Iliad

Homer

Homer. Homeri Opera, Volumes 1-2. Monro, D. B. (David Binning), editor; Allen, Thomas W. (Thomas William), editor. Oxford: Clarendon Press, 1908-1920.

  1. ὃς Τρώων σκοπὸς ἷζε ποδωκείῃσι πεποιθὼς
  2. τύμβῳ ἐπʼ ἀκροτάτῳ Αἰσυήταο γέροντος,
  3. δέγμενος ὁππότε ναῦφιν ἀφορμηθεῖεν Ἀχαιοί·
  4. τῷ μιν ἐεισαμένη προσέφη πόδας ὠκέα Ἶρις·
  5. ὦ γέρον αἰεί τοι μῦθοι φίλοι ἄκριτοί εἰσιν,
  6. ὥς ποτʼ ἐπʼ εἰρήνης· πόλεμος δʼ ἀλίαστος ὄρωρεν.
  7. ἤδη μὲν μάλα πολλὰ μάχας εἰσήλυθον ἀνδρῶν,
  8. ἀλλʼ οὔ πω τοιόνδε τοσόνδέ τε λαὸν ὄπωπα·
  9. λίην γὰρ φύλλοισιν ἐοικότες ἢ ψαμάθοισιν
  10. ἔρχονται πεδίοιο μαχησόμενοι προτὶ ἄστυ.
  11. Ἕκτορ σοὶ δὲ μάλιστʼ ἐπιτέλλομαι, ὧδε δὲ ῥέξαι·
  12. πολλοὶ γὰρ κατὰ ἄστυ μέγα Πριάμου ἐπίκουροι,
  13. ἄλλη δʼ ἄλλων γλῶσσα πολυσπερέων ἀνθρώπων·
  14. τοῖσιν ἕκαστος ἀνὴρ σημαινέτω οἷσί περ ἄρχει,
  15. τῶν δʼ ἐξηγείσθω κοσμησάμενος πολιήτας.
  16. ὣς ἔφαθʼ, Ἕκτωρ δʼ οὔ τι θεᾶς ἔπος ἠγνοίησεν,
  17. αἶψα δʼ ἔλυσʼ ἀγορήν· ἐπὶ τεύχεα δʼ ἐσσεύοντο·
  18. πᾶσαι δʼ ὠΐγνυντο πύλαι, ἐκ δʼ ἔσσυτο λαὸς
  19. πεζοί θʼ ἱππῆές τε· πολὺς δʼ ὀρυμαγδὸς ὀρώρει.
  20. ἔστι δέ τις προπάροιθε πόλιος αἰπεῖα κολώνη
  21. ἐν πεδίῳ ἀπάνευθε περίδρομος ἔνθα καὶ ἔνθα,
  22. τὴν ἤτοι ἄνδρες Βατίειαν κικλήσκουσιν,
  23. ἀθάνατοι δέ τε σῆμα πολυσκάρθμοιο Μυρίνης·
  24. ἔνθα τότε Τρῶές τε διέκριθεν ἠδʼ ἐπίκουροι.
  25. Τρωσὶ μὲν ἡγεμόνευε μέγας κορυθαίολος Ἕκτωρ
  26. Πριαμίδης· ἅμα τῷ γε πολὺ πλεῖστοι καὶ ἄριστοι
  27. λαοὶ θωρήσσοντο μεμαότες ἐγχείῃσι.
  28. Δαρδανίων αὖτʼ ἦρχεν ἐῢς πάϊς Ἀγχίσαο
  29. Αἰνείας, τὸν ὑπʼ Ἀγχίσῃ τέκε δῖʼ Ἀφροδίτη
  30. Ἴδης ἐν κνημοῖσι θεὰ βροτῷ εὐνηθεῖσα,
  31. οὐκ οἶος, ἅμα τῷ γε δύω Ἀντήνορος υἷε
  32. Ἀρχέλοχός τʼ Ἀκάμας τε μάχης εὖ εἰδότε πάσης.
  33. οἳ δὲ Ζέλειαν ἔναιον ὑπαὶ πόδα νείατον Ἴδης
  34. ἀφνειοὶ πίνοντες ὕδωρ μέλαν Αἰσήποιο
  35. Τρῶες, τῶν αὖτʼ ἦρχε Λυκάονος ἀγλαὸς υἱὸς
  36. Πάνδαρος, ᾧ καὶ τόξον Ἀπόλλων αὐτὸς ἔδωκεν.
  37. οἳ δʼ Ἀδρήστειάν τʼ εἶχον καὶ δῆμον Ἀπαισοῦ
  38. καὶ Πιτύειαν ἔχον καὶ Τηρείης ὄρος αἰπύ,
  39. τῶν ἦρχʼ Ἄδρηστός τε καὶ Ἄμφιος λινοθώρηξ
  40. υἷε δύω Μέροπος Περκωσίου, ὃς περὶ πάντων
  41. ᾔδεε μαντοσύνας, οὐδὲ οὓς παῖδας ἔασκε
  42. στείχειν ἐς πόλεμον φθισήνορα· τὼ δέ οἱ οὔ τι
  43. πειθέσθην· κῆρες γὰρ ἄγον μέλανος θανάτοιο.
  44. οἳ δʼ ἄρα Περκώτην καὶ Πράκτιον ἀμφενέμοντο
  45. καὶ Σηστὸν καὶ Ἄβυδον ἔχον καὶ δῖαν Ἀρίσβην,
  46. τῶν αὖθʼ Ὑρτακίδης ἦρχʼ Ἄσιος ὄρχαμος ἀνδρῶν,
  47. Ἄσιος Ὑρτακίδης ὃν Ἀρίσβηθεν φέρον ἵπποι
  48. αἴθωνες μεγάλοι ποταμοῦ ἄπο Σελλήεντος.
  49. Ἱππόθοος δʼ ἄγε φῦλα Πελασγῶν ἐγχεσιμώρων
  50. τῶν οἳ Λάρισαν ἐριβώλακα ναιετάασκον·
  51. τῶν ἦρχʼ Ἱππόθοός τε Πύλαιός τʼ ὄζος Ἄρηος,
  52. υἷε δύω Λήθοιο Πελασγοῦ Τευταμίδαο.
  53. αὐτὰρ Θρήϊκας ἦγʼ Ἀκάμας καὶ Πείροος ἥρως
  54. ὅσσους Ἑλλήσποντος ἀγάρροος ἐντὸς ἐέργει.
  55. Εὔφημος δʼ ἀρχὸς Κικόνων ἦν αἰχμητάων
  56. υἱὸς Τροιζήνοιο διοτρεφέος Κεάδαο.
  57. αὐτὰρ Πυραίχμης ἄγε Παίονας ἀγκυλοτόξους
  58. τηλόθεν ἐξ Ἀμυδῶνος ἀπʼ Ἀξιοῦ εὐρὺ ῥέοντος,
  59. Ἀξιοῦ οὗ κάλλιστον ὕδωρ ἐπικίδναται αἶαν.
  60. Παφλαγόνων δʼ ἡγεῖτο Πυλαιμένεος λάσιον κῆρ
  61. ἐξ Ἐνετῶν, ὅθεν ἡμιόνων γένος ἀγροτεράων,
  62. οἵ ῥα Κύτωρον ἔχον καὶ Σήσαμον ἀμφενέμοντο
  63. ἀμφί τε Παρθένιον ποταμὸν κλυτὰ δώματʼ ἔναιον
  64. Κρῶμνάν τʼ Αἰγιαλόν τε καὶ ὑψηλοὺς Ἐρυθίνους.
  65. αὐτὰρ Ἁλιζώνων Ὀδίος καὶ Ἐπίστροφος ἦρχον
  66. τηλόθεν ἐξ Ἀλύβης, ὅθεν ἀργύρου ἐστὶ γενέθλη.
  67. Μυσῶν δὲ Χρόμις ἦρχε καὶ Ἔννομος οἰωνιστής·
  68. ἀλλʼ οὐκ οἰωνοῖσιν ἐρύσατο κῆρα μέλαιναν,
  69. ἀλλʼ ἐδάμη ὑπὸ χερσὶ ποδώκεος Αἰακίδαο
  70. ἐν ποταμῷ, ὅθι περ Τρῶας κεράϊζε καὶ ἄλλους.
  71. Φόρκυς αὖ Φρύγας ἦγε καὶ Ἀσκάνιος θεοειδὴς
  72. τῆλʼ ἐξ Ἀσκανίης· μέμασαν δʼ ὑσμῖνι μάχεσθαι.
  73. Μῄοσιν αὖ Μέσθλης τε καὶ Ἄντιφος ἡγησάσθην
  74. υἷε Ταλαιμένεος τὼ Γυγαίη τέκε λίμνη,
  75. οἳ καὶ Μῄονας ἦγον ὑπὸ Τμώλῳ γεγαῶτας.
  76. Νάστης αὖ Καρῶν ἡγήσατο βαρβαροφώνων,
  77. οἳ Μίλητον ἔχον Φθιρῶν τʼ ὄρος ἀκριτόφυλλον
  78. Μαιάνδρου τε ῥοὰς Μυκάλης τʼ αἰπεινὰ κάρηνα·
  79. τῶν μὲν ἄρʼ Ἀμφίμαχος καὶ Νάστης ἡγησάσθην,
  80. Νάστης Ἀμφίμαχός τε Νομίονος ἀγλαὰ τέκνα,
  81. ὃς καὶ χρυσὸν ἔχων πόλεμον δʼ ἴεν ἠΰτε κούρη
  82. νήπιος, οὐδέ τί οἱ τό γʼ ἐπήρκεσε λυγρὸν ὄλεθρον,
  83. ἀλλʼ ἐδάμη ὑπὸ χερσὶ ποδώκεος Αἰακίδαο
  84. ἐν ποταμῷ, χρυσὸν δʼ Ἀχιλεὺς ἐκόμισσε δαΐφρων.
  85. Σαρπηδὼν δʼ ἦρχεν Λυκίων καὶ Γλαῦκος ἀμύμων
  86. τηλόθεν ἐκ Λυκίης, Ξάνθου ἄπο δινήεντος.
  1. αὐτὰρ ἐπεὶ κόσμηθεν ἅμʼ ἡγεμόνεσσιν ἕκαστοι,
  2. Τρῶες μὲν κλαγγῇ τʼ ἐνοπῇ τʼ ἴσαν ὄρνιθες ὣς
  3. ἠΰτε περ κλαγγὴ γεράνων πέλει οὐρανόθι πρό·
  4. αἵ τʼ ἐπεὶ οὖν χειμῶνα φύγον καὶ ἀθέσφατον ὄμβρον
  5. κλαγγῇ ταί γε πέτονται ἐπʼ ὠκεανοῖο ῥοάων
  6. ἀνδράσι Πυγμαίοισι φόνον καὶ κῆρα φέρουσαι·
  7. ἠέριαι δʼ ἄρα ταί γε κακὴν ἔριδα προφέρονται.
  8. οἳ δʼ ἄρʼ ἴσαν σιγῇ μένεα πνείοντες Ἀχαιοὶ
  9. ἐν θυμῷ μεμαῶτες ἀλεξέμεν ἀλλήλοισιν.
  10. εὖτʼ ὄρεος κορυφῇσι Νότος κατέχευεν ὀμίχλην
  11. ποιμέσιν οὔ τι φίλην, κλέπτῃ δέ τε νυκτὸς ἀμείνω,
  12. τόσσόν τίς τʼ ἐπιλεύσσει ὅσον τʼ ἐπὶ λᾶαν ἵησιν·
  13. ὣς ἄρα τῶν ὑπὸ ποσσὶ κονίσαλος ὄρνυτʼ ἀελλὴς
  14. ἐρχομένων· μάλα δʼ ὦκα διέπρησσον πεδίοιο.
  15. οἳ δʼ ὅτε δὴ σχεδὸν ἦσαν ἐπʼ ἀλλήλοισιν ἰόντες,
  16. Τρωσὶν μὲν προμάχιζεν Ἀλέξανδρος θεοειδὴς
  17. παρδαλέην ὤμοισιν ἔχων καὶ καμπύλα τόξα
  18. καὶ ξίφος· αὐτὰρ δοῦρε δύω κεκορυθμένα χαλκῷ
  19. πάλλων Ἀργείων προκαλίζετο πάντας ἀρίστους
  20. ἀντίβιον μαχέσασθαι ἐν αἰνῇ δηϊοτῆτι.
  21. τὸν δʼ ὡς οὖν ἐνόησεν ἀρηΐφιλος Μενέλαος
  22. ἐρχόμενον προπάροιθεν ὁμίλου μακρὰ βιβάντα,
  23. ὥς τε λέων ἐχάρη μεγάλῳ ἐπὶ σώματι κύρσας
  24. εὑρὼν ἢ ἔλαφον κεραὸν ἢ ἄγριον αἶγα
  25. πεινάων· μάλα γάρ τε κατεσθίει, εἴ περ ἂν αὐτὸν
  26. σεύωνται ταχέες τε κύνες θαλεροί τʼ αἰζηοί·
  27. ὣς ἐχάρη Μενέλαος Ἀλέξανδρον θεοειδέα
  28. ὀφθαλμοῖσιν ἰδών· φάτο γὰρ τίσεσθαι ἀλείτην·
  29. αὐτίκα δʼ ἐξ ὀχέων σὺν τεύχεσιν ἆλτο χαμᾶζε.
  30. τὸν δʼ ὡς οὖν ἐνόησεν Ἀλέξανδρος θεοειδὴς
  31. ἐν προμάχοισι φανέντα, κατεπλήγη φίλον ἦτορ,
  32. ἂψ δʼ ἑτάρων εἰς ἔθνος ἐχάζετο κῆρʼ ἀλεείνων.
  33. ὡς δʼ ὅτε τίς τε δράκοντα ἰδὼν παλίνορσος ἀπέστη
  34. οὔρεος ἐν βήσσῃς, ὑπό τε τρόμος ἔλλαβε γυῖα,
  35. ἂψ δʼ ἀνεχώρησεν, ὦχρός τέ μιν εἷλε παρειάς,
  36. ὣς αὖτις καθʼ ὅμιλον ἔδυ Τρώων ἀγερώχων
  37. δείσας Ἀτρέος υἱὸν Ἀλέξανδρος θεοειδής.
  38. τὸν δʼ Ἕκτωρ νείκεσσεν ἰδὼν αἰσχροῖς ἐπέεσσιν·
  39. Δύσπαρι εἶδος ἄριστε γυναιμανὲς ἠπεροπευτὰ
  40. αἴθʼ ὄφελες ἄγονός τʼ ἔμεναι ἄγαμός τʼ ἀπολέσθαι·
  41. καί κε τὸ βουλοίμην, καί κεν πολὺ κέρδιον ἦεν
  42. ἢ οὕτω λώβην τʼ ἔμεναι καὶ ὑπόψιον ἄλλων.
  43. ἦ που καγχαλόωσι κάρη κομόωντες Ἀχαιοὶ
  44. φάντες ἀριστῆα πρόμον ἔμμεναι, οὕνεκα καλὸν
  45. εἶδος ἔπʼ, ἀλλʼ οὐκ ἔστι βίη φρεσὶν οὐδέ τις ἀλκή.
  46. ἦ τοιόσδε ἐὼν ἐν ποντοπόροισι νέεσσι
  47. πόντον ἐπιπλώσας, ἑτάρους ἐρίηρας ἀγείρας,
  48. μιχθεὶς ἀλλοδαποῖσι γυναῖκʼ εὐειδέʼ ἀνῆγες
  49. ἐξ ἀπίης γαίης νυὸν ἀνδρῶν αἰχμητάων
  50. πατρί τε σῷ μέγα πῆμα πόληΐ τε παντί τε δήμῳ,
  51. δυσμενέσιν μὲν χάρμα, κατηφείην δὲ σοὶ αὐτῷ;
  52. οὐκ ἂν δὴ μείνειας ἀρηΐφιλον Μενέλαον;
  53. γνοίης χʼ οἵου φωτὸς ἔχεις θαλερὴν παράκοιτιν·
  54. οὐκ ἄν τοι χραίσμῃ κίθαρις τά τε δῶρʼ Ἀφροδίτης
  55. ἥ τε κόμη τό τε εἶδος ὅτʼ ἐν κονίῃσι μιγείης.
  56. ἀλλὰ μάλα Τρῶες δειδήμονες· ἦ τέ κεν ἤδη
  57. λάϊνον ἕσσο χιτῶνα κακῶν ἕνεχʼ ὅσσα ἔοργας.
  58. τὸν δʼ αὖτε προσέειπεν Ἀλέξανδρος θεοειδής·
  59. Ἕκτορ ἐπεί με κατʼ αἶσαν ἐνείκεσας οὐδʼ ὑπὲρ αἶσαν·
  60. αἰεί τοι κραδίη πέλεκυς ὥς ἐστιν ἀτειρὴς
  61. ὅς τʼ εἶσιν διὰ δουρὸς ὑπʼ ἀνέρος ὅς ῥά τε τέχνῃ
  62. νήϊον ἐκτάμνῃσιν, ὀφέλλει δʼ ἀνδρὸς ἐρωήν·
  63. ὣς σοὶ ἐνὶ στήθεσσιν ἀτάρβητος νόος ἐστί·
  64. μή μοι δῶρʼ ἐρατὰ πρόφερε χρυσέης Ἀφροδίτης·
  65. οὔ τοι ἀπόβλητʼ ἐστὶ θεῶν ἐρικυδέα δῶρα
  66. ὅσσά κεν αὐτοὶ δῶσιν, ἑκὼν δʼ οὐκ ἄν τις ἕλοιτο·
  67. νῦν αὖτʼ εἴ μʼ ἐθέλεις πολεμίζειν ἠδὲ μάχεσθαι,
  68. ἄλλους μὲν κάθισον Τρῶας καὶ πάντας Ἀχαιούς,
  69. αὐτὰρ ἔμʼ ἐν μέσσῳ καὶ ἀρηΐφιλον Μενέλαον
  70. συμβάλετʼ ἀμφʼ Ἑλένῃ καὶ κτήμασι πᾶσι μάχεσθαι·
  71. ὁππότερος δέ κε νικήσῃ κρείσσων τε γένηται,
  72. κτήμαθʼ ἑλὼν εὖ πάντα γυναῖκά τε οἴκαδʼ ἀγέσθω·
  73. οἳ δʼ ἄλλοι φιλότητα καὶ ὅρκια πιστὰ ταμόντες
  74. ναίοιτε Τροίην ἐριβώλακα, τοὶ δὲ νεέσθων
  75. Ἄργος ἐς ἱππόβοτον καὶ Ἀχαιΐδα καλλιγύναικα.
  76. ὣς ἔφαθʼ, Ἕκτωρ δʼ αὖτʼ ἐχάρη μέγα μῦθον ἀκούσας,
  77. καί ῥʼ ἐς μέσσον ἰὼν Τρώων ἀνέεργε φάλαγγας
  78. μέσσου δουρὸς ἑλών· τοὶ δʼ ἱδρύνθησαν ἅπαντες.
  79. τῷ δʼ ἐπετοξάζοντο κάρη κομόωντες Ἀχαιοὶ
  80. ἰοῖσίν τε τιτυσκόμενοι λάεσσί τʼ ἔβαλλον·
  81. αὐτὰρ ὃ μακρὸν ἄϋσεν ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγαμέμνων·
  82. ἴσχεσθʼ Ἀργεῖοι, μὴ βάλλετε κοῦροι Ἀχαιῶν·
  83. στεῦται γάρ τι ἔπος ἐρέειν κορυθαίολος Ἕκτωρ.
  84. ὣς ἔφαθʼ, οἳ δʼ ἔσχοντο μάχης ἄνεῴ τʼ ἐγένοντο
  85. ἐσσυμένως· Ἕκτωρ δὲ μετʼ ἀμφοτέροισιν ἔειπε·
  86. κέκλυτέ μευ Τρῶες καὶ ἐϋκνήμιδες Ἀχαιοὶ
  87. μῦθον Ἀλεξάνδροιο, τοῦ εἵνεκα νεῖκος ὄρωρεν.
  88. ἄλλους μὲν κέλεται Τρῶας καὶ πάντας Ἀχαιοὺς
  89. τεύχεα κάλʼ ἀποθέσθαι ἐπὶ χθονὶ πουλυβοτείρῃ,
  90. αὐτὸν δʼ ἐν μέσσῳ καὶ ἀρηΐφιλον Μενέλαον
  91. οἴους ἀμφʼ Ἑλένῃ καὶ κτήμασι πᾶσι μάχεσθαι.
  92. ὁππότερος δέ κε νικήσῃ κρείσσων τε γένηται
  93. κτήμαθʼ ἑλὼν εὖ πάντα γυναῖκά τε οἴκαδʼ ἀγέσθω·
  94. οἳ δʼ ἄλλοι φιλότητα καὶ ὅρκια πιστὰ τάμωμεν.
  95. ὣς ἔφαθʼ, οἳ δʼ ἄρα πάντες ἀκὴν ἐγένοντο σιωπῇ·
  96. τοῖσι δὲ καὶ μετέειπε βοὴν ἀγαθὸς Μενέλαος·
  97. κέκλυτε νῦν καὶ ἐμεῖο· μάλιστα γὰρ ἄλγος ἱκάνει
  98. θυμὸν ἐμόν, φρονέω δὲ διακρινθήμεναι ἤδη
  99. Ἀργείους καὶ Τρῶας, ἐπεὶ κακὰ πολλὰ πέπασθε
  100. εἵνεκʼ ἐμῆς ἔριδος καὶ Ἀλεξάνδρου ἕνεκʼ ἀρχῆς·
  101. ἡμέων δʼ ὁπποτέρῳ θάνατος καὶ μοῖρα τέτυκται
  102. τεθναίη· ἄλλοι δὲ διακρινθεῖτε τάχιστα.
  103. οἴσετε ἄρνʼ, ἕτερον λευκόν, ἑτέρην δὲ μέλαιναν,
  104. Γῇ τε καὶ Ἠελίῳ· Διὶ δʼ ἡμεῖς οἴσομεν ἄλλον·
  105. ἄξετε δὲ Πριάμοιο βίην, ὄφρʼ ὅρκια τάμνῃ
  106. αὐτός, ἐπεί οἱ παῖδες ὑπερφίαλοι καὶ ἄπιστοι,
  107. μή τις ὑπερβασίῃ Διὸς ὅρκια δηλήσηται.
  108. αἰεὶ δʼ ὁπλοτέρων ἀνδρῶν φρένες ἠερέθονται·
  109. οἷς δʼ ὁ γέρων μετέῃσιν ἅμα πρόσσω καὶ ὀπίσσω
  110. λεύσσει, ὅπως ὄχʼ ἄριστα μετʼ ἀμφοτέροισι γένηται.
  111. ὣς ἔφαθʼ, οἳ δʼ ἐχάρησαν Ἀχαιοί τε Τρῶές τε
  112. ἐλπόμενοι παύσασθαι ὀϊζυροῦ πολέμοιο.
  113. καί ῥʼ ἵππους μὲν ἔρυξαν ἐπὶ στίχας, ἐκ δʼ ἔβαν αὐτοί,
  114. τεύχεά τʼ ἐξεδύοντο· τὰ μὲν κατέθεντʼ ἐπὶ γαίῃ
  115. πλησίον ἀλλήλων, ὀλίγη δʼ ἦν ἀμφὶς ἄρουρα·
  116. Ἕκτωρ δὲ προτὶ ἄστυ δύω κήρυκας ἔπεμπε
  117. καρπαλίμως ἄρνάς τε φέρειν Πρίαμόν τε καλέσσαι·
  118. αὐτὰρ ὃ Ταλθύβιον προΐει κρείων Ἀγαμέμνων
  119. νῆας ἔπι γλαφυρὰς ἰέναι, ἠδʼ ἄρνʼ ἐκέλευεν
  120. οἰσέμεναι· ὃ δʼ ἄρʼ οὐκ ἀπίθησʼ Ἀγαμέμνονι δίῳ.
  121. Ἶρις δʼ αὖθʼ Ἑλένῃ λευκωλένῳ ἄγγελος ἦλθεν
  122. εἰδομένη γαλόῳ Ἀντηνορίδαο δάμαρτι,
  123. τὴν Ἀντηνορίδης εἶχε κρείων Ἑλικάων
  124. Λαοδίκην Πριάμοιο θυγατρῶν εἶδος ἀρίστην.
  125. τὴν δʼ εὗρʼ ἐν μεγάρῳ· ἣ δὲ μέγαν ἱστὸν ὕφαινε
  126. δίπλακα πορφυρέην, πολέας δʼ ἐνέπασσεν ἀέθλους
  127. Τρώων θʼ ἱπποδάμων καὶ Ἀχαιῶν χαλκοχιτώνων,
  128. οὕς ἑθεν εἵνεκʼ ἔπασχον ὑπʼ Ἄρηος παλαμάων·
  129. ἀγχοῦ δʼ ἱσταμένη προσέφη πόδας ὠκέα Ἶρις·
  130. δεῦρʼ ἴθι νύμφα φίλη, ἵνα θέσκελα ἔργα ἴδηαι
  131. Τρώων θʼ ἱπποδάμων καὶ Ἀχαιῶν χαλκοχιτώνων,
  132. οἳ πρὶν ἐπʼ ἀλλήλοισι φέρον πολύδακρυν Ἄρηα
  133. ἐν πεδίῳ ὀλοοῖο λιλαιόμενοι πολέμοιο·
  134. οἳ δὴ νῦν ἕαται σιγῇ, πόλεμος δὲ πέπαυται,
  135. ἀσπίσι κεκλιμένοι, παρὰ δʼ ἔγχεα μακρὰ πέπηγεν.
  136. αὐτὰρ Ἀλέξανδρος καὶ ἀρηΐφιλος Μενέλαος
  137. μακρῇς ἐγχείῃσι μαχήσονται περὶ σεῖο·
  138. τῷ δέ κε νικήσαντι φίλη κεκλήσῃ ἄκοιτις.
  139. ὣς εἰποῦσα θεὰ γλυκὺν ἵμερον ἔμβαλε θυμῷ
  140. ἀνδρός τε προτέρου καὶ ἄστεος ἠδὲ τοκήων·
  141. αὐτίκα δʼ ἀργεννῇσι καλυψαμένη ὀθόνῃσιν
  142. ὁρμᾶτʼ ἐκ θαλάμοιο τέρεν κατὰ δάκρυ χέουσα
  143. οὐκ οἴη, ἅμα τῇ γε καὶ ἀμφίπολοι δύʼ ἕποντο,
  144. Αἴθρη Πιτθῆος θυγάτηρ, Κλυμένη τε βοῶπις·
  145. αἶψα δʼ ἔπειθʼ ἵκανον ὅθι Σκαιαὶ πύλαι ἦσαν.
  146. οἳ δʼ ἀμφὶ Πρίαμον καὶ Πάνθοον ἠδὲ Θυμοίτην
  147. Λάμπόν τε Κλυτίον θʼ Ἱκετάονά τʼ ὄζον Ἄρηος
  148. Οὐκαλέγων τε καὶ Ἀντήνωρ πεπνυμένω ἄμφω
  149. ἥατο δημογέροντες ἐπὶ Σκαιῇσι πύλῃσι,
  150. γήραϊ δὴ πολέμοιο πεπαυμένοι, ἀλλʼ ἀγορηταὶ
  151. ἐσθλοί, τεττίγεσσιν ἐοικότες οἵ τε καθʼ ὕλην
  152. δενδρέῳ ἐφεζόμενοι ὄπα λειριόεσσαν ἱεῖσι·
  153. τοῖοι ἄρα Τρώων ἡγήτορες ἧντʼ ἐπὶ πύργῳ.
  154. οἳ δʼ ὡς οὖν εἴδονθʼ Ἑλένην ἐπὶ πύργον ἰοῦσαν,
  155. ἦκα πρὸς ἀλλήλους ἔπεα πτερόεντʼ ἀγόρευον·
  156. οὐ νέμεσις Τρῶας καὶ ἐϋκνήμιδας Ἀχαιοὺς
  157. τοιῇδʼ ἀμφὶ γυναικὶ πολὺν χρόνον ἄλγεα πάσχειν·
  158. αἰνῶς ἀθανάτῃσι θεῇς εἰς ὦπα ἔοικεν·
  159. ἀλλὰ καὶ ὧς τοίη περ ἐοῦσʼ ἐν νηυσὶ νεέσθω,
  160. μηδʼ ἡμῖν τεκέεσσί τʼ ὀπίσσω πῆμα λίποιτο.
  161. ὣς ἄρʼ ἔφαν, Πρίαμος δʼ Ἑλένην ἐκαλέσσατο φωνῇ·
  162. δεῦρο πάροιθʼ ἐλθοῦσα φίλον τέκος ἵζευ ἐμεῖο,
  163. ὄφρα ἴδῃ πρότερόν τε πόσιν πηούς τε φίλους τε·
  164. οὔ τί μοι αἰτίη ἐσσί, θεοί νύ μοι αἴτιοί εἰσιν
  165. οἵ μοι ἐφώρμησαν πόλεμον πολύδακρυν Ἀχαιῶν·
  166. ὥς μοι καὶ τόνδʼ ἄνδρα πελώριον ἐξονομήνῃς
  167. ὅς τις ὅδʼ ἐστὶν Ἀχαιὸς ἀνὴρ ἠΰς τε μέγας τε.
  168. ἤτοι μὲν κεφαλῇ καὶ μείζονες ἄλλοι ἔασι,
  169. καλὸν δʼ οὕτω ἐγὼν οὔ πω ἴδον ὀφθαλμοῖσιν,
  170. οὐδʼ οὕτω γεραρόν· βασιλῆϊ γὰρ ἀνδρὶ ἔοικε.
  171. τὸν δʼ Ἑλένη μύθοισιν ἀμείβετο δῖα γυναικῶν·
  172. αἰδοῖός τέ μοί ἐσσι φίλε ἑκυρὲ δεινός τε·
  173. ὡς ὄφελεν θάνατός μοι ἁδεῖν κακὸς ὁππότε δεῦρο
  174. υἱέϊ σῷ ἑπόμην θάλαμον γνωτούς τε λιποῦσα
  175. παῖδά τε τηλυγέτην καὶ ὁμηλικίην ἐρατεινήν.
  176. ἀλλὰ τά γʼ οὐκ ἐγένοντο· τὸ καὶ κλαίουσα τέτηκα.
  177. τοῦτο δέ τοι ἐρέω ὅ μʼ ἀνείρεαι ἠδὲ μεταλλᾷς·
  178. οὗτός γʼ Ἀτρεΐδης εὐρὺ κρείων Ἀγαμέμνων,
  179. ἀμφότερον βασιλεύς τʼ ἀγαθὸς κρατερός τʼ αἰχμητής·
  180. δαὴρ αὖτʼ ἐμὸς ἔσκε κυνώπιδος, εἴ ποτʼ ἔην γε.
  181. ὣς φάτο, τὸν δʼ ὁ γέρων ἠγάσσατο φώνησέν τε·
  182. ὦ μάκαρ Ἀτρεΐδη μοιρηγενὲς ὀλβιόδαιμον,
  183. ἦ ῥά νύ τοι πολλοὶ δεδμήατο κοῦροι Ἀχαιῶν.
  184. ἤδη καὶ Φρυγίην εἰσήλυθον ἀμπελόεσσαν,
  185. ἔνθα ἴδον πλείστους Φρύγας ἀνέρας αἰολοπώλους
  186. λαοὺς Ὀτρῆος καὶ Μυγδόνος ἀντιθέοιο,
  187. οἵ ῥα τότʼ ἐστρατόωντο παρʼ ὄχθας Σαγγαρίοιο·
  188. καὶ γὰρ ἐγὼν ἐπίκουρος ἐὼν μετὰ τοῖσιν ἐλέχθην
  189. ἤματι τῷ ὅτε τʼ ἦλθον Ἀμαζόνες ἀντιάνειραι·
  190. ἀλλʼ οὐδʼ οἳ τόσοι ἦσαν ὅσοι ἑλίκωπες Ἀχαιοί.
  191. δεύτερον αὖτʼ Ὀδυσῆα ἰδὼν ἐρέεινʼ ὁ γεραιός·
  192. εἴπʼ ἄγε μοι καὶ τόνδε φίλον τέκος ὅς τις ὅδʼ ἐστί·
  193. μείων μὲν κεφαλῇ Ἀγαμέμνονος Ἀτρεΐδαο,
  194. εὐρύτερος δʼ ὤμοισιν ἰδὲ στέρνοισιν ἰδέσθαι.
  195. τεύχεα μέν οἱ κεῖται ἐπὶ χθονὶ πουλυβοτείρῃ,
  196. αὐτὸς δὲ κτίλος ὣς ἐπιπωλεῖται στίχας ἀνδρῶν·
  197. ἀρνειῷ μιν ἔγωγε ἐΐσκω πηγεσιμάλλῳ,
  198. ὅς τʼ οἰῶν μέγα πῶϋ διέρχεται ἀργεννάων.
  199. τὸν δʼ ἠμείβετʼ ἔπειθʼ Ἑλένη Διὸς ἐκγεγαυῖα·
  200. οὗτος δʼ αὖ Λαερτιάδης πολύμητις Ὀδυσσεύς,
  201. ὃς τράφη ἐν δήμῳ Ἰθάκης κραναῆς περ ἐούσης
  202. εἰδὼς παντοίους τε δόλους καὶ μήδεα πυκνά.
  203. τὴν δʼ αὖτʼ Ἀντήνωρ πεπνυμένος ἀντίον ηὔδα·
  204. ὦ γύναι ἦ μάλα τοῦτο ἔπος νημερτὲς ἔειπες·
  205. ἤδη γὰρ καὶ δεῦρό ποτʼ ἤλυθε δῖος Ὀδυσσεὺς
  206. σεῦ ἕνεκʼ ἀγγελίης σὺν ἀρηϊφίλῳ Μενελάῳ·
  207. τοὺς δʼ ἐγὼ ἐξείνισσα καὶ ἐν μεγάροισι φίλησα,
  208. ἀμφοτέρων δὲ φυὴν ἐδάην καὶ μήδεα πυκνά.
  209. ἀλλʼ ὅτε δὴ Τρώεσσιν ἐν ἀγρομένοισιν ἔμιχθεν
  210. στάντων μὲν Μενέλαος ὑπείρεχεν εὐρέας ὤμους,
  211. ἄμφω δʼ ἑζομένω γεραρώτερος ἦεν Ὀδυσσεύς·
  212. ἀλλʼ ὅτε δὴ μύθους καὶ μήδεα πᾶσιν ὕφαινον
  213. ἤτοι μὲν Μενέλαος ἐπιτροχάδην ἀγόρευε,
  214. παῦρα μὲν ἀλλὰ μάλα λιγέως, ἐπεὶ οὐ πολύμυθος
  215. οὐδʼ ἀφαμαρτοεπής· ἦ καὶ γένει ὕστερος ἦεν.
  216. ἀλλʼ ὅτε δὴ πολύμητις ἀναΐξειεν Ὀδυσσεὺς
  217. στάσκεν, ὑπαὶ δὲ ἴδεσκε κατὰ χθονὸς ὄμματα πήξας,
  218. σκῆπτρον δʼ οὔτʼ ὀπίσω οὔτε προπρηνὲς ἐνώμα,
  219. ἀλλʼ ἀστεμφὲς ἔχεσκεν ἀΐδρεϊ φωτὶ ἐοικώς·
  220. φαίης κε ζάκοτόν τέ τινʼ ἔμμεναι ἄφρονά τʼ αὔτως.
  221. ἀλλʼ ὅτε δὴ ὄπα τε μεγάλην ἐκ στήθεος εἵη
  222. καὶ ἔπεα νιφάδεσσιν ἐοικότα χειμερίῃσιν,
  223. οὐκ ἂν ἔπειτʼ Ὀδυσῆΐ γʼ ἐρίσσειε βροτὸς ἄλλος·
  224. οὐ τότε γʼ ὧδʼ Ὀδυσῆος ἀγασσάμεθʼ εἶδος ἰδόντες.
  225. τὸ τρίτον αὖτʼ Αἴαντα ἰδὼν ἐρέεινʼ ὃ γεραιός·
  226. τίς τὰρ ὅδʼ ἄλλος Ἀχαιὸς ἀνὴρ ἠΰς τε μέγας τε
  227. ἔξοχος Ἀργείων κεφαλήν τε καὶ εὐρέας ὤμους;
  228. τὸν δʼ Ἑλένη τανύπεπλος ἀμείβετο δῖα γυναικῶν·
  229. οὗτος δʼ Αἴας ἐστὶ πελώριος ἕρκος Ἀχαιῶν·
  230. Ἰδομενεὺς δʼ ἑτέρωθεν ἐνὶ Κρήτεσσι θεὸς ὣς
  231. ἕστηκʼ, ἀμφὶ δέ μιν Κρητῶν ἀγοὶ ἠγερέθονται.
  232. πολλάκι μιν ξείνισσεν ἀρηΐφιλος Μενέλαος
  233. οἴκῳ ἐν ἡμετέρῳ ὁπότε Κρήτηθεν ἵκοιτο.
  234. νῦν δʼ ἄλλους μὲν πάντας ὁρῶ ἑλίκωπας Ἀχαιούς,
  235. οὕς κεν ἐῢ γνοίην καί τʼ οὔνομα μυθησαίμην·
  236. δοιὼ δʼ οὐ δύναμαι ἰδέειν κοσμήτορε λαῶν
  237. Κάστορά θʼ ἱππόδαμον καὶ πὺξ ἀγαθὸν Πολυδεύκεα
  238. αὐτοκασιγνήτω, τώ μοι μία γείνατο μήτηρ.
  239. ἢ οὐχ ἑσπέσθην Λακεδαίμονος ἐξ ἐρατεινῆς,
  240. ἢ δεύρω μὲν ἕποντο νέεσσʼ ἔνι ποντοπόροισι,
  241. νῦν αὖτʼ οὐκ ἐθέλουσι μάχην καταδύμεναι ἀνδρῶν
  242. αἴσχεα δειδιότες καὶ ὀνείδεα πόλλʼ ἅ μοί ἐστιν.
  243. ὣς φάτο, τοὺς δʼ ἤδη κάτεχεν φυσίζοος αἶα
  244. ἐν Λακεδαίμονι αὖθι φίλῃ ἐν πατρίδι γαίῃ.
  245. κήρυκες δʼ ἀνὰ ἄστυ θεῶν φέρον ὅρκια πιστὰ
  246. ἄρνε δύω καὶ οἶνον ἐΰφρονα καρπὸν ἀρούρης
  247. ἀσκῷ ἐν αἰγείῳ· φέρε δὲ κρητῆρα φαεινὸν
  248. κῆρυξ Ἰδαῖος ἠδὲ χρύσεια κύπελλα·
  249. ὄτρυνεν δὲ γέροντα παριστάμενος ἐπέεσσιν·
  250. ὄρσεο Λαομεδοντιάδη, καλέουσιν ἄριστοι
  251. Τρώων θʼ ἱπποδάμων καὶ Ἀχαιῶν χαλκοχιτώνων
  252. ἐς πεδίον καταβῆναι ἵνʼ ὅρκια πιστὰ τάμητε·
  253. αὐτὰρ Ἀλέξανδρος καὶ ἀρηΐφιλος Μενέλαος
  254. μακρῇς ἐγχείῃσι μαχήσοντʼ ἀμφὶ γυναικί·
  255. τῷ δέ κε νικήσαντι γυνὴ καὶ κτήμαθʼ ἕποιτο·
  256. οἳ δʼ ἄλλοι φιλότητα καὶ ὅρκια πιστὰ ταμόντες
  257. ναίοιμεν Τροίην ἐριβώλακα, τοὶ δὲ νέονται
  258. Ἄργος ἐς ἱππόβοτον καὶ Ἀχαιΐδα καλλιγύναικα.
  259. ὣς φάτο ῥίγησεν δʼ ὃ γέρων, ἐκέλευσε δʼ ἑταίρους
  260. ἵππους ζευγνύμεναι· τοὶ δʼ ὀτραλέως ἐπίθοντο.
  261. ἂν δʼ ἄρʼ ἔβη Πρίαμος, κατὰ δʼ ἡνία τεῖνεν ὀπίσσω·
  262. πὰρ δέ οἱ Ἀντήνωρ περικαλλέα βήσετο δίφρον·
  263. τὼ δὲ διὰ Σκαιῶν πεδίον δʼ ἔχον ὠκέας ἵππους.
  264. ἀλλʼ ὅτε δή ῥʼ ἵκοντο μετὰ Τρῶας καὶ Ἀχαιούς,
  265. ἐξ ἵππων ἀποβάντες ἐπὶ χθόνα πουλυβότειραν
  266. ἐς μέσσον Τρώων καὶ Ἀχαιῶν ἐστιχόωντο.
  267. ὄρνυτο δʼ αὐτίκʼ ἔπειτα ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγαμέμνων,
  268. ἂν δʼ Ὀδυσεὺς πολύμητις· ἀτὰρ κήρυκες ἀγαυοὶ
  269. ὅρκια πιστὰ θεῶν σύναγον, κρητῆρι δὲ οἶνον
  270. μίσγον, ἀτὰρ βασιλεῦσιν ὕδωρ ἐπὶ χεῖρας ἔχευαν.
  271. Ἀτρεΐδης δὲ ἐρυσσάμενος χείρεσσι μάχαιραν,
  272. ἥ οἱ πὰρ ξίφεος μέγα κουλεόν αἰὲν ἄωρτο,
  273. ἀρνῶν ἐκ κεφαλέων τάμνε τρίχας· αὐτὰρ ἔπειτα
  274. κήρυκες Τρώων καὶ Ἀχαιῶν νεῖμαν ἀρίστοις.
  275. τοῖσιν δʼ Ἀτρεΐδης μεγάλʼ εὔχετο χεῖρας ἀνασχών·
  276. Ζεῦ πάτερ Ἴδηθεν μεδέων κύδιστε μέγιστε,
  277. Ἠέλιός θʼ, ὃς πάντʼ ἐφορᾷς καὶ πάντʼ ἐπακούεις,
  278. καὶ ποταμοὶ καὶ γαῖα, καὶ οἳ ὑπένερθε καμόντας
  279. ἀνθρώπους τίνυσθον ὅτις κʼ ἐπίορκον ὀμόσσῃ,
  280. ὑμεῖς μάρτυροι ἔστε, φυλάσσετε δʼ ὅρκια πιστά·
  281. εἰ μέν κεν Μενέλαον Ἀλέξανδρος καταπέφνῃ
  282. αὐτὸς ἔπειθʼ Ἑλένην ἐχέτω καὶ κτήματα πάντα,
  283. ἡμεῖς δʼ ἐν νήεσσι νεώμεθα ποντοπόροισιν·
  284. εἰ δέ κʼ Ἀλέξανδρον κτείνῃ ξανθὸς Μενέλαος,
  285. Τρῶας ἔπειθʼ Ἑλένην καὶ κτήματα πάντʼ ἀποδοῦναι,
  286. τιμὴν δʼ Ἀργείοις ἀποτινέμεν ἥν τινʼ ἔοικεν,
  287. ἥ τε καὶ ἐσσομένοισι μετʼ ἀνθρώποισι πέληται.
  288. εἰ δʼ ἂν ἐμοὶ τιμὴν Πρίαμος Πριάμοιό τε παῖδες
  289. τίνειν οὐκ ἐθέλωσιν Ἀλεξάνδροιο πεσόντος,
  290. αὐτὰρ ἐγὼ καὶ ἔπειτα μαχήσομαι εἵνεκα ποινῆς
  291. αὖθι μένων, ἧός κε τέλος πολέμοιο κιχείω.
  292. ἦ, καὶ ἀπὸ στομάχους ἀρνῶν τάμε νηλέϊ χαλκῷ·
  293. καὶ τοὺς μὲν κατέθηκεν ἐπὶ χθονὸς ἀσπαίροντας
  294. θυμοῦ δευομένους· ἀπὸ γὰρ μένος εἵλετο χαλκός.
  295. οἶνον δʼ ἐκ κρητῆρος ἀφυσσόμενοι δεπάεσσιν
  296. ἔκχεον, ἠδʼ εὔχοντο θεοῖς αἰειγενέτῃσιν.
  297. ὧδε δέ τις εἴπεσκεν Ἀχαιῶν τε Τρώων τε·
  298. Ζεῦ κύδιστε μέγιστε καὶ ἀθάνατοι θεοὶ ἄλλοι
  299. ὁππότεροι πρότεροι ὑπὲρ ὅρκια πημήνειαν
  300. ὧδέ σφʼ ἐγκέφαλος χαμάδις ῥέοι ὡς ὅδε οἶνος
  301. αὐτῶν καὶ τεκέων, ἄλοχοι δʼ ἄλλοισι δαμεῖεν.
  302. ὣς ἔφαν, οὐδʼ ἄρα πώ σφιν ἐπεκραίαινε Κρονίων.
  303. τοῖσι δὲ Δαρδανίδης Πρίαμος μετὰ μῦθον ἔειπε·
  304. κέκλυτέ μευ Τρῶες καὶ ἐϋκνήμιδες Ἀχαιοί·
  305. ἤτοι ἐγὼν εἶμι προτὶ Ἴλιον ἠνεμόεσσαν
  306. ἄψ, ἐπεὶ οὔ πω τλήσομʼ ἐν ὀφθαλμοῖσιν ὁρᾶσθαι
  307. μαρνάμενον φίλον υἱὸν ἀρηϊφίλῳ Μενελάῳ·
  308. Ζεὺς μέν που τό γε οἶδε καὶ ἀθάνατοι θεοὶ ἄλλοι
  309. ὁπποτέρῳ θανάτοιο τέλος πεπρωμένον ἐστίν.
  310. ἦ ῥα καὶ ἐς δίφρον ἄρνας θέτο ἰσόθεος φώς,
  311. ἂν δʼ ἄρʼ ἔβαινʼ αὐτός, κατὰ δʼ ἡνία τεῖνεν ὀπίσσω·
  312. πὰρ δέ οἱ Ἀντήνωρ περικαλλέα βήσετο δίφρον.
  313. τὼ μὲν ἄρʼ ἄψορροι προτὶ Ἴλιον ἀπονέοντο·
  314. Ἕκτωρ δὲ Πριάμοιο πάϊς καὶ δῖος Ὀδυσσεὺς
  315. χῶρον μὲν πρῶτον διεμέτρεον, αὐτὰρ ἔπειτα
  316. κλήρους ἐν κυνέῃ χαλκήρεϊ πάλλον ἑλόντες,
  317. ὁππότερος δὴ πρόσθεν ἀφείη χάλκεον ἔγχος.
  318. λαοὶ δʼ ἠρήσαντο, θεοῖσι δὲ χεῖρας ἀνέσχον,
  319. ὧδε δέ τις εἴπεσκεν Ἀχαιῶν τε Τρώων τε·
  320. Ζεῦ πάτερ Ἴδηθεν μεδέων κύδιστε μέγιστε
  321. ὁππότερος τάδε ἔργα μετʼ ἀμφοτέροισιν ἔθηκε,
  322. τὸν δὸς ἀποφθίμενον δῦναι δόμον Ἄϊδος εἴσω,
  323. ἡμῖν δʼ αὖ φιλότητα καὶ ὅρκια πιστὰ γενέσθαι.
  324. ὣς ἄρʼ ἔφαν, πάλλεν δὲ μέγας κορυθαίολος Ἕκτωρ
  325. ἂψ ὁρόων· Πάριος δὲ θοῶς ἐκ κλῆρος ὄρουσεν.
  326. οἳ μὲν ἔπειθʼ ἵζοντο κατὰ στίχας, ἧχι ἑκάστῳ
  327. ἵπποι ἀερσίποδες καὶ ποικίλα τεύχεʼ ἔκειτο·
  328. αὐτὰρ ὅ γʼ ἀμφʼ ὤμοισιν ἐδύσετο τεύχεα καλὰ
  329. δῖος Ἀλέξανδρος Ἑλένης πόσις ἠϋκόμοιο.
  330. κνημῖδας μὲν πρῶτα περὶ κνήμῃσιν ἔθηκε
  331. καλάς, ἀργυρέοισιν ἐπισφυρίοις ἀραρυίας·
  332. δεύτερον αὖ θώρηκα περὶ στήθεσσιν ἔδυνεν
  333. οἷο κασιγνήτοιο Λυκάονος· ἥρμοσε δʼ αὐτῷ.
  334. ἀμφὶ δʼ ἄρʼ ὤμοισιν βάλετο ξίφος ἀργυρόηλον
  335. χάλκεον, αὐτὰρ ἔπειτα σάκος μέγα τε στιβαρόν τε·
  336. κρατὶ δʼ ἐπʼ ἰφθίμῳ κυνέην εὔτυκτον ἔθηκεν
  337. ἵππουριν· δεινὸν δὲ λόφος καθύπερθεν ἔνευεν·
  338. εἵλετο δʼ ἄλκιμον ἔγχος, ὅ οἱ παλάμηφιν ἀρήρει.
  339. ὣς δʼ αὔτως Μενέλαος ἀρήϊος ἔντεʼ ἔδυνεν.
  340. οἳ δʼ ἐπεὶ οὖν ἑκάτερθεν ὁμίλου θωρήχθησαν,
  341. ἐς μέσσον Τρώων καὶ Ἀχαιῶν ἐστιχόωντο
  342. δεινὸν δερκόμενοι· θάμβος δʼ ἔχεν εἰσορόωντας
  343. Τρῶάς θʼ ἱπποδάμους καὶ ἐϋκνήμιδας Ἀχαιούς.
  344. καί ῥʼ ἐγγὺς στήτην διαμετρητῷ ἐνὶ χώρῳ
  345. σείοντʼ ἐγχείας ἀλλήλοισιν κοτέοντε.
  346. πρόσθε δʼ Ἀλέξανδρος προΐει δολιχόσκιον ἔγχος,
  347. καὶ βάλεν Ἀτρεΐδαο κατʼ ἀσπίδα πάντοσε ἴσην,
  348. οὐδʼ ἔρρηξεν χαλκός, ἀνεγνάμφθη δέ οἱ αἰχμὴ
  349. ἀσπίδʼ ἐνὶ κρατερῇ· ὃ δὲ δεύτερον ὄρνυτο χαλκῷ
  350. Ἀτρεΐδης Μενέλαος ἐπευξάμενος Διὶ πατρί·
  351. Ζεῦ ἄνα δὸς τίσασθαι ὅ με πρότερος κάκʼ ἔοργε
  352. δῖον Ἀλέξανδρον, καὶ ἐμῇς ὑπὸ χερσὶ δάμασσον,
  353. ὄφρα τις ἐρρίγῃσι καὶ ὀψιγόνων ἀνθρώπων
  354. ξεινοδόκον κακὰ ῥέξαι, ὅ κεν φιλότητα παράσχῃ.
  355. ἦ ῥα καὶ ἀμπεπαλὼν προΐει δολιχόσκιον ἔγχος,
  356. καὶ βάλε Πριαμίδαο κατʼ ἀσπίδα πάντοσε ἴσην·
  357. διὰ μὲν ἀσπίδος ἦλθε φαεινῆς ὄβριμον ἔγχος,
  358. καὶ διὰ θώρηκος πολυδαιδάλου ἠρήρειστο·
  359. ἀντικρὺ δὲ παραὶ λαπάρην διάμησε χιτῶνα
  360. ἔγχος· ὃ δʼ ἐκλίνθη καὶ ἀλεύατο κῆρα μέλαιναν.
  361. Ἀτρεΐδης δὲ ἐρυσσάμενος ξίφος ἀργυρόηλον
  362. πλῆξεν ἀνασχόμενος κόρυθος φάλον· ἀμφὶ δʼ ἄρʼ αὐτῷ
  363. τριχθά τε καὶ τετραχθὰ διατρυφὲν ἔκπεσε χειρός.
  364. Ἀτρεΐδης δʼ ᾤμωξεν ἰδὼν εἰς οὐρανὸν εὐρύν·
  365. Ζεῦ πάτερ οὔ τις σεῖο θεῶν ὀλοώτερος ἄλλος·
  366. ἦ τʼ ἐφάμην τίσασθαι Ἀλέξανδρον κακότητος·
  367. νῦν δέ μοι ἐν χείρεσσιν ἄγη ξίφος, ἐκ δέ μοι ἔγχος
  368. ἠΐχθη παλάμηφιν ἐτώσιον, οὐδʼ ἔβαλόν μιν.
  369. ἦ καὶ ἐπαΐξας κόρυθος λάβεν ἱπποδασείης,
  370. ἕλκε δʼ ἐπιστρέψας μετʼ ἐϋκνήμιδας Ἀχαιούς·
  371. ἄγχε δέ μιν πολύκεστος ἱμὰς ἁπαλὴν ὑπὸ δειρήν,
  372. ὅς οἱ ὑπʼ ἀνθερεῶνος ὀχεὺς τέτατο τρυφαλείης.
  373. καί νύ κεν εἴρυσσέν τε καὶ ἄσπετον ἤρατο κῦδος,
  374. εἰ μὴ ἄρʼ ὀξὺ νόησε Διὸς θυγάτηρ Ἀφροδίτη,
  375. ἥ οἱ ῥῆξεν ἱμάντα βοὸς ἶφι κταμένοιο·
  376. κεινὴ δὲ τρυφάλεια ἅμʼ ἕσπετο χειρὶ παχείῃ.
  377. τὴν μὲν ἔπειθʼ ἥρως μετʼ ἐϋκνήμιδας Ἀχαιοὺς
  378. ῥῖψʼ ἐπιδινήσας, κόμισαν δʼ ἐρίηρες ἑταῖροι·
  379. αὐτὰρ ὃ ἂψ ἐπόρουσε κατακτάμεναι μενεαίνων
  380. ἔγχεϊ χαλκείῳ· τὸν δʼ ἐξήρπαξʼ Ἀφροδίτη
  381. ῥεῖα μάλʼ ὥς τε θεός, ἐκάλυψε δʼ ἄρʼ ἠέρι πολλῇ,
  382. κὰδ δʼ εἷσʼ ἐν θαλάμῳ εὐώδεϊ κηώεντι.
  383. αὐτὴ δʼ αὖ Ἑλένην καλέουσʼ ἴε· τὴν δὲ κίχανε
  384. πύργῳ ἐφʼ ὑψηλῷ, περὶ δὲ Τρῳαὶ ἅλις ἦσαν·
  385. χειρὶ δὲ νεκταρέου ἑανοῦ ἐτίναξε λαβοῦσα,
  386. γρηῒ δέ μιν ἐϊκυῖα παλαιγενέϊ προσέειπεν
  387. εἰροκόμῳ, ἥ οἱ Λακεδαίμονι ναιετοώσῃ
  388. ἤσκειν εἴρια καλά, μάλιστα δέ μιν φιλέεσκε·
  389. τῇ μιν ἐεισαμένη προσεφώνεε δῖʼ Ἀφροδίτη·
  390. δεῦρʼ ἴθʼ· Ἀλέξανδρός σε καλεῖ οἶκον δὲ νέεσθαι.
  391. κεῖνος ὅ γʼ ἐν θαλάμῳ καὶ δινωτοῖσι λέχεσσι
  392. κάλλεΐ τε στίλβων καὶ εἵμασιν· οὐδέ κε φαίης
  393. ἀνδρὶ μαχεσσάμενον τόν γʼ ἐλθεῖν, ἀλλὰ χορὸν δὲ
  394. ἔρχεσθʼ, ἠὲ χοροῖο νέον λήγοντα καθίζειν.
  395. ὣς φάτο, τῇ δʼ ἄρα θυμὸν ἐνὶ στήθεσσιν ὄρινε·
  396. καί ῥʼ ὡς οὖν ἐνόησε θεᾶς περικαλλέα δειρὴν
  397. στήθεά θʼ ἱμερόεντα καὶ ὄμματα μαρμαίροντα,
  398. θάμβησέν τʼ ἄρʼ ἔπειτα ἔπος τʼ ἔφατʼ ἔκ τʼ ὀνόμαζε·
  399. δαιμονίη, τί με ταῦτα λιλαίεαι ἠπεροπεύειν;
  400. ἦ πῄ με προτέρω πολίων εὖ ναιομενάων
  401. ἄξεις, ἢ Φρυγίης ἢ Μῃονίης ἐρατεινῆς,
  402. εἴ τίς τοι καὶ κεῖθι φίλος μερόπων ἀνθρώπων·
  403. οὕνεκα δὴ νῦν δῖον Ἀλέξανδρον Μενέλαος
  404. νικήσας ἐθέλει στυγερὴν ἐμὲ οἴκαδʼ ἄγεσθαι,
  405. τοὔνεκα δὴ νῦν δεῦρο δολοφρονέουσα παρέστης;
  406. ἧσο παρʼ αὐτὸν ἰοῦσα, θεῶν δʼ ἀπόεικε κελεύθου,
  407. μηδʼ ἔτι σοῖσι πόδεσσιν ὑποστρέψειας Ὄλυμπον,
  408. ἀλλʼ αἰεὶ περὶ κεῖνον ὀΐζυε καί ἑ φύλασσε,
  409. εἰς ὅ κέ σʼ ἢ ἄλοχον ποιήσεται ἢ ὅ γε δούλην.
  410. κεῖσε δʼ ἐγὼν οὐκ εἶμι· νεμεσσητὸν δέ κεν εἴη·
  411. κείνου πορσανέουσα λέχος· Τρῳαὶ δέ μʼ ὀπίσσω
  412. πᾶσαι μωμήσονται· ἔχω δʼ ἄχεʼ ἄκριτα θυμῷ.
  413. τὴν δὲ χολωσαμένη προσεφώνεε δῖʼ Ἀφροδίτη·
  414. μή μʼ ἔρεθε σχετλίη, μὴ χωσαμένη σε μεθείω,
  415. τὼς δέ σʼ ἀπεχθήρω ὡς νῦν ἔκπαγλʼ ἐφίλησα,
  416. μέσσῳ δʼ ἀμφοτέρων μητίσομαι ἔχθεα λυγρὰ
  417. Τρώων καὶ Δαναῶν, σὺ δέ κεν κακὸν οἶτον ὄληαι.
  418. ὣς ἔφατʼ, ἔδεισεν δʼ Ἑλένη Διὸς ἐκγεγαυῖα,
  419. βῆ δὲ κατασχομένη ἑανῷ ἀργῆτι φαεινῷ
  420. σιγῇ, πάσας δὲ Τρῳὰς λάθεν· ἦρχε δὲ δαίμων.
  421. αἳ δʼ ὅτʼ Ἀλεξάνδροιο δόμον περικαλλέʼ ἵκοντο,
  422. ἀμφίπολοι μὲν ἔπειτα θοῶς ἐπὶ ἔργα τράποντο,
  423. ἣ δʼ εἰς ὑψόροφον θάλαμον κίε δῖα γυναικῶν.
  424. τῇ δʼ ἄρα δίφρον ἑλοῦσα φιλομειδὴς Ἀφροδίτη
  425. ἀντίʼ Ἀλεξάνδροιο θεὰ κατέθηκε φέρουσα·
  426. ἔνθα κάθιζʼ Ἑλένη κούρη Διὸς αἰγιόχοιο
  427. ὄσσε πάλιν κλίνασα, πόσιν δʼ ἠνίπαπε μύθῳ·
  428. ἤλυθες ἐκ πολέμου· ὡς ὤφελες αὐτόθʼ ὀλέσθαι
  429. ἀνδρὶ δαμεὶς κρατερῷ, ὃς ἐμὸς πρότερος πόσις ἦεν.
  430. ἦ μὲν δὴ πρίν γʼ εὔχεʼ ἀρηϊφίλου Μενελάου
  431. σῇ τε βίῃ καὶ χερσὶ καὶ ἔγχεϊ φέρτερος εἶναι·
  432. ἀλλʼ ἴθι νῦν προκάλεσσαι ἀρηΐφιλον Μενέλαον
  433. ἐξαῦτις μαχέσασθαι ἐναντίον· ἀλλά σʼ ἔγωγε
  434. παύεσθαι κέλομαι, μηδὲ ξανθῷ Μενελάῳ
  435. ἀντίβιον πόλεμον πολεμίζειν ἠδὲ μάχεσθαι
  436. ἀφραδέως, μή πως τάχʼ ὑπʼ αὐτοῦ δουρὶ δαμήῃς.
  437. τὴν δὲ Πάρις μύθοισιν ἀμειβόμενος προσέειπε·
  438. μή με γύναι χαλεποῖσιν ὀνείδεσι θυμὸν ἔνιπτε·
  439. νῦν μὲν γὰρ Μενέλαος ἐνίκησεν σὺν Ἀθήνῃ,
  440. κεῖνον δʼ αὖτις ἐγώ· πάρα γὰρ θεοί εἰσι καὶ ἡμῖν.
  441. ἀλλʼ ἄγε δὴ φιλότητι τραπείομεν εὐνηθέντε·
  442. οὐ γάρ πώ ποτέ μʼ ὧδέ γʼ ἔρως φρένας ἀμφεκάλυψεν,
  443. οὐδʼ ὅτε σε πρῶτον Λακεδαίμονος ἐξ ἐρατεινῆς
  444. ἔπλεον ἁρπάξας ἐν ποντοπόροισι νέεσσι,
  445. νήσῳ δʼ ἐν Κραναῇ ἐμίγην φιλότητι καὶ εὐνῇ,
  446. ὥς σεο νῦν ἔραμαι καί με γλυκὺς ἵμερος αἱρεῖ.
  447. ἦ ῥα, καὶ ἄρχε λέχος δὲ κιών· ἅμα δʼ εἵπετʼ ἄκοιτις.
  448. τὼ μὲν ἄρʼ ἐν τρητοῖσι κατεύνασθεν λεχέεσσιν,
  449. Ἀτρεΐδης δʼ ἀνʼ ὅμιλον ἐφοίτα θηρὶ ἐοικὼς
  450. εἴ που ἐσαθρήσειεν Ἀλέξανδρον θεοειδέα.
  451. ἀλλʼ οὔ τις δύνατο Τρώων κλειτῶν τʼ ἐπικούρων
  452. δεῖξαι Ἀλέξανδρον τότʼ ἀρηϊφίλῳ Μενελάῳ·
  453. οὐ μὲν γὰρ φιλότητί γʼ ἐκεύθανον εἴ τις ἴδοιτο·
  454. ἶσον γάρ σφιν πᾶσιν ἀπήχθετο κηρὶ μελαίνῃ.
  455. τοῖσι δὲ καὶ μετέειπεν ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγαμέμνων·
  456. κέκλυτέ μευ Τρῶες καὶ Δάρδανοι ἠδʼ ἐπίκουροι·
  457. νίκη μὲν δὴ φαίνετʼ ἀρηϊφίλου Μενελάου,
  458. ὑμεῖς δʼ Ἀργείην Ἑλένην καὶ κτήμαθʼ ἅμʼ αὐτῇ
  459. ἔκδοτε, καὶ τιμὴν ἀποτινέμεν ἥν τινʼ ἔοικεν,
  460. ἥ τε καὶ ἐσσομένοισι μετʼ ἀνθρώποισι πέληται.
  461. ὣς ἔφατʼ Ἀτρεΐδης, ἐπὶ δʼ ᾔνεον ἄλλοι Ἀχαιοί.
  1. οἳ δὲ θεοὶ πὰρ Ζηνὶ καθήμενοι ἠγορόωντο
  2. χρυσέῳ ἐν δαπέδῳ, μετὰ δέ σφισι πότνια Ἥβη
  3. νέκταρ ἐοινοχόει· τοὶ δὲ χρυσέοις δεπάεσσι
  4. δειδέχατʼ ἀλλήλους, Τρώων πόλιν εἰσορόωντες·
  5. αὐτίκʼ ἐπειρᾶτο Κρονίδης ἐρεθιζέμεν Ἥρην
  6. κερτομίοις ἐπέεσσι παραβλήδην ἀγορεύων·
  7. δοιαὶ μὲν Μενελάῳ ἀρηγόνες εἰσὶ θεάων
  8. Ἥρη τʼ Ἀργείη καὶ Ἀλαλκομενηῒς Ἀθήνη.
  9. ἀλλʼ ἤτοι ταὶ νόσφι καθήμεναι εἰσορόωσαι
  10. τέρπεσθον· τῷ δʼ αὖτε φιλομειδὴς Ἀφροδίτη
  11. αἰεὶ παρμέμβλωκε καὶ αὐτοῦ κῆρας ἀμύνει·
  12. καὶ νῦν ἐξεσάωσεν ὀϊόμενον θανέεσθαι.
  13. ἀλλʼ ἤτοι νίκη μὲν ἀρηϊφίλου Μενελάου·
  14. ἡμεῖς δὲ φραζώμεθʼ ὅπως ἔσται τάδε ἔργα,
  15. ἤ ῥʼ αὖτις πόλεμόν τε κακὸν καὶ φύλοπιν αἰνὴν
  16. ὄρσομεν, ἦ φιλότητα μετʼ ἀμφοτέροισι βάλωμεν.
  17. εἰ δʼ αὖ πως τόδε πᾶσι φίλον καὶ ἡδὺ γένοιτο,
  18. ἤτοι μὲν οἰκέοιτο πόλις Πριάμοιο ἄνακτος,
  19. αὖτις δʼ Ἀργείην Ἑλένην Μενέλαος ἄγοιτο.
  20. ὣς ἔφαθʼ, αἳ δʼ ἐπέμυξαν Ἀθηναίη τε καὶ Ἥρη·
  21. πλησίαι αἵ γʼ ἥσθην, κακὰ δὲ Τρώεσσι μεδέσθην.
  22. ἤτοι Ἀθηναίη ἀκέων ἦν οὐδέ τι εἶπε
  23. σκυζομένη Διὶ πατρί, χόλος δέ μιν ἄγριος ᾕρει·
  24. Ἥρῃ δʼ οὐκ ἔχαδε στῆθος χόλον, ἀλλὰ προσηύδα·
  25. αἰνότατε Κρονίδη ποῖον τὸν μῦθον ἔειπες·
  26. πῶς ἐθέλεις ἅλιον θεῖναι πόνον ἠδʼ ἀτέλεστον,
  27. ἱδρῶ θʼ ὃν ἵδρωσα μόγῳ, καμέτην δέ μοι ἵπποι
  28. λαὸν ἀγειρούσῃ, Πριάμῳ κακὰ τοῖό τε παισίν.
  29. ἕρδʼ· ἀτὰρ οὔ τοι πάντες ἐπαινέομεν θεοὶ ἄλλοι.
  30. τὴν δὲ μέγʼ ὀχθήσας προσέφη νεφεληγερέτα Ζεύς·
  31. δαιμονίη τί νύ σε Πρίαμος Πριάμοιό τε παῖδες
  32. τόσσα κακὰ ῥέζουσιν, ὅ τʼ ἀσπερχὲς μενεαίνεις
  33. Ἰλίου ἐξαλαπάξαι ἐϋκτίμενον πτολίεθρον;
  34. εἰ δὲ σύ γʼ εἰσελθοῦσα πύλας καὶ τείχεα μακρὰ
  35. ὠμὸν βεβρώθοις Πρίαμον Πριάμοιό τε παῖδας
  36. ἄλλους τε Τρῶας, τότε κεν χόλον ἐξακέσαιο.
  37. ἕρξον ὅπως ἐθέλεις· μὴ τοῦτό γε νεῖκος ὀπίσσω
  38. σοὶ καὶ ἐμοὶ μέγʼ ἔρισμα μετʼ ἀμφοτέροισι γένηται.
  39. ἄλλο δέ τοι ἐρέω, σὺ δʼ ἐνὶ φρεσὶ βάλλεο σῇσιν·
  40. ὁππότε κεν καὶ ἐγὼ μεμαὼς πόλιν ἐξαλαπάξαι
  41. τὴν ἐθέλω ὅθι τοι φίλοι ἀνέρες ἐγγεγάασι,
  42. μή τι διατρίβειν τὸν ἐμὸν χόλον, ἀλλά μʼ ἐᾶσαι·
  43. καὶ γὰρ ἐγὼ σοὶ δῶκα ἑκὼν ἀέκοντί γε θυμῷ·
  44. αἳ γὰρ ὑπʼ ἠελίῳ τε καὶ οὐρανῷ ἀστερόεντι
  45. ναιετάουσι πόληες ἐπιχθονίων ἀνθρώπων,
  46. τάων μοι περὶ κῆρι τιέσκετο Ἴλιος ἱρὴ
  47. καὶ Πρίαμος καὶ λαὸς ἐϋμμελίω Πριάμοιο.
  48. οὐ γάρ μοί ποτε βωμὸς ἐδεύετο δαιτὸς ἐΐσης
  49. λοιβῆς τε κνίσης τε· τὸ γὰρ λάχομεν γέρας ἡμεῖς.
  50. τὸν δʼ ἠμείβετʼ ἔπειτα βοῶπις πότνια Ἥρη·
  51. ἤτοι ἐμοὶ τρεῖς μὲν πολὺ φίλταταί εἰσι πόληες
  52. Ἄργός τε Σπάρτη τε καὶ εὐρυάγυια Μυκήνη·
  53. τὰς διαπέρσαι ὅτʼ ἄν τοι ἀπέχθωνται περὶ κῆρι·
  54. τάων οὔ τοι ἐγὼ πρόσθʼ ἵσταμαι οὐδὲ μεγαίρω.
  55. εἴ περ γὰρ φθονέω τε καὶ οὐκ εἰῶ διαπέρσαι,
  56. οὐκ ἀνύω φθονέουσʼ ἐπεὶ ἦ πολὺ φέρτερός ἐσσι.
  57. ἀλλὰ χρὴ καὶ ἐμὸν θέμεναι πόνον οὐκ ἀτέλεστον·
  58. καὶ γὰρ ἐγὼ θεός εἰμι, γένος δέ μοι ἔνθεν ὅθεν σοί,
  59. καί με πρεσβυτάτην τέκετο Κρόνος ἀγκυλομήτης,
  60. ἀμφότερον γενεῇ τε καὶ οὕνεκα σὴ παράκοιτις
  61. κέκλημαι, σὺ δὲ πᾶσι μετʼ ἀθανάτοισιν ἀνάσσεις.
  62. ἀλλʼ ἤτοι μὲν ταῦθʼ ὑποείξομεν ἀλλήλοισι,
  63. σοὶ μὲν ἐγώ, σὺ δʼ ἐμοί· ἐπὶ δʼ ἕψονται θεοὶ ἄλλοι
  64. ἀθάνατοι· σὺ δὲ θᾶσσον Ἀθηναίῃ ἐπιτεῖλαι
  65. ἐλθεῖν ἐς Τρώων καὶ Ἀχαιῶν φύλοπιν αἰνήν,
  66. πειρᾶν δʼ ὥς κε Τρῶες ὑπερκύδαντας Ἀχαιοὺς
  67. ἄρξωσι πρότεροι ὑπὲρ ὅρκια δηλήσασθαι.
  68. ὣς ἔφατʼ, οὐδʼ ἀπίθησε πατὴρ ἀνδρῶν τε θεῶν τε·
  69. αὐτίκʼ Ἀθηναίην ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
  70. αἶψα μάλʼ ἐς στρατὸν ἐλθὲ μετὰ Τρῶας καὶ Ἀχαιούς,
  71. πειρᾶν δʼ ὥς κε Τρῶες ὑπερκύδαντας Ἀχαιοὺς
  72. ἄρξωσι πρότεροι ὑπὲρ ὅρκια δηλήσασθαι.
  73. ὣς εἰπὼν ὄτρυνε πάρος μεμαυῖαν Ἀθήνην,
  74. βῆ δὲ κατʼ Οὐλύμποιο καρήνων ἀΐξασα.
  75. οἷον δʼ ἀστέρα ἧκε Κρόνου πάϊς ἀγκυλομήτεω
  76. ἢ ναύτῃσι τέρας ἠὲ στρατῷ εὐρέϊ λαῶν
  77. λαμπρόν· τοῦ δέ τε πολλοὶ ἀπὸ σπινθῆρες ἵενται·
  78. τῷ ἐϊκυῖʼ ἤϊξεν ἐπὶ χθόνα Παλλὰς Ἀθήνη,
  79. κὰδ δʼ ἔθορʼ ἐς μέσσον· θάμβος δʼ ἔχεν εἰσορόωντας
  80. Τρῶάς θʼ ἱπποδάμους καὶ ἐϋκνήμιδας Ἀχαιούς·
  81. ὧδε δέ τις εἴπεσκεν ἰδὼν ἐς πλησίον ἄλλον·
  82. ἦ ῥʼ αὖτις πόλεμός τε κακὸς καὶ φύλοπις αἰνὴ
  83. ἔσσεται, ἢ φιλότητα μετʼ ἀμφοτέροισι τίθησι
  84. Ζεύς, ὅς τʼ ἀνθρώπων ταμίης πολέμοιο τέτυκται.
  85. ὣς ἄρα τις εἴπεσκεν Ἀχαιῶν τε Τρώων τε.
  86. ἣ δʼ ἀνδρὶ ἰκέλη Τρώων κατεδύσεθʼ ὅμιλον
  87. Λαοδόκῳ Ἀντηνορίδῃ κρατερῷ αἰχμητῇ,
  88. Πάνδαρον ἀντίθεον διζημένη εἴ που ἐφεύροι.
  89. εὗρε Λυκάονος υἱὸν ἀμύμονά τε κρατερόν τε
  90. ἑσταότʼ· ἀμφὶ δέ μιν κρατεραὶ στίχες ἀσπιστάων
  91. λαῶν, οἵ οἱ ἕποντο ἀπʼ Αἰσήποιο ῥοάων·
  92. ἀγχοῦ δʼ ἱσταμένη ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
  93. ἦ ῥά νύ μοί τι πίθοιο Λυκάονος υἱὲ δαΐφρον.
  94. τλαίης κεν Μενελάῳ ἐπιπροέμεν ταχὺν ἰόν,
  95. πᾶσι δέ κε Τρώεσσι χάριν καὶ κῦδος ἄροιο,
  96. ἐκ πάντων δὲ μάλιστα Ἀλεξάνδρῳ βασιλῆϊ.
  97. τοῦ κεν δὴ πάμπρωτα παρʼ ἀγλαὰ δῶρα φέροιο,
  98. αἴ κεν ἴδῃ Μενέλαον ἀρήϊον Ἀτρέος υἱὸν
  99. σῷ βέλεϊ δμηθέντα πυρῆς ἐπιβάντʼ ἀλεγεινῆς.
  100. ἀλλʼ ἄγʼ ὀΐστευσον Μενελάου κυδαλίμοιο,
  101. εὔχεο δʼ Ἀπόλλωνι Λυκηγενέϊ κλυτοτόξῳ
  102. ἀρνῶν πρωτογόνων ῥέξειν κλειτὴν ἑκατόμβην
  103. οἴκαδε νοστήσας ἱερῆς εἰς ἄστυ Ζελείης.
  104. ὣς φάτʼ Ἀθηναίη, τῷ δὲ φρένας ἄφρονι πεῖθεν·
  105. αὐτίκʼ ἐσύλα τόξον ἐΰξοον ἰξάλου αἰγὸς
  106. ἀγρίου, ὅν ῥά ποτʼ αὐτὸς ὑπὸ στέρνοιο τυχήσας
  107. πέτρης ἐκβαίνοντα δεδεγμένος ἐν προδοκῇσι
  108. βεβλήκει πρὸς στῆθος· ὃ δʼ ὕπτιος ἔμπεσε πέτρῃ.
  109. τοῦ κέρα ἐκ κεφαλῆς ἑκκαιδεκάδωρα πεφύκει·
  110. καὶ τὰ μὲν ἀσκήσας κεραοξόος ἤραρε τέκτων,
  111. πᾶν δʼ εὖ λειήνας χρυσέην ἐπέθηκε κορώνην.
  112. καὶ τὸ μὲν εὖ κατέθηκε τανυσσάμενος ποτὶ γαίῃ
  113. ἀγκλίνας· πρόσθεν δὲ σάκεα σχέθον ἐσθλοὶ ἑταῖροι
  114. μὴ πρὶν ἀναΐξειαν ἀρήϊοι υἷες Ἀχαιῶν
  115. πρὶν βλῆσθαι Μενέλαον ἀρήϊον Ἀτρέος υἱόν.
  116. αὐτὰρ ὁ σύλα πῶμα φαρέτρης, ἐκ δʼ ἕλετʼ ἰὸν
  117. ἀβλῆτα πτερόεντα μελαινέων ἕρμʼ ὀδυνάων·
  118. αἶψα δʼ ἐπὶ νευρῇ κατεκόσμει πικρὸν ὀϊστόν,
  119. εὔχετο δʼ Ἀπόλλωνι Λυκηγενέϊ κλυτοτόξῳ
  120. ἀρνῶν πρωτογόνων ῥέξειν κλειτὴν ἑκατόμβην
  121. οἴκαδε νοστήσας ἱερῆς εἰς ἄστυ Ζελείης.
  122. ἕλκε δʼ ὁμοῦ γλυφίδας τε λαβὼν καὶ νεῦρα βόεια·
  123. νευρὴν μὲν μαζῷ πέλασεν, τόξῳ δὲ σίδηρον.
  124. αὐτὰρ ἐπεὶ δὴ κυκλοτερὲς μέγα τόξον ἔτεινε,
  125. λίγξε βιός, νευρὴ δὲ μέγʼ ἴαχεν, ἆλτο δʼ ὀϊστὸς
  126. ὀξυβελὴς καθʼ ὅμιλον ἐπιπτέσθαι μενεαίνων.
  127. οὐδὲ σέθεν Μενέλαε θεοὶ μάκαρες λελάθοντο
  128. ἀθάνατοι, πρώτη δὲ Διὸς θυγάτηρ ἀγελείη,
  129. ἥ τοι πρόσθε στᾶσα βέλος ἐχεπευκὲς ἄμυνεν.
  130. ἣ δὲ τόσον μὲν ἔεργεν ἀπὸ χροὸς ὡς ὅτε μήτηρ
  131. παιδὸς ἐέργῃ μυῖαν ὅθʼ ἡδέϊ λέξεται ὕπνῳ,
  132. αὐτὴ δʼ αὖτʼ ἴθυνεν ὅθι ζωστῆρος ὀχῆες
  133. χρύσειοι σύνεχον καὶ διπλόος ἤντετο θώρηξ.
  134. ἐν δʼ ἔπεσε ζωστῆρι ἀρηρότι πικρὸς ὀϊστός·
  135. διὰ μὲν ἂρ ζωστῆρος ἐλήλατο δαιδαλέοιο,
  136. καὶ διὰ θώρηκος πολυδαιδάλου ἠρήρειστο
  137. μίτρης θʼ, ἣν ἐφόρει ἔρυμα χροὸς ἕρκος ἀκόντων,
  138. ἥ οἱ πλεῖστον ἔρυτο· διὰ πρὸ δὲ εἴσατο καὶ τῆς.
  139. ἀκρότατον δʼ ἄρʼ ὀϊστὸς ἐπέγραψε χρόα φωτός·
  140. αὐτίκα δʼ ἔρρεεν αἷμα κελαινεφὲς ἐξ ὠτειλῆς.
  141. ὡς δʼ ὅτε τίς τʼ ἐλέφαντα γυνὴ φοίνικι μιήνῃ
  142. Μῃονὶς ἠὲ Κάειρα παρήϊον ἔμμεναι ἵππων·
  143. κεῖται δʼ ἐν θαλάμῳ, πολέες τέ μιν ἠρήσαντο
  144. ἱππῆες φορέειν· βασιλῆϊ δὲ κεῖται ἄγαλμα,
  145. ἀμφότερον κόσμός θʼ ἵππῳ ἐλατῆρί τε κῦδος·
  146. τοῖοί τοι Μενέλαε μιάνθην αἵματι μηροὶ
  147. εὐφυέες κνῆμαί τε ἰδὲ σφυρὰ κάλʼ ὑπένερθε.
  148. ῥίγησεν δʼ ἄρʼ ἔπειτα ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγαμέμνων
  149. ὡς εἶδεν μέλαν αἷμα καταρρέον ἐξ ὠτειλῆς·
  150. ῥίγησεν δὲ καὶ αὐτὸς ἀρηΐφιλος Μενέλαος.
  151. ὡς δὲ ἴδεν νεῦρόν τε καὶ ὄγκους ἐκτὸς ἐόντας
  152. ἄψορρόν οἱ θυμὸς ἐνὶ στήθεσσιν ἀγέρθη.
  153. τοῖς δὲ βαρὺ στενάχων μετέφη κρείων Ἀγαμέμνων
  154. χειρὸς ἔχων Μενέλαον, ἐπεστενάχοντο δʼ ἑταῖροι·
  155. φίλε κασίγνητε θάνατόν νύ τοι ὅρκιʼ ἔταμνον
  156. οἶον προστήσας πρὸ Ἀχαιῶν Τρωσὶ μάχεσθαι,
  157. ὥς σʼ ἔβαλον Τρῶες, κατὰ δʼ ὅρκια πιστὰ πάτησαν.
  158. οὐ μέν πως ἅλιον πέλει ὅρκιον αἷμά τε ἀρνῶν
  159. σπονδαί τʼ ἄκρητοι καὶ δεξιαὶ ᾗς ἐπέπιθμεν.
  160. εἴ περ γάρ τε καὶ αὐτίκʼ Ὀλύμπιος οὐκ ἐτέλεσσεν,
  161. ἔκ τε καὶ ὀψὲ τελεῖ, σύν τε μεγάλῳ ἀπέτισαν
  162. σὺν σφῇσιν κεφαλῇσι γυναιξί τε καὶ τεκέεσσιν.
  163. εὖ γὰρ ἐγὼ τόδε οἶδα κατὰ φρένα καὶ κατὰ θυμόν·
  164. ἔσσεται ἦμαρ ὅτʼ ἄν ποτʼ ὀλώλῃ Ἴλιος ἱρὴ
  165. καὶ Πρίαμος καὶ λαὸς ἐϋμμελίω Πριάμοιο,
  166. Ζεὺς δέ σφι Κρονίδης ὑψίζυγος αἰθέρι ναίων
  167. αὐτὸς ἐπισσείῃσιν ἐρεμνὴν αἰγίδα πᾶσι
  168. τῆσδʼ ἀπάτης κοτέων· τὰ μὲν ἔσσεται οὐκ ἀτέλεστα·
  169. ἀλλά μοι αἰνὸν ἄχος σέθεν ἔσσεται ὦ Μενέλαε
  170. αἴ κε θάνῃς καὶ πότμον ἀναπλήσῃς βιότοιο.
  171. καί κεν ἐλέγχιστος πολυδίψιον Ἄργος ἱκοίμην·
  172. αὐτίκα γὰρ μνήσονται Ἀχαιοὶ πατρίδος αἴης·
  173. κὰδ δέ κεν εὐχωλὴν Πριάμῳ καὶ Τρωσὶ λίποιμεν
  174. Ἀργείην Ἑλένην· σέο δʼ ὀστέα πύσει ἄρουρα
  175. κειμένου ἐν Τροίῃ ἀτελευτήτῳ ἐπὶ ἔργῳ.
  176. καί κέ τις ὧδʼ ἐρέει Τρώων ὑπερηνορεόντων
  177. τύμβῳ ἐπιθρῴσκων Μενελάου κυδαλίμοιο·
  178. αἴθʼ οὕτως ἐπὶ πᾶσι χόλον τελέσειʼ Ἀγαμέμνων,
  179. ὡς καὶ νῦν ἅλιον στρατὸν ἤγαγεν ἐνθάδʼ Ἀχαιῶν,
  180. καὶ δὴ ἔβη οἶκον δὲ φίλην ἐς πατρίδα γαῖαν
  181. σὺν κεινῇσιν νηυσὶ λιπὼν ἀγαθὸν Μενέλαον.
  182. ὥς ποτέ τις ἐρέει· τότε μοι χάνοι εὐρεῖα χθών.
  183. τὸν δʼ ἐπιθαρσύνων προσέφη ξανθὸς Μενέλαος·
  184. θάρσει, μηδέ τί πω δειδίσσεο λαὸν Ἀχαιῶν·
  185. οὐκ ἐν καιρίῳ ὀξὺ πάγη βέλος, ἀλλὰ πάροιθεν
  186. εἰρύσατο ζωστήρ τε παναίολος ἠδʼ ὑπένερθε
  187. ζῶμά τε καὶ μίτρη, τὴν χαλκῆες κάμον ἄνδρες.
  188. τὸν δʼ ἀπαμειβόμενος προσέφη κρείων Ἀγαμέμνων·
  189. αἲ γὰρ δὴ οὕτως εἴη φίλος ὦ Μενέλαε·
  190. ἕλκος δʼ ἰητὴρ ἐπιμάσσεται ἠδʼ ἐπιθήσει
  191. φάρμαχʼ ἅ κεν παύσῃσι μελαινάων ὀδυνάων.
  192. ἦ καὶ Ταλθύβιον θεῖον κήρυκα προσηύδα·
  193. Ταλθύβιʼ ὅττι τάχιστα Μαχάονα δεῦρο κάλεσσον
  194. φῶτʼ Ἀσκληπιοῦ υἱὸν ἀμύμονος ἰητῆρος,
  195. ὄφρα ἴδῃ Μενέλαον ἀρήϊον Ἀτρέος υἱόν,
  196. ὅν τις ὀϊστεύσας ἔβαλεν τόξων ἐῢ εἰδὼς
  197. Τρώων ἢ Λυκίων, τῷ μὲν κλέος, ἄμμι δὲ πένθος.
  198. ὣς ἔφατʼ, οὐδʼ ἄρα οἱ κῆρυξ ἀπίθησεν ἀκούσας,
  199. βῆ δʼ ἰέναι κατὰ λαὸν Ἀχαιῶν χαλκοχιτώνων
  200. παπταίνων ἥρωα Μαχάονα· τὸν δὲ νόησεν
  201. ἑσταότʼ· ἀμφὶ δέ μιν κρατεραὶ στίχες ἀσπιστάων
  202. λαῶν, οἵ οἱ ἕποντο Τρίκης ἐξ ἱπποβότοιο.
  203. ἀγχοῦ δʼ ἱστάμενος ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
  204. ὄρσʼ Ἀσκληπιάδη, καλέει κρείων Ἀγαμέμνων,
  205. ὄφρα ἴδῃς Μενέλαον ἀρήϊον ἀρχὸν Ἀχαιῶν,
  206. ὅν τις ὀϊστεύσας ἔβαλεν τόξων ἐῢ εἰδὼς
  207. Τρώων ἢ Λυκίων, τῷ μὲν κλέος, ἄμμι δὲ πένθος.
  208. ὣς φάτο, τῷ δʼ ἄρα θυμὸν ἐνὶ στήθεσσιν ὄρινε·
  209. βὰν δʼ ἰέναι καθʼ ὅμιλον ἀνὰ στρατὸν εὐρὺν Ἀχαιῶν.
  210. ἀλλʼ ὅτε δή ῥʼ ἵκανον ὅθι ξανθὸς Μενέλαος
  211. βλήμενος ἦν, περὶ δʼ αὐτὸν ἀγηγέραθʼ ὅσσοι ἄριστοι
  212. κυκλόσʼ, ὃ δʼ ἐν μέσσοισι παρίστατο ἰσόθεος φώς,
  213. αὐτίκα δʼ ἐκ ζωστῆρος ἀρηρότος ἕλκεν ὀϊστόν·
  214. τοῦ δʼ ἐξελκομένοιο πάλιν ἄγεν ὀξέες ὄγκοι.
  215. λῦσε δέ οἱ ζωστῆρα παναίολον ἠδʼ ὑπένερθε
  216. ζῶμά τε καὶ μίτρην, τὴν χαλκῆες κάμον ἄνδρες.
  217. αὐτὰρ ἐπεὶ ἴδεν ἕλκος ὅθʼ ἔμπεσε πικρὸς ὀϊστός,
  218. αἷμʼ ἐκμυζήσας ἐπʼ ἄρʼ ἤπια φάρμακα εἰδὼς
  219. πάσσε, τά οἵ ποτε πατρὶ φίλα φρονέων πόρε Χείρων.
  220. ὄφρα τοὶ ἀμφεπένοντο βοὴν ἀγαθὸν Μενέλαον,
  221. τόφρα δʼ ἐπὶ Τρώων στίχες ἤλυθον ἀσπιστάων·
  222. οἳ δʼ αὖτις κατὰ τεύχεʼ ἔδυν, μνήσαντο δὲ χάρμης.
  223. ἔνθʼ οὐκ ἂν βρίζοντα ἴδοις Ἀγαμέμνονα δῖον
  224. οὐδὲ καταπτώσσοντʼ οὐδʼ οὐκ ἐθέλοντα μάχεσθαι,
  225. ἀλλὰ μάλα σπεύδοντα μάχην ἐς κυδιάνειραν.
  226. ἵππους μὲν γὰρ ἔασε καὶ ἅρματα ποικίλα χαλκῷ·
  227. καὶ τοὺς μὲν θεράπων ἀπάνευθʼ ἔχε φυσιόωντας
  228. Εὐρυμέδων υἱὸς Πτολεμαίου Πειραΐδαο·
  229. τῷ μάλα πόλλʼ ἐπέτελλε παρισχέμεν ὁππότε κέν μιν
  230. γυῖα λάβῃ κάματος πολέας διὰ κοιρανέοντα·
  231. αὐτὰρ ὃ πεζὸς ἐὼν ἐπεπωλεῖτο στίχας ἀνδρῶν·
  232. καί ῥʼ οὓς μὲν σπεύδοντας ἴδοι Δαναῶν ταχυπώλων,
  233. τοὺς μάλα θαρσύνεσκε παριστάμενος ἐπέεσσιν·
  234. Ἀργεῖοι μή πώ τι μεθίετε θούριδος ἀλκῆς·
  235. οὐ γὰρ ἐπὶ ψευδέσσι πατὴρ Ζεὺς ἔσσετʼ ἀρωγός,
  236. ἀλλʼ οἵ περ πρότεροι ὑπὲρ ὅρκια δηλήσαντο
  237. τῶν ἤτοι αὐτῶν τέρενα χρόα γῦπες ἔδονται,
  238. ἡμεῖς αὖτʼ ἀλόχους τε φίλας καὶ νήπια τέκνα
  239. ἄξομεν ἐν νήεσσιν, ἐπὴν πτολίεθρον ἕλωμεν.
  240. οὕς τινας αὖ μεθιέντας ἴδοι στυγεροῦ πολέμοιο,
  241. τοὺς μάλα νεικείεσκε χολωτοῖσιν ἐπέεσσιν·
  242. Ἀργεῖοι ἰόμωροι ἐλεγχέες οὔ νυ σέβεσθε;
  243. τίφθʼ οὕτως ἔστητε τεθηπότες ἠΰτε νεβροί,
  244. αἵ τʼ ἐπεὶ οὖν ἔκαμον πολέος πεδίοιο θέουσαι
  245. ἑστᾶσʼ, οὐδʼ ἄρα τίς σφι μετὰ φρεσὶ γίγνεται ἀλκή·
  246. ὣς ὑμεῖς ἔστητε τεθηπότες οὐδὲ μάχεσθε.
  247. ἦ μένετε Τρῶας σχεδὸν ἐλθέμεν ἔνθά τε νῆες
  248. εἰρύατʼ εὔπρυμνοι πολιῆς ἐπὶ θινὶ θαλάσσης,
  249. ὄφρα ἴδητʼ αἴ κʼ ὔμμιν ὑπέρσχῃ χεῖρα Κρονίων;
  250. ὣς ὅ γε κοιρανέων ἐπεπωλεῖτο στίχας ἀνδρῶν·
  251. ἦλθε δʼ ἐπὶ Κρήτεσσι κιὼν ἀνὰ οὐλαμὸν ἀνδρῶν.
  252. οἳ δʼ ἀμφʼ Ἰδομενῆα δαΐφρονα θωρήσσοντο·
  253. Ἰδομενεὺς μὲν ἐνὶ προμάχοις συῒ εἴκελος ἀλκήν,
  254. Μηριόνης δʼ ἄρα οἱ πυμάτας ὄτρυνε φάλαγγας.
  255. τοὺς δὲ ἰδὼν γήθησεν ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγαμέμνων,
  256. αὐτίκα δʼ Ἰδομενῆα προσηύδα μειλιχίοισιν·
  257. Ἰδομενεῦ περὶ μέν σε τίω Δαναῶν ταχυπώλων
  258. ἠμὲν ἐνὶ πτολέμῳ ἠδʼ ἀλλοίῳ ἐπὶ ἔργῳ
  259. ἠδʼ ἐν δαίθʼ, ὅτε πέρ τε γερούσιον αἴθοπα οἶνον
  260. Ἀργείων οἳ ἄριστοι ἐνὶ κρητῆρι κέρωνται.
  261. εἴ περ γάρ τʼ ἄλλοι γε κάρη κομόωντες Ἀχαιοὶ
  262. δαιτρὸν πίνωσιν, σὸν δὲ πλεῖον δέπας αἰεὶ
  263. ἕστηχʼ, ὥς περ ἐμοί, πιέειν ὅτε θυμὸς ἀνώγοι.
  264. ἀλλʼ ὄρσευ πόλεμον δʼ οἷος πάρος εὔχεαι εἶναι.
  265. τὸν δʼ αὖτʼ Ἰδομενεὺς Κρητῶν ἀγὸς ἀντίον ηὔδα·
  266. Ἀτρεΐδη μάλα μέν τοι ἐγὼν ἐρίηρος ἑταῖρος
  267. ἔσσομαι, ὡς τὸ πρῶτον ὑπέστην καὶ κατένευσα·
  268. ἀλλʼ ἄλλους ὄτρυνε κάρη κομόωντας Ἀχαιοὺς
  269. ὄφρα τάχιστα μαχώμεθʼ, ἐπεὶ σύν γʼ ὅρκιʼ ἔχευαν
  270. Τρῶες· τοῖσιν δʼ αὖ θάνατος καὶ κήδεʼ ὀπίσσω
  271. ἔσσετʼ ἐπεὶ πρότεροι ὑπὲρ ὅρκια δηλήσαντο.
  272. ὣς ἔφατʼ, Ἀτρεΐδης δὲ παρῴχετο γηθόσυνος κῆρ·
  273. ἦλθε δʼ ἐπʼ Αἰάντεσσι κιὼν ἀνὰ οὐλαμὸν ἀνδρῶν·
  274. τὼ δὲ κορυσσέσθην, ἅμα δὲ νέφος εἵπετο πεζῶν.
  275. ὡς δʼ ὅτʼ ἀπὸ σκοπιῆς εἶδεν νέφος αἰπόλος ἀνὴρ
  276. ἐρχόμενον κατὰ πόντον ὑπὸ Ζεφύροιο ἰωῆς·
  277. τῷ δέ τʼ ἄνευθεν ἐόντι μελάντερον ἠΰτε πίσσα
  278. φαίνετʼ ἰὸν κατὰ πόντον, ἄγει δέ τε λαίλαπα πολλήν,
  279. ῥίγησέν τε ἰδών, ὑπό τε σπέος ἤλασε μῆλα·
  280. τοῖαι ἅμʼ Αἰάντεσσι διοτρεφέων αἰζηῶν
  281. δήϊον ἐς πόλεμον πυκιναὶ κίνυντο φάλαγγες
  282. κυάνεαι, σάκεσίν τε καὶ ἔγχεσι πεφρικυῖαι.
  283. καὶ τοὺς μὲν γήθησεν ἰδὼν κρείων Ἀγαμέμνων,
  284. καί σφεας φωνήσας ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
  285. Αἴαντʼ Ἀργείων ἡγήτορε χαλκοχιτώνων,
  286. σφῶϊ μέν· οὐ γὰρ ἔοικʼ ὀτρυνέμεν· οὔ τι κελεύω·
  287. αὐτὼ γὰρ μάλα λαὸν ἀνώγετον ἶφι μάχεσθαι.
  288. αἲ γὰρ Ζεῦ τε πάτερ καὶ Ἀθηναίη καὶ Ἄπολλον
  289. τοῖος πᾶσιν θυμὸς ἐνὶ στήθεσσι γένοιτο·
  290. τώ κε τάχʼ ἠμύσειε πόλις Πριάμοιο ἄνακτος
  291. χερσὶν ὑφʼ ἡμετέρῃσιν ἁλοῦσά τε περθομένη τε.
  292. ὣς εἰπὼν τοὺς μὲν λίπεν αὐτοῦ, βῆ δὲ μετʼ ἄλλους·
  293. ἔνθʼ ὅ γε Νέστορʼ ἔτετμε λιγὺν Πυλίων ἀγορητὴν
  294. οὓς ἑτάρους στέλλοντα καὶ ὀτρύνοντα μάχεσθαι
  295. ἀμφὶ μέγαν Πελάγοντα Ἀλάστορά τε Χρομίον τε
  296. Αἵμονά τε κρείοντα Βίαντά τε ποιμένα λαῶν·
  297. ἱππῆας μὲν πρῶτα σὺν ἵπποισιν καὶ ὄχεσφι,
  298. πεζοὺς δʼ ἐξόπιθε στῆσεν πολέας τε καὶ ἐσθλοὺς
  299. ἕρκος ἔμεν πολέμοιο· κακοὺς δʼ ἐς μέσσον ἔλασσεν,
  300. ὄφρα καὶ οὐκ ἐθέλων τις ἀναγκαίῃ πολεμίζοι.
  301. ἱππεῦσιν μὲν πρῶτʼ ἐπετέλλετο· τοὺς γὰρ ἀνώγει
  302. σφοὺς ἵππους ἐχέμεν μηδὲ κλονέεσθαι ὁμίλῳ·
  303. μηδέ τις ἱπποσύνῃ τε καὶ ἠνορέηφι πεποιθὼς
  304. οἶος πρόσθʼ ἄλλων μεμάτω Τρώεσσι μάχεσθαι,
  305. μηδʼ ἀναχωρείτω· ἀλαπαδνότεροι γὰρ ἔσεσθε.
  306. ὃς δέ κʼ ἀνὴρ ἀπὸ ὧν ὀχέων ἕτερʼ ἅρμαθʼ ἵκηται
  307. ἔγχει ὀρεξάσθω, ἐπεὶ ἦ πολὺ φέρτερον οὕτω.
  308. ὧδε καὶ οἱ πρότεροι πόλεας καὶ τείχεʼ ἐπόρθεον
  309. τόνδε νόον καὶ θυμὸν ἐνὶ στήθεσσιν ἔχοντες.
  310. ὣς ὃ γέρων ὄτρυνε πάλαι πολέμων ἐῢ εἰδώς·
  311. καὶ τὸν μὲν γήθησεν ἰδὼν κρείων Ἀγαμέμνων,
  312. καί μιν φωνήσας ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
  313. ὦ γέρον εἴθʼ ὡς θυμὸς ἐνὶ στήθεσσι φίλοισιν
  314. ὥς τοι γούναθʼ ἕποιτο, βίη δέ τοι ἔμπεδος εἴη·
  315. ἀλλά σε γῆρας τείρει ὁμοίϊον· ὡς ὄφελέν τις
  316. ἀνδρῶν ἄλλος ἔχειν, σὺ δὲ κουροτέροισι μετεῖναι.
  317. τὸν δʼ ἠμείβετʼ ἔπειτα Γερήνιος ἱππότα Νέστωρ·
  318. Ἀτρεΐδη μάλα μέν τοι ἐγὼν ἐθέλοιμι καὶ αὐτὸς
  319. ὣς ἔμεν ὡς ὅτε δῖον Ἐρευθαλίωνα κατέκταν.
  320. ἀλλʼ οὔ πως ἅμα πάντα θεοὶ δόσαν ἀνθρώποισιν·
  321. εἰ τότε κοῦρος ἔα νῦν αὖτέ με γῆρας ὀπάζει.
  322. ἀλλὰ καὶ ὧς ἱππεῦσι μετέσσομαι ἠδὲ κελεύσω
  323. βουλῇ καὶ μύθοισι· τὸ γὰρ γέρας ἐστὶ γερόντων.
  324. αἰχμὰς δʼ αἰχμάσσουσι νεώτεροι, οἵ περ ἐμεῖο
  325. ὁπλότεροι γεγάασι πεποίθασίν τε βίηφιν.
  326. ὣς ἔφατʼ, Ἀτρεΐδης δὲ παρῴχετο γηθόσυνος κῆρ.
  327. εὗρʼ υἱὸν Πετεῶο Μενεσθῆα πλήξιππον
  328. ἑσταότʼ· ἀμφὶ δʼ Ἀθηναῖοι μήστωρες ἀϋτῆς·
  329. αὐτὰρ ὃ πλησίον ἑστήκει πολύμητις Ὀδυσσεύς,
  330. πὰρ δὲ Κεφαλλήνων ἀμφὶ στίχες οὐκ ἀλαπαδναὶ
  331. ἕστασαν· οὐ γάρ πώ σφιν ἀκούετο λαὸς ἀϋτῆς,
  332. ἀλλὰ νέον συνορινόμεναι κίνυντο φάλαγγες
  333. Τρώων ἱπποδάμων καὶ Ἀχαιῶν· οἳ δὲ μένοντες
  334. ἕστασαν ὁππότε πύργος Ἀχαιῶν ἄλλος ἐπελθὼν
  335. Τρώων ὁρμήσειε καὶ ἄρξειαν πολέμοιο.
  336. τοὺς δὲ ἰδὼν νείκεσσεν ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγαμέμνων,
  337. καί σφεας φωνήσας ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
  338. ὦ υἱὲ Πετεῶο διοτρεφέος βασιλῆος,
  339. καὶ σὺ κακοῖσι δόλοισι κεκασμένε κερδαλεόφρον
  340. τίπτε καταπτώσσοντες ἀφέστατε, μίμνετε δʼ ἄλλους;
  341. σφῶϊν μέν τʼ ἐπέοικε μετὰ πρώτοισιν ἐόντας
  342. ἑστάμεν ἠδὲ μάχης καυστείρης ἀντιβολῆσαι·
  343. πρώτω γὰρ καὶ δαιτὸς ἀκουάζεσθον ἐμεῖο,
  344. ὁππότε δαῖτα γέρουσιν ἐφοπλίζωμεν Ἀχαιοί.
  345. ἔνθα φίλʼ ὀπταλέα κρέα ἔδμεναι ἠδὲ κύπελλα
  346. οἴνου πινέμεναι μελιηδέος ὄφρʼ ἐθέλητον·
  347. νῦν δὲ φίλως χʼ ὁρόῳτε καὶ εἰ δέκα πύργοι Ἀχαιῶν
  348. ὑμείων προπάροιθε μαχοίατο νηλέϊ χαλκῷ.
  349. τὸν δʼ ἄρʼ ὑπόδρα ἰδὼν προσέφη πολύμητις Ὀδυσσεύς·
  350. Ἀτρεΐδη ποῖόν σε ἔπος φύγεν ἕρκος ὀδόντων;
  351. πῶς δὴ φῂς πολέμοιο μεθιέμεν ὁππότʼ Ἀχαιοὶ
  352. Τρωσὶν ἐφʼ ἱπποδάμοισιν ἐγείρομεν ὀξὺν Ἄρηα;
  353. ὄψεαι αἴ κʼ ἐθέλῃσθα καὶ αἴ κέν τοι τὰ μεμήλῃ
  354. Τηλεμάχοιο φίλον πατέρα προμάχοισι μιγέντα
  355. Τρώων ἱπποδάμων· σὺ δὲ ταῦτʼ ἀνεμώλια βάζεις.
  356. τὸν δʼ ἐπιμειδήσας προσέφη κρείων Ἀγαμέμνων
  357. ὡς γνῶ χωομένοιο· πάλιν δʼ ὅ γε λάζετο μῦθον·
  358. διογενὲς Λαερτιάδη πολυμήχανʼ Ὀδυσσεῦ
  359. οὔτέ σε νεικείω περιώσιον οὔτε κελεύω·
  360. οἶδα γὰρ ὥς τοι θυμὸς ἐνὶ στήθεσσι φίλοισιν
  361. ἤπια δήνεα οἶδε· τὰ γὰρ φρονέεις ἅ τʼ ἐγώ περ.
  362. ἀλλʼ ἴθι ταῦτα δʼ ὄπισθεν ἀρεσσόμεθʼ εἴ τι κακὸν νῦν
  363. εἴρηται, τὰ δὲ πάντα θεοὶ μεταμώνια θεῖεν.
  364. ὣς εἰπὼν τοὺς μὲν λίπεν αὐτοῦ, βῆ δὲ μετʼ ἄλλους.
  365. εὗρε δὲ Τυδέος υἱὸν ὑπέρθυμον Διομήδεα
  366. ἑσταότʼ ἔν θʼ ἵπποισι καὶ ἅρμασι κολλητοῖσι·
  367. πὰρ δέ οἱ ἑστήκει Σθένελος Καπανήϊος υἱός.
  368. καὶ τὸν μὲν νείκεσσεν ἰδὼν κρείων Ἀγαμέμνων,
  369. καί μιν φωνήσας ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
  370. ὤ μοι Τυδέος υἱὲ δαΐφρονος ἱπποδάμοιο
  371. τί πτώσσεις, τί δʼ ὀπιπεύεις πολέμοιο γεφύρας;
  372. οὐ μὲν Τυδέϊ γʼ ὧδε φίλον πτωσκαζέμεν ἦεν,
  373. ἀλλὰ πολὺ πρὸ φίλων ἑτάρων δηΐοισι μάχεσθαι,
  374. ὡς φάσαν οἵ μιν ἴδοντο πονεύμενον· οὐ γὰρ ἔγωγε
  375. ἤντησʼ οὐδὲ ἴδον· περὶ δʼ ἄλλων φασὶ γενέσθαι.
  376. ἤτοι μὲν γὰρ ἄτερ πολέμου εἰσῆλθε Μυκήνας
  377. ξεῖνος ἅμʼ ἀντιθέῳ Πολυνείκεϊ λαὸν ἀγείρων·
  378. οἳ δὲ τότʼ ἐστρατόωνθʼ ἱερὰ πρὸς τείχεα Θήβης,
  379. καί ῥα μάλα λίσσοντο δόμεν κλειτοὺς ἐπικούρους·
  380. οἳ δʼ ἔθελον δόμεναι καὶ ἐπῄνεον ὡς ἐκέλευον·
  381. ἀλλὰ Ζεὺς ἔτρεψε παραίσια σήματα φαίνων.
  382. οἳ δʼ ἐπεὶ οὖν ᾤχοντο ἰδὲ πρὸ ὁδοῦ ἐγένοντο,
  383. Ἀσωπὸν δʼ ἵκοντο βαθύσχοινον λεχεποίην,
  384. ἔνθʼ αὖτʼ ἀγγελίην ἐπὶ Τυδῆ στεῖλαν Ἀχαιοί.
  385. αὐτὰρ ὃ βῆ, πολέας δὲ κιχήσατο Καδμεΐωνας
  386. δαινυμένους κατὰ δῶμα βίης Ἐτεοκληείης.
  387. ἔνθʼ οὐδὲ ξεῖνός περ ἐὼν ἱππηλάτα Τυδεὺς
  388. τάρβει, μοῦνος ἐὼν πολέσιν μετὰ Καδμείοισιν,
  389. ἀλλʼ ὅ γʼ ἀεθλεύειν προκαλίζετο, πάντα δʼ ἐνίκα
  390. ῥηϊδίως· τοίη οἱ ἐπίρροθος ἦεν Ἀθήνη.
  391. οἳ δὲ χολωσάμενοι Καδμεῖοι κέντορες ἵππων
  392. ἂψ ἄρʼ ἀνερχομένῳ πυκινὸν λόχον εἷσαν ἄγοντες
  393. κούρους πεντήκοντα· δύω δʼ ἡγήτορες ἦσαν,
  394. Μαίων Αἱμονίδης ἐπιείκελος ἀθανάτοισιν,
  395. υἱός τʼ Αὐτοφόνοιο μενεπτόλεμος Πολυφόντης.
  396. Τυδεὺς μὲν καὶ τοῖσιν ἀεικέα πότμον ἐφῆκε·
  397. πάντας ἔπεφνʼ, ἕνα δʼ οἶον ἵει οἶκον δὲ νέεσθαι·
  398. Μαίονʼ ἄρα προέηκε θεῶν τεράεσσι πιθήσας.
  399. τοῖος ἔην Τυδεὺς Αἰτώλιος· ἀλλὰ τὸν υἱὸν
  400. γείνατο εἷο χέρεια μάχῃ, ἀγορῇ δέ τʼ ἀμείνω.
  401. ὣς φάτο, τὸν δʼ οὔ τι προσέφη κρατερὸς Διομήδης
  402. αἰδεσθεὶς βασιλῆος ἐνιπὴν αἰδοίοιο·
  403. τὸν δʼ υἱὸς Καπανῆος ἀμείψατο κυδαλίμοιο·
  404. Ἀτρεΐδη μὴ ψεύδεʼ ἐπιστάμενος σάφα εἰπεῖν·
  405. ἡμεῖς τοι πατέρων μέγʼ ἀμείνονες εὐχόμεθʼ εἶναι·
  406. ἡμεῖς καὶ Θήβης ἕδος εἵλομεν ἑπταπύλοιο
  407. παυρότερον λαὸν ἀγαγόνθʼ ὑπὸ τεῖχος ἄρειον,
  408. πειθόμενοι τεράεσσι θεῶν καὶ Ζηνὸς ἀρωγῇ·
  409. κεῖνοι δὲ σφετέρῃσιν ἀτασθαλίῃσιν ὄλοντο·
  410. τὼ μή μοι πατέρας ποθʼ ὁμοίῃ ἔνθεο τιμῇ.
  411. τὸν δʼ ἄρʼ ὑπόδρα ἰδὼν προσέφη κρατερὸς Διομήδης·
  412. τέττα, σιωπῇ ἧσο, ἐμῷ δʼ ἐπιπείθεο μύθῳ·
  413. οὐ γὰρ ἐγὼ νεμεσῶ Ἀγαμέμνονι ποιμένι λαῶν
  414. ὀτρύνοντι μάχεσθαι ἐϋκνήμιδας Ἀχαιούς·
  415. τούτῳ μὲν γὰρ κῦδος ἅμʼ ἕψεται εἴ κεν Ἀχαιοὶ
  416. Τρῶας δῃώσωσιν ἕλωσί τε Ἴλιον ἱρήν,
  417. τούτῳ δʼ αὖ μέγα πένθος Ἀχαιῶν δῃωθέντων.
  418. ἀλλʼ ἄγε δὴ καὶ νῶϊ μεδώμεθα θούριδος ἀλκῆς.
  419. ἦ ῥα καὶ ἐξ ὀχέων σὺν τεύχεσιν ἆλτο χαμᾶζε·
  420. δεινὸν δʼ ἔβραχε χαλκὸς ἐπὶ στήθεσσιν ἄνακτος
  421. ὀρνυμένου· ὑπό κεν ταλασίφρονά περ δέος εἷλεν.
  422. ὡς δʼ ὅτʼ ἐν αἰγιαλῷ πολυηχέϊ κῦμα θαλάσσης
  423. ὄρνυτʼ ἐπασσύτερον Ζεφύρου ὕπο κινήσαντος·
  424. πόντῳ μέν τε πρῶτα κορύσσεται, αὐτὰρ ἔπειτα
  425. χέρσῳ ῥηγνύμενον μεγάλα βρέμει, ἀμφὶ δέ τʼ ἄκρας
  426. κυρτὸν ἐὸν κορυφοῦται, ἀποπτύει δʼ ἁλὸς ἄχνην·
  427. ὣς τότʼ ἐπασσύτεραι Δαναῶν κίνυντο φάλαγγες
  428. νωλεμέως πόλεμον δέ· κέλευε δὲ οἷσιν ἕκαστος
  429. ἡγεμόνων· οἳ δʼ ἄλλοι ἀκὴν ἴσαν, οὐδέ κε φαίης
  430. τόσσον λαὸν ἕπεσθαι ἔχοντʼ ἐν στήθεσιν αὐδήν,
  431. σιγῇ δειδιότες σημάντορας· ἀμφὶ δὲ πᾶσι
  432. τεύχεα ποικίλʼ ἔλαμπε, τὰ εἱμένοι ἐστιχόωντο.
  433. Τρῶες δʼ, ὥς τʼ ὄϊες πολυπάμονος ἀνδρὸς ἐν αὐλῇ
  434. μυρίαι ἑστήκασιν ἀμελγόμεναι γάλα λευκὸν
  435. ἀζηχὲς μεμακυῖαι ἀκούουσαι ὄπα ἀρνῶν,
  436. ὣς Τρώων ἀλαλητὸς ἀνὰ στρατὸν εὐρὺν ὀρώρει·
  437. οὐ γὰρ πάντων ἦεν ὁμὸς θρόος οὐδʼ ἴα γῆρυς,
  438. ἀλλὰ γλῶσσα μέμικτο, πολύκλητοι δʼ ἔσαν ἄνδρες.
  439. ὄρσε δὲ τοὺς μὲν Ἄρης, τοὺς δὲ γλαυκῶπις Ἀθήνη
  440. Δεῖμός τʼ ἠδὲ Φόβος καὶ Ἔρις ἄμοτον μεμαυῖα,
  441. Ἄρεος ἀνδροφόνοιο κασιγνήτη ἑτάρη τε,
  442. ἥ τʼ ὀλίγη μὲν πρῶτα κορύσσεται, αὐτὰρ ἔπειτα
  443. οὐρανῷ ἐστήριξε κάρη καὶ ἐπὶ χθονὶ βαίνει·
  444. ἥ σφιν καὶ τότε νεῖκος ὁμοίϊον ἔμβαλε μέσσῳ
  445. ἐρχομένη καθʼ ὅμιλον ὀφέλλουσα στόνον ἀνδρῶν.
  446. οἳ δʼ ὅτε δή ῥʼ ἐς χῶρον ἕνα ξυνιόντες ἵκοντο,
  447. σύν ῥʼ ἔβαλον ῥινούς, σὺν δʼ ἔγχεα καὶ μένεʼ ἀνδρῶν
  448. χαλκεοθωρήκων· ἀτὰρ ἀσπίδες ὀμφαλόεσσαι
  449. ἔπληντʼ ἀλλήλῃσι, πολὺς δʼ ὀρυμαγδὸς ὀρώρει.
  450. ἔνθα δʼ ἅμʼ οἰμωγή τε καὶ εὐχωλὴ πέλεν ἀνδρῶν
  451. ὀλλύντων τε καὶ ὀλλυμένων, ῥέε δʼ αἵματι γαῖα.
  452. ὡς δʼ ὅτε χείμαρροι ποταμοὶ κατʼ ὄρεσφι ῥέοντες
  453. ἐς μισγάγκειαν συμβάλλετον ὄβριμον ὕδωρ
  454. κρουνῶν ἐκ μεγάλων κοίλης ἔντοσθε χαράδρης,
  455. τῶν δέ τε τηλόσε δοῦπον ἐν οὔρεσιν ἔκλυε ποιμήν·
  456. ὣς τῶν μισγομένων γένετο ἰαχή τε πόνος τε.
  457. πρῶτος δʼ Ἀντίλοχος Τρώων ἕλεν ἄνδρα κορυστὴν
  458. ἐσθλὸν ἐνὶ προμάχοισι Θαλυσιάδην Ἐχέπωλον·
  459. τόν ῥʼ ἔβαλε πρῶτος κόρυθος φάλον ἱπποδασείης,
  460. ἐν δὲ μετώπῳ πῆξε, πέρησε δʼ ἄρʼ ὀστέον εἴσω
  461. αἰχμὴ χαλκείη· τὸν δὲ σκότος ὄσσε κάλυψεν,
  462. ἤριπε δʼ ὡς ὅτε πύργος ἐνὶ κρατερῇ ὑσμίνῃ.
  463. τὸν δὲ πεσόντα ποδῶν ἔλαβε κρείων Ἐλεφήνωρ
  464. Χαλκωδοντιάδης μεγαθύμων ἀρχὸς Ἀβάντων,
  465. ἕλκε δʼ ὑπʼ ἐκ βελέων, λελιημένος ὄφρα τάχιστα
  466. τεύχεα συλήσειε· μίνυνθα δέ οἱ γένεθʼ ὁρμή.
  467. νεκρὸν γὰρ ἐρύοντα ἰδὼν μεγάθυμος Ἀγήνωρ
  468. πλευρά, τά οἱ κύψαντι παρʼ ἀσπίδος ἐξεφαάνθη,
  469. οὔτησε ξυστῷ χαλκήρεϊ, λῦσε δὲ γυῖα.
  470. ὣς τὸν μὲν λίπε θυμός, ἐπʼ αὐτῷ δʼ ἔργον ἐτύχθη
  471. ἀργαλέον Τρώων καὶ Ἀχαιῶν· οἳ δὲ λύκοι ὣς
  472. ἀλλήλοις ἐπόρουσαν, ἀνὴρ δʼ ἄνδρʼ ἐδνοπάλιζεν.
  473. ἔνθʼ ἔβαλʼ Ἀνθεμίωνος υἱὸν Τελαμώνιος Αἴας
  474. ἠΐθεον θαλερὸν Σιμοείσιον, ὅν ποτε μήτηρ
  475. Ἴδηθεν κατιοῦσα παρʼ ὄχθῃσιν Σιμόεντος
  476. γείνατʼ, ἐπεί ῥα τοκεῦσιν ἅμʼ ἕσπετο μῆλα ἰδέσθαι·
  477. τοὔνεκά μιν κάλεον Σιμοείσιον· οὐδὲ τοκεῦσι
  478. θρέπτρα φίλοις ἀπέδωκε, μινυνθάδιος δέ οἱ αἰὼν
  479. ἔπλεθʼ ὑπʼ Αἴαντος μεγαθύμου δουρὶ δαμέντι.
  480. πρῶτον γάρ μιν ἰόντα βάλε στῆθος παρὰ μαζὸν
  481. δεξιόν· ἀντικρὺ δὲ διʼ ὤμου χάλκεον ἔγχος
  482. ἦλθεν· ὁ δʼ ἐν κονίῃσι χαμαὶ πέσεν αἴγειρος ὣς
  483. ἥ ῥά τʼ ἐν εἱαμενῇ ἕλεος μεγάλοιο πεφύκει
  484. λείη, ἀτάρ τέ οἱ ὄζοι ἐπʼ ἀκροτάτῃ πεφύασι·
  485. τὴν μέν θʼ ἁρματοπηγὸς ἀνὴρ αἴθωνι σιδήρῳ
  486. ἐξέταμʼ, ὄφρα ἴτυν κάμψῃ περικαλλέϊ δίφρῳ·
  487. ἣ μέν τʼ ἀζομένη κεῖται ποταμοῖο παρʼ ὄχθας.
  488. τοῖον ἄρʼ Ἀνθεμίδην Σιμοείσιον ἐξενάριξεν
  489. Αἴας διογενής· τοῦ δʼ Ἄντιφος αἰολοθώρηξ
  490. Πριαμίδης καθʼ ὅμιλον ἀκόντισεν ὀξέϊ δουρί.
  491. τοῦ μὲν ἅμαρθʼ, ὃ δὲ Λεῦκον Ὀδυσσέος ἐσθλὸν ἑταῖρον
  492. βεβλήκει βουβῶνα, νέκυν ἑτέρωσʼ ἐρύοντα·
  493. ἤριπε δʼ ἀμφʼ αὐτῷ, νεκρὸς δέ οἱ ἔκπεσε χειρός.
  494. τοῦ δʼ Ὀδυσεὺς μάλα θυμὸν ἀποκταμένοιο χολώθη,
  495. βῆ δὲ διὰ προμάχων κεκορυθμένος αἴθοπι χαλκῷ,
  496. στῆ δὲ μάλʼ ἐγγὺς ἰὼν καὶ ἀκόντισε δουρὶ φαεινῷ
  497. ἀμφὶ ἓ παπτήνας· ὑπὸ δὲ Τρῶες κεκάδοντο
  498. ἀνδρὸς ἀκοντίσσαντος· ὃ δʼ οὐχ ἅλιον βέλος ἧκεν,
  499. ἀλλʼ υἱὸν Πριάμοιο νόθον βάλε Δημοκόωντα
  500. ὅς οἱ Ἀβυδόθεν ἦλθε παρʼ ἵππων ὠκειάων.
  501. τόν ῥʼ Ὀδυσεὺς ἑτάροιο χολωσάμενος βάλε δουρὶ
  502. κόρσην· ἣ δʼ ἑτέροιο διὰ κροτάφοιο πέρησεν
  503. αἰχμὴ χαλκείη· τὸν δὲ σκότος ὄσσε κάλυψε,
  504. δούπησεν δὲ πεσών, ἀράβησε δὲ τεύχεʼ ἐπʼ αὐτῷ.
  505. χώρησαν δʼ ὑπό τε πρόμαχοι καὶ φαίδιμος Ἕκτωρ·
  506. Ἀργεῖοι δὲ μέγα ἴαχον, ἐρύσαντο δὲ νεκρούς,
  507. ἴθυσαν δὲ πολὺ προτέρω· νεμέσησε δʼ Ἀπόλλων
  508. Περγάμου ἐκκατιδών, Τρώεσσι δὲ κέκλετʼ ἀΰσας·
  509. ὄρνυσθʼ ἱππόδαμοι Τρῶες μηδʼ εἴκετε χάρμης
  510. Ἀργείοις, ἐπεὶ οὔ σφι λίθος χρὼς οὐδὲ σίδηρος
  511. χαλκὸν ἀνασχέσθαι ταμεσίχροα βαλλομένοισιν·
  512. οὐ μὰν οὐδʼ Ἀχιλεὺς Θέτιδος πάϊς ἠϋκόμοιο
  513. μάρναται, ἀλλʼ ἐπὶ νηυσὶ χόλον θυμαλγέα πέσσει.
  514. ὣς φάτʼ ἀπὸ πτόλιος δεινὸς θεός· αὐτὰρ Ἀχαιοὺς
  515. ὦρσε Διὸς θυγάτηρ κυδίστη Τριτογένεια
  516. ἐρχομένη καθʼ ὅμιλον, ὅθι μεθιέντας ἴδοιτο.
  517. ἔνθʼ Ἀμαρυγκείδην Διώρεα μοῖρα πέδησε·
  518. χερμαδίῳ γὰρ βλῆτο παρὰ σφυρὸν ὀκριόεντι
  519. κνήμην δεξιτερήν· βάλε δὲ Θρῃκῶν ἀγὸς ἀνδρῶν
  520. Πείρως Ἰμβρασίδης ὃς ἄρʼ Αἰνόθεν εἰληλούθει.
  521. ἀμφοτέρω δὲ τένοντε καὶ ὀστέα λᾶας ἀναιδὴς
  522. ἄχρις ἀπηλοίησεν· ὃ δʼ ὕπτιος ἐν κονίῃσι
  523. κάππεσεν ἄμφω χεῖρε φίλοις ἑτάροισι πετάσσας
  524. θυμὸν ἀποπνείων· ὃ δʼ ἐπέδραμεν ὅς ῥʼ ἔβαλέν περ
  525. Πείροος, οὖτα δὲ δουρὶ παρʼ ὀμφαλόν· ἐκ δʼ ἄρα πᾶσαι
  526. χύντο χαμαὶ χολάδες, τὸν δὲ σκότος ὄσσε κάλυψε.
  527. τὸν δὲ Θόας Αἰτωλὸς ἀπεσσύμενον βάλε δουρὶ
  528. στέρνον ὑπὲρ μαζοῖο, πάγη δʼ ἐν πνεύμονι χαλκός·
  529. ἀγχίμολον δέ οἱ ἦλθε Θόας, ἐκ δʼ ὄβριμον ἔγχος
  530. ἐσπάσατο στέρνοιο, ἐρύσσατο δὲ ξίφος ὀξύ,
  531. τῷ ὅ γε γαστέρα τύψε μέσην, ἐκ δʼ αἴνυτο θυμόν.
  532. τεύχεα δʼ οὐκ ἀπέδυσε· περίστησαν γὰρ ἑταῖροι
  533. Θρήϊκες ἀκρόκομοι δολίχʼ ἔγχεα χερσὶν ἔχοντες,
  534. οἵ ἑ μέγαν περ ἐόντα καὶ ἴφθιμον καὶ ἀγαυὸν
  535. ὦσαν ἀπὸ σφείων· ὃ δὲ χασσάμενος πελεμίχθη.
  536. ὣς τώ γʼ ἐν κονίῃσι παρʼ ἀλλήλοισι τετάσθην,
  537. ἤτοι ὃ μὲν Θρῃκῶν, ὃ δʼ Ἐπειῶν χαλκοχιτώνων
  538. ἡγεμόνες· πολλοὶ δὲ περὶ κτείνοντο καὶ ἄλλοι.
  539. ἔνθά κεν οὐκέτι ἔργον ἀνὴρ ὀνόσαιτο μετελθών,
  540. ὅς τις ἔτʼ ἄβλητος καὶ ἀνούτατος ὀξέϊ χαλκῷ
  541. δινεύοι κατὰ μέσσον, ἄγοι δέ ἑ Παλλὰς Ἀθήνη
  542. χειρὸς ἑλοῦσʼ, αὐτὰρ βελέων ἀπερύκοι ἐρωήν·
  543. πολλοὶ γὰρ Τρώων καὶ Ἀχαιῶν ἤματι κείνῳ
  544. πρηνέες ἐν κονίῃσι παρʼ ἀλλήλοισι τέταντο.
  1. ἔνθʼ αὖ Τυδεΐδῃ Διομήδεϊ Παλλὰς Ἀθήνη
  2. δῶκε μένος καὶ θάρσος, ἵνʼ ἔκδηλος μετὰ πᾶσιν
  3. Ἀργείοισι γένοιτο ἰδὲ κλέος ἐσθλὸν ἄροιτο·
  4. δαῖέ οἱ ἐκ κόρυθός τε καὶ ἀσπίδος ἀκάματον πῦρ
  5. ἀστέρʼ ὀπωρινῷ ἐναλίγκιον, ὅς τε μάλιστα
  6. λαμπρὸν παμφαίνῃσι λελουμένος ὠκεανοῖο·
  7. τοῖόν οἱ πῦρ δαῖεν ἀπὸ κρατός τε καὶ ὤμων,
  8. ὦρσε δέ μιν κατὰ μέσσον ὅθι πλεῖστοι κλονέοντο.
  9. ἦν δέ τις ἐν Τρώεσσι Δάρης ἀφνειὸς ἀμύμων
  10. ἱρεὺς Ἡφαίστοιο· δύω δέ οἱ υἱέες ἤστην
  11. Φηγεὺς Ἰδαῖός τε μάχης εὖ εἰδότε πάσης.
  12. τώ οἱ ἀποκρινθέντε ἐναντίω ὁρμηθήτην·
  13. τὼ μὲν ἀφʼ ἵπποιιν, ὃ δʼ ἀπὸ χθονὸς ὄρνυτο πεζός.
  14. οἳ δʼ ὅτε δὴ σχεδὸν ἦσαν ἐπʼ ἀλλήλοισιν ἰόντες
  15. Φηγεύς ῥα πρότερος προΐει δολιχόσκιον ἔγχος·
  16. Τυδεΐδεω δʼ ὑπὲρ ὦμον ἀριστερὸν ἤλυθʼ ἀκωκὴ
  17. ἔγχεος, οὐδʼ ἔβαλʼ αὐτόν· ὃ δʼ ὕστερος ὄρνυτο χαλκῷ
  18. Τυδεΐδης· τοῦ δʼ οὐχ ἅλιον βέλος ἔκφυγε χειρός,
  19. ἀλλʼ ἔβαλε στῆθος μεταμάζιον, ὦσε δʼ ἀφʼ ἵππων.
  20. Ἰδαῖος δʼ ἀπόρουσε λιπὼν περικαλλέα δίφρον,
  21. οὐδʼ ἔτλη περιβῆναι ἀδελφειοῦ κταμένοιο·
  22. οὐδὲ γὰρ οὐδέ κεν αὐτὸς ὑπέκφυγε κῆρα μέλαιναν,
  23. ἀλλʼ Ἥφαιστος ἔρυτο, σάωσε δὲ νυκτὶ καλύψας,
  24. ὡς δή οἱ μὴ πάγχυ γέρων ἀκαχήμενος εἴη.
  25. ἵππους δʼ ἐξελάσας μεγαθύμου Τυδέος υἱὸς
  26. δῶκεν ἑταίροισιν κατάγειν κοίλας ἐπὶ νῆας.
  27. Τρῶες δὲ μεγάθυμοι ἐπεὶ ἴδον υἷε Δάρητος
  28. τὸν μὲν ἀλευάμενον, τὸν δὲ κτάμενον παρʼ ὄχεσφι,
  29. πᾶσιν ὀρίνθη θυμός· ἀτὰρ γλαυκῶπις Ἀθήνη
  30. χειρὸς ἑλοῦσʼ ἐπέεσσι προσηύδα θοῦρον Ἄρηα·
  31. Ἆρες Ἄρες βροτολοιγὲ μιαιφόνε τειχεσιπλῆτα
  32. οὐκ ἂν δὴ Τρῶας μὲν ἐάσαιμεν καὶ Ἀχαιοὺς
  33. μάρνασθʼ, ὁπποτέροισι πατὴρ Ζεὺς κῦδος ὀρέξῃ,
  34. νῶϊ δὲ χαζώμεσθα, Διὸς δʼ ἀλεώμεθα μῆνιν;
  35. ὣς εἰποῦσα μάχης ἐξήγαγε θοῦρον Ἄρηα·
  36. τὸν μὲν ἔπειτα καθεῖσεν ἐπʼ ἠϊόεντι Σκαμάνδρῳ,
  37. Τρῶας δʼ ἔκλιναν Δαναοί· ἕλε δʼ ἄνδρα ἕκαστος
  38. ἡγεμόνων· πρῶτος δὲ ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγαμέμνων
  39. ἀρχὸν Ἁλιζώνων Ὀδίον μέγαν ἔκβαλε δίφρου·
  40. πρώτῳ γὰρ στρεφθέντι μεταφρένῳ ἐν δόρυ πῆξεν
  41. ὤμων μεσσηγύς, διὰ δὲ στήθεσφιν ἔλασσε,
  42. δούπησεν δὲ πεσών, ἀράβησε δὲ τεύχεʼ ἐπʼ αὐτῷ.
  43. Ἰδομενεὺς δʼ ἄρα Φαῖστον ἐνήρατο Μῄονος υἱὸν
  44. Βώρου, ὃς ἐκ Τάρνης ἐριβώλακος εἰληλούθει.
  45. τὸν μὲν ἄρʼ Ἰδομενεὺς δουρικλυτὸς ἔγχεϊ μακρῷ
  46. νύξʼ ἵππων ἐπιβησόμενον κατὰ δεξιὸν ὦμον·
  47. ἤριπε δʼ ἐξ ὀχέων, στυγερὸς δʼ ἄρα μιν σκότος εἷλε.
  48. τὸν μὲν ἄρʼ Ἰδομενῆος ἐσύλευον θεράποντες·
  49. υἱὸν δὲ Στροφίοιο Σκαμάνδριον αἵμονα θήρης
  50. Ἀτρεΐδης Μενέλαος ἕλʼ ἔγχεϊ ὀξυόεντι
  51. ἐσθλὸν θηρητῆρα· δίδαξε γὰρ Ἄρτεμις αὐτὴ
  52. βάλλειν ἄγρια πάντα, τά τε τρέφει οὔρεσιν ὕλη·
  53. ἀλλʼ οὔ οἱ τότε γε χραῖσμʼ Ἄρτεμις ἰοχέαιρα,
  54. οὐδὲ ἑκηβολίαι ᾗσιν τὸ πρίν γε κέκαστο·
  55. ἀλλά μιν Ἀτρεΐδης δουρικλειτὸς Μενέλαος
  56. πρόσθεν ἕθεν φεύγοντα μετάφρενον οὔτασε δουρὶ
  57. ὤμων μεσσηγύς, διὰ δὲ στήθεσφιν ἔλασσεν,
  58. ἤριπε δὲ πρηνής, ἀράβησε δὲ τεύχεʼ ἐπʼ αὐτῷ.
  59. Μηριόνης δὲ Φέρεκλον ἐνήρατο, τέκτονος υἱὸν
  60. Ἁρμονίδεω, ὃς χερσὶν ἐπίστατο δαίδαλα πάντα
  61. τεύχειν· ἔξοχα γάρ μιν ἐφίλατο Παλλὰς Ἀθήνη·
  62. ὃς καὶ Ἀλεξάνδρῳ τεκτήνατο νῆας ἐΐσας
  63. ἀρχεκάκους, αἳ πᾶσι κακὸν Τρώεσσι γένοντο
  64. οἷ τʼ αὐτῷ, ἐπεὶ οὔ τι θεῶν ἐκ θέσφατα ᾔδη.
  65. τὸν μὲν Μηριόνης ὅτε δὴ κατέμαρπτε διώκων
  66. βεβλήκει γλουτὸν κατὰ δεξιόν· ἣ δὲ διαπρὸ
  67. ἀντικρὺ κατὰ κύστιν ὑπʼ ὀστέον ἤλυθʼ ἀκωκή·
  68. γνὺξ δʼ ἔριπʼ οἰμώξας, θάνατος δέ μιν ἀμφεκάλυψε.
  69. Πήδαιον δʼ ἄρʼ ἔπεφνε Μέγης Ἀντήνορος υἱὸν
  70. ὅς ῥα νόθος μὲν ἔην, πύκα δʼ ἔτρεφε δῖα Θεανὼ
  71. ἶσα φίλοισι τέκεσσι χαριζομένη πόσεϊ ᾧ.
  72. τὸν μὲν Φυλεΐδης δουρὶ κλυτὸς ἐγγύθεν ἐλθὼν
  73. βεβλήκει κεφαλῆς κατὰ ἰνίον ὀξέϊ δουρί·
  74. ἀντικρὺ δʼ ἀνʼ ὀδόντας ὑπὸ γλῶσσαν τάμε χαλκός·
  75. ἤριπε δʼ ἐν κονίῃ, ψυχρὸν δʼ ἕλε χαλκὸν ὀδοῦσιν.
  76. Εὐρύπυλος δʼ Εὐαιμονίδης Ὑψήνορα δῖον
  77. υἱὸν ὑπερθύμου Δολοπίονος, ὅς ῥα Σκαμάνδρου
  78. ἀρητὴρ ἐτέτυκτο, θεὸς δʼ ὣς τίετο δήμῳ,
  79. τὸν μὲν ἄρʼ Εὐρύπυλος, Εὐαίμονος ἀγλαὸς υἱός,
  80. πρόσθεν ἕθεν φεύγοντα μεταδρομάδην ἔλασʼ ὦμον
  81. φασγάνῳ ἀΐξας, ἀπὸ δʼ ἔξεσε χεῖρα βαρεῖαν·
  82. αἱματόεσσα δὲ χεὶρ πεδίῳ πέσε· τὸν δὲ κατʼ ὄσσε
  83. ἔλλαβε πορφύρεος θάνατος καὶ μοῖρα κραταιή.
  84. ὣς οἳ μὲν πονέοντο κατὰ κρατερὴν ὑσμίνην·
  85. Τυδεΐδην δʼ οὐκ ἂν γνοίης ποτέροισι μετείη
  86. ἠὲ μετὰ Τρώεσσιν ὁμιλέοι ἦ μετʼ Ἀχαιοῖς.
  87. θῦνε γὰρ ἂμ πεδίον ποταμῷ πλήθοντι ἐοικὼς
  88. χειμάρρῳ, ὅς τʼ ὦκα ῥέων ἐκέδασσε γεφύρας·
  89. τὸν δʼ οὔτʼ ἄρ τε γέφυραι ἐεργμέναι ἰσχανόωσιν,
  90. οὔτʼ ἄρα ἕρκεα ἴσχει ἀλωάων ἐριθηλέων
  91. ἐλθόντʼ ἐξαπίνης ὅτʼ ἐπιβρίσῃ Διὸς ὄμβρος·
  92. πολλὰ δʼ ὑπʼ αὐτοῦ ἔργα κατήριπε κάλʼ αἰζηῶν·
  93. ὣς ὑπὸ Τυδεΐδῃ πυκιναὶ κλονέοντο φάλαγγες
  94. Τρώων, οὐδʼ ἄρα μιν μίμνον πολέες περ ἐόντες.
  95. τὸν δʼ ὡς οὖν ἐνόησε Λυκάονος ἀγλαὸς υἱὸς
  96. θύνοντʼ ἂμ πεδίον πρὸ ἕθεν κλονέοντα φάλαγγας,
  97. αἶψʼ ἐπὶ Τυδεΐδῃ ἐτιταίνετο καμπύλα τόξα,
  98. καὶ βάλʼ ἐπαΐσσοντα τυχὼν κατὰ δεξιὸν ὦμον
  99. θώρηκος γύαλον· διὰ δʼ ἔπτατο πικρὸς ὀϊστός,
  100. ἀντικρὺ δὲ διέσχε, παλάσσετο δʼ αἵματι θώρηξ.
  101. τῷ δʼ ἐπὶ μακρὸν ἄϋσε Λυκάονος ἀγλαὸς υἱός·
  102. ὄρνυσθε Τρῶες μεγάθυμοι κέντορες ἵππων·
  103. βέβληται γὰρ ἄριστος Ἀχαιῶν, οὐδέ ἕ φημι
  104. δήθʼ ἀνσχήσεσθαι κρατερὸν βέλος, εἰ ἐτεόν με
  105. ὦρσεν ἄναξ Διὸς υἱὸς ἀπορνύμενον Λυκίηθεν.
  106. ὣς ἔφατʼ εὐχόμενος· τὸν δʼ οὐ βέλος ὠκὺ δάμασσεν,
  107. ἀλλʼ ἀναχωρήσας πρόσθʼ ἵπποιιν καὶ ὄχεσφιν
  108. ἔστη, καὶ Σθένελον προσέφη Καπανήϊον υἱόν·
  109. ὄρσο πέπον Καπανηϊάδη, καταβήσεο δίφρου,
  110. ὄφρά μοι ἐξ ὤμοιο ἐρύσσῃς πικρὸν ὀϊστόν.
  111. ὣς ἄρʼ ἔφη, Σθένελος δὲ καθʼ ἵππων ἆλτο χαμᾶζε,
  112. πὰρ δὲ στὰς βέλος ὠκὺ διαμπερὲς ἐξέρυσʼ ὤμου·
  113. αἷμα δʼ ἀνηκόντιζε διὰ στρεπτοῖο χιτῶνος.
  114. δὴ τότʼ ἔπειτʼ ἠρᾶτο βοὴν ἀγαθὸς Διομήδης·
  115. κλῦθί μευ αἰγιόχοιο Διὸς τέκος Ἀτρυτώνη,
  116. εἴ ποτέ μοι καὶ πατρὶ φίλα φρονέουσα παρέστης
  117. δηΐῳ ἐν πολέμῳ, νῦν αὖτʼ ἐμὲ φῖλαι Ἀθήνη·
  118. δὸς δέ τέ μʼ ἄνδρα ἑλεῖν καὶ ἐς ὁρμὴν ἔγχεος ἐλθεῖν
  119. ὅς μʼ ἔβαλε φθάμενος καὶ ἐπεύχεται, οὐδέ μέ φησι
  120. δηρὸν ἔτʼ ὄψεσθαι λαμπρὸν φάος ἠελίοιο.
  121. ὣς ἔφατʼ εὐχόμενος· τοῦ δʼ ἔκλυε Παλλὰς Ἀθήνη,
  122. γυῖα δʼ ἔθηκεν ἐλαφρά, πόδας καὶ χεῖρας ὕπερθεν·
  123. ἀγχοῦ δʼ ἱσταμένη ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
  124. θαρσῶν νῦν Διόμηδες ἐπὶ Τρώεσσι μάχεσθαι·
  125. ἐν γάρ τοι στήθεσσι μένος πατρώϊον ἧκα
  126. ἄτρομον, οἷον ἔχεσκε σακέσπαλος ἱππότα Τυδεύς·
  127. ἀχλὺν δʼ αὖ τοι ἀπʼ ὀφθαλμῶν ἕλον ἣ πρὶν ἐπῆεν,
  128. ὄφρʼ εὖ γιγνώσκῃς ἠμὲν θεὸν ἠδὲ καὶ ἄνδρα.
  129. τὼ νῦν αἴ κε θεὸς πειρώμενος ἐνθάδʼ ἵκηται
  130. μή τι σύ γʼ ἀθανάτοισι θεοῖς ἀντικρὺ μάχεσθαι
  131. τοῖς ἄλλοις· ἀτὰρ εἴ κε Διὸς θυγάτηρ Ἀφροδίτη
  132. ἔλθῃσʼ ἐς πόλεμον, τήν γʼ οὐτάμεν ὀξέϊ χαλκῷ.
  133. ἣ μὲν ἄρʼ ὣς εἰποῦσʼ ἀπέβη γλαυκῶπις Ἀθήνη,
  134. Τυδεΐδης δʼ ἐξαῦτις ἰὼν προμάχοισιν ἐμίχθη
  135. καὶ πρίν περ θυμῷ μεμαὼς Τρώεσσι μάχεσθαι·
  136. δὴ τότε μιν τρὶς τόσσον ἕλεν μένος ὥς τε λέοντα
  137. ὅν ῥά τε ποιμὴν ἀγρῷ ἐπʼ εἰροπόκοις ὀΐεσσι
  138. χραύσῃ μέν τʼ αὐλῆς ὑπεράλμενον οὐδὲ δαμάσσῃ·
  139. τοῦ μέν τε σθένος ὦρσεν, ἔπειτα δέ τʼ οὐ προσαμύνει,
  140. ἀλλὰ κατὰ σταθμοὺς δύεται, τὰ δʼ ἐρῆμα φοβεῖται·
  141. αἳ μέν τʼ ἀγχιστῖναι ἐπʼ ἀλλήλῃσι κέχυνται,
  142. αὐτὰρ ὃ ἐμμεμαὼς βαθέης ἐξάλλεται αὐλῆς·
  143. ὣς μεμαὼς Τρώεσσι μίγη κρατερὸς Διομήδης.
  144. ἔνθʼ ἕλεν Ἀστύνοον καὶ Ὑπείρονα ποιμένα λαῶν,
  145. τὸν μὲν ὑπὲρ μαζοῖο βαλὼν χαλκήρεϊ δουρί,
  146. τὸν δʼ ἕτερον ξίφεϊ μεγάλῳ κληῗδα παρʼ ὦμον
  147. πλῆξʼ, ἀπὸ δʼ αὐχένος ὦμον ἐέργαθεν ἠδʼ ἀπὸ νώτου.
  148. τοὺς μὲν ἔασʼ, ὃ δʼ Ἄβαντα μετῴχετο καὶ Πολύειδον
  149. υἱέας Εὐρυδάμαντος ὀνειροπόλοιο γέροντος·
  150. τοῖς οὐκ ἐρχομένοις ὃ γέρων ἐκρίνατʼ ὀνείρους,
  151. ἀλλά σφεας κρατερὸς Διομήδης ἐξενάριξε·
  152. βῆ δὲ μετὰ Ξάνθόν τε Θόωνά τε Φαίνοπος υἷε
  153. ἄμφω τηλυγέτω· ὃ δὲ τείρετο γήραϊ λυγρῷ,
  154. υἱὸν δʼ οὐ τέκετʼ ἄλλον ἐπὶ κτεάτεσσι λιπέσθαι.
  155. ἔνθʼ ὅ γε τοὺς ἐνάριζε, φίλον δʼ ἐξαίνυτο θυμὸν
  156. ἀμφοτέρω, πατέρι δὲ γόον καὶ κήδεα λυγρὰ
  157. λεῖπʼ, ἐπεὶ οὐ ζώοντε μάχης ἐκνοστήσαντε
  158. δέξατο· χηρωσταὶ δὲ διὰ κτῆσιν δατέοντο.
  159. ἔνθʼ υἷας Πριάμοιο δύω λάβε Δαρδανίδαο
  160. εἰν ἑνὶ δίφρῳ ἐόντας Ἐχέμμονά τε Χρομίον τε.
  161. ὡς δὲ λέων ἐν βουσὶ θορὼν ἐξ αὐχένα ἄξῃ
  162. πόρτιος ἠὲ βοὸς ξύλοχον κάτα βοσκομενάων,
  163. ὣς τοὺς ἀμφοτέρους ἐξ ἵππων Τυδέος υἱὸς
  164. βῆσε κακῶς ἀέκοντας, ἔπειτα δὲ τεύχεʼ ἐσύλα·
  165. ἵππους δʼ οἷς ἑτάροισι δίδου μετὰ νῆας ἐλαύνειν.
  166. τὸν δʼ ἴδεν Αἰνείας ἀλαπάζοντα στίχας ἀνδρῶν,
  167. βῆ δʼ ἴμεν ἄν τε μάχην καὶ ἀνὰ κλόνον ἐγχειάων
  168. Πάνδαρον ἀντίθεον διζήμενος εἴ που ἐφεύροι·
  169. εὗρε Λυκάονος υἱὸν ἀμύμονά τε κρατερόν τε,
  170. στῆ δὲ πρόσθʼ αὐτοῖο ἔπος τέ μιν ἀντίον ηὔδα·
  171. Πάνδαρε ποῦ τοι τόξον ἰδὲ πτερόεντες ὀϊστοὶ
  172. καὶ κλέος; ᾧ οὔ τίς τοι ἐρίζεται ἐνθάδε γʼ ἀνήρ,
  173. οὐδέ τις ἐν Λυκίῃ σέο γʼ εὔχεται εἶναι ἀμείνων.
  174. ἀλλʼ ἄγε τῷδʼ ἔφες ἀνδρὶ βέλος Διὶ χεῖρας ἀνασχὼν
  175. ὅς τις ὅδε κρατέει καὶ δὴ κακὰ πολλὰ ἔοργε
  176. Τρῶας, ἐπεὶ πολλῶν τε καὶ ἐσθλῶν γούνατʼ ἔλυσεν·
  177. εἰ μή τις θεός ἐστι κοτεσσάμενος Τρώεσσιν
  178. ἱρῶν μηνίσας· χαλεπὴ δὲ θεοῦ ἔπι μῆνις.
  179. τὸν δʼ αὖτε προσέειπε Λυκάονος ἀγλαὸς υἱός·
  180. Αἰνεία Τρώων βουληφόρε χαλκοχιτώνων
  181. Τυδεΐδῃ μιν ἔγωγε δαΐφρονι πάντα ἐΐσκω,
  182. ἀσπίδι γιγνώσκων αὐλώπιδί τε τρυφαλείῃ,
  183. ἵππους τʼ εἰσορόων· σάφα δʼ οὐκ οἶδʼ εἰ θεός ἐστιν.
  184. εἰ δʼ ὅ γʼ ἀνὴρ ὅν φημι δαΐφρων Τυδέος υἱὸς
  185. οὐχ ὅ γʼ ἄνευθε θεοῦ τάδε μαίνεται, ἀλλά τις ἄγχι
  186. ἕστηκʼ ἀθανάτων νεφέλῃ εἰλυμένος ὤμους,
  187. ὃς τούτου βέλος ὠκὺ κιχήμενον ἔτραπεν ἄλλῃ.
  188. ἤδη γάρ οἱ ἐφῆκα βέλος, καί μιν βάλον ὦμον
  189. δεξιὸν ἀντικρὺ διὰ θώρηκος γυάλοιο·
  190. καί μιν ἔγωγʼ ἐφάμην Ἀϊδωνῆϊ προϊάψειν,
  191. ἔμπης δʼ οὐκ ἐδάμασσα· θεός νύ τίς ἐστι κοτήεις.
  192. ἵπποι δʼ οὐ παρέασι καὶ ἅρματα τῶν κʼ ἐπιβαίην·
  193. ἀλλά που ἐν μεγάροισι Λυκάονος ἕνδεκα δίφροι
  194. καλοὶ πρωτοπαγεῖς νεοτευχέες· ἀμφὶ δὲ πέπλοι
  195. πέπτανται· παρὰ δέ σφιν ἑκάστῳ δίζυγες ἵπποι
  196. ἑστᾶσι κρῖ λευκὸν ἐρεπτόμενοι καὶ ὀλύρας.
  197. ἦ μέν μοι μάλα πολλὰ γέρων αἰχμητὰ Λυκάων
  198. ἐρχομένῳ ἐπέτελλε δόμοις ἔνι ποιητοῖσιν·
  199. ἵπποισίν μʼ ἐκέλευε καὶ ἅρμασιν ἐμβεβαῶτα
  200. ἀρχεύειν Τρώεσσι κατὰ κρατερὰς ὑσμίνας·
  201. ἀλλʼ ἐγὼ οὐ πιθόμην· ἦ τʼ ἂν πολὺ κέρδιον ἦεν·
  202. ἵππων φειδόμενος, μή μοι δευοίατο φορβῆς
  203. ἀνδρῶν εἰλομένων εἰωθότες ἔδμεναι ἄδην.
  204. ὣς λίπον, αὐτὰρ πεζὸς ἐς Ἴλιον εἰλήλουθα
  205. τόξοισιν πίσυνος· τὰ δέ μʼ οὐκ ἄρʼ ἔμελλον ὀνήσειν.
  206. ἤδη γὰρ δοιοῖσιν ἀριστήεσσιν ἐφῆκα
  207. Τυδεΐδῃ τε καὶ Ἀτρεΐδῃ, ἐκ δʼ ἀμφοτέροιιν
  208. ἀτρεκὲς αἷμʼ ἔσσευα βαλών, ἤγειρα δὲ μᾶλλον.
  209. τώ ῥα κακῇ αἴσῃ ἀπὸ πασσάλου ἀγκύλα τόξα
  210. ἤματι τῷ ἑλόμην ὅτε Ἴλιον εἰς ἐρατεινὴν
  211. ἡγεόμην Τρώεσσι φέρων χάριν Ἕκτορι δίῳ.
  212. εἰ δέ κε νοστήσω καὶ ἐσόψομαι ὀφθαλμοῖσι
  213. πατρίδʼ ἐμὴν ἄλοχόν τε καὶ ὑψερεφὲς μέγα δῶμα,
  214. αὐτίκʼ ἔπειτʼ ἀπʼ ἐμεῖο κάρη τάμοι ἀλλότριος φὼς
  215. εἰ μὴ ἐγὼ τάδε τόξα φαεινῷ ἐν πυρὶ θείην
  216. χερσὶ διακλάσσας· ἀνεμώλια γάρ μοι ὀπηδεῖ.
  217. τὸν δʼ αὖτʼ Αἰνείας Τρώων ἀγὸς ἀντίον ηὔδα·
  218. μὴ δʼ οὕτως ἀγόρευε· πάρος δʼ οὐκ ἔσσεται ἄλλως,
  219. πρίν γʼ ἐπὶ νὼ τῷδʼ ἀνδρὶ σὺν ἵπποισιν καὶ ὄχεσφιν
  220. ἀντιβίην ἐλθόντε σὺν ἔντεσι πειρηθῆναι.
  221. ἀλλʼ ἄγʼ ἐμῶν ὀχέων ἐπιβήσεο, ὄφρα ἴδηαι
  222. οἷοι Τρώϊοι ἵπποι ἐπιστάμενοι πεδίοιο
  223. κραιπνὰ μάλʼ ἔνθα καὶ ἔνθα διωκέμεν ἠδὲ φέβεσθαι·
  224. τὼ καὶ νῶϊ πόλιν δὲ σαώσετον, εἴ περ ἂν αὖτε
  225. Ζεὺς ἐπὶ Τυδεΐδῃ Διομήδεϊ κῦδος ὀρέξῃ.
  226. ἀλλʼ ἄγε νῦν μάστιγα καὶ ἡνία σιγαλόεντα
  227. δέξαι, ἐγὼ δʼ ἵππων ἀποβήσομαι ὄφρα μάχωμαι·
  228. ἠὲ σὺ τόνδε δέδεξο, μελήσουσιν δʼ ἐμοὶ ἵπποι.
  229. τὸν δʼ αὖτε προσέειπε Λυκάονος ἀγλαὸς υἱός·
  230. Αἰνεία σὺ μὲν αὐτὸς ἔχʼ ἡνία καὶ τεὼ ἵππω·
  231. μᾶλλον ὑφʼ ἡνιόχῳ εἰωθότι καμπύλον ἅρμα
  232. οἴσετον, εἴ περ ἂν αὖτε φεβώμεθα Τυδέος υἱόν·
  233. μὴ τὼ μὲν δείσαντε ματήσετον, οὐδʼ ἐθέλητον
  234. ἐκφερέμεν πολέμοιο τεὸν φθόγγον ποθέοντε,
  235. νῶϊ δʼ ἐπαΐξας μεγαθύμου Τυδέος υἱὸς
  236. αὐτώ τε κτείνῃ καὶ ἐλάσσῃ μώνυχας ἵππους.
  237. ἀλλὰ σύ γʼ αὐτὸς ἔλαυνε τέʼ ἅρματα καὶ τεὼ ἵππω,
  238. τὸν δὲ δʼ ἐγὼν ἐπιόντα δεδέξομαι ὀξέϊ δουρί.
  239. ὣς ἄρα φωνήσαντες ἐς ἅρματα ποικίλα βάντες
  240. ἐμμεμαῶτʼ ἐπὶ Τυδεΐδῃ ἔχον ὠκέας ἵππους.
  241. τοὺς δὲ ἴδε Σθένελος Καπανήϊος ἀγλαὸς υἱός,
  242. αἶψα δὲ Τυδεΐδην ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
  243. Τυδεΐδη Διόμηδες ἐμῷ κεχαρισμένε θυμῷ,
  244. ἄνδρʼ ὁρόω κρατερὼ ἐπὶ σοὶ μεμαῶτε μάχεσθαι
  245. ἶνʼ ἀπέλεθρον ἔχοντας· ὃ μὲν τόξων ἐῢ εἰδὼς
  246. Πάνδαρος, υἱὸς δʼ αὖτε Λυκάονος εὔχεται εἶναι·
  247. Αἰνείας δʼ υἱὸς μὲν ἀμύμονος Ἀγχίσαο
  248. εὔχεται ἐκγεγάμεν, μήτηρ δέ οἵ ἐστʼ Ἀφροδίτη.
  249. ἀλλʼ ἄγε δὴ χαζώμεθʼ ἐφʼ ἵππων, μηδέ μοι οὕτω
  250. θῦνε διὰ προμάχων, μή πως φίλον ἦτορ ὀλέσσῃς.
  251. τὸν δʼ ἄρʼ ὑπόδρα ἰδὼν προσέφη κρατερὸς Διομήδης·
  252. μή τι φόβον δʼ ἀγόρευʼ, ἐπεὶ οὐδὲ σὲ πεισέμεν οἴω.
  253. οὐ γάρ μοι γενναῖον ἀλυσκάζοντι μάχεσθαι
  254. οὐδὲ καταπτώσσειν· ἔτι μοι μένος ἔμπεδόν ἐστιν·
  255. ὀκνείω δʼ ἵππων ἐπιβαινέμεν, ἀλλὰ καὶ αὔτως
  256. ἀντίον εἶμʼ αὐτῶν· τρεῖν μʼ οὐκ ἐᾷ Παλλὰς Ἀθήνη.
  257. τούτω δʼ οὐ πάλιν αὖτις ἀποίσετον ὠκέες ἵπποι
  258. ἄμφω ἀφʼ ἡμείων, εἴ γʼ οὖν ἕτερός γε φύγῃσιν.
  259. ἄλλο δέ τοι ἐρέω, σὺ δʼ ἐνὶ φρεσὶ βάλλεο σῇσιν·
  260. αἴ κέν μοι πολύβουλος Ἀθήνη κῦδος ὀρέξῃ
  261. ἀμφοτέρω κτεῖναι, σὺ δὲ τούσδε μὲν ὠκέας ἵππους
  262. αὐτοῦ ἐρυκακέειν ἐξ ἄντυγος ἡνία τείνας,
  263. Αἰνείαο δʼ ἐπαΐξαι μεμνημένος ἵππων,
  264. ἐκ δʼ ἐλάσαι Τρώων μετʼ ἐϋκνήμιδας Ἀχαιούς.
  265. τῆς γάρ τοι γενεῆς ἧς Τρωΐ περ εὐρύοπα Ζεὺς
  266. δῶχʼ υἷος ποινὴν Γανυμήδεος, οὕνεκʼ ἄριστοι
  267. ἵππων ὅσσοι ἔασιν ὑπʼ ἠῶ τʼ ἠέλιόν τε,
  268. τῆς γενεῆς ἔκλεψεν ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγχίσης
  269. λάθρῃ Λαομέδοντος ὑποσχὼν θήλεας ἵππους·
  270. τῶν οἱ ἓξ ἐγένοντο ἐνὶ μεγάροισι γενέθλη.
  271. τοὺς μὲν τέσσαρας αὐτὸς ἔχων ἀτίταλλʼ ἐπὶ φάτνῃ,
  272. τὼ δὲ δύʼ Αἰνείᾳ δῶκεν μήστωρε φόβοιο.
  273. εἰ τούτω κε λάβοιμεν, ἀροίμεθά κε κλέος ἐσθλόν.
  274. ὣς οἳ μὲν τοιαῦτα πρὸς ἀλλήλους ἀγόρευον,
  275. τὼ δὲ τάχʼ ἐγγύθεν ἦλθον ἐλαύνοντʼ ὠκέας ἵππους.
  276. τὸν πρότερος προσέειπε Λυκάονος ἀγλαὸς υἱός·
  277. καρτερόθυμε δαΐφρον ἀγαυοῦ Τυδέος υἱὲ
  278. ἦ μάλα σʼ οὐ βέλος ὠκὺ δαμάσσατο πικρὸς ὀϊστός·
  279. νῦν αὖτʼ ἐγχείῃ πειρήσομαι αἴ κε τύχωμι.
  280. ἦ ῥα καὶ ἀμπεπαλὼν προΐει δολιχόσκιον ἔγχος
  281. καὶ βάλε Τυδεΐδαο κατʼ ἀσπίδα· τῆς δὲ διὰ πρὸ
  282. αἰχμὴ χαλκείη πταμένη θώρηκι πελάσθη·
  283. τῷ δʼ ἐπὶ μακρὸν ἄϋσε Λυκάονος ἀγλαὸς υἱός·
  284. βέβληαι κενεῶνα διαμπερές, οὐδέ σʼ ὀΐω
  285. δηρὸν ἔτʼ ἀνσχήσεσθαι· ἐμοὶ δὲ μέγʼ εὖχος ἔδωκας.
  286. τὸν δʼ οὐ ταρβήσας προσέφη κρατερὸς Διομήδης·
  287. ἤμβροτες οὐδʼ ἔτυχες· ἀτὰρ οὐ μὲν σφῶΐ γʼ ὀΐω
  288. πρίν γʼ ἀποπαύσεσθαι πρίν γʼ ἢ ἕτερόν γε πεσόντα
  289. αἵματος ἆσαι Ἄρηα, ταλαύρινον πολεμιστήν.
  290. ὣς φάμενος προέηκε· βέλος δʼ ἴθυνεν Ἀθήνη
  291. ῥῖνα παρʼ ὀφθαλμόν, λευκοὺς δʼ ἐπέρησεν ὀδόντας.
  292. τοῦ δʼ ἀπὸ μὲν γλῶσσαν πρυμνὴν τάμε χαλκὸς ἀτειρής,
  293. αἰχμὴ δʼ ἐξελύθη παρὰ νείατον ἀνθερεῶνα·
  294. ἤριπε δʼ ἐξ ὀχέων, ἀράβησε δὲ τεύχεʼ ἐπʼ αὐτῷ
  295. αἰόλα παμφανόωντα, παρέτρεσσαν δέ οἱ ἵπποι
  296. ὠκύποδες· τοῦ δʼ αὖθι λύθη ψυχή τε μένος τε.
  297. Αἰνείας δʼ ἀπόρουσε σὺν ἀσπίδι δουρί τε μακρῷ
  298. δείσας μή πώς οἱ ἐρυσαίατο νεκρὸν Ἀχαιοί.
  299. ἀμφὶ δʼ ἄρʼ αὐτῷ βαῖνε λέων ὣς ἀλκὶ πεποιθώς,
  300. πρόσθε δέ οἱ δόρυ τʼ ἔσχε καὶ ἀσπίδα πάντοσʼ ἐΐσην,
  301. τὸν κτάμεναι μεμαὼς ὅς τις τοῦ γʼ ἀντίος ἔλθοι
  302. σμερδαλέα ἰάχων· ὃ δὲ χερμάδιον λάβε χειρὶ
  303. Τυδεΐδης μέγα ἔργον ὃ οὐ δύο γʼ ἄνδρε φέροιεν,
  304. οἷοι νῦν βροτοί εἰσʼ· ὃ δέ μιν ῥέα πάλλε καὶ οἶος.
  305. τῷ βάλεν Αἰνείαο κατʼ ἰσχίον ἔνθά τε μηρὸς
  306. ἰσχίῳ ἐνστρέφεται, κοτύλην δέ τέ μιν καλέουσι·
  307. θλάσσε δέ οἱ κοτύλην, πρὸς δʼ ἄμφω ῥῆξε τένοντε·
  308. ὦσε δʼ ἀπὸ ῥινὸν τρηχὺς λίθος· αὐτὰρ ὅ γʼ ἥρως
  309. ἔστη γνὺξ ἐριπὼν καὶ ἐρείσατο χειρὶ παχείῃ
  310. γαίης· ἀμφὶ δὲ ὄσσε κελαινὴ νὺξ ἐκάλυψε.
  311. καί νύ κεν ἔνθʼ ἀπόλοιτο ἄναξ ἀνδρῶν Αἰνείας,
  312. εἰ μὴ ἄρʼ ὀξὺ νόησε Διὸς θυγάτηρ Ἀφροδίτη
  313. μήτηρ, ἥ μιν ὑπʼ Ἀγχίσῃ τέκε βουκολέοντι·
  314. ἀμφὶ δʼ ἑὸν φίλον υἱὸν ἐχεύατο πήχεε λευκώ,
  315. πρόσθε δέ οἱ πέπλοιο φαεινοῦ πτύγμα κάλυψεν
  316. ἕρκος ἔμεν βελέων, μή τις Δαναῶν ταχυπώλων
  317. χαλκὸν ἐνὶ στήθεσσι βαλὼν ἐκ θυμὸν ἕλοιτο.
  318. ἣ μὲν ἑὸν φίλον υἱὸν ὑπεξέφερεν πολέμοιο·
  319. οὐδʼ υἱὸς Καπανῆος ἐλήθετο συνθεσιάων
  320. τάων ἃς ἐπέτελλε βοὴν ἀγαθὸς Διομήδης,
  321. ἀλλʼ ὅ γε τοὺς μὲν ἑοὺς ἠρύκακε μώνυχας ἵππους
  322. νόσφιν ἀπὸ φλοίσβου ἐξ ἄντυγος ἡνία τείνας,
  323. Αἰνείαο δʼ ἐπαΐξας καλλίτριχας ἵππους
  324. ἐξέλασε Τρώων μετʼ ἐϋκνήμιδας Ἀχαιούς.
  325. δῶκε δὲ Δηϊπύλῳ ἑτάρῳ φίλῳ, ὃν περὶ πάσης
  326. τῖεν ὁμηλικίης ὅτι οἱ φρεσὶν ἄρτια ᾔδη,
  327. νηυσὶν ἔπι γλαφυρῇσιν ἐλαυνέμεν· αὐτὰρ ὅ γʼ ἥρως
  328. ὧν ἵππων ἐπιβὰς ἔλαβʼ ἡνία σιγαλόεντα,
  329. αἶψα δὲ Τυδεΐδην μέθεπε κρατερώνυχας ἵππους
  330. ἐμμεμαώς· ὃ δὲ Κύπριν ἐπῴχετο νηλέϊ χαλκῷ
  331. γιγνώσκων ὅ τʼ ἄναλκις ἔην θεός, οὐδὲ θεάων
  332. τάων αἵ τʼ ἀνδρῶν πόλεμον κάτα κοιρανέουσιν,
  333. οὔτʼ ἄρʼ Ἀθηναίη οὔτε πτολίπορθος Ἐνυώ.
  334. ἀλλʼ ὅτε δή ῥʼ ἐκίχανε πολὺν καθʼ ὅμιλον ὀπάζων,
  335. ἔνθʼ ἐπορεξάμενος μεγαθύμου Τυδέος υἱὸς
  336. ἄκρην οὔτασε χεῖρα μετάλμενος ὀξέϊ δουρὶ
  337. ἀβληχρήν· εἶθαρ δὲ δόρυ χροὸς ἀντετόρησεν
  338. ἀμβροσίου διὰ πέπλου, ὅν οἱ Χάριτες κάμον αὐταί,
  339. πρυμνὸν ὕπερ θέναρος· ῥέε δʼ ἄμβροτον αἷμα θεοῖο
  340. ἰχώρ, οἷός πέρ τε ῥέει μακάρεσσι θεοῖσιν·
  341. οὐ γὰρ σῖτον ἔδουσʼ, οὐ πίνουσʼ αἴθοπα οἶνον,
  342. τοὔνεκʼ ἀναίμονές εἰσι καὶ ἀθάνατοι καλέονται.
  343. ἣ δὲ μέγα ἰάχουσα ἀπὸ ἕο κάββαλεν υἱόν·
  344. καὶ τὸν μὲν μετὰ χερσὶν ἐρύσατο Φοῖβος Ἀπόλλων
  345. κυανέῃ νεφέλῃ, μή τις Δαναῶν ταχυπώλων
  346. χαλκὸν ἐνὶ στήθεσσι βαλὼν ἐκ θυμὸν ἕλοιτο·
  347. τῇ δʼ ἐπὶ μακρὸν ἄϋσε βοὴν ἀγαθὸς Διομήδης·
  348. εἶκε Διὸς θύγατερ πολέμου καὶ δηϊοτῆτος·
  349. ἦ οὐχ ἅλις ὅττι γυναῖκας ἀνάλκιδας ἠπεροπεύεις;
  350. εἰ δὲ σύ γʼ ἐς πόλεμον πωλήσεαι, ἦ τέ σʼ ὀΐω
  351. ῥιγήσειν πόλεμόν γε καὶ εἴ χʼ ἑτέρωθι πύθηαι.
  352. ὣς ἔφαθʼ, ἣ δʼ ἀλύουσʼ ἀπεβήσετο, τείρετο δʼ αἰνῶς·
  353. τὴν μὲν ἄρʼ Ἶρις ἑλοῦσα ποδήνεμος ἔξαγʼ ὁμίλου
  354. ἀχθομένην ὀδύνῃσι, μελαίνετο δὲ χρόα καλόν.
  355. εὗρεν ἔπειτα μάχης ἐπʼ ἀριστερὰ θοῦρον Ἄρηα
  356. ἥμενον· ἠέρι δʼ ἔγχος ἐκέκλιτο καὶ ταχέʼ ἵππω·
  357. ἣ δὲ γνὺξ ἐριποῦσα κασιγνήτοιο φίλοιο
  358. πολλὰ λισσομένη χρυσάμπυκας ᾔτεεν ἵππους·
  359. φίλε κασίγνητε κόμισαί τέ με δός τέ μοι ἵππους,
  360. ὄφρʼ ἐς Ὄλυμπον ἵκωμαι ἵνʼ ἀθανάτων ἕδος ἐστί.
  361. λίην ἄχθομαι ἕλκος ὅ με βροτὸς οὔτασεν ἀνὴρ
  362. Τυδεΐδης, ὃς νῦν γε καὶ ἂν Διὶ πατρὶ μάχοιτο.
  363. ὣς φάτο, τῇ δʼ ἄρʼ Ἄρης δῶκε χρυσάμπυκας ἵππους·
  364. ἣ δʼ ἐς δίφρον ἔβαινεν ἀκηχεμένη φίλον ἦτορ,
  365. πὰρ δέ οἱ Ἶρις ἔβαινε καὶ ἡνία λάζετο χερσί,
  366. μάστιξεν δʼ ἐλάαν, τὼ δʼ οὐκ ἀέκοντε πετέσθην.
  367. αἶψα δʼ ἔπειθʼ ἵκοντο θεῶν ἕδος αἰπὺν Ὄλυμπον·
  368. ἔνθʼ ἵππους ἔστησε ποδήνεμος ὠκέα Ἶρις
  369. λύσασʼ ἐξ ὀχέων, παρὰ δʼ ἀμβρόσιον βάλεν εἶδαρ·
  370. ἣ δʼ ἐν γούνασι πῖπτε Διώνης δῖʼ Ἀφροδίτη
  371. μητρὸς ἑῆς· ἣ δʼ ἀγκὰς ἐλάζετο θυγατέρα ἥν,
  372. χειρί τέ μιν κατέρεξεν ἔπος τʼ ἔφατʼ ἐκ τʼ ὀνόμαζε·
  373. τίς νύ σε τοιάδʼ ἔρεξε φίλον τέκος Οὐρανιώνων
  374. μαψιδίως, ὡς εἴ τι κακὸν ῥέζουσαν ἐνωπῇ;
  375. τὴν δʼ ἠμείβετʼ ἔπειτα φιλομμειδὴς Ἀφροδίτη·
  376. οὖτά με Τυδέος υἱὸς ὑπέρθυμος Διομήδης,
  377. οὕνεκʼ ἐγὼ φίλον υἱὸν ὑπεξέφερον πολέμοιο
  378. Αἰνείαν, ὃς ἐμοὶ πάντων πολὺ φίλτατός ἐστιν.
  379. οὐ γὰρ ἔτι Τρώων καὶ Ἀχαιῶν φύλοπις αἰνή,
  380. ἀλλʼ ἤδη Δαναοί γε καὶ ἀθανάτοισι μάχονται.
  381. τὴν δʼ ἠμείβετʼ ἔπειτα Διώνη, δῖα θεάων·
  382. τέτλαθι τέκνον ἐμόν, καὶ ἀνάσχεο κηδομένη περ·
  383. πολλοὶ γὰρ δὴ τλῆμεν Ὀλύμπια δώματʼ ἔχοντες
  384. ἐξ ἀνδρῶν χαλέπʼ ἄλγεʼ ἐπʼ ἀλλήλοισι τιθέντες.
  385. τλῆ μὲν Ἄρης ὅτε μιν Ὦτος κρατερός τʼ Ἐφιάλτης
  386. παῖδες Ἀλωῆος, δῆσαν κρατερῷ ἐνὶ δεσμῷ·
  387. χαλκέῳ δʼ ἐν κεράμῳ δέδετο τρισκαίδεκα μῆνας·
  388. καί νύ κεν ἔνθʼ ἀπόλοιτο Ἄρης ἆτος πολέμοιο,
  389. εἰ μὴ μητρυιὴ περικαλλὴς Ἠερίβοια
  390. Ἑρμέᾳ ἐξήγγειλεν· ὃ δʼ ἐξέκλεψεν Ἄρηα
  391. ἤδη τειρόμενον, χαλεπὸς δέ ἑ δεσμὸς ἐδάμνα.
  392. τλῆ δʼ Ἥρη, ὅτε μιν κρατερὸς πάϊς Ἀμφιτρύωνος
  393. δεξιτερὸν κατὰ μαζὸν ὀϊστῷ τριγλώχινι
  394. βεβλήκει· τότε καί μιν ἀνήκεστον λάβεν ἄλγος.
  395. τλῆ δʼ Ἀΐδης ἐν τοῖσι πελώριος ὠκὺν ὀϊστόν,
  396. εὖτέ μιν ωὐτὸς ἀνὴρ υἱὸς Διὸς αἰγιόχοιο
  397. ἐν Πύλῳ ἐν νεκύεσσι βαλὼν ὀδύνῃσιν ἔδωκεν·
  398. αὐτὰρ ὃ βῆ πρὸς δῶμα Διὸς καὶ μακρὸν Ὄλυμπον
  399. κῆρ ἀχέων ὀδύνῃσι πεπαρμένος· αὐτὰρ ὀϊστὸς
  400. ὤμῳ ἔνι στιβαρῷ ἠλήλατο, κῆδε δὲ θυμόν.
  401. τῷ δʼ ἐπὶ Παιήων ὀδυνήφατα φάρμακα πάσσων
  402. ἠκέσατʼ· οὐ μὲν γάρ τι καταθνητός γε τέτυκτο.
  403. σχέτλιος ὀβριμοεργὸς ὃς οὐκ ὄθετʼ αἴσυλα ῥέζων,
  404. ὃς τόξοισιν ἔκηδε θεοὺς οἳ Ὄλυμπον ἔχουσι.
  405. σοὶ δʼ ἐπὶ τοῦτον ἀνῆκε θεὰ γλαυκῶπις Ἀθήνη·
  406. νήπιος, οὐδὲ τὸ οἶδε κατὰ φρένα Τυδέος υἱὸς
  407. ὅττι μάλʼ οὐ δηναιὸς ὃς ἀθανάτοισι μάχηται,
  408. οὐδέ τί μιν παῖδες ποτὶ γούνασι παππάζουσιν
  409. ἐλθόντʼ ἐκ πολέμοιο καὶ αἰνῆς δηϊοτῆτος.
  410. τὼ νῦν Τυδεΐδης, εἰ καὶ μάλα καρτερός ἐστι,
  411. φραζέσθω μή τίς οἱ ἀμείνων σεῖο μάχηται,
  412. μὴ δὴν Αἰγιάλεια περίφρων Ἀδρηστίνη
  413. ἐξ ὕπνου γοόωσα φίλους οἰκῆας ἐγείρῃ
  414. κουρίδιον ποθέουσα πόσιν τὸν ἄριστον Ἀχαιῶν
  415. ἰφθίμη ἄλοχος Διομήδεος ἱπποδάμοιο.
  416. ἦ ῥα καὶ ἀμφοτέρῃσιν ἀπʼ ἰχῶ χειρὸς ὀμόργνυ·
  417. ἄλθετο χείρ, ὀδύναι δὲ κατηπιόωντο βαρεῖαι.
  418. αἳ δʼ αὖτʼ εἰσορόωσαι Ἀθηναίη τε καὶ Ἥρη
  419. κερτομίοις ἐπέεσσι Δία Κρονίδην ἐρέθιζον.
  420. τοῖσι δὲ μύθων ἦρχε θεὰ γλαυκῶπις Ἀθήνη·
  421. Ζεῦ πάτερ ἦ ῥά τί μοι κεχολώσεαι ὅττι κεν εἴπω;
  422. ἦ μάλα δή τινα Κύπρις Ἀχαιϊάδων ἀνιεῖσα
  423. Τρωσὶν ἅμα σπέσθαι, τοὺς νῦν ἔκπαγλα φίλησε,
  424. τῶν τινα καρρέζουσα Ἀχαιϊάδων ἐϋπέπλων
  425. πρὸς χρυσῇ περόνῃ καταμύξατο χεῖρα ἀραιήν.
  426. ὣς φάτο, μείδησεν δὲ πατὴρ ἀνδρῶν τε θεῶν τε,
  427. καί ῥα καλεσσάμενος προσέφη χρυσῆν Ἀφροδίτην·
  428. οὔ τοι τέκνον ἐμὸν δέδοται πολεμήϊα ἔργα,
  429. ἀλλὰ σύ γʼ ἱμερόεντα μετέρχεο ἔργα γάμοιο,
  430. ταῦτα δʼ Ἄρηϊ θοῷ καὶ Ἀθήνῃ πάντα μελήσει.
  431. ὣς οἳ μὲν τοιαῦτα πρὸς ἀλλήλους ἀγόρευον,
  432. Αἰνείᾳ δʼ ἐπόρουσε βοὴν ἀγαθὸς Διομήδης,
  433. γιγνώσκων ὅ οἱ αὐτὸς ὑπείρεχε χεῖρας Ἀπόλλων·
  434. ἀλλʼ ὅ γʼ ἄρʼ οὐδὲ θεὸν μέγαν ἅζετο, ἵετο δʼ αἰεὶ
  435. Αἰνείαν κτεῖναι καὶ ἀπὸ κλυτὰ τεύχεα δῦσαι.
  436. τρὶς μὲν ἔπειτʼ ἐπόρουσε κατακτάμεναι μενεαίνων,
  437. τρὶς δέ οἱ ἐστυφέλιξε φαεινὴν ἀσπίδʼ Ἀπόλλων·
  438. ἀλλʼ ὅτε δὴ τὸ τέταρτον ἐπέσσυτο δαίμονι ἶσος,
  439. δεινὰ δʼ ὁμοκλήσας προσέφη ἑκάεργος Ἀπόλλων·
  440. φράζεο Τυδεΐδη καὶ χάζεο, μηδὲ θεοῖσιν
  441. ἶσʼ ἔθελε φρονέειν, ἐπεὶ οὔ ποτε φῦλον ὁμοῖον
  442. ἀθανάτων τε θεῶν χαμαὶ ἐρχομένων τʼ ἀνθρώπων.
  443. ὣς φάτο, Τυδεΐδης δʼ ἀνεχάζετο τυτθὸν ὀπίσσω
  444. μῆνιν ἀλευάμενος ἑκατηβόλου Ἀπόλλωνος.
  445. Αἰνείαν δʼ ἀπάτερθεν ὁμίλου θῆκεν Ἀπόλλων
  446. Περγάμῳ εἰν ἱερῇ, ὅθι οἱ νηός γε τέτυκτο.
  447. ἤτοι τὸν Λητώ τε καὶ Ἄρτεμις ἰοχέαιρα
  448. ἐν μεγάλῳ ἀδύτῳ ἀκέοντό τε κύδαινόν τε·
  449. αὐτὰρ ὃ εἴδωλον τεῦξʼ ἀργυρότοξος Ἀπόλλων
  450. αὐτῷ τʼ Αἰνείᾳ ἴκελον καὶ τεύχεσι τοῖον,
  451. ἀμφὶ δʼ ἄρʼ εἰδώλῳ Τρῶες καὶ δῖοι Ἀχαιοὶ
  452. δῄουν ἀλλήλων ἀμφὶ στήθεσσι βοείας
  453. ἀσπίδας εὐκύκλους λαισήϊά τε πτερόεντα.
  454. δὴ τότε θοῦρον Ἄρηα προσηύδα Φοῖβος Ἀπόλλων·
  455. Ἆρες Ἄρες βροτολοιγὲ μιαιφόνε τειχεσιπλῆτα,
  456. οὐκ ἂν δὴ τόνδʼ ἄνδρα μάχης ἐρύσαιο μετελθὼν
  457. Τυδεΐδην, ὃς νῦν γε καὶ ἂν Διὶ πατρὶ μάχοιτο;
  458. Κύπριδα μὲν πρῶτα σχεδὸν οὔτασε χεῖρʼ ἐπὶ καρπῷ,
  459. αὐτὰρ ἔπειτʼ αὐτῷ μοι ἐπέσσυτο δαίμονι ἶσος.
  460. ὣς εἰπὼν αὐτὸς μὲν ἐφέζετο Περγάμῳ ἄκρῃ,
  461. Τρῳὰς δὲ στίχας οὖλος Ἄρης ὄτρυνε μετελθὼν
  462. εἰδόμενος Ἀκάμαντι θοῷ ἡγήτορι Θρῃκῶν·
  463. υἱάσι δὲ Πριάμοιο διοτρεφέεσσι κέλευεν·
  464. ὦ υἱεῖς Πριάμοιο διοτρεφέος βασιλῆος
  465. ἐς τί ἔτι κτείνεσθαι ἐάσετε λαὸν Ἀχαιοῖς;
  466. ἦ εἰς ὅ κεν ἀμφὶ πύλῃς εὖ ποιητῇσι μάχωνται;
  467. κεῖται ἀνὴρ ὃν ἶσον ἐτίομεν Ἕκτορι δίῳ
  468. Αἰνείας υἱὸς μεγαλήτορος Ἀγχίσαο·
  469. ἀλλʼ ἄγετʼ ἐκ φλοίσβοιο σαώσομεν ἐσθλὸν ἑταῖρον.
  470. ὣς εἰπὼν ὄτρυνε μένος καὶ θυμὸν ἑκάστου.
  471. ἔνθʼ αὖ Σαρπηδὼν μάλα νείκεσεν Ἕκτορα δῖον·
  472. Ἕκτορ πῇ δή τοι μένος οἴχεται ὃ πρὶν ἔχεσκες;
  473. φῆς που ἄτερ λαῶν πόλιν ἑξέμεν ἠδʼ ἐπικούρων
  474. οἶος σὺν γαμβροῖσι κασιγνήτοισί τε σοῖσι.
  475. τῶν νῦν οὔ τινʼ ἐγὼ ἰδέειν δύναμʼ οὐδὲ νοῆσαι,
  476. ἀλλὰ καταπτώσσουσι κύνες ὣς ἀμφὶ λέοντα·
  477. ἡμεῖς δὲ μαχόμεσθʼ οἵ πέρ τʼ ἐπίκουροι ἔνειμεν.
  478. καὶ γὰρ ἐγὼν ἐπίκουρος ἐὼν μάλα τηλόθεν ἥκω·
  479. τηλοῦ γὰρ Λυκίη Ξάνθῳ ἔπι δινήεντι,
  480. ἔνθʼ ἄλοχόν τε φίλην ἔλιπον καὶ νήπιον υἱόν,
  481. κὰδ δὲ κτήματα πολλά, τὰ ἔλδεται ὅς κʼ ἐπιδευής.
  482. ἀλλὰ καὶ ὧς Λυκίους ὀτρύνω καὶ μέμονʼ αὐτὸς
  483. ἀνδρὶ μαχήσασθαι· ἀτὰρ οὔ τί μοι ἐνθάδε τοῖον
  484. οἷόν κʼ ἠὲ φέροιεν Ἀχαιοὶ ἤ κεν ἄγοιεν·
  485. τύνη δʼ ἕστηκας, ἀτὰρ οὐδʼ ἄλλοισι κελεύεις
  486. λαοῖσιν μενέμεν καὶ ἀμυνέμεναι ὤρεσσι.
  487. μή πως ὡς ἀψῖσι λίνου ἁλόντε πανάγρου
  488. ἀνδράσι δυσμενέεσσιν ἕλωρ καὶ κύρμα γένησθε·
  489. οἳ δὲ τάχʼ ἐκπέρσουσʼ εὖ ναιομένην πόλιν ὑμήν.
  490. σοὶ δὲ χρὴ τάδε πάντα μέλειν νύκτάς τε καὶ ἦμαρ
  491. ἀρχοὺς λισσομένῳ τηλεκλειτῶν ἐπικούρων
  492. νωλεμέως ἐχέμεν, κρατερὴν δʼ ἀποθέσθαι ἐνιπήν.
  493. ὣς φάτο Σαρπηδών, δάκε δὲ φρένας Ἕκτορι μῦθος·
  494. αὐτίκα δʼ ἐξ ὀχέων σὺν τεύχεσιν ἆλτο χαμᾶζε,
  495. πάλλων δʼ ὀξέα δοῦρα κατὰ στρατὸν ᾤχετο πάντῃ
  496. ὀτρύνων μαχέσασθαι, ἔγειρε δὲ φύλοπιν αἰνήν.
  497. οἳ δʼ ἐλελίχθησαν καὶ ἐναντίοι ἔσταν Ἀχαιῶν·
  498. Ἀργεῖοι δʼ ὑπέμειναν ἀολλέες οὐδὲ φόβηθεν.
  499. ὡς δʼ ἄνεμος ἄχνας φορέει ἱερὰς κατʼ ἀλωὰς
  500. ἀνδρῶν λικμώντων, ὅτε τε ξανθὴ Δημήτηρ
  501. κρίνῃ ἐπειγομένων ἀνέμων καρπόν τε καὶ ἄχνας,
  502. αἳ δʼ ὑπολευκαίνονται ἀχυρμιαί· ὣς τότʼ Ἀχαιοὶ
  503. λευκοὶ ὕπερθε γένοντο κονισάλῳ, ὅν ῥα διʼ αὐτῶν
  504. οὐρανὸν ἐς πολύχαλκον ἐπέπληγον πόδες ἵππων
  505. ἂψ ἐπιμισγομένων· ὑπὸ δʼ ἔστρεφον ἡνιοχῆες.
  506. οἳ δὲ μένος χειρῶν ἰθὺς φέρον· ἀμφὶ δὲ νύκτα
  507. θοῦρος Ἄρης ἐκάλυψε μάχῃ Τρώεσσιν ἀρήγων
  508. πάντοσʼ ἐποιχόμενος· τοῦ δʼ ἐκραίαινεν ἐφετμὰς
  509. Φοίβου Ἀπόλλωνος χρυσαόρου, ὅς μιν ἀνώγει
  510. Τρωσὶν θυμὸν ἐγεῖραι, ἐπεὶ ἴδε Παλλάδʼ Ἀθήνην
  511. οἰχομένην· ἣ γάρ ῥα πέλεν Δαναοῖσιν ἀρηγών.
  512. αὐτὸς δʼ Αἰνείαν μάλα πίονος ἐξ ἀδύτοιο
  513. ἧκε, καὶ ἐν στήθεσσι μένος βάλε ποιμένι λαῶν.
  514. Αἰνείας δʼ ἑτάροισι μεθίστατο· τοὶ δὲ χάρησαν,
  515. ὡς εἶδον ζωόν τε καὶ ἀρτεμέα προσιόντα
  516. καὶ μένος ἐσθλὸν ἔχοντα· μετάλλησάν γε μὲν οὔ τι.
  517. οὐ γὰρ ἔα πόνος ἄλλος, ὃν ἀργυρότοξος ἔγειρεν
  518. Ἄρης τε βροτολοιγὸς Ἔρις τʼ ἄμοτον μεμαυῖα.
  519. τοὺς δʼ Αἴαντε δύω καὶ Ὀδυσσεὺς καὶ Διομήδης
  520. ὄτρυνον Δαναοὺς πολεμιζέμεν· οἳ δὲ καὶ αὐτοὶ
  521. οὔτε βίας Τρώων ὑπεδείδισαν οὔτε ἰωκάς,
  522. ἀλλʼ ἔμενον νεφέλῃσιν ἐοικότες ἅς τε Κρονίων
  523. νηνεμίης ἔστησεν ἐπʼ ἀκροπόλοισιν ὄρεσσιν
  524. ἀτρέμας, ὄφρʼ εὕδῃσι μένος Βορέαο καὶ ἄλλων
  525. ζαχρειῶν ἀνέμων, οἵ τε νέφεα σκιόεντα
  526. πνοιῇσιν λιγυρῇσι διασκιδνᾶσιν ἀέντες·
  527. ὣς Δαναοὶ Τρῶας μένον ἔμπεδον οὐδὲ φέβοντο.
  528. Ἀτρεΐδης δʼ ἀνʼ ὅμιλον ἐφοίτα πολλὰ κελεύων·
  529. ὦ φίλοι ἀνέρες ἔστε καὶ ἄλκιμον ἦτορ ἕλεσθε,
  530. ἀλλήλους τʼ αἰδεῖσθε κατὰ κρατερὰς ὑσμίνας·
  531. αἰδομένων ἀνδρῶν πλέονες σόοι ἠὲ πέφανται·
  532. φευγόντων δʼ οὔτʼ ἂρ κλέος ὄρνυται οὔτε τις ἀλκή.
  533. ἦ καὶ ἀκόντισε δουρὶ θοῶς, βάλε δὲ πρόμον ἄνδρα
  534. Αἰνείω ἕταρον μεγαθύμου Δηϊκόωντα
  535. Περγασίδην, ὃν Τρῶες ὁμῶς Πριάμοιο τέκεσσι
  536. τῖον, ἐπεὶ θοὸς ἔσκε μετὰ πρώτοισι μάχεσθαι.
  537. τόν ῥα κατʼ ἀσπίδα δουρὶ βάλε κρείων Ἀγαμέμνων·
  538. ἣ δʼ οὐκ ἔγχος ἔρυτο, διὰ πρὸ δὲ εἴσατο χαλκός,
  539. νειαίρῃ δʼ ἐν γαστρὶ διὰ ζωστῆρος ἔλασσε·
  540. δούπησεν δὲ πεσών, ἀράβησε δὲ τεύχεʼ ἐπʼ αὐτῷ.
  541. ἔνθʼ αὖτʼ Αἰνείας Δαναῶν ἕλεν ἄνδρας ἀρίστους
  542. υἷε Διοκλῆος Κρήθωνά τε Ὀρσίλοχόν τε,
  543. τῶν ῥα πατὴρ μὲν ἔναιεν ἐϋκτιμένῃ ἐνὶ Φηρῇ
  544. ἀφνειὸς βιότοιο, γένος δʼ ἦν ἐκ ποταμοῖο
  545. Ἀλφειοῦ, ὅς τʼ εὐρὺ ῥέει Πυλίων διὰ γαίης,
  546. ὃς τέκετʼ Ὀρτίλοχον πολέεσσʼ ἄνδρεσσιν ἄνακτα·
  547. Ὀρτίλοχος δʼ ἄρʼ ἔτικτε Διοκλῆα μεγάθυμον,
  548. ἐκ δὲ Διοκλῆος διδυμάονε παῖδε γενέσθην,
  549. Κρήθων Ὀρσίλοχός τε μάχης εὖ εἰδότε πάσης.
  550. τὼ μὲν ἄρʼ ἡβήσαντε μελαινάων ἐπὶ νηῶν
  551. Ἴλιον εἰς εὔπωλον ἅμʼ Ἀργείοισιν ἑπέσθην,
  552. τιμὴν Ἀτρεΐδῃς Ἀγαμέμνονι καὶ Μενελάῳ
  553. ἀρνυμένω· τὼ δʼ αὖθι τέλος θανάτοιο κάλυψεν.
  554. οἵω τώ γε λέοντε δύω ὄρεος κορυφῇσιν
  555. ἐτραφέτην ὑπὸ μητρὶ βαθείης τάρφεσιν ὕλης·
  556. τὼ μὲν ἄρʼ ἁρπάζοντε βόας καὶ ἴφια μῆλα
  557. σταθμοὺς ἀνθρώπων κεραΐζετον, ὄφρα καὶ αὐτὼ
  558. ἀνδρῶν ἐν παλάμῃσι κατέκταθεν ὀξέϊ χαλκῷ·
  559. τοίω τὼ χείρεσσιν ὑπʼ Αἰνείαο δαμέντε
  560. καππεσέτην, ἐλάτῃσιν ἐοικότες ὑψηλῇσι.
  561. τὼ δὲ πεσόντʼ ἐλέησεν ἀρηΐφιλος Μενέλαος,
  562. βῆ δὲ διὰ προμάχων κεκορυθμένος αἴθοπι χαλκῷ
  563. σείων ἐγχείην· τοῦ δʼ ὄτρυνεν μένος Ἄρης,
  564. τὰ φρονέων ἵνα χερσὶν ὑπʼ Αἰνείαο δαμείη.
  565. τὸν δʼ ἴδεν Ἀντίλοχος μεγαθύμου Νέστορος υἱός,
  566. βῆ δὲ διὰ προμάχων· περὶ γὰρ δίε ποιμένι λαῶν
  567. μή τι πάθοι, μέγα δέ σφας ἀποσφήλειε πόνοιο.
  568. τὼ μὲν δὴ χεῖράς τε καὶ ἔγχεα ὀξυόεντα
  569. ἀντίον ἀλλήλων ἐχέτην μεμαῶτε μάχεσθαι·
  570. Ἀντίλοχος δὲ μάλʼ ἄγχι παρίστατο ποιμένι λαῶν.
  571. Αἰνείας δʼ οὐ μεῖνε θοός περ ἐὼν πολεμιστὴς
  572. ὡς εἶδεν δύο φῶτε παρʼ ἀλλήλοισι μένοντε.
  573. οἳ δʼ ἐπεὶ οὖν νεκροὺς ἔρυσαν μετὰ λαὸν Ἀχαιῶν,
  574. τὼ μὲν ἄρα δειλὼ βαλέτην ἐν χερσὶν ἑταίρων,
  575. αὐτὼ δὲ στρεφθέντε μετὰ πρώτοισι μαχέσθην.
  576. ἔνθα Πυλαιμένεα ἑλέτην ἀτάλαντον Ἄρηϊ
  577. ἀρχὸν Παφλαγόνων μεγαθύμων ἀσπιστάων.
  578. τὸν μὲν ἄρʼ Ἀτρεΐδης δουρικλειτὸς Μενέλαος
  579. ἑσταότʼ ἔγχεϊ νύξε κατὰ κληῗδα τυχήσας·
  580. Ἀντίλοχος δὲ Μύδωνα βάλʼ ἡνίοχον θεράποντα
  581. ἐσθλὸν Ἀτυμνιάδην· ὃ δʼ ὑπέστρεφε μώνυχας ἵππους·
  582. χερμαδίῳ ἀγκῶνα τυχὼν μέσον· ἐκ δʼ ἄρα χειρῶν
  583. ἡνία λεύκʼ ἐλέφαντι χαμαὶ πέσον ἐν κονίῃσιν.
  584. Ἀντίλοχος δʼ ἄρʼ ἐπαΐξας ξίφει ἤλασε κόρσην·
  585. αὐτὰρ ὅ γʼ ἀσθμαίνων εὐεργέος ἔκπεσε δίφρου
  586. κύμβαχος ἐν κονίῃσιν ἐπὶ βρεχμόν τε καὶ ὤμους.
  587. δηθὰ μάλʼ ἑστήκει· τύχε γάρ ῥʼ ἀμάθοιο βαθείης·
  588. ὄφρʼ ἵππω πλήξαντε χαμαὶ βάλον ἐν κονίῃσι·
  589. τοὺς ἵμασʼ Ἀντίλοχος, μετὰ δὲ στρατὸν ἤλασʼ Ἀχαιῶν.
  590. τοὺς δʼ Ἕκτωρ ἐνόησε κατὰ στίχας, ὦρτο δʼ ἐπʼ αὐτοὺς
  591. κεκλήγων· ἅμα δὲ Τρώων εἵποντο φάλαγγες
  592. καρτεραί· ἦρχε δʼ ἄρα σφιν Ἄρης καὶ πότνιʼ Ἐνυώ,
  593. ἣ μὲν ἔχουσα Κυδοιμὸν ἀναιδέα δηϊοτῆτος,
  594. Ἄρης δʼ ἐν παλάμῃσι πελώριον ἔγχος ἐνώμα,
  595. φοίτα δʼ ἄλλοτε μὲν πρόσθʼ Ἕκτορος, ἄλλοτʼ ὄπισθε.
  596. τὸν δὲ ἰδὼν ῥίγησε βοὴν ἀγαθὸς Διομήδης·
  597. ὡς δʼ ὅτʼ ἀνὴρ ἀπάλαμνος ἰὼν πολέος πεδίοιο
  598. στήῃ ἐπʼ ὠκυρόῳ ποταμῷ ἅλα δὲ προρέοντι
  599. ἀφρῷ μορμύροντα ἰδών, ἀνά τʼ ἔδραμʼ ὀπίσσω,
  600. ὣς τότε Τυδεΐδης ἀνεχάζετο, εἶπέ τε λαῷ·
  601. ὦ φίλοι οἷον δὴ θαυμάζομεν Ἕκτορα δῖον
  602. αἰχμητήν τʼ ἔμεναι καὶ θαρσαλέον πολεμιστήν·
  603. τῷ δʼ αἰεὶ πάρα εἷς γε θεῶν, ὃς λοιγὸν ἀμύνει·
  604. καὶ νῦν οἱ πάρα κεῖνος Ἄρης βροτῷ ἀνδρὶ ἐοικώς.
  605. ἀλλὰ πρὸς Τρῶας τετραμμένοι αἰὲν ὀπίσσω
  606. εἴκετε, μηδὲ θεοῖς μενεαινέμεν ἶφι μάχεσθαι.
  607. ὣς ἄρʼ ἔφη, Τρῶες δὲ μάλα σχεδὸν ἤλυθον αὐτῶν.
  608. ἔνθʼ Ἕκτωρ δύο φῶτε κατέκτανεν εἰδότε χάρμης
  609. εἰν ἑνὶ δίφρῳ ἐόντε, Μενέσθην Ἀγχίαλόν τε.
  610. τὼ δὲ πεσόντʼ ἐλέησε μέγας Τελαμώνιος Αἴας·
  611. στῆ δὲ μάλʼ ἐγγὺς ἰών, καὶ ἀκόντισε δουρὶ φαεινῷ,
  612. καὶ βάλεν Ἄμφιον Σελάγου υἱόν, ὅς ῥʼ ἐνὶ Παισῷ
  613. ναῖε πολυκτήμων πολυλήϊος· ἀλλά ἑ μοῖρα
  614. ἦγʼ ἐπικουρήσοντα μετὰ Πρίαμόν τε καὶ υἷας.
  615. τόν ῥα κατὰ ζωστῆρα βάλεν Τελαμώνιος Αἴας,
  616. νειαίρῃ δʼ ἐν γαστρὶ πάγη δολιχόσκιον ἔγχος,
  617. δούπησεν δὲ πεσών· ὃ δʼ ἐπέδραμε φαίδιμος Αἴας
  618. τεύχεα συλήσων· Τρῶες δʼ ἐπὶ δούρατʼ ἔχευαν
  619. ὀξέα παμφανόωντα· σάκος δʼ ἀνεδέξατο πολλά.
  620. αὐτὰρ ὃ λὰξ προσβὰς ἐκ νεκροῦ χάλκεον ἔγχος
  621. ἐσπάσατʼ· οὐδʼ ἄρʼ ἔτʼ ἄλλα δυνήσατο τεύχεα καλὰ
  622. ὤμοιιν ἀφελέσθαι· ἐπείγετο γὰρ βελέεσσι.
  623. δεῖσε δʼ ὅ γʼ ἀμφίβασιν κρατερὴν Τρώων ἀγερώχων,
  624. οἳ πολλοί τε καὶ ἐσθλοὶ ἐφέστασαν ἔγχεʼ ἔχοντες,
  625. οἵ ἑ μέγαν περ ἐόντα καὶ ἴφθιμον καὶ ἀγαυὸν
  626. ὦσαν ἀπὸ σφείων· ὃ δὲ χασσάμενος πελεμίχθη.
  627. ὣς οἳ μὲν πονέοντο κατὰ κρατερὴν ὑσμίνην·
  628. Τληπόλεμον δʼ Ἡρακλεΐδην ἠΰν τε μέγαν τε
  629. ὦρσεν ἐπʼ ἀντιθέῳ Σαρπηδόνι μοῖρα κραταιή.
  630. οἳ δʼ ὅτε δὴ σχεδὸν ἦσαν ἐπʼ ἀλλήλοισιν ἰόντες
  631. υἱός θʼ υἱωνός τε Διὸς νεφεληγερέταο,
  632. τὸν καὶ Τληπόλεμος πρότερος πρὸς μῦθον ἔειπε·
  633. Σαρπῆδον Λυκίων βουληφόρε, τίς τοι ἀνάγκη
  634. πτώσσειν ἐνθάδʼ ἐόντι μάχης ἀδαήμονι φωτί;
  635. ψευδόμενοι δέ σέ φασι Διὸς γόνον αἰγιόχοιο
  636. εἶναι, ἐπεὶ πολλὸν κείνων ἐπιδεύεαι ἀνδρῶν
  637. οἳ Διὸς ἐξεγένοντο ἐπὶ προτέρων ἀνθρώπων·
  638. ἀλλʼ οἷόν τινά φασι βίην Ἡρακληείην
  639. εἶναι, ἐμὸν πατέρα θρασυμέμνονα θυμολέοντα·
  640. ὅς ποτε δεῦρʼ ἐλθὼν ἕνεχʼ ἵππων Λαομέδοντος
  641. ἓξ οἴῃς σὺν νηυσὶ καὶ ἀνδράσι παυροτέροισιν
  642. Ἰλίου ἐξαλάπαξε πόλιν, χήρωσε δʼ ἀγυιάς·
  643. σοὶ δὲ κακὸς μὲν θυμός, ἀποφθινύθουσι δὲ λαοί.
  644. οὐδέ τί σε Τρώεσσιν ὀΐομαι ἄλκαρ ἔσεσθαι
  645. ἐλθόντʼ ἐκ Λυκίης, οὐδʼ εἰ μάλα καρτερός ἐσσι,
  646. ἀλλʼ ὑπʼ ἐμοὶ δμηθέντα πύλας Ἀΐδαο περήσειν.
  647. τὸν δʼ αὖ Σαρπηδὼν Λυκίων ἀγὸς ἀντίον ηὔδα·
  648. Τληπόλεμʼ ἤτοι κεῖνος ἀπώλεσεν Ἴλιον ἱρὴν
  649. ἀνέρος ἀφραδίῃσιν ἀγαυοῦ Λαομέδοντος,
  650. ὅς ῥά μιν εὖ ἕρξαντα κακῷ ἠνίπαπε μύθῳ,
  651. οὐδʼ ἀπέδωχʼ ἵππους, ὧν εἵνεκα τηλόθεν ἦλθε.
  652. σοὶ δʼ ἐγὼ ἐνθάδε φημὶ φόνον καὶ κῆρα μέλαιναν
  653. ἐξ ἐμέθεν τεύξεσθαι, ἐμῷ δʼ ὑπὸ δουρὶ δαμέντα
  654. εὖχος ἐμοὶ δώσειν, ψυχὴν δʼ Ἄϊδι κλυτοπώλῳ.
  655. ὣς φάτο Σαρπηδών, ὃ δʼ ἀνέσχετο μείλινον ἔγχος
  656. Τληπόλεμος· καὶ τῶν μὲν ἁμαρτῇ δούρατα μακρὰ
  657. ἐκ χειρῶν ἤϊξαν· ὃ μὲν βάλεν αὐχένα μέσσον
  658. Σαρπηδών, αἰχμὴ δὲ διαμπερὲς ἦλθʼ ἀλεγεινή·
  659. τὸν δὲ κατʼ ὀφθαλμῶν ἐρεβεννὴ νὺξ ἐκάλυψε.
  660. Τληπόλεμος δʼ ἄρα μηρὸν ἀριστερὸν ἔγχεϊ μακρῷ
  661. βεβλήκειν, αἰχμὴ δὲ διέσσυτο μαιμώωσα
  662. ὀστέω ἐγχριμφθεῖσα, πατὴρ δʼ ἔτι λοιγὸν ἄμυνεν.
  663. οἳ μὲν ἄρʼ ἀντίθεον Σαρπηδόνα δῖοι ἑταῖροι
  664. ἐξέφερον πολέμοιο· βάρυνε δέ μιν δόρυ μακρὸν
  665. ἑλκόμενον· τὸ μὲν οὔ τις ἐπεφράσατʼ οὐδὲ νόησε
  666. μηροῦ ἐξερύσαι δόρυ μείλινον ὄφρʼ ἐπιβαίη
  667. σπευδόντων· τοῖον γὰρ ἔχον πόνον ἀμφιέποντες.
  668. Τληπόλεμον δʼ ἑτέρωθεν ἐϋκνήμιδες Ἀχαιοὶ
  669. ἐξέφερον πολέμοιο· νόησε δὲ δῖος Ὀδυσσεὺς
  670. τλήμονα θυμὸν ἔχων, μαίμησε δέ οἱ φίλον ἦτορ·
  671. μερμήριξε δʼ ἔπειτα κατὰ φρένα καὶ κατὰ θυμὸν
  672. ἢ προτέρω Διὸς υἱὸν ἐριγδούποιο διώκοι,
  673. ἦ ὅ γε τῶν πλεόνων Λυκίων ἀπὸ θυμὸν ἕλοιτο.
  674. οὐδʼ ἄρʼ Ὀδυσσῆϊ μεγαλήτορι μόρσιμον ἦεν
  675. ἴφθιμον Διὸς υἱὸν ἀποκτάμεν ὀξέϊ χαλκῷ·
  676. τώ ῥα κατὰ πληθὺν Λυκίων τράπε θυμὸν Ἀθήνη.
  677. ἔνθʼ ὅ γε Κοίρανον εἷλεν Ἀλάστορά τε Χρομίον τε
  678. Ἄλκανδρόν θʼ Ἅλιόν τε Νοήμονά τε Πρύτανίν τε.
  679. καί νύ κʼ ἔτι πλέονας Λυκίων κτάνε δῖος Ὀδυσσεὺς
  680. εἰ μὴ ἄρʼ ὀξὺ νόησε μέγας κορυθαίολος Ἕκτωρ·
  681. βῆ δὲ διὰ προμάχων κεκορυθμένος αἴθοπι χαλκῷ
  682. δεῖμα φέρων Δαναοῖσι· χάρη δʼ ἄρα οἱ προσιόντι
  683. Σαρπηδὼν Διὸς υἱός, ἔπος δʼ ὀλοφυδνὸν ἔειπε·
  684. Πριαμίδη, μὴ δή με ἕλωρ Δαναοῖσιν ἐάσῃς
  685. κεῖσθαι, ἀλλʼ ἐπάμυνον· ἔπειτά με καὶ λίποι αἰὼν
  686. ἐν πόλει ὑμετέρῃ, ἐπεὶ οὐκ ἄρʼ ἔμελλον ἔγωγε
  687. νοστήσας οἶκον δὲ φίλην ἐς πατρίδα γαῖαν
  688. εὐφρανέειν ἄλοχόν τε φίλην καὶ νήπιον υἱόν.
  689. ὣς φάτο, τὸν δʼ οὔ τι προσέφη κορυθαίολος Ἕκτωρ,
  690. ἀλλὰ παρήϊξεν λελιημένος ὄφρα τάχιστα
  691. ὤσαιτʼ Ἀργείους, πολέων δʼ ἀπὸ θυμὸν ἕλοιτο.
  692. οἳ μὲν ἄρʼ ἀντίθεον Σαρπηδόνα δῖοι ἑταῖροι
  693. εἷσαν ὑπʼ αἰγιόχοιο Διὸς περικαλλέϊ φηγῷ·
  694. ἐκ δʼ ἄρα οἱ μηροῦ δόρυ μείλινον ὦσε θύραζε
  695. ἴφθιμος Πελάγων, ὅς οἱ φίλος ἦεν ἑταῖρος.
  696. τὸν δʼ ἔλιπε ψυχή, κατὰ δʼ ὀφθαλμῶν κέχυτʼ ἀχλύς·
  697. αὖτις δʼ ἐμπνύνθη, περὶ δὲ πνοιὴ Βορέαο
  698. ζώγρει ἐπιπνείουσα κακῶς κεκαφηότα θυμόν.
  699. Ἀργεῖοι δʼ ὑπʼ Ἄρηϊ καὶ Ἕκτορι χαλκοκορυστῇ
  700. οὔτε ποτὲ προτρέποντο μελαινάων ἐπὶ νηῶν
  701. οὔτε ποτʼ ἀντεφέροντο μάχῃ, ἀλλʼ αἰὲν ὀπίσσω
  702. χάζονθʼ, ὡς ἐπύθοντο μετὰ Τρώεσσιν Ἄρηα.
  703. ἔνθα τίνα πρῶτον τίνα δʼ ὕστατον ἐξενάριξαν
  704. Ἕκτωρ τε Πριάμοιο πάϊς καὶ χάλκεος Ἄρης;
  705. ἀντίθεον Τεύθραντʼ, ἐπὶ δὲ πλήξιππον Ὀρέστην,
  706. Τρῆχόν τʼ αἰχμητὴν Αἰτώλιον Οἰνόμαόν τε,
  707. Οἰνοπίδην θʼ Ἕλενον καὶ Ὀρέσβιον αἰολομίτρην,
  708. ὅς ῥʼ ἐν Ὕλῃ ναίεσκε μέγα πλούτοιο μεμηλώς,
  709. λίμνῃ κεκλιμένος Κηφισίδι· πὰρ δέ οἱ ἄλλοι
  710. ναῖον Βοιωτοὶ μάλα πίονα δῆμον ἔχοντες.
  711. τοὺς δʼ ὡς οὖν ἐνόησε θεὰ λευκώλενος Ἥρη
  712. Ἀργείους ὀλέκοντας ἐνὶ κρατερῇ ὑσμίνῃ,
  713. αὐτίκʼ Ἀθηναίην ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
  714. ὢ πόποι αἰγιόχοιο Διὸς τέκος Ἀτρυτώνη,
  715. ἦ ῥʼ ἅλιον τὸν μῦθον ὑπέστημεν Μενελάῳ
  716. Ἴλιον ἐκπέρσαντʼ εὐτείχεον ἀπονέεσθαι,
  717. εἰ οὕτω μαίνεσθαι ἐάσομεν οὖλον Ἄρηα.
  718. ἀλλʼ ἄγε δὴ καὶ νῶϊ μεδώμεθα θούριδος ἀλκῆς.
  719. ὣς ἔφατʼ, οὐδʼ ἀπίθησε θεὰ γλαυκῶπις Ἀθήνη.
  720. ἣ μὲν ἐποιχομένη χρυσάμπυκας ἔντυεν ἵππους
  721. Ἥρη πρέσβα θεὰ θυγάτηρ μεγάλοιο Κρόνοιο·
  722. Ἥβη δʼ ἀμφʼ ὀχέεσσι θοῶς βάλε καμπύλα κύκλα
  723. χάλκεα ὀκτάκνημα σιδηρέῳ ἄξονι ἀμφίς.
  724. τῶν ἤτοι χρυσέη ἴτυς ἄφθιτος, αὐτὰρ ὕπερθε
  725. χάλκεʼ ἐπίσσωτρα προσαρηρότα, θαῦμα ἰδέσθαι·
  726. πλῆμναι δʼ ἀργύρου εἰσὶ περίδρομοι ἀμφοτέρωθεν·
  727. δίφρος δὲ χρυσέοισι καὶ ἀργυρέοισιν ἱμᾶσιν
  728. ἐντέταται, δοιαὶ δὲ περίδρομοι ἄντυγές εἰσι.
  729. τοῦ δʼ ἐξ ἀργύρεος ῥυμὸς πέλεν· αὐτὰρ ἐπʼ ἄκρῳ
  730. δῆσε χρύσειον καλὸν ζυγόν, ἐν δὲ λέπαδνα
  731. κάλʼ ἔβαλε χρύσειʼ· ὑπὸ δὲ ζυγὸν ἤγαγεν Ἥρη
  732. ἵππους ὠκύποδας, μεμαυῖʼ ἔριδος καὶ ἀϋτῆς.
  733. αὐτὰρ Ἀθηναίη κούρη Διὸς αἰγιόχοιο
  734. πέπλον μὲν κατέχευεν ἑανὸν πατρὸς ἐπʼ οὔδει
  735. ποικίλον, ὅν ῥʼ αὐτὴ ποιήσατο καὶ κάμε χερσίν·
  736. ἣ δὲ χιτῶνʼ ἐνδῦσα Διὸς νεφεληγερέταο
  737. τεύχεσιν ἐς πόλεμον θωρήσσετο δακρυόεντα.
  738. ἀμφὶ δʼ ἄρʼ ὤμοισιν βάλετʼ αἰγίδα θυσσανόεσσαν
  739. δεινήν, ἣν περὶ μὲν πάντῃ Φόβος ἐστεφάνωται,
  740. ἐν δʼ Ἔρις, ἐν δʼ Ἀλκή, ἐν δὲ κρυόεσσα Ἰωκή,
  741. ἐν δέ τε Γοργείη κεφαλὴ δεινοῖο πελώρου
  742. δεινή τε σμερδνή τε, Διὸς τέρας αἰγιόχοιο.
  743. κρατὶ δʼ ἐπʼ ἀμφίφαλον κυνέην θέτο τετραφάληρον
  744. χρυσείην, ἑκατὸν πολίων πρυλέεσσʼ ἀραρυῖαν·
  745. ἐς δʼ ὄχεα φλόγεα ποσὶ βήσετο, λάζετο δʼ ἔγχος
  746. βριθὺ μέγα στιβαρόν, τῷ δάμνησι στίχας ἀνδρῶν
  747. ἡρώων, οἷσίν τε κοτέσσεται ὀβριμοπάτρη.
  748. Ἥρη δὲ μάστιγι θοῶς ἐπεμαίετʼ ἄρʼ ἵππους·
  749. αὐτόμαται δὲ πύλαι μύκον οὐρανοῦ ἃς ἔχον Ὧραι,
  750. τῇς ἐπιτέτραπται μέγας οὐρανὸς Οὔλυμπός τε
  751. ἠμὲν ἀνακλῖναι πυκινὸν νέφος ἠδʼ ἐπιθεῖναι.
  752. τῇ ῥα διʼ αὐτάων κεντρηνεκέας ἔχον ἵππους·
  753. εὗρον δὲ Κρονίωνα θεῶν ἄτερ ἥμενον ἄλλων
  754. ἀκροτάτῃ κορυφῇ πολυδειράδος Οὐλύμποιο.
  755. ἔνθʼ ἵππους στήσασα θεὰ λευκώλενος Ἥρη
  756. Ζῆνʼ ὕπατον Κρονίδην ἐξείρετο καὶ προσέειπε·
  757. Ζεῦ πάτερ οὐ νεμεσίζῃ Ἄρῃ τάδε καρτερὰ ἔργα
  758. ὁσσάτιόν τε καὶ οἷον ἀπώλεσε λαὸν Ἀχαιῶν
  759. μὰψ ἀτὰρ οὐ κατὰ κόσμον ἐμοὶ δʼ ἄχος, οἳ δὲ ἕκηλοι
  760. τέρπονται Κύπρίς τε καὶ ἀργυρότοξος Ἀπόλλων
  761. ἄφρονα τοῦτον ἀνέντες, ὃς οὔ τινα οἶδε θέμιστα;
  762. Ζεῦ πάτερ ἦ ῥά τί μοι κεχολώσεαι, αἴ κεν Ἄρηα
  763. λυγρῶς πεπληγυῖα μάχης ἐξαποδίωμαι;
  764. τὴν δʼ ἀπαμειβόμενος προσέφη νεφεληγερέτα Ζεύς·
  765. ἄγρει μάν οἱ ἔπορσον Ἀθηναίην ἀγελείην,
  766. ἥ ἑ μάλιστʼ εἴωθε κακῇς ὀδύνῃσι πελάζειν.
  767. ὣς ἔφατʼ, οὐδʼ ἀπίθησε θεὰ λευκώλενος Ἥρη,
  768. μάστιξεν δʼ ἵππους· τὼ δʼ οὐκ ἀέκοντε πετέσθην
  769. μεσσηγὺς γαίης τε καὶ οὐρανοῦ ἀστερόεντος.
  770. ὅσσον δʼ ἠεροειδὲς ἀνὴρ ἴδεν ὀφθαλμοῖσιν
  771. ἥμενος ἐν σκοπιῇ, λεύσσων ἐπὶ οἴνοπα πόντον,
  772. τόσσον ἐπιθρῴσκουσι θεῶν ὑψηχέες ἵπποι.
  773. ἀλλʼ ὅτε δὴ Τροίην ἷξον ποταμώ τε ῥέοντε,
  774. ἧχι ῥοὰς Σιμόεις συμβάλλετον ἠδὲ Σκάμανδρος,
  775. ἔνθʼ ἵππους ἔστησε θεὰ λευκώλενος Ἥρη
  776. λύσασʼ ἐξ ὀχέων, περὶ δʼ ἠέρα πουλὺν ἔχευε·
  777. τοῖσιν δʼ ἀμβροσίην Σιμόεις ἀνέτειλε νέμεσθαι.
  778. αἳ δὲ βάτην τρήρωσι πελειάσιν ἴθμαθʼ ὁμοῖαι
  779. ἀνδράσιν Ἀργείοισιν ἀλεξέμεναι μεμαυῖαι·
  780. ἀλλʼ ὅτε δή ῥʼ ἵκανον ὅθι πλεῖστοι καὶ ἄριστοι
  781. ἕστασαν ἀμφὶ βίην Διομήδεος ἱπποδάμοιο
  782. εἰλόμενοι λείουσιν ἐοικότες ὠμοφάγοισιν
  783. ἢ συσὶ κάπροισιν, τῶν τε σθένος οὐκ ἀλαπαδνόν,
  784. ἔνθα στᾶσʼ ἤϋσε θεὰ λευκώλενος Ἥρη
  785. Στέντορι εἰσαμένη μεγαλήτορι χαλκεοφώνῳ,
  786. ὃς τόσον αὐδήσασχʼ ὅσον ἄλλοι πεντήκοντα·
  787. αἰδὼς Ἀργεῖοι κάκʼ ἐλέγχεα εἶδος ἀγητοί·
  788. ὄφρα μὲν ἐς πόλεμον πωλέσκετο δῖος Ἀχιλλεύς,
  789. οὐδέ ποτε Τρῶες πρὸ πυλάων Δαρδανιάων
  790. οἴχνεσκον· κείνου γὰρ ἐδείδισαν ὄβριμον ἔγχος·
  791. νῦν δὲ ἑκὰς πόλιος κοίλῃς ἐπὶ νηυσὶ μάχονται.
  792. ὣς εἰποῦσʼ ὄτρυνε μένος καὶ θυμὸν ἑκάστου.
  793. Τυδεΐδῃ δʼ ἐπόρουσε θεὰ γλαυκῶπις Ἀθήνη·
  794. εὗρε δὲ τόν γε ἄνακτα παρʼ ἵπποισιν καὶ ὄχεσφιν
  795. ἕλκος ἀναψύχοντα τό μιν βάλε Πάνδαρος ἰῷ.
  796. ἱδρὼς γάρ μιν ἔτειρεν ὑπὸ πλατέος τελαμῶνος
  797. ἀσπίδος εὐκύκλου· τῷ τείρετο, κάμνε δὲ χεῖρα,
  798. ἂν δʼ ἴσχων τελαμῶνα κελαινεφὲς αἷμʼ ἀπομόργνυ.
  799. ἱππείου δὲ θεὰ ζυγοῦ ἥψατο φώνησέν τε·
  800. ἦ ὀλίγον οἷ παῖδα ἐοικότα γείνατο Τυδεύς.
  801. Τυδεύς τοι μικρὸς μὲν ἔην δέμας, ἀλλὰ μαχητής·
  802. καί ῥʼ ὅτε πέρ μιν ἐγὼ πολεμίζειν οὐκ εἴασκον
  803. οὐδʼ ἐκπαιφάσσειν, ὅτε τʼ ἤλυθε νόσφιν Ἀχαιῶν
  804. ἄγγελος ἐς Θήβας πολέας μετὰ Καδμείωνας·
  805. δαίνυσθαί μιν ἄνωγον ἐνὶ μεγάροισιν ἕκηλον·
  806. αὐτὰρ ὃ θυμὸν ἔχων ὃν καρτερὸν ὡς τὸ πάρος περ
  807. κούρους Καδμείων προκαλίζετο, πάντα δʼ ἐνίκα
  808. ῥηϊδίως· τοίη οἱ ἐγὼν ἐπιτάρροθος ἦα.
  809. σοὶ δʼ ἤτοι μὲν ἐγὼ παρά θʼ ἵσταμαι ἠδὲ φυλάσσω,
  810. καί σε προφρονέως κέλομαι Τρώεσσι μάχεσθαι·
  811. ἀλλά σευ ἢ κάματος πολυᾶϊξ γυῖα δέδυκεν
  812. ἤ νύ σέ που δέος ἴσχει ἀκήριον· οὐ σύ γʼ ἔπειτα
  813. Τυδέος ἔκγονός ἐσσι δαΐφρονος Οἰνεΐδαο.
  814. τὴν δʼ ἀπαμειβόμενος προσέφη κρατερὸς Διομήδης·
  815. γιγνώσκω σε θεὰ θύγατερ Διὸς αἰγιόχοιο·
  816. τώ τοι προφρονέως ἐρέω ἔπος οὐδʼ ἐπικεύσω.
  817. οὔτέ τί με δέος ἴσχει ἀκήριον οὔτέ τις ὄκνος,
  818. ἀλλʼ ἔτι σέων μέμνημαι ἐφετμέων ἃς ἐπέτειλας·
  819. οὔ μʼ εἴας μακάρεσσι θεοῖς ἀντικρὺ μάχεσθαι
  820. τοῖς ἄλλοις· ἀτὰρ εἴ κε Διὸς θυγάτηρ Ἀφροδίτη
  821. ἔλθῃσʼ ἐς πόλεμον, τήν γʼ οὐτάμεν ὀξέϊ χαλκῷ.
  822. τοὔνεκα νῦν αὐτός τʼ ἀναχάζομαι ἠδὲ καὶ ἄλλους
  823. Ἀργείους ἐκέλευσα ἀλήμεναι ἐνθάδε πάντας·
  824. γιγνώσκω γὰρ Ἄρηα μάχην ἀνὰ κοιρανέοντα.
  825. τὸν δʼ ἠμείβετʼ ἔπειτα θεὰ γλαυκῶπις Ἀθήνη·
  826. Τυδεΐδη Διόμηδες ἐμῷ κεχαρισμένε θυμῷ
  827. μήτε σύ γʼ Ἄρηα τό γε δείδιθι μήτε τινʼ ἄλλον
  828. ἀθανάτων, τοίη τοι ἐγὼν ἐπιτάρροθός εἰμι·
  829. ἀλλʼ ἄγʼ ἐπʼ Ἄρηϊ πρώτῳ ἔχε μώνυχας ἵππους,
  830. τύψον δὲ σχεδίην μηδʼ ἅζεο θοῦρον Ἄρηα
  831. τοῦτον μαινόμενον, τυκτὸν κακόν, ἀλλοπρόσαλλον,
  832. ὃς πρῴην μὲν ἐμοί τε καὶ Ἥρῃ στεῦτʼ ἀγορεύων
  833. Τρωσὶ μαχήσεσθαι, ἀτὰρ Ἀργείοισιν ἀρήξειν,
  834. νῦν δὲ μετὰ Τρώεσσιν ὁμιλεῖ, τῶν δὲ λέλασται.
  835. ὣς φαμένη Σθένελον μὲν ἀφʼ ἵππων ὦσε χαμᾶζε,
  836. χειρὶ πάλιν ἐρύσασʼ, ὃ δʼ ἄρʼ ἐμμαπέως ἀπόρουσεν·
  837. ἣ δʼ ἐς δίφρον ἔβαινε παραὶ Διομήδεα δῖον
  838. ἐμμεμαυῖα θεά· μέγα δʼ ἔβραχε φήγινος ἄξων
  839. βριθοσύνῃ· δεινὴν γὰρ ἄγεν θεὸν ἄνδρά τʼ ἄριστον.
  840. λάζετο δὲ μάστιγα καὶ ἡνία Παλλὰς Ἀθήνη·
  841. αὐτίκʼ ἐπʼ Ἄρηϊ πρώτῳ ἔχε μώνυχας ἵππους.
  842. ἤτοι ὃ μὲν Περίφαντα πελώριον ἐξενάριζεν
  843. Αἰτωλῶν ὄχʼ ἄριστον Ὀχησίου ἀγλαὸν υἱόν·
  844. τὸν μὲν Ἄρης ἐνάριζε μιαιφόνος· αὐτὰρ Ἀθήνη
  845. δῦνʼ Ἄϊδος κυνέην, μή μιν ἴδοι ὄβριμος Ἄρης.
  846. ὡς δὲ ἴδε βροτολοιγὸς Ἄρης Διομήδεα δῖον,
  847. ἤτοι ὃ μὲν Περίφαντα πελώριον αὐτόθʼ ἔασε
  848. κεῖσθαι ὅθι πρῶτον κτείνων ἐξαίνυτο θυμόν,
  849. αὐτὰρ ὃ βῆ ῥʼ ἰθὺς Διομήδεος ἱπποδάμοιο.
  850. οἳ δʼ ὅτε δὴ σχεδὸν ἦσαν ἐπʼ ἀλλήλοισιν ἰόντες,
  851. πρόσθεν Ἄρης ὠρέξαθʼ ὑπὲρ ζυγὸν ἡνία θʼ ἵππων
  852. ἔγχεϊ χαλκείῳ μεμαὼς ἀπὸ θυμὸν ἑλέσθαι·
  853. καὶ τό γε χειρὶ λαβοῦσα θεὰ γλαυκῶπις Ἀθήνη
  854. ὦσεν ὑπὲκ δίφροιο ἐτώσιον ἀϊχθῆναι.
  855. δεύτερος αὖθʼ ὡρμᾶτο βοὴν ἀγαθὸς Διομήδης
  856. ἔγχεϊ χαλκείῳ· ἐπέρεισε δὲ Παλλὰς Ἀθήνη
  857. νείατον ἐς κενεῶνα ὅθι ζωννύσκετο μίτρῃ·
  858. τῇ ῥά μιν οὖτα τυχών, διὰ δὲ χρόα καλὸν ἔδαψεν,
  859. ἐκ δὲ δόρυ σπάσεν αὖτις· ὃ δʼ ἔβραχε χάλκεος Ἄρης
  860. ὅσσόν τʼ ἐννεάχιλοι ἐπίαχον ἢ δεκάχιλοι
  861. ἀνέρες ἐν πολέμῳ ἔριδα ξυνάγοντες Ἄρηος.
  862. τοὺς δʼ ἄρʼ ὑπὸ τρόμος εἷλεν Ἀχαιούς τε Τρῶάς τε
  863. δείσαντας· τόσον ἔβραχʼ Ἄρης ἆτος πολέμοιο.
  864. οἵη δʼ ἐκ νεφέων ἐρεβεννὴ φαίνεται ἀὴρ
  865. καύματος ἐξ ἀνέμοιο δυσαέος ὀρνυμένοιο,
  866. τοῖος Τυδεΐδῃ Διομήδεϊ χάλκεος Ἄρης
  867. φαίνεθʼ ὁμοῦ νεφέεσσιν ἰὼν εἰς οὐρανὸν εὐρύν.
  868. καρπαλίμως δʼ ἵκανε θεῶν ἕδος αἰπὺν Ὄλυμπον,
  869. πὰρ δὲ Διὶ Κρονίωνι καθέζετο θυμὸν ἀχεύων,
  870. δεῖξεν δʼ ἄμβροτον αἷμα καταρρέον ἐξ ὠτειλῆς,
  871. καί ῥʼ ὀλοφυρόμενος ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
  872. Ζεῦ πάτερ οὐ νεμεσίζῃ ὁρῶν τάδε καρτερὰ ἔργα;
  873. αἰεί τοι ῥίγιστα θεοὶ τετληότες εἰμὲν
  874. ἀλλήλων ἰότητι, χάριν ἄνδρεσσι φέροντες.
  875. σοὶ πάντες μαχόμεσθα· σὺ γὰρ τέκες ἄφρονα κούρην
  876. οὐλομένην, ᾗ τʼ αἰὲν ἀήσυλα ἔργα μέμηλεν.
  877. ἄλλοι μὲν γὰρ πάντες ὅσοι θεοί εἰσʼ ἐν Ὀλύμπῳ
  878. σοί τʼ ἐπιπείθονται καὶ δεδμήμεσθα ἕκαστος·
  879. ταύτην δʼ οὔτʼ ἔπεϊ προτιβάλλεαι οὔτέ τι ἔργῳ,
  880. ἀλλʼ ἀνιεῖς, ἐπεὶ αὐτὸς ἐγείναο παῖδʼ ἀΐδηλον·
  881. ἣ νῦν Τυδέος υἱὸν ὑπερφίαλον Διομήδεα
  882. μαργαίνειν ἀνέηκεν ἐπʼ ἀθανάτοισι θεοῖσι.
  883. Κύπριδα μὲν πρῶτον σχεδὸν οὔτασε χεῖρʼ ἐπὶ καρπῷ,
  884. αὐτὰρ ἔπειτʼ αὐτῷ μοι ἐπέσσυτο δαίμονι ἶσος·
  885. ἀλλά μʼ ὑπήνεικαν ταχέες πόδες· ἦ τέ κε δηρὸν
  886. αὐτοῦ πήματʼ ἔπασχον ἐν αἰνῇσιν νεκάδεσσιν,
  887. ἤ κε ζὼς ἀμενηνὸς ἔα χαλκοῖο τυπῇσι.
  888. τὸν δʼ ἄρʼ ὑπόδρα ἰδὼν προσέφη νεφεληγερέτα Ζεύς.
  889. μή τί μοι ἀλλοπρόσαλλε παρεζόμενος μινύριζε.
  890. ἔχθιστος δέ μοί ἐσσι θεῶν οἳ Ὄλυμπον ἔχουσιν·
  891. αἰεὶ γάρ τοι ἔρις τε φίλη πόλεμοί τε μάχαι τε.
  892. μητρός τοι μένος ἐστὶν ἀάσχετον οὐκ ἐπιεικτὸν
  893. Ἥρης· τὴν μὲν ἐγὼ σπουδῇ δάμνημʼ ἐπέεσσι·
  894. τώ σʼ ὀΐω κείνης τάδε πάσχειν ἐννεσίῃσιν.
  895. ἀλλʼ οὐ μάν σʼ ἔτι δηρὸν ἀνέξομαι ἄλγεʼ ἔχοντα·
  896. ἐκ γὰρ ἐμεῦ γένος ἐσσί, ἐμοὶ δέ σε γείνατο μήτηρ·
  897. εἰ δέ τευ ἐξ ἄλλου γε θεῶν γένευ ὧδʼ ἀΐδηλος
  898. καί κεν δὴ πάλαι ἦσθα ἐνέρτερος Οὐρανιώνων.
  899. ὣς φάτο, καὶ Παιήονʼ ἀνώγειν ἰήσασθαι.
  900. τῷ δʼ ἐπὶ Παιήων ὀδυνήφατα φάρμακα πάσσων
  901. ἠκέσατʼ· οὐ μὲν γάρ τι καταθνητός γʼ ἐτέτυκτο.
  902. ὡς δʼ ὅτʼ ὀπὸς γάλα λευκὸν ἐπειγόμενος συνέπηξεν
  903. ὑγρὸν ἐόν, μάλα δʼ ὦκα περιτρέφεται κυκόωντι,
  904. ὣς ἄρα καρπαλίμως ἰήσατο θοῦρον Ἄρηα.
  905. τὸν δʼ Ἥβη λοῦσεν, χαρίεντα δὲ εἵματα ἕσσε·
  906. πὰρ δὲ Διὶ Κρονίωνι καθέζετο κύδεϊ γαίων.
  907. αἳ δʼ αὖτις πρὸς δῶμα Διὸς μεγάλοιο νέοντο
  908. Ἥρη τʼ Ἀργείη καὶ Ἀλαλκομενηῒς Ἀθήνη
  909. παύσασαι βροτολοιγὸν Ἄρηʼ ἀνδροκτασιάων.
  1. Τρώων δʼ οἰώθη καὶ Ἀχαιῶν φύλοπις αἰνή·
  2. πολλὰ δʼ ἄρʼ ἔνθα καὶ ἔνθʼ ἴθυσε μάχη πεδίοιο
  3. ἀλλήλων ἰθυνομένων χαλκήρεα δοῦρα
  4. μεσσηγὺς Σιμόεντος ἰδὲ Ξάνθοιο ῥοάων.
  5. Αἴας δὲ πρῶτος Τελαμώνιος ἕρκος Ἀχαιῶν
  6. Τρώων ῥῆξε φάλαγγα, φόως δʼ ἑτάροισιν ἔθηκεν,
  7. ἄνδρα βαλὼν ὃς ἄριστος ἐνὶ Θρῄκεσσι τέτυκτο
  8. υἱὸν Ἐϋσσώρου Ἀκάμαντʼ ἠΰν τε μέγαν τε.
  9. τόν ῥʼ ἔβαλε πρῶτος κόρυθος φάλον ἱπποδασείης,
  10. ἐν δὲ μετώπῳ πῆξε, πέρησε δʼ ἄρʼ ὀστέον εἴσω
  11. αἰχμὴ χαλκείη· τὸν δὲ σκότος ὄσσε κάλυψεν.
  12. Ἄξυλον δʼ ἄρʼ ἔπεφνε βοὴν ἀγαθὸς Διομήδης
  13. Τευθρανίδην, ὃς ἔναιεν ἐϋκτιμένῃ ἐν Ἀρίσβῃ
  14. ἀφνειὸς βιότοιο, φίλος δʼ ἦν ἀνθρώποισι.
  15. πάντας γὰρ φιλέεσκεν ὁδῷ ἔπι οἰκία ναίων.
  16. ἀλλά οἱ οὔ τις τῶν γε τότʼ ἤρκεσε λυγρὸν ὄλεθρον
  17. πρόσθεν ὑπαντιάσας, ἀλλʼ ἄμφω θυμὸν ἀπηύρα
  18. αὐτὸν καὶ θεράποντα Καλήσιον, ὅς ῥα τόθʼ ἵππων
  19. ἔσκεν ὑφηνίοχος· τὼ δʼ ἄμφω γαῖαν ἐδύτην.
  20. Δρῆσον δʼ Εὐρύαλος καὶ Ὀφέλτιον ἐξενάριξε·
  21. βῆ δὲ μετʼ Αἴσηπον καὶ Πήδασον, οὕς ποτε νύμφη
  22. νηῒς Ἀβαρβαρέη τέκʼ ἀμύμονι Βουκολίωνι.
  23. Βουκολίων δʼ ἦν υἱὸς ἀγαυοῦ Λαομέδοντος
  24. πρεσβύτατος γενεῇ, σκότιον δέ ἑ γείνατο μήτηρ·
  25. ποιμαίνων δʼ ἐπʼ ὄεσσι μίγη φιλότητι καὶ εὐνῇ,
  26. ἣ δʼ ὑποκυσαμένη διδυμάονε γείνατο παῖδε.
  27. καὶ μὲν τῶν ὑπέλυσε μένος καὶ φαίδιμα γυῖα
  28. Μηκιστηϊάδης καὶ ἀπʼ ὤμων τεύχεʼ ἐσύλα.
  29. Ἀστύαλον δʼ ἄρʼ ἔπεφνε μενεπτόλεμος Πολυποίτης·
  30. Πιδύτην δʼ Ὀδυσεὺς Περκώσιον ἐξενάριξεν
  31. ἔγχεϊ χαλκείῳ, Τεῦκρος δʼ Ἀρετάονα δῖον.
  32. Ἀντίλοχος δʼ Ἄβληρον ἐνήρατο δουρὶ φαεινῷ
  33. Νεστορίδης, Ἔλατον δὲ ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγαμέμνων·
  34. ναῖε δὲ Σατνιόεντος ἐϋρρείταο παρʼ ὄχθας
  35. Πήδασον αἰπεινήν. Φύλακον δʼ ἕλε Λήϊτος ἥρως
  36. φεύγοντʼ· Εὐρύπυλος δὲ Μελάνθιον ἐξενάριξεν.
  37. Ἄδρηστον δʼ ἄρʼ ἔπειτα βοὴν ἀγαθὸς Μενέλαος
  38. ζωὸν ἕλʼ· ἵππω γάρ οἱ ἀτυζομένω πεδίοιο
  39. ὄζῳ ἔνι βλαφθέντε μυρικίνῳ ἀγκύλον ἅρμα
  40. ἄξαντʼ ἐν πρώτῳ ῥυμῷ αὐτὼ μὲν ἐβήτην
  41. πρὸς πόλιν, ᾗ περ οἱ ἄλλοι ἀτυζόμενοι φοβέοντο,
  42. αὐτὸς δʼ ἐκ δίφροιο παρὰ τροχὸν ἐξεκυλίσθη
  43. πρηνὴς ἐν κονίῃσιν ἐπὶ στόμα· πὰρ δέ οἱ ἔστη
  44. Ἀτρεΐδης Μενέλαος ἔχων δολιχόσκιον ἔγχος.
  45. Ἄδρηστος δʼ ἄρʼ ἔπειτα λαβὼν ἐλίσσετο γούνων·
  46. ζώγρει Ἀτρέος υἱέ, σὺ δʼ ἄξια δέξαι ἄποινα·
  47. πολλὰ δʼ ἐν ἀφνειοῦ πατρὸς κειμήλια κεῖται
  48. χαλκός τε χρυσός τε πολύκμητός τε σίδηρος,
  49. τῶν κέν τοι χαρίσαιτο πατὴρ ἀπερείσιʼ ἄποινα
  50. εἴ κεν ἐμὲ ζωὸν πεπύθοιτʼ ἐπὶ νηυσὶν Ἀχαιῶν.
  51. ὣς φάτο, τῷ δʼ ἄρα θυμὸν ἐνὶ στήθεσσιν ἔπειθε·
  52. καὶ δή μιν τάχʼ ἔμελλε θοὰς ἐπὶ νῆας Ἀχαιῶν
  53. δώσειν ᾧ θεράποντι καταξέμεν· ἀλλʼ Ἀγαμέμνων
  54. ἀντίος ἦλθε θέων, καὶ ὁμοκλήσας ἔπος ηὔδα·
  55. ὦ πέπον ὦ Μενέλαε, τί ἢ δὲ σὺ κήδεαι οὕτως
  56. ἀνδρῶν; ἦ σοὶ ἄριστα πεποίηται κατὰ οἶκον
  57. πρὸς Τρώων; τῶν μή τις ὑπεκφύγοι αἰπὺν ὄλεθρον
  58. χεῖράς θʼ ἡμετέρας, μηδʼ ὅν τινα γαστέρι μήτηρ
  59. κοῦρον ἐόντα φέροι, μηδʼ ὃς φύγοι, ἀλλʼ ἅμα πάντες
  60. Ἰλίου ἐξαπολοίατʼ ἀκήδεστοι καὶ ἄφαντοι.
  61. ὣς εἰπὼν ἔτρεψεν ἀδελφειοῦ φρένας ἥρως
  62. αἴσιμα παρειπών· ὃ δʼ ἀπὸ ἕθεν ὤσατο χειρὶ
  63. ἥρωʼ Ἄδρηστον· τὸν δὲ κρείων Ἀγαμέμνων
  64. οὖτα κατὰ λαπάρην· ὃ δʼ ἀνετράπετʼ, Ἀτρεΐδης δὲ
  65. λὰξ ἐν στήθεσι βὰς ἐξέσπασε μείλινον ἔγχος.
  66. Νέστωρ δʼ Ἀργείοισιν ἐκέκλετο μακρὸν ἀΰσας·
  67. ὦ φίλοι ἥρωες Δαναοὶ θεράποντες Ἄρηος
  68. μή τις νῦν ἐνάρων ἐπιβαλλόμενος μετόπισθε
  69. μιμνέτω ὥς κε πλεῖστα φέρων ἐπὶ νῆας ἵκηται,
  70. ἀλλʼ ἄνδρας κτείνωμεν· ἔπειτα δὲ καὶ τὰ ἕκηλοι
  71. νεκροὺς ἂμ πεδίον συλήσετε τεθνηῶτας.
  72. ὣς εἰπὼν ὄτρυνε μένος καὶ θυμὸν ἑκάστου.
  73. ἔνθά κεν αὖτε Τρῶες ἀρηϊφίλων ὑπʼ Ἀχαιῶν
  74. Ἴλιον εἰσανέβησαν ἀναλκείῃσι δαμέντες,
  75. εἰ μὴ ἄρʼ Αἰνείᾳ τε καὶ Ἕκτορι εἶπε παραστὰς
  76. Πριαμίδης Ἕλενος οἰωνοπόλων ὄχʼ ἄριστος·
  77. Αἰνεία τε καὶ Ἕκτορ, ἐπεὶ πόνος ὔμμι μάλιστα
  78. Τρώων καὶ Λυκίων ἐγκέκλιται, οὕνεκʼ ἄριστοι
  79. πᾶσαν ἐπʼ ἰθύν ἐστε μάχεσθαί τε φρονέειν τε,
  80. στῆτʼ αὐτοῦ, καὶ λαὸν ἐρυκάκετε πρὸ πυλάων
  81. πάντῃ ἐποιχόμενοι πρὶν αὖτʼ ἐν χερσὶ γυναικῶν
  82. φεύγοντας πεσέειν, δηΐοισι δὲ χάρμα γενέσθαι.
  83. αὐτὰρ ἐπεί κε φάλαγγας ἐποτρύνητον ἁπάσας,
  84. ἡμεῖς μὲν Δαναοῖσι μαχησόμεθʼ αὖθι μένοντες,
  85. καὶ μάλα τειρόμενοί περ· ἀναγκαίη γὰρ ἐπείγει·
  86. Ἕκτορ ἀτὰρ σὺ πόλιν δὲ μετέρχεο, εἰπὲ δʼ ἔπειτα
  87. μητέρι σῇ καὶ ἐμῇ· ἣ δὲ ξυνάγουσα γεραιὰς
  88. νηὸν Ἀθηναίης γλαυκώπιδος ἐν πόλει ἄκρῃ
  89. οἴξασα κληῗδι θύρας ἱεροῖο δόμοιο
  90. πέπλον, ὅς οἱ δοκέει χαριέστατος ἠδὲ μέγιστος
  91. εἶναι ἐνὶ μεγάρῳ καί οἱ πολὺ φίλτατος αὐτῇ,
  92. θεῖναι Ἀθηναίης ἐπὶ γούνασιν ἠϋκόμοιο,
  93. καί οἱ ὑποσχέσθαι δυοκαίδεκα βοῦς ἐνὶ νηῷ
  94. ἤνις ἠκέστας ἱερευσέμεν, αἴ κʼ ἐλεήσῃ
  95. ἄστύ τε καὶ Τρώων ἀλόχους καὶ νήπια τέκνα,
  96. ὥς κεν Τυδέος υἱὸν ἀπόσχῃ Ἰλίου ἱρῆς
  97. ἄγριον αἰχμητὴν κρατερὸν μήστωρα φόβοιο,
  98. ὃν δὴ ἐγὼ κάρτιστον Ἀχαιῶν φημι γενέσθαι.
  99. οὐδʼ Ἀχιλῆά ποθʼ ὧδέ γʼ ἐδείδιμεν ὄρχαμον ἀνδρῶν,
  100. ὅν πέρ φασι θεᾶς ἐξέμμεναι· ἀλλʼ ὅδε λίην
  101. μαίνεται, οὐδέ τίς οἱ δύναται μένος ἰσοφαρίζειν.
  102. ὣς ἔφαθʼ, Ἕκτωρ δʼ οὔ τι κασιγνήτῳ ἀπίθησεν.
  103. αὐτίκα δʼ ἐξ ὀχέων σὺν τεύχεσιν ἆλτο χαμᾶζε,
  104. πάλλων δʼ ὀξέα δοῦρα κατὰ στρατὸν ᾤχετο πάντῃ
  105. ὀτρύνων μαχέσασθαι, ἔγειρε δὲ φύλοπιν αἰνήν.
  106. οἳ δʼ ἐλελίχθησαν καὶ ἐναντίοι ἔσταν Ἀχαιῶν·
  107. Ἀργεῖοι δʼ ὑπεχώρησαν, λῆξαν δὲ φόνοιο,
  108. φὰν δέ τινʼ ἀθανάτων ἐξ οὐρανοῦ ἀστερόεντος
  109. Τρωσὶν ἀλεξήσοντα κατελθέμεν, ὡς ἐλέλιχθεν.
  110. Ἕκτωρ δὲ Τρώεσσιν ἐκέκλετο μακρὸν ἀΰσας·
  111. Τρῶες ὑπέρθυμοι τηλεκλειτοί τʼ ἐπίκουροι
  112. ἀνέρες ἔστε φίλοι, μνήσασθε δὲ θούριδος ἀλκῆς,
  113. ὄφρʼ ἂν ἐγὼ βείω προτὶ Ἴλιον, ἠδὲ γέρουσιν
  114. εἴπω βουλευτῇσι καὶ ἡμετέρῃς ἀλόχοισι
  115. δαίμοσιν ἀρήσασθαι, ὑποσχέσθαι δʼ ἑκατόμβας.
  116. ὣς ἄρα φωνήσας ἀπέβη κορυθαίολος Ἕκτωρ·
  117. ἀμφὶ δέ μιν σφυρὰ τύπτε καὶ αὐχένα δέρμα κελαινὸν
  118. ἄντυξ ἣ πυμάτη θέεν ἀσπίδος ὀμφαλοέσσης.
  119. Γλαῦκος δʼ Ἱππολόχοιο πάϊς καὶ Τυδέος υἱὸς
  120. ἐς μέσον ἀμφοτέρων συνίτην μεμαῶτε μάχεσθαι.
  121. οἳ δʼ ὅτε δὴ σχεδὸν ἦσαν ἐπʼ ἀλλήλοισιν ἰόντε,
  122. τὸν πρότερος προσέειπε βοὴν ἀγαθὸς Διομήδης·
  123. τίς δὲ σύ ἐσσι φέριστε καταθνητῶν ἀνθρώπων;
  124. οὐ μὲν γάρ ποτʼ ὄπωπα μάχῃ ἔνι κυδιανείρῃ
  125. τὸ πρίν· ἀτὰρ μὲν νῦν γε πολὺ προβέβηκας ἁπάντων
  126. σῷ θάρσει, ὅ τʼ ἐμὸν δολιχόσκιον ἔγχος ἔμεινας·
  127. δυστήνων δέ τε παῖδες ἐμῷ μένει ἀντιόωσιν.
  128. εἰ δέ τις ἀθανάτων γε κατʼ οὐρανοῦ εἰλήλουθας,
  129. οὐκ ἂν ἔγωγε θεοῖσιν ἐπουρανίοισι μαχοίμην.
  130. οὐδὲ γὰρ οὐδὲ Δρύαντος υἱὸς κρατερὸς Λυκόοργος
  131. δὴν ἦν, ὅς ῥα θεοῖσιν ἐπουρανίοισιν ἔριζεν·
  132. ὅς ποτε μαινομένοιο Διωνύσοιο τιθήνας
  133. σεῦε κατʼ ἠγάθεον Νυσήϊον· αἳ δʼ ἅμα πᾶσαι