οὐ κήδεται οὐδʼ ἐλεαίρει.
  665. ἦ μένει εἰς ὅ κε δὴ νῆες θοαὶ ἄγχι θαλάσσης
  666. Ἀργείων ἀέκητι πυρὸς δηΐοιο θέρωνται,
  667. αὐτοί τε κτεινώμεθʼ ἐπισχερώ; οὐ γὰρ ἐμὴ ἲς
  668. ἔσθʼ οἵη πάρος ἔσκεν ἐνὶ γναμπτοῖσι μέλεσσιν.
  669. εἴθʼ ὣς ἡβώοιμι βίη δέ μοι ἔμπεδος εἴη
  670. ὡς ὁπότʼ Ἠλείοισι καὶ ἡμῖν νεῖκος ἐτύχθη
  671. ἀμφὶ βοηλασίῃ, ὅτʼ ἐγὼ κτάνον Ἰτυμονῆα
  672. ἐσθλὸν Ὑπειροχίδην, ὃς ἐν Ἤλιδι ναιετάασκε,
  673. ῥύσιʼ ἐλαυνόμενος· ὃ δʼ ἀμύνων ᾗσι βόεσσιν
  674. ἔβλητʼ ἐν πρώτοισιν ἐμῆς ἀπὸ χειρὸς ἄκοντι,
  675. κὰδ δʼ ἔπεσεν, λαοὶ δὲ περίτρεσαν ἀγροιῶται.
  676. ληΐδα δʼ ἐκ πεδίου συνελάσσαμεν ἤλιθα πολλὴν
  677. πεντήκοντα βοῶν ἀγέλας, τόσα πώεα οἰῶν,
  678. τόσσα συῶν συβόσια, τόσʼ αἰπόλια πλατέʼ αἰγῶν,
  679. ἵππους δὲ ξανθὰς ἑκατὸν καὶ πεντήκοντα
  680. πάσας θηλείας, πολλῇσι δὲ πῶλοι ὑπῆσαν.
  681. καὶ τὰ μὲν ἠλασάμεσθα Πύλον Νηλήϊον εἴσω
  682. ἐννύχιοι προτὶ ἄστυ· γεγήθει δὲ φρένα Νηλεύς,
  683. οὕνεκά μοι τύχε πολλὰ νέῳ πόλεμον δὲ κιόντι.
  684. κήρυκες δʼ ἐλίγαινον ἅμʼ ἠοῖ φαινομένηφι
  685. τοὺς ἴμεν οἷσι χρεῖος ὀφείλετʼ ἐν Ἤλιδι δίῃ·
  686. οἳ δὲ συναγρόμενοι Πυλίων ἡγήτορες ἄνδρες
  687. δαίτρευον· πολέσιν γὰρ Ἐπειοὶ χρεῖος ὄφειλον,
  688. ὡς ἡμεῖς παῦροι κεκακωμένοι ἐν Πύλῳ ἦμεν·
  689. ἐλθὼν γάρ ῥʼ ἐκάκωσε βίη Ἡρακληείη
  690. τῶν προτέρων ἐτέων, κατὰ δʼ ἔκταθεν ὅσσοι ἄριστοι·
  691. δώδεκα γὰρ Νηλῆος ἀμύμονος υἱέες ἦμεν·
  692. τῶν οἶος λιπόμην, οἳ δʼ ἄλλοι πάντες ὄλοντο.
  693. ταῦθʼ ὑπερηφανέοντες Ἐπειοὶ χαλκοχίτωνες
  694. ἡμέας ὑβρίζοντες ἀτάσθαλα μηχανόωντο.
  695. ἐκ δʼ ὃ γέρων ἀγέλην τε βοῶν καὶ πῶϋ μέγʼ οἰῶν
  696. εἵλετο κρινάμενος τριηκόσιʼ ἠδὲ νομῆας.
  697. καὶ γὰρ τῷ χρεῖος μέγʼ ὀφείλετʼ ἐν Ἤλιδι δίῃ
  698. τέσσαρες ἀθλοφόροι ἵπποι αὐτοῖσιν ὄχεσφιν
  699. ἐλθόντες μετʼ ἄεθλα· περὶ τρίποδος γὰρ ἔμελλον
  700. θεύσεσθαι· τοὺς δʼ αὖθι ἄναξ ἀνδρῶν Αὐγείας
  701. κάσχεθε, τὸν δʼ ἐλατῆρʼ ἀφίει ἀκαχήμενον ἵππων.
  702. τῶν ὃ γέρων ἐπέων κεχολωμένος ἠδὲ καὶ ἔργων
  703. ἐξέλετʼ ἄσπετα πολλά· τὰ δʼ ἄλλʼ ἐς δῆμον ἔδωκε
  704. δαιτρεύειν, μή τίς οἱ ἀτεμβόμενος κίοι ἴσης.
  705. ἡμεῖς μὲν τὰ ἕκαστα διείπομεν, ἀμφί τε ἄστυ
  706. ἕρδομεν ἱρὰ θεοῖς· οἳ δὲ τρίτῳ ἤματι πάντες
  707. ἦλθον ὁμῶς αὐτοί τε πολεῖς καὶ μώνυχες ἵπποι
  708. πανσυδίῃ· μετὰ δέ σφι Μολίονε θωρήσσοντο
  709. παῖδʼ ἔτʼ ἐόντʼ, οὔ πω μάλα εἰδότε θούριδος ἀλκῆς.
  710. ἔστι δέ τις Θρυόεσσα πόλις αἰπεῖα κολώνη
  711. τηλοῦ ἐπʼ Ἀλφειῷ, νεάτη Πύλου ἠμαθόεντος·
  712. τὴν ἀμφεστρατόωντο διαρραῖσαι μεμαῶτες.
  713. ἀλλʼ ὅτε πᾶν πεδίον μετεκίαθον, ἄμμι δʼ Ἀθήνη
  714. ἄγγελος ἦλθε θέουσʼ ἀπʼ Ὀλύμπου θωρήσσεσθαι
  715. ἔννυχος, οὐδʼ ἀέκοντα Πύλον κάτα λαὸν ἄγειρεν
  716. ἀλλὰ μάλʼ ἐσσυμένους πολεμίζειν. οὐδέ με Νηλεὺς
  717. εἴα θωρήσσεσθαι, ἀπέκρυψεν δέ μοι ἵππους·
  718. οὐ γάρ πώ τί μʼ ἔφη ἴδμεν πολεμήϊα ἔργα.
  719. ἀλλὰ καὶ ὧς ἱππεῦσι μετέπρεπον ἡμετέροισι
  720. καὶ πεζός περ ἐών, ἐπεὶ ὧς ἄγε νεῖκος Ἀθήνη.
  721. ἔστι δέ τις ποταμὸς Μινυήϊος εἰς ἅλα βάλλων
  722. ἐγγύθεν Ἀρήνης, ὅθι μείναμεν Ἠῶ δῖαν
  723. ἱππῆες Πυλίων, τὰ δʼ ἐπέρρεον ἔθνεα πεζῶν.
  724. ἔνθεν πανσυδίῃ σὺν τεύχεσι θωρηχθέντες
  725. ἔνδιοι ἱκόμεσθʼ ἱερὸν ῥόον Ἀλφειοῖο.
  726. ἔνθα Διὶ ῥέξαντες ὑπερμενεῖ ἱερὰ καλά,
  727. ταῦρον δʼ Ἀλφειῷ, ταῦρον δὲ Ποσειδάωνι,
  728. αὐτὰρ Ἀθηναίη γλαυκώπιδι βοῦν ἀγελαίην,
  729. δόρπον ἔπειθʼ ἑλόμεσθα κατὰ στρατὸν ἐν τελέεσσι,
  730. καὶ κατεκοιμήθημεν ἐν ἔντεσιν οἷσιν ἕκαστος
  731. ἀμφὶ ῥοὰς ποταμοῖο. ἀτὰρ μεγάθυμοι Ἐπειοὶ
  732. ἀμφέσταν δὴ ἄστυ διαρραῖσαι μεμαῶτες·
  733. ἀλλά σφι προπάροιθε φάνη μέγα ἔργον Ἄρηος·
  734. εὖτε γὰρ ἠέλιος φαέθων ὑπερέσχεθε γαίης,
  735. συμφερόμεσθα μάχῃ Διί τʼ εὐχόμενοι καὶ Ἀθήνῃ.
  736. ἀλλʼ ὅτε δὴ Πυλίων καὶ Ἐπειῶν ἔπλετο νεῖκος,
  737. πρῶτος ἐγὼν ἕλον ἄνδρα, κόμισσα δὲ μώνυχας ἵππους,
  738. Μούλιον αἰχμητήν· γαμβρὸς δʼ ἦν Αὐγείαο,
  739. πρεσβυτάτην δὲ θύγατρʼ εἶχε ξανθὴν Ἀγαμήδην,
  740. ἣ τόσα φάρμακα ᾔδη ὅσα τρέφει εὐρεῖα χθών.
  741. τὸν μὲν ἐγὼ προσιόντα βάλον χαλκήρεϊ δουρί,
  742. ἤριπε δʼ ἐν κονίῃσιν· ἐγὼ δʼ ἐς δίφρον ὀρούσας
  743. στῆν ῥα μετὰ προμάχοισιν· ἀτὰρ μεγάθυμοι Ἐπειοὶ
  744. ἔτρεσαν ἄλλυδις ἄλλος, ἐπεὶ ἴδον ἄνδρα πεσόντα
  745. ἡγεμόνʼ ἱππήων, ὃς ἀριστεύεσκε μάχεσθαι.
  746. αὐτὰρ ἐγὼν ἐπόρουσα κελαινῇ λαίλαπι ἶσος,
  747. πεντήκοντα δʼ ἕλον δίφρους, δύο δʼ ἀμφὶς ἕκαστον
  748. φῶτες ὀδὰξ ἕλον οὖδας ἐμῷ ὑπὸ δουρὶ δαμέντες.
  749. καί νύ κεν Ἀκτορίωνε Μολίονε παῖδʼ ἀλάπαξα,
  750. εἰ μή σφωε πατὴρ εὐρὺ κρείων ἐνοσίχθων
  751. ἐκ πολέμου ἐσάωσε καλύψας ἠέρι πολλῇ.
  752. ἔνθα Ζεὺς Πυλίοισι μέγα κράτος ἐγγυάλιξε·
  753. τόφρα γὰρ οὖν ἑπόμεσθα διὰ σπιδέος πεδίοιο
  754. κτείνοντές τʼ αὐτοὺς ἀνά τʼ ἔντεα καλὰ λέγοντες,
  755. ὄφρʼ ἐπὶ Βουπρασίου πολυπύρου βήσαμεν ἵππους
  756. πέτρης τʼ Ὠλενίης, καὶ Ἀλησίου ἔνθα κολώνη
  757. κέκληται· ὅθεν αὖτις ἀπέτραπε λαὸν Ἀθήνη.
  758. ἔνθʼ ἄνδρα κτείνας πύματον λίπον· αὐτὰρ Ἀχαιοὶ
  759. ἂψ ἀπὸ Βουπρασίοιο Πύλονδʼ ἔχον ὠκέας ἵππους,
  760. πάντες δʼ εὐχετόωντο θεῶν Διὶ Νέστορί τʼ ἀνδρῶν.
  761. ὣς ἔον, εἴ ποτʼ ἔον γε, μετʼ ἀνδράσιν. αὐτὰρ Ἀχιλλεὺς
  762. οἶος τῆς ἀρετῆς ἀπονήσεται· ἦ τέ μιν οἴω
  763. πολλὰ μετακλαύσεσθαι ἐπεί κʼ ἀπὸ λαὸς ὄληται.
  764. ὦ πέπον ἦ μὲν σοί γε Μενοίτιος ὧδʼ ἐπέτελλεν
  765. ἤματι τῷ ὅτε σʼ ἐκ Φθίης Ἀγαμέμνονι πέμπε,
  766. νῶϊ δέ τʼ ἔνδον ἐόντες ἐγὼ καὶ δῖος Ὀδυσσεὺς
  767. πάντα μάλʼ ἐν μεγάροις ἠκούομεν ὡς ἐπέτελλε.
  768. Πηλῆος δʼ ἱκόμεσθα δόμους εὖ ναιετάοντας
  769. λαὸν ἀγείροντες κατʼ Ἀχαιΐδα πουλυβότειραν.
  770. ἔνθα δʼ ἔπειθʼ ἥρωα Μενοίτιον εὕρομεν ἔνδον
  771. ἠδὲ σέ, πὰρ δʼ Ἀχιλῆα· γέρων δʼ ἱππηλάτα Πηλεὺς
  772. πίονα μηρία καῖε βοὸς Διὶ τερπικεραύνῳ
  773. αὐλῆς ἐν χόρτῳ· ἔχε δὲ χρύσειον ἄλεισον
  774. σπένδων αἴθοπα οἶνον ἐπʼ αἰθομένοις ἱεροῖσι.
  775. σφῶϊ μὲν ἀμφὶ βοὸς ἕπετον κρέα, νῶϊ δʼ ἔπειτα
  776. στῆμεν ἐνὶ προθύροισι· ταφὼν δʼ ἀνόρουσεν Ἀχιλλεύς,
  777. ἐς δʼ ἄγε χειρὸς ἑλών, κατὰ δʼ ἑδριάασθαι ἄνωγε,
  778. ξείνιά τʼ εὖ παρέθηκεν, ἅ τε ξείνοις θέμις ἐστίν.
  779. αὐτὰρ ἐπεὶ τάρπημεν ἐδητύος ἠδὲ ποτῆτος,
  780. ἦρχον ἐγὼ μύθοιο κελεύων ὔμμʼ ἅμʼ ἕπεσθαι·
  781. σφὼ δὲ μάλʼ ἠθέλετον, τὼ δʼ ἄμφω πόλλʼ ἐπέτελλον.
  782. Πηλεὺς μὲν ᾧ παιδὶ γέρων ἐπέτελλʼ Ἀχιλῆϊ
  783. αἰὲν ἀριστεύειν καὶ ὑπείροχον ἔμμεναι ἄλλων·
  784. σοὶ δʼ αὖθʼ ὧδʼ ἐπέτελλε Μενοίτιος Ἄκτορος υἱός·
  785. τέκνον ἐμὸν γενεῇ μὲν ὑπέρτερός ἐστιν Ἀχιλλεύς,
  786. πρεσβύτερος δὲ σύ ἐσσι· βίῃ δʼ ὅ γε πολλὸν ἀμείνων.
  787. ἀλλʼ εὖ οἱ φάσθαι πυκινὸν ἔπος ἠδʼ ὑποθέσθαι
  788. καί οἱ σημαίνειν· ὃ δὲ πείσεται εἰς ἀγαθόν περ.
  789. ὣς ἐπέτελλʼ ὃ γέρων, σὺ δὲ λήθεαι· ἀλλʼ ἔτι καὶ νῦν
  790. ταῦτʼ εἴποις Ἀχιλῆϊ δαΐφρονι αἴ κε πίθηται.
  791. τίς δʼ οἶδʼ εἴ κέν οἱ σὺν δαίμονι θυμὸν ὀρίναις
  792. παρειπών; ἀγαθὴ δὲ παραίφασίς ἐστιν ἑταίρου.
  793. εἰ δέ τινα φρεσὶν ᾗσι θεοπροπίην ἀλεείνει
  794. καί τινά οἱ πὰρ Ζηνὸς ἐπέφραδε πότνια μήτηρ,
  795. ἀλλὰ σέ περ προέτω, ἅμα δʼ ἄλλος λαὸς ἑπέσθω
  796. Μυρμιδόνων, αἴ κέν τι φόως Δαναοῖσι γένηαι·
  797. καί τοι τεύχεα καλὰ δότω πόλεμον δὲ φέρεσθαι,
  798. αἴ κέ σε τῷ εἴσκοντες ἀπόσχωνται πολέμοιο
  799. Τρῶες, ἀναπνεύσωσι δʼ ἀρήϊοι υἷες Ἀχαιῶν
  800. τειρόμενοι· ὀλίγη δέ τʼ ἀνάπνευσις πολέμοιο.
  801. ῥεῖα δέ κʼ ἀκμῆτες κεκμηότας ἄνδρας ἀϋτῇ
  802. ὤσαισθε προτὶ ἄστυ νεῶν ἄπο καὶ κλισιάων.
  803. ὣς φάτο, τῷ δʼ ἄρα θυμὸν ἐνὶ στήθεσσιν ὄρινε,
  804. βῆ δὲ θέειν παρὰ νῆας ἐπʼ Αἰακίδην Ἀχιλῆα.
  805. ἀλλʼ ὅτε δὴ κατὰ νῆας Ὀδυσσῆος θείοιο
  806. ἷξε θέων Πάτροκλος, ἵνά σφʼ ἀγορή τε θέμις τε
  807. ἤην, τῇ δὴ καί σφι θεῶν ἐτετεύχατο βωμοί,
  808. ἔνθά οἱ Εὐρύπυλος βεβλημένος ἀντεβόλησε
  809. διογενὴς Εὐαιμονίδης κατὰ μηρὸν ὀϊστῷ
  810. σκάζων ἐκ πολέμου· κατὰ δὲ νότιος ῥέεν ἱδρὼς
  811. ὤμων καὶ κεφαλῆς, ἀπὸ δʼ ἕλκεος ἀργαλέοιο
  812. αἷμα μέλαν κελάρυζε· νόος γε μὲν ἔμπεδος ἦεν.
  813. τὸν δὲ ἰδὼν ᾤκτειρε Μενοιτίου ἄλκιμος υἱός,
  814. καί ῥʼ ὀλοφυρόμενος ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
  815. ἆ δειλοὶ Δαναῶν ἡγήτορες ἠδὲ μέδοντες
  816. ὣς ἄρʼ ἐμέλλετε τῆλε φίλων καὶ πατρίδος αἴης
  817. ἄσειν ἐν Τροίῃ ταχέας κύνας ἀργέτι δημῷ.
  818. ἀλλʼ ἄγε μοι τόδε εἰπὲ διοτρεφὲς Εὐρύπυλʼ ἥρως,
  819. ἤ ῥʼ ἔτι που σχήσουσι πελώριον Ἕκτορʼ Ἀχαιοί,
  820. ἦ ἤδη φθίσονται ὑπʼ αὐτοῦ δουρὶ δαμέντες;
  821. τὸν δʼ αὖτʼ Εὐρύπυλος βεβλημένος ἀντίον ηὔδα·
  822. οὐκέτι διογενὲς Πατρόκλεες ἄλκαρ Ἀχαιῶν
  823. ἔσσεται, ἀλλʼ ἐν νηυσὶ μελαίνῃσιν πεσέονται.
  824. οἳ μὲν γὰρ δὴ πάντες, ὅσοι πάρος ἦσαν ἄριστοι,
  825. ἐν νηυσὶν κέαται βεβλημένοι οὐτάμενοί τε
  826. χερσὶν ὕπο Τρώων· τῶν δὲ σθένος ὄρνυται αἰέν.
  827. ἀλλʼ ἐμὲ μὲν σὺ σάωσον ἄγων ἐπὶ νῆα μέλαιναν,
  828. μηροῦ δʼ ἔκταμʼ ὀϊστόν, ἀπʼ αὐτοῦ δʼ αἷμα κελαινὸν
  829. νίζʼ ὕδατι λιαρῷ, ἐπὶ δʼ ἤπια φάρμακα πάσσε
  830. ἐσθλά, τά σε προτί φασιν Ἀχιλλῆος δεδιδάχθαι,
  831. ὃν Χείρων ἐδίδαξε δικαιότατος Κενταύρων.
  832. ἰητροὶ μὲν γὰρ Ποδαλείριος ἠδὲ Μαχάων
  833. τὸν μὲν ἐνὶ κλισίῃσιν ὀΐομαι ἕλκος ἔχοντα
  834. χρηΐζοντα καὶ αὐτὸν ἀμύμονος ἰητῆρος
  835. κεῖσθαι· ὃ δʼ ἐν πεδίῳ Τρώων μένει ὀξὺν Ἄρηα.
  836. τὸν δʼ αὖτε προσέειπε Μενοιτίου ἄλκιμος υἱός·
  837. πῶς τὰρ ἔοι τάδε ἔργα; τί ῥέξομεν Εὐρύπυλʼ ἥρως;
  838. ἔρχομαι ὄφρʼ Ἀχιλῆϊ δαΐφρονι μῦθον ἐνίσπω
  839. ὃν Νέστωρ ἐπέτελλε Γερήνιος οὖρος Ἀχαιῶν·
  840. ἀλλʼ οὐδʼ ὧς περ σεῖο μεθήσω τειρομένοιο.
  841. ἦ, καὶ ὑπὸ στέρνοιο λαβὼν ἄγε ποιμένα λαῶν
  842. ἐς κλισίην· θεράπων δὲ ἰδὼν ὑπέχευε βοείας.
  843. ἔνθά μιν ἐκτανύσας ἐκ μηροῦ τάμνε μαχαίρῃ
  844. ὀξὺ βέλος περιπευκές, ἀπʼ αὐτοῦ δʼ αἷμα κελαινὸν
  845. νίζʼ ὕδατι λιαρῷ, ἐπὶ δὲ ῥίζαν βάλε πικρὴν
  846. χερσὶ διατρίψας ὀδυνήφατον, ἥ οἱ ἁπάσας
  847. ἔσχʼ ὀδύνας· τὸ μὲν ἕλκος ἐτέρσετο, παύσατο δʼ αἷμα.
  1. ὣς ὃ μὲν ἐν κλισίῃσι Μενοιτίου ἄλκιμος υἱὸς
  2. ἰᾶτʼ Εὐρύπυλον βεβλημένον· οἳ δὲ μάχοντο
  3. Ἀργεῖοι καὶ Τρῶες ὁμιλαδόν· οὐδʼ ἄρʼ ἔμελλε
  4. τάφρος ἔτι σχήσειν Δαναῶν καὶ τεῖχος ὕπερθεν
  5. εὐρύ, τὸ ποιήσαντο νεῶν ὕπερ, ἀμφὶ δὲ τάφρον
  6. ἤλασαν· οὐδὲ θεοῖσι δόσαν κλειτὰς ἑκατόμβας·
  7. ὄφρά σφιν νῆάς τε θοὰς καὶ ληΐδα πολλὴν
  8. ἐντὸς ἔχον ῥύοιτο· θεῶν δʼ ἀέκητι τέτυκτο
  9. ἀθανάτων· τὸ καὶ οὔ τι πολὺν χρόνον ἔμπεδον ἦεν.
  10. ὄφρα μὲν Ἕκτωρ ζωὸς ἔην καὶ μήνιʼ Ἀχιλλεὺς
  11. καὶ Πριάμοιο ἄνακτος ἀπόρθητος πόλις ἔπλεν,
  12. τόφρα δὲ καὶ μέγα τεῖχος Ἀχαιῶν ἔμπεδον ἦεν.
  13. αὐτὰρ ἐπεὶ κατὰ μὲν Τρώων θάνον ὅσσοι ἄριστοι,
  14. πολλοὶ δʼ Ἀργείων οἳ μὲν δάμεν, οἳ δὲ λίποντο,
  15. πέρθετο δὲ Πριάμοιο πόλις δεκάτῳ ἐνιαυτῷ,
  16. Ἀργεῖοι δʼ ἐν νηυσὶ φίλην ἐς πατρίδʼ ἔβησαν,
  17. δὴ τότε μητιόωντο Ποσειδάων καὶ Ἀπόλλων
  18. τεῖχος ἀμαλδῦναι ποταμῶν μένος εἰσαγαγόντες.
  19. ὅσσοι ἀπʼ Ἰδαίων ὀρέων ἅλα δὲ προρέουσι,
  20. Ῥῆσός θʼ Ἑπτάπορός τε Κάρησός τε Ῥοδίος τε
  21. Γρήνικός τε καὶ Αἴσηπος δῖός τε Σκάμανδρος
  22. καὶ Σιμόεις, ὅθι πολλὰ βοάγρια καὶ τρυφάλειαι
  23. κάππεσον ἐν κονίῃσι καὶ ἡμιθέων γένος ἀνδρῶν·
  24. τῶν πάντων ὁμόσε στόματʼ ἔτραπε Φοῖβος Ἀπόλλων,
  25. ἐννῆμαρ δʼ ἐς τεῖχος ἵει ῥόον· ὗε δʼ ἄρα Ζεὺς
  26. συνεχές, ὄφρά κε θᾶσσον ἁλίπλοα τείχεα θείη.
  27. αὐτὸς δʼ ἐννοσίγαιος ἔχων χείρεσσι τρίαιναν