Iliad

Homer

Homer. Homeri Opera, Volumes 1-2. Monro, D. B. (David Binning), editor; Allen, Thomas W. (Thomas William), editor. Oxford: Clarendon Press, 1908-1920.

  1. θύσθλα χαμαὶ κατέχευαν ὑπʼ ἀνδροφόνοιο Λυκούργου
  2. θεινόμεναι βουπλῆγι· Διώνυσος δὲ φοβηθεὶς
  3. δύσεθʼ ἁλὸς κατὰ κῦμα, Θέτις δʼ ὑπεδέξατο κόλπῳ
  4. δειδιότα· κρατερὸς γὰρ ἔχε τρόμος ἀνδρὸς ὁμοκλῇ.
  5. τῷ μὲν ἔπειτʼ ὀδύσαντο θεοὶ ῥεῖα ζώοντες,
  6. καί μιν τυφλὸν ἔθηκε Κρόνου πάϊς· οὐδʼ ἄρʼ ἔτι δὴν
  7. ἦν, ἐπεὶ ἀθανάτοισιν ἀπήχθετο πᾶσι θεοῖσιν·
  8. οὐδʼ ἂν ἐγὼ μακάρεσσι θεοῖς ἐθέλοιμι μάχεσθαι.
  9. εἰ δέ τίς ἐσσι βροτῶν οἳ ἀρούρης καρπὸν ἔδουσιν,
  10. ἆσσον ἴθʼ ὥς κεν θᾶσσον ὀλέθρου πείραθʼ ἵκηαι.
  11. τὸν δʼ αὖθʼ Ἱππολόχοιο προσηύδα φαίδιμος υἱός·
  12. Τυδεΐδη μεγάθυμε τί ἢ γενεὴν ἐρεείνεις;
  13. οἵη περ φύλλων γενεὴ τοίη δὲ καὶ ἀνδρῶν.
  14. φύλλα τὰ μέν τʼ ἄνεμος χαμάδις χέει, ἄλλα δέ θʼ ὕλη
  15. τηλεθόωσα φύει, ἔαρος δʼ ἐπιγίγνεται ὥρη·
  16. ὣς ἀνδρῶν γενεὴ ἣ μὲν φύει ἣ δʼ ἀπολήγει.
  17. εἰ δʼ ἐθέλεις καὶ ταῦτα δαήμεναι ὄφρʼ ἐῢ εἰδῇς
  18. ἡμετέρην γενεήν, πολλοὶ δέ μιν ἄνδρες ἴσασιν·
  19. ἔστι πόλις Ἐφύρη μυχῷ Ἄργεος ἱπποβότοιο,
  20. ἔνθα δὲ Σίσυφος ἔσκεν, ὃ κέρδιστος γένετʼ ἀνδρῶν,
  21. Σίσυφος Αἰολίδης· ὃ δʼ ἄρα Γλαῦκον τέκεθʼ υἱόν,
  22. αὐτὰρ Γλαῦκος τίκτεν ἀμύμονα Βελλεροφόντην·
  23. τῷ δὲ θεοὶ κάλλός τε καὶ ἠνορέην ἐρατεινὴν
  24. ὤπασαν· αὐτάρ οἱ Προῖτος κακὰ μήσατο θυμῷ,
  25. ὅς ῥʼ ἐκ δήμου ἔλασσεν, ἐπεὶ πολὺ φέρτερος ἦεν,
  26. Ἀργείων· Ζεὺς γάρ οἱ ὑπὸ σκήπτρῳ ἐδάμασσε.
  27. τῷ δὲ γυνὴ Προίτου ἐπεμήνατο δῖʼ Ἄντεια
  28. κρυπταδίῃ φιλότητι μιγήμεναι· ἀλλὰ τὸν οὔ τι
  29. πεῖθʼ ἀγαθὰ φρονέοντα δαΐφρονα Βελλεροφόντην.
  30. ἣ δὲ ψευσαμένη Προῖτον βασιλῆα προσηύδα·
  31. τεθναίης ὦ Προῖτʼ, ἢ κάκτανε Βελλεροφόντην,
  32. ὅς μʼ ἔθελεν φιλότητι μιγήμεναι οὐκ ἐθελούσῃ.
  33. ὣς φάτο, τὸν δὲ ἄνακτα χόλος λάβεν οἷον ἄκουσε·
  34. κτεῖναι μέν ῥʼ ἀλέεινε, σεβάσσατο γὰρ τό γε θυμῷ,
  35. πέμπε δέ μιν Λυκίην δέ, πόρεν δʼ ὅ γε σήματα λυγρὰ
  36. γράψας ἐν πίνακι πτυκτῷ θυμοφθόρα πολλά,
  37. δεῖξαι δʼ ἠνώγειν ᾧ πενθερῷ ὄφρʼ ἀπόλοιτο.
  38. αὐτὰρ ὁ βῆ Λυκίην δὲ θεῶν ὑπʼ ἀμύμονι πομπῇ.
  39. ἀλλʼ ὅτε δὴ Λυκίην ἷξε Ξάνθόν τε ῥέοντα,
  40. προφρονέως μιν τῖεν ἄναξ Λυκίης εὐρείης·
  41. ἐννῆμαρ ξείνισσε καὶ ἐννέα βοῦς ἱέρευσεν.
  42. ἀλλʼ ὅτε δὴ δεκάτη ἐφάνη ῥοδοδάκτυλος Ἠὼς
  43. καὶ τότε μιν ἐρέεινε καὶ ᾔτεε σῆμα ἰδέσθαι
  44. ὅττί ῥά οἱ γαμβροῖο πάρα Προίτοιο φέροιτο.
  45. αὐτὰρ ἐπεὶ δὴ σῆμα κακὸν παρεδέξατο γαμβροῦ,
  46. πρῶτον μέν ῥα Χίμαιραν ἀμαιμακέτην ἐκέλευσε
  47. πεφνέμεν· ἣ δʼ ἄρʼ ἔην θεῖον γένος οὐδʼ ἀνθρώπων,
  48. πρόσθε λέων, ὄπιθεν δὲ δράκων, μέσση δὲ χίμαιρα,
  49. δεινὸν ἀποπνείουσα πυρὸς μένος αἰθομένοιο,
  50. καὶ τὴν μὲν κατέπεφνε θεῶν τεράεσσι πιθήσας.
  51. δεύτερον αὖ Σολύμοισι μαχέσσατο κυδαλίμοισι·
  52. καρτίστην δὴ τήν γε μάχην φάτο δύμεναι ἀνδρῶν.
  53. τὸ τρίτον αὖ κατέπεφνεν Ἀμαζόνας ἀντιανείρας.
  54. τῷ δʼ ἄρʼ ἀνερχομένῳ πυκινὸν δόλον ἄλλον ὕφαινε·
  55. κρίνας ἐκ Λυκίης εὐρείης φῶτας ἀρίστους
  56. εἷσε λόχον· τοὶ δʼ οὔ τι πάλιν οἶκον δὲ νέοντο·
  57. πάντας γὰρ κατέπεφνεν ἀμύμων Βελλεροφόντης.
  58. ἀλλʼ ὅτε δὴ γίγνωσκε θεοῦ γόνον ἠῢν ἐόντα
  59. αὐτοῦ μιν κατέρυκε, δίδου δʼ ὅ γε θυγατέρα ἥν,
  60. δῶκε δέ οἱ τιμῆς βασιληΐδος ἥμισυ πάσης·
  61. καὶ μέν οἱ Λύκιοι τέμενος τάμον ἔξοχον ἄλλων
  62. καλὸν φυταλιῆς καὶ ἀρούρης, ὄφρα νέμοιτο.
  63. ἣ δʼ ἔτεκε τρία τέκνα δαΐφρονι Βελλεροφόντῃ
  64. Ἴσανδρόν τε καὶ Ἱππόλοχον καὶ Λαοδάμειαν.
  65. Λαοδαμείῃ μὲν παρελέξατο μητίετα Ζεύς,
  66. ἣ δʼ ἔτεκʼ ἀντίθεον Σαρπηδόνα χαλκοκορυστήν.
  67. ἀλλʼ ὅτε δὴ καὶ κεῖνος ἀπήχθετο πᾶσι θεοῖσιν,
  68. ἤτοι ὃ κὰπ πεδίον τὸ Ἀλήϊον οἶος ἀλᾶτο
  69. ὃν θυμὸν κατέδων, πάτον ἀνθρώπων ἀλεείνων·
  70. Ἴσανδρον δέ οἱ υἱὸν Ἄρης ἆτος πολέμοιο
  71. μαρνάμενον Σολύμοισι κατέκτανε κυδαλίμοισι·
  72. τὴν δὲ χολωσαμένη χρυσήνιος Ἄρτεμις ἔκτα.
  73. Ἱππόλοχος δέ μʼ ἔτικτε, καὶ ἐκ τοῦ φημι γενέσθαι·
  74. πέμπε δέ μʼ ἐς Τροίην, καί μοι μάλα πόλλʼ ἐπέτελλεν
  75. αἰὲν ἀριστεύειν καὶ ὑπείροχον ἔμμεναι ἄλλων,
  76. μηδὲ γένος πατέρων αἰσχυνέμεν, οἳ μέγʼ ἄριστοι
  77. ἔν τʼ Ἐφύρῃ ἐγένοντο καὶ ἐν Λυκίῃ εὐρείῃ.
  78. ταύτης τοι γενεῆς τε καὶ αἵματος εὔχομαι εἶναι.
  79. ὣς φάτο, γήθησεν δὲ βοὴν ἀγαθὸς Διομήδης·
  80. ἔγχος μὲν κατέπηξεν ἐπὶ χθονὶ πουλυβοτείρῃ,
  81. αὐτὰρ ὃ μειλιχίοισι προσηύδα ποιμένα λαῶν·
  82. ἦ ῥά νύ μοι ξεῖνος πατρώϊός ἐσσι παλαιός·
  83. Οἰνεὺς γάρ ποτε δῖος ἀμύμονα Βελλεροφόντην
  84. ξείνισʼ ἐνὶ μεγάροισιν ἐείκοσιν ἤματʼ ἐρύξας·
  85. οἳ δὲ καὶ ἀλλήλοισι πόρον ξεινήϊα καλά·
  86. Οἰνεὺς μὲν ζωστῆρα δίδου φοίνικι φαεινόν,
  87. Βελλεροφόντης δὲ χρύσεον δέπας ἀμφικύπελλον
  88. καί μιν ἐγὼ κατέλειπον ἰὼν ἐν δώμασʼ ἐμοῖσι.
  89. Τυδέα δʼ οὐ μέμνημαι, ἐπεί μʼ ἔτι τυτθὸν ἐόντα
  90. κάλλιφʼ, ὅτʼ ἐν Θήβῃσιν ἀπώλετο λαὸς Ἀχαιῶν.
  91. τὼ νῦν σοὶ μὲν ἐγὼ ξεῖνος φίλος Ἄργεϊ μέσσῳ
  92. εἰμί, σὺ δʼ ἐν Λυκίῃ ὅτε κεν τῶν δῆμον ἵκωμαι.
  93. ἔγχεα δʼ ἀλλήλων ἀλεώμεθα καὶ διʼ ὁμίλου·
  94. πολλοὶ μὲν γὰρ ἐμοὶ Τρῶες κλειτοί τʼ ἐπίκουροι
  95. κτείνειν ὅν κε θεός γε πόρῃ καὶ ποσσὶ κιχείω,
  96. πολλοὶ δʼ αὖ σοὶ Ἀχαιοὶ ἐναιρέμεν ὅν κε δύνηαι.
  97. τεύχεα δʼ ἀλλήλοις ἐπαμείψομεν, ὄφρα καὶ οἵδε
  98. γνῶσιν ὅτι ξεῖνοι πατρώϊοι εὐχόμεθʼ εἶναι.
  99. ὣς ἄρα φωνήσαντε καθʼ ἵππων ἀΐξαντε
  100. χεῖράς τʼ ἀλλήλων λαβέτην καὶ πιστώσαντο·
  101. ἔνθʼ αὖτε Γλαύκῳ Κρονίδης φρένας ἐξέλετο Ζεύς,
  102. ὃς πρὸς Τυδεΐδην Διομήδεα τεύχεʼ ἄμειβε
  103. χρύσεα χαλκείων, ἑκατόμβοιʼ ἐννεαβοίων.
  104. Ἕκτωρ δʼ ὡς Σκαιάς τε πύλας καὶ φηγὸν ἵκανεν,
  105. ἀμφʼ ἄρα μιν Τρώων ἄλοχοι θέον ἠδὲ θύγατρες
  106. εἰρόμεναι παῖδάς τε κασιγνήτους τε ἔτας τε
  107. καὶ πόσιας· ὃ δʼ ἔπειτα θεοῖς εὔχεσθαι ἀνώγει
  108. πάσας ἑξείης· πολλῇσι δὲ κήδεʼ ἐφῆπτο.
  109. ἀλλʼ ὅτε δὴ Πριάμοιο δόμον περικαλλέʼ ἵκανε
  110. ξεστῇς αἰθούσῃσι τετυγμένον· αὐτὰρ ἐν αὐτῷ
  111. πεντήκοντʼ ἔνεσαν θάλαμοι ξεστοῖο λίθοιο
  112. πλησίον ἀλλήλων δεδμημένοι, ἔνθα δὲ παῖδες
  113. κοιμῶντο Πριάμοιο παρὰ μνηστῇς ἀλόχοισι,
  114. κουράων δʼ ἑτέρωθεν ἐναντίοι ἔνδοθεν αὐλῆς
  115. δώδεκʼ ἔσαν τέγεοι θάλαμοι ξεστοῖο λίθοιο
  116. πλησίον ἀλλήλων δεδμημένοι, ἔνθα δὲ γαμβροὶ
  117. κοιμῶντο Πριάμοιο παρʼ αἰδοίῃς ἀλόχοισιν·
  118. ἔνθά οἱ ἠπιόδωρος ἐναντίη ἤλυθε μήτηρ
  119. Λαοδίκην ἐσάγουσα θυγατρῶν εἶδος ἀρίστην·
  120. ἔν τʼ ἄρα οἱ φῦ χειρὶ ἔπος τʼ ἔφατʼ ἔκ τʼ ὀνόμαζε·
  121. τέκνον τίπτε λιπὼν πόλεμον θρασὺν εἰλήλουθας;
  122. ἦ μάλα δὴ τείρουσι δυσώνυμοι υἷες Ἀχαιῶν
  123. μαρνάμενοι περὶ ἄστυ· σὲ δʼ ἐνθάδε θυμὸς ἀνῆκεν
  124. ἐλθόντʼ ἐξ ἄκρης πόλιος Διὶ χεῖρας ἀνασχεῖν.
  125. ἀλλὰ μένʼ ὄφρά κέ τοι μελιηδέα οἶνον ἐνείκω,
  126. ὡς σπείσῃς Διὶ πατρὶ καὶ ἄλλοις ἀθανάτοισι
  127. πρῶτον, ἔπειτα δὲ καὐτὸς ὀνήσεαι αἴ κε πίῃσθα.
  128. ἀνδρὶ δὲ κεκμηῶτι μένος μέγα οἶνος ἀέξει,
  129. ὡς τύνη κέκμηκας ἀμύνων σοῖσιν ἔτῃσι.
  130. τὴν δʼ ἠμείβετʼ ἔπειτα μέγας κορυθαίολος Ἕκτωρ·
  131. μή μοι οἶνον ἄειρε μελίφρονα πότνια μῆτερ,
  132. μή μʼ ἀπογυιώσῃς μένεος, ἀλκῆς τε λάθωμαι·
  133. χερσὶ δʼ ἀνίπτοισιν Διὶ λείβειν αἴθοπα οἶνον
  134. ἅζομαι· οὐδέ πῃ ἔστι κελαινεφέϊ Κρονίωνι
  135. αἵματι καὶ λύθρῳ πεπαλαγμένον εὐχετάασθαι.
  136. ἀλλὰ σὺ μὲν πρὸς νηὸν Ἀθηναίης ἀγελείης
  137. ἔρχεο σὺν θυέεσσιν ἀολλίσσασα γεραιάς·
  138. πέπλον δʼ, ὅς τίς τοι χαριέστατος ἠδὲ μέγιστος
  139. ἔστιν ἐνὶ μεγάρῳ καί τοι πολὺ φίλτατος αὐτῇ,
  140. τὸν θὲς Ἀθηναίης ἐπὶ γούνασιν ἠϋκόμοιο,
  141. καί οἱ ὑποσχέσθαι δυοκαίδεκα βοῦς ἐνὶ νηῷ
  142. ἤνις ἠκέστας ἱερευσέμεν, αἴ κʼ ἐλεήσῃ
  143. ἄστύ τε καὶ Τρώων ἀλόχους καὶ νήπια τέκνα,
  144. αἴ κεν Τυδέος υἱὸν ἀπόσχῃ Ἰλίου ἱρῆς
  145. ἄγριον αἰχμητὴν κρατερὸν μήστωρα φόβοιο.
  146. ἀλλὰ σὺ μὲν πρὸς νηὸν Ἀθηναίης ἀγελείης
  147. ἔρχευ, ἐγὼ δὲ Πάριν μετελεύσομαι ὄφρα καλέσσω
  148. αἴ κʼ ἐθέλῃσʼ εἰπόντος ἀκουέμεν· ὥς κέ οἱ αὖθι
  149. γαῖα χάνοι· μέγα γάρ μιν Ὀλύμπιος ἔτρεφε πῆμα
  150. Τρωσί τε καὶ Πριάμῳ μεγαλήτορι τοῖό τε παισίν.
  151. εἰ κεῖνόν γε ἴδοιμι κατελθόντʼ Ἄϊδος εἴσω
  152. φαίην κε φρένʼ ἀτέρπου ὀϊζύος ἐκλελαθέσθαι.
  153. ὣς ἔφαθʼ, ἣ δὲ μολοῦσα ποτὶ μέγαρʼ ἀμφιπόλοισι
  154. κέκλετο· ταὶ δʼ ἄρʼ ἀόλλισσαν κατὰ ἄστυ γεραιάς.
  155. αὐτὴ δʼ ἐς θάλαμον κατεβήσετο κηώεντα,
  156. ἔνθʼ ἔσάν οἱ πέπλοι παμποίκιλα ἔργα γυναικῶν
  157. Σιδονίων, τὰς αὐτὸς Ἀλέξανδρος θεοειδὴς
  158. ἤγαγε Σιδονίηθεν ἐπιπλὼς εὐρέα πόντον,
  159. τὴν ὁδὸν ἣν Ἑλένην περ ἀνήγαγεν εὐπατέρειαν·
  160. τῶν ἕνʼ ἀειραμένη Ἑκάβη φέρε δῶρον Ἀθήνῃ,
  161. ὃς κάλλιστος ἔην ποικίλμασιν ἠδὲ μέγιστος,
  162. ἀστὴρ δʼ ὣς ἀπέλαμπεν· ἔκειτο δὲ νείατος ἄλλων.
  163. βῆ δʼ ἰέναι, πολλαὶ δὲ μετεσσεύοντο γεραιαί.
  164. αἱ δʼ ὅτε νηὸν ἵκανον Ἀθήνης ἐν πόλει ἄκρῃ,
  165. τῇσι θύρας ὤϊξε Θεανὼ καλλιπάρῃος
  166. Κισσηῒς ἄλοχος Ἀντήνορος ἱπποδάμοιο·
  167. τὴν γὰρ Τρῶες ἔθηκαν Ἀθηναίης ἱέρειαν.
  168. αἳ δʼ ὀλολυγῇ πᾶσαι Ἀθήνῃ χεῖρας ἀνέσχον·
  169. ἣ δʼ ἄρα πέπλον ἑλοῦσα Θεανὼ καλλιπάρῃος
  170. θῆκεν Ἀθηναίης ἐπὶ γούνασιν ἠϋκόμοιο,
  171. εὐχομένη δʼ ἠρᾶτο Διὸς κούρῃ μεγάλοιο·
  172. πότνιʼ Ἀθηναίη ἐρυσίπτολι δῖα θεάων
  173. ἆξον δὴ ἔγχος Διομήδεος, ἠδὲ καὶ αὐτὸν
  174. πρηνέα δὸς πεσέειν Σκαιῶν προπάροιθε πυλάων,
  175. ὄφρά τοι αὐτίκα νῦν δυοκαίδεκα βοῦς ἐνὶ νηῷ
  176. ἤνις ἠκέστας ἱερεύσομεν, αἴ κʼ ἐλεήσῃς
  177. ἄστύ τε καὶ Τρώων ἀλόχους καὶ νήπια τέκνα.
  178. ὣς ἔφατʼ εὐχομένη, ἀνένευε δὲ Παλλὰς Ἀθήνη.
  179. ὣς αἳ μέν ῥʼ εὔχοντο Διὸς κούρῃ μεγάλοιο,
  180. Ἕκτωρ δὲ πρὸς δώματʼ Ἀλεξάνδροιο βεβήκει
  181. καλά, τά ῥʼ αὐτὸς ἔτευξε σὺν ἀνδράσιν οἳ τότʼ ἄριστοι
  182. ἦσαν ἐνὶ Τροίῃ ἐριβώλακι τέκτονες ἄνδρες,
  183. οἵ οἱ ἐποίησαν θάλαμον καὶ δῶμα καὶ αὐλὴν
  184. ἐγγύθι τε Πριάμοιο καὶ Ἕκτορος ἐν πόλει ἄκρῃ.
  185. ἔνθʼ Ἕκτωρ εἰσῆλθε Διῒ φίλος, ἐν δʼ ἄρα χειρὶ
  186. ἔγχος ἔχʼ ἑνδεκάπηχυ· πάροιθε δὲ λάμπετο δουρὸς
  187. αἰχμὴ χαλκείη, περὶ δὲ χρύσεος θέε πόρκης.
  188. τὸν δʼ εὗρʼ ἐν θαλάμῳ περικαλλέα τεύχεʼ ἕποντα
  189. ἀσπίδα καὶ θώρηκα, καὶ ἀγκύλα τόξʼ ἁφόωντα·
  190. Ἀργείη δʼ Ἑλένη μετʼ ἄρα δμῳῇσι γυναιξὶν
  191. ἧστο καὶ ἀμφιπόλοισι περικλυτὰ ἔργα κέλευε.
  192. τὸν δʼ Ἕκτωρ νείκεσσεν ἰδὼν αἰσχροῖς ἐπέεσσι·
  193. δαιμόνιʼ οὐ μὲν καλὰ χόλον τόνδʼ ἔνθεο θυμῷ,
  194. λαοὶ μὲν φθινύθουσι περὶ πτόλιν αἰπύ τε τεῖχος
  195. μαρνάμενοι· σέο δʼ εἵνεκʼ ἀϋτή τε πτόλεμός τε
  196. ἄστυ τόδʼ ἀμφιδέδηε· σὺ δʼ ἂν μαχέσαιο καὶ ἄλλῳ,
  197. ὅν τινά που μεθιέντα ἴδοις στυγεροῦ πολέμοιο.
  198. ἀλλʼ ἄνα μὴ τάχα ἄστυ πυρὸς δηΐοιο θέρηται.
  199. τὸν δʼ αὖτε προσέειπεν Ἀλέξανδρος θεοειδής·
  200. Ἕκτορ ἐπεί με κατʼ αἶσαν ἐνείκεσας οὐδʼ ὑπὲρ αἶσαν,
  201. τοὔνεκά τοι ἐρέω· σὺ δὲ σύνθεο καί μευ ἄκουσον·
  202. οὔ τοι ἐγὼ Τρώων τόσσον χόλῳ οὐδὲ νεμέσσι
  203. ἥμην ἐν θαλάμῳ, ἔθελον δʼ ἄχεϊ προτραπέσθαι.
  204. νῦν δέ με παρειποῦσʼ ἄλοχος μαλακοῖς ἐπέεσσιν
  205. ὅρμησʼ ἐς πόλεμον· δοκέει δέ μοι ὧδε καὶ αὐτῷ
  206. λώϊον ἔσσεσθαι· νίκη δʼ ἐπαμείβεται ἄνδρας.
  207. ἀλλʼ ἄγε νῦν ἐπίμεινον, Ἀρήϊα τεύχεα δύω·
  208. ἢ ἴθʼ, ἐγὼ δὲ μέτειμι· κιχήσεσθαι δέ σʼ ὀΐω.
  209. ὣς φάτο, τὸν δʼ οὔ τι προσέφη κορυθαίολος Ἕκτωρ·
  210. τὸν δʼ Ἑλένη μύθοισι προσηύδα μειλιχίοισι·
  211. δᾶερ ἐμεῖο κυνὸς κακομηχάνου ὀκρυοέσσης,
  212. ὥς μʼ ὄφελʼ ἤματι τῷ ὅτε με πρῶτον τέκε μήτηρ
  213. οἴχεσθαι προφέρουσα κακὴ ἀνέμοιο θύελλα
  214. εἰς ὄρος ἢ εἰς κῦμα πολυφλοίσβοιο θαλάσσης,
  215. ἔνθά με κῦμʼ ἀπόερσε πάρος τάδε ἔργα γενέσθαι.
  216. αὐτὰρ ἐπεὶ τάδε γʼ ὧδε θεοὶ κακὰ τεκμήραντο,
  217. ἀνδρὸς ἔπειτʼ ὤφελλον ἀμείνονος εἶναι ἄκοιτις,
  218. ὃς ᾔδη νέμεσίν τε καὶ αἴσχεα πόλλʼ ἀνθρώπων.
  219. τούτῳ δʼ οὔτʼ ἂρ νῦν φρένες ἔμπεδοι οὔτʼ ἄρʼ ὀπίσσω
  220. ἔσσονται· τὼ καί μιν ἐπαυρήσεσθαι ὀΐω.
  221. ἀλλʼ ἄγε νῦν εἴσελθε καὶ ἕζεο τῷδʼ ἐπὶ δίφρῳ
  222. δᾶερ, ἐπεί σε μάλιστα πόνος φρένας ἀμφιβέβηκεν
  223. εἵνεκʼ ἐμεῖο κυνὸς καὶ Ἀλεξάνδρου ἕνεκʼ ἄτης,
  224. οἷσιν ἐπὶ Ζεὺς θῆκε κακὸν μόρον, ὡς καὶ ὀπίσσω
  225. ἀνθρώποισι πελώμεθʼ ἀοίδιμοι ἐσσομένοισι.
  226. τὴν δʼ ἠμείβετʼ ἔπειτα μέγας κορυθαίολος Ἕκτωρ
  227. μή με κάθιζʼ Ἑλένη φιλέουσά περ· οὐδέ με πείσεις·
  228. ἤδη γάρ μοι θυμὸς ἐπέσσυται ὄφρʼ ἐπαμύνω
  229. Τρώεσσʼ, οἳ μέγʼ ἐμεῖο ποθὴν ἀπεόντος ἔχουσιν.
  230. ἀλλὰ σύ γʼ ὄρνυθι τοῦτον, ἐπειγέσθω δὲ καὶ αὐτός,
  231. ὥς κεν ἔμʼ ἔντοσθεν πόλιος καταμάρψῃ ἐόντα.
  232. καὶ γὰρ ἐγὼν οἶκον δὲ ἐλεύσομαι ὄφρα ἴδωμαι
  233. οἰκῆας ἄλοχόν τε φίλην καὶ νήπιον υἱόν.
  234. οὐ γὰρ οἶδʼ εἰ ἔτι σφιν ὑπότροπος ἵξομαι αὖτις,
  235. ἦ ἤδη μʼ ὑπὸ χερσὶ θεοὶ δαμόωσιν Ἀχαιῶν.
  236. ὣς ἄρα φωνήσας ἀπέβη κορυθαίολος Ἕκτωρ·
  237. αἶψα δʼ ἔπειθʼ ἵκανε δόμους εὖ ναιετάοντας,
  238. οὐδʼ εὗρʼ Ἀνδρομάχην λευκώλενον ἐν μεγάροισιν,
  239. ἀλλʼ ἥ γε ξὺν παιδὶ καὶ ἀμφιπόλῳ ἐϋπέπλῳ
  240. πύργῳ ἐφεστήκει γοόωσά τε μυρομένη τε.
  241. Ἕκτωρ δʼ ὡς οὐκ ἔνδον ἀμύμονα τέτμεν ἄκοιτιν
  242. ἔστη ἐπʼ οὐδὸν ἰών, μετὰ δὲ δμῳῇσιν ἔειπεν·
  243. εἰ δʼ ἄγε μοι δμῳαὶ νημερτέα μυθήσασθε·
  244. πῇ ἔβη Ἀνδρομάχη λευκώλενος ἐκ μεγάροιο;
  245. ἠέ πῃ ἐς γαλόων ἢ εἰνατέρων ἐϋπέπλων
  246. ἢ ἐς Ἀθηναίης ἐξοίχεται, ἔνθά περ ἄλλαι
  247. Τρῳαὶ ἐϋπλόκαμοι δεινὴν θεὸν ἱλάσκονται;
  248. τὸν δʼ αὖτʼ ὀτρηρὴ ταμίη πρὸς μῦθον ἔειπεν·
  249. Ἕκτορ ἐπεὶ μάλʼ ἄνωγας ἀληθέα μυθήσασθαι,
  250. οὔτέ πῃ ἐς γαλόων οὔτʼ εἰνατέρων ἐϋπέπλων
  251. οὔτʼ ἐς Ἀθηναίης ἐξοίχεται, ἔνθά περ ἄλλαι
  252. Τρῳαὶ ἐϋπλόκαμοι δεινὴν θεὸν ἱλάσκονται,
  253. ἀλλʼ ἐπὶ πύργον ἔβη μέγαν Ἰλίου, οὕνεκʼ ἄκουσε
  254. τείρεσθαι Τρῶας, μέγα δὲ κράτος εἶναι Ἀχαιῶν.
  255. ἣ μὲν δὴ πρὸς τεῖχος ἐπειγομένη ἀφικάνει
  256. μαινομένῃ ἐϊκυῖα· φέρει δʼ ἅμα παῖδα τιθήνη.
  257. ἦ ῥα γυνὴ ταμίη, ὃ δʼ ἀπέσσυτο δώματος Ἕκτωρ
  258. τὴν αὐτὴν ὁδὸν αὖτις ἐϋκτιμένας κατʼ ἀγυιάς.
  259. εὖτε πύλας ἵκανε διερχόμενος μέγα ἄστυ
  260. Σκαιάς, τῇ ἄρʼ ἔμελλε διεξίμεναι πεδίον δέ,
  261. ἔνθʼ ἄλοχος πολύδωρος ἐναντίη ἦλθε θέουσα
  262. Ἀνδρομάχη θυγάτηρ μεγαλήτορος Ἠετίωνος
  263. Ἠετίων ὃς ἔναιεν ὑπὸ Πλάκῳ ὑληέσσῃ
  264. Θήβῃ Ὑποπλακίῃ Κιλίκεσσʼ ἄνδρεσσιν ἀνάσσων·
  265. τοῦ περ δὴ θυγάτηρ ἔχεθʼ Ἕκτορι χαλκοκορυστῇ.
  266. ἥ οἱ ἔπειτʼ ἤντησʼ, ἅμα δʼ ἀμφίπολος κίεν αὐτῇ
  267. παῖδʼ ἐπὶ κόλπῳ ἔχουσʼ ἀταλάφρονα νήπιον αὔτως
  268. Ἑκτορίδην ἀγαπητὸν ἀλίγκιον ἀστέρι καλῷ,
  269. τόν ῥʼ Ἕκτωρ καλέεσκε Σκαμάνδριον, αὐτὰρ οἱ ἄλλοι
  270. Ἀστυάνακτʼ· οἶος γὰρ ἐρύετο Ἴλιον Ἕκτωρ.
  271. ἤτοι ὃ μὲν μείδησεν ἰδὼν ἐς παῖδα σιωπῇ·
  272. Ἀνδρομάχη δέ οἱ ἄγχι παρίστατο δάκρυ χέουσα,
  273. ἔν τʼ ἄρα οἱ φῦ χειρὶ ἔπος τʼ ἔφατʼ ἔκ τʼ ὀνόμαζε·
  274. δαιμόνιε φθίσει σε τὸ σὸν μένος, οὐδʼ ἐλεαίρεις
  275. παῖδά τε νηπίαχον καὶ ἔμʼ ἄμμορον, ἣ τάχα χήρη
  276. σεῦ ἔσομαι· τάχα γάρ σε κατακτανέουσιν Ἀχαιοὶ
  277. πάντες ἐφορμηθέντες· ἐμοὶ δέ κε κέρδιον εἴη
  278. σεῦ ἀφαμαρτούσῃ χθόνα δύμεναι· οὐ γὰρ ἔτʼ ἄλλη
  279. ἔσται θαλπωρὴ ἐπεὶ ἂν σύ γε πότμον ἐπίσπῃς
  280. ἀλλʼ ἄχεʼ· οὐδέ μοι ἔστι πατὴρ καὶ πότνια μήτηρ.
  281. ἤτοι γὰρ πατέρʼ ἁμὸν ἀπέκτανε δῖος Ἀχιλλεύς,
  282. ἐκ δὲ πόλιν πέρσεν Κιλίκων εὖ ναιετάουσαν
  283. Θήβην ὑψίπυλον· κατὰ δʼ ἔκτανεν Ἠετίωνα,
  284. οὐδέ μιν ἐξενάριξε, σεβάσσατο γὰρ τό γε θυμῷ,
  285. ἀλλʼ ἄρα μιν κατέκηε σὺν ἔντεσι δαιδαλέοισιν
  286. ἠδʼ ἐπὶ σῆμʼ ἔχεεν· περὶ δὲ πτελέας ἐφύτευσαν
  287. νύμφαι ὀρεστιάδες κοῦραι Διὸς αἰγιόχοιο.
  288. οἳ δέ μοι ἑπτὰ κασίγνητοι ἔσαν ἐν μεγάροισιν
  289. οἳ μὲν πάντες ἰῷ κίον ἤματι Ἄϊδος εἴσω·
  290. πάντας γὰρ κατέπεφνε ποδάρκης δῖος Ἀχιλλεὺς
  291. βουσὶν ἐπʼ εἰλιπόδεσσι καὶ ἀργεννῇς ὀΐεσσι.
  292. μητέρα δʼ, ἣ βασίλευεν ὑπὸ Πλάκῳ ὑληέσσῃ,
  293. τὴν ἐπεὶ ἂρ δεῦρʼ ἤγαγʼ ἅμʼ ἄλλοισι κτεάτεσσιν,
  294. ἂψ ὅ γε τὴν ἀπέλυσε λαβὼν ἀπερείσιʼ ἄποινα,
  295. πατρὸς δʼ ἐν μεγάροισι βάλʼ Ἄρτεμις ἰοχέαιρα.
  296. Ἕκτορ ἀτὰρ σύ μοί ἐσσι πατὴρ καὶ πότνια μήτηρ
  297. ἠδὲ κασίγνητος, σὺ δέ μοι θαλερὸς παρακοίτης·
  298. ἀλλʼ ἄγε νῦν ἐλέαιρε καὶ αὐτοῦ μίμνʼ ἐπὶ πύργῳ,
  299. μὴ παῖδʼ ὀρφανικὸν θήῃς χήρην τε γυναῖκα·
  300. λαὸν δὲ στῆσον παρʼ ἐρινεόν, ἔνθα μάλιστα
  301. ἀμβατός ἐστι πόλις καὶ ἐπίδρομον ἔπλετο τεῖχος.
  302. τρὶς γὰρ τῇ γʼ ἐλθόντες ἐπειρήσανθʼ οἱ ἄριστοι
  303. ἀμφʼ Αἴαντε δύω καὶ ἀγακλυτὸν Ἰδομενῆα
  304. ἠδʼ ἀμφʼ Ἀτρεΐδας καὶ Τυδέος ἄλκιμον υἱόν·
  305. ἤ πού τίς σφιν ἔνισπε θεοπροπίων ἐῢ εἰδώς,
  306. ἤ νυ καὶ αὐτῶν θυμὸς ἐποτρύνει καὶ ἀνώγει.
  307. τὴν δʼ αὖτε προσέειπε μέγας κορυθαίολος Ἕκτωρ·
  308. ἦ καὶ ἐμοὶ τάδε πάντα μέλει γύναι· ἀλλὰ μάλʼ αἰνῶς
  309. αἰδέομαι Τρῶας καὶ Τρῳάδας ἑλκεσιπέπλους,
  310. αἴ κε κακὸς ὣς νόσφιν ἀλυσκάζω πολέμοιο·
  311. οὐδέ με θυμὸς ἄνωγεν, ἐπεὶ μάθον ἔμμεναι ἐσθλὸς
  312. αἰεὶ καὶ πρώτοισι μετὰ Τρώεσσι μάχεσθαι
  313. ἀρνύμενος πατρός τε μέγα κλέος ἠδʼ ἐμὸν αὐτοῦ.
  314. εὖ γὰρ ἐγὼ τόδε οἶδα κατὰ φρένα καὶ κατὰ θυμόν·
  315. ἔσσεται ἦμαρ ὅτʼ ἄν ποτʼ ὀλώλῃ Ἴλιος ἱρὴ
  316. καὶ Πρίαμος καὶ λαὸς ἐϋμμελίω Πριάμοιο.
  317. ἀλλʼ οὔ μοι Τρώων τόσσον μέλει ἄλγος ὀπίσσω,
  318. οὔτʼ αὐτῆς Ἑκάβης οὔτε Πριάμοιο ἄνακτος
  319. οὔτε κασιγνήτων, οἵ κεν πολέες τε καὶ ἐσθλοὶ
  320. ἐν κονίῃσι πέσοιεν ὑπʼ ἀνδράσι δυσμενέεσσιν,
  321. ὅσσον σεῦ, ὅτε κέν τις Ἀχαιῶν χαλκοχιτώνων
  322. δακρυόεσσαν ἄγηται ἐλεύθερον ἦμαρ ἀπούρας·
  323. καί κεν ἐν Ἄργει ἐοῦσα πρὸς ἄλλης ἱστὸν ὑφαίνοις,
  324. καί κεν ὕδωρ φορέοις Μεσσηΐδος ἢ Ὑπερείης
  325. πόλλʼ ἀεκαζομένη, κρατερὴ δʼ ἐπικείσετʼ ἀνάγκη·
  326. καί ποτέ τις εἴπῃσιν ἰδὼν κατὰ δάκρυ χέουσαν·
  327. Ἕκτορος ἥδε γυνὴ ὃς ἀριστεύεσκε μάχεσθαι
  328. Τρώων ἱπποδάμων ὅτε Ἴλιον ἀμφεμάχοντο.
  329. ὥς ποτέ τις ἐρέει· σοὶ δʼ αὖ νέον ἔσσεται ἄλγος
  330. χήτεϊ τοιοῦδʼ ἀνδρὸς ἀμύνειν δούλιον ἦμαρ.
  331. ἀλλά με τεθνηῶτα χυτὴ κατὰ γαῖα καλύπτοι
  332. πρίν γέ τι σῆς τε βοῆς σοῦ θʼ ἑλκηθμοῖο πυθέσθαι.
  333. ὣς εἰπὼν οὗ παιδὸς ὀρέξατο φαίδιμος Ἕκτωρ·
  334. ἂψ δʼ ὃ πάϊς πρὸς κόλπον ἐϋζώνοιο τιθήνης
  335. ἐκλίνθη ἰάχων πατρὸς φίλου ὄψιν ἀτυχθεὶς
  336. ταρβήσας χαλκόν τε ἰδὲ λόφον ἱππιοχαίτην,
  337. δεινὸν ἀπʼ ἀκροτάτης κόρυθος νεύοντα νοήσας.
  338. ἐκ δʼ ἐγέλασσε πατήρ τε φίλος καὶ πότνια μήτηρ·
  339. αὐτίκʼ ἀπὸ κρατὸς κόρυθʼ εἵλετο φαίδιμος Ἕκτωρ,
  340. καὶ τὴν μὲν κατέθηκεν ἐπὶ χθονὶ παμφανόωσαν·
  341. αὐτὰρ ὅ γʼ ὃν φίλον υἱὸν ἐπεὶ κύσε πῆλέ τε χερσὶν
  342. εἶπε δʼ ἐπευξάμενος Διί τʼ ἄλλοισίν τε θεοῖσι·
  343. Ζεῦ ἄλλοι τε θεοὶ δότε δὴ καὶ τόνδε γενέσθαι
  344. παῖδʼ ἐμὸν ὡς καὶ ἐγώ περ ἀριπρεπέα Τρώεσσιν,
  345. ὧδε βίην τʼ ἀγαθόν, καὶ Ἰλίου ἶφι ἀνάσσειν·
  346. καί ποτέ τις εἴποι πατρός γʼ ὅδε πολλὸν ἀμείνων
  347. ἐκ πολέμου ἀνιόντα· φέροι δʼ ἔναρα βροτόεντα
  348. κτείνας δήϊον ἄνδρα, χαρείη δὲ φρένα μήτηρ.
  349. ὣς εἰπὼν ἀλόχοιο φίλης ἐν χερσὶν ἔθηκε
  350. παῖδʼ ἑόν· ἣ δʼ ἄρα μιν κηώδεϊ δέξατο κόλπῳ
  351. δακρυόεν γελάσασα· πόσις δʼ ἐλέησε νοήσας,
  352. χειρί τέ μιν κατέρεξεν ἔπος τʼ ἔφατʼ ἔκ τʼ ὀνόμαζε·
  353. δαιμονίη μή μοί τι λίην ἀκαχίζεο θυμῷ·
  354. οὐ γάρ τίς μʼ ὑπὲρ αἶσαν ἀνὴρ Ἄϊδι προϊάψει·
  355. μοῖραν δʼ οὔ τινά φημι πεφυγμένον ἔμμεναι ἀνδρῶν,
  356. οὐ κακὸν οὐδὲ μὲν ἐσθλόν, ἐπὴν τὰ πρῶτα γένηται.
  357. ἀλλʼ εἰς οἶκον ἰοῦσα τὰ σʼ αὐτῆς ἔργα κόμιζε
  358. ἱστόν τʼ ἠλακάτην τε, καὶ ἀμφιπόλοισι κέλευε
  359. ἔργον ἐποίχεσθαι· πόλεμος δʼ ἄνδρεσσι μελήσει
  360. πᾶσι, μάλιστα δʼ ἐμοί, τοὶ Ἰλίῳ ἐγγεγάασιν.
  361. ὣς ἄρα φωνήσας κόρυθʼ εἵλετο φαίδιμος Ἕκτωρ
  362. ἵππουριν· ἄλοχος δὲ φίλη οἶκον δὲ βεβήκει
  363. ἐντροπαλιζομένη, θαλερὸν κατὰ δάκρυ χέουσα.
  364. αἶψα δʼ ἔπειθʼ ἵκανε δόμους εὖ ναιετάοντας
  365. Ἕκτορος ἀνδροφόνοιο, κιχήσατο δʼ ἔνδοθι πολλὰς
  366. ἀμφιπόλους, τῇσιν δὲ γόον πάσῃσιν ἐνῶρσεν.
  367. αἳ μὲν ἔτι ζωὸν γόον Ἕκτορα ᾧ ἐνὶ οἴκῳ·
  368. οὐ γάρ μιν ἔτʼ ἔφαντο ὑπότροπον ἐκ πολέμοιο
  369. ἵξεσθαι προφυγόντα μένος καὶ χεῖρας Ἀχαιῶν.
  370. οὐδὲ Πάρις δήθυνεν ἐν ὑψηλοῖσι δόμοισιν,
  371. ἀλλʼ ὅ γʼ, ἐπεὶ κατέδυ κλυτὰ τεύχεα ποικίλα χαλκῷ,
  372. σεύατʼ ἔπειτʼ ἀνὰ ἄστυ ποσὶ κραιπνοῖσι πεποιθώς.
  373. ὡς δʼ ὅτε τις στατὸς ἵππος ἀκοστήσας ἐπὶ φάτνῃ
  374. δεσμὸν ἀπορρήξας θείῃ πεδίοιο κροαίνων
  375. εἰωθὼς λούεσθαι ἐϋρρεῖος ποταμοῖο
  376. κυδιόων· ὑψοῦ δὲ κάρη ἔχει, ἀμφὶ δὲ χαῖται
  377. ὤμοις ἀΐσσονται· ὃ δʼ ἀγλαΐηφι πεποιθὼς
  378. ῥίμφά ἑ γοῦνα φέρει μετά τʼ ἤθεα καὶ νομὸν ἵππων·
  379. ὣς υἱὸς Πριάμοιο Πάρις κατὰ Περγάμου ἄκρης
  380. τεύχεσι παμφαίνων ὥς τʼ ἠλέκτωρ ἐβεβήκει
  381. καγχαλόων, ταχέες δὲ πόδες φέρον· αἶψα δʼ ἔπειτα
  382. Ἕκτορα δῖον ἔτετμεν ἀδελφεὸν εὖτʼ ἄρʼ ἔμελλε
  383. στρέψεσθʼ ἐκ χώρης ὅθι ᾗ ὀάριζε γυναικί.
  384. τὸν πρότερος προσέειπεν Ἀλέξανδρος θεοειδής·
  385. ἠθεῖʼ ἦ μάλα δή σε καὶ ἐσσύμενον κατερύκω
  386. δηθύνων, οὐδʼ ἦλθον ἐναίσιμον ὡς ἐκέλευες;
  387. τὸν δʼ ἀπαμειβόμενος προσέφη κορυθαίολος Ἕκτωρ·
  388. δαιμόνιʼ οὐκ ἄν τίς τοι ἀνὴρ ὃς ἐναίσιμος εἴη
  389. ἔργον ἀτιμήσειε μάχης, ἐπεὶ ἄλκιμός ἐσσι·
  390. ἀλλὰ ἑκὼν μεθιεῖς τε καὶ οὐκ ἐθέλεις· τὸ δʼ ἐμὸν κῆρ
  391. ἄχνυται ἐν θυμῷ, ὅθʼ ὑπὲρ σέθεν αἴσχεʼ ἀκούω
  392. πρὸς Τρώων, οἳ ἔχουσι πολὺν πόνον εἵνεκα σεῖο.
  393. ἀλλʼ ἴομεν· τὰ δʼ ὄπισθεν ἀρεσσόμεθʼ, αἴ κέ ποθι Ζεὺς
  394. δώῃ ἐπουρανίοισι θεοῖς αἰειγενέτῃσι
  395. κρητῆρα στήσασθαι ἐλεύθερον ἐν μεγάροισιν
  396. ἐκ Τροίης ἐλάσαντας ἐϋκνήμιδας Ἀχαιούς.
  1. ὣς εἰπὼν πυλέων ἐξέσσυτο φαίδιμος Ἕκτωρ,
  2. τῷ δʼ ἅμʼ Ἀλέξανδρος κίʼ ἀδελφεός· ἐν δʼ ἄρα θυμῷ
  3. ἀμφότεροι μέμασαν πολεμίζειν ἠδὲ μάχεσθαι.
  4. ὡς δὲ θεὸς ναύτῃσιν ἐελδομένοισιν ἔδωκεν
  5. οὖρον, ἐπεί κε κάμωσιν ἐϋξέστῃς ἐλάτῃσι
  6. πόντον ἐλαύνοντες, καμάτῳ δʼ ὑπὸ γυῖα λέλυνται,
  7. ὣς ἄρα τὼ Τρώεσσιν ἐελδομένοισι φανήτην.
  8. ἔνθʼ ἑλέτην ὃ μὲν υἱὸν Ἀρηϊθόοιο ἄνακτος
  9. Ἄρνῃ ναιετάοντα Μενέσθιον, ὃν κορυνήτης
  10. γείνατʼ Ἀρηΐθοος καὶ Φυλομέδουσα βοῶπις·
  11. Ἕκτωρ δʼ Ἠϊονῆα βάλʼ ἔγχεϊ ὀξυόεντι
  12. αὐχένʼ ὑπὸ στεφάνης εὐχάλκου, λύντο δὲ γυῖα.
  13. Γλαῦκος δʼ Ἱππολόχοιο πάϊς Λυκίων ἀγὸς ἀνδρῶν
  14. Ἰφίνοον βάλε δουρὶ κατὰ κρατερὴν ὑσμίνην
  15. Δεξιάδην ἵππων ἐπιάλμενον ὠκειάων
  16. ὦμον· ὃ δʼ ἐξ ἵππων χαμάδις πέσε, λύντο δὲ γυῖα.
  17. τοὺς δʼ ὡς οὖν ἐνόησε θεὰ γλαυκῶπις Ἀθήνη
  18. Ἀργείους ὀλέκοντας ἐνὶ κρατερῇ ὑσμίνῃ,
  19. βῆ ῥα κατʼ Οὐλύμποιο καρήνων ἀΐξασα
  20. Ἴλιον εἰς ἱερήν· τῇ δʼ ἀντίος ὄρνυτʼ Ἀπόλλων
  21. Περγάμου ἐκκατιδών, Τρώεσσι δὲ βούλετο νίκην·
  22. ἀλλήλοισι δὲ τώ γε συναντέσθην παρὰ φηγῷ.
  23. τὴν πρότερος προσέειπεν ἄναξ Διὸς υἱὸς Ἀπόλλων·
  24. τίπτε σὺ δʼ αὖ μεμαυῖα Διὸς θύγατερ μεγάλοιο
  25. ἦλθες ἀπʼ Οὐλύμποιο, μέγας δέ σε θυμὸς ἀνῆκεν;
  26. ἦ ἵνα δὴ Δαναοῖσι μάχης ἑτεραλκέα νίκην
  27. δῷς; ἐπεὶ οὔ τι Τρῶας ἀπολλυμένους ἐλεαίρεις.
  28. ἀλλʼ εἴ μοί τι πίθοιο τό κεν πολὺ κέρδιον εἴη·
  29. νῦν μὲν παύσωμεν πόλεμον καὶ δηϊοτῆτα
  30. σήμερον· ὕστερον αὖτε μαχήσοντʼ εἰς ὅ κε τέκμωρ
  31. Ἰλίου εὕρωσιν, ἐπεὶ ὣς φίλον ἔπλετο θυμῷ
  32. ὑμῖν ἀθανάτῃσι, διαπραθέειν τόδε ἄστυ.
  33. τὸν δʼ αὖτε προσέειπε θεὰ γλαυκῶπις Ἀθήνη·
  34. ὧδʼ ἔστω ἑκάεργε· τὰ γὰρ φρονέουσα καὶ αὐτὴ
  35. ἦλθον ἀπʼ Οὐλύμποιο μετὰ Τρῶας καὶ Ἀχαιούς.
  36. ἀλλʼ ἄγε πῶς μέμονας πόλεμον καταπαυσέμεν ἀνδρῶν;
  37. τὴν δʼ αὖτε προσέειπεν ἄναξ Διὸς υἱὸς Ἀπόλλων·
  38. Ἕκτορος ὄρσωμεν κρατερὸν μένος ἱπποδάμοιο,
  39. ἤν τινά που Δαναῶν προκαλέσσεται οἰόθεν οἶος
  40. ἀντίβιον μαχέσασθαι ἐν αἰνῇ δηϊοτῆτι,
  41. οἳ δέ κʼ ἀγασσάμενοι χαλκοκνήμιδες Ἀχαιοὶ
  42. οἶον ἐπόρσειαν πολεμίζειν Ἕκτορι δίῳ.
  43. ὣς ἔφατʼ, οὐδʼ ἀπίθησε θεὰ γλαυκῶπις Ἀθήνη.
  44. τῶν δʼ Ἕλενος Πριάμοιο φίλος παῖς σύνθετο θυμῷ
  45. βουλήν, ἥ ῥα θεοῖσιν ἐφήνδανε μητιόωσι·
  46. στῆ δὲ παρʼ Ἕκτορʼ ἰὼν καί μιν πρὸς μῦθον ἔειπεν·
  47. Ἕκτορ υἱὲ Πριάμοιο Διὶ μῆτιν ἀτάλαντε
  48. ἦ ῥά νύ μοί τι πίθοιο, κασίγνητος δέ τοί εἰμι·
  49. ἄλλους μὲν κάθισον Τρῶας καὶ πάντας Ἀχαιούς,
  50. αὐτὸς δὲ προκάλεσσαι Ἀχαιῶν ὅς τις ἄριστος
  51. ἀντίβιον μαχέσασθαι ἐν αἰνῇ δηϊοτῆτι·
  52. οὐ γάρ πώ τοι μοῖρα θανεῖν καὶ πότμον ἐπισπεῖν·
  53. ὣς γὰρ ἐγὼ ὄπʼ ἄκουσα θεῶν αἰειγενετάων.
  54. ὣς ἔφαθʼ, Ἕκτωρ δʼ αὖτε χάρη μέγα μῦθον ἀκούσας,
  55. καί ῥʼ ἐς μέσσον ἰὼν Τρώων ἀνέεργε φάλαγγας,
  56. μέσσου δουρὸς ἑλών· οἳ δʼ ἱδρύνθησαν ἅπαντες.
  57. κὰδ δʼ Ἀγαμέμνων εἷσεν ἐϋκνήμιδας Ἀχαιούς·
  58. κὰδ δʼ ἄρʼ Ἀθηναίη τε καὶ ἀργυρότοξος Ἀπόλλων
  59. ἑζέσθην ὄρνισιν ἐοικότες αἰγυπιοῖσι
  60. φηγῷ ἐφʼ ὑψηλῇ πατρὸς Διὸς αἰγιόχοιο
  61. ἀνδράσι τερπόμενοι· τῶν δὲ στίχες εἵατο πυκναὶ
  62. ἀσπίσι καὶ κορύθεσσι καὶ ἔγχεσι πεφρικυῖαι.
  63. οἵη δὲ Ζεφύροιο ἐχεύατο πόντον ἔπι φρὶξ
  64. ὀρνυμένοιο νέον, μελάνει δέ τε πόντος ὑπʼ αὐτῆς,
  65. τοῖαι ἄρα στίχες εἵατʼ Ἀχαιῶν τε Τρώων τε
  66. ἐν πεδίῳ· Ἕκτωρ δὲ μετʼ ἀμφοτέροισιν ἔειπε·
  67. κέκλυτέ μευ Τρῶες καὶ ἐϋκνήμιδες Ἀχαιοὶ
  68. ὄφρʼ εἴπω τά με θυμὸς ἐνὶ στήθεσσι κελεύει.
  69. ὅρκια μὲν Κρονίδης ὑψίζυγος οὐκ ἐτέλεσσεν,
  70. ἀλλὰ κακὰ φρονέων τεκμαίρεται ἀμφοτέροισιν
  71. εἰς ὅ κεν ἢ ὑμεῖς Τροίην εὔπυργον ἕλητε
  72. ἢ αὐτοὶ παρὰ νηυσὶ δαμείετε ποντοπόροισιν.
  73. ὑμῖν δʼ ἐν γὰρ ἔασιν ἀριστῆες Παναχαιῶν·
  74. τῶν νῦν ὅν τινα θυμὸς ἐμοὶ μαχέσασθαι ἀνώγει
  75. δεῦρʼ ἴτω ἐκ πάντων πρόμος ἔμμεναι Ἕκτορι δίῳ.
  76. ὧδε δὲ μυθέομαι, Ζεὺς δʼ ἄμμʼ ἐπιμάρτυρος ἔστω·
  77. εἰ μέν κεν ἐμὲ κεῖνος ἕλῃ ταναήκεϊ χαλκῷ,
  78. τεύχεα συλήσας φερέτω κοίλας ἐπὶ νῆας,
  79. σῶμα δὲ οἴκαδʼ ἐμὸν δόμεναι πάλιν, ὄφρα πυρός με
  80. Τρῶες καὶ Τρώων ἄλοχοι λελάχωσι θανόντα.
  81. εἰ δέ κʼ ἐγὼ τὸν ἕλω, δώῃ δέ μοι εὖχος Ἀπόλλων,
  82. τεύχεα σύλησας οἴσω προτὶ Ἴλιον ἱρήν,
  83. καὶ κρεμόω προτὶ νηὸν Ἀπόλλωνος ἑκάτοιο,
  84. τὸν δὲ νέκυν ἐπὶ νῆας ἐϋσσέλμους ἀποδώσω,
  85. ὄφρά ἑ ταρχύσωσι κάρη κομόωντες Ἀχαιοί,
  86. σῆμά τέ οἱ χεύωσιν ἐπὶ πλατεῖ Ἑλλησπόντῳ.
  87. καί ποτέ τις εἴπῃσι καὶ ὀψιγόνων ἀνθρώπων
  88. νηῒ πολυκλήϊδι πλέων ἐπὶ οἴνοπα πόντον·
  89. ἀνδρὸς μὲν τόδε σῆμα πάλαι κατατεθνηῶτος,
  90. ὅν ποτʼ ἀριστεύοντα κατέκτανε φαίδιμος Ἕκτωρ.
  91. ὥς ποτέ τις ἐρέει· τὸ δʼ ἐμὸν κλέος οὔ ποτʼ ὀλεῖται.
  92. ὣς ἔφαθʼ, οἱ δʼ ἄρα πάντες ἀκὴν ἐγένοντο σιωπῇ·
  93. αἴδεσθεν μὲν ἀνήνασθαι, δεῖσαν δʼ ὑποδέχθαι·
  94. ὀψὲ δὲ δὴ Μενέλαος ἀνίστατο καὶ μετέειπε
  95. νείκει ὀνειδίζων, μέγα δὲ στεναχίζετο θυμῷ·
  96. ὤ μοι ἀπειλητῆρες Ἀχαιΐδες οὐκέτʼ Ἀχαιοί·
  97. ἦ μὲν δὴ λώβη τάδε γʼ ἔσσεται αἰνόθεν αἰνῶς
  98. εἰ μή τις Δαναῶν νῦν Ἕκτορος ἀντίος εἶσιν.
  99. ἀλλʼ ὑμεῖς μὲν πάντες ὕδωρ καὶ γαῖα γένοισθε
  100. ἥμενοι αὖθι ἕκαστοι ἀκήριοι ἀκλεὲς αὔτως·
  101. τῷδε δʼ ἐγὼν αὐτὸς θωρήξομαι· αὐτὰρ ὕπερθε
  102. νίκης πείρατʼ ἔχονται ἐν ἀθανάτοισι θεοῖσιν.
  103. ὣς ἄρα φωνήσας κατεδύσετο τεύχεα καλά.
  104. ἔνθά κέ τοι Μενέλαε φάνη βιότοιο τελευτὴ
  105. Ἕκτορος ἐν παλάμῃσιν, ἐπεὶ πολὺ φέρτερος ἦεν,
  106. εἰ μὴ ἀναΐξαντες ἕλον βασιλῆες Ἀχαιῶν,
  107. αὐτός τʼ Ἀτρεΐδης εὐρὺ κρείων Ἀγαμέμνων
  108. δεξιτερῆς ἕλε χειρὸς ἔπος τʼ ἔφατʼ ἔκ τʼ ὀνόμαζεν·
  109. ἀφραίνεις Μενέλαε διοτρεφές, οὐδέ τί σε χρὴ
  110. ταύτης ἀφροσύνης· ἀνὰ δὲ σχέο κηδόμενός περ,
  111. μηδʼ ἔθελʼ ἐξ ἔριδος σεῦ ἀμείνονι φωτὶ μάχεσθαι
  112. Ἕκτορι Πριαμίδῃ, τόν τε στυγέουσι καὶ ἄλλοι.
  113. καὶ δʼ Ἀχιλεὺς τούτῳ γε μάχῃ ἔνι κυδιανείρῃ
  114. ἔρριγʼ ἀντιβολῆσαι, ὅ περ σέο πολλὸν ἀμείνων.
  115. ἀλλὰ σὺ μὲν νῦν ἵζευ ἰὼν μετὰ ἔθνος ἑταίρων,
  116. τούτῳ δὲ πρόμον ἄλλον ἀναστήσουσιν Ἀχαιοί.
  117. εἴ περ ἀδειής τʼ ἐστὶ καὶ εἰ μόθου ἔστʼ ἀκόρητος,
  118. φημί μιν ἀσπασίως γόνυ κάμψειν, αἴ κε φύγῃσι
  119. δηΐου ἐκ πολέμοιο καὶ αἰνῆς δηϊοτῆτος.
  120. ὣς εἰπὼν παρέπεισεν ἀδελφειοῦ φρένας ἥρως
  121. αἴσιμα παρειπών, ὃ δʼ ἐπείθετο· τοῦ μὲν ἔπειτα
  122. γηθόσυνοι θεράποντες ἀπʼ ὤμων τεύχεʼ ἕλοντο·
  123. Νέστωρ δʼ Ἀργείοισιν ἀνίστατο καὶ μετέειπεν·
  124. ὢ πόποι ἦ μέγα πένθος Ἀχαιΐδα γαῖαν ἱκάνει.
  125. ἦ κε μέγʼ οἰμώξειε γέρων ἱππηλάτα Πηλεὺς
  126. ἐσθλὸς Μυρμιδόνων βουληφόρος ἠδʼ ἀγορητής,
  127. ὅς ποτέ μʼ εἰρόμενος μέγʼ ἐγήθεεν ᾧ ἐνὶ οἴκῳ
  128. πάντων Ἀργείων ἐρέων γενεήν τε τόκον τε.
  129. τοὺς νῦν εἰ πτώσσοντας ὑφʼ Ἕκτορι πάντας ἀκούσαι,
  130. πολλά κεν ἀθανάτοισι φίλας ἀνὰ χεῖρας ἀείραι
  131. θυμὸν ἀπὸ μελέων δῦναι δόμον Ἄϊδος εἴσω.
  132. αἲ γὰρ Ζεῦ τε πάτερ καὶ Ἀθηναίη καὶ Ἄπολλον
  133. ἡβῷμʼ ὡς ὅτʼ ἐπʼ ὠκυρόῳ Κελάδοντι μάχοντο
  134. ἀγρόμενοι Πύλιοί τε καὶ Ἀρκάδες ἐγχεσίμωροι
  135. Φειᾶς πὰρ τείχεσσιν Ἰαρδάνου ἀμφὶ ῥέεθρα.
  136. τοῖσι δʼ Ἐρευθαλίων πρόμος ἵστατο ἰσόθεος φὼς
  137. τεύχεʼ ἔχων ὤμοισιν Ἀρηϊθόοιο ἄνακτος
  138. δίου Ἀρηϊθόου, τὸν ἐπίκλησιν κορυνήτην
  139. ἄνδρες κίκλησκον καλλίζωνοί τε γυναῖκες
  140. οὕνεκʼ ἄρʼ οὐ τόξοισι μαχέσκετο δουρί τε μακρῷ,
  141. ἀλλὰ σιδηρείῃ κορύνῃ ῥήγνυσκε φάλαγγας.
  142. τὸν Λυκόοργος ἔπεφνε δόλῳ, οὔ τι κράτεΐ γε,
  143. στεινωπῷ ἐν ὁδῷ ὅθʼ ἄρʼ οὐ κορύνη οἱ ὄλεθρον
  144. χραῖσμε σιδηρείη· πρὶν γὰρ Λυκόοργος ὑποφθὰς
  145. δουρὶ μέσον περόνησεν, ὃ δʼ ὕπτιος οὔδει ἐρείσθη·
  146. τεύχεα δʼ ἐξενάριξε, τά οἱ πόρε χάλκεος Ἄρης.
  147. καὶ τὰ μὲν αὐτὸς ἔπειτα φόρει μετὰ μῶλον Ἄρηος·
  148. αὐτὰρ ἐπεὶ Λυκόοργος ἐνὶ μεγάροισιν ἐγήρα,
  149. δῶκε δʼ Ἐρευθαλίωνι φίλῳ θεράποντι φορῆναι·
  150. τοῦ ὅ γε τεύχεʼ ἔχων προκαλίζετο πάντας ἀρίστους.
  151. οἳ δὲ μάλʼ ἐτρόμεον καὶ ἐδείδισαν, οὐδέ τις ἔτλη·
  152. ἀλλʼ ἐμὲ θυμὸς ἀνῆκε πολυτλήμων πολεμίζειν
  153. θάρσεϊ ᾧ· γενεῇ δὲ νεώτατος ἔσκον ἁπάντων·
  154. καὶ μαχόμην οἱ ἐγώ, δῶκεν δέ μοι εὖχος Ἀθήνη.
  155. τὸν δὴ μήκιστον καὶ κάρτιστον κτάνον ἄνδρα·
  156. πολλὸς γάρ τις ἔκειτο παρήορος ἔνθα καὶ ἔνθα.
  157. εἴθʼ ὣς ἡβώοιμι, βίη δέ μοι ἔμπεδος εἴη·
  158. τώ κε τάχʼ ἀντήσειε μάχης κορυθαίολος Ἕκτωρ.
  159. ὑμέων δʼ οἵ περ ἔασιν ἀριστῆες Παναχαιῶν
  160. οὐδʼ οἳ προφρονέως μέμαθʼ Ἕκτορος ἀντίον ἐλθεῖν.
  161. ὣς νείκεσσʼ ὃ γέρων, οἳ δʼ ἐννέα πάντες ἀνέσταν.
  162. ὦρτο πολὺ πρῶτος μὲν ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγαμέμνων,
  163. τῷ δʼ ἐπὶ Τυδεΐδης ὦρτο κρατερὸς Διομήδης,
  164. τοῖσι δʼ ἐπʼ Αἴαντες θοῦριν ἐπιειμένοι ἀλκήν,
  165. τοῖσι δʼ ἐπʼ Ἰδομενεὺς καὶ ὀπάων Ἰδομενῆος
  166. Μηριόνης ἀτάλαντος Ἐνυαλίῳ ἀνδρειφόντῃ,
  167. τοῖσι δʼ ἐπʼ Εὐρύπυλος Εὐαίμονος ἀγλαὸς υἱός,
  168. ἂν δὲ Θόας Ἀνδραιμονίδης καὶ δῖος Ὀδυσσεύς·
  169. πάντες ἄρʼ οἵ γʼ ἔθελον πολεμίζειν Ἕκτορι δίῳ.
  170. τοῖς δʼ αὖτις μετέειπε Γερήνιος ἱππότα Νέστωρ·
  171. κλήρῳ νῦν πεπάλασθε διαμπερὲς ὅς κε λάχῃσιν·
  172. οὗτος γὰρ δὴ ὀνήσει ἐϋκνήμιδας Ἀχαιούς,
  173. καὶ δʼ αὐτὸς ὃν θυμὸν ὀνήσεται αἴ κε φύγῃσι
  174. δηΐου ἐκ πολέμοιο καὶ αἰνῆς δηϊοτῆτος.
  175. ὣς ἔφαθʼ, οἳ δὲ κλῆρον ἐσημήναντο ἕκαστος,
  176. ἐν δʼ ἔβαλον κυνέῃ Ἀγαμέμνονος Ἀτρεΐδαο.
  177. λαοὶ δʼ ἠρήσαντο, θεοῖσι δὲ χεῖρας ἀνέσχον·
  178. ὧδε δέ τις εἴπεσκεν ἰδὼν εἰς οὐρανὸν εὐρύν·
  179. Ζεῦ πάτερ ἢ Αἴαντα λαχεῖν, ἢ Τυδέος υἱόν,
  180. ἢ αὐτὸν βασιλῆα πολυχρύσοιο Μυκήνης.
  181. ὣς ἄρʼ ἔφαν, πάλλεν δὲ Γερήνιος ἱππότα Νέστωρ,
  182. ἐκ δʼ ἔθορε κλῆρος κυνέης ὃν ἄρʼ ἤθελον αὐτοὶ
  183. Αἴαντος· κῆρυξ δὲ φέρων ἀνʼ ὅμιλον ἁπάντῃ
  184. δεῖξʼ ἐνδέξια πᾶσιν ἀριστήεσσιν Ἀχαιῶν.
  185. οἳ δʼ οὐ γιγνώσκοντες ἀπηνήναντο ἕκαστος.
  186. ἀλλʼ ὅτε δὴ τὸν ἵκανε φέρων ἀνʼ ὅμιλον ἁπάντῃ
  187. ὅς μιν ἐπιγράψας κυνέῃ βάλε φαίδιμος Αἴας,
  188. ἤτοι ὑπέσχεθε χεῖρʼ, ὃ δʼ ἄρʼ ἔμβαλεν ἄγχι παραστάς,
  189. γνῶ δὲ κλήρου σῆμα ἰδών, γήθησε δὲ θυμῷ.
  190. τὸν μὲν πὰρ πόδʼ ἑὸν χαμάδις βάλε φώνησέν τε·
  191. ὦ φίλοι ἤτοι κλῆρος ἐμός, χαίρω δὲ καὶ αὐτὸς
  192. θυμῷ, ἐπεὶ δοκέω νικησέμεν Ἕκτορα δῖον.
  193. ἀλλʼ ἄγετʼ ὄφρʼ ἂν ἐγὼ πολεμήϊα τεύχεα δύω,
  194. τόφρʼ ὑμεῖς εὔχεσθε Διὶ Κρονίωνι ἄνακτι
  195. σιγῇ ἐφʼ ὑμείων ἵνα μὴ Τρῶές γε πύθωνται,
  196. ἠὲ καὶ ἀμφαδίην, ἐπεὶ οὔ τινα δείδιμεν ἔμπης·
  197. οὐ γάρ τίς με βίῃ γε ἑκὼν ἀέκοντα δίηται
  198. οὐδέ τι ἰδρείῃ, ἐπεὶ οὐδʼ ἐμὲ νήϊδά γʼ οὕτως
  199. ἔλπομαι ἐν Σαλαμῖνι γενέσθαι τε τραφέμεν τε.
  200. ὣς ἔφαθʼ, οἳ δʼ εὔχοντο Διὶ Κρονίωνι ἄνακτι·
  201. ὧδε δέ τις εἴπεσκεν ἰδὼν εἰς οὐρανὸν εὐρύν·
  202. Ζεῦ πάτερ Ἴδηθεν μεδέων κύδιστε μέγιστε
  203. δὸς νίκην Αἴαντι καὶ ἀγλαὸν εὖχος ἀρέσθαι·
  204. εἰ δὲ καὶ Ἕκτορά περ φιλέεις καὶ κήδεαι αὐτοῦ,
  205. ἴσην ἀμφοτέροισι βίην καὶ κῦδος ὄπασσον.
  206. ὣς ἄρʼ ἔφαν, Αἴας δὲ κορύσσετο νώροπι χαλκῷ.
  207. αὐτὰρ ἐπεὶ δὴ πάντα περὶ χροῒ ἕσσατο τεύχεα,
  208. σεύατʼ ἔπειθʼ οἷός τε πελώριος ἔρχεται Ἄρης,
  209. ὅς τʼ εἶσιν πόλεμον δὲ μετʼ ἀνέρας οὕς τε Κρονίων
  210. θυμοβόρου ἔριδος μένεϊ ξυνέηκε μάχεσθαι.
  211. τοῖος ἄρʼ Αἴας ὦρτο πελώριος ἕρκος Ἀχαιῶν
  212. μειδιόων βλοσυροῖσι προσώπασι· νέρθε δὲ ποσσὶν
  213. ἤϊε μακρὰ βιβάς, κραδάων δολιχόσκιον ἔγχος.
  214. τὸν δὲ καὶ Ἀργεῖοι μὲν ἐγήθεον εἰσορόωντες,
  215. Τρῶας δὲ τρόμος αἰνὸς ὑπήλυθε γυῖα ἕκαστον,
  216. Ἕκτορί τʼ αὐτῷ θυμὸς ἐνὶ στήθεσσι πάτασσεν·
  217. ἀλλʼ οὔ πως ἔτι εἶχεν ὑποτρέσαι οὐδʼ ἀναδῦναι
  218. ἂψ λαῶν ἐς ὅμιλον, ἐπεὶ προκαλέσσατο χάρμῃ.
  219. Αἴας δʼ ἐγγύθεν ἦλθε φέρων σάκος ἠΰτε πύργον
  220. χάλκεον ἑπταβόειον, ὅ οἱ Τυχίος κάμε τεύχων
  221. σκυτοτόμων ὄχʼ ἄριστος Ὕλῃ ἔνι οἰκία ναίων,
  222. ὅς οἱ ἐποίησεν σάκος αἰόλον ἑπταβόειον
  223. ταύρων ζατρεφέων, ἐπὶ δʼ ὄγδοον ἤλασε χαλκόν.
  224. τὸ πρόσθε στέρνοιο φέρων Τελαμώνιος Αἴας
  225. στῆ ῥα μάλʼ Ἕκτορος ἐγγύς, ἀπειλήσας δὲ προσηύδα·
  226. Ἕκτορ νῦν μὲν δὴ σάφα εἴσεαι οἰόθεν οἶος
  227. οἷοι καὶ Δαναοῖσιν ἀριστῆες μετέασι
  228. καὶ μετʼ Ἀχιλλῆα ῥηξήνορα θυμολέοντα.
  229. ἀλλʼ ὃ μὲν ἐν νήεσσι κορωνίσι ποντοπόροισι
  230. κεῖτʼ ἀπομηνίσας Ἀγαμέμνονι ποιμένι λαῶν·
  231. ἡμεῖς δʼ εἰμὲν τοῖοι οἳ ἂν σέθεν ἀντιάσαιμεν
  232. καὶ πολέες· ἀλλʼ ἄρχε μάχης ἠδὲ πτολέμοιο.
  233. τὸν δʼ αὖτε προσέειπε μέγας κορυθαίολος Ἕκτωρ·
  234. Αἶαν διογενὲς Τελαμώνιε κοίρανε λαῶν
  235. μή τί μευ ἠΰτε παιδὸς ἀφαυροῦ πειρήτιζε
  236. ἠὲ γυναικός, ἣ οὐκ οἶδεν πολεμήϊα ἔργα.
  237. αὐτὰρ ἐγὼν εὖ οἶδα μάχας τʼ ἀνδροκτασίας τε·
  238. οἶδʼ ἐπὶ δεξιά, οἶδʼ ἐπʼ ἀριστερὰ νωμῆσαι βῶν
  239. ἀζαλέην, τό μοι ἔστι ταλαύρινον πολεμίζειν·
  240. οἶδα δʼ ἐπαΐξαι μόθον ἵππων ὠκειάων·
  241. οἶδα δʼ ἐνὶ σταδίῃ δηΐῳ μέλπεσθαι Ἄρηϊ.
  242. ἀλλʼ οὐ γάρ σʼ ἐθέλω βαλέειν τοιοῦτον ἐόντα
  243. λάθρῃ ὀπιπεύσας, ἀλλʼ ἀμφαδόν, αἴ κε τύχωμι.
  244. ἦ ῥα, καὶ ἀμπεπαλὼν προΐει δολιχόσκιον ἔγχος,
  245. καὶ βάλεν Αἴαντος δεινὸν σάκος ἑπταβόειον
  246. ἀκρότατον κατὰ χαλκόν, ὃς ὄγδοος ἦεν ἐπʼ αὐτῷ.
  247. ἓξ δὲ διὰ πτύχας ἦλθε δαΐζων χαλκὸς ἀτειρής,
  248. ἐν τῇ δʼ ἑβδομάτῃ ῥινῷ σχέτο· δεύτερος αὖτε
  249. Αἴας διογενὴς προΐει δολιχόσκιον ἔγχος,
  250. καὶ βάλε Πριαμίδαο κατʼ ἀσπίδα πάντοσʼ ἐΐσην.
  251. διὰ μὲν ἀσπίδος ἦλθε φαεινῆς ὄβριμον ἔγχος,
  252. καὶ διὰ θώρηκος πολυδαιδάλου ἠρήρειστο·
  253. ἀντικρὺ δὲ παραὶ λαπάρην διάμησε χιτῶνα
  254. ἔγχος· ὃ δʼ ἐκλίνθη καὶ ἀλεύατο κῆρα μέλαιναν.
  255. τὼ δʼ ἐκσπασσαμένω δολίχʼ ἔγχεα χερσὶν ἅμʼ ἄμφω
  256. σύν ῥʼ ἔπεσον λείουσιν ἐοικότες ὠμοφάγοισιν
  257. ἢ συσὶ κάπροισιν, τῶν τε σθένος οὐκ ἀλαπαδνόν.
  258. Πριαμίδης μὲν ἔπειτα μέσον σάκος οὔτασε δουρί,
  259. οὐδʼ ἔρρηξεν χαλκός, ἀνεγνάμφθη δέ οἱ αἰχμή.
  260. Αἴας δʼ ἀσπίδα νύξεν ἐπάλμενος· ἣ δὲ διαπρὸ
  261. ἤλυθεν ἐγχείη, στυφέλιξε δέ μιν μεμαῶτα,
  262. τμήδην δʼ αὐχένʼ ἐπῆλθε, μέλαν δʼ ἀνεκήκιεν αἷμα,
  263. ἀλλʼ οὐδʼ ὧς ἀπέληγε μάχης κορυθαίολος Ἕκτωρ,
  264. ἀλλʼ ἀναχασσάμενος λίθον εἵλετο χειρὶ παχείῃ
  265. κείμενον ἐν πεδίῳ μέλανα τρηχύν τε μέγαν τε·
  266. τῷ βάλεν Αἴαντος δεινὸν σάκος ἑπταβόειον
  267. μέσσον ἐπομφάλιον· περιήχησεν δʼ ἄρα χαλκός.
  268. δεύτερος αὖτʼ Αἴας πολὺ μείζονα λᾶαν ἀείρας
  269. ἧκʼ ἐπιδινήσας, ἐπέρεισε δὲ ἶνʼ ἀπέλεθρον,
  270. εἴσω δʼ ἀσπίδʼ ἔαξε βαλὼν μυλοειδέϊ πέτρῳ,
  271. βλάψε δέ οἱ φίλα γούναθʼ· ὃ δʼ ὕπτιος ἐξετανύσθη
  272. ἀσπίδι ἐγχριμφθείς· τὸν δʼ αἶψʼ ὤρθωσεν Ἀπόλλων.
  273. καί νύ κε δὴ ξιφέεσσʼ αὐτοσχεδὸν οὐτάζοντο,
  274. εἰ μὴ κήρυκες Διὸς ἄγγελοι ἠδὲ καὶ ἀνδρῶν
  275. ἦλθον, ὃ μὲν Τρώων, ὃ δʼ Ἀχαιῶν χαλκοχιτώνων,
  276. Ταλθύβιός τε καὶ Ἰδαῖος πεπνυμένω ἄμφω·
  277. μέσσῳ δʼ ἀμφοτέρων σκῆπτρα σχέθον, εἶπέ τε μῦθον
  278. κῆρυξ Ἰδαῖος πεπνυμένα μήδεα εἰδώς·
  279. μηκέτι παῖδε φίλω πολεμίζετε μηδὲ μάχεσθον·
  280. ἀμφοτέρω γὰρ σφῶϊ φιλεῖ νεφεληγερέτα Ζεύς,
  281. ἄμφω δʼ αἰχμητά· τό γε δὴ καὶ ἴδμεν ἅπαντες.
  282. νὺξ δʼ ἤδη τελέθει· ἀγαθὸν καὶ νυκτὶ πιθέσθαι.
  283. τὸν δʼ ἀπαμειβόμενος προσέφη Τελαμώνιος Αἴας·
  284. Ἰδαῖʼ Ἕκτορα ταῦτα κελεύετε μυθήσασθαι·
  285. αὐτὸς γὰρ χάρμῃ προκαλέσσατο πάντας ἀρίστους.
  286. ἀρχέτω· αὐτὰρ ἐγὼ μάλα πείσομαι ᾗ περ ἂν οὗτος.
  287. τὸν δʼ αὖτε προσέειπε μέγας κορυθαίολος Ἕκτωρ·
  288. Αἶαν ἐπεί τοι δῶκε θεὸς μέγεθός τε βίην τε
  289. καὶ πινυτήν, περὶ δʼ ἔγχει Ἀχαιῶν φέρτατός ἐσσι,
  290. νῦν μὲν παυσώμεσθα μάχης καὶ δηϊοτῆτος
  291. σήμερον· ὕστερον αὖτε μαχησόμεθʼ εἰς ὅ κε δαίμων
  292. ἄμμε διακρίνῃ, δώῃ δʼ ἑτέροισί γε νίκην.
  293. νὺξ δʼ ἤδη τελέθει· ἀγαθὸν καὶ νυκτὶ πιθέσθαι,
  294. ὡς σύ τʼ ἐϋφρήνῃς πάντας παρὰ νηυσὶν Ἀχαιούς,
  295. σούς τε μάλιστα ἔτας καὶ ἑταίρους, οἵ τοι ἔασιν·
  296. αὐτὰρ ἐγὼ κατὰ ἄστυ μέγα Πριάμοιο ἄνακτος
  297. Τρῶας ἐϋφρανέω καὶ Τρῳάδας ἑλκεσιπέπλους,
  298. αἵ τέ μοι εὐχόμεναι θεῖον δύσονται ἀγῶνα.
  299. δῶρα δʼ ἄγʼ ἀλλήλοισι περικλυτὰ δώομεν ἄμφω,
  300. ὄφρά τις ὧδʼ εἴπῃσιν Ἀχαιῶν τε Τρώων τε·
  301. ἠμὲν ἐμαρνάσθην ἔριδος πέρι θυμοβόροιο,
  302. ἠδʼ αὖτʼ ἐν φιλότητι διέτμαγεν ἀρθμήσαντε.
  303. ὣς ἄρα φωνήσας δῶκε ξίφος ἀργυρόηλον
  304. σὺν κολεῷ τε φέρων καὶ ἐϋτμήτῳ τελαμῶνι·
  305. Αἴας δὲ ζωστῆρα δίδου φοίνικι φαεινόν.
  306. τὼ δὲ διακρινθέντε ὃ μὲν μετὰ λαὸν Ἀχαιῶν
  307. ἤϊʼ, ὃ δʼ ἐς Τρώων ὅμαδον κίε· τοὶ δὲ χάρησαν,
  308. ὡς εἶδον ζωόν τε καὶ ἀρτεμέα προσιόντα,
  309. Αἴαντος προφυγόντα μένος καὶ χεῖρας ἀάπτους·
  310. καί ῥʼ ἦγον προτὶ ἄστυ ἀελπτέοντες σόον εἶναι.
  311. Αἴαντʼ αὖθʼ ἑτέρωθεν ἐϋκνήμιδες Ἀχαιοὶ
  312. εἰς Ἀγαμέμνονα δῖον ἄγον κεχαρηότα νίκῃ.
  313. οἳ δʼ ὅτε δὴ κλισίῃσιν ἐν Ἀτρεΐδαο γένοντο,
  314. τοῖσι δὲ βοῦν ἱέρευσεν ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγαμέμνων
  315. ἄρσενα πενταέτηρον ὑπερμενέϊ Κρονίωνι.
  316. τὸν δέρον ἀμφί θʼ ἕπον, καί μιν διέχευαν ἅπαντα,
  317. μίστυλλόν τʼ ἄρʼ ἐπισταμένως πεῖράν τʼ ὀβελοῖσιν,
  318. ὄπτησάν τε περιφραδέως, ἐρύσαντό τε πάντα.
  319. αὐτὰρ ἐπεὶ παύσαντο πόνου τετύκοντό τε δαῖτα,
  320. δαίνυντʼ, οὐδέ τι θυμὸς ἐδεύετο δαιτὸς ἐΐσης·
  321. νώτοισιν δʼ Αἴαντα διηνεκέεσσι γέραιρεν
  322. ἥρως Ἀτρεΐδης εὐρὺ κρείων Ἀγαμέμνων.
  323. αὐτὰρ ἐπεὶ πόσιος καὶ ἐδητύος ἐξ ἔρον ἕντο,
  324. τοῖς ὁ γέρων πάμπρωτος ὑφαίνειν ἤρχετο μῆτιν
  325. Νέστωρ, οὗ καὶ πρόσθεν ἀρίστη φαίνετο βουλή·
  326. ὅ σφιν ἐϋφρονέων ἀγορήσατο καὶ μετέειπεν·
  327. Ἀτρεΐδη τε καὶ ἄλλοι ἀριστῆες Παναχαιῶν,
  328. πολλοὶ γὰρ τεθνᾶσι κάρη κομόωντες Ἀχαιοί,
  329. τῶν νῦν αἷμα κελαινὸν ἐΰρροον ἀμφὶ Σκάμανδρον
  330. ἐσκέδασʼ ὀξὺς Ἄρης, ψυχαὶ δʼ Ἄϊδος δὲ κατῆλθον·
  331. τώ σε χρὴ πόλεμον μὲν ἅμʼ ἠοῖ παῦσαι Ἀχαιῶν,
  332. αὐτοὶ δʼ ἀγρόμενοι κυκλήσομεν ἐνθάδε νεκροὺς
  333. βουσὶ καὶ ἡμιόνοισιν· ἀτὰρ κατακήομεν αὐτοὺς
  334. τυτθὸν ἀπὸ πρὸ νεῶν, ὥς κʼ ὀστέα παισὶν ἕκαστος
  335. οἴκαδʼ ἄγῃ ὅτʼ ἂν αὖτε νεώμεθα πατρίδα γαῖαν.
  336. τύμβον δʼ ἀμφὶ πυρὴν ἕνα χεύομεν ἐξαγαγόντες
  337. ἄκριτον ἐκ πεδίου· ποτὶ δʼ αὐτὸν δείμομεν ὦκα
  338. πύργους ὑψηλοὺς εἶλαρ νηῶν τε καὶ αὐτῶν.
  339. ἐν δʼ αὐτοῖσι πύλας ποιήσομεν εὖ ἀραρυίας,
  340. ὄφρα διʼ αὐτάων ἱππηλασίη ὁδὸς εἴη·
  341. ἔκτοσθεν δὲ βαθεῖαν ὀρύξομεν ἐγγύθι τάφρον,
  342. ἥ χʼ ἵππον καὶ λαὸν ἐρυκάκοι ἀμφὶς ἐοῦσα,
  343. μή ποτʼ ἐπιβρίσῃ πόλεμος Τρώων ἀγερώχων.
  344. ὣς ἔφαθʼ, οἳ δʼ ἄρα πάντες ἐπῄνησαν βασιλῆες.
  345. Τρώων αὖτʼ ἀγορὴ γένετʼ Ἰλίου ἐν πόλει ἄκρῃ
  346. δεινὴ τετρηχυῖα, παρὰ Πριάμοιο θύρῃσι·
  347. τοῖσιν δʼ Ἀντήνωρ πεπνυμένος ἦρχʼ ἀγορεύειν·
  348. κέκλυτέ μευ Τρῶες καὶ Δάρδανοι ἠδʼ ἐπίκουροι,
  349. ὄφρʼ εἴπω τά με θυμὸς ἐνὶ στήθεσσι κελεύει.
  350. δεῦτʼ ἄγετʼ Ἀργείην Ἑλένην καὶ κτήμαθʼ ἅμʼ αὐτῇ
  351. δώομεν Ἀτρεΐδῃσιν ἄγειν· νῦν δʼ ὅρκια πιστὰ
  352. ψευσάμενοι μαχόμεσθα· τὼ οὔ νύ τι κέρδιον ἡμῖν
  353. ἔλπομαι ἐκτελέεσθαι, ἵνα μὴ ῥέξομεν ὧδε.
  354. ἤτοι ὅ γʼ ὣς εἰπὼν κατʼ ἄρʼ ἕζετο· τοῖσι δʼ ἀνέστη
  355. δῖος Ἀλέξανδρος Ἑλένης πόσις ἠϋκόμοιο,
  356. ὅς μιν ἀμειβόμενος ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
  357. Ἀντῆνορ σὺ μὲν οὐκέτʼ ἐμοὶ φίλα ταῦτʼ ἀγορεύεις·
  358. οἶσθα καὶ ἄλλον μῦθον ἀμείνονα τοῦδε νοῆσαι.
  359. εἰ δʼ ἐτεὸν δὴ τοῦτον ἀπὸ σπουδῆς ἀγορεύεις,
  360. ἐξ ἄρα δή τοι ἔπειτα θεοὶ φρένας ὤλεσαν αὐτοί.
  361. αὐτὰρ ἐγὼ Τρώεσσι μεθʼ ἱπποδάμοις ἀγορεύσω·
  362. ἀντικρὺ δʼ ἀπόφημι γυναῖκα μὲν οὐκ ἀποδώσω·
  363. κτήματα δʼ ὅσσʼ ἀγόμην ἐξ Ἄργεος ἡμέτερον δῶ
  364. πάντʼ ἐθέλω δόμεναι καὶ οἴκοθεν ἄλλʼ ἐπιθεῖναι.
  365. ἤτοι ὅ γʼ ὣς εἰπὼν κατʼ ἄρʼ ἕζετο· τοῖσι δʼ ἀνέστη
  366. Δαρδανίδης Πρίαμος, θεόφιν μήστωρ ἀτάλαντος,
  367. ὅ σφιν ἐϋφρονέων ἀγορήσατο καὶ μετέειπε·
  368. κέκλυτέ μευ Τρῶες καὶ Δάρδανοι ἠδʼ ἐπίκουροι,
  369. ὄφρʼ εἴπω τά με θυμὸς ἐνὶ στήθεσσι κελεύει.
  370. νῦν μὲν δόρπον ἕλεσθε κατὰ πτόλιν ὡς τὸ πάρος περ,
  371. καὶ φυλακῆς μνήσασθε καὶ ἐγρήγορθε ἕκαστος·
  372. ἠῶθεν δʼ Ἰδαῖος ἴτω κοίλας ἐπὶ νῆας
  373. εἰπέμεν Ἀτρεΐδῃς Ἀγαμέμνονι καὶ Μενελάῳ
  374. μῦθον Ἀλεξάνδροιο, τοῦ εἵνεκα νεῖκος ὄρωρε·
  375. καὶ δὲ τόδʼ εἰπέμεναι πυκινὸν ἔπος, αἴ κʼ ἐθέλωσι
  376. παύσασθαι πολέμοιο δυσηχέος, εἰς ὅ κε νεκροὺς
  377. κήομεν· ὕστερον αὖτε μαχησόμεθʼ εἰς ὅ κε δαίμων
  378. ἄμμε διακρίνῃ, δώῃ δʼ ἑτέροισί γε νίκην.
  379. ὣς ἔφαθʼ, οἳ δʼ ἄρα τοῦ μάλα μὲν κλύον ἠδʼ ἐπίθοντο·
  380. δόρπον ἔπειθʼ εἵλοντο κατὰ στρατὸν ἐν τελέεσσιν·
  381. ἠῶθεν δʼ Ἰδαῖος ἔβη κοίλας ἐπὶ νῆας·
  382. τοὺς δʼ εὗρʼ εἰν ἀγορῇ Δαναοὺς θεράποντας Ἄρηος
  383. νηῒ πάρα πρύμνῃ Ἀγαμέμνονος· αὐτὰρ ὃ τοῖσι
  384. στὰς ἐν μέσσοισιν μετεφώνεεν ἠπύτα κῆρυξ·
  385. Ἀτρεΐδη τε καὶ ἄλλοι ἀριστῆες Παναχαιῶν
  386. ἠνώγει Πρίαμός τε καὶ ἄλλοι Τρῶες ἀγαυοὶ
  387. εἰπεῖν, αἴ κέ περ ὔμμι φίλον καὶ ἡδὺ γένοιτο,
  388. μῦθον Ἀλεξάνδροιο, τοῦ εἵνεκα νεῖκος ὄρωρε·
  389. κτήματα μὲν ὅσʼ Ἀλέξανδρος κοίλῃς ἐνὶ νηυσὶν
  390. ἠγάγετο Τροίηνδʼ· ὡς πρὶν ὤφελλʼ ἀπολέσθαι·
  391. πάντʼ ἐθέλει δόμεναι καὶ οἴκοθεν ἄλλʼ ἐπιθεῖναι·
  392. κουριδίην δʼ ἄλοχον Μενελάου κυδαλίμοιο
  393. οὔ φησιν δώσειν· ἦ μὴν Τρῶές γε κέλονται.
  394. καὶ δὲ τόδʼ ἠνώγεον εἰπεῖν ἔπος αἴ κʼ ἐθέλητε
  395. παύσασθαι πολέμοιο δυσηχέος εἰς ὅ κε νεκροὺς
  396. κήομεν· ὕστερον αὖτε μαχησόμεθʼ εἰς ὅ κε δαίμων
  397. ἄμμε διακρίνῃ, δώῃ δʼ ἑτέροισί γε νίκην.
  398. ὣς ἔφαθʼ, οἳ δʼ ἄρα πάντες ἀκὴν ἐγένοντο σιωπῇ·
  399. ὀψὲ δὲ δὴ μετέειπε βοὴν ἀγαθὸς Διομήδης·
  400. μήτʼ ἄρ τις νῦν κτήματʼ Ἀλεξάνδροιο δεχέσθω
  401. μήθʼ Ἑλένην· γνωτὸν δὲ καὶ ὃς μάλα νήπιός ἐστιν
  402. ὡς ἤδη Τρώεσσιν ὀλέθρου πείρατʼ ἐφῆπται.
  403. ὣς ἔφαθʼ, οἳ δʼ ἄρα πάντες ἐπίαχον υἷες Ἀχαιῶν
  404. μῦθον ἀγασσάμενοι Διομήδεος ἱπποδάμοιο·
  405. καὶ τότʼ ἄρʼ Ἰδαῖον προσέφη κρείων Ἀγαμέμνων·
  406. Ἰδαῖʼ ἤτοι μῦθον Ἀχαιῶν αὐτὸς ἀκούεις
  407. ὥς τοι ὑποκρίνονται· ἐμοὶ δʼ ἐπιανδάνει οὕτως
  408. ἀμφὶ δὲ νεκροῖσιν κατακαιέμεν οὔ τι μεγαίρω·
  409. οὐ γάρ τις φειδὼ νεκύων κατατεθνηώτων
  410. γίγνετʼ ἐπεί κε θάνωσι πυρὸς μειλισσέμεν ὦκα.
  411. ὅρκια δὲ Ζεὺς ἴστω ἐρίγδουπος πόσις Ἥρης.
  412. ὣς εἰπὼν τὸ σκῆπτρον ἀνέσχεθε πᾶσι θεοῖσιν,
  413. ἄψορρον δʼ Ἰδαῖος ἔβη προτὶ Ἴλιον ἱρήν.
  414. οἳ δʼ ἕατʼ εἰν ἀγορῇ Τρῶες καὶ Δαρδανίωνες
  415. πάντες ὁμηγερέες, ποτιδέγμενοι ὁππότʼ ἄρʼ ἔλθοι
  416. Ἰδαῖος· ὃ δʼ ἄρʼ ἦλθε καὶ ἀγγελίην ἀπέειπε
  417. στὰς ἐν μέσσοισιν· τοὶ δʼ ὁπλίζοντο μάλʼ ὦκα,
  418. ἀμφότερον νέκυάς τʼ ἀγέμεν ἕτεροι δὲ μεθʼ ὕλην·
  419. Ἀργεῖοι δʼ ἑτέρωθεν ἐϋσσέλμων ἀπὸ νηῶν
  420. ὀτρύνοντο νέκυς τʼ ἀγέμεν, ἕτεροι δὲ μεθʼ ὕλην.
  421. Ἠέλιος μὲν ἔπειτα νέον προσέβαλλεν ἀρούρας
  422. ἐξ ἀκαλαρρείταο βαθυρρόου Ὠκεανοῖο
  423. οὐρανὸν εἰσανιών· οἳ δʼ ἤντεον ἀλλήλοισιν.
  424. ἔνθα διαγνῶναι χαλεπῶς ἦν ἄνδρα ἕκαστον·
  425. ἀλλʼ ὕδατι νίζοντες ἄπο βρότον αἱματόεντα
  426. δάκρυα θερμὰ χέοντες ἀμαξάων ἐπάειραν.
  427. οὐδʼ εἴα κλαίειν Πρίαμος μέγας· οἳ δὲ σιωπῇ
  428. νεκροὺς πυρκαϊῆς ἐπινήνεον ἀχνύμενοι κῆρ,
  429. ἐν δὲ πυρὶ πρήσαντες ἔβαν προτὶ Ἴλιον ἱρήν.
  430. ὣς δʼ αὔτως ἑτέρωθεν ἐϋκνήμιδες Ἀχαιοὶ
  431. νεκροὺς πυρκαϊῆς ἐπινήνεον ἀχνύμενοι κῆρ,
  432. ἐν δὲ πυρὶ πρήσαντες ἔβαν κοίλας ἐπὶ νῆας.
  433. ἦμος δʼ οὔτʼ ἄρ πω ἠώς, ἔτι δʼ ἀμφιλύκη νύξ,
  434. τῆμος ἄρʼ ἀμφὶ πυρὴν κριτὸς ἔγρετο λαὸς Ἀχαιῶν,
  435. τύμβον δʼ ἀμφʼ αὐτὴν ἕνα ποίεον ἐξαγαγόντες
  436. ἄκριτον ἐκ πεδίου, ποτὶ δʼ αὐτὸν τεῖχος ἔδειμαν
  437. πύργους θʼ ὑψηλούς, εἶλαρ νηῶν τε καὶ αὐτῶν.
  438. ἐν δʼ αὐτοῖσι πύλας ἐνεποίεον εὖ ἀραρυίας,
  439. ὄφρα διʼ αὐτάων ἱππηλασίη ὁδὸς εἴη·
  440. ἔκτοσθεν δὲ βαθεῖαν ἐπʼ αὐτῷ τάφρον ὄρυξαν
  441. εὐρεῖαν μεγάλην, ἐν δὲ σκόλοπας κατέπηξαν.
  442. ὣς οἳ μὲν πονέοντο κάρη κομόωντες Ἀχαιοί·
  443. οἳ δὲ θεοὶ πὰρ Ζηνὶ καθήμενοι ἀστεροπητῇ
  444. θηεῦντο μέγα ἔργον Ἀχαιῶν χαλκοχιτώνων.
  445. τοῖσι δὲ μύθων ἦρχε Ποσειδάων ἐνοσίχθων·
  446. Ζεῦ πάτερ, ἦ ῥά τίς ἐστι βροτῶν ἐπʼ ἀπείρονα γαῖαν
  447. ὅς τις ἔτʼ ἀθανάτοισι νόον καὶ μῆτιν ἐνίψει;
  448. οὐχ ὁράᾳς ὅτι δʼ αὖτε κάρη κομόωντες Ἀχαιοὶ
  449. τεῖχος ἐτειχίσσαντο νεῶν ὕπερ, ἀμφὶ δὲ τάφρον
  450. ἤλασαν, οὐδὲ θεοῖσι δόσαν κλειτὰς ἑκατόμβας;
  451. τοῦ δʼ ἤτοι κλέος ἔσται ὅσον τʼ ἐπικίδναται ἠώς·
  452. τοῦ δʼ ἐπιλήσονται τὸ ἐγὼ καὶ Φοῖβος Ἀπόλλων
  453. ἥρῳ Λαομέδοντι πολίσσαμεν ἀθλήσαντε.
  454. τὸν δὲ μέγʼ ὀχθήσας προσέφη νεφεληγερέτα Ζεύς·
  455. ὢ πόποι ἐννοσίγαιʼ εὐρυσθενές, οἷον ἔειπες.
  456. ἄλλός κέν τις τοῦτο θεῶν δείσειε νόημα,
  457. ὃς σέο πολλὸν ἀφαυρότερος χεῖράς τε μένος τε·
  458. σὸν δʼ ἤτοι κλέος ἔσται ὅσον τʼ ἐπικίδναται ἠώς.
  459. ἄγρει μὰν ὅτʼ ἂν αὖτε κάρη κομόωντες Ἀχαιοὶ
  460. οἴχωνται σὺν νηυσὶ φίλην ἐς πατρίδα γαῖαν
  461. τεῖχος ἀναρρήξας τὸ μὲν εἰς ἅλα πᾶν καταχεῦαι,
  462. αὖτις δʼ ἠϊόνα μεγάλην ψαμάθοισι καλύψαι,
  463. ὥς κέν τοι μέγα τεῖχος ἀμαλδύνηται Ἀχαιῶν.
  464. ὣς οἳ μὲν τοιαῦτα πρὸς ἀλλήλους ἀγόρευον,
  465. δύσετο δʼ ἠέλιος, τετέλεστο δὲ ἔργον Ἀχαιῶν,
  466. βουφόνεον δὲ κατὰ κλισίας καὶ δόρπον ἕλοντο.
  467. νῆες δʼ ἐκ Λήμνοιο παρέσταν οἶνον ἄγουσαι
  468. πολλαί, τὰς προέηκεν Ἰησονίδης Εὔνηος,
  469. τόν ῥʼ ἔτεχʼ Ὑψιπύλη ὑπʼ Ἰήσονι ποιμένι λαῶν.
  470. χωρὶς δʼ Ἀτρεΐδῃς Ἀγαμέμνονι καὶ Μενελάῳ
  471. δῶκεν Ἰησονίδης ἀγέμεν μέθυ χίλια μέτρα.
  472. ἔνθεν οἰνίζοντο κάρη κομόωντες Ἀχαιοί,
  473. ἄλλοι μὲν χαλκῷ, ἄλλοι δʼ αἴθωνι σιδήρῳ,
  474. ἄλλοι δὲ ῥινοῖς, ἄλλοι δʼ αὐτῇσι βόεσσιν,
  475. ἄλλοι δʼ ἀνδραπόδεσσι· τίθεντο δὲ δαῖτα θάλειαν.
  476. παννύχιοι μὲν ἔπειτα κάρη κομόωντες Ἀχαιοὶ
  477. δαίνυντο, Τρῶες δὲ κατὰ πτόλιν ἠδʼ ἐπίκουροι·
  478. παννύχιος δέ σφιν κακὰ μήδετο μητίετα Ζεὺς
  479. σμερδαλέα κτυπέων· τοὺς δὲ χλωρὸν δέος ᾕρει·
  480. οἶνον δʼ ἐκ δεπάων χαμάδις χέον, οὐδέ τις ἔτλη
  481. πρὶν πιέειν πρὶν λεῖψαι ὑπερμενέϊ Κρονίωνι.
  482. κοιμήσαντʼ ἄρʼ ἔπειτα καὶ ὕπνου δῶρον ἕλοντο.
  1. Ἠὼς μὲν κροκόπεπλος ἐκίδνατο πᾶσαν ἐπʼ αἶαν,
  2. Ζεὺς δὲ θεῶν ἀγορὴν ποιήσατο τερπικέραυνος
  3. ἀκροτάτῃ κορυφῇ πολυδειράδος Οὐλύμποιο·
  4. αὐτὸς δέ σφʼ ἀγόρευε, θεοὶ δʼ ὑπὸ πάντες ἄκουον·
  5. κέκλυτέ μευ πάντές τε θεοὶ πᾶσαί τε θέαιναι,
  6. ὄφρʼ εἴπω τά με θυμὸς ἐνὶ στήθεσσι κελεύει.
  7. μήτέ τις οὖν θήλεια θεὸς τό γε μήτέ τις ἄρσην
  8. πειράτω διακέρσαι ἐμὸν ἔπος, ἀλλʼ ἅμα πάντες
  9. αἰνεῖτʼ, ὄφρα τάχιστα τελευτήσω τάδε ἔργα.
  10. ὃν δʼ ἂν ἐγὼν ἀπάνευθε θεῶν ἐθέλοντα νοήσω
  11. ἐλθόντʼ ἢ Τρώεσσιν ἀρηγέμεν ἢ Δαναοῖσι
  12. πληγεὶς οὐ κατὰ κόσμον ἐλεύσεται Οὔλυμπον δέ·
  13. ἤ μιν ἑλὼν ῥίψω ἐς Τάρταρον ἠερόεντα
  14. τῆλε μάλʼ, ἧχι βάθιστον ὑπὸ χθονός ἐστι βέρεθρον,
  15. ἔνθα σιδήρειαί τε πύλαι καὶ χάλκεος οὐδός,
  16. τόσσον ἔνερθʼ Ἀΐδεω ὅσον οὐρανός ἐστʼ ἀπὸ γαίης·
  17. γνώσετʼ ἔπειθʼ ὅσον εἰμὶ θεῶν κάρτιστος ἁπάντων.
  18. εἰ δʼ ἄγε πειρήσασθε θεοὶ ἵνα εἴδετε πάντες·
  19. σειρὴν χρυσείην ἐξ οὐρανόθεν κρεμάσαντες
  20. πάντές τʼ ἐξάπτεσθε θεοὶ πᾶσαί τε θέαιναι·
  21. ἀλλʼ οὐκ ἂν ἐρύσαιτʼ ἐξ οὐρανόθεν πεδίον δὲ
  22. Ζῆνʼ ὕπατον μήστωρʼ, οὐδʼ εἰ μάλα πολλὰ κάμοιτε.
  23. ἀλλʼ ὅτε δὴ καὶ ἐγὼ πρόφρων ἐθέλοιμι ἐρύσσαι,
  24. αὐτῇ κεν γαίῃ ἐρύσαιμʼ αὐτῇ τε θαλάσσῃ·
  25. σειρὴν μέν κεν ἔπειτα περὶ ῥίον Οὐλύμποιο
  26. δησαίμην, τὰ δέ κʼ αὖτε μετήορα πάντα γένοιτο.
  27. τόσσον ἐγὼ περί τʼ εἰμὶ θεῶν περί τʼ εἴμʼ ἀνθρώπων.
  28. ὣς ἔφαθʼ, οἱ δʼ ἄρα πάντες ἀκὴν ἐγένοντο σιωπῇ
  29. μῦθον ἀγασσάμενοι· μάλα γὰρ κρατερῶς ἀγόρευσεν.
  30. ὀψὲ δὲ δὴ μετέειπε θεὰ γλαυκῶπις Ἀθήνη·
  31. ὦ πάτερ ἡμέτερε Κρονίδη ὕπατε κρειόντων
  32. εὖ νυ καὶ ἡμεῖς ἴδμεν ὅ τοι σθένος οὐκ ἐπιεικτόν·
  33. ἀλλʼ ἔμπης Δαναῶν ὀλοφυρόμεθʼ αἰχμητάων,
  34. οἵ κεν δὴ κακὸν οἶτον ἀναπλήσαντες ὄλωνται.
  35. ἀλλʼ ἤτοι πολέμου μὲν ἀφεξόμεθʼ ὡς σὺ κελεύεις·
  36. βουλὴν δʼ Ἀργείοις ὑποθησόμεθʼ ἥ τις ὀνήσει,
  37. ὡς μὴ πάντες ὄλωνται ὀδυσσαμένοιο τεοῖο.
  38. τὴν δʼ ἐπιμειδήσας προσέφη νεφεληγερέτα Ζεύς·
  39. θάρσει Τριτογένεια φίλον τέκος· οὔ νύ τι θυμῷ
  40. πρόφρονι μυθέομαι, ἐθέλω δέ τοι ἤπιος εἶναι.
  41. ὣς εἰπὼν ὑπʼ ὄχεσφι τιτύσκετο χαλκόποδʼ ἵππω
  42. ὠκυπέτα χρυσέῃσιν ἐθείρῃσιν κομόωντε,
  43. χρυσὸν δʼ αὐτὸς ἔδυνε περὶ χροΐ, γέντο δʼ ἱμάσθλην
  44. χρυσείην εὔτυκτον, ἑοῦ δʼ ἐπεβήσετο δίφρου,
  45. μάστιξεν δʼ ἐλάαν· τὼ δʼ οὐκ ἀέκοντε πετέσθην
  46. μεσσηγὺς γαίης τε καὶ οὐρανοῦ ἀστερόεντος.
  47. Ἴδην δʼ ἵκανεν πολυπίδακα μητέρα θηρῶν
  48. Γάργαρον, ἔνθά τέ οἱ τέμενος βωμός τε θυήεις.
  49. ἔνθʼ ἵππους ἔστησε πατὴρ ἀνδρῶν τε θεῶν τε
  50. λύσας ἐξ ὀχέων, κατὰ δʼ ἠέρα πουλὺν ἔχευεν.
  51. αὐτὸς δʼ ἐν κορυφῇσι καθέζετο κύδεϊ γαίων
  52. εἰσορόων Τρώων τε πόλιν καὶ νῆας Ἀχαιῶν.
  53. οἳ δʼ ἄρα δεῖπνον ἕλοντο κάρη κομόωντες Ἀχαιοὶ
  54. ῥίμφα κατὰ κλισίας, ἀπὸ δʼ αὐτοῦ θωρήσσοντο.
  55. Τρῶες δʼ αὖθʼ ἑτέρωθεν ἀνὰ πτόλιν ὁπλίζοντο
  56. παυρότεροι· μέμασαν δὲ καὶ ὧς ὑσμῖνι μάχεσθαι
  57. χρειοῖ ἀναγκαίῃ, πρό τε παίδων καὶ πρὸ γυναικῶν.
  58. πᾶσαι δʼ ὠΐγνυντο πύλαι, ἐκ δʼ ἔσσυτο λαός,
  59. πεζοί θʼ ἱππῆές τε· πολὺς δʼ ὀρυμαγδὸς ὀρώρει.
  60. οἳ δʼ ὅτε δή ῥʼ ἐς χῶρον ἕνα ξυνιόντες ἵκοντο
  61. σύν ῥʼ ἔβαλον ῥινούς, σὺν δʼ ἔγχεα καὶ μένεʼ ἀνδρῶν
  62. χαλκεοθωρήκων· ἀτὰρ ἀσπίδες ὀμφαλόεσσαι
  63. ἔπληντʼ ἀλλήλῃσι, πολὺς δʼ ὀρυμαγδὸς ὀρώρει.
  64. ἔνθα δʼ ἅμʼ οἰμωγή τε καὶ εὐχωλὴ πέλεν ἀνδρῶν
  65. ὀλλύντων τε καὶ ὀλλυμένων, ῥέε δʼ αἵματι γαῖα.
  66. ὄφρα μὲν ἠὼς ἦν καὶ ἀέξετο ἱερὸν ἦμαρ,
  67. τόφρα μάλʼ ἀμφοτέρων βέλεʼ ἥπτετο, πῖπτε δὲ λαός.
  68. ἦμος δʼ Ἠέλιος μέσον οὐρανὸν ἀμφιβεβήκει,
  69. καὶ τότε δὴ χρύσεια πατὴρ ἐτίταινε τάλαντα·
  70. ἐν δʼ ἐτίθει δύο κῆρε τανηλεγέος θανάτοιο
  71. Τρώων θʼ ἱπποδάμων καὶ Ἀχαιῶν χαλκοχιτώνων,
  72. ἕλκε δὲ μέσσα λαβών· ῥέπε δʼ αἴσιμον ἦμαρ Ἀχαιῶν.
  73. αἳ μὲν Ἀχαιῶν κῆρες ἐπὶ χθονὶ πουλυβοτείρῃ
  74. ἑζέσθην, Τρώων δὲ πρὸς οὐρανὸν εὐρὺν ἄερθεν·
  75. αὐτὸς δʼ ἐξ Ἴδης μεγάλʼ ἔκτυπε, δαιόμενον δὲ
  76. ἧκε σέλας μετὰ λαὸν Ἀχαιῶν· οἳ δὲ ἰδόντες
  77. θάμβησαν, καὶ πάντας ὑπὸ χλωρὸν δέος εἷλεν.
  78. ἔνθʼ οὔτʼ Ἰδομενεὺς τλῆ μίμνειν οὔτʼ Ἀγαμέμνων,
  79. οὔτε δύʼ Αἴαντες μενέτην θεράποντες Ἄρηος·
  80. Νέστωρ οἶος ἔμιμνε Γερήνιος οὖρος Ἀχαιῶν
  81. οὔ τι ἑκών, ἀλλʼ ἵππος ἐτείρετο, τὸν βάλεν ἰῷ
  82. δῖος Ἀλέξανδρος Ἑλένης πόσις ἠϋκόμοιο
  83. ἄκρην κὰκ κορυφήν, ὅθι τε πρῶται τρίχες ἵππων
  84. κρανίῳ ἐμπεφύασι, μάλιστα δὲ καίριόν ἐστιν.
  85. ἀλγήσας δʼ ἀνέπαλτο, βέλος δʼ εἰς ἐγκέφαλον δῦ,
  86. σὺν δʼ ἵππους ἐτάραξε κυλινδόμενος περὶ χαλκῷ.
  87. ὄφρʼ ὁ γέρων ἵπποιο παρηορίας ἀπέταμνε
  88. φασγάνῳ ἀΐσσων, τόφρʼ Ἕκτορος ὠκέες ἵπποι
  89. ἦλθον ἀνʼ ἰωχμὸν θρασὺν ἡνίοχον φορέοντες
  90. Ἕκτορα· καί νύ κεν ἔνθʼ ὁ γέρων ἀπὸ θυμὸν ὄλεσσεν
  91. εἰ μὴ ἄρʼ ὀξὺ νόησε βοὴν ἀγαθὸς Διομήδης·
  92. σμερδαλέον δʼ ἐβόησεν ἐποτρύνων Ὀδυσῆα·
  93. διογενὲς Λαερτιάδη πολυμήχανʼ Ὀδυσσεῦ
  94. πῇ φεύγεις μετὰ νῶτα βαλὼν κακὸς ὣς ἐν ὁμίλῳ;
  95. μή τίς τοι φεύγοντι μεταφρένῳ ἐν δόρυ πήξῃ·
  96. ἀλλὰ μένʼ ὄφρα γέροντος ἀπώσομεν ἄγριον ἄνδρα.
  97. ὣς ἔφατʼ, οὐδʼ ἐσάκουσε πολύτλας δῖος Ὀδυσσεύς,
  98. ἀλλὰ παρήϊξεν κοίλας ἐπὶ νῆας Ἀχαιῶν.
  99. Τυδεΐδης δʼ αὐτός περ ἐὼν προμάχοισιν ἐμίχθη,
  100. στῆ δὲ πρόσθʼ ἵππων Νηληϊάδαο γέροντος,
  101. καί μιν φωνήσας ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
  102. ὦ γέρον ἦ μάλα δή σε νέοι τείρουσι μαχηταί,
  103. σὴ δὲ βίη λέλυται, χαλεπὸν δέ σε γῆρας ὀπάζει,
  104. ἠπεδανὸς δέ νύ τοι θεράπων, βραδέες δέ τοι ἵπποι.
  105. ἀλλʼ ἄγʼ ἐμῶν ὀχέων ἐπιβήσεο, ὄφρα ἴδηαι
  106. οἷοι Τρώϊοι ἵπποι ἐπιστάμενοι πεδίοιο
  107. κραιπνὰ μάλʼ ἔνθα καὶ ἔνθα διωκέμεν ἠδὲ φέβεσθαι,
  108. οὕς ποτʼ ἀπʼ Αἰνείαν ἑλόμην μήστωρε φόβοιο.
  109. τούτω μὲν θεράποντε κομείτων, τώδε δὲ νῶϊ
  110. Τρωσὶν ἐφʼ ἱπποδάμοις ἰθύνομεν, ὄφρα καὶ Ἕκτωρ
  111. εἴσεται εἰ καὶ ἐμὸν δόρυ μαίνεται ἐν παλάμῃσιν.
  112. ὣς ἔφατʼ, οὐδʼ ἀπίθησε Γερήνιος ἱππότα Νέστωρ.
  113. Νεστορέας μὲν ἔπειθʼ ἵππους θεράποντε κομείτην
  114. ἴφθιμοι Σθένελός τε καὶ Εὐρυμέδων ἀγαπήνωρ.
  115. τὼ δʼ εἰς ἀμφοτέρω Διομήδεος ἅρματα βήτην·
  116. Νέστωρ δʼ ἐν χείρεσσι λάβʼ ἡνία σιγαλόεντα,
  117. μάστιξεν δʼ ἵππους· τάχα δʼ Ἕκτορος ἄγχι γένοντο.
  118. τοῦ δʼ ἰθὺς μεμαῶτος ἀκόντισε Τυδέος υἱός·
  119. καὶ τοῦ μέν ῥʼ ἀφάμαρτεν, ὃ δʼ ἡνίοχον θεράποντα
  120. υἱὸν ὑπερθύμου Θηβαίου Ἠνιοπῆα
  121. ἵππων ἡνίʼ ἔχοντα βάλε στῆθος παρὰ μαζόν.
  122. ἤριπε δʼ ἐξ ὀχέων, ὑπερώησαν δέ οἱ ἵπποι
  123. ὠκύποδες· τοῦ δʼ αὖθι λύθη ψυχή τε μένος τε.
  124. Ἕκτορα δʼ αἰνὸν ἄχος πύκασε φρένας ἡνιόχοιο·
  125. τὸν μὲν ἔπειτʼ εἴασε καὶ ἀχνύμενός περ ἑταίρου
  126. κεῖσθαι, ὃ δʼ ἡνίοχον μέθεπε θρασύν· οὐδʼ ἄρʼ ἔτι δὴν
  127. ἵππω δευέσθην σημάντορος· αἶψα γὰρ εὗρεν
  128. Ἰφιτίδην Ἀρχεπτόλεμον θρασύν, ὅν ῥα τόθʼ ἵππων
  129. ὠκυπόδων ἐπέβησε, δίδου δέ οἱ ἡνία χερσίν.
  130. ἔνθά κε λοιγὸς ἔην καὶ ἀμήχανα ἔργα γένοντο,
  131. καί νύ κε σήκασθεν κατὰ Ἴλιον ἠΰτε ἄρνες,
  132. εἰ μὴ ἄρʼ ὀξὺ νόησε πατὴρ ἀνδρῶν τε θεῶν τε·
  133. βροντήσας δʼ ἄρα δεινὸν ἀφῆκʼ ἀργῆτα κεραυνόν,
  134. κὰδ δὲ πρόσθʼ ἵππων Διομήδεος ἧκε χαμᾶζε·
  135. δεινὴ δὲ φλὸξ ὦρτο θεείου καιομένοιο,
  136. τὼ δʼ ἵππω δείσαντε καταπτήτην ὑπʼ ὄχεσφι·
  137. Νέστορα δʼ ἐκ χειρῶν φύγον ἡνία σιγαλόεντα,
  138. δεῖσε δʼ ὅ γʼ ἐν θυμῷ, Διομήδεα δὲ προσέειπε·
  139. Τυδεΐδη ἄγε δʼ αὖτε φόβον δʼ ἔχε μώνυχας ἵππους.
  140. ἦ οὐ γιγνώσκεις ὅ τοι ἐκ Διὸς οὐχ ἕπετʼ ἀλκή;
  141. νῦν μὲν γὰρ τούτῳ Κρονίδης Ζεὺς κῦδος ὀπάζει
  142. σήμερον· ὕστερον αὖτε καὶ ἡμῖν, αἴ κʼ ἐθέλῃσι,
  143. δώσει· ἀνὴρ δέ κεν οὔ τι Διὸς νόον εἰρύσσαιτο
  144. οὐδὲ μάλʼ ἴφθιμος, ἐπεὶ ἦ πολὺ φέρτερός ἐστι.
  145. τὸν δʼ ἠμείβετʼ ἔπειτα βοὴν ἀγαθὸς Διομήδης·
  146. ναὶ δὴ ταῦτά γε πάντα γέρον κατὰ μοῖραν ἔειπες·
  147. ἀλλὰ τόδʼ αἰνὸν ἄχος κραδίην καὶ θυμὸν ἱκάνει·
  148. Ἕκτωρ γάρ ποτε φήσει ἐνὶ Τρώεσσʼ ἀγορεύων·
  149. Τυδεΐδης ὑπʼ ἐμεῖο φοβεύμενος ἵκετο νῆας.
  150. ὥς ποτʼ ἀπειλήσει· τότε μοι χάνοι εὐρεῖα χθών.
  151. τὸν δʼ ἠμείβετʼ ἔπειτα Γερήνιος ἱππότα Νέστωρ·
  152. ὤ μοι Τυδέος υἱὲ δαΐφρονος, οἷον ἔειπες.
  153. εἴ περ γάρ σʼ Ἕκτωρ γε κακὸν καὶ ἀνάλκιδα φήσει,
  154. ἀλλʼ οὐ πείσονται Τρῶες καὶ Δαρδανίωνες
  155. καὶ Τρώων ἄλοχοι μεγαθύμων ἀσπιστάων,
  156. τάων ἐν κονίῃσι βάλες θαλεροὺς παρακοίτας.
  157. ὣς ἄρα φωνήσας φύγαδε τράπε μώνυχας ἵππους
  158. αὖτις ἀνʼ ἰωχμόν· ἐπὶ δὲ Τρῶές τε καὶ Ἕκτωρ
  159. ἠχῇ θεσπεσίῃ βέλεα στονόεντα χέοντο.
  160. τῷ δʼ ἐπὶ μακρὸν ἄϋσε μέγας κορυθαίολος Ἕκτωρ·
  161. Τυδεΐδη περὶ μέν σε τίον Δαναοὶ ταχύπωλοι
  162. ἕδρῃ τε κρέασίν τε ἰδὲ πλείοις δεπάεσσι·
  163. νῦν δέ σʼ ἀτιμήσουσι· γυναικὸς ἄρʼ ἀντὶ τέτυξο.
  164. ἔρρε κακὴ γλήνη, ἐπεὶ οὐκ εἴξαντος ἐμεῖο
  165. πύργων ἡμετέρων ἐπιβήσεαι, οὐδὲ γυναῖκας
  166. ἄξεις ἐν νήεσσι· πάρος τοι δαίμονα δώσω.
  167. ὣς φάτο, Τυδεΐδης δὲ διάνδιχα μερμήριξεν
  168. ἵππους τε στρέψαι καὶ ἐναντίβιον μαχέσασθαι.
  169. τρὶς μὲν μερμήριξε κατὰ φρένα καὶ κατὰ θυμόν,
  170. τρὶς δʼ ἄρʼ ἀπʼ Ἰδαίων ὀρέων κτύπε μητίετα Ζεὺς
  171. σῆμα τιθεὶς Τρώεσσι μάχης ἑτεραλκέα νίκην.
  172. Ἕκτωρ δὲ Τρώεσσιν ἐκέκλετο μακρὸν ἀΰσας·
  173. Τρῶες καὶ Λύκιοι καὶ Δάρδανοι ἀγχιμαχηταὶ
  174. ἀνέρες ἔστε φίλοι, μνήσασθε δὲ θούριδος ἀλκῆς.
  175. γιγνώσκω δʼ ὅτι μοι πρόφρων κατένευσε Κρονίων
  176. νίκην καὶ μέγα κῦδος, ἀτὰρ Δαναοῖσί γε πῆμα·
  177. νήπιοι οἳ ἄρα δὴ τάδε τείχεα μηχανόωντο
  178. ἀβλήχρʼ οὐδενόσωρα· τὰ δʼ οὐ μένος ἁμὸν ἐρύξει·
  179. ἵπποι δὲ ῥέα τάφρον ὑπερθορέονται ὀρυκτήν.
  180. ἀλλʼ ὅτε κεν δὴ νηυσὶν ἔπι γλαφυρῇσι γένωμαι,
  181. μνημοσύνη τις ἔπειτα πυρὸς δηΐοιο γενέσθω,
  182. ὡς πυρὶ νῆας ἐνιπρήσω, κτείνω δὲ καὶ αὐτοὺς
  183. Ἀργείους παρὰ νηυσὶν ἀτυζομένους ὑπὸ καπνοῦ.
  184. ὣς εἰπὼν ἵπποισιν ἐκέκλετο φώνησέν τε·
  185. Ξάνθέ τε καὶ σὺ Πόδαργε καὶ Αἴθων Λάμπέ τε δῖε
  186. νῦν μοι τὴν κομιδὴν ἀποτίνετον, ἣν μάλα πολλὴν
  187. Ἀνδρομάχη θυγάτηρ μεγαλήτορος Ἠετίωνος
  188. ὑμῖν πὰρ προτέροισι μελίφρονα πυρὸν ἔθηκεν
  189. οἶνόν τʼ ἐγκεράσασα πιεῖν, ὅτε θυμὸς ἀνώγοι,
  190. ἢ ἐμοί, ὅς πέρ οἱ θαλερὸς πόσις εὔχομαι εἶναι.
  191. ἀλλʼ ἐφομαρτεῖτον καὶ σπεύδετον ὄφρα λάβωμεν
  192. ἀσπίδα Νεστορέην, τῆς νῦν κλέος οὐρανὸν ἵκει
  193. πᾶσαν χρυσείην ἔμεναι, κανόνας τε καὶ αὐτήν,
  194. αὐτὰρ ἀπʼ ὤμοιιν Διομήδεος ἱπποδάμοιο
  195. δαιδάλεον θώρηκα, τὸν Ἥφαιστος κάμε τεύχων.
  196. εἰ τούτω κε λάβοιμεν, ἐελποίμην κεν Ἀχαιοὺς
  197. αὐτονυχὶ νηῶν ἐπιβησέμεν ὠκειάων.
  198. ὣς ἔφατʼ εὐχόμενος, νεμέσησε δὲ πότνια Ἥρη,
  199. σείσατο δʼ εἰνὶ θρόνῳ, ἐλέλιξε δὲ μακρὸν Ὄλυμπον,
  200. καί ῥα Ποσειδάωνα μέγαν θεὸν ἀντίον ηὔδα·
  201. ὢ πόποι ἐννοσίγαιʼ εὐρυσθενές, οὐδέ νυ σοί περ
  202. ὀλλυμένων Δαναῶν ὀλοφύρεται ἐν φρεσὶ θυμός.
  203. οἳ δέ τοι εἰς Ἑλίκην τε καὶ Αἰγὰς δῶρʼ ἀνάγουσι
  204. πολλά τε καὶ χαρίεντα· σὺ δέ σφισι βούλεο νίκην.
  205. εἴ περ γάρ κʼ ἐθέλοιμεν, ὅσοι Δαναοῖσιν ἀρωγοί,
  206. Τρῶας ἀπώσασθαι καὶ ἐρυκέμεν εὐρύοπα Ζῆν,
  207. αὐτοῦ κʼ ἔνθʼ ἀκάχοιτο καθήμενος οἶος ἐν Ἴδῃ.
  208. τὴν δὲ μέγʼ ὀχθήσας προσέφη κρείων ἐνοσίχθων·
  209. Ἥρη ἀπτοεπὲς ποῖον τὸν μῦθον ἔειπες.
  210. οὐκ ἂν ἔγωγʼ ἐθέλοιμι Διὶ Κρονίωνι μάχεσθαι
  211. ἡμέας τοὺς ἄλλους, ἐπεὶ ἦ πολὺ φέρτερός ἐστιν.
  212. ὣς οἳ μὲν τοιαῦτα πρὸς ἀλλήλους ἀγόρευον·
  213. τῶν δʼ ὅσον ἐκ νηῶν ἀπὸ πύργου τάφρος ἔεργε
  214. πλῆθεν ὁμῶς ἵππων τε καὶ ἀνδρῶν ἀσπιστάων
  215. εἰλομένων· εἴλει δὲ θοῷ ἀτάλαντος Ἄρηϊ
  216. Ἕκτωρ Πριαμίδης, ὅτε οἱ Ζεὺς κῦδος ἔδωκε.
  217. καί νύ κʼ ἐνέπρησεν πυρὶ κηλέῳ νῆας ἐΐσας,
  218. εἰ μὴ ἐπὶ φρεσὶ θῆκʼ Ἀγαμέμνονι πότνια Ἥρη
  219. αὐτῷ ποιπνύσαντι θοῶς ὀτρῦναι Ἀχαιούς.
  220. βῆ δʼ ἰέναι παρά τε κλισίας καὶ νῆας Ἀχαιῶν
  221. πορφύρεον μέγα φᾶρος ἔχων ἐν χειρὶ παχείῃ,
  222. στῆ δʼ ἐπʼ Ὀδυσσῆος μεγακήτεϊ νηῒ μελαίνῃ,
  223. ἥ ῥʼ ἐν μεσσάτῳ ἔσκε γεγωνέμεν ἀμφοτέρωσε,
  224. ἠμὲν ἐπʼ Αἴαντος κλισίας Τελαμωνιάδαο
  225. ἠδʼ ἐπʼ Ἀχιλλῆος, τοί ῥʼ ἔσχατα νῆας ἐΐσας
  226. εἴρυσαν, ἠνορέῃ πίσυνοι καὶ κάρτεϊ χειρῶν·
  227. ἤϋσεν δὲ διαπρύσιον Δαναοῖσι γεγωνώς·
  228. αἰδὼς Ἀργεῖοι, κάκʼ ἐλέγχεα, εἶδος ἀγητοί·
  229. πῇ ἔβαν εὐχωλαί, ὅτε δὴ φάμεν εἶναι ἄριστοι,
  230. ἃς ὁπότʼ ἐν Λήμνῳ κενεαυχέες ἠγοράασθε,
  231. ἔσθοντες κρέα πολλὰ βοῶν ὀρθοκραιράων
  232. πίνοντες κρητῆρας ἐπιστεφέας οἴνοιο,
  233. Τρώων ἄνθʼ ἑκατόν τε διηκοσίων τε ἕκαστος
  234. στήσεσθʼ ἐν πολέμῳ· νῦν δʼ οὐδʼ ἑνὸς ἄξιοί εἰμεν
  235. Ἕκτορος, ὃς τάχα νῆας ἐνιπρήσει πυρὶ κηλέῳ.
  236. Ζεῦ πάτερ, ἦ ῥά τινʼ ἤδη ὑπερμενέων βασιλήων
  237. τῇδʼ ἄτῃ ἄασας καί μιν μέγα κῦδος ἀπηύρας;
  238. οὐ μὲν δή ποτέ φημι τεὸν περικαλλέα βωμὸν
  239. νηῒ πολυκλήϊδι παρελθέμεν ἐνθάδε ἔρρων,
  240. ἀλλʼ ἐπὶ πᾶσι βοῶν δημὸν καὶ μηρίʼ ἔκηα
  241. ἱέμενος Τροίην εὐτείχεον ἐξαλαπάξαι.
  242. ἀλλὰ Ζεῦ τόδε πέρ μοι ἐπικρήηνον ἐέλδωρ·
  243. αὐτοὺς δή περ ἔασον ὑπεκφυγέειν καὶ ἀλύξαι,
  244. μηδʼ οὕτω Τρώεσσιν ἔα δάμνασθαι Ἀχαιούς.
  245. ὣς φάτο, τὸν δὲ πατὴρ ὀλοφύρατο δάκρυ χέοντα,
  246. νεῦσε δέ οἱ λαὸν σόον ἔμμεναι οὐδʼ ἀπολέσθαι.
  247. αὐτίκα δʼ αἰετὸν ἧκε τελειότατον πετεηνῶν,
  248. νεβρὸν ἔχοντʼ ὀνύχεσσι τέκος ἐλάφοιο ταχείης·
  249. πὰρ δὲ Διὸς βωμῷ περικαλλέϊ κάββαλε νεβρόν,
  250. ἔνθα πανομφαίῳ Ζηνὶ ῥέζεσκον Ἀχαιοί.
  251. οἳ δʼ ὡς οὖν εἴδονθʼ ὅ τʼ ἄρʼ ἐκ Διὸς ἤλυθεν ὄρνις,
  252. μᾶλλον ἐπὶ Τρώεσσι θόρον, μνήσαντο δὲ χάρμης.
  253. ἔνθʼ οὔ τις πρότερος Δαναῶν πολλῶν περ ἐόντων
  254. εὔξατο Τυδεΐδαο πάρος σχέμεν ὠκέας ἵππους
  255. τάφρου τʼ ἐξελάσαι καὶ ἐναντίβιον μαχέσασθαι,
  256. ἀλλὰ πολὺ πρῶτος Τρώων ἕλεν ἄνδρα κορυστὴν
  257. Φραδμονίδην Ἀγέλαον· ὃ μὲν φύγαδʼ ἔτραπεν ἵππους·
  258. τῷ δὲ μεταστρεφθέντι μεταφρένῳ ἐν δόρυ πῆξεν
  259. ὤμων μεσσηγύς, διὰ δὲ στήθεσφιν ἔλασσεν·
  260. ἤριπε δʼ ἐξ ὀχέων, ἀράβησε δὲ τεύχεʼ ἐπʼ αὐτῷ.
  261. τὸν δὲ μετʼ Ἀτρεΐδαι Ἀγαμέμνων καὶ Μενέλαος,
  262. τοῖσι δʼ ἐπʼ Αἴαντες θοῦριν ἐπιειμένοι ἀλκήν,
  263. τοῖσι δʼ ἐπʼ Ἰδομενεὺς καὶ ὀπάων Ἰδομενῆος
  264. Μηριόνης ἀτάλαντος Ἐνυαλίῳ ἀνδρειφόντῃ,
  265. τοῖσι δʼ ἐπʼ Εὐρύπυλος Εὐαίμονος ἀγλαὸς υἱός·
  266. Τεῦκρος δʼ εἴνατος ἦλθε παλίντονα τόξα τιταίνων,
  267. στῆ δʼ ἄρʼ ὑπʼ Αἴαντος σάκεϊ Τελαμωνιάδαο.
  268. ἔνθʼ Αἴας μὲν ὑπεξέφερεν σάκος· αὐτὰρ ὅ γʼ ἥρως
  269. παπτήνας, ἐπεὶ ἄρ τινʼ ὀϊστεύσας ἐν ὁμίλῳ
  270. βεβλήκοι, ὃ μὲν αὖθι πεσὼν ἀπὸ θυμὸν ὄλεσσεν,
  271. αὐτὰρ ὃ αὖτις ἰὼν πάϊς ὣς ὑπὸ μητέρα δύσκεν
  272. εἰς Αἴανθʼ· ὃ δέ μιν σάκεϊ κρύπτασκε φαεινῷ.
  273. ἔνθα τίνα πρῶτον Τρώων ἕλε Τεῦκρος ἀμύμων;
  274. Ὀρσίλοχον μὲν πρῶτα καὶ Ὄρμενον ἠδʼ Ὀφελέστην
  275. Δαίτορά τε Χρομίον τε καὶ ἀντίθεον Λυκοφόντην
  276. καὶ Πολυαιμονίδην Ἀμοπάονα καὶ Μελάνιππον,
  277. πάντας ἐπασσυτέρους πέλασε χθονὶ πουλυβοτείρῃ.
  278. τὸν δὲ ἰδὼν γήθησεν ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγαμέμνων
  279. τόξου ἄπο κρατεροῦ Τρώων ὀλέκοντα φάλαγγας·
  280. στῆ δὲ παρʼ αὐτὸν ἰὼν καί μιν πρὸς μῦθον ἔειπε·
  281. Τεῦκρε φίλη κεφαλή, Τελαμώνιε κοίρανε λαῶν
  282. βάλλʼ οὕτως, αἴ κέν τι φόως Δαναοῖσι γένηαι
  283. πατρί τε σῷ Τελαμῶνι, ὅ σʼ ἔτρεφε τυτθὸν ἐόντα,
  284. καί σε νόθον περ ἐόντα κομίσσατο ᾧ ἐνὶ οἴκῳ·
  285. τὸν καὶ τηλόθʼ ἐόντα ἐϋκλείης ἐπίβησον.
  286. σοὶ δʼ ἐγὼ ἐξερέω ὡς καὶ τετελεσμένον ἔσται·
  287. αἴ κέν μοι δώῃ Ζεύς τʼ αἰγίοχος καὶ Ἀθήνη
  288. Ἰλίου ἐξαλαπάξαι ἐϋκτίμενον πτολίεθρον,
  289. πρώτῳ τοι μετʼ ἐμὲ πρεσβήϊον ἐν χερὶ θήσω,
  290. ἢ τρίποδʼ ἠὲ δύω ἵππους αὐτοῖσιν ὄχεσφιν
  291. ἠὲ γυναῖχʼ, ἥ κέν τοι ὁμὸν λέχος εἰσαναβαίνοι.
  292. τὸν δʼ ἀπαμειβόμενος προσεφώνεε Τεῦκρος ἀμύμων·
  293. Ἀτρεΐδη κύδιστε τί με σπεύδοντα καὶ αὐτὸν
  294. ὀτρύνεις; οὐ μέν τοι ὅση δύναμίς γε πάρεστι
  295. παύομαι, ἀλλʼ ἐξ οὗ προτὶ Ἴλιον ὠσάμεθʼ αὐτοὺς
  296. ἐκ τοῦ δὴ τόξοισι δεδεγμένος ἄνδρας ἐναίρω.
  297. ὀκτὼ δὴ προέηκα τανυγλώχινας ὀϊστούς,
  298. πάντες δʼ ἐν χροῒ πῆχθεν ἀρηϊθόων αἰζηῶν·
  299. τοῦτον δʼ οὐ δύναμαι βαλέειν κύνα λυσσητῆρα.
  300. ἦ ῥα καὶ ἄλλον ὀϊστὸν ἀπὸ νευρῆφιν ἴαλλεν
  301. Ἕκτορος ἀντικρύ, βαλέειν δέ ἑ ἵετο θυμός·
  302. καὶ τοῦ μέν ῥʼ ἀφάμαρθʼ, ὃ δʼ ἀμύμονα Γοργυθίωνα
  303. υἱὸν ἐῢν Πριάμοιο κατὰ στῆθος βάλεν ἰῷ,
  304. τόν ῥʼ ἐξ Αἰσύμηθεν ὀπυιομένη τέκε μήτηρ
  305. καλὴ Καστιάνειρα δέμας ἐϊκυῖα θεῇσι.
  306. μήκων δʼ ὡς ἑτέρωσε κάρη βάλεν, ἥ τʼ ἐνὶ κήπῳ
  307. καρπῷ βριθομένη νοτίῃσί τε εἰαρινῇσιν,
  308. ὣς ἑτέρωσʼ ἤμυσε κάρη πήληκι βαρυνθέν.
  309. Τεῦκρος δʼ ἄλλον ὀϊστὸν ἀπὸ νευρῆφιν ἴαλλεν
  310. Ἕκτορος ἀντικρύ, βαλέειν δέ ἑ ἵετο θυμός.
  311. ἀλλʼ ὅ γε καὶ τόθʼ ἅμαρτε· παρέσφηλεν γὰρ Ἀπόλλων·
  312. ἀλλʼ Ἀρχεπτόλεμον θρασὺν Ἕκτορος ἡνιοχῆα
  313. ἱέμενον πόλεμον δὲ βάλε στῆθος παρὰ μαζόν·
  314. ἤριπε δʼ ἐξ ὀχέων, ὑπερώησαν δέ οἱ ἵπποι
  315. ὠκύποδες· τοῦ δʼ αὖθι λύθη ψυχή τε μένος τε.
  316. Ἕκτορα δʼ αἰνὸν ἄχος πύκασε φρένας ἡνιόχοιο·
  317. τὸν μὲν ἔπειτʼ εἴασε καὶ ἀχνύμενός περ ἑταίρου,
  318. Κεβριόνην δʼ ἐκέλευσεν ἀδελφεὸν ἐγγὺς ἐόντα
  319. ἵππων ἡνίʼ ἑλεῖν· ὃ δʼ ἄρʼ οὐκ ἀπίθησεν ἀκούσας.
  320. αὐτὸς δʼ ἐκ δίφροιο χαμαὶ θόρε παμφανόωντος
  321. σμερδαλέα ἰάχων· ὃ δὲ χερμάδιον λάβε χειρί,
  322. βῆ δʼ ἰθὺς Τεύκρου, βαλέειν δέ ἑ θυμὸς ἀνώγει.
  323. ἤτοι ὃ μὲν φαρέτρης ἐξείλετο πικρὸν ὀϊστόν,
  324. θῆκε δʼ ἐπὶ νευρῇ· τὸν δʼ αὖ κορυθαίολος Ἕκτωρ
  325. αὐερύοντα παρʼ ὦμον, ὅθι κληῒς ἀποέργει
  326. αὐχένα τε στῆθός τε, μάλιστα δὲ καίριόν ἐστι,
  327. τῇ ῥʼ ἐπὶ οἷ μεμαῶτα βάλεν λίθῳ ὀκριόεντι,
  328. ῥῆξε δέ οἱ νευρήν· νάρκησε δὲ χεὶρ ἐπὶ καρπῷ,
  329. στῆ δὲ γνὺξ ἐριπών, τόξον δέ οἱ ἔκπεσε χειρός.
  330. Αἴας δʼ οὐκ ἀμέλησε κασιγνήτοιο πεσόντος,
  331. ἀλλὰ θέων περίβη καί οἱ σάκος ἀμφεκάλυψε.
  332. τὸν μὲν ἔπειθʼ ὑποδύντε δύω ἐρίηρες ἑταῖροι
  333. Μηκιστεὺς Ἐχίοιο πάϊς καὶ δῖος Ἀλάστωρ
  334. νῆας ἔπι γλαφυρὰς φερέτην βαρέα στενάχοντα.
  335. ἂψ δʼ αὖτις Τρώεσσιν Ὀλύμπιος ἐν μένος ὦρσεν·
  336. οἳ δʼ ἰθὺς τάφροιο βαθείης ὦσαν Ἀχαιούς·
  337. Ἕκτωρ δʼ ἐν πρώτοισι κίε σθένεϊ βλεμεαίνων.
  338. ὡς δʼ ὅτε τίς τε κύων συὸς ἀγρίου ἠὲ λέοντος
  339. ἅπτηται κατόπισθε ποσὶν ταχέεσσι διώκων
  340. ἰσχία τε γλουτούς τε, ἑλισσόμενόν τε δοκεύει,
  341. ὣς Ἕκτωρ ὤπαζε κάρη κομόωντας Ἀχαιούς,
  342. αἰὲν ἀποκτείνων τὸν ὀπίστατον· οἳ δὲ φέβοντο.
  343. αὐτὰρ ἐπεὶ διά τε σκόλοπας καὶ τάφρον ἔβησαν
  344. φεύγοντες, πολλοὶ δὲ δάμεν Τρώων ὑπὸ χερσίν,
  345. οἳ μὲν δὴ παρὰ νηυσὶν ἐρητύοντο μένοντες,
  346. ἀλλήλοισί τε κεκλόμενοι καὶ πᾶσι θεοῖσι
  347. χεῖρας ἀνίσχοντες μεγάλʼ εὐχετόωντο ἕκαστος·
  348. Ἕκτωρ δʼ ἀμφιπεριστρώφα καλλίτριχας ἵππους
  349. Γοργοῦς ὄμματʼ ἔχων ἠδὲ βροτολοιγοῦ Ἄρηος.
  350. τοὺς δὲ ἰδοῦσʼ ἐλέησε θεὰ λευκώλενος Ἥρη,
  351. αἶψα δʼ Ἀθηναίην ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
  352. ὢ πόποι αἰγιόχοιο Διὸς τέκος οὐκέτι νῶϊ
  353. ὀλλυμένων Δαναῶν κεκαδησόμεθʼ ὑστάτιόν περ;
  354. οἵ κεν δὴ κακὸν οἶτον ἀναπλήσαντες ὄλωνται
  355. ἀνδρὸς ἑνὸς ῥιπῇ, ὃ δὲ μαίνεται οὐκέτʼ ἀνεκτῶς
  356. Ἕκτωρ Πριαμίδης, καὶ δὴ κακὰ πολλὰ ἔοργε.
  357. τὴν δʼ αὖτε προσέειπε θεὰ γλαυκῶπις Ἀθήνη·
  358. καὶ λίην οὗτός γε μένος θυμόν τʼ ὀλέσειε
  359. χερσὶν ὑπʼ Ἀργείων φθίμενος ἐν πατρίδι γαίῃ·
  360. ἀλλὰ πατὴρ οὑμὸς φρεσὶ μαίνεται οὐκ ἀγαθῇσι
  361. σχέτλιος, αἰὲν ἀλιτρός, ἐμῶν μενέων ἀπερωεύς·
  362. οὐδέ τι τῶν μέμνηται, ὅ οἱ μάλα πολλάκις υἱὸν
  363. τειρόμενον σώεσκον ὑπʼ Εὐρυσθῆος ἀέθλων.
  364. ἤτοι ὃ μὲν κλαίεσκε πρὸς οὐρανόν, αὐτὰρ ἐμὲ Ζεὺς
  365. τῷ ἐπαλεξήσουσαν ἀπʼ οὐρανόθεν προΐαλλεν.
  366. εἰ γὰρ ἐγὼ τάδε ᾔδεʼ ἐνὶ φρεσὶ πευκαλίμῃσιν
  367. εὖτέ μιν εἰς Ἀΐδαο πυλάρταο προὔπεμψεν
  368. ἐξ Ἐρέβευς ἄξοντα κύνα στυγεροῦ Ἀΐδαο,
  369. οὐκ ἂν ὑπεξέφυγε Στυγὸς ὕδατος αἰπὰ ῥέεθρα.
  370. νῦν δʼ ἐμὲ μὲν στυγέει, Θέτιδος δʼ ἐξήνυσε βουλάς,
  371. ἥ οἱ γούνατʼ ἔκυσσε καὶ ἔλλαβε χειρὶ γενείου,
  372. λισσομένη τιμῆσαι Ἀχιλλῆα πτολίπορθον.
  373. ἔσται μὰν ὅτʼ ἂν αὖτε φίλην γλαυκώπιδα εἴπῃ.
  374. ἀλλὰ σὺ μὲν νῦν νῶϊν ἐπέντυε μώνυχας ἵππους,
  375. ὄφρʼ ἂν ἐγὼ καταδῦσα Διὸς δόμον αἰγιόχοιο
  376. τεύχεσιν ἐς πόλεμον θωρήξομαι, ὄφρα ἴδωμαι
  377. ἢ νῶϊ Πριάμοιο πάϊς κορυθαίολος Ἕκτωρ
  378. γηθήσει προφανέντε ἀνὰ πτολέμοιο γεφύρας,
  379. ἦ τις καὶ Τρώων κορέει κύνας ἠδʼ οἰωνοὺς
  380. δημῷ καὶ σάρκεσσι, πεσὼν ἐπὶ νηυσὶν Ἀχαιῶν.
  381. ὣς ἔφατʼ, οὐδʼ ἀπίθησε θεὰ λευκώλενος Ἥρη.
  382. ἣ μὲν ἐποιχομένη χρυσάμπυκας ἔντυεν ἵππους
  383. Ἥρη πρέσβα θεὰ θυγάτηρ μεγάλοιο Κρόνοιο·
  384. αὐτὰρ Ἀθηναίη κούρη Διὸς αἰγιόχοιο
  385. πέπλον μὲν κατέχευεν ἑανὸν πατρὸς ἐπʼ οὔδει
  386. ποικίλον, ὅν ῥʼ αὐτὴ ποιήσατο καὶ κάμε χερσίν,
  387. ἣ δὲ χιτῶνʼ ἐνδῦσα Διὸς νεφεληγερέταο
  388. τεύχεσιν ἐς πόλεμον θωρήσσετο δακρυόεντα.
  389. ἐς δʼ ὄχεα φλόγεα ποσὶ βήσετο, λάζετο δʼ ἔγχος
  390. βριθὺ μέγα στιβαρόν, τῷ δάμνησι στίχας ἀνδρῶν
  391. ἡρώων, τοῖσίν τε κοτέσσεται ὀβριμοπάτρη.
  392. Ἥρη δὲ μάστιγι θοῶς ἐπεμαίετʼ ἄρʼ ἵππους·
  393. αὐτόμαται δὲ πύλαι μύκον οὐρανοῦ ἃς ἔχον Ὧραι,
  394. τῇς ἐπιτέτραπται μέγας οὐρανὸς Οὔλυμπός τε
  395. ἠμὲν ἀνακλῖναι πυκινὸν νέφος ἠδʼ ἐπιθεῖναι.
  396. τῇ ῥα διʼ αὐτάων κεντρηνεκέας ἔχον ἵππους.
  397. Ζεὺς δὲ πατὴρ Ἴδηθεν ἐπεὶ ἴδε χώσατʼ ἄρʼ αἰνῶς,
  398. Ἶριν δʼ ὄτρυνε χρυσόπτερον ἀγγελέουσαν·
  399. βάσκʼ ἴθι Ἶρι ταχεῖα, πάλιν τρέπε μηδʼ ἔα ἄντην
  400. ἔρχεσθʼ· οὐ γὰρ καλὰ συνοισόμεθα πτόλεμον δέ.
  401. ὧδε γὰρ ἐξερέω, τὸ δὲ καὶ τετελεσμένον ἔσται·
  402. γυιώσω μέν σφωϊν ὑφʼ ἅρμασιν ὠκέας ἵππους,
  403. αὐτὰς δʼ ἐκ δίφρου βαλέω κατά θʼ ἅρματα ἄξω·
  404. οὐδέ κεν ἐς δεκάτους περιτελλομένους ἐνιαυτοὺς
  405. ἕλκεʼ ἀπαλθήσεσθον, ἅ κεν μάρπτῃσι κεραυνός·
  406. ὄφρα ἰδῇ γλαυκῶπις ὅτʼ ἂν ᾧ πατρὶ μάχηται.
  407. Ἥρῃ δʼ οὔ τι τόσον νεμεσίζομαι οὐδὲ χολοῦμαι·
  408. αἰεὶ γάρ μοι ἔωθεν ἐνικλᾶν ὅττί κεν εἴπω.
  409. ὣς ἔφατʼ, ὦρτο δὲ Ἶρις ἀελλόπος ἀγγελέουσα,
  410. βῆ δʼ ἐξ Ἰδαίων ὀρέων ἐς μακρὸν Ὄλυμπον.
  411. πρώτῃσιν δὲ πύλῃσι πολυπτύχου Οὐλύμποιο
  412. ἀντομένη κατέρυκε, Διὸς δέ σφʼ ἔννεπε μῦθον·
  413. πῇ μέματον; τί σφῶϊν ἐνὶ φρεσὶ μαίνεται ἦτορ;
  414. οὐκ ἐάᾳ Κρονίδης ἐπαμυνέμεν Ἀργείοισιν.
  415. ὧδε γὰρ ἠπείλησε Κρόνου πάϊς, ᾗ τελέει περ,
  416. γυιώσειν μὲν σφῶϊν ὑφʼ ἅρμασιν ὠκέας ἵππους,
  417. αὐτὰς δʼ ἐκ δίφρου βαλέειν κατά θʼ ἅρματα ἄξειν·
  418. οὐδέ κεν ἐς δεκάτους περιτελλομένους ἐνιαυτοὺς
  419. ἕλκεʼ ἀπαλθήσεσθον, ἅ κεν μάρπτῃσι κεραυνός·
  420. ὄφρα ἰδῇς γλαυκῶπι ὅτʼ ἂν σῷ πατρὶ μάχηαι.
  421. Ἥρῃ δʼ οὔ τι τόσον νεμεσίζεται οὐδὲ χολοῦται·
  422. αἰεὶ γάρ οἱ ἔωθεν ἐνικλᾶν ὅττι κεν εἴπῃ·
  423. ἀλλὰ σύ γʼ αἰνοτάτη κύον ἀδεὲς εἰ ἐτεόν γε
  424. τολμήσεις Διὸς ἄντα πελώριον ἔγχος ἀεῖραι.
  425. ἣ μὲν ἄρʼ ὣς εἰποῦσʼ ἀπέβη πόδας ὠκέα Ἶρις,
  426. αὐτὰρ Ἀθηναίην Ἥρη πρὸς μῦθον ἔειπεν·
  427. ὢ πόποι αἰγιόχοιο Διὸς τέκος, οὐκέτʼ ἔγωγε
  428. νῶϊ ἐῶ Διὸς ἄντα βροτῶν ἕνεκα πτολεμίζειν·
  429. τῶν ἄλλος μὲν ἀποφθίσθω, ἄλλος δὲ βιώτω,
  430. ὅς κε τύχῃ· κεῖνος δὲ τὰ ἃ φρονέων ἐνὶ θυμῷ
  431. Τρωσί τε καὶ Δαναοῖσι δικαζέτω, ὡς ἐπιεικές.
  432. ὣς ἄρα φωνήσασα πάλιν τρέπε μώνυχας ἵππους·
  433. τῇσιν δʼ Ὧραι μὲν λῦσαν καλλίτριχας ἵππους,
  434. καὶ τοὺς μὲν κατέδησαν ἐπʼ ἀμβροσίῃσι κάπῃσιν,
  435. ἅρματα δʼ ἔκλιναν πρὸς ἐνώπια παμφανόωντα·
  436. αὐταὶ δὲ χρυσέοισιν ἐπὶ κλισμοῖσι κάθιζον
  437. μίγδʼ ἄλλοισι θεοῖσι, φίλον τετιημέναι ἦτορ.
  438. Ζεὺς δὲ πατὴρ Ἴδηθεν ἐΰτροχον ἅρμα καὶ ἵππους
  439. Οὔλυμπον δὲ δίωκε, θεῶν δʼ ἐξίκετο θώκους.
  440. τῷ δὲ καὶ ἵππους μὲν λῦσε κλυτὸς ἐννοσίγαιος,
  441. ἅρματα δʼ ἂμ βωμοῖσι τίθει κατὰ λῖτα πετάσσας·
  442. αὐτὸς δὲ χρύσειον ἐπὶ θρόνον εὐρύοπα Ζεὺς
  443. ἕζετο, τῷ δʼ ὑπὸ ποσσὶ μέγας πελεμίζετʼ Ὄλυμπος.
  444. αἳ δʼ οἶαι Διὸς ἀμφὶς Ἀθηναίη τε καὶ Ἥρη
  445. ἥσθην, οὐδέ τί μιν προσεφώνεον οὐδʼ ἐρέοντο·
  446. αὐτὰρ ὃ ἔγνω ᾗσιν ἐνὶ φρεσὶ φώνησέν τε·
  447. τίφθʼ οὕτω τετίησθον Ἀθηναίη τε καὶ Ἥρη;
  448. οὐ μέν θην κάμετόν γε μάχῃ ἔνι κυδιανείρῃ
  449. ὀλλῦσαι Τρῶας, τοῖσιν κότον αἰνὸν ἔθεσθε.
  450. πάντως, οἷον ἐμόν γε μένος καὶ χεῖρες ἄαπτοι,
  451. οὐκ ἄν με τρέψειαν ὅσοι θεοί εἰσʼ ἐν Ὀλύμπῳ.
  452. σφῶϊν δὲ πρίν περ τρόμος ἔλλαβε φαίδιμα γυῖα
  453. πρὶν πόλεμόν τε ἰδεῖν πολέμοιό τε μέρμερα ἔργα.
  454. ὧδε γὰρ ἐξερέω, τὸ δέ κεν τετελεσμένον ἦεν·
  455. οὐκ ἂν ἐφʼ ὑμετέρων ὀχέων πληγέντε κεραυνῷ
  456. ἂψ ἐς Ὄλυμπον ἵκεσθον, ἵνʼ ἀθανάτων ἕδος ἐστίν.
  457. ὣς ἔφαθʼ, αἳ δʼ ἐπέμυξαν Ἀθηναίη τε καὶ Ἥρη·
  458. πλησίαι αἵ γʼ ἥσθην, κακὰ δὲ Τρώεσσι μεδέσθην.
  459. ἤτοι Ἀθηναίη ἀκέων ἦν οὐδέ τι εἶπε
  460. σκυζομένη Διὶ πατρί, χόλος δέ μιν ἄγριος ᾕρει·
  461. Ἥρῃ δʼ οὐκ ἔχαδε στῆθος χόλον, ἀλλὰ προσηύδα·
  462. αἰνότατε Κρονίδη ποῖον τὸν μῦθον ἔειπες.
  463. εὖ νυ καὶ ἡμεῖς ἴδμεν ὅ τοι σθένος οὐκ ἀλαπαδνόν·
  464. ἀλλʼ ἔμπης Δαναῶν ὀλοφυρόμεθʼ αἰχμητάων,
  465. οἵ κεν δὴ κακὸν οἶτον ἀναπλήσαντες ὄλωνται.
  466. ἀλλʼ ἤτοι πολέμου μὲν ἀφεξόμεθʼ, εἰ σὺ κελεύεις·
  467. βουλὴν δʼ Ἀργείοις ὑποθησόμεθʼ ἥ τις ὀνήσει,
  468. ὡς μὴ πάντες ὄλωνται ὀδυσσαμένοιο τεοῖο.
  469. τὴν δʼ ἀπαμειβόμενος προσέφη νεφεληγερέτα Ζεύς·
  470. ἠοῦς δὴ καὶ μᾶλλον ὑπερμενέα Κρονίωνα
  471. ὄψεαι, αἴ κʼ ἐθέλῃσθα, βοῶπις πότνια Ἥρη
  472. ὀλλύντʼ Ἀργείων πουλὺν στρατὸν αἰχμητάων·
  473. οὐ γὰρ πρὶν πολέμου ἀποπαύσεται ὄβριμος Ἕκτωρ
  474. πρὶν ὄρθαι παρὰ ναῦφι ποδώκεα Πηλεΐωνα,
  475. ἤματι τῷ ὅτʼ ἂν οἳ μὲν ἐπὶ πρύμνῃσι μάχωνται
  476. στείνει ἐν αἰνοτάτῳ περὶ Πατρόκλοιο θανόντος·
  477. ὣς γὰρ θέσφατόν ἐστι· σέθεν δʼ ἐγὼ οὐκ ἀλεγίζω
  478. χωομένης, οὐδʼ εἴ κε τὰ νείατα πείραθʼ ἵκηαι
  479. γαίης καὶ πόντοιο, ἵνʼ Ἰάπετός τε Κρόνος τε
  480. ἥμενοι οὔτʼ αὐγῇς Ὑπερίονος Ἠελίοιο
  481. τέρποντʼ οὔτʼ ἀνέμοισι, βαθὺς δέ τε Τάρταρος ἀμφίς·
  482. οὐδʼ ἢν ἔνθʼ ἀφίκηαι ἀλωμένη, οὔ σευ ἔγωγε
  483. σκυζομένης ἀλέγω, ἐπεὶ οὐ σέο κύντερον ἄλλο.
  484. ὣς φάτο, τὸν δʼ οὔ τι προσέφη λευκώλενος Ἥρη.
  485. ἐν δʼ ἔπεσʼ Ὠκεανῷ λαμπρὸν φάος ἠελίοιο
  486. ἕλκον νύκτα μέλαιναν ἐπὶ ζείδωρον ἄρουραν.
  487. Τρωσὶν μέν ῥʼ ἀέκουσιν ἔδυ φάος, αὐτὰρ Ἀχαιοῖς
  488. ἀσπασίη τρίλλιστος ἐπήλυθε νὺξ ἐρεβεννή.
  489. Τρώων αὖτʼ ἀγορὴν ποιήσατο φαίδιμος Ἕκτωρ
  490. νόσφι νεῶν ἀγαγὼν ποταμῷ ἔπι δινήεντι,
  491. ἐν καθαρῷ ὅθι δὴ νεκύων διεφαίνετο χῶρος.
  492. ἐξ ἵππων δʼ ἀποβάντες ἐπὶ χθόνα μῦθον ἄκουον
  493. τόν ῥʼ Ἕκτωρ ἀγόρευε Διῒ φίλος· ἐν δʼ ἄρα χειρὶ
  494. ἔγχος ἔχʼ ἑνδεκάπηχυ· πάροιθε δὲ λάμπετο δουρὸς
  495. αἰχμὴ χαλκείη, περὶ δὲ χρύσεος θέε πόρκης,
  496. τῷ ὅ γʼ ἐρεισάμενος ἔπεα Τρώεσσι μετηύδα·
  497. κέκλυτέ μευ Τρῶες καὶ Δάρδανοι ἠδʼ ἐπίκουροι·
  498. νῦν ἐφάμην νῆάς τʼ ὀλέσας καὶ πάντας Ἀχαιοὺς
  499. ἂψ ἀπονοστήσειν προτὶ Ἴλιον ἠνεμόεσσαν·
  500. ἀλλὰ πρὶν κνέφας ἦλθε, τὸ νῦν ἐσάωσε μάλιστα
  501. Ἀργείους καὶ νῆας ἐπὶ ῥηγμῖνι θαλάσσης.
  502. ἀλλʼ ἤτοι νῦν μὲν πειθώμεθα νυκτὶ μελαίνῃ
  503. δόρπά τʼ ἐφοπλισόμεσθα· ἀτὰρ καλλίτριχας ἵππους
  504. λύσαθʼ ὑπὲξ ὀχέων, παρὰ δέ σφισι βάλλετʼ ἐδωδήν·
  505. ἐκ πόλιος δʼ ἄξεσθε βόας καὶ ἴφια μῆλα
  506. καρπαλίμως, οἶνον δὲ μελίφρονα οἰνίζεσθε
  507. σῖτόν τʼ ἐκ μεγάρων, ἐπὶ δὲ ξύλα πολλὰ λέγεσθε,
  508. ὥς κεν παννύχιοι μέσφʼ ἠοῦς ἠριγενείης
  509. καίωμεν πυρὰ πολλά, σέλας δʼ εἰς οὐρανὸν ἵκῃ,
  510. μή πως καὶ διὰ νύκτα κάρη κομόωντες Ἀχαιοὶ
  511. φεύγειν ὁρμήσωνται ἐπʼ εὐρέα νῶτα θαλάσσης.
  512. μὴ μὰν ἀσπουδί γε νεῶν ἐπιβαῖεν ἕκηλοι,
  513. ἀλλʼ ὥς τις τούτων γε βέλος καὶ οἴκοθι πέσσῃ
  514. βλήμενος ἢ ἰῷ ἢ ἔγχεϊ ὀξυόεντι
  515. νηὸς ἐπιθρῴσκων, ἵνα τις στυγέῃσι καὶ ἄλλος
  516. Τρωσὶν ἐφʼ ἱπποδάμοισι φέρειν πολύδακρυν Ἄρηα.
  517. κήρυκες δʼ ἀνὰ ἄστυ Διῒ φίλοι ἀγγελλόντων
  518. παῖδας πρωθήβας πολιοκροτάφους τε γέροντας
  519. λέξασθαι περὶ ἄστυ θεοδμήτων ἐπὶ πύργων·
  520. θηλύτεραι δὲ γυναῖκες ἐνὶ μεγάροισιν ἑκάστη
  521. πῦρ μέγα καιόντων· φυλακὴ δέ τις ἔμπεδος ἔστω
  522. μὴ λόχος εἰσέλθῃσι πόλιν λαῶν ἀπεόντων.
  523. ὧδʼ ἔστω Τρῶες μεγαλήτορες ὡς ἀγορεύω·
  524. μῦθος δʼ ὃς μὲν νῦν ὑγιὴς εἰρημένος ἔστω,
  525. τὸν δʼ ἠοῦς Τρώεσσι μεθʼ ἱπποδάμοις ἀγορεύσω.
  526. ἔλπομαι εὐχόμενος Διί τʼ ἄλλοισίν τε θεοῖσιν
  527. ἐξελάαν ἐνθένδε κύνας κηρεσσιφορήτους,
  528. οὓς κῆρες φορέουσι μελαινάων ἐπὶ νηῶν.
  529. ἀλλʼ ἤτοι ἐπὶ νυκτὶ φυλάξομεν ἡμέας αὐτούς,
  530. πρῶϊ δʼ ὑπηοῖοι σὺν τεύχεσι θωρηχθέντες
  531. νηυσὶν ἔπι γλαφυρῇσιν ἐγείρομεν ὀξὺν Ἄρηα.
  532. εἴσομαι εἴ κέ μʼ ὁ Τυδεΐδης κρατερὸς Διομήδης
  533. πὰρ νηῶν πρὸς τεῖχος ἀπώσεται, ἤ κεν ἐγὼ τὸν
  534. χαλκῷ δῃώσας ἔναρα βροτόεντα φέρωμαι.
  535. αὔριον ἣν ἀρετὴν διαείσεται, εἴ κʼ ἐμὸν ἔγχος
  536. μείνῃ ἐπερχόμενον· ἀλλʼ ἐν πρώτοισιν ὀΐω
  537. κείσεται οὐτηθείς, πολέες δʼ ἀμφʼ αὐτὸν ἑταῖροι
  538. ἠελίου ἀνιόντος ἐς αὔριον· εἰ γὰρ ἐγὼν ὣς
  539. εἴην ἀθάνατος καὶ ἀγήρως ἤματα πάντα,
  540. τιοίμην δʼ ὡς τίετʼ Ἀθηναίη καὶ Ἀπόλλων,
  541. ὡς νῦν ἡμέρη ἥδε κακὸν φέρει Ἀργείοισιν.
  542. ὣς Ἕκτωρ ἀγόρευʼ, ἐπὶ δὲ Τρῶες κελάδησαν.
  543. οἳ δʼ ἵππους μὲν λῦσαν ὑπὸ ζυγοῦ ἱδρώοντας,
  544. δῆσαν δʼ ἱμάντεσσι παρʼ ἅρμασιν οἷσιν ἕκαστος·
  545. ἐκ πόλιος δʼ ἄξοντο βόας καὶ ἴφια μῆλα
  546. καρπαλίμως, οἶνον δὲ μελίφρονα οἰνίζοντο,
  547. σῖτόν τʼ ἐκ μεγάρων, ἐπὶ δὲ ξύλα πολλὰ λέγοντο.
  548. ἔρδον δ’ ἀθανάτοισι τεληέσσας ἑκατόμβας
  549. κνίσην δʼ ἐκ πεδίου ἄνεμοι φέρον οὐρανὸν εἴσω.
  550. ἡδεῖαν· τῆς δ’ οὔ τι θεοὶ μάκαρες δατέοντο,
  551. οὐδ’ ἔθελον· μάλα γάρ σφιν ἀπήχθετο Ἴλιος ἱρή,
  552. καὶ Πρίαμος καὶ λαὸς ἐϋμμελίω Πριάμοιο
  553. οἳ δὲ μέγα φρονέοντες ἐπὶ πτολέμοιο γεφύρας
  554. εἴατο παννύχιοι, πυρὰ δέ σφισι καίετο πολλά.
  555. ὡς δʼ ὅτʼ ἐν οὐρανῷ ἄστρα φαεινὴν ἀμφὶ σελήνην
  556. φαίνετʼ ἀριπρεπέα, ὅτε τʼ ἔπλετο νήνεμος αἰθήρ·
  557. ἔκ τʼ ἔφανεν πᾶσαι σκοπιαὶ καὶ πρώονες ἄκροι
  558. καὶ νάπαι· οὐρανόθεν δʼ ἄρʼ ὑπερράγη ἄσπετος αἰθήρ,
  559. πάντα δὲ εἴδεται ἄστρα, γέγηθε δέ τε φρένα ποιμήν·
  560. τόσσα μεσηγὺ νεῶν ἠδὲ Ξάνθοιο ῥοάων
  561. Τρώων καιόντων πυρὰ φαίνετο Ἰλιόθι πρό.
  562. χίλιʼ ἄρʼ ἐν πεδίῳ πυρὰ καίετο, πὰρ δὲ ἑκάστῳ
  563. εἴατο πεντήκοντα σέλᾳ πυρὸς αἰθομένοιο.
  564. ἵπποι δὲ κρῖ λευκὸν ἐρεπτόμενοι καὶ ὀλύρας
  565. ἑσταότες παρʼ ὄχεσφιν ἐΰθρονον Ἠῶ μίμνον.
  1. ὣς οἱ μὲν Τρῶες φυλακὰς ἔχον· αὐτὰρ Ἀχαιοὺς
  2. θεσπεσίη ἔχε φύζα φόβου κρυόεντος ἑταίρη,
  3. πένθεϊ δʼ ἀτλήτῳ βεβολήατο πάντες ἄριστοι.
  4. ὡς δʼ ἄνεμοι δύο πόντον ὀρίνετον ἰχθυόεντα
  5. Βορέης καὶ Ζέφυρος, τώ τε Θρῄκηθεν ἄητον
  6. ἐλθόντʼ ἐξαπίνης· ἄμυδις δέ τε κῦμα κελαινὸν
  7. κορθύεται, πολλὸν δὲ παρὲξ ἅλα φῦκος ἔχευεν·
  8. ὣς ἐδαΐζετο θυμὸς ἐνὶ στήθεσσιν Ἀχαιῶν.
  9. Ἀτρεΐδης δʼ ἄχεϊ μεγάλῳ βεβολημένος ἦτορ
  10. φοίτα κηρύκεσσι λιγυφθόγγοισι κελεύων
  11. κλήδην εἰς ἀγορὴν κικλήσκειν ἄνδρα ἕκαστον,
  12. μὴ δὲ βοᾶν· αὐτὸς δὲ μετὰ πρώτοισι πονεῖτο.
  13. ἷζον δʼ εἰν ἀγορῇ τετιηότες· ἂν δʼ Ἀγαμέμνων
  14. ἵστατο δάκρυ χέων ὥς τε κρήνη μελάνυδρος
  15. ἥ τε κατʼ αἰγίλιπος πέτρης δνοφερὸν χέει ὕδωρ·
  16. ὣς ὃ βαρὺ στενάχων ἔπεʼ Ἀργείοισι μετηύδα·
  17. ὦ φίλοι Ἀργείων ἡγήτορες ἠδὲ μέδοντες
  18. Ζεύς με μέγα Κρονίδης ἄτῃ ἐνέδησε βαρείῃ
  19. σχέτλιος, ὃς τότε μέν μοι ὑπέσχετο καὶ κατένευσεν
  20. Ἴλιον ἐκπέρσαντʼ εὐτείχεον ἀπονέεσθαι,
  21. νῦν δὲ κακὴν ἀπάτην βουλεύσατο, καί με κελεύει
  22. δυσκλέα Ἄργος ἱκέσθαι, ἐπεὶ πολὺν ὤλεσα λαόν.
  23. οὕτω που Διὶ μέλλει ὑπερμενέϊ φίλον εἶναι,
  24. ὃς δὴ πολλάων πολίων κατέλυσε κάρηνα
  25. ἠδʼ ἔτι καὶ λύσει· τοῦ γὰρ κράτος ἐστὶ μέγιστον.
  26. ἀλλʼ ἄγεθʼ ὡς ἂν ἐγὼ εἴπω πειθώμεθα πάντες·
  27. φεύγωμεν σὺν νηυσὶ φίλην ἐς πατρίδα γαῖαν·
  28. οὐ γὰρ ἔτι Τροίην αἱρήσομεν εὐρυάγυιαν.
  29. ὣς ἔφαθʼ, οἳ δʼ ἄρα πάντες ἀκὴν ἐγένοντο σιωπῇ.
  30. δὴν δʼ ἄνεῳ ἦσαν τετιηότες υἷες Ἀχαιῶν·
  31. ὀψὲ δὲ δὴ μετέειπε βοὴν ἀγαθὸς Διομήδης·
  32. Ἀτρεΐδη σοὶ πρῶτα μαχήσομαι ἀφραδέοντι,
  33. ἣ θέμις ἐστὶν ἄναξ ἀγορῇ· σὺ δὲ μή τι χολωθῇς.
  34. ἀλκὴν μέν μοι πρῶτον ὀνείδισας ἐν Δαναοῖσι
  35. φὰς ἔμεν ἀπτόλεμον καὶ ἀνάλκιδα· ταῦτα δὲ πάντα
  36. ἴσασʼ Ἀργείων ἠμὲν νέοι ἠδὲ γέροντες.
  37. σοὶ δὲ διάνδιχα δῶκε Κρόνου πάϊς ἀγκυλομήτεω·
  38. σκήπτρῳ μέν τοι δῶκε τετιμῆσθαι περὶ πάντων,
  39. ἀλκὴν δʼ οὔ τοι δῶκεν, ὅ τε κράτος ἐστὶ μέγιστον.
  40. δαιμόνιʼ οὕτω που μάλα ἔλπεαι υἷας Ἀχαιῶν
  41. ἀπτολέμους τʼ ἔμεναι καὶ ἀνάλκιδας ὡς ἀγορεύεις;
  42. εἰ δέ τοι αὐτῷ θυμὸς ἐπέσσυται ὥς τε νέεσθαι
  43. ἔρχεο· πάρ τοι ὁδός, νῆες δέ τοι ἄγχι θαλάσσης
  44. ἑστᾶσʼ, αἵ τοι ἕποντο Μυκήνηθεν μάλα πολλαί.
  45. ἀλλʼ ἄλλοι μενέουσι κάρη κομόωντες Ἀχαιοὶ
  46. εἰς ὅ κέ περ Τροίην διαπέρσομεν. εἰ δὲ καὶ αὐτοὶ
  47. φευγόντων σὺν νηυσὶ φίλην ἐς πατρίδα γαῖαν·
  48. νῶϊ δʼ ἐγὼ Σθένελός τε μαχησόμεθʼ εἰς ὅ κε τέκμωρ
  49. Ἰλίου εὕρωμεν· σὺν γὰρ θεῷ εἰλήλουθμεν.
  50. ὣς ἔφαθʼ, οἳ δʼ ἄρα πάντες ἐπίαχον υἷες Ἀχαιῶν
  51. μῦθον ἀγασσάμενοι Διομήδεος ἱπποδάμοιο.
  52. τοῖσι δʼ ἀνιστάμενος μετεφώνεεν ἱππότα Νέστωρ·
  53. Τυδεΐδη περὶ μὲν πολέμῳ ἔνι καρτερός ἐσσι,
  54. καὶ βουλῇ μετὰ πάντας ὁμήλικας ἔπλευ ἄριστος.
  55. οὔ τίς τοι τὸν μῦθον ὀνόσσεται ὅσσοι Ἀχαιοί,
  56. οὐδὲ πάλιν ἐρέει· ἀτὰρ οὐ τέλος ἵκεο μύθων.
  57. ἦ μὲν καὶ νέος ἐσσί, ἐμὸς δέ κε καὶ πάϊς εἴης
  58. ὁπλότατος γενεῆφιν· ἀτὰρ πεπνυμένα βάζεις
  59. Ἀργείων βασιλῆας, ἐπεὶ κατὰ μοῖραν ἔειπες.
  60. ἀλλʼ ἄγʼ ἐγών, ὃς σεῖο γεραίτερος εὔχομαι εἶναι,
  61. ἐξείπω καὶ πάντα διίξομαι· οὐδέ κέ τίς μοι
  62. μῦθον ἀτιμήσειʼ, οὐδὲ κρείων Ἀγαμέμνων.
  63. ἀφρήτωρ ἀθέμιστος ἀνέστιός ἐστιν ἐκεῖνος
  64. ὃς πολέμου ἔραται ἐπιδημίου ὀκρυόεντος.
  65. ἀλλʼ ἤτοι νῦν μὲν πειθώμεθα νυκτὶ μελαίνῃ
  66. δόρπά τʼ ἐφοπλισόμεσθα· φυλακτῆρες δὲ ἕκαστοι
  67. λεξάσθων παρὰ τάφρον ὀρυκτὴν τείχεος ἐκτός.
  68. κούροισιν μὲν ταῦτʼ ἐπιτέλλομαι· αὐτὰρ ἔπειτα
  69. Ἀτρεΐδη σὺ μὲν ἄρχε· σὺ γὰρ βασιλεύτατός ἐσσι.
  70. δαίνυ δαῖτα γέρουσιν· ἔοικέ τοι, οὔ τοι ἀεικές.
  71. πλεῖαί τοι οἴνου κλισίαι, τὸν νῆες Ἀχαιῶν
  72. ἠμάτιαι Θρῄκηθεν ἐπʼ εὐρέα πόντον ἄγουσι·
  73. πᾶσά τοί ἐσθʼ ὑποδεξίη, πολέεσσι δʼ ἀνάσσεις.
  74. πολλῶν δʼ ἀγρομένων τῷ πείσεαι ὅς κεν ἀρίστην
  75. βουλὴν βουλεύσῃ· μάλα δὲ χρεὼ πάντας Ἀχαιοὺς
  76. ἐσθλῆς καὶ πυκινῆς, ὅτι δήϊοι ἐγγύθι νηῶν
  77. καίουσιν πυρὰ πολλά· τίς ἂν τάδε γηθήσειε;
  78. νὺξ δʼ ἧδʼ ἠὲ διαρραίσει στρατὸν ἠὲ σαώσει.
  79. ὣς ἔφαθʼ, οἳ δʼ ἄρα τοῦ μάλα μὲν κλύον ἠδὲ πίθοντο.
  80. ἐκ δὲ φυλακτῆρες σὺν τεύχεσιν ἐσσεύοντο
  81. ἀμφί τε Νεστορίδην Θρασυμήδεα ποιμένα λαῶν,
  82. ἠδʼ ἀμφʼ Ἀσκάλαφον καὶ Ἰάλμενον υἷας Ἄρηος
  83. ἀμφί τε Μηριόνην Ἀφαρῆά τε Δηΐπυρόν τε,
  84. ἠδʼ ἀμφὶ Κρείοντος υἱὸν Λυκομήδεα δῖον.
  85. ἕπτʼ ἔσαν ἡγεμόνες φυλάκων, ἑκατὸν δὲ ἑκάστῳ
  86. κοῦροι ἅμα στεῖχον δολίχʼ ἔγχεα χερσὶν ἔχοντες·
  87. κὰδ δὲ μέσον τάφρου καὶ τείχεος ἷζον ἰόντες·
  88. ἔνθα δὲ πῦρ κήαντο, τίθεντο δὲ δόρπα ἕκαστος.
  89. Ἀτρεΐδης δὲ γέροντας ἀολλέας ἦγεν Ἀχαιῶν
  90. ἐς κλισίην, παρὰ δέ σφι τίθει μενοεικέα δαῖτα.
  91. οἳ δʼ ἐπʼ ὀνείαθʼ ἑτοῖμα προκείμενα χεῖρας ἴαλλον.
  92. αὐτὰρ ἐπεὶ πόσιος καὶ ἐδητύος ἐξ ἔρον ἕντο,
  93. τοῖς ὁ γέρων πάμπρωτος ὑφαίνειν ἤρχετο μῆτιν
  94. Νέστωρ, οὗ καὶ πρόσθεν ἀρίστη φαίνετο βουλή·
  95. ὅ σφιν ἐϋφρονέων ἀγορήσατο καὶ μετέειπεν·
  96. Ἀτρεΐδη κύδιστε ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγάμεμνον
  97. ἐν σοὶ μὲν λήξω, σέο δʼ ἄρξομαι, οὕνεκα πολλῶν
  98. λαῶν ἐσσι ἄναξ καί τοι Ζεὺς ἐγγυάλιξε
  99. σκῆπτρόν τʼ ἠδὲ θέμιστας, ἵνά σφισι βουλεύῃσθα.
  100. τώ σε χρὴ περὶ μὲν φάσθαι ἔπος ἠδʼ ἐπακοῦσαι,
  101. κρηῆναι δὲ καὶ ἄλλῳ, ὅτʼ ἄν τινα θυμὸς ἀνώγῃ
  102. εἰπεῖν εἰς ἀγαθόν· σέο δʼ ἕξεται ὅττί κεν ἄρχῃ.
  103. αὐτὰρ ἐγὼν ἐρέω ὥς μοι δοκεῖ εἶναι ἄριστα.
  104. οὐ γάρ τις νόον ἄλλος ἀμείνονα τοῦδε νοήσει
  105. οἷον ἐγὼ νοέω ἠμὲν πάλαι ἠδʼ ἔτι καὶ νῦν
  106. ἐξ ἔτι τοῦ ὅτε διογενὲς Βρισηΐδα κούρην
  107. χωομένου Ἀχιλῆος ἔβης κλισίηθεν ἀπούρας
  108. οὔ τι καθʼ ἡμέτερόν γε νόον· μάλα γάρ τοι ἔγωγε
  109. πόλλʼ ἀπεμυθεόμην· σὺ δὲ σῷ μεγαλήτορι θυμῷ
  110. εἴξας ἄνδρα φέριστον, ὃν ἀθάνατοί περ ἔτισαν,
  111. ἠτίμησας, ἑλὼν γὰρ ἔχεις γέρας· ἀλλʼ ἔτι καὶ νῦν
  112. φραζώμεσθʼ ὥς κέν μιν ἀρεσσάμενοι πεπίθωμεν
  113. δώροισίν τʼ ἀγανοῖσιν ἔπεσσί τε μειλιχίοισι.
  114. τὸν δʼ αὖτε προσέειπεν ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγαμέμνων·
  115. ὦ γέρον οὔ τι ψεῦδος ἐμὰς ἄτας κατέλεξας·
  116. ἀασάμην, οὐδʼ αὐτὸς ἀναίνομαι. ἀντί νυ πολλῶν
  117. λαῶν ἐστὶν ἀνὴρ ὅν τε Ζεὺς κῆρι φιλήσῃ,
  118. ὡς νῦν τοῦτον ἔτισε, δάμασσε δὲ λαὸν Ἀχαιῶν.
  119. ἀλλʼ ἐπεὶ ἀασάμην φρεσὶ λευγαλέῃσι πιθήσας,
  120. ἂψ ἐθέλω ἀρέσαι δόμεναί τʼ ἀπερείσιʼ ἄποινα.
  121. ὑμῖν δʼ ἐν πάντεσσι περικλυτὰ δῶρʼ ὀνομήνω
  122. ἕπτʼ ἀπύρους τρίποδας, δέκα δὲ χρυσοῖο τάλαντα,
  123. αἴθωνας δὲ λέβητας ἐείκοσι, δώδεκα δʼ ἵππους
  124. πηγοὺς ἀθλοφόρους, οἳ ἀέθλια ποσσὶν ἄροντο.
  125. οὔ κεν ἀλήϊος εἴη ἀνὴρ ᾧ τόσσα γένοιτο,
  126. οὐδέ κεν ἀκτήμων ἐριτίμοιο χρυσοῖο,
  127. ὅσσά μοι ἠνείκαντο ἀέθλια μώνυχες ἵπποι.
  128. δώσω δʼ ἑπτὰ γυναῖκας ἀμύμονα ἔργα ἰδυίας
  129. Λεσβίδας, ἃς ὅτε Λέσβον ἐϋκτιμένην ἕλεν αὐτὸς
  130. ἐξελόμην, αἳ κάλλει ἐνίκων φῦλα γυναικῶν.
  131. τὰς μέν οἱ δώσω, μετὰ δʼ ἔσσεται ἣν τότʼ ἀπηύρων
  132. κούρη Βρισῆος· ἐπὶ δὲ μέγαν ὅρκον ὀμοῦμαι
  133. μή ποτε τῆς εὐνῆς ἐπιβήμεναι ἠδὲ μιγῆναι,
  134. ἣ θέμις ἀνθρώπων πέλει ἀνδρῶν ἠδὲ γυναικῶν.
  135. ταῦτα μὲν αὐτίκα πάντα παρέσσεται· εἰ δέ κεν αὖτε
  136. ἄστυ μέγα Πριάμοιο θεοὶ δώωσʼ ἀλαπάξαι,
  137. νῆα ἅλις χρυσοῦ καὶ χαλκοῦ νηησάσθω
  138. εἰσελθών, ὅτε κεν δατεώμεθα ληΐδʼ Ἀχαιοί,
  139. Τρωϊάδας δὲ γυναῖκας ἐείκοσιν αὐτὸς ἑλέσθω,
  140. αἴ κε μετʼ Ἀργείην Ἑλένην κάλλισται ἔωσιν.
  141. εἰ δέ κεν Ἄργος ἱκοίμεθʼ Ἀχαιϊκὸν οὖθαρ ἀρούρης
  142. γαμβρός κέν μοι ἔοι· τίσω δέ μιν ἶσον Ὀρέστῃ,
  143. ὅς μοι τηλύγετος τρέφεται θαλίῃ ἔνι πολλῇ.
  144. τρεῖς δέ μοί εἰσι θύγατρες ἐνὶ μεγάρῳ εὐπήκτῳ
  145. Χρυσόθεμις καὶ Λαοδίκη καὶ Ἰφιάνασσα,
  146. τάων ἥν κʼ ἐθέλῃσι φίλην ἀνάεδνον ἀγέσθω
  147. πρὸς οἶκον Πηλῆος· ἐγὼ δʼ ἐπὶ μείλια δώσω
  148. πολλὰ μάλʼ, ὅσσʼ οὔ πώ τις ἑῇ ἐπέδωκε θυγατρί·
  149. ἑπτὰ δέ οἱ δώσω εὖ ναιόμενα πτολίεθρα
  150. Καρδαμύλην Ἐνόπην τε καὶ Ἱρὴν ποιήεσσαν
  151. Φηράς τε ζαθέας ἠδʼ Ἄνθειαν βαθύλειμον
  152. καλήν τʼ Αἴπειαν καὶ Πήδασον ἀμπελόεσσαν.
  153. πᾶσαι δʼ ἐγγὺς ἁλός, νέαται Πύλου ἠμαθόεντος·
  154. ἐν δʼ ἄνδρες ναίουσι πολύρρηνες πολυβοῦται,
  155. οἵ κέ ἑ δωτίνῃσι θεὸν ὣς τιμήσουσι
  156. καί οἱ ὑπὸ σκήπτρῳ λιπαρὰς τελέουσι θέμιστας.
  157. ταῦτά κέ οἱ τελέσαιμι μεταλήξαντι χόλοιο.
  158. δμηθήτω· Ἀΐδης τοι ἀμείλιχος ἠδʼ ἀδάμαστος,
  159. τοὔνεκα καί τε βροτοῖσι θεῶν ἔχθιστος ἁπάντων·
  160. καί μοι ὑποστήτω ὅσσον βασιλεύτερός εἰμι
  161. ἠδʼ ὅσσον γενεῇ προγενέστερος εὔχομαι εἶναι.
  162. τὸν δʼ ἠμείβετʼ ἔπειτα Γερήνιος ἱππότα Νέστωρ·
  163. Ἀτρεΐδη κύδιστε ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγάμεμνον
  164. δῶρα μὲν οὐκέτʼ ὀνοστὰ διδοῖς Ἀχιλῆϊ ἄνακτι·
  165. ἀλλʼ ἄγετε κλητοὺς ὀτρύνομεν, οἵ κε τάχιστα
  166. ἔλθωσʼ ἐς κλισίην Πηληϊάδεω Ἀχιλῆος.
  167. εἰ δʼ ἄγε τοὺς ἂν ἐγὼ ἐπιόψομαι οἳ δὲ πιθέσθων.
  168. Φοῖνιξ μὲν πρώτιστα Διῒ φίλος ἡγησάσθω,
  169. αὐτὰρ ἔπειτʼ Αἴας τε μέγας καὶ δῖος Ὀδυσσεύς·
  170. κηρύκων δʼ Ὀδίος τε καὶ Εὐρυβάτης ἅμʼ ἑπέσθων.
  171. φέρτε δὲ χερσὶν ὕδωρ, εὐφημῆσαί τε κέλεσθε,
  172. ὄφρα Διὶ Κρονίδῃ ἀρησόμεθʼ, αἴ κʼ ἐλεήσῃ.
  173. ὣς φάτο, τοῖσι δὲ πᾶσιν ἑαδότα μῦθον ἔειπεν.
  174. αὐτίκα κήρυκες μὲν ὕδωρ ἐπὶ χεῖρας ἔχευαν,
  175. κοῦροι δὲ κρητῆρας ἐπεστέψαντο ποτοῖο,
  176. νώμησαν δʼ ἄρα πᾶσιν ἐπαρξάμενοι δεπάεσσιν.
  177. αὐτὰρ ἐπεὶ σπεῖσάν τʼ ἔπιόν θʼ ὅσον ἤθελε θυμός,
  178. ὁρμῶντʼ ἐκ κλισίης Ἀγαμέμνονος Ἀτρεΐδαο.
  179. τοῖσι δὲ πόλλʼ ἐπέτελλε Γερήνιος ἱππότα Νέστωρ
  180. δενδίλλων ἐς ἕκαστον, Ὀδυσσῆϊ δὲ μάλιστα,
  181. πειρᾶν ὡς πεπίθοιεν ἀμύμονα Πηλεΐωνα.
  182. τὼ δὲ βάτην παρὰ θῖνα πολυφλοίσβοιο θαλάσσης
  183. πολλὰ μάλʼ εὐχομένω γαιηόχῳ ἐννοσιγαίῳ
  184. ῥηϊδίως πεπιθεῖν μεγάλας φρένας Αἰακίδαο.
  185. Μυρμιδόνων δʼ ἐπί τε κλισίας καὶ νῆας ἱκέσθην,
  186. τὸν δʼ εὗρον φρένα τερπόμενον φόρμιγγι λιγείῃ
  187. καλῇ δαιδαλέῃ, ἐπὶ δʼ ἀργύρεον ζυγὸν ἦεν,
  188. τὴν ἄρετʼ ἐξ ἐνάρων πόλιν Ἠετίωνος ὀλέσσας·
  189. τῇ ὅ γε θυμὸν ἔτερπεν, ἄειδε δʼ ἄρα κλέα ἀνδρῶν.
  190. Πάτροκλος δέ οἱ οἶος ἐναντίος ἧστο σιωπῇ,
  191. δέγμενος Αἰακίδην ὁπότε λήξειεν ἀείδων,
  192. τὼ δὲ βάτην προτέρω, ἡγεῖτο δὲ δῖος Ὀδυσσεύς,
  193. στὰν δὲ πρόσθʼ αὐτοῖο· ταφὼν δʼ ἀνόρουσεν Ἀχιλλεὺς
  194. αὐτῇ σὺν φόρμιγγι λιπὼν ἕδος ἔνθα θάασσεν.
  195. ὣς δʼ αὔτως Πάτροκλος, ἐπεὶ ἴδε φῶτας, ἀνέστη.
  196. τὼ καὶ δεικνύμενος προσέφη πόδας ὠκὺς Ἀχιλλεύς·
  197. χαίρετον· ἦ φίλοι ἄνδρες ἱκάνετον ἦ τι μάλα χρεώ,
  198. οἵ μοι σκυζομένῳ περ Ἀχαιῶν φίλτατοί ἐστον.
  199. ὣς ἄρα φωνήσας προτέρω ἄγε δῖος Ἀχιλλεύς,
  200. εἷσεν δʼ ἐν κλισμοῖσι τάπησί τε πορφυρέοισιν.
  201. αἶψα δὲ Πάτροκλον προσεφώνεεν ἐγγὺς ἐόντα·
  202. μείζονα δὴ κρητῆρα Μενοιτίου υἱὲ καθίστα,
  203. ζωρότερον δὲ κέραιε, δέπας δʼ ἔντυνον ἑκάστῳ·
  204. οἳ γὰρ φίλτατοι ἄνδρες ἐμῷ ὑπέασι μελάθρῳ.
  205. ὣς φάτο, Πάτροκλος δὲ φίλῳ ἐπεπείθεθʼ ἑταίρῳ.
  206. αὐτὰρ ὅ γε κρεῖον μέγα κάββαλεν ἐν πυρὸς αὐγῇ,
  207. ἐν δʼ ἄρα νῶτον ἔθηκʼ ὄϊος καὶ πίονος αἰγός,
  208. ἐν δὲ συὸς σιάλοιο ῥάχιν τεθαλυῖαν ἀλοιφῇ.
  209. τῷ δʼ ἔχεν Αὐτομέδων, τάμνεν δʼ ἄρα δῖος Ἀχιλλεύς.
  210. καὶ τὰ μὲν εὖ μίστυλλε καὶ ἀμφʼ ὀβελοῖσιν ἔπειρε,
  211. πῦρ δὲ Μενοιτιάδης δαῖεν μέγα ἰσόθεος φώς.
  212. αὐτὰρ ἐπεὶ κατὰ πῦρ ἐκάη καὶ φλὸξ ἐμαράνθη,
  213. ἀνθρακιὴν στορέσας ὀβελοὺς ἐφύπερθε τάνυσσε,
  214. πάσσε δʼ ἁλὸς θείοιο κρατευτάων ἐπαείρας.
  215. αὐτὰρ ἐπεί ῥʼ ὤπτησε καὶ εἰν ἐλεοῖσιν ἔχευε,
  216. Πάτροκλος μὲν σῖτον ἑλὼν ἐπένειμε τραπέζῃ
  217. καλοῖς ἐν κανέοισιν, ἀτὰρ κρέα νεῖμεν Ἀχιλλεύς.
  218. αὐτὸς δʼ ἀντίον ἷζεν Ὀδυσσῆος θείοιο
  219. τοίχου τοῦ ἑτέροιο, θεοῖσι δὲ θῦσαι ἀνώγει
  220. Πάτροκλον ὃν ἑταῖρον· ὃ δʼ ἐν πυρὶ βάλλε θυηλάς.
  221. οἳ δʼ ἐπʼ ὀνείαθʼ ἑτοῖμα προκείμενα χεῖρας ἴαλλον.
  222. αὐτὰρ ἐπεὶ πόσιος καὶ ἐδητύος ἐξ ἔρον ἕντο,
  223. νεῦσʼ Αἴας Φοίνικι· νόησε δὲ δῖος Ὀδυσσεύς,
  224. πλησάμενος δʼ οἴνοιο δέπας δείδεκτʼ Ἀχιλῆα·
  225. χαῖρʼ Ἀχιλεῦ· δαιτὸς μὲν ἐΐσης οὐκ ἐπιδευεῖς
  226. ἠμὲν ἐνὶ κλισίῃ Ἀγαμέμνονος Ἀτρεΐδαο
  227. ἠδὲ καὶ ἐνθάδε νῦν, πάρα γὰρ μενοεικέα πολλὰ
  228. δαίνυσθʼ· ἀλλʼ οὐ δαιτὸς ἐπηράτου ἔργα μέμηλεν,
  229. ἀλλὰ λίην μέγα πῆμα διοτρεφὲς εἰσορόωντες
  230. δείδιμεν· ἐν δοιῇ δὲ σαωσέμεν ἢ ἀπολέσθαι
  231. νῆας ἐϋσσέλμους, εἰ μὴ σύ γε δύσεαι ἀλκήν.
  232. ἐγγὺς γὰρ νηῶν καὶ τείχεος αὖλιν ἔθεντο
  233. Τρῶες ὑπέρθυμοι τηλεκλειτοί τʼ ἐπίκουροι
  234. κηάμενοι πυρὰ πολλὰ κατὰ στρατόν, οὐδʼ ἔτι φασὶ
  235. σχήσεσθʼ, ἀλλʼ ἐν νηυσὶ μελαίνῃσιν πεσέεσθαι.
  236. Ζεὺς δέ σφι Κρονίδης ἐνδέξια σήματα φαίνων
  237. ἀστράπτει· Ἕκτωρ δὲ μέγα σθένεϊ βλεμεαίνων
  238. μαίνεται ἐκπάγλως πίσυνος Διί, οὐδέ τι τίει
  239. ἀνέρας οὐδὲ θεούς· κρατερὴ δέ ἑ λύσσα δέδυκεν.
  240. ἀρᾶται δὲ τάχιστα φανήμεναι Ἠῶ δῖαν·
  241. στεῦται γὰρ νηῶν ἀποκόψειν ἄκρα κόρυμβα
  242. αὐτάς τʼ ἐμπρήσειν μαλεροῦ πυρός, αὐτὰρ Ἀχαιοὺς
  243. δῃώσειν παρὰ τῇσιν ὀρινομένους ὑπὸ καπνοῦ.
  244. ταῦτʼ αἰνῶς δείδοικα κατὰ φρένα, μή οἱ ἀπειλὰς
  245. ἐκτελέσωσι θεοί, ἡμῖν δὲ δὴ αἴσιμον εἴη
  246. φθίσθαι ἐνὶ Τροίῃ ἑκὰς Ἄργεος ἱπποβότοιο.
  247. ἀλλʼ ἄνα εἰ μέμονάς γε καὶ ὀψέ περ υἷας Ἀχαιῶν
  248. τειρομένους ἐρύεσθαι ὑπὸ Τρώων ὀρυμαγδοῦ.
  249. αὐτῷ τοι μετόπισθʼ ἄχος ἔσσεται, οὐδέ τι μῆχος
  250. ῥεχθέντος κακοῦ ἔστʼ ἄκος εὑρεῖν· ἀλλὰ πολὺ πρὶν
  251. φράζευ ὅπως Δαναοῖσιν ἀλεξήσεις κακὸν ἦμαρ.
  252. ὦ πέπον ἦ μὲν σοί γε πατὴρ ἐπετέλλετο Πηλεὺς
  253. ἤματι τῷ ὅτε σʼ ἐκ Φθίης Ἀγαμέμνονι πέμπε·
  254. τέκνον ἐμὸν κάρτος μὲν Ἀθηναίη τε καὶ Ἥρη
  255. δώσουσʼ αἴ κʼ ἐθέλωσι, σὺ δὲ μεγαλήτορα θυμὸν
  256. ἴσχειν ἐν στήθεσσι· φιλοφροσύνη γὰρ ἀμείνων·
  257. ληγέμεναι δʼ ἔριδος κακομηχάνου, ὄφρά σε μᾶλλον
  258. τίωσʼ Ἀργείων ἠμὲν νέοι ἠδὲ γέροντες.
  259. ὣς ἐπέτελλʼ ὃ γέρων, σὺ δὲ λήθεαι· ἀλλʼ ἔτι καὶ νῦν
  260. παύεʼ, ἔα δὲ χόλον θυμαλγέα· σοὶ δʼ Ἀγαμέμνων
  261. ἄξια δῶρα δίδωσι μεταλήξαντι χόλοιο.
  262. εἰ δὲ σὺ μέν μευ ἄκουσον, ἐγὼ δέ κέ τοι καταλέξω
  263. ὅσσά τοι ἐν κλισίῃσιν ὑπέσχετο δῶρʼ Ἀγαμέμνων·
  264. ἕπτʼ ἀπύρους τρίποδας, δέκα δὲ χρυσοῖο τάλαντα,
  265. αἴθωνας δὲ λέβητας ἐείκοσι, δώδεκα δʼ ἵππους
  266. πηγοὺς ἀθλοφόρους, οἳ ἀέθλια ποσσὶν ἄροντο.
  267. οὔ κεν ἀλήϊος εἴη ἀνὴρ ᾧ τόσσα γένοιτο
  268. οὐδέ κεν ἀκτήμων ἐριτίμοιο χρυσοῖο,
  269. ὅσσʼ Ἀγαμέμνονος ἵπποι ἀέθλια ποσσὶν ἄροντο.
  270. δώσει δʼ ἑπτὰ γυναῖκας ἀμύμονα ἔργα ἰδυίας
  271. Λεσβίδας, ἃς ὅτε Λέσβον ἐϋκτιμένην ἕλες αὐτὸς
  272. ἐξέλεθʼ, αἳ τότε κάλλει ἐνίκων φῦλα γυναικῶν.
  273. τὰς μέν τοι δώσει, μετὰ δʼ ἔσσεται ἣν τότʼ ἀπηύρα
  274. κούρη Βρισῆος· ἐπὶ δὲ μέγαν ὅρκον ὀμεῖται
  275. μή ποτε τῆς εὐνῆς ἐπιβήμεναι ἠδὲ μιγῆναι
  276. ἣ θέμις ἐστὶν ἄναξ ἤτʼ ἀνδρῶν ἤτε γυναικῶν.
  277. ταῦτα μὲν αὐτίκα πάντα παρέσσεται· εἰ δέ κεν αὖτε
  278. ἄστυ μέγα Πριάμοιο θεοὶ δώωσʼ ἀλαπάξαι,
  279. νῆα ἅλις χρυσοῦ καὶ χαλκοῦ νηήσασθαι
  280. εἰσελθών, ὅτε κεν δατεώμεθα ληΐδʼ Ἀχαιοί,
  281. Τρωϊάδας δὲ γυναῖκας ἐείκοσιν αὐτὸς ἑλέσθαι,
  282. αἵ κε μετʼ Ἀργείην Ἑλένην κάλλισται ἔωσιν.
  283. εἰ δέ κεν Ἄργος ἱκοίμεθʼ Ἀχαιϊκὸν οὖθαρ ἀρούρης
  284. γαμβρός κέν οἱ ἔοις· τίσει δέ σε ἶσον Ὀρέστῃ,
  285. ὅς οἱ τηλύγετος τρέφεται θαλίῃ ἔνι πολλῇ.
  286. τρεῖς δέ οἵ εἰσι θύγατρες ἐνὶ μεγάρῳ εὐπήκτῳ
  287. Χρυσόθεμις καὶ Λαοδίκη καὶ Ἰφιάνασσα,
  288. τάων ἥν κʼ ἐθέλῃσθα φίλην ἀνάεδνον ἄγεσθαι
  289. πρὸς οἶκον Πηλῆος· ὃ δʼ αὖτʼ ἐπὶ μείλια δώσει
  290. πολλὰ μάλʼ, ὅσσʼ οὔ πώ τις ἑῇ ἐπέδωκε θυγατρί·
  291. ἑπτὰ δέ τοι δώσει εὖ ναιόμενα πτολίεθρα
  292. Καρδαμύλην Ἐνόπην τε καὶ Ἱρὴν ποιήεσσαν
  293. Φηράς τε ζαθέας ἠδʼ Ἄνθειαν βαθύλειμον
  294. καλήν τʼ Αἴπειαν καὶ Πήδασον ἀμπελόεσσαν.
  295. πᾶσαι δʼ ἐγγὺς ἁλός, νέαται Πύλου ἠμαθόεντος·
  296. ἐν δʼ ἄνδρες ναίουσι πολύρρηνες πολυβοῦται,
  297. οἵ κέ σε δωτίνῃσι θεὸν ὣς τιμήσουσι
  298. καί τοι ὑπὸ σκήπτρῳ λιπαρὰς τελέουσι θέμιστας.
  299. ταῦτά κέ τοι τελέσειε μεταλήξαντι χόλοιο.
  300. εἰ δέ τοι Ἀτρεΐδης μὲν ἀπήχθετο κηρόθι μᾶλλον
  301. αὐτὸς καὶ τοῦ δῶρα, σὺ δʼ ἄλλους περ Παναχαιοὺς
  302. τειρομένους ἐλέαιρε κατὰ στρατόν, οἵ σε θεὸν ὣς
  303. τίσουσʼ· ἦ γάρ κέ σφι μάλα μέγα κῦδος ἄροιο·
  304. νῦν γάρ χʼ Ἕκτορʼ ἕλοις, ἐπεὶ ἂν μάλα τοι σχεδὸν ἔλθοι
  305. λύσσαν ἔχων ὀλοήν, ἐπεὶ οὔ τινά φησιν ὁμοῖον
  306. οἷ ἔμεναι Δαναῶν οὓς ἐνθάδε νῆες ἔνεικαν.
  307. τὸν δʼ ἀπαμειβόμενος προσέφη πόδας ὠκὺς Ἀχιλλεύς·
  308. διογενὲς Λαερτιάδη πολυμήχανʼ Ὀδυσσεῦ
  309. χρὴ μὲν δὴ τὸν μῦθον ἀπηλεγέως ἀποειπεῖν,
  310. ᾗ περ δὴ φρονέω τε καὶ ὡς τετελεσμένον ἔσται,
  311. ὡς μή μοι τρύζητε παρήμενοι ἄλλοθεν ἄλλος.
  312. ἐχθρὸς γάρ μοι κεῖνος ὁμῶς Ἀΐδαο πύλῃσιν
  313. ὅς χʼ ἕτερον μὲν κεύθῃ ἐνὶ φρεσίν, ἄλλο δὲ εἴπῃ.
  314. αὐτὰρ ἐγὼν ἐρέω ὥς μοι δοκεῖ εἶναι ἄριστα·
  315. οὔτʼ ἔμεγʼ Ἀτρεΐδην Ἀγαμέμνονα πεισέμεν οἴω
  316. οὔτʼ ἄλλους Δαναούς, ἐπεὶ οὐκ ἄρα τις χάρις ἦεν
  317. μάρνασθαι δηΐοισιν ἐπʼ ἀνδράσι νωλεμὲς αἰεί.
  318. ἴση μοῖρα μένοντι καὶ εἰ μάλα τις πολεμίζοι·
  319. ἐν δὲ ἰῇ τιμῇ ἠμὲν κακὸς ἠδὲ καὶ ἐσθλός·
  320. κάτθανʼ ὁμῶς ὅ τʼ ἀεργὸς ἀνὴρ ὅ τε πολλὰ ἐοργώς.
  321. οὐδέ τί μοι περίκειται, ἐπεὶ πάθον ἄλγεα θυμῷ
  322. αἰεὶ ἐμὴν ψυχὴν παραβαλλόμενος πολεμίζειν.
  323. ὡς δʼ ὄρνις ἀπτῆσι νεοσσοῖσι προφέρῃσι
  324. μάστακʼ ἐπεί κε λάβῃσι, κακῶς δʼ ἄρα οἱ πέλει αὐτῇ,
  325. ὣς καὶ ἐγὼ πολλὰς μὲν ἀΰπνους νύκτας ἴαυον,
  326. ἤματα δʼ αἱματόεντα διέπρησσον πολεμίζων
  327. ἀνδράσι μαρνάμενος ὀάρων ἕνεκα σφετεράων.
  328. δώδεκα δὴ σὺν νηυσὶ πόλεις ἀλάπαξʼ ἀνθρώπων,
  329. πεζὸς δʼ ἕνδεκά φημι κατὰ Τροίην ἐρίβωλον·
  330. τάων ἐκ πασέων κειμήλια πολλὰ καὶ ἐσθλὰ
  331. ἐξελόμην, καὶ πάντα φέρων Ἀγαμέμνονι δόσκον
  332. Ἀτρεΐδῃ· ὃ δʼ ὄπισθε μένων παρὰ νηυσὶ θοῇσι
  333. δεξάμενος διὰ παῦρα δασάσκετο, πολλὰ δʼ ἔχεσκεν.
  334. ἄλλα δʼ ἀριστήεσσι δίδου γέρα καὶ βασιλεῦσι·
  335. τοῖσι μὲν ἔμπεδα κεῖται, ἐμεῦ δʼ ἀπὸ μούνου Ἀχαιῶν
  336. εἵλετʼ, ἔχει δʼ ἄλοχον θυμαρέα· τῇ παριαύων
  337. τερπέσθω. τί δὲ δεῖ πολεμιζέμεναι Τρώεσσιν
  338. Ἀργείους; τί δὲ λαὸν ἀνήγαγεν ἐνθάδʼ ἀγείρας
  339. Ἀτρεΐδης; ἦ οὐχ Ἑλένης ἕνεκʼ ἠϋκόμοιο;
  340. ἦ μοῦνοι φιλέουσʼ ἀλόχους μερόπων ἀνθρώπων
  341. Ἀτρεΐδαι; ἐπεὶ ὅς τις ἀνὴρ ἀγαθὸς καὶ ἐχέφρων
  342. τὴν αὐτοῦ φιλέει καὶ κήδεται, ὡς καὶ ἐγὼ τὴν
  343. ἐκ θυμοῦ φίλεον δουρικτητήν περ ἐοῦσαν.
  344. νῦν δʼ ἐπεὶ ἐκ χειρῶν γέρας εἵλετο καί μʼ ἀπάτησε
  345. μή μευ πειράτω εὖ εἰδότος· οὐδέ με πείσει.
  346. ἀλλʼ Ὀδυσεῦ σὺν σοί τε καὶ ἄλλοισιν βασιλεῦσι
  347. φραζέσθω νήεσσιν ἀλεξέμεναι δήϊον πῦρ.
  348. ἦ μὲν δὴ μάλα πολλὰ πονήσατο νόσφιν ἐμεῖο,
  349. καὶ δὴ τεῖχος ἔδειμε, καὶ ἤλασε τάφρον ἐπʼ αὐτῷ
  350. εὐρεῖαν μεγάλην, ἐν δὲ σκόλοπας κατέπηξεν·
  351. ἀλλʼ οὐδʼ ὧς δύναται σθένος Ἕκτορος ἀνδροφόνοιο
  352. ἴσχειν· ὄφρα δʼ ἐγὼ μετʼ Ἀχαιοῖσιν πολέμιζον
  353. οὐκ ἐθέλεσκε μάχην ἀπὸ τείχεος ὀρνύμεν Ἕκτωρ,
  354. ἀλλʼ ὅσον ἐς Σκαιάς τε πύλας καὶ φηγὸν ἵκανεν·
  355. ἔνθά ποτʼ οἶον ἔμιμνε, μόγις δέ μευ ἔκφυγεν ὁρμήν.
  356. νῦν δʼ ἐπεὶ οὐκ ἐθέλω πολεμιζέμεν Ἕκτορι δίῳ
  357. αὔριον ἱρὰ Διὶ ῥέξας καὶ πᾶσι θεοῖσι
  358. νηήσας εὖ νῆας, ἐπὴν ἅλα δὲ προερύσσω,
  359. ὄψεαι, αἴ κʼ ἐθέλῃσθα καὶ αἴ κέν τοι τὰ μεμήλῃ,
  360. ἦρι μάλʼ Ἑλλήσποντον ἐπʼ ἰχθυόεντα πλεούσας
  361. νῆας ἐμάς, ἐν δʼ ἄνδρας ἐρεσσέμεναι μεμαῶτας·
  362. εἰ δέ κεν εὐπλοίην δώῃ κλυτὸς ἐννοσίγαιος
  363. ἤματί κε τριτάτῳ Φθίην ἐρίβωλον ἱκοίμην.
  364. ἔστι δέ μοι μάλα πολλά, τὰ κάλλιπον ἐνθάδε ἔρρων·
  365. ἄλλον δʼ ἐνθένδε χρυσὸν καὶ χαλκὸν ἐρυθρὸν
  366. ἠδὲ γυναῖκας ἐϋζώνους πολιόν τε σίδηρον
  367. ἄξομαι, ἅσσʼ ἔλαχόν γε· γέρας δέ μοι, ὅς περ ἔδωκεν,
  368. αὖτις ἐφυβρίζων ἕλετο κρείων Ἀγαμέμνων
  369. Ἀτρεΐδης· τῷ πάντʼ ἀγορευέμεν ὡς ἐπιτέλλω
  370. ἀμφαδόν, ὄφρα καὶ ἄλλοι ἐπισκύζωνται Ἀχαιοὶ
  371. εἴ τινά που Δαναῶν ἔτι ἔλπεται ἐξαπατήσειν
  372. αἰὲν ἀναιδείην ἐπιειμένος· οὐδʼ ἂν ἔμοιγε
  373. τετλαίη κύνεός περ ἐὼν εἰς ὦπα ἰδέσθαι·
  374. οὐδέ τί οἱ βουλὰς συμφράσσομαι, οὐδὲ μὲν ἔργον·
  375. ἐκ γὰρ δή μʼ ἀπάτησε καὶ ἤλιτεν· οὐδʼ ἂν ἔτʼ αὖτις
  376. ἐξαπάφοιτʼ ἐπέεσσιν· ἅλις δέ οἱ· ἀλλὰ ἕκηλος
  377. ἐρρέτω· ἐκ γάρ εὑ φρένας εἵλετο μητίετα Ζεύς.
  378. ἐχθρὰ δέ μοι τοῦ δῶρα, τίω δέ μιν ἐν καρὸς αἴσῃ.
  379. οὐδʼ εἴ μοι δεκάκις τε καὶ εἰκοσάκις τόσα δοίη
  380. ὅσσά τέ οἱ νῦν ἔστι, καὶ εἴ ποθεν ἄλλα γένοιτο,
  381. οὐδʼ ὅσʼ ἐς Ὀρχομενὸν ποτινίσεται, οὐδʼ ὅσα Θήβας
  382. Αἰγυπτίας, ὅθι πλεῖστα δόμοις ἐν κτήματα κεῖται,
  383. αἵ θʼ ἑκατόμπυλοί εἰσι, διηκόσιοι δʼ ἀνʼ ἑκάστας
  384. ἀνέρες ἐξοιχνεῦσι σὺν ἵπποισιν καὶ ὄχεσφιν·
  385. οὐδʼ εἴ μοι τόσα δοίη ὅσα ψάμαθός τε κόνις τε,
  386. οὐδέ κεν ὧς ἔτι θυμὸν ἐμὸν πείσειʼ Ἀγαμέμνων
  387. πρίν γʼ ἀπὸ πᾶσαν ἐμοὶ δόμεναι θυμαλγέα λώβην.
  388. κούρην δʼ οὐ γαμέω Ἀγαμέμνονος Ἀτρεΐδαο,
  389. οὐδʼ εἰ χρυσείῃ Ἀφροδίτῃ κάλλος ἐρίζοι,
  390. ἔργα δʼ Ἀθηναίῃ γλαυκώπιδι ἰσοφαρίζοι·
  391. οὐδέ μιν ὧς γαμέω· ὃ δʼ Ἀχαιῶν ἄλλον ἑλέσθω,
  392. ὅς τις οἷ τʼ ἐπέοικε καὶ ὃς βασιλεύτερός ἐστιν.
  393. ἢν γὰρ δή με σαῶσι θεοὶ καὶ οἴκαδʼ ἵκωμαι,
  394. Πηλεύς θήν μοι ἔπειτα γυναῖκά γε μάσσεται αὐτός.
  395. πολλαὶ Ἀχαιΐδες εἰσὶν ἀνʼ Ἑλλάδα τε Φθίην τε
  396. κοῦραι ἀριστήων, οἵ τε πτολίεθρα ῥύονται,
  397. τάων ἥν κʼ ἐθέλωμι φίλην ποιήσομʼ ἄκοιτιν.
  398. ἔνθα δέ μοι μάλα πολλὸν ἐπέσσυτο θυμὸς ἀγήνωρ
  399. γήμαντα μνηστὴν ἄλοχον ἐϊκυῖαν ἄκοιτιν
  400. κτήμασι τέρπεσθαι τὰ γέρων ἐκτήσατο Πηλεύς·
  401. οὐ γὰρ ἐμοὶ ψυχῆς ἀντάξιον οὐδʼ ὅσα φασὶν
  402. Ἴλιον ἐκτῆσθαι εὖ ναιόμενον πτολίεθρον
  403. τὸ πρὶν ἐπʼ εἰρήνης, πρὶν ἐλθεῖν υἷας Ἀχαιῶν,
  404. οὐδʼ ὅσα λάϊνος οὐδὸς ἀφήτορος ἐντὸς ἐέργει
  405. Φοίβου Ἀπόλλωνος Πυθοῖ ἔνι πετρηέσσῃ.
  406. ληϊστοὶ μὲν γάρ τε βόες καὶ ἴφια μῆλα,
  407. κτητοὶ δὲ τρίποδές τε καὶ ἵππων ξανθὰ κάρηνα,
  408. ἀνδρὸς δὲ ψυχὴ πάλιν ἐλθεῖν οὔτε λεϊστὴ
  409. οὔθʼ ἑλετή, ἐπεὶ ἄρ κεν ἀμείψεται ἕρκος ὀδόντων.
  410. μήτηρ γάρ τέ μέ φησι θεὰ Θέτις ἀργυρόπεζα
  411. διχθαδίας κῆρας φερέμεν θανάτοιο τέλος δέ.
  412. εἰ μέν κʼ αὖθι μένων Τρώων πόλιν ἀμφιμάχωμαι,
  413. ὤλετο μέν μοι νόστος, ἀτὰρ κλέος ἄφθιτον ἔσται·
  414. εἰ δέ κεν οἴκαδʼ ἵκωμι φίλην ἐς πατρίδα γαῖαν,
  415. ὤλετό μοι κλέος ἐσθλόν, ἐπὶ δηρὸν δέ μοι αἰὼν
  416. ἔσσεται, οὐδέ κέ μʼ ὦκα τέλος θανάτοιο κιχείη.
  417. καὶ δʼ ἂν τοῖς ἄλλοισιν ἐγὼ παραμυθησαίμην
  418. οἴκαδʼ ἀποπλείειν, ἐπεὶ οὐκέτι δήετε τέκμωρ
  419. Ἰλίου αἰπεινῆς· μάλα γάρ ἑθεν εὐρύοπα Ζεὺς
  420. χεῖρα ἑὴν ὑπερέσχε, τεθαρσήκασι δὲ λαοί.
  421. ἀλλʼ ὑμεῖς μὲν ἰόντες ἀριστήεσσιν Ἀχαιῶν
  422. ἀγγελίην ἀπόφασθε· τὸ γὰρ γέρας ἐστὶ γερόντων·
  423. ὄφρʼ ἄλλην φράζωνται ἐνὶ φρεσὶ μῆτιν ἀμείνω,
  424. ἥ κέ σφιν νῆάς τε σαῷ καὶ λαὸν Ἀχαιῶν
  425. νηυσὶν ἔπι γλαφυρῇς, ἐπεὶ οὔ σφισιν ἥδέ γʼ ἑτοίμη
  426. ἣν νῦν ἐφράσσαντο ἐμεῦ ἀπομηνίσαντος·
  427. Φοῖνιξ δʼ αὖθι παρʼ ἄμμι μένων κατακοιμηθήτω,
  428. ὄφρά μοι ἐν νήεσσι φίλην ἐς πατρίδʼ ἕπηται
  429. αὔριον ἢν ἐθέλῃσιν· ἀνάγκῃ δʼ οὔ τί μιν ἄξω.
  430. ὣς ἔφαθʼ, οἳ δʼ ἄρα πάντες ἀκὴν ἐγένοντο σιωπῇ
  431. μῦθον ἀγασσάμενοι· μάλα γὰρ κρατερῶς ἀπέειπεν·
  432. ὀψὲ δὲ δὴ μετέειπε γέρων ἱππηλάτα Φοῖνιξ
  433. δάκρυʼ ἀναπρήσας· περὶ γὰρ δίε νηυσὶν Ἀχαιῶν·
  434. εἰ μὲν δὴ νόστόν γε μετὰ φρεσὶ φαίδιμʼ Ἀχιλλεῦ
  435. βάλλεαι, οὐδέ τι πάμπαν ἀμύνειν νηυσὶ θοῇσι
  436. πῦρ ἐθέλεις ἀΐδηλον, ἐπεὶ χόλος ἔμπεσε θυμῷ,
  437. πῶς ἂν ἔπειτʼ ἀπὸ σεῖο φίλον τέκος αὖθι λιποίμην
  438. οἶος; σοὶ δέ μʼ ἔπεμπε γέρων ἱππηλάτα Πηλεὺς
  439. ἤματι τῷ ὅτε σʼ ἐκ Φθίης Ἀγαμέμνονι πέμπε
  440. νήπιον οὔ πω εἰδόθʼ ὁμοιΐου πολέμοιο
  441. οὐδʼ ἀγορέων, ἵνα τʼ ἄνδρες ἀριπρεπέες τελέθουσι.
  442. τοὔνεκά με προέηκε διδασκέμεναι τάδε πάντα,
  443. μύθων τε ῥητῆρʼ ἔμεναι πρηκτῆρά τε ἔργων.
  444. ὡς ἂν ἔπειτʼ ἀπὸ σεῖο φίλον τέκος οὐκ ἐθέλοιμι
  445. λείπεσθʼ, οὐδʼ εἴ κέν μοι ὑποσταίη θεὸς αὐτὸς
  446. γῆρας ἀποξύσας θήσειν νέον ἡβώοντα,
  447. οἷον ὅτε πρῶτον λίπον Ἑλλάδα καλλιγύναικα
  448. φεύγων νείκεα πατρὸς Ἀμύντορος Ὀρμενίδαο,
  449. ὅς μοι παλλακίδος περιχώσατο καλλικόμοιο,
  450. τὴν αὐτὸς φιλέεσκεν, ἀτιμάζεσκε δʼ ἄκοιτιν
  451. μητέρʼ ἐμήν· ἣ δʼ αἰὲν ἐμὲ λισσέσκετο γούνων
  452. παλλακίδι προμιγῆναι, ἵνʼ ἐχθήρειε γέροντα.
  453. τῇ πιθόμην καὶ ἔρεξα· πατὴρ δʼ ἐμὸς αὐτίκʼ ὀϊσθεὶς
  454. πολλὰ κατηρᾶτο, στυγερὰς δʼ ἐπεκέκλετʼ Ἐρινῦς,
  455. μή ποτε γούνασιν οἷσιν ἐφέσσεσθαι φίλον υἱὸν
  456. ἐξ ἐμέθεν γεγαῶτα· θεοὶ δʼ ἐτέλειον ἐπαρὰς
  457. Ζεύς τε καταχθόνιος καὶ ἐπαινὴ Περσεφόνεια.
    458. [*](This edition omits lines 458-461.)
  458. ἔνθʼ ἐμοὶ οὐκέτι πάμπαν ἐρητύετʼ ἐν φρεσὶ θυμὸς
  459. πατρὸς χωομένοιο κατὰ μέγαρα στρωφᾶσθαι.
  460. ἦ μὲν πολλὰ ἔται καὶ ἀνεψιοὶ ἀμφὶς ἐόντες
  461. αὐτοῦ λισσόμενοι κατερήτυον ἐν μεγάροισι,
  462. πολλὰ δὲ ἴφια μῆλα καὶ εἰλίποδας ἕλικας βοῦς
  463. ἔσφαζον, πολλοὶ δὲ σύες θαλέθοντες ἀλοιφῇ
  464. εὑόμενοι τανύοντο διὰ φλογὸς Ἡφαίστοιο,
  465. πολλὸν δʼ ἐκ κεράμων μέθυ πίνετο τοῖο γέροντος.
  466. εἰνάνυχες δέ μοι ἀμφʼ αὐτῷ παρὰ νύκτας ἴαυον·
  467. οἳ μὲν ἀμειβόμενοι φυλακὰς ἔχον, οὐδέ ποτʼ ἔσβη
  468. πῦρ, ἕτερον μὲν ὑπʼ αἰθούσῃ εὐερκέος αὐλῆς,
  469. ἄλλο δʼ ἐνὶ προδόμῳ, πρόσθεν θαλάμοιο θυράων.
  470. ἀλλʼ ὅτε δὴ δεκάτη μοι ἐπήλυθε νὺξ ἐρεβεννή,
  471. καὶ τότʼ ἐγὼ θαλάμοιο θύρας πυκινῶς ἀραρυίας
  472. ῥήξας ἐξῆλθον, καὶ ὑπέρθορον ἑρκίον αὐλῆς
  473. ῥεῖα, λαθὼν φύλακάς τʼ ἄνδρας δμῳάς τε γυναῖκας.
  474. φεῦγον ἔπειτʼ ἀπάνευθε διʼ Ἑλλάδος εὐρυχόροιο,
  475. Φθίην δʼ ἐξικόμην ἐριβώλακα μητέρα μήλων
  476. ἐς Πηλῆα ἄναχθʼ· ὃ δέ με πρόφρων ὑπέδεκτο,
  477. καί μʼ ἐφίλησʼ ὡς εἴ τε πατὴρ ὃν παῖδα φιλήσῃ
  478. μοῦνον τηλύγετον πολλοῖσιν ἐπὶ κτεάτεσσι,
  479. καί μʼ ἀφνειὸν ἔθηκε, πολὺν δέ μοι ὤπασε λαόν·
  480. ναῖον δʼ ἐσχατιὴν Φθίης Δολόπεσσιν ἀνάσσων.
  481. καί σε τοσοῦτον ἔθηκα θεοῖς ἐπιείκελʼ Ἀχιλλεῦ,
  482. ἐκ θυμοῦ φιλέων, ἐπεὶ οὐκ ἐθέλεσκες ἅμʼ ἄλλῳ
  483. οὔτʼ ἐς δαῖτʼ ἰέναι οὔτʼ ἐν μεγάροισι πάσασθαι,
  484. πρίν γʼ ὅτε δή σʼ ἐπʼ ἐμοῖσιν ἐγὼ γούνεσσι καθίσσας
  485. ὄψου τʼ ἄσαιμι προταμὼν καὶ οἶνον ἐπισχών.
  486. πολλάκι μοι κατέδευσας ἐπὶ στήθεσσι χιτῶνα
  487. οἴνου ἀποβλύζων ἐν νηπιέῃ ἀλεγεινῇ.
  488. ὣς ἐπὶ σοὶ μάλα πολλὰ πάθον καὶ πολλὰ μόγησα,
  489. τὰ φρονέων ὅ μοι οὔ τι θεοὶ γόνον ἐξετέλειον
  490. ἐξ ἐμεῦ· ἀλλὰ σὲ παῖδα θεοῖς ἐπιείκελʼ Ἀχιλλεῦ
  491. ποιεύμην, ἵνα μοί ποτʼ ἀεικέα λοιγὸν ἀμύνῃς.
  492. ἀλλʼ Ἀχιλεῦ δάμασον θυμὸν μέγαν· οὐδέ τί σε χρὴ
  493. νηλεὲς ἦτορ ἔχειν· στρεπτοὶ δέ τε καὶ θεοὶ αὐτοί,
  494. τῶν περ καὶ μείζων ἀρετὴ τιμή τε βίη τε.
  495. καὶ μὲν τοὺς θυέεσσι καὶ εὐχωλῇς ἀγανῇσι
  496. λοιβῇ τε κνίσῃ τε παρατρωπῶσʼ ἄνθρωποι
  497. λισσόμενοι, ὅτε κέν τις ὑπερβήῃ καὶ ἁμάρτῃ.
  498. καὶ γάρ τε λιταί εἰσι Διὸς κοῦραι μεγάλοιο
  499. χωλαί τε ῥυσαί τε παραβλῶπές τʼ ὀφθαλμώ,
  500. αἵ ῥά τε καὶ μετόπισθʼ ἄτης ἀλέγουσι κιοῦσαι.
  501. ἣ δʼ ἄτη σθεναρή τε καὶ ἀρτίπος, οὕνεκα πάσας
  502. πολλὸν ὑπεκπροθέει, φθάνει δέ τε πᾶσαν ἐπʼ αἶαν
  503. βλάπτουσʼ ἀνθρώπους· αἳ δʼ ἐξακέονται ὀπίσσω.
  504. ὃς μέν τʼ αἰδέσεται κούρας Διὸς ἆσσον ἰούσας,
  505. τὸν δὲ μέγʼ ὤνησαν καί τʼ ἔκλυον εὐχομένοιο·
  506. ὃς δέ κʼ ἀνήνηται καί τε στερεῶς ἀποείπῃ,
  507. λίσσονται δʼ ἄρα ταί γε Δία Κρονίωνα κιοῦσαι
  508. τῷ ἄτην ἅμʼ ἕπεσθαι, ἵνα βλαφθεὶς ἀποτίσῃ.
  509. ἀλλʼ Ἀχιλεῦ πόρε καὶ σὺ Διὸς κούρῃσιν ἕπεσθαι
  510. τιμήν, ἥ τʼ ἄλλων περ ἐπιγνάμπτει νόον ἐσθλῶν.
  511. εἰ μὲν γὰρ μὴ δῶρα φέροι τὰ δʼ ὄπισθʼ ὀνομάζοι
  512. Ἀτρεΐδης, ἀλλʼ αἰὲν ἐπιζαφελῶς χαλεπαίνοι,
  513. οὐκ ἂν ἔγωγέ σε μῆνιν ἀπορρίψαντα κελοίμην
  514. Ἀργείοισιν ἀμυνέμεναι χατέουσί περ ἔμπης·
  515. νῦν δʼ ἅμα τʼ αὐτίκα πολλὰ διδοῖ τὰ δʼ ὄπισθεν ὑπέστη,
  516. ἄνδρας δὲ λίσσεσθαι ἐπιπροέηκεν ἀρίστους
  517. κρινάμενος κατὰ λαὸν Ἀχαιϊκόν, οἵ τε σοὶ αὐτῷ
  518. φίλτατοι Ἀργείων· τῶν μὴ σύ γε μῦθον ἐλέγξῃς
  519. μηδὲ πόδας· πρὶν δʼ οὔ τι νεμεσσητὸν κεχολῶσθαι.
  520. οὕτω καὶ τῶν πρόσθεν ἐπευθόμεθα κλέα ἀνδρῶν
  521. ἡρώων, ὅτε κέν τινʼ ἐπιζάφελος χόλος ἵκοι·
  522. δωρητοί τε πέλοντο παράρρητοί τʼ ἐπέεσσι.
  523. μέμνημαι τόδε ἔργον ἐγὼ πάλαι οὔ τι νέον γε
  524. ὡς ἦν· ἐν δʼ ὑμῖν ἐρέω πάντεσσι φίλοισι.
  525. Κουρῆτές τʼ ἐμάχοντο καὶ Αἰτωλοὶ μενεχάρμαι
  526. ἀμφὶ πόλιν Καλυδῶνα καὶ ἀλλήλους ἐνάριζον,
  527. Αἰτωλοὶ μὲν ἀμυνόμενοι Καλυδῶνος ἐραννῆς,
  528. Κουρῆτες δὲ διαπραθέειν μεμαῶτες Ἄρηϊ.
  529. καὶ γὰρ τοῖσι κακὸν χρυσόθρονος Ἄρτεμις ὦρσε
  530. χωσαμένη ὅ οἱ οὔ τι θαλύσια γουνῷ ἀλωῆς
  531. Οἰνεὺς ῥέξʼ· ἄλλοι δὲ θεοὶ δαίνυνθʼ ἑκατόμβας,
  532. οἴῃ δʼ οὐκ ἔρρεξε Διὸς κούρῃ μεγάλοιο.
  533. ἢ λάθετʼ ἢ οὐκ ἐνόησεν· ἀάσατο δὲ μέγα θυμῷ.
  534. ἣ δὲ χολωσαμένη δῖον γένος ἰοχέαιρα
  535. ὦρσεν ἔπι χλούνην σῦν ἄγριον ἀργιόδοντα,
  536. ὃς κακὰ πόλλʼ ἕρδεσκεν ἔθων Οἰνῆος ἀλωήν·
  537. πολλὰ δʼ ὅ γε προθέλυμνα χαμαὶ βάλε δένδρεα μακρὰ
  538. αὐτῇσιν ῥίζῃσι καὶ αὐτοῖς ἄνθεσι μήλων.
  539. τὸν δʼ υἱὸς Οἰνῆος ἀπέκτεινεν Μελέαγρος
  540. πολλέων ἐκ πολίων θηρήτορας ἄνδρας ἀγείρας
  541. καὶ κύνας· οὐ μὲν γάρ κε δάμη παύροισι βροτοῖσι·
  542. τόσσος ἔην, πολλοὺς δὲ πυρῆς ἐπέβησʼ ἀλεγεινῆς.
  543. ἣ δʼ ἀμφʼ αὐτῷ θῆκε πολὺν κέλαδον καὶ ἀϋτὴν
  544. ἀμφὶ συὸς κεφαλῇ καὶ δέρματι λαχνήεντι,
  545. Κουρήτων τε μεσηγὺ καὶ Αἰτωλῶν μεγαθύμων.
  546. ὄφρα μὲν οὖν Μελέαγρος ἄρηι φίλος πολέμιζε,
  547. τόφρα δὲ Κουρήτεσσι κακῶς ἦν, οὐδὲ δύναντο
  548. τείχεος ἔκτοσθεν μίμνειν πολέες περ ἐόντες·
  549. ἀλλʼ ὅτε δὴ Μελέαγρον ἔδυ χόλος, ὅς τε καὶ ἄλλων
  550. οἰδάνει ἐν στήθεσσι νόον πύκα περ φρονεόντων,
  551. ἤτοι ὃ μητρὶ φίλῃ Ἀλθαίῃ χωόμενος κῆρ
  552. κεῖτο παρὰ μνηστῇ ἀλόχῳ καλῇ Κλεοπάτρῃ
  553. κούρῃ Μαρπήσσης καλλισφύρου Εὐηνίνης
  554. Ἴδεώ θʼ, ὃς κάρτιστος ἐπιχθονίων γένετʼ ἀνδρῶν
  555. τῶν τότε· καί ῥα ἄνακτος ἐναντίον εἵλετο τόξον
  556. Φοίβου Ἀπόλλωνος καλλισφύρου εἵνεκα νύμφης,
  557. τὴν δὲ τότʼ ἐν μεγάροισι πατὴρ καὶ πότνια μήτηρ
  558. Ἀλκυόνην καλέεσκον ἐπώνυμον, οὕνεκʼ ἄρʼ αὐτῆς
  559. μήτηρ ἀλκυόνος πολυπενθέος οἶτον ἔχουσα
  560. κλαῖεν ὅ μιν ἑκάεργος ἀνήρπασε Φοῖβος Ἀπόλλων·
  561. τῇ ὅ γε παρκατέλεκτο χόλον θυμαλγέα πέσσων
  562. ἐξ ἀρέων μητρὸς κεχολωμένος, ἥ ῥα θεοῖσι
  563. πόλλʼ ἀχέουσʼ ἠρᾶτο κασιγνήτοιο φόνοιο,
  564. πολλὰ δὲ καὶ γαῖαν πολυφόρβην χερσὶν ἀλοία
  565. κικλήσκουσʼ Ἀΐδην καὶ ἐπαινὴν Περσεφόνειαν
  566. πρόχνυ καθεζομένη, δεύοντο δὲ δάκρυσι κόλποι,
  567. παιδὶ δόμεν θάνατον· τῆς δʼ ἠεροφοῖτις Ἐρινὺς
  568. ἔκλυεν ἐξ Ἐρέβεσφιν ἀμείλιχον ἦτορ ἔχουσα.
  569. τῶν δὲ τάχʼ ἀμφὶ πύλας ὅμαδος καὶ δοῦπος ὀρώρει
  570. πύργων βαλλομένων· τὸν δὲ λίσσοντο γέροντες
  571. Αἰτωλῶν, πέμπον δὲ θεῶν ἱερῆας ἀρίστους,
  572. ἐξελθεῖν καὶ ἀμῦναι ὑποσχόμενοι μέγα δῶρον·
  573. ὁππόθι πιότατον πεδίον Καλυδῶνος ἐραννῆς,
  574. ἔνθά μιν ἤνωγον τέμενος περικαλλὲς ἑλέσθαι
  575. πεντηκοντόγυον, τὸ μὲν ἥμισυ οἰνοπέδοιο,
  576. ἥμισυ δὲ ψιλὴν ἄροσιν πεδίοιο ταμέσθαι.
  577. πολλὰ δέ μιν λιτάνευε γέρων ἱππηλάτα Οἰνεὺς
  578. οὐδοῦ ἐπεμβεβαὼς ὑψηρεφέος θαλάμοιο
  579. σείων κολλητὰς σανίδας γουνούμενος υἱόν·
  580. πολλὰ δὲ τόν γε κασίγνηται καὶ πότνια μήτηρ
  581. ἐλλίσσονθʼ· ὃ δὲ μᾶλλον ἀναίνετο· πολλὰ δʼ ἑταῖροι,
  582. οἵ οἱ κεδνότατοι καὶ φίλτατοι ἦσαν ἁπάντων·
  583. ἀλλʼ οὐδʼ ὧς τοῦ θυμὸν ἐνὶ στήθεσσιν ἔπειθον,
  584. πρίν γʼ ὅτε δὴ θάλαμος πύκʼ ἐβάλλετο, τοὶ δʼ ἐπὶ πύργων
  585. βαῖνον Κουρῆτες καὶ ἐνέπρηθον μέγα ἄστυ.
  586. καὶ τότε δὴ Μελέαγρον ἐΰζωνος παράκοιτις
  587. λίσσετʼ ὀδυρομένη, καί οἱ κατέλεξεν ἅπαντα
  588. κήδεʼ, ὅσʼ ἀνθρώποισι πέλει τῶν ἄστυ ἁλώῃ·
  589. ἄνδρας μὲν κτείνουσι, πόλιν δέ τε πῦρ ἀμαθύνει,
  590. τέκνα δέ τʼ ἄλλοι ἄγουσι βαθυζώνους τε γυναῖκας.
  591. τοῦ δʼ ὠρίνετο θυμὸς ἀκούοντος κακὰ ἔργα,
  592. βῆ δʼ ἰέναι, χροῒ δʼ ἔντεʼ ἐδύσετο παμφανόωντα.
  593. ὣς ὃ μὲν Αἰτωλοῖσιν ἀπήμυνεν κακὸν ἦμαρ
  594. εἴξας ᾧ θυμῷ· τῷ δʼ οὐκέτι δῶρα τέλεσσαν
  595. πολλά τε καὶ χαρίεντα, κακὸν δʼ ἤμυνε καὶ αὔτως.
  596. ἀλλὰ σὺ μή μοι ταῦτα νόει φρεσί, μὴ δέ σε δαίμων
  597. ἐνταῦθα τρέψειε φίλος· κάκιον δέ κεν εἴη
  598. νηυσὶν καιομένῃσιν ἀμυνέμεν· ἀλλʼ ἐπὶ δώρων
  599. ἔρχεο· ἶσον γάρ σε θεῷ τίσουσιν Ἀχαιοί.
  600. εἰ δέ κʼ ἄτερ δώρων πόλεμον φθισήνορα δύῃς
  601. οὐκέθʼ ὁμῶς τιμῆς ἔσεαι πόλεμόν περ ἀλαλκών.
  602. τὸν δʼ ἀπαμειβόμενος προσέφη πόδας ὠκὺς Ἀχιλλεύς·
  603. Φοῖνιξ ἄττα γεραιὲ διοτρεφὲς οὔ τί με ταύτης
  604. χρεὼ τιμῆς· φρονέω δὲ τετιμῆσθαι Διὸς αἴσῃ,
  605. ἥ μʼ ἕξει παρὰ νηυσὶ κορωνίσιν εἰς ὅ κʼ ἀϋτμὴ
  606. ἐν στήθεσσι μένῃ καί μοι φίλα γούνατʼ ὀρώρῃ.
  607. ἄλλο δέ τοι ἐρέω, σὺ δʼ ἐνὶ φρεσὶ βάλλεο σῇσι·
  608. μή μοι σύγχει θυμὸν ὀδυρόμενος καὶ ἀχεύων
  609. Ἀτρεΐδῃ ἥρωϊ φέρων χάριν· οὐδέ τί σε χρὴ
  610. τὸν φιλέειν, ἵνα μή μοι ἀπέχθηαι φιλέοντι.
  611. καλόν τοι σὺν ἐμοὶ τὸν κήδειν ὅς κʼ ἐμὲ κήδῃ·
  612. ἶσον ἐμοὶ βασίλευε καὶ ἥμισυ μείρεο τιμῆς.
  613. οὗτοι δʼ ἀγγελέουσι, σὺ δʼ αὐτόθι λέξεο μίμνων
  614. εὐνῇ ἔνι μαλακῇ· ἅμα δʼ ἠοῖ φαινομένηφι
  615. φρασσόμεθʼ ἤ κε νεώμεθʼ ἐφʼ ἡμέτερʼ ἦ κε μένωμεν.
  616. ἦ καὶ Πατρόκλῳ ὅ γʼ ἐπʼ ὀφρύσι νεῦσε σιωπῇ
  617. Φοίνικι στορέσαι πυκινὸν λέχος, ὄφρα τάχιστα
  618. ἐκ κλισίης νόστοιο μεδοίατο· τοῖσι δʼ ἄρʼ Αἴας
  619. ἀντίθεος Τελαμωνιάδης μετὰ μῦθον ἔειπε·
  620. διογενὲς Λαερτιάδη πολυμήχανʼ Ὀδυσσεῦ
  621. ἴομεν· οὐ γάρ μοι δοκέει μύθοιο τελευτὴ
  622. τῇδέ γʼ ὁδῷ κρανέεσθαι· ἀπαγγεῖλαι δὲ τάχιστα
  623. χρὴ μῦθον Δαναοῖσι καὶ οὐκ ἀγαθόν περ ἐόντα
  624. οἵ που νῦν ἕαται ποτιδέγμενοι. αὐτάρ Ἀχιλλεὺς
  625. ἄγριον ἐν στήθεσσι θέτο μεγαλήτορα θυμὸν
  626. σχέτλιος, οὐδὲ μετατρέπεται φιλότητος ἑταίρων
  627. τῆς ᾗ μιν παρὰ νηυσὶν ἐτίομεν ἔξοχον ἄλλων
  628. νηλής· καὶ μέν τίς τε κασιγνήτοιο φονῆος
  629. ποινὴν ἢ οὗ παιδὸς ἐδέξατο τεθνηῶτος·
  630. καί ῥʼ ὃ μὲν ἐν δήμῳ μένει αὐτοῦ πόλλʼ ἀποτίσας,
  631. τοῦ δέ τʼ ἐρητύεται κραδίη καὶ θυμὸς ἀγήνωρ
  632. ποινὴν δεξαμένῳ· σοὶ δʼ ἄληκτόν τε κακόν τε
  633. θυμὸν ἐνὶ στήθεσσι θεοὶ θέσαν εἵνεκα κούρης
  634. οἴης· νῦν δέ τοι ἑπτὰ παρίσχομεν ἔξοχʼ ἀρίστας,
  635. ἄλλά τε πόλλʼ ἐπὶ τῇσι· σὺ δʼ ἵλαον ἔνθεο θυμόν,
  636. αἴδεσσαι δὲ μέλαθρον· ὑπωρόφιοι δέ τοί εἰμεν
  637. πληθύος ἐκ Δαναῶν, μέμαμεν δέ τοι ἔξοχον ἄλλων
  638. κήδιστοί τʼ ἔμεναι καὶ φίλτατοι ὅσσοι Ἀχαιοί.
  639. τὸν δʼ ἀπαμειβόμενος προσέφη πόδας ὠκὺς Ἀχιλλεύς·
  640. Αἶαν διογενὲς Τελαμώνιε κοίρανε λαῶν
  641. πάντά τί μοι κατὰ θυμὸν ἐείσαο μυθήσασθαι·
  642. ἀλλά μοι οἰδάνεται κραδίη χόλῳ ὁππότε κείνων
  643. μνήσομαι ὥς μʼ ἀσύφηλον ἐν Ἀργείοισιν ἔρεξεν
  644. Ἀτρεΐδης ὡς εἴ τινʼ ἀτίμητον μετανάστην.
  645. ἀλλʼ ὑμεῖς ἔρχεσθε καὶ ἀγγελίην ἀπόφασθε·
  646. οὐ γὰρ πρὶν πολέμοιο μεδήσομαι αἱματόεντος
  647. πρίν γʼ υἱὸν Πριάμοιο δαΐφρονος Ἕκτορα δῖον
  648. Μυρμιδόνων ἐπί τε κλισίας καὶ νῆας ἱκέσθαι
  649. κτείνοντʼ Ἀργείους, κατά τε σμῦξαι πυρὶ νῆας.
  650. ἀμφὶ δέ τοι τῇ ἐμῇ κλισίῃ καὶ νηῒ μελαίνῃ
  651. Ἕκτορα καὶ μεμαῶτα μάχης σχήσεσθαι ὀΐω.
  652. ὣς ἔφαθʼ, οἳ δὲ ἕκαστος ἑλὼν δέπας ἀμφικύπελλον
  653. σπείσαντες παρὰ νῆας ἴσαν πάλιν· ἦρχε δʼ Ὀδυσσεύς.
  654. Πάτροκλος δʼ ἑτάροισιν ἰδὲ δμωῇσι κέλευσε
  655. Φοίνικι στορέσαι πυκινὸν λέχος ὅττι τάχιστα.
  656. αἳ δʼ ἐπιπειθόμεναι στόρεσαν λέχος ὡς ἐκέλευσε
  657. κώεά τε ῥῆγός τε λίνοιό τε λεπτὸν ἄωτον.
  658. ἔνθʼ ὃ γέρων κατέλεκτο καὶ ἠῶ δῖαν ἔμιμνεν.
  659. αὐτὰρ Ἀχιλλεὺς εὗδε μυχῷ κλισίης εὐπήκτου·
  660. τῷ δʼ ἄρα παρκατέλεκτο γυνή, τὴν Λεσβόθεν ἦγε,
  661. Φόρβαντος θυγάτηρ Διομήδη καλλιπάρῃος.
  662. Πάτροκλος δʼ ἑτέρωθεν ἐλέξατο· πὰρ δʼ ἄρα καὶ τῷ
  663. Ἶφις ἐΰζωνος, τήν οἱ πόρε δῖος Ἀχιλλεὺς
  664. Σκῦρον ἑλὼν αἰπεῖαν Ἐνυῆος πτολίεθρον.
  665. οἳ δʼ ὅτε δὴ κλισίῃσιν ἐν Ἀτρεΐδαο γένοντο.
  666. τοὺς μὲν ἄρα χρυσέοισι κυπέλλοις υἷες Ἀχαιῶν
  667. δειδέχατʼ ἄλλοθεν ἄλλος ἀνασταδόν, ἔκ τʼ ἐρέοντο·
  668. πρῶτος δʼ ἐξερέεινεν ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγαμέμνων·
  669. εἴπʼ ἄγε μʼ ὦ πολύαινʼ Ὀδυσεῦ μέγα κῦδος Ἀχαιῶν
  670. ἤ ῥʼ ἐθέλει νήεσσιν ἀλεξέμεναι δήϊον πῦρ,
  671. ἦ ἀπέειπε, χόλος δʼ ἔτʼ ἔχει μεγαλήτορα θυμόν;
  672. τὸν δʼ αὖτε προσέειπε πολύτλας δῖος Ὀδυσσεύς·
  673. Ἀτρεΐδη κύδιστε ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγάμεμνον
  674. κεῖνός γʼ οὐκ ἐθέλει σβέσσαι χόλον, ἀλλʼ ἔτι μᾶλλον
  675. πιμπλάνεται μένεος, σὲ δʼ ἀναίνεται ἠδὲ σὰ δῶρα.
  676. αὐτόν σε φράζεσθαι ἐν Ἀργείοισιν ἄνωγεν
  677. ὅππως κεν νῆάς τε σαῷς καὶ λαὸν Ἀχαιῶν·
  678. αὐτὸς δʼ ἠπείλησεν ἅμʼ ἠοῖ φαινομένηφι
  679. νῆας ἐϋσσέλμους ἅλαδʼ ἑλκέμεν ἀμφιελίσσας.
  680. καὶ δʼ ἂν τοῖς ἄλλοισιν ἔφη παραμυθήσασθαι
  681. οἴκαδʼ ἀποπλείειν, ἐπεὶ οὐκέτι δήετε τέκμωρ
  682. Ἰλίου αἰπεινῆς· μάλα γάρ ἑθεν εὐρύοπα Ζεὺς
  683. χεῖρα ἑὴν ὑπερέσχε, τεθαρσήκασι δὲ λαοί.
  684. ὣς ἔφατʼ· εἰσὶ καὶ οἵδε τάδʼ εἰπέμεν, οἵ μοι ἕποντο,
  685. Αἴας καὶ κήρυκε δύω πεπνυμένω ἄμφω.
  686. Φοῖνιξ δʼ αὖθʼ ὃ γέρων κατελέξατο, ὡς γὰρ ἀνώγει,
  687. ὄφρά οἱ ἐν νήεσσι φίλην ἐς πατρίδʼ ἕπηται
  688. αὔριον, ἢν ἐθέλῃσιν· ἀνάγκῃ δʼ οὔ τί μιν ἄξει.
  689. ὣς ἔφαθʼ, οἳ δʼ ἄρα πάντες ἀκὴν ἐγένοντο σιωπῇ
  690. μῦθον ἀγασσάμενοι· μάλα γὰρ κρατερῶς ἀγόρευσε.