Iliad

Homer

Homer. Homeri Opera, Volumes 1-2. Monro, D. B. (David Binning), editor; Allen, Thomas W. (Thomas William), editor. Oxford: Clarendon Press, 1908-1920.

  1. βέβληαι κενεῶνα διαμπερές, οὐδέ σʼ ὀΐω
  2. δηρὸν ἔτʼ ἀνσχήσεσθαι· ἐμοὶ δὲ μέγʼ εὖχος ἔδωκας.
  3. τὸν δʼ οὐ ταρβήσας προσέφη κρατερὸς Διομήδης·
  4. ἤμβροτες οὐδʼ ἔτυχες· ἀτὰρ οὐ μὲν σφῶΐ γʼ ὀΐω
  5. πρίν γʼ ἀποπαύσεσθαι πρίν γʼ ἢ ἕτερόν γε πεσόντα
  6. αἵματος ἆσαι Ἄρηα, ταλαύρινον πολεμιστήν.
  7. ὣς φάμενος προέηκε· βέλος δʼ ἴθυνεν Ἀθήνη
  8. ῥῖνα παρʼ ὀφθαλμόν, λευκοὺς δʼ ἐπέρησεν ὀδόντας.
  9. τοῦ δʼ ἀπὸ μὲν γλῶσσαν πρυμνὴν τάμε χαλκὸς ἀτειρής,
  10. αἰχμὴ δʼ ἐξελύθη παρὰ νείατον ἀνθερεῶνα·
  11. ἤριπε δʼ ἐξ ὀχέων, ἀράβησε δὲ τεύχεʼ ἐπʼ αὐτῷ
  12. αἰόλα παμφανόωντα, παρέτρεσσαν δέ οἱ ἵπποι
  13. ὠκύποδες· τοῦ δʼ αὖθι λύθη ψυχή τε μένος τε.
  14. Αἰνείας δʼ ἀπόρουσε σὺν ἀσπίδι δουρί τε μακρῷ
  15. δείσας μή πώς οἱ ἐρυσαίατο νεκρὸν Ἀχαιοί.
  16. ἀμφὶ δʼ ἄρʼ αὐτῷ βαῖνε λέων ὣς ἀλκὶ πεποιθώς,
  17. πρόσθε δέ οἱ δόρυ τʼ ἔσχε καὶ ἀσπίδα πάντοσʼ ἐΐσην,
  18. τὸν κτάμεναι μεμαὼς ὅς τις τοῦ γʼ ἀντίος ἔλθοι
  19. σμερδαλέα ἰάχων· ὃ δὲ χερμάδιον λάβε χειρὶ
  20. Τυδεΐδης μέγα ἔργον ὃ οὐ δύο γʼ ἄνδρε φέροιεν,
  21. οἷοι νῦν βροτοί εἰσʼ· ὃ δέ μιν ῥέα πάλλε καὶ οἶος.
  22. τῷ βάλεν Αἰνείαο κατʼ ἰσχίον ἔνθά τε μηρὸς
  23. ἰσχίῳ ἐνστρέφεται, κοτύλην δέ τέ μιν καλέουσι·
  24. θλάσσε δέ οἱ κοτύλην, πρὸς δʼ ἄμφω ῥῆξε τένοντε·
  25. ὦσε δʼ ἀπὸ ῥινὸν τρηχὺς λίθος· αὐτὰρ ὅ γʼ ἥρως
  26. ἔστη γνὺξ ἐριπὼν καὶ ἐρείσατο χειρὶ παχείῃ
  27. γαίης· ἀμφὶ δὲ ὄσσε κελαινὴ νὺξ ἐκάλυψε.
  28. καί νύ κεν ἔνθʼ ἀπόλοιτο ἄναξ ἀνδρῶν Αἰνείας,
  29. εἰ μὴ ἄρʼ ὀξὺ νόησε Διὸς θυγάτηρ Ἀφροδίτη
  30. μήτηρ, ἥ μιν ὑπʼ Ἀγχίσῃ τέκε βουκολέοντι·
  31. ἀμφὶ δʼ ἑὸν φίλον υἱὸν ἐχεύατο πήχεε λευκώ,
  32. πρόσθε δέ οἱ πέπλοιο φαεινοῦ πτύγμα κάλυψεν
  33. ἕρκος ἔμεν βελέων, μή τις Δαναῶν ταχυπώλων
  34. χαλκὸν ἐνὶ στήθεσσι βαλὼν ἐκ θυμὸν ἕλοιτο.
  35. ἣ μὲν ἑὸν φίλον υἱὸν ὑπεξέφερεν πολέμοιο·
  36. οὐδʼ υἱὸς Καπανῆος ἐλήθετο συνθεσιάων
  37. τάων ἃς ἐπέτελλε βοὴν ἀγαθὸς Διομήδης,
  38. ἀλλʼ ὅ γε τοὺς μὲν ἑοὺς ἠρύκακε μώνυχας ἵππους
  39. νόσφιν ἀπὸ φλοίσβου ἐξ ἄντυγος ἡνία τείνας,
  40. Αἰνείαο δʼ ἐπαΐξας καλλίτριχας ἵππους
  41. ἐξέλασε Τρώων μετʼ ἐϋκνήμιδας Ἀχαιούς.
  42. δῶκε δὲ Δηϊπύλῳ ἑτάρῳ φίλῳ, ὃν περὶ πάσης
  43. τῖεν ὁμηλικίης ὅτι οἱ φρεσὶν ἄρτια ᾔδη,
  44. νηυσὶν ἔπι γλαφυρῇσιν ἐλαυνέμεν· αὐτὰρ ὅ γʼ ἥρως
  45. ὧν ἵππων ἐπιβὰς ἔλαβʼ ἡνία σιγαλόεντα,
  46. αἶψα δὲ Τυδεΐδην μέθεπε κρατερώνυχας ἵππους
  47. ἐμμεμαώς· ὃ δὲ Κύπριν ἐπῴχετο νηλέϊ χαλκῷ
  48. γιγνώσκων ὅ τʼ ἄναλκις ἔην θεός, οὐδὲ θεάων
  49. τάων αἵ τʼ ἀνδρῶν πόλεμον κάτα κοιρανέουσιν,
  50. οὔτʼ ἄρʼ Ἀθηναίη οὔτε πτολίπορθος Ἐνυώ.
  51. ἀλλʼ ὅτε δή ῥʼ ἐκίχανε πολὺν καθʼ ὅμιλον ὀπάζων,
  52. ἔνθʼ ἐπορεξάμενος μεγαθύμου Τυδέος υἱὸς
  53. ἄκρην οὔτασε χεῖρα μετάλμενος ὀξέϊ δουρὶ
  54. ἀβληχρήν· εἶθαρ δὲ δόρυ χροὸς ἀντετόρησεν
  55. ἀμβροσίου διὰ πέπλου, ὅν οἱ Χάριτες κάμον αὐταί,
  56. πρυμνὸν ὕπερ θέναρος· ῥέε δʼ ἄμβροτον αἷμα θεοῖο
  57. ἰχώρ, οἷός πέρ τε ῥέει μακάρεσσι θεοῖσιν·
  58. οὐ γὰρ σῖτον ἔδουσʼ, οὐ πίνουσʼ αἴθοπα οἶνον,
  59. τοὔνεκʼ ἀναίμονές εἰσι καὶ ἀθάνατοι καλέονται.
  60. ἣ δὲ μέγα ἰάχουσα ἀπὸ ἕο κάββαλεν υἱόν·
  61. καὶ τὸν μὲν μετὰ χερσὶν ἐρύσατο Φοῖβος Ἀπόλλων
  62. κυανέῃ νεφέλῃ, μή τις Δαναῶν ταχυπώλων
  63. χαλκὸν ἐνὶ στήθεσσι βαλὼν ἐκ θυμὸν ἕλοιτο·
  64. τῇ δʼ ἐπὶ μακρὸν ἄϋσε βοὴν ἀγαθὸς Διομήδης·
  65. εἶκε Διὸς θύγατερ πολέμου καὶ δηϊοτῆτος·
  66. ἦ οὐχ ἅλις ὅττι γυναῖκας ἀνάλκιδας ἠπεροπεύεις;
  67. εἰ δὲ σύ γʼ ἐς πόλεμον πωλήσεαι, ἦ τέ σʼ ὀΐω
  68. ῥιγήσειν πόλεμόν γε καὶ εἴ χʼ ἑτέρωθι πύθηαι.
  69. ὣς ἔφαθʼ, ἣ δʼ ἀλύουσʼ ἀπεβήσετο, τείρετο δʼ αἰνῶς·
  70. τὴν μὲν ἄρʼ Ἶρις ἑλοῦσα ποδήνεμος ἔξαγʼ ὁμίλου
  71. ἀχθομένην ὀδύνῃσι, μελαίνετο δὲ χρόα καλόν.
  72. εὗρεν ἔπειτα μάχης ἐπʼ ἀριστερὰ θοῦρον Ἄρηα
  73. ἥμενον· ἠέρι δʼ ἔγχος ἐκέκλιτο καὶ ταχέʼ ἵππω·
  74. ἣ δὲ γνὺξ ἐριποῦσα κασιγνήτοιο φίλοιο
  75. πολλὰ λισσομένη χρυσάμπυκας ᾔτεεν ἵππους·
  76. φίλε κασίγνητε κόμισαί τέ με δός τέ μοι ἵππους,
  77. ὄφρʼ ἐς Ὄλυμπον ἵκωμαι ἵνʼ ἀθανάτων ἕδος ἐστί.
  78. λίην ἄχθομαι ἕλκος ὅ με βροτὸς οὔτασεν ἀνὴρ
  79. Τυδεΐδης, ὃς νῦν γε καὶ ἂν Διὶ πατρὶ μάχοιτο.
  80. ὣς φάτο, τῇ δʼ ἄρʼ Ἄρης δῶκε χρυσάμπυκας ἵππους·
  81. ἣ δʼ ἐς δίφρον ἔβαινεν ἀκηχεμένη φίλον ἦτορ,
  82. πὰρ δέ οἱ Ἶρις ἔβαινε καὶ ἡνία λάζετο χερσί,
  83. μάστιξεν δʼ ἐλάαν, τὼ δʼ οὐκ ἀέκοντε πετέσθην.
  84. αἶψα δʼ ἔπειθʼ ἵκοντο θεῶν ἕδος αἰπὺν Ὄλυμπον·
  85. ἔνθʼ ἵππους ἔστησε ποδήνεμος ὠκέα Ἶρις
  86. λύσασʼ ἐξ ὀχέων, παρὰ δʼ ἀμβρόσιον βάλεν εἶδαρ·
  87. ἣ δʼ ἐν γούνασι πῖπτε Διώνης δῖʼ Ἀφροδίτη
  88. μητρὸς ἑῆς· ἣ δʼ ἀγκὰς ἐλάζετο θυγατέρα ἥν,
  89. χειρί τέ μιν κατέρεξεν ἔπος τʼ ἔφατʼ ἐκ τʼ ὀνόμαζε·
  90. τίς νύ σε τοιάδʼ ἔρεξε φίλον τέκος Οὐρανιώνων
  91. μαψιδίως, ὡς εἴ τι κακὸν ῥέζουσαν ἐνωπῇ;
  92. τὴν δʼ ἠμείβετʼ ἔπειτα φιλομμειδὴς Ἀφροδίτη·
  93. οὖτά με Τυδέος υἱὸς ὑπέρθυμος Διομήδης,
  94. οὕνεκʼ ἐγὼ φίλον υἱὸν ὑπεξέφερον πολέμοιο
  95. Αἰνείαν, ὃς ἐμοὶ πάντων πολὺ φίλτατός ἐστιν.
  96. οὐ γὰρ ἔτι Τρώων καὶ Ἀχαιῶν φύλοπις αἰνή,
  97. ἀλλʼ ἤδη Δαναοί γε καὶ ἀθανάτοισι μάχονται.
  98. τὴν δʼ ἠμείβετʼ ἔπειτα Διώνη, δῖα θεάων·
  99. τέτλαθι τέκνον ἐμόν, καὶ ἀνάσχεο κηδομένη περ·
  100. πολλοὶ γὰρ δὴ τλῆμεν Ὀλύμπια δώματʼ ἔχοντες
  101. ἐξ ἀνδρῶν χαλέπʼ ἄλγεʼ ἐπʼ ἀλλήλοισι τιθέντες.
  102. τλῆ μὲν Ἄρης ὅτε μιν Ὦτος κρατερός τʼ Ἐφιάλτης
  103. παῖδες Ἀλωῆος, δῆσαν κρατερῷ ἐνὶ δεσμῷ·
  104. χαλκέῳ δʼ ἐν κεράμῳ δέδετο τρισκαίδεκα μῆνας·
  105. καί νύ κεν ἔνθʼ ἀπόλοιτο Ἄρης ἆτος πολέμοιο,
  106. εἰ μὴ μητρυιὴ περικαλλὴς Ἠερίβοια
  107. Ἑρμέᾳ ἐξήγγειλεν· ὃ δʼ ἐξέκλεψεν Ἄρηα
  108. ἤδη τειρόμενον, χαλεπὸς δέ ἑ δεσμὸς ἐδάμνα.
  109. τλῆ δʼ Ἥρη, ὅτε μιν κρατερὸς πάϊς Ἀμφιτρύωνος
  110. δεξιτερὸν κατὰ μαζὸν ὀϊστῷ τριγλώχινι
  111. βεβλήκει· τότε καί μιν ἀνήκεστον λάβεν ἄλγος.
  112. τλῆ δʼ Ἀΐδης ἐν τοῖσι πελώριος ὠκὺν ὀϊστόν,
  113. εὖτέ μιν ωὐτὸς ἀνὴρ υἱὸς Διὸς αἰγιόχοιο
  114. ἐν Πύλῳ ἐν νεκύεσσι βαλὼν ὀδύνῃσιν ἔδωκεν·
  115. αὐτὰρ ὃ βῆ πρὸς δῶμα Διὸς καὶ μακρὸν Ὄλυμπον
  116. κῆρ ἀχέων ὀδύνῃσι πεπαρμένος· αὐτὰρ ὀϊστὸς
  117. ὤμῳ ἔνι στιβαρῷ ἠλήλατο, κῆδε δὲ θυμόν.
  118. τῷ δʼ ἐπὶ Παιήων ὀδυνήφατα φάρμακα πάσσων
  119. ἠκέσατʼ· οὐ μὲν γάρ τι καταθνητός γε τέτυκτο.
  120. σχέτλιος ὀβριμοεργὸς ὃς οὐκ ὄθετʼ αἴσυλα ῥέζων,
  121. ὃς τόξοισιν ἔκηδε θεοὺς οἳ Ὄλυμπον ἔχουσι.
  122. σοὶ δʼ ἐπὶ τοῦτον ἀνῆκε θεὰ γλαυκῶπις Ἀθήνη·
  123. νήπιος, οὐδὲ τὸ οἶδε κατὰ φρένα Τυδέος υἱὸς
  124. ὅττι μάλʼ οὐ δηναιὸς ὃς ἀθανάτοισι μάχηται,
  125. οὐδέ τί μιν παῖδες ποτὶ γούνασι παππάζουσιν
  126. ἐλθόντʼ ἐκ πολέμοιο καὶ αἰνῆς δηϊοτῆτος.
  127. τὼ νῦν Τυδεΐδης, εἰ καὶ μάλα καρτερός ἐστι,
  128. φραζέσθω μή τίς οἱ ἀμείνων σεῖο μάχηται,
  129. μὴ δὴν Αἰγιάλεια περίφρων Ἀδρηστίνη
  130. ἐξ ὕπνου γοόωσα φίλους οἰκῆας ἐγείρῃ
  131. κουρίδιον ποθέουσα πόσιν τὸν ἄριστον Ἀχαιῶν
  132. ἰφθίμη ἄλοχος Διομήδεος ἱπποδάμοιο.
  133. ἦ ῥα καὶ ἀμφοτέρῃσιν ἀπʼ ἰχῶ χειρὸς ὀμόργνυ·
  134. ἄλθετο χείρ, ὀδύναι δὲ κατηπιόωντο βαρεῖαι.
  135. αἳ δʼ αὖτʼ εἰσορόωσαι Ἀθηναίη τε καὶ Ἥρη
  136. κερτομίοις ἐπέεσσι Δία Κρονίδην ἐρέθιζον.
  137. τοῖσι δὲ μύθων ἦρχε θεὰ γλαυκῶπις Ἀθήνη·
  138. Ζεῦ πάτερ ἦ ῥά τί μοι κεχολώσεαι ὅττι κεν εἴπω;
  139. ἦ μάλα δή τινα Κύπρις Ἀχαιϊάδων ἀνιεῖσα