Iliad
Homer
Homer. Homeri Opera, Volumes 1-2. Monro, D. B. (David Binning), editor; Allen, Thomas W. (Thomas William), editor. Oxford: Clarendon Press, 1908-1920.
- ὣς ἔφατʼ, Ἀτρεΐδης δὲ παρῴχετο γηθόσυνος κῆρ·
- ἦλθε δʼ ἐπʼ Αἰάντεσσι κιὼν ἀνὰ οὐλαμὸν ἀνδρῶν·
- τὼ δὲ κορυσσέσθην, ἅμα δὲ νέφος εἵπετο πεζῶν.
- ὡς δʼ ὅτʼ ἀπὸ σκοπιῆς εἶδεν νέφος αἰπόλος ἀνὴρ
- ἐρχόμενον κατὰ πόντον ὑπὸ Ζεφύροιο ἰωῆς·
- τῷ δέ τʼ ἄνευθεν ἐόντι μελάντερον ἠΰτε πίσσα
- φαίνετʼ ἰὸν κατὰ πόντον, ἄγει δέ τε λαίλαπα πολλήν,
- ῥίγησέν τε ἰδών, ὑπό τε σπέος ἤλασε μῆλα·
- τοῖαι ἅμʼ Αἰάντεσσι διοτρεφέων αἰζηῶν
- δήϊον ἐς πόλεμον πυκιναὶ κίνυντο φάλαγγες
- κυάνεαι, σάκεσίν τε καὶ ἔγχεσι πεφρικυῖαι.
- καὶ τοὺς μὲν γήθησεν ἰδὼν κρείων Ἀγαμέμνων,
- καί σφεας φωνήσας ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
- Αἴαντʼ Ἀργείων ἡγήτορε χαλκοχιτώνων,
- σφῶϊ μέν· οὐ γὰρ ἔοικʼ ὀτρυνέμεν· οὔ τι κελεύω·
- αὐτὼ γὰρ μάλα λαὸν ἀνώγετον ἶφι μάχεσθαι.
- αἲ γὰρ Ζεῦ τε πάτερ καὶ Ἀθηναίη καὶ Ἄπολλον
- τοῖος πᾶσιν θυμὸς ἐνὶ στήθεσσι γένοιτο·
- τώ κε τάχʼ ἠμύσειε πόλις Πριάμοιο ἄνακτος
- χερσὶν ὑφʼ ἡμετέρῃσιν ἁλοῦσά τε περθομένη τε.
- ὣς εἰπὼν τοὺς μὲν λίπεν αὐτοῦ, βῆ δὲ μετʼ ἄλλους·
- ἔνθʼ ὅ γε Νέστορʼ ἔτετμε λιγὺν Πυλίων ἀγορητὴν
- οὓς ἑτάρους στέλλοντα καὶ ὀτρύνοντα μάχεσθαι
- ἀμφὶ μέγαν Πελάγοντα Ἀλάστορά τε Χρομίον τε
- Αἵμονά τε κρείοντα Βίαντά τε ποιμένα λαῶν·
- ἱππῆας μὲν πρῶτα σὺν ἵπποισιν καὶ ὄχεσφι,
- πεζοὺς δʼ ἐξόπιθε στῆσεν πολέας τε καὶ ἐσθλοὺς
- ἕρκος ἔμεν πολέμοιο· κακοὺς δʼ ἐς μέσσον ἔλασσεν,
- ὄφρα καὶ οὐκ ἐθέλων τις ἀναγκαίῃ πολεμίζοι.
- ἱππεῦσιν μὲν πρῶτʼ ἐπετέλλετο· τοὺς γὰρ ἀνώγει
- σφοὺς ἵππους ἐχέμεν μηδὲ κλονέεσθαι ὁμίλῳ·
- μηδέ τις ἱπποσύνῃ τε καὶ ἠνορέηφι πεποιθὼς
- οἶος πρόσθʼ ἄλλων μεμάτω Τρώεσσι μάχεσθαι,
- μηδʼ ἀναχωρείτω· ἀλαπαδνότεροι γὰρ ἔσεσθε.
- ὃς δέ κʼ ἀνὴρ ἀπὸ ὧν ὀχέων ἕτερʼ ἅρμαθʼ ἵκηται
- ἔγχει ὀρεξάσθω, ἐπεὶ ἦ πολὺ φέρτερον οὕτω.
- ὧδε καὶ οἱ πρότεροι πόλεας καὶ τείχεʼ ἐπόρθεον
- τόνδε νόον καὶ θυμὸν ἐνὶ στήθεσσιν ἔχοντες.
- ὣς ὃ γέρων ὄτρυνε πάλαι πολέμων ἐῢ εἰδώς·
- καὶ τὸν μὲν γήθησεν ἰδὼν κρείων Ἀγαμέμνων,
- καί μιν φωνήσας ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
- ὦ γέρον εἴθʼ ὡς θυμὸς ἐνὶ στήθεσσι φίλοισιν
- ὥς τοι γούναθʼ ἕποιτο, βίη δέ τοι ἔμπεδος εἴη·
- ἀλλά σε γῆρας τείρει ὁμοίϊον· ὡς ὄφελέν τις
- ἀνδρῶν ἄλλος ἔχειν, σὺ δὲ κουροτέροισι μετεῖναι.
- τὸν δʼ ἠμείβετʼ ἔπειτα Γερήνιος ἱππότα Νέστωρ·
- Ἀτρεΐδη μάλα μέν τοι ἐγὼν ἐθέλοιμι καὶ αὐτὸς
- ὣς ἔμεν ὡς ὅτε δῖον Ἐρευθαλίωνα κατέκταν.
- ἀλλʼ οὔ πως ἅμα πάντα θεοὶ δόσαν ἀνθρώποισιν·
- εἰ τότε κοῦρος ἔα νῦν αὖτέ με γῆρας ὀπάζει.
- ἀλλὰ καὶ ὧς ἱππεῦσι μετέσσομαι ἠδὲ κελεύσω
- βουλῇ καὶ μύθοισι· τὸ γὰρ γέρας ἐστὶ γερόντων.
- αἰχμὰς δʼ αἰχμάσσουσι νεώτεροι, οἵ περ ἐμεῖο
- ὁπλότεροι γεγάασι πεποίθασίν τε βίηφιν.
- ὣς ἔφατʼ, Ἀτρεΐδης δὲ παρῴχετο γηθόσυνος κῆρ.
- εὗρʼ υἱὸν Πετεῶο Μενεσθῆα πλήξιππον
- ἑσταότʼ· ἀμφὶ δʼ Ἀθηναῖοι μήστωρες ἀϋτῆς·
- αὐτὰρ ὃ πλησίον ἑστήκει πολύμητις Ὀδυσσεύς,
- πὰρ δὲ Κεφαλλήνων ἀμφὶ στίχες οὐκ ἀλαπαδναὶ
- ἕστασαν· οὐ γάρ πώ σφιν ἀκούετο λαὸς ἀϋτῆς,
- ἀλλὰ νέον συνορινόμεναι κίνυντο φάλαγγες
- Τρώων ἱπποδάμων καὶ Ἀχαιῶν· οἳ δὲ μένοντες
- ἕστασαν ὁππότε πύργος Ἀχαιῶν ἄλλος ἐπελθὼν
- Τρώων ὁρμήσειε καὶ ἄρξειαν πολέμοιο.
- τοὺς δὲ ἰδὼν νείκεσσεν ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγαμέμνων,
- καί σφεας φωνήσας ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
- ὦ υἱὲ Πετεῶο διοτρεφέος βασιλῆος,
- καὶ σὺ κακοῖσι δόλοισι κεκασμένε κερδαλεόφρον
- τίπτε καταπτώσσοντες ἀφέστατε, μίμνετε δʼ ἄλλους;
- σφῶϊν μέν τʼ ἐπέοικε μετὰ πρώτοισιν ἐόντας
- ἑστάμεν ἠδὲ μάχης καυστείρης ἀντιβολῆσαι·
- πρώτω γὰρ καὶ δαιτὸς ἀκουάζεσθον ἐμεῖο,
- ὁππότε δαῖτα γέρουσιν ἐφοπλίζωμεν Ἀχαιοί.
- ἔνθα φίλʼ ὀπταλέα κρέα ἔδμεναι ἠδὲ κύπελλα
- οἴνου πινέμεναι μελιηδέος ὄφρʼ ἐθέλητον·
- νῦν δὲ φίλως χʼ ὁρόῳτε καὶ εἰ δέκα πύργοι Ἀχαιῶν
- ὑμείων προπάροιθε μαχοίατο νηλέϊ χαλκῷ.
- τὸν δʼ ἄρʼ ὑπόδρα ἰδὼν προσέφη πολύμητις Ὀδυσσεύς·
- Ἀτρεΐδη ποῖόν σε ἔπος φύγεν ἕρκος ὀδόντων;
- πῶς δὴ φῂς πολέμοιο μεθιέμεν ὁππότʼ Ἀχαιοὶ
- Τρωσὶν ἐφʼ ἱπποδάμοισιν ἐγείρομεν ὀξὺν Ἄρηα;
- ὄψεαι αἴ κʼ ἐθέλῃσθα καὶ αἴ κέν τοι τὰ μεμήλῃ
- Τηλεμάχοιο φίλον πατέρα προμάχοισι μιγέντα
- Τρώων ἱπποδάμων· σὺ δὲ ταῦτʼ ἀνεμώλια βάζεις.
- τὸν δʼ ἐπιμειδήσας προσέφη κρείων Ἀγαμέμνων
- ὡς γνῶ χωομένοιο· πάλιν δʼ ὅ γε λάζετο μῦθον·
- διογενὲς Λαερτιάδη πολυμήχανʼ Ὀδυσσεῦ
- οὔτέ σε νεικείω περιώσιον οὔτε κελεύω·
- οἶδα γὰρ ὥς τοι θυμὸς ἐνὶ στήθεσσι φίλοισιν
- ἤπια δήνεα οἶδε· τὰ γὰρ φρονέεις ἅ τʼ ἐγώ περ.
- ἀλλʼ ἴθι ταῦτα δʼ ὄπισθεν ἀρεσσόμεθʼ εἴ τι κακὸν νῦν
- εἴρηται, τὰ δὲ πάντα θεοὶ μεταμώνια θεῖεν.
- ὣς εἰπὼν τοὺς μὲν λίπεν αὐτοῦ, βῆ δὲ μετʼ ἄλλους.
- εὗρε δὲ Τυδέος υἱὸν ὑπέρθυμον Διομήδεα
- ἑσταότʼ ἔν θʼ ἵπποισι καὶ ἅρμασι κολλητοῖσι·
- πὰρ δέ οἱ ἑστήκει Σθένελος Καπανήϊος υἱός.
- καὶ τὸν μὲν νείκεσσεν ἰδὼν κρείων Ἀγαμέμνων,
- καί μιν φωνήσας ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
- ὤ μοι Τυδέος υἱὲ δαΐφρονος ἱπποδάμοιο
- τί πτώσσεις, τί δʼ ὀπιπεύεις πολέμοιο γεφύρας;
- οὐ μὲν Τυδέϊ γʼ ὧδε φίλον πτωσκαζέμεν ἦεν,
- ἀλλὰ πολὺ πρὸ φίλων ἑτάρων δηΐοισι μάχεσθαι,
- ὡς φάσαν οἵ μιν ἴδοντο πονεύμενον· οὐ γὰρ ἔγωγε
- ἤντησʼ οὐδὲ ἴδον· περὶ δʼ ἄλλων φασὶ γενέσθαι.
- ἤτοι μὲν γὰρ ἄτερ πολέμου εἰσῆλθε Μυκήνας
- ξεῖνος ἅμʼ ἀντιθέῳ Πολυνείκεϊ λαὸν ἀγείρων·
- οἳ δὲ τότʼ ἐστρατόωνθʼ ἱερὰ πρὸς τείχεα Θήβης,
- καί ῥα μάλα λίσσοντο δόμεν κλειτοὺς ἐπικούρους·
- οἳ δʼ ἔθελον δόμεναι καὶ ἐπῄνεον ὡς ἐκέλευον·
- ἀλλὰ Ζεὺς ἔτρεψε παραίσια σήματα φαίνων.
- οἳ δʼ ἐπεὶ οὖν ᾤχοντο ἰδὲ πρὸ ὁδοῦ ἐγένοντο,
- Ἀσωπὸν δʼ ἵκοντο βαθύσχοινον λεχεποίην,
- ἔνθʼ αὖτʼ ἀγγελίην ἐπὶ Τυδῆ στεῖλαν Ἀχαιοί.
- αὐτὰρ ὃ βῆ, πολέας δὲ κιχήσατο Καδμεΐωνας
- δαινυμένους κατὰ δῶμα βίης Ἐτεοκληείης.
- ἔνθʼ οὐδὲ ξεῖνός περ ἐὼν ἱππηλάτα Τυδεὺς
- τάρβει, μοῦνος ἐὼν πολέσιν μετὰ Καδμείοισιν,
- ἀλλʼ ὅ γʼ ἀεθλεύειν προκαλίζετο, πάντα δʼ ἐνίκα
- ῥηϊδίως· τοίη οἱ ἐπίρροθος ἦεν Ἀθήνη.
- οἳ δὲ χολωσάμενοι Καδμεῖοι κέντορες ἵππων
- ἂψ ἄρʼ ἀνερχομένῳ πυκινὸν λόχον εἷσαν ἄγοντες
- κούρους πεντήκοντα· δύω δʼ ἡγήτορες ἦσαν,
- Μαίων Αἱμονίδης ἐπιείκελος ἀθανάτοισιν,
- υἱός τʼ Αὐτοφόνοιο μενεπτόλεμος Πολυφόντης.
- Τυδεὺς μὲν καὶ τοῖσιν ἀεικέα πότμον ἐφῆκε·
- πάντας ἔπεφνʼ, ἕνα δʼ οἶον ἵει οἶκον δὲ νέεσθαι·
- Μαίονʼ ἄρα προέηκε θεῶν τεράεσσι πιθήσας.
- τοῖος ἔην Τυδεὺς Αἰτώλιος· ἀλλὰ τὸν υἱὸν
- γείνατο εἷο χέρεια μάχῃ, ἀγορῇ δέ τʼ ἀμείνω.
- ὣς φάτο, τὸν δʼ οὔ τι προσέφη κρατερὸς Διομήδης
- αἰδεσθεὶς βασιλῆος ἐνιπὴν αἰδοίοιο·
- τὸν δʼ υἱὸς Καπανῆος ἀμείψατο κυδαλίμοιο·
- Ἀτρεΐδη μὴ ψεύδεʼ ἐπιστάμενος σάφα εἰπεῖν·
- ἡμεῖς τοι πατέρων μέγʼ ἀμείνονες εὐχόμεθʼ εἶναι·
- ἡμεῖς καὶ Θήβης ἕδος εἵλομεν ἑπταπύλοιο
- παυρότερον λαὸν ἀγαγόνθʼ ὑπὸ τεῖχος ἄρειον,
- πειθόμενοι τεράεσσι θεῶν καὶ Ζηνὸς ἀρωγῇ·
- κεῖνοι δὲ σφετέρῃσιν ἀτασθαλίῃσιν ὄλοντο·
- τὼ μή μοι πατέρας ποθʼ ὁμοίῃ ἔνθεο τιμῇ.