Iliad

Homer

Homer. Homeri Opera, Volumes 1-2. Monro, D. B. (David Binning), editor; Allen, Thomas W. (Thomas William), editor. Oxford: Clarendon Press, 1908-1920.

  1. δίπλακα πορφυρέην, πολέας δʼ ἐνέπασσεν ἀέθλους
  2. Τρώων θʼ ἱπποδάμων καὶ Ἀχαιῶν χαλκοχιτώνων,
  3. οὕς ἑθεν εἵνεκʼ ἔπασχον ὑπʼ Ἄρηος παλαμάων·
  4. ἀγχοῦ δʼ ἱσταμένη προσέφη πόδας ὠκέα Ἶρις·
  5. δεῦρʼ ἴθι νύμφα φίλη, ἵνα θέσκελα ἔργα ἴδηαι
  6. Τρώων θʼ ἱπποδάμων καὶ Ἀχαιῶν χαλκοχιτώνων,
  7. οἳ πρὶν ἐπʼ ἀλλήλοισι φέρον πολύδακρυν Ἄρηα
  8. ἐν πεδίῳ ὀλοοῖο λιλαιόμενοι πολέμοιο·
  9. οἳ δὴ νῦν ἕαται σιγῇ, πόλεμος δὲ πέπαυται,
  10. ἀσπίσι κεκλιμένοι, παρὰ δʼ ἔγχεα μακρὰ πέπηγεν.
  11. αὐτὰρ Ἀλέξανδρος καὶ ἀρηΐφιλος Μενέλαος
  12. μακρῇς ἐγχείῃσι μαχήσονται περὶ σεῖο·
  13. τῷ δέ κε νικήσαντι φίλη κεκλήσῃ ἄκοιτις.
  14. ὣς εἰποῦσα θεὰ γλυκὺν ἵμερον ἔμβαλε θυμῷ
  15. ἀνδρός τε προτέρου καὶ ἄστεος ἠδὲ τοκήων·
  16. αὐτίκα δʼ ἀργεννῇσι καλυψαμένη ὀθόνῃσιν
  17. ὁρμᾶτʼ ἐκ θαλάμοιο τέρεν κατὰ δάκρυ χέουσα
  18. οὐκ οἴη, ἅμα τῇ γε καὶ ἀμφίπολοι δύʼ ἕποντο,
  19. Αἴθρη Πιτθῆος θυγάτηρ, Κλυμένη τε βοῶπις·
  20. αἶψα δʼ ἔπειθʼ ἵκανον ὅθι Σκαιαὶ πύλαι ἦσαν.
  21. οἳ δʼ ἀμφὶ Πρίαμον καὶ Πάνθοον ἠδὲ Θυμοίτην
  22. Λάμπόν τε Κλυτίον θʼ Ἱκετάονά τʼ ὄζον Ἄρηος
  23. Οὐκαλέγων τε καὶ Ἀντήνωρ πεπνυμένω ἄμφω
  24. ἥατο δημογέροντες ἐπὶ Σκαιῇσι πύλῃσι,
  25. γήραϊ δὴ πολέμοιο πεπαυμένοι, ἀλλʼ ἀγορηταὶ
  26. ἐσθλοί, τεττίγεσσιν ἐοικότες οἵ τε καθʼ ὕλην
  27. δενδρέῳ ἐφεζόμενοι ὄπα λειριόεσσαν ἱεῖσι·
  28. τοῖοι ἄρα Τρώων ἡγήτορες ἧντʼ ἐπὶ πύργῳ.
  29. οἳ δʼ ὡς οὖν εἴδονθʼ Ἑλένην ἐπὶ πύργον ἰοῦσαν,
  30. ἦκα πρὸς ἀλλήλους ἔπεα πτερόεντʼ ἀγόρευον·
  31. οὐ νέμεσις Τρῶας καὶ ἐϋκνήμιδας Ἀχαιοὺς
  32. τοιῇδʼ ἀμφὶ γυναικὶ πολὺν χρόνον ἄλγεα πάσχειν·
  33. αἰνῶς ἀθανάτῃσι θεῇς εἰς ὦπα ἔοικεν·
  34. ἀλλὰ καὶ ὧς τοίη περ ἐοῦσʼ ἐν νηυσὶ νεέσθω,
  35. μηδʼ ἡμῖν τεκέεσσί τʼ ὀπίσσω πῆμα λίποιτο.
  36. ὣς ἄρʼ ἔφαν, Πρίαμος δʼ Ἑλένην ἐκαλέσσατο φωνῇ·
  37. δεῦρο πάροιθʼ ἐλθοῦσα φίλον τέκος ἵζευ ἐμεῖο,
  38. ὄφρα ἴδῃ πρότερόν τε πόσιν πηούς τε φίλους τε·
  39. οὔ τί μοι αἰτίη ἐσσί, θεοί νύ μοι αἴτιοί εἰσιν
  40. οἵ μοι ἐφώρμησαν πόλεμον πολύδακρυν Ἀχαιῶν·
  41. ὥς μοι καὶ τόνδʼ ἄνδρα πελώριον ἐξονομήνῃς
  42. ὅς τις ὅδʼ ἐστὶν Ἀχαιὸς ἀνὴρ ἠΰς τε μέγας τε.
  43. ἤτοι μὲν κεφαλῇ καὶ μείζονες ἄλλοι ἔασι,
  44. καλὸν δʼ οὕτω ἐγὼν οὔ πω ἴδον ὀφθαλμοῖσιν,
  45. οὐδʼ οὕτω γεραρόν· βασιλῆϊ γὰρ ἀνδρὶ ἔοικε.
  46. τὸν δʼ Ἑλένη μύθοισιν ἀμείβετο δῖα γυναικῶν·
  47. αἰδοῖός τέ μοί ἐσσι φίλε ἑκυρὲ δεινός τε·
  48. ὡς ὄφελεν θάνατός μοι ἁδεῖν κακὸς ὁππότε δεῦρο
  49. υἱέϊ σῷ ἑπόμην θάλαμον γνωτούς τε λιποῦσα
  50. παῖδά τε τηλυγέτην καὶ ὁμηλικίην ἐρατεινήν.
  51. ἀλλὰ τά γʼ οὐκ ἐγένοντο· τὸ καὶ κλαίουσα τέτηκα.
  52. τοῦτο δέ τοι ἐρέω ὅ μʼ ἀνείρεαι ἠδὲ μεταλλᾷς·
  53. οὗτός γʼ Ἀτρεΐδης εὐρὺ κρείων Ἀγαμέμνων,
  54. ἀμφότερον βασιλεύς τʼ ἀγαθὸς κρατερός τʼ αἰχμητής·
  55. δαὴρ αὖτʼ ἐμὸς ἔσκε κυνώπιδος, εἴ ποτʼ ἔην γε.
  56. ὣς φάτο, τὸν δʼ ὁ γέρων ἠγάσσατο φώνησέν τε·
  57. ὦ μάκαρ Ἀτρεΐδη μοιρηγενὲς ὀλβιόδαιμον,
  58. ἦ ῥά νύ τοι πολλοὶ δεδμήατο κοῦροι Ἀχαιῶν.
  59. ἤδη καὶ Φρυγίην εἰσήλυθον ἀμπελόεσσαν,
  60. ἔνθα ἴδον πλείστους Φρύγας ἀνέρας αἰολοπώλους
  61. λαοὺς Ὀτρῆος καὶ Μυγδόνος ἀντιθέοιο,
  62. οἵ ῥα τότʼ ἐστρατόωντο παρʼ ὄχθας Σαγγαρίοιο·
  63. καὶ γὰρ ἐγὼν ἐπίκουρος ἐὼν μετὰ τοῖσιν ἐλέχθην
  64. ἤματι τῷ ὅτε τʼ ἦλθον Ἀμαζόνες ἀντιάνειραι·
  65. ἀλλʼ οὐδʼ οἳ τόσοι ἦσαν ὅσοι ἑλίκωπες Ἀχαιοί.
  66. δεύτερον αὖτʼ Ὀδυσῆα ἰδὼν ἐρέεινʼ ὁ γεραιός·
  67. εἴπʼ ἄγε μοι καὶ τόνδε φίλον τέκος ὅς τις ὅδʼ ἐστί·
  68. μείων μὲν κεφαλῇ Ἀγαμέμνονος Ἀτρεΐδαο,
  69. εὐρύτερος δʼ ὤμοισιν ἰδὲ στέρνοισιν ἰδέσθαι.
  70. τεύχεα μέν οἱ κεῖται ἐπὶ χθονὶ πουλυβοτείρῃ,
  71. αὐτὸς δὲ κτίλος ὣς ἐπιπωλεῖται στίχας ἀνδρῶν·
  72. ἀρνειῷ μιν ἔγωγε ἐΐσκω πηγεσιμάλλῳ,
  73. ὅς τʼ οἰῶν μέγα πῶϋ διέρχεται ἀργεννάων.
  74. τὸν δʼ ἠμείβετʼ ἔπειθʼ Ἑλένη Διὸς ἐκγεγαυῖα·
  75. οὗτος δʼ αὖ Λαερτιάδης πολύμητις Ὀδυσσεύς,
  76. ὃς τράφη ἐν δήμῳ Ἰθάκης κραναῆς περ ἐούσης
  77. εἰδὼς παντοίους τε δόλους καὶ μήδεα πυκνά.
  78. τὴν δʼ αὖτʼ Ἀντήνωρ πεπνυμένος ἀντίον ηὔδα·
  79. ὦ γύναι ἦ μάλα τοῦτο ἔπος νημερτὲς ἔειπες·
  80. ἤδη γὰρ καὶ δεῦρό ποτʼ ἤλυθε δῖος Ὀδυσσεὺς
  81. σεῦ ἕνεκʼ ἀγγελίης σὺν ἀρηϊφίλῳ Μενελάῳ·
  82. τοὺς δʼ ἐγὼ ἐξείνισσα καὶ ἐν μεγάροισι φίλησα,
  83. ἀμφοτέρων δὲ φυὴν ἐδάην καὶ μήδεα πυκνά.
  84. ἀλλʼ ὅτε δὴ Τρώεσσιν ἐν ἀγρομένοισιν ἔμιχθεν
  85. στάντων μὲν Μενέλαος ὑπείρεχεν εὐρέας ὤμους,
  86. ἄμφω δʼ ἑζομένω γεραρώτερος ἦεν Ὀδυσσεύς·
  87. ἀλλʼ ὅτε δὴ μύθους καὶ μήδεα πᾶσιν ὕφαινον
  88. ἤτοι μὲν Μενέλαος ἐπιτροχάδην ἀγόρευε,
  89. παῦρα μὲν ἀλλὰ μάλα λιγέως, ἐπεὶ οὐ πολύμυθος
  90. οὐδʼ ἀφαμαρτοεπής· ἦ καὶ γένει ὕστερος ἦεν.
  91. ἀλλʼ ὅτε δὴ πολύμητις ἀναΐξειεν Ὀδυσσεὺς
  92. στάσκεν, ὑπαὶ δὲ ἴδεσκε κατὰ χθονὸς ὄμματα πήξας,
  93. σκῆπτρον δʼ οὔτʼ ὀπίσω οὔτε προπρηνὲς ἐνώμα,
  94. ἀλλʼ ἀστεμφὲς ἔχεσκεν ἀΐδρεϊ φωτὶ ἐοικώς·
  95. φαίης κε ζάκοτόν τέ τινʼ ἔμμεναι ἄφρονά τʼ αὔτως.
  96. ἀλλʼ ὅτε δὴ ὄπα τε μεγάλην ἐκ στήθεος εἵη
  97. καὶ ἔπεα νιφάδεσσιν ἐοικότα χειμερίῃσιν,
  98. οὐκ ἂν ἔπειτʼ Ὀδυσῆΐ γʼ ἐρίσσειε βροτὸς ἄλλος·
  99. οὐ τότε γʼ ὧδʼ Ὀδυσῆος ἀγασσάμεθʼ εἶδος ἰδόντες.
  100. τὸ τρίτον αὖτʼ Αἴαντα ἰδὼν ἐρέεινʼ ὃ γεραιός·
  101. τίς τὰρ ὅδʼ ἄλλος Ἀχαιὸς ἀνὴρ ἠΰς τε μέγας τε
  102. ἔξοχος Ἀργείων κεφαλήν τε καὶ εὐρέας ὤμους;
  103. τὸν δʼ Ἑλένη τανύπεπλος ἀμείβετο δῖα γυναικῶν·
  104. οὗτος δʼ Αἴας ἐστὶ πελώριος ἕρκος Ἀχαιῶν·
  105. Ἰδομενεὺς δʼ ἑτέρωθεν ἐνὶ Κρήτεσσι θεὸς ὣς
  106. ἕστηκʼ, ἀμφὶ δέ μιν Κρητῶν ἀγοὶ ἠγερέθονται.
  107. πολλάκι μιν ξείνισσεν ἀρηΐφιλος Μενέλαος
  108. οἴκῳ ἐν ἡμετέρῳ ὁπότε Κρήτηθεν ἵκοιτο.
  109. νῦν δʼ ἄλλους μὲν πάντας ὁρῶ ἑλίκωπας Ἀχαιούς,
  110. οὕς κεν ἐῢ γνοίην καί τʼ οὔνομα μυθησαίμην·
  111. δοιὼ δʼ οὐ δύναμαι ἰδέειν κοσμήτορε λαῶν
  112. Κάστορά θʼ ἱππόδαμον καὶ πὺξ ἀγαθὸν Πολυδεύκεα
  113. αὐτοκασιγνήτω, τώ μοι μία γείνατο μήτηρ.
  114. ἢ οὐχ ἑσπέσθην Λακεδαίμονος ἐξ ἐρατεινῆς,
  115. ἢ δεύρω μὲν ἕποντο νέεσσʼ ἔνι ποντοπόροισι,
  116. νῦν αὖτʼ οὐκ ἐθέλουσι μάχην καταδύμεναι ἀνδρῶν
  117. αἴσχεα δειδιότες καὶ ὀνείδεα πόλλʼ ἅ μοί ἐστιν.
  118. ὣς φάτο, τοὺς δʼ ἤδη κάτεχεν φυσίζοος αἶα
  119. ἐν Λακεδαίμονι αὖθι φίλῃ ἐν πατρίδι γαίῃ.
  120. κήρυκες δʼ ἀνὰ ἄστυ θεῶν φέρον ὅρκια πιστὰ
  121. ἄρνε δύω καὶ οἶνον ἐΰφρονα καρπὸν ἀρούρης
  122. ἀσκῷ ἐν αἰγείῳ· φέρε δὲ κρητῆρα φαεινὸν
  123. κῆρυξ Ἰδαῖος ἠδὲ χρύσεια κύπελλα·
  124. ὄτρυνεν δὲ γέροντα παριστάμενος ἐπέεσσιν·
  125. ὄρσεο Λαομεδοντιάδη, καλέουσιν ἄριστοι
  126. Τρώων θʼ ἱπποδάμων καὶ Ἀχαιῶν χαλκοχιτώνων
  127. ἐς πεδίον καταβῆναι ἵνʼ ὅρκια πιστὰ τάμητε·
  128. αὐτὰρ Ἀλέξανδρος καὶ ἀρηΐφιλος Μενέλαος
  129. μακρῇς ἐγχείῃσι μαχήσοντʼ ἀμφὶ γυναικί·
  130. τῷ δέ κε νικήσαντι γυνὴ καὶ κτήμαθʼ ἕποιτο·
  131. οἳ δʼ ἄλλοι φιλότητα καὶ ὅρκια πιστὰ ταμόντες
  132. ναίοιμεν Τροίην ἐριβώλακα, τοὶ δὲ νέονται
  133. Ἄργος ἐς ἱππόβοτον καὶ Ἀχαιΐδα καλλιγύναικα.
  134. ὣς φάτο ῥίγησεν δʼ ὃ γέρων, ἐκέλευσε δʼ ἑταίρους
  135. ἵππους ζευγνύμεναι· τοὶ δʼ ὀτραλέως ἐπίθοντο.
  136. ἂν δʼ ἄρʼ ἔβη Πρίαμος, κατὰ δʼ ἡνία τεῖνεν ὀπίσσω·
  137. πὰρ δέ οἱ Ἀντήνωρ περικαλλέα βήσετο δίφρον·
  138. τὼ δὲ διὰ Σκαιῶν πεδίον δʼ ἔχον ὠκέας ἵππους.
  139. ἀλλʼ ὅτε δή ῥʼ ἵκοντο μετὰ Τρῶας καὶ Ἀχαιούς,
  140. ἐξ ἵππων ἀποβάντες ἐπὶ χθόνα πουλυβότειραν
  141. ἐς μέσσον Τρώων καὶ Ἀχαιῶν ἐστιχόωντο.
  142. ὄρνυτο δʼ αὐτίκʼ ἔπειτα ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγαμέμνων,
  143. ἂν δʼ Ὀδυσεὺς πολύμητις· ἀτὰρ κήρυκες ἀγαυοὶ
  144. ὅρκια πιστὰ θεῶν σύναγον, κρητῆρι δὲ οἶνον
  145. μίσγον, ἀτὰρ βασιλεῦσιν ὕδωρ ἐπὶ χεῖρας ἔχευαν.
  146. Ἀτρεΐδης δὲ ἐρυσσάμενος χείρεσσι μάχαιραν,
  147. ἥ οἱ πὰρ ξίφεος μέγα κουλεόν αἰὲν ἄωρτο,
  148. ἀρνῶν ἐκ κεφαλέων τάμνε τρίχας· αὐτὰρ ἔπειτα
  149. κήρυκες Τρώων καὶ Ἀχαιῶν νεῖμαν ἀρίστοις.
  150. τοῖσιν δʼ Ἀτρεΐδης μεγάλʼ εὔχετο χεῖρας ἀνασχών·
  151. Ζεῦ πάτερ Ἴδηθεν μεδέων κύδιστε μέγιστε,
  152. Ἠέλιός θʼ, ὃς πάντʼ ἐφορᾷς καὶ πάντʼ ἐπακούεις,
  153. καὶ ποταμοὶ καὶ γαῖα, καὶ οἳ ὑπένερθε καμόντας
  154. ἀνθρώπους τίνυσθον ὅτις κʼ ἐπίορκον ὀμόσσῃ,
  155. ὑμεῖς μάρτυροι ἔστε, φυλάσσετε δʼ ὅρκια πιστά·
  156. εἰ μέν κεν Μενέλαον Ἀλέξανδρος καταπέφνῃ
  157. αὐτὸς ἔπειθʼ Ἑλένην ἐχέτω καὶ κτήματα πάντα,
  158. ἡμεῖς δʼ ἐν νήεσσι νεώμεθα ποντοπόροισιν·
  159. εἰ δέ κʼ Ἀλέξανδρον κτείνῃ ξανθὸς Μενέλαος,
  160. Τρῶας ἔπειθʼ Ἑλένην καὶ κτήματα πάντʼ ἀποδοῦναι,
  161. τιμὴν δʼ Ἀργείοις ἀποτινέμεν ἥν τινʼ ἔοικεν,
  162. ἥ τε καὶ ἐσσομένοισι μετʼ ἀνθρώποισι πέληται.
  163. εἰ δʼ ἂν ἐμοὶ τιμὴν Πρίαμος Πριάμοιό τε παῖδες
  164. τίνειν οὐκ ἐθέλωσιν Ἀλεξάνδροιο πεσόντος,
  165. αὐτὰρ ἐγὼ καὶ ἔπειτα μαχήσομαι εἵνεκα ποινῆς
  166. αὖθι μένων, ἧός κε τέλος πολέμοιο κιχείω.
  167. ἦ, καὶ ἀπὸ στομάχους ἀρνῶν τάμε νηλέϊ χαλκῷ·
  168. καὶ τοὺς μὲν κατέθηκεν ἐπὶ χθονὸς ἀσπαίροντας
  169. θυμοῦ δευομένους· ἀπὸ γὰρ μένος εἵλετο χαλκός.
  170. οἶνον δʼ ἐκ κρητῆρος ἀφυσσόμενοι δεπάεσσιν
  171. ἔκχεον, ἠδʼ εὔχοντο θεοῖς αἰειγενέτῃσιν.
  172. ὧδε δέ τις εἴπεσκεν Ἀχαιῶν τε Τρώων τε·
  173. Ζεῦ κύδιστε μέγιστε καὶ ἀθάνατοι θεοὶ ἄλλοι
  174. ὁππότεροι πρότεροι ὑπὲρ ὅρκια πημήνειαν
  175. ὧδέ σφʼ ἐγκέφαλος χαμάδις ῥέοι ὡς ὅδε οἶνος
  176. αὐτῶν καὶ τεκέων, ἄλοχοι δʼ ἄλλοισι δαμεῖεν.
  177. ὣς ἔφαν, οὐδʼ ἄρα πώ σφιν ἐπεκραίαινε Κρονίων.
  178. τοῖσι δὲ Δαρδανίδης Πρίαμος μετὰ μῦθον ἔειπε·
  179. κέκλυτέ μευ Τρῶες καὶ ἐϋκνήμιδες Ἀχαιοί·
  180. ἤτοι ἐγὼν εἶμι προτὶ Ἴλιον ἠνεμόεσσαν
  181. ἄψ, ἐπεὶ οὔ πω τλήσομʼ ἐν ὀφθαλμοῖσιν ὁρᾶσθαι
  182. μαρνάμενον φίλον υἱὸν ἀρηϊφίλῳ Μενελάῳ·
  183. Ζεὺς μέν που τό γε οἶδε καὶ ἀθάνατοι θεοὶ ἄλλοι
  184. ὁπποτέρῳ θανάτοιο τέλος πεπρωμένον ἐστίν.
  185. ἦ ῥα καὶ ἐς δίφρον ἄρνας θέτο ἰσόθεος φώς,
  186. ἂν δʼ ἄρʼ ἔβαινʼ αὐτός, κατὰ δʼ ἡνία τεῖνεν ὀπίσσω·
  187. πὰρ δέ οἱ Ἀντήνωρ περικαλλέα βήσετο δίφρον.
  188. τὼ μὲν ἄρʼ ἄψορροι προτὶ Ἴλιον ἀπονέοντο·
  189. Ἕκτωρ δὲ Πριάμοιο πάϊς καὶ δῖος Ὀδυσσεὺς
  190. χῶρον μὲν πρῶτον διεμέτρεον, αὐτὰρ ἔπειτα
  191. κλήρους ἐν κυνέῃ χαλκήρεϊ πάλλον ἑλόντες,
  192. ὁππότερος δὴ πρόσθεν ἀφείη χάλκεον ἔγχος.
  193. λαοὶ δʼ ἠρήσαντο, θεοῖσι δὲ χεῖρας ἀνέσχον,
  194. ὧδε δέ τις εἴπεσκεν Ἀχαιῶν τε Τρώων τε·
  195. Ζεῦ πάτερ Ἴδηθεν μεδέων κύδιστε μέγιστε
  196. ὁππότερος τάδε ἔργα μετʼ ἀμφοτέροισιν ἔθηκε,
  197. τὸν δὸς ἀποφθίμενον δῦναι δόμον Ἄϊδος εἴσω,
  198. ἡμῖν δʼ αὖ φιλότητα καὶ ὅρκια πιστὰ γενέσθαι.
  199. ὣς ἄρʼ ἔφαν, πάλλεν δὲ μέγας κορυθαίολος Ἕκτωρ
  200. ἂψ ὁρόων· Πάριος δὲ θοῶς ἐκ κλῆρος ὄρουσεν.
  201. οἳ μὲν ἔπειθʼ ἵζοντο κατὰ στίχας, ἧχι ἑκάστῳ
  202. ἵπποι ἀερσίποδες καὶ ποικίλα τεύχεʼ ἔκειτο·
  203. αὐτὰρ ὅ γʼ ἀμφʼ ὤμοισιν ἐδύσετο τεύχεα καλὰ
  204. δῖος Ἀλέξανδρος Ἑλένης πόσις ἠϋκόμοιο.
  205. κνημῖδας μὲν πρῶτα περὶ κνήμῃσιν ἔθηκε
  206. καλάς, ἀργυρέοισιν ἐπισφυρίοις ἀραρυίας·
  207. δεύτερον αὖ θώρηκα περὶ στήθεσσιν ἔδυνεν
  208. οἷο κασιγνήτοιο Λυκάονος· ἥρμοσε δʼ αὐτῷ.
  209. ἀμφὶ δʼ ἄρʼ ὤμοισιν βάλετο ξίφος ἀργυρόηλον
  210. χάλκεον, αὐτὰρ ἔπειτα σάκος μέγα τε στιβαρόν τε·
  211. κρατὶ δʼ ἐπʼ ἰφθίμῳ κυνέην εὔτυκτον ἔθηκεν
  212. ἵππουριν· δεινὸν δὲ λόφος καθύπερθεν ἔνευεν·
  213. εἵλετο δʼ ἄλκιμον ἔγχος, ὅ οἱ παλάμηφιν ἀρήρει.
  214. ὣς δʼ αὔτως Μενέλαος ἀρήϊος ἔντεʼ ἔδυνεν.
  215. οἳ δʼ ἐπεὶ οὖν ἑκάτερθεν ὁμίλου θωρήχθησαν,
  216. ἐς μέσσον Τρώων καὶ Ἀχαιῶν ἐστιχόωντο
  217. δεινὸν δερκόμενοι· θάμβος δʼ ἔχεν εἰσορόωντας
  218. Τρῶάς θʼ ἱπποδάμους καὶ ἐϋκνήμιδας Ἀχαιούς.
  219. καί ῥʼ ἐγγὺς στήτην διαμετρητῷ ἐνὶ χώρῳ
  220. σείοντʼ ἐγχείας ἀλλήλοισιν κοτέοντε.
  221. πρόσθε δʼ Ἀλέξανδρος προΐει δολιχόσκιον ἔγχος,
  222. καὶ βάλεν Ἀτρεΐδαο κατʼ ἀσπίδα πάντοσε ἴσην,
  223. οὐδʼ ἔρρηξεν χαλκός, ἀνεγνάμφθη δέ οἱ αἰχμὴ
  224. ἀσπίδʼ ἐνὶ κρατερῇ· ὃ δὲ δεύτερον ὄρνυτο χαλκῷ
  225. Ἀτρεΐδης Μενέλαος ἐπευξάμενος Διὶ πατρί·
  226. Ζεῦ ἄνα δὸς τίσασθαι ὅ με πρότερος κάκʼ ἔοργε
  227. δῖον Ἀλέξανδρον, καὶ ἐμῇς ὑπὸ χερσὶ δάμασσον,
  228. ὄφρα τις ἐρρίγῃσι καὶ ὀψιγόνων ἀνθρώπων
  229. ξεινοδόκον κακὰ ῥέξαι, ὅ κεν φιλότητα παράσχῃ.
  230. ἦ ῥα καὶ ἀμπεπαλὼν προΐει δολιχόσκιον ἔγχος,
  231. καὶ βάλε Πριαμίδαο κατʼ ἀσπίδα πάντοσε ἴσην·
  232. διὰ μὲν ἀσπίδος ἦλθε φαεινῆς ὄβριμον ἔγχος,
  233. καὶ διὰ θώρηκος πολυδαιδάλου ἠρήρειστο·
  234. ἀντικρὺ δὲ παραὶ λαπάρην διάμησε χιτῶνα
  235. ἔγχος· ὃ δʼ ἐκλίνθη καὶ ἀλεύατο κῆρα μέλαιναν.
  236. Ἀτρεΐδης δὲ ἐρυσσάμενος ξίφος ἀργυρόηλον
  237. πλῆξεν ἀνασχόμενος κόρυθος φάλον· ἀμφὶ δʼ ἄρʼ αὐτῷ
  238. τριχθά τε καὶ τετραχθὰ διατρυφὲν ἔκπεσε χειρός.
  239. Ἀτρεΐδης δʼ ᾤμωξεν ἰδὼν εἰς οὐρανὸν εὐρύν·
  240. Ζεῦ πάτερ οὔ τις σεῖο θεῶν ὀλοώτερος ἄλλος·
  241. ἦ τʼ ἐφάμην τίσασθαι Ἀλέξανδρον κακότητος·
  242. νῦν δέ μοι ἐν χείρεσσιν ἄγη ξίφος, ἐκ δέ μοι ἔγχος
  243. ἠΐχθη παλάμηφιν ἐτώσιον, οὐδʼ ἔβαλόν μιν.
  244. ἦ καὶ ἐπαΐξας κόρυθος λάβεν ἱπποδασείης,
  245. ἕλκε δʼ ἐπιστρέψας μετʼ ἐϋκνήμιδας Ἀχαιούς·
  246. ἄγχε δέ μιν πολύκεστος ἱμὰς ἁπαλὴν ὑπὸ δειρήν,
  247. ὅς οἱ ὑπʼ ἀνθερεῶνος ὀχεὺς τέτατο τρυφαλείης.
  248. καί νύ κεν εἴρυσσέν τε καὶ ἄσπετον ἤρατο κῦδος,
  249. εἰ μὴ ἄρʼ ὀξὺ νόησε Διὸς θυγάτηρ Ἀφροδίτη,
  250. ἥ οἱ ῥῆξεν ἱμάντα βοὸς ἶφι κταμένοιο·
  251. κεινὴ δὲ τρυφάλεια ἅμʼ ἕσπετο χειρὶ παχείῃ.
  252. τὴν μὲν ἔπειθʼ ἥρως μετʼ ἐϋκνήμιδας Ἀχαιοὺς
  253. ῥῖψʼ ἐπιδινήσας, κόμισαν δʼ ἐρίηρες ἑταῖροι·
  254. αὐτὰρ ὃ ἂψ ἐπόρουσε κατακτάμεναι μενεαίνων
  255. ἔγχεϊ χαλκείῳ· τὸν δʼ ἐξήρπαξʼ Ἀφροδίτη
  256. ῥεῖα μάλʼ ὥς τε θεός, ἐκάλυψε δʼ ἄρʼ ἠέρι πολλῇ,
  257. κὰδ δʼ εἷσʼ ἐν θαλάμῳ εὐώδεϊ κηώεντι.
  258. αὐτὴ δʼ αὖ Ἑλένην καλέουσʼ ἴε· τὴν δὲ κίχανε
  259. πύργῳ ἐφʼ ὑψηλῷ, περὶ δὲ Τρῳαὶ ἅλις ἦσαν·
  260. χειρὶ δὲ νεκταρέου ἑανοῦ ἐτίναξε λαβοῦσα,
  261. γρηῒ δέ μιν ἐϊκυῖα παλαιγενέϊ προσέειπεν
  262. εἰροκόμῳ, ἥ οἱ Λακεδαίμονι ναιετοώσῃ
  263. ἤσκειν εἴρια καλά, μάλιστα δέ μιν φιλέεσκε·
  264. τῇ μιν ἐεισαμένη προσεφώνεε δῖʼ Ἀφροδίτη·
  265. δεῦρʼ ἴθʼ· Ἀλέξανδρός σε καλεῖ οἶκον δὲ νέεσθαι.
  266. κεῖνος ὅ γʼ ἐν θαλάμῳ καὶ δινωτοῖσι λέχεσσι
  267. κάλλεΐ τε στίλβων καὶ εἵμασιν· οὐδέ κε φαίης
  268. ἀνδρὶ μαχεσσάμενον τόν γʼ ἐλθεῖν, ἀλλὰ χορὸν δὲ
  269. ἔρχεσθʼ, ἠὲ χοροῖο νέον λήγοντα καθίζειν.
  270. ὣς φάτο, τῇ δʼ ἄρα θυμὸν ἐνὶ στήθεσσιν ὄρινε·
  271. καί ῥʼ ὡς οὖν ἐνόησε θεᾶς περικαλλέα δειρὴν
  272. στήθεά θʼ ἱμερόεντα καὶ ὄμματα μαρμαίροντα,
  273. θάμβησέν τʼ ἄρʼ ἔπειτα ἔπος τʼ ἔφατʼ ἔκ τʼ ὀνόμαζε·
  274. δαιμονίη, τί με ταῦτα λιλαίεαι ἠπεροπεύειν;
  275. ἦ πῄ με προτέρω πολίων εὖ ναιομενάων
  276. ἄξεις, ἢ Φρυγίης ἢ Μῃονίης ἐρατεινῆς,
  277. εἴ τίς τοι καὶ κεῖθι φίλος μερόπων ἀνθρώπων·
  278. οὕνεκα δὴ νῦν δῖον Ἀλέξανδρον Μενέλαος
  279. νικήσας ἐθέλει στυγερὴν ἐμὲ οἴκαδʼ ἄγεσθαι,
  280. τοὔνεκα δὴ νῦν δεῦρο δολοφρονέουσα παρέστης;
  281. ἧσο παρʼ αὐτὸν ἰοῦσα, θεῶν δʼ ἀπόεικε κελεύθου,
  282. μηδʼ ἔτι σοῖσι πόδεσσιν ὑποστρέψειας Ὄλυμπον,
  283. ἀλλʼ αἰεὶ περὶ κεῖνον ὀΐζυε καί ἑ φύλασσε,
  284. εἰς ὅ κέ σʼ ἢ ἄλοχον ποιήσεται ἢ ὅ γε δούλην.
  285. κεῖσε δʼ ἐγὼν οὐκ εἶμι· νεμεσσητὸν δέ κεν εἴη·
  286. κείνου πορσανέουσα λέχος· Τρῳαὶ δέ μʼ ὀπίσσω
  287. πᾶσαι μωμήσονται· ἔχω δʼ ἄχεʼ ἄκριτα θυμῷ.
  288. τὴν δὲ χολωσαμένη προσεφώνεε δῖʼ Ἀφροδίτη·
  289. μή μʼ ἔρεθε σχετλίη, μὴ χωσαμένη σε μεθείω,
  290. τὼς δέ σʼ ἀπεχθήρω ὡς νῦν ἔκπαγλʼ ἐφίλησα,
  291. μέσσῳ δʼ ἀμφοτέρων μητίσομαι ἔχθεα λυγρὰ
  292. Τρώων καὶ Δαναῶν, σὺ δέ κεν κακὸν οἶτον ὄληαι.
  293. ὣς ἔφατʼ, ἔδεισεν δʼ Ἑλένη Διὸς ἐκγεγαυῖα,
  294. βῆ δὲ κατασχομένη ἑανῷ ἀργῆτι φαεινῷ
  295. σιγῇ, πάσας δὲ Τρῳὰς λάθεν· ἦρχε δὲ δαίμων.
  296. αἳ δʼ ὅτʼ Ἀλεξάνδροιο δόμον περικαλλέʼ ἵκοντο,
  297. ἀμφίπολοι μὲν ἔπειτα θοῶς ἐπὶ ἔργα τράποντο,
  298. ἣ δʼ εἰς ὑψόροφον θάλαμον κίε δῖα γυναικῶν.
  299. τῇ δʼ ἄρα δίφρον ἑλοῦσα φιλομειδὴς Ἀφροδίτη
  300. ἀντίʼ Ἀλεξάνδροιο θεὰ κατέθηκε φέρουσα·
  301. ἔνθα κάθιζʼ Ἑλένη κούρη Διὸς αἰγιόχοιο
  302. ὄσσε πάλιν κλίνασα, πόσιν δʼ ἠνίπαπε μύθῳ·
  303. ἤλυθες ἐκ πολέμου· ὡς ὤφελες αὐτόθʼ ὀλέσθαι
  304. ἀνδρὶ δαμεὶς κρατερῷ, ὃς ἐμὸς πρότερος πόσις ἦεν.
  305. ἦ μὲν δὴ πρίν γʼ εὔχεʼ ἀρηϊφίλου Μενελάου
  306. σῇ τε βίῃ καὶ χερσὶ καὶ ἔγχεϊ φέρτερος εἶναι·
  307. ἀλλʼ ἴθι νῦν προκάλεσσαι ἀρηΐφιλον Μενέλαον
  308. ἐξαῦτις μαχέσασθαι ἐναντίον· ἀλλά σʼ ἔγωγε
  309. παύεσθαι κέλομαι, μηδὲ ξανθῷ Μενελάῳ
  310. ἀντίβιον πόλεμον πολεμίζειν ἠδὲ μάχεσθαι
  311. ἀφραδέως, μή πως τάχʼ ὑπʼ αὐτοῦ δουρὶ δαμήῃς.
  312. τὴν δὲ Πάρις μύθοισιν ἀμειβόμενος προσέειπε·
  313. μή με γύναι χαλεποῖσιν ὀνείδεσι θυμὸν ἔνιπτε·
  314. νῦν μὲν γὰρ Μενέλαος ἐνίκησεν σὺν Ἀθήνῃ,
  315. κεῖνον δʼ αὖτις ἐγώ· πάρα γὰρ θεοί εἰσι καὶ ἡμῖν.
  316. ἀλλʼ ἄγε δὴ φιλότητι τραπείομεν εὐνηθέντε·
  317. οὐ γάρ πώ ποτέ μʼ ὧδέ γʼ ἔρως φρένας ἀμφεκάλυψεν,
  318. οὐδʼ ὅτε σε πρῶτον Λακεδαίμονος ἐξ ἐρατεινῆς
  319. ἔπλεον ἁρπάξας ἐν ποντοπόροισι νέεσσι,
  320. νήσῳ δʼ ἐν Κραναῇ ἐμίγην φιλότητι καὶ εὐνῇ,
  321. ὥς σεο νῦν ἔραμαι καί με γλυκὺς ἵμερος αἱρεῖ.
  322. ἦ ῥα, καὶ ἄρχε λέχος δὲ κιών· ἅμα δʼ εἵπετʼ ἄκοιτις.
  323. τὼ μὲν ἄρʼ ἐν τρητοῖσι κατεύνασθεν λεχέεσσιν,
  324. Ἀτρεΐδης δʼ ἀνʼ ὅμιλον ἐφοίτα θηρὶ ἐοικὼς
  325. εἴ που ἐσαθρήσειεν Ἀλέξανδρον θεοειδέα.
  326. ἀλλʼ οὔ τις δύνατο Τρώων κλειτῶν τʼ ἐπικούρων
  327. δεῖξαι Ἀλέξανδρον τότʼ ἀρηϊφίλῳ Μενελάῳ·
  328. οὐ μὲν γὰρ φιλότητί γʼ ἐκεύθανον εἴ τις ἴδοιτο·
  329. ἶσον γάρ σφιν πᾶσιν ἀπήχθετο κηρὶ μελαίνῃ.
  330. τοῖσι δὲ καὶ μετέειπεν ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγαμέμνων·
  331. κέκλυτέ μευ Τρῶες καὶ Δάρδανοι ἠδʼ ἐπίκουροι·
  332. νίκη μὲν δὴ φαίνετʼ ἀρηϊφίλου Μενελάου,
  333. ὑμεῖς δʼ Ἀργείην Ἑλένην καὶ κτήμαθʼ ἅμʼ αὐτῇ
  334. ἔκδοτε, καὶ τιμὴν ἀποτινέμεν ἥν τινʼ ἔοικεν,
  335. ἥ τε καὶ ἐσσομένοισι μετʼ ἀνθρώποισι πέληται.
  336. ὣς ἔφατʼ Ἀτρεΐδης, ἐπὶ δʼ ᾔνεον ἄλλοι Ἀχαιοί.
  1. οἳ δὲ θεοὶ πὰρ Ζηνὶ καθήμενοι ἠγορόωντο
  2. χρυσέῳ ἐν δαπέδῳ, μετὰ δέ σφισι πότνια Ἥβη
  3. νέκταρ ἐοινοχόει· τοὶ δὲ χρυσέοις δεπάεσσι
  4. δειδέχατʼ ἀλλήλους, Τρώων πόλιν εἰσορόωντες·
  5. αὐτίκʼ ἐπειρᾶτο Κρονίδης ἐρεθιζέμεν Ἥρην
  6. κερτομίοις ἐπέεσσι παραβλήδην ἀγορεύων·
  7. δοιαὶ μὲν Μενελάῳ ἀρηγόνες εἰσὶ θεάων
  8. Ἥρη τʼ Ἀργείη καὶ Ἀλαλκομενηῒς Ἀθήνη.
  9. ἀλλʼ ἤτοι ταὶ νόσφι καθήμεναι εἰσορόωσαι
  10. τέρπεσθον· τῷ δʼ αὖτε φιλομειδὴς Ἀφροδίτη
  11. αἰεὶ παρμέμβλωκε καὶ αὐτοῦ κῆρας ἀμύνει·
  12. καὶ νῦν ἐξεσάωσεν ὀϊόμενον θανέεσθαι.
  13. ἀλλʼ ἤτοι νίκη μὲν ἀρηϊφίλου Μενελάου·
  14. ἡμεῖς δὲ φραζώμεθʼ ὅπως ἔσται τάδε ἔργα,
  15. ἤ ῥʼ αὖτις πόλεμόν τε κακὸν καὶ φύλοπιν αἰνὴν
  16. ὄρσομεν, ἦ φιλότητα μετʼ ἀμφοτέροισι βάλωμεν.
  17. εἰ δʼ αὖ πως τόδε πᾶσι φίλον καὶ ἡδὺ γένοιτο,
  18. ἤτοι μὲν οἰκέοιτο πόλις Πριάμοιο ἄνακτος,
  19. αὖτις δʼ Ἀργείην Ἑλένην Μενέλαος ἄγοιτο.
  20. ὣς ἔφαθʼ, αἳ δʼ ἐπέμυξαν Ἀθηναίη τε καὶ Ἥρη·
  21. πλησίαι αἵ γʼ ἥσθην, κακὰ δὲ Τρώεσσι μεδέσθην.
  22. ἤτοι Ἀθηναίη ἀκέων ἦν οὐδέ τι εἶπε
  23. σκυζομένη Διὶ πατρί, χόλος δέ μιν ἄγριος ᾕρει·
  24. Ἥρῃ δʼ οὐκ ἔχαδε στῆθος χόλον, ἀλλὰ προσηύδα·
  25. αἰνότατε Κρονίδη ποῖον τὸν μῦθον ἔειπες·
  26. πῶς ἐθέλεις ἅλιον θεῖναι πόνον ἠδʼ ἀτέλεστον,
  27. ἱδρῶ θʼ ὃν ἵδρωσα μόγῳ, καμέτην δέ μοι ἵπποι
  28. λαὸν ἀγειρούσῃ, Πριάμῳ κακὰ τοῖό τε παισίν.
  29. ἕρδʼ· ἀτὰρ οὔ τοι πάντες ἐπαινέομεν θεοὶ ἄλλοι.
  30. τὴν δὲ μέγʼ ὀχθήσας προσέφη νεφεληγερέτα Ζεύς·
  31. δαιμονίη τί νύ σε Πρίαμος Πριάμοιό τε παῖδες
  32. τόσσα κακὰ ῥέζουσιν, ὅ τʼ ἀσπερχὲς μενεαίνεις
  33. Ἰλίου ἐξαλαπάξαι ἐϋκτίμενον πτολίεθρον;
  34. εἰ δὲ σύ γʼ εἰσελθοῦσα πύλας καὶ τείχεα μακρὰ
  35. ὠμὸν βεβρώθοις Πρίαμον Πριάμοιό τε παῖδας
  36. ἄλλους τε Τρῶας, τότε κεν χόλον ἐξακέσαιο.
  37. ἕρξον ὅπως ἐθέλεις· μὴ τοῦτό γε νεῖκος ὀπίσσω
  38. σοὶ καὶ ἐμοὶ μέγʼ ἔρισμα μετʼ ἀμφοτέροισι γένηται.
  39. ἄλλο δέ τοι ἐρέω, σὺ δʼ ἐνὶ φρεσὶ βάλλεο σῇσιν·
  40. ὁππότε κεν καὶ ἐγὼ μεμαὼς πόλιν ἐξαλαπάξαι
  41. τὴν ἐθέλω ὅθι τοι φίλοι ἀνέρες ἐγγεγάασι,
  42. μή τι διατρίβειν τὸν ἐμὸν χόλον, ἀλλά μʼ ἐᾶσαι·
  43. καὶ γὰρ ἐγὼ σοὶ δῶκα ἑκὼν ἀέκοντί γε θυμῷ·
  44. αἳ γὰρ ὑπʼ ἠελίῳ τε καὶ οὐρανῷ ἀστερόεντι
  45. ναιετάουσι πόληες ἐπιχθονίων ἀνθρώπων,
  46. τάων μοι περὶ κῆρι τιέσκετο Ἴλιος ἱρὴ
  47. καὶ Πρίαμος καὶ λαὸς ἐϋμμελίω Πριάμοιο.
  48. οὐ γάρ μοί ποτε βωμὸς ἐδεύετο δαιτὸς ἐΐσης
  49. λοιβῆς τε κνίσης τε· τὸ γὰρ λάχομεν γέρας ἡμεῖς.
  50. τὸν δʼ ἠμείβετʼ ἔπειτα βοῶπις πότνια Ἥρη·
  51. ἤτοι ἐμοὶ τρεῖς μὲν πολὺ φίλταταί εἰσι πόληες
  52. Ἄργός τε Σπάρτη τε καὶ εὐρυάγυια Μυκήνη·
  53. τὰς διαπέρσαι ὅτʼ ἄν τοι ἀπέχθωνται περὶ κῆρι·
  54. τάων οὔ τοι ἐγὼ πρόσθʼ ἵσταμαι οὐδὲ μεγαίρω.
  55. εἴ περ γὰρ φθονέω τε καὶ οὐκ εἰῶ διαπέρσαι,
  56. οὐκ ἀνύω φθονέουσʼ ἐπεὶ ἦ πολὺ φέρτερός ἐσσι.
  57. ἀλλὰ χρὴ καὶ ἐμὸν θέμεναι πόνον οὐκ ἀτέλεστον·
  58. καὶ γὰρ ἐγὼ θεός εἰμι, γένος δέ μοι ἔνθεν ὅθεν σοί,
  59. καί με πρεσβυτάτην τέκετο Κρόνος ἀγκυλομήτης,
  60. ἀμφότερον γενεῇ τε καὶ οὕνεκα σὴ παράκοιτις
  61. κέκλημαι, σὺ δὲ πᾶσι μετʼ ἀθανάτοισιν ἀνάσσεις.
  62. ἀλλʼ ἤτοι μὲν ταῦθʼ ὑποείξομεν ἀλλήλοισι,
  63. σοὶ μὲν ἐγώ, σὺ δʼ ἐμοί· ἐπὶ δʼ ἕψονται θεοὶ ἄλλοι
  64. ἀθάνατοι· σὺ δὲ θᾶσσον Ἀθηναίῃ ἐπιτεῖλαι
  65. ἐλθεῖν ἐς Τρώων καὶ Ἀχαιῶν φύλοπιν αἰνήν,
  66. πειρᾶν δʼ ὥς κε Τρῶες ὑπερκύδαντας Ἀχαιοὺς
  67. ἄρξωσι πρότεροι ὑπὲρ ὅρκια δηλήσασθαι.
  68. ὣς ἔφατʼ, οὐδʼ ἀπίθησε πατὴρ ἀνδρῶν τε θεῶν τε·
  69. αὐτίκʼ Ἀθηναίην ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
  70. αἶψα μάλʼ ἐς στρατὸν ἐλθὲ μετὰ Τρῶας καὶ Ἀχαιούς,
  71. πειρᾶν δʼ ὥς κε Τρῶες ὑπερκύδαντας Ἀχαιοὺς
  72. ἄρξωσι πρότεροι ὑπὲρ ὅρκια δηλήσασθαι.
  73. ὣς εἰπὼν ὄτρυνε πάρος μεμαυῖαν Ἀθήνην,
  74. βῆ δὲ κατʼ Οὐλύμποιο καρήνων ἀΐξασα.
  75. οἷον δʼ ἀστέρα ἧκε Κρόνου πάϊς ἀγκυλομήτεω
  76. ἢ ναύτῃσι τέρας ἠὲ στρατῷ εὐρέϊ λαῶν
  77. λαμπρόν· τοῦ δέ τε πολλοὶ ἀπὸ σπινθῆρες ἵενται·
  78. τῷ ἐϊκυῖʼ ἤϊξεν ἐπὶ χθόνα Παλλὰς Ἀθήνη,
  79. κὰδ δʼ ἔθορʼ ἐς μέσσον· θάμβος δʼ ἔχεν εἰσορόωντας
  80. Τρῶάς θʼ ἱπποδάμους καὶ ἐϋκνήμιδας Ἀχαιούς·
  81. ὧδε δέ τις εἴπεσκεν ἰδὼν ἐς πλησίον ἄλλον·
  82. ἦ ῥʼ αὖτις πόλεμός τε κακὸς καὶ φύλοπις αἰνὴ
  83. ἔσσεται, ἢ φιλότητα μετʼ ἀμφοτέροισι τίθησι
  84. Ζεύς, ὅς τʼ ἀνθρώπων ταμίης πολέμοιο τέτυκται.
  85. ὣς ἄρα τις εἴπεσκεν Ἀχαιῶν τε Τρώων τε.
  86. ἣ δʼ ἀνδρὶ ἰκέλη Τρώων κατεδύσεθʼ ὅμιλον
  87. Λαοδόκῳ Ἀντηνορίδῃ κρατερῷ αἰχμητῇ,
  88. Πάνδαρον ἀντίθεον διζημένη εἴ που ἐφεύροι.
  89. εὗρε Λυκάονος υἱὸν ἀμύμονά τε κρατερόν τε
  90. ἑσταότʼ· ἀμφὶ δέ μιν κρατεραὶ στίχες ἀσπιστάων
  91. λαῶν, οἵ οἱ ἕποντο ἀπʼ Αἰσήποιο ῥοάων·
  92. ἀγχοῦ δʼ ἱσταμένη ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
  93. ἦ ῥά νύ μοί τι πίθοιο Λυκάονος υἱὲ δαΐφρον.
  94. τλαίης κεν Μενελάῳ ἐπιπροέμεν ταχὺν ἰόν,
  95. πᾶσι δέ κε Τρώεσσι χάριν καὶ κῦδος ἄροιο,
  96. ἐκ πάντων δὲ μάλιστα Ἀλεξάνδρῳ βασιλῆϊ.
  97. τοῦ κεν δὴ πάμπρωτα παρʼ ἀγλαὰ δῶρα φέροιο,
  98. αἴ κεν ἴδῃ Μενέλαον ἀρήϊον Ἀτρέος υἱὸν
  99. σῷ βέλεϊ δμηθέντα πυρῆς ἐπιβάντʼ ἀλεγεινῆς.
  100. ἀλλʼ ἄγʼ ὀΐστευσον Μενελάου κυδαλίμοιο,
  101. εὔχεο δʼ Ἀπόλλωνι Λυκηγενέϊ κλυτοτόξῳ
  102. ἀρνῶν πρωτογόνων ῥέξειν κλειτὴν ἑκατόμβην
  103. οἴκαδε νοστήσας ἱερῆς εἰς ἄστυ Ζελείης.
  104. ὣς φάτʼ Ἀθηναίη, τῷ δὲ φρένας ἄφρονι πεῖθεν·
  105. αὐτίκʼ ἐσύλα τόξον ἐΰξοον ἰξάλου αἰγὸς
  106. ἀγρίου, ὅν ῥά ποτʼ αὐτὸς ὑπὸ στέρνοιο τυχήσας
  107. πέτρης ἐκβαίνοντα δεδεγμένος ἐν προδοκῇσι
  108. βεβλήκει πρὸς στῆθος· ὃ δʼ ὕπτιος ἔμπεσε πέτρῃ.
  109. τοῦ κέρα ἐκ κεφαλῆς ἑκκαιδεκάδωρα πεφύκει·
  110. καὶ τὰ μὲν ἀσκήσας κεραοξόος ἤραρε τέκτων,
  111. πᾶν δʼ εὖ λειήνας χρυσέην ἐπέθηκε κορώνην.
  112. καὶ τὸ μὲν εὖ κατέθηκε τανυσσάμενος ποτὶ γαίῃ
  113. ἀγκλίνας· πρόσθεν δὲ σάκεα σχέθον ἐσθλοὶ ἑταῖροι
  114. μὴ πρὶν ἀναΐξειαν ἀρήϊοι υἷες Ἀχαιῶν
  115. πρὶν βλῆσθαι Μενέλαον ἀρήϊον Ἀτρέος υἱόν.
  116. αὐτὰρ ὁ σύλα πῶμα φαρέτρης, ἐκ δʼ ἕλετʼ ἰὸν
  117. ἀβλῆτα πτερόεντα μελαινέων ἕρμʼ ὀδυνάων·
  118. αἶψα δʼ ἐπὶ νευρῇ κατεκόσμει πικρὸν ὀϊστόν,
  119. εὔχετο δʼ Ἀπόλλωνι Λυκηγενέϊ κλυτοτόξῳ
  120. ἀρνῶν πρωτογόνων ῥέξειν κλειτὴν ἑκατόμβην
  121. οἴκαδε νοστήσας ἱερῆς εἰς ἄστυ Ζελείης.
  122. ἕλκε δʼ ὁμοῦ γλυφίδας τε λαβὼν καὶ νεῦρα βόεια·
  123. νευρὴν μὲν μαζῷ πέλασεν, τόξῳ δὲ σίδηρον.
  124. αὐτὰρ ἐπεὶ δὴ κυκλοτερὲς μέγα τόξον ἔτεινε,
  125. λίγξε βιός, νευρὴ δὲ μέγʼ ἴαχεν, ἆλτο δʼ ὀϊστὸς
  126. ὀξυβελὴς καθʼ ὅμιλον ἐπιπτέσθαι μενεαίνων.
  127. οὐδὲ σέθεν Μενέλαε θεοὶ μάκαρες λελάθοντο
  128. ἀθάνατοι, πρώτη δὲ Διὸς θυγάτηρ ἀγελείη,
  129. ἥ τοι πρόσθε στᾶσα βέλος ἐχεπευκὲς ἄμυνεν.
  130. ἣ δὲ τόσον μὲν ἔεργεν ἀπὸ χροὸς ὡς ὅτε μήτηρ
  131. παιδὸς ἐέργῃ μυῖαν ὅθʼ ἡδέϊ λέξεται ὕπνῳ,
  132. αὐτὴ δʼ αὖτʼ ἴθυνεν ὅθι ζωστῆρος ὀχῆες
  133. χρύσειοι σύνεχον καὶ διπλόος ἤντετο θώρηξ.
  134. ἐν δʼ ἔπεσε ζωστῆρι ἀρηρότι πικρὸς ὀϊστός·
  135. διὰ μὲν ἂρ ζωστῆρος ἐλήλατο δαιδαλέοιο,
  136. καὶ διὰ θώρηκος πολυδαιδάλου ἠρήρειστο
  137. μίτρης θʼ, ἣν ἐφόρει ἔρυμα χροὸς ἕρκος ἀκόντων,
  138. ἥ οἱ πλεῖστον ἔρυτο· διὰ πρὸ δὲ εἴσατο καὶ τῆς.
  139. ἀκρότατον δʼ ἄρʼ ὀϊστὸς ἐπέγραψε χρόα φωτός·
  140. αὐτίκα δʼ ἔρρεεν αἷμα κελαινεφὲς ἐξ ὠτειλῆς.
  141. ὡς δʼ ὅτε τίς τʼ ἐλέφαντα γυνὴ φοίνικι μιήνῃ
  142. Μῃονὶς ἠὲ Κάειρα παρήϊον ἔμμεναι ἵππων·
  143. κεῖται δʼ ἐν θαλάμῳ, πολέες τέ μιν ἠρήσαντο
  144. ἱππῆες φορέειν· βασιλῆϊ δὲ κεῖται ἄγαλμα,
  145. ἀμφότερον κόσμός θʼ ἵππῳ ἐλατῆρί τε κῦδος·
  146. τοῖοί τοι Μενέλαε μιάνθην αἵματι μηροὶ
  147. εὐφυέες κνῆμαί τε ἰδὲ σφυρὰ κάλʼ ὑπένερθε.
  148. ῥίγησεν δʼ ἄρʼ ἔπειτα ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγαμέμνων
  149. ὡς εἶδεν μέλαν αἷμα καταρρέον ἐξ ὠτειλῆς·
  150. ῥίγησεν δὲ καὶ αὐτὸς ἀρηΐφιλος Μενέλαος.
  151. ὡς δὲ ἴδεν νεῦρόν τε καὶ ὄγκους ἐκτὸς ἐόντας
  152. ἄψορρόν οἱ θυμὸς ἐνὶ στήθεσσιν ἀγέρθη.
  153. τοῖς δὲ βαρὺ στενάχων μετέφη κρείων Ἀγαμέμνων
  154. χειρὸς ἔχων Μενέλαον, ἐπεστενάχοντο δʼ ἑταῖροι·
  155. φίλε κασίγνητε θάνατόν νύ τοι ὅρκιʼ ἔταμνον
  156. οἶον προστήσας πρὸ Ἀχαιῶν Τρωσὶ μάχεσθαι,
  157. ὥς σʼ ἔβαλον Τρῶες, κατὰ δʼ ὅρκια πιστὰ πάτησαν.
  158. οὐ μέν πως ἅλιον πέλει ὅρκιον αἷμά τε ἀρνῶν
  159. σπονδαί τʼ ἄκρητοι καὶ δεξιαὶ ᾗς ἐπέπιθμεν.
  160. εἴ περ γάρ τε καὶ αὐτίκʼ Ὀλύμπιος οὐκ ἐτέλεσσεν,
  161. ἔκ τε καὶ ὀψὲ τελεῖ, σύν τε μεγάλῳ ἀπέτισαν
  162. σὺν σφῇσιν κεφαλῇσι γυναιξί τε καὶ τεκέεσσιν.
  163. εὖ γὰρ ἐγὼ τόδε οἶδα κατὰ φρένα καὶ κατὰ θυμόν·
  164. ἔσσεται ἦμαρ ὅτʼ ἄν ποτʼ ὀλώλῃ Ἴλιος ἱρὴ
  165. καὶ Πρίαμος καὶ λαὸς ἐϋμμελίω Πριάμοιο,
  166. Ζεὺς δέ σφι Κρονίδης ὑψίζυγος αἰθέρι ναίων
  167. αὐτὸς ἐπισσείῃσιν ἐρεμνὴν αἰγίδα πᾶσι
  168. τῆσδʼ ἀπάτης κοτέων· τὰ μὲν ἔσσεται οὐκ ἀτέλεστα·
  169. ἀλλά μοι αἰνὸν ἄχος σέθεν ἔσσεται ὦ Μενέλαε
  170. αἴ κε θάνῃς καὶ πότμον ἀναπλήσῃς βιότοιο.
  171. καί κεν ἐλέγχιστος πολυδίψιον Ἄργος ἱκοίμην·
  172. αὐτίκα γὰρ μνήσονται Ἀχαιοὶ πατρίδος αἴης·
  173. κὰδ δέ κεν εὐχωλὴν Πριάμῳ καὶ Τρωσὶ λίποιμεν
  174. Ἀργείην Ἑλένην· σέο δʼ ὀστέα πύσει ἄρουρα
  175. κειμένου ἐν Τροίῃ ἀτελευτήτῳ ἐπὶ ἔργῳ.
  176. καί κέ τις ὧδʼ ἐρέει Τρώων ὑπερηνορεόντων
  177. τύμβῳ ἐπιθρῴσκων Μενελάου κυδαλίμοιο·
  178. αἴθʼ οὕτως ἐπὶ πᾶσι χόλον τελέσειʼ Ἀγαμέμνων,
  179. ὡς καὶ νῦν ἅλιον στρατὸν ἤγαγεν ἐνθάδʼ Ἀχαιῶν,
  180. καὶ δὴ ἔβη οἶκον δὲ φίλην ἐς πατρίδα γαῖαν
  181. σὺν κεινῇσιν νηυσὶ λιπὼν ἀγαθὸν Μενέλαον.
  182. ὥς ποτέ τις ἐρέει· τότε μοι χάνοι εὐρεῖα χθών.
  183. τὸν δʼ ἐπιθαρσύνων προσέφη ξανθὸς Μενέλαος·
  184. θάρσει, μηδέ τί πω δειδίσσεο λαὸν Ἀχαιῶν·
  185. οὐκ ἐν καιρίῳ ὀξὺ πάγη βέλος, ἀλλὰ πάροιθεν
  186. εἰρύσατο ζωστήρ τε παναίολος ἠδʼ ὑπένερθε
  187. ζῶμά τε καὶ μίτρη, τὴν χαλκῆες κάμον ἄνδρες.
  188. τὸν δʼ ἀπαμειβόμενος προσέφη κρείων Ἀγαμέμνων·
  189. αἲ γὰρ δὴ οὕτως εἴη φίλος ὦ Μενέλαε·
  190. ἕλκος δʼ ἰητὴρ ἐπιμάσσεται ἠδʼ ἐπιθήσει
  191. φάρμαχʼ ἅ κεν παύσῃσι μελαινάων ὀδυνάων.
  192. ἦ καὶ Ταλθύβιον θεῖον κήρυκα προσηύδα·
  193. Ταλθύβιʼ ὅττι τάχιστα Μαχάονα δεῦρο κάλεσσον
  194. φῶτʼ Ἀσκληπιοῦ υἱὸν ἀμύμονος ἰητῆρος,
  195. ὄφρα ἴδῃ Μενέλαον ἀρήϊον Ἀτρέος υἱόν,
  196. ὅν τις ὀϊστεύσας ἔβαλεν τόξων ἐῢ εἰδὼς
  197. Τρώων ἢ Λυκίων, τῷ μὲν κλέος, ἄμμι δὲ πένθος.
  198. ὣς ἔφατʼ, οὐδʼ ἄρα οἱ κῆρυξ ἀπίθησεν ἀκούσας,
  199. βῆ δʼ ἰέναι κατὰ λαὸν Ἀχαιῶν χαλκοχιτώνων
  200. παπταίνων ἥρωα Μαχάονα· τὸν δὲ νόησεν
  201. ἑσταότʼ· ἀμφὶ δέ μιν κρατεραὶ στίχες ἀσπιστάων
  202. λαῶν, οἵ οἱ ἕποντο Τρίκης ἐξ ἱπποβότοιο.
  203. ἀγχοῦ δʼ ἱστάμενος ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
  204. ὄρσʼ Ἀσκληπιάδη, καλέει κρείων Ἀγαμέμνων,
  205. ὄφρα ἴδῃς Μενέλαον ἀρήϊον ἀρχὸν Ἀχαιῶν,
  206. ὅν τις ὀϊστεύσας ἔβαλεν τόξων ἐῢ εἰδὼς
  207. Τρώων ἢ Λυκίων, τῷ μὲν κλέος, ἄμμι δὲ πένθος.
  208. ὣς φάτο, τῷ δʼ ἄρα θυμὸν ἐνὶ στήθεσσιν ὄρινε·
  209. βὰν δʼ ἰέναι καθʼ ὅμιλον ἀνὰ στρατὸν εὐρὺν Ἀχαιῶν.
  210. ἀλλʼ ὅτε δή ῥʼ ἵκανον ὅθι ξανθὸς Μενέλαος
  211. βλήμενος ἦν, περὶ δʼ αὐτὸν ἀγηγέραθʼ ὅσσοι ἄριστοι
  212. κυκλόσʼ, ὃ δʼ ἐν μέσσοισι παρίστατο ἰσόθεος φώς,
  213. αὐτίκα δʼ ἐκ ζωστῆρος ἀρηρότος ἕλκεν ὀϊστόν·
  214. τοῦ δʼ ἐξελκομένοιο πάλιν ἄγεν ὀξέες ὄγκοι.
  215. λῦσε δέ οἱ ζωστῆρα παναίολον ἠδʼ ὑπένερθε
  216. ζῶμά τε καὶ μίτρην, τὴν χαλκῆες κάμον ἄνδρες.
  217. αὐτὰρ ἐπεὶ ἴδεν ἕλκος ὅθʼ ἔμπεσε πικρὸς ὀϊστός,
  218. αἷμʼ ἐκμυζήσας ἐπʼ ἄρʼ ἤπια φάρμακα εἰδὼς
  219. πάσσε, τά οἵ ποτε πατρὶ φίλα φρονέων πόρε Χείρων.
  220. ὄφρα τοὶ ἀμφεπένοντο βοὴν ἀγαθὸν Μενέλαον,
  221. τόφρα δʼ ἐπὶ Τρώων στίχες ἤλυθον ἀσπιστάων·
  222. οἳ δʼ αὖτις κατὰ τεύχεʼ ἔδυν, μνήσαντο δὲ χάρμης.
  223. ἔνθʼ οὐκ ἂν βρίζοντα ἴδοις Ἀγαμέμνονα δῖον
  224. οὐδὲ καταπτώσσοντʼ οὐδʼ οὐκ ἐθέλοντα μάχεσθαι,
  225. ἀλλὰ μάλα σπεύδοντα μάχην ἐς κυδιάνειραν.
  226. ἵππους μὲν γὰρ ἔασε καὶ ἅρματα ποικίλα χαλκῷ·
  227. καὶ τοὺς μὲν θεράπων ἀπάνευθʼ ἔχε φυσιόωντας
  228. Εὐρυμέδων υἱὸς Πτολεμαίου Πειραΐδαο·
  229. τῷ μάλα πόλλʼ ἐπέτελλε παρισχέμεν ὁππότε κέν μιν
  230. γυῖα λάβῃ κάματος πολέας διὰ κοιρανέοντα·
  231. αὐτὰρ ὃ πεζὸς ἐὼν ἐπεπωλεῖτο στίχας ἀνδρῶν·
  232. καί ῥʼ οὓς μὲν σπεύδοντας ἴδοι Δαναῶν ταχυπώλων,
  233. τοὺς μάλα θαρσύνεσκε παριστάμενος ἐπέεσσιν·
  234. Ἀργεῖοι μή πώ τι μεθίετε θούριδος ἀλκῆς·
  235. οὐ γὰρ ἐπὶ ψευδέσσι πατὴρ Ζεὺς ἔσσετʼ ἀρωγός,
  236. ἀλλʼ οἵ περ πρότεροι ὑπὲρ ὅρκια δηλήσαντο
  237. τῶν ἤτοι αὐτῶν τέρενα χρόα γῦπες ἔδονται,
  238. ἡμεῖς αὖτʼ ἀλόχους τε φίλας καὶ νήπια τέκνα
  239. ἄξομεν ἐν νήεσσιν, ἐπὴν πτολίεθρον ἕλωμεν.
  240. οὕς τινας αὖ μεθιέντας ἴδοι στυγεροῦ πολέμοιο,
  241. τοὺς μάλα νεικείεσκε χολωτοῖσιν ἐπέεσσιν·
  242. Ἀργεῖοι ἰόμωροι ἐλεγχέες οὔ νυ σέβεσθε;
  243. τίφθʼ οὕτως ἔστητε τεθηπότες ἠΰτε νεβροί,
  244. αἵ τʼ ἐπεὶ οὖν ἔκαμον πολέος πεδίοιο θέουσαι
  245. ἑστᾶσʼ, οὐδʼ ἄρα τίς σφι μετὰ φρεσὶ γίγνεται ἀλκή·
  246. ὣς ὑμεῖς ἔστητε τεθηπότες οὐδὲ μάχεσθε.
  247. ἦ μένετε Τρῶας σχεδὸν ἐλθέμεν ἔνθά τε νῆες
  248. εἰρύατʼ εὔπρυμνοι πολιῆς ἐπὶ θινὶ θαλάσσης,
  249. ὄφρα ἴδητʼ αἴ κʼ ὔμμιν ὑπέρσχῃ χεῖρα Κρονίων;
  250. ὣς ὅ γε κοιρανέων ἐπεπωλεῖτο στίχας ἀνδρῶν·
  251. ἦλθε δʼ ἐπὶ Κρήτεσσι κιὼν ἀνὰ οὐλαμὸν ἀνδρῶν.
  252. οἳ δʼ ἀμφʼ Ἰδομενῆα δαΐφρονα θωρήσσοντο·
  253. Ἰδομενεὺς μὲν ἐνὶ προμάχοις συῒ εἴκελος ἀλκήν,
  254. Μηριόνης δʼ ἄρα οἱ πυμάτας ὄτρυνε φάλαγγας.
  255. τοὺς δὲ ἰδὼν γήθησεν ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγαμέμνων,
  256. αὐτίκα δʼ Ἰδομενῆα προσηύδα μειλιχίοισιν·
  257. Ἰδομενεῦ περὶ μέν σε τίω Δαναῶν ταχυπώλων
  258. ἠμὲν ἐνὶ πτολέμῳ ἠδʼ ἀλλοίῳ ἐπὶ ἔργῳ
  259. ἠδʼ ἐν δαίθʼ, ὅτε πέρ τε γερούσιον αἴθοπα οἶνον
  260. Ἀργείων οἳ ἄριστοι ἐνὶ κρητῆρι κέρωνται.
  261. εἴ περ γάρ τʼ ἄλλοι γε κάρη κομόωντες Ἀχαιοὶ
  262. δαιτρὸν πίνωσιν, σὸν δὲ πλεῖον δέπας αἰεὶ
  263. ἕστηχʼ, ὥς περ ἐμοί, πιέειν ὅτε θυμὸς ἀνώγοι.
  264. ἀλλʼ ὄρσευ πόλεμον δʼ οἷος πάρος εὔχεαι εἶναι.
  265. τὸν δʼ αὖτʼ Ἰδομενεὺς Κρητῶν ἀγὸς ἀντίον ηὔδα·
  266. Ἀτρεΐδη μάλα μέν τοι ἐγὼν ἐρίηρος ἑταῖρος
  267. ἔσσομαι, ὡς τὸ πρῶτον ὑπέστην καὶ κατένευσα·
  268. ἀλλʼ ἄλλους ὄτρυνε κάρη κομόωντας Ἀχαιοὺς
  269. ὄφρα τάχιστα μαχώμεθʼ, ἐπεὶ σύν γʼ ὅρκιʼ ἔχευαν
  270. Τρῶες· τοῖσιν δʼ αὖ θάνατος καὶ κήδεʼ ὀπίσσω
  271. ἔσσετʼ ἐπεὶ πρότεροι ὑπὲρ ὅρκια δηλήσαντο.
  272. ὣς ἔφατʼ, Ἀτρεΐδης δὲ παρῴχετο γηθόσυνος κῆρ·
  273. ἦλθε δʼ ἐπʼ Αἰάντεσσι κιὼν ἀνὰ οὐλαμὸν ἀνδρῶν·
  274. τὼ δὲ κορυσσέσθην, ἅμα δὲ νέφος εἵπετο πεζῶν.
  275. ὡς δʼ ὅτʼ ἀπὸ σκοπιῆς εἶδεν νέφος αἰπόλος ἀνὴρ
  276. ἐρχόμενον κατὰ πόντον ὑπὸ Ζεφύροιο ἰωῆς·
  277. τῷ δέ τʼ ἄνευθεν ἐόντι μελάντερον ἠΰτε πίσσα
  278. φαίνετʼ ἰὸν κατὰ πόντον, ἄγει δέ τε λαίλαπα πολλήν,
  279. ῥίγησέν τε ἰδών, ὑπό τε σπέος ἤλασε μῆλα·
  280. τοῖαι ἅμʼ Αἰάντεσσι διοτρεφέων αἰζηῶν
  281. δήϊον ἐς πόλεμον πυκιναὶ κίνυντο φάλαγγες
  282. κυάνεαι, σάκεσίν τε καὶ ἔγχεσι πεφρικυῖαι.
  283. καὶ τοὺς μὲν γήθησεν ἰδὼν κρείων Ἀγαμέμνων,
  284. καί σφεας φωνήσας ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
  285. Αἴαντʼ Ἀργείων ἡγήτορε χαλκοχιτώνων,
  286. σφῶϊ μέν· οὐ γὰρ ἔοικʼ ὀτρυνέμεν· οὔ τι κελεύω·
  287. αὐτὼ γὰρ μάλα λαὸν ἀνώγετον ἶφι μάχεσθαι.
  288. αἲ γὰρ Ζεῦ τε πάτερ καὶ Ἀθηναίη καὶ Ἄπολλον
  289. τοῖος πᾶσιν θυμὸς ἐνὶ στήθεσσι γένοιτο·
  290. τώ κε τάχʼ ἠμύσειε πόλις Πριάμοιο ἄνακτος
  291. χερσὶν ὑφʼ ἡμετέρῃσιν ἁλοῦσά τε περθομένη τε.
  292. ὣς εἰπὼν τοὺς μὲν λίπεν αὐτοῦ, βῆ δὲ μετʼ ἄλλους·
  293. ἔνθʼ ὅ γε Νέστορʼ ἔτετμε λιγὺν Πυλίων ἀγορητὴν
  294. οὓς ἑτάρους στέλλοντα καὶ ὀτρύνοντα μάχεσθαι
  295. ἀμφὶ μέγαν Πελάγοντα Ἀλάστορά τε Χρομίον τε
  296. Αἵμονά τε κρείοντα Βίαντά τε ποιμένα λαῶν·
  297. ἱππῆας μὲν πρῶτα σὺν ἵπποισιν καὶ ὄχεσφι,
  298. πεζοὺς δʼ ἐξόπιθε στῆσεν πολέας τε καὶ ἐσθλοὺς
  299. ἕρκος ἔμεν πολέμοιο· κακοὺς δʼ ἐς μέσσον ἔλασσεν,
  300. ὄφρα καὶ οὐκ ἐθέλων τις ἀναγκαίῃ πολεμίζοι.
  301. ἱππεῦσιν μὲν πρῶτʼ ἐπετέλλετο· τοὺς γὰρ ἀνώγει
  302. σφοὺς ἵππους ἐχέμεν μηδὲ κλονέεσθαι ὁμίλῳ·
  303. μηδέ τις ἱπποσύνῃ τε καὶ ἠνορέηφι πεποιθὼς
  304. οἶος πρόσθʼ ἄλλων μεμάτω Τρώεσσι μάχεσθαι,
  305. μηδʼ ἀναχωρείτω· ἀλαπαδνότεροι γὰρ ἔσεσθε.
  306. ὃς δέ κʼ ἀνὴρ ἀπὸ ὧν ὀχέων ἕτερʼ ἅρμαθʼ ἵκηται
  307. ἔγχει ὀρεξάσθω, ἐπεὶ ἦ πολὺ φέρτερον οὕτω.
  308. ὧδε καὶ οἱ πρότεροι πόλεας καὶ τείχεʼ ἐπόρθεον
  309. τόνδε νόον καὶ θυμὸν ἐνὶ στήθεσσιν ἔχοντες.
  310. ὣς ὃ γέρων ὄτρυνε πάλαι πολέμων ἐῢ εἰδώς·
  311. καὶ τὸν μὲν γήθησεν ἰδὼν κρείων Ἀγαμέμνων,
  312. καί μιν φωνήσας ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
  313. ὦ γέρον εἴθʼ ὡς θυμὸς ἐνὶ στήθεσσι φίλοισιν
  314. ὥς τοι γούναθʼ ἕποιτο, βίη δέ τοι ἔμπεδος εἴη·
  315. ἀλλά σε γῆρας τείρει ὁμοίϊον· ὡς ὄφελέν τις
  316. ἀνδρῶν ἄλλος ἔχειν, σὺ δὲ κουροτέροισι μετεῖναι.
  317. τὸν δʼ ἠμείβετʼ ἔπειτα Γερήνιος ἱππότα Νέστωρ·
  318. Ἀτρεΐδη μάλα μέν τοι ἐγὼν ἐθέλοιμι καὶ αὐτὸς
  319. ὣς ἔμεν ὡς ὅτε δῖον Ἐρευθαλίωνα κατέκταν.
  320. ἀλλʼ οὔ πως ἅμα πάντα θεοὶ δόσαν ἀνθρώποισιν·
  321. εἰ τότε κοῦρος ἔα νῦν αὖτέ με γῆρας ὀπάζει.
  322. ἀλλὰ καὶ ὧς ἱππεῦσι μετέσσομαι ἠδὲ κελεύσω
  323. βουλῇ καὶ μύθοισι· τὸ γὰρ γέρας ἐστὶ γερόντων.
  324. αἰχμὰς δʼ αἰχμάσσουσι νεώτεροι, οἵ περ ἐμεῖο
  325. ὁπλότεροι γεγάασι πεποίθασίν τε βίηφιν.
  326. ὣς ἔφατʼ, Ἀτρεΐδης δὲ παρῴχετο γηθόσυνος κῆρ.
  327. εὗρʼ υἱὸν Πετεῶο Μενεσθῆα πλήξιππον
  328. ἑσταότʼ· ἀμφὶ δʼ Ἀθηναῖοι μήστωρες ἀϋτῆς·
  329. αὐτὰρ ὃ πλησίον ἑστήκει πολύμητις Ὀδυσσεύς,
  330. πὰρ δὲ Κεφαλλήνων ἀμφὶ στίχες οὐκ ἀλαπαδναὶ
  331. ἕστασαν· οὐ γάρ πώ σφιν ἀκούετο λαὸς ἀϋτῆς,
  332. ἀλλὰ νέον συνορινόμεναι κίνυντο φάλαγγες
  333. Τρώων ἱπποδάμων καὶ Ἀχαιῶν· οἳ δὲ μένοντες
  334. ἕστασαν ὁππότε πύργος Ἀχαιῶν ἄλλος ἐπελθὼν
  335. Τρώων ὁρμήσειε καὶ ἄρξειαν πολέμοιο.
  336. τοὺς δὲ ἰδὼν νείκεσσεν ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγαμέμνων,
  337. καί σφεας φωνήσας ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
  338. ὦ υἱὲ Πετεῶο διοτρεφέος βασιλῆος,
  339. καὶ σὺ κακοῖσι δόλοισι κεκασμένε κερδαλεόφρον
  340. τίπτε καταπτώσσοντες ἀφέστατε, μίμνετε δʼ ἄλλους;
  341. σφῶϊν μέν τʼ ἐπέοικε μετὰ πρώτοισιν ἐόντας
  342. ἑστάμεν ἠδὲ μάχης καυστείρης ἀντιβολῆσαι·
  343. πρώτω γὰρ καὶ δαιτὸς ἀκουάζεσθον ἐμεῖο,
  344. ὁππότε δαῖτα γέρουσιν ἐφοπλίζωμεν Ἀχαιοί.
  345. ἔνθα φίλʼ ὀπταλέα κρέα ἔδμεναι ἠδὲ κύπελλα
  346. οἴνου πινέμεναι μελιηδέος ὄφρʼ ἐθέλητον·
  347. νῦν δὲ φίλως χʼ ὁρόῳτε καὶ εἰ δέκα πύργοι Ἀχαιῶν
  348. ὑμείων προπάροιθε μαχοίατο νηλέϊ χαλκῷ.
  349. τὸν δʼ ἄρʼ ὑπόδρα ἰδὼν προσέφη πολύμητις Ὀδυσσεύς·
  350. Ἀτρεΐδη ποῖόν σε ἔπος φύγεν ἕρκος ὀδόντων;
  351. πῶς δὴ φῂς πολέμοιο μεθιέμεν ὁππότʼ Ἀχαιοὶ
  352. Τρωσὶν ἐφʼ ἱπποδάμοισιν ἐγείρομεν ὀξὺν Ἄρηα;
  353. ὄψεαι αἴ κʼ ἐθέλῃσθα καὶ αἴ κέν τοι τὰ μεμήλῃ
  354. Τηλεμάχοιο φίλον πατέρα προμάχοισι μιγέντα
  355. Τρώων ἱπποδάμων· σὺ δὲ ταῦτʼ ἀνεμώλια βάζεις.
  356. τὸν δʼ ἐπιμειδήσας προσέφη κρείων Ἀγαμέμνων
  357. ὡς γνῶ χωομένοιο· πάλιν δʼ ὅ γε λάζετο μῦθον·
  358. διογενὲς Λαερτιάδη πολυμήχανʼ Ὀδυσσεῦ
  359. οὔτέ σε νεικείω περιώσιον οὔτε κελεύω·
  360. οἶδα γὰρ ὥς τοι θυμὸς ἐνὶ στήθεσσι φίλοισιν
  361. ἤπια δήνεα οἶδε· τὰ γὰρ φρονέεις ἅ τʼ ἐγώ περ.
  362. ἀλλʼ ἴθι ταῦτα δʼ ὄπισθεν ἀρεσσόμεθʼ εἴ τι κακὸν νῦν
  363. εἴρηται, τὰ δὲ πάντα θεοὶ μεταμώνια θεῖεν.
  364. ὣς εἰπὼν τοὺς μὲν λίπεν αὐτοῦ, βῆ δὲ μετʼ ἄλλους.
  365. εὗρε δὲ Τυδέος υἱὸν ὑπέρθυμον Διομήδεα
  366. ἑσταότʼ ἔν θʼ ἵπποισι καὶ ἅρμασι κολλητοῖσι·
  367. πὰρ δέ οἱ ἑστήκει Σθένελος Καπανήϊος υἱός.
  368. καὶ τὸν μὲν νείκεσσεν ἰδὼν κρείων Ἀγαμέμνων,
  369. καί μιν φωνήσας ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
  370. ὤ μοι Τυδέος υἱὲ δαΐφρονος ἱπποδάμοιο
  371. τί πτώσσεις, τί δʼ ὀπιπεύεις πολέμοιο γεφύρας;
  372. οὐ μὲν Τυδέϊ γʼ ὧδε φίλον πτωσκαζέμεν ἦεν,
  373. ἀλλὰ πολὺ πρὸ φίλων ἑτάρων δηΐοισι μάχεσθαι,
  374. ὡς φάσαν οἵ μιν ἴδοντο πονεύμενον· οὐ γὰρ ἔγωγε
  375. ἤντησʼ οὐδὲ ἴδον· περὶ δʼ ἄλλων φασὶ γενέσθαι.
  376. ἤτοι μὲν γὰρ ἄτερ πολέμου εἰσῆλθε Μυκήνας
  377. ξεῖνος ἅμʼ ἀντιθέῳ Πολυνείκεϊ λαὸν ἀγείρων·
  378. οἳ δὲ τότʼ ἐστρατόωνθʼ ἱερὰ πρὸς τείχεα Θήβης,
  379. καί ῥα μάλα λίσσοντο δόμεν κλειτοὺς ἐπικούρους·
  380. οἳ δʼ ἔθελον δόμεναι καὶ ἐπῄνεον ὡς ἐκέλευον·
  381. ἀλλὰ Ζεὺς ἔτρεψε παραίσια σήματα φαίνων.
  382. οἳ δʼ ἐπεὶ οὖν ᾤχοντο ἰδὲ πρὸ ὁδοῦ ἐγένοντο,
  383. Ἀσωπὸν δʼ ἵκοντο βαθύσχοινον λεχεποίην,
  384. ἔνθʼ αὖτʼ ἀγγελίην ἐπὶ Τυδῆ στεῖλαν Ἀχαιοί.
  385. αὐτὰρ ὃ βῆ, πολέας δὲ κιχήσατο Καδμεΐωνας
  386. δαινυμένους κατὰ δῶμα βίης Ἐτεοκληείης.
  387. ἔνθʼ οὐδὲ ξεῖνός περ ἐὼν ἱππηλάτα Τυδεὺς
  388. τάρβει, μοῦνος ἐὼν πολέσιν μετὰ Καδμείοισιν,
  389. ἀλλʼ ὅ γʼ ἀεθλεύειν προκαλίζετο, πάντα δʼ ἐνίκα
  390. ῥηϊδίως· τοίη οἱ ἐπίρροθος ἦεν Ἀθήνη.
  391. οἳ δὲ χολωσάμενοι Καδμεῖοι κέντορες ἵππων
  392. ἂψ ἄρʼ ἀνερχομένῳ πυκινὸν λόχον εἷσαν ἄγοντες
  393. κούρους πεντήκοντα· δύω δʼ ἡγήτορες ἦσαν,
  394. Μαίων Αἱμονίδης ἐπιείκελος ἀθανάτοισιν,
  395. υἱός τʼ Αὐτοφόνοιο μενεπτόλεμος Πολυφόντης.
  396. Τυδεὺς μὲν καὶ τοῖσιν ἀεικέα πότμον ἐφῆκε·
  397. πάντας ἔπεφνʼ, ἕνα δʼ οἶον ἵει οἶκον δὲ νέεσθαι·
  398. Μαίονʼ ἄρα προέηκε θεῶν τεράεσσι πιθήσας.
  399. τοῖος ἔην Τυδεὺς Αἰτώλιος· ἀλλὰ τὸν υἱὸν
  400. γείνατο εἷο χέρεια μάχῃ, ἀγορῇ δέ τʼ ἀμείνω.
  401. ὣς φάτο, τὸν δʼ οὔ τι προσέφη κρατερὸς Διομήδης
  402. αἰδεσθεὶς βασιλῆος ἐνιπὴν αἰδοίοιο·
  403. τὸν δʼ υἱὸς Καπανῆος ἀμείψατο κυδαλίμοιο·
  404. Ἀτρεΐδη μὴ ψεύδεʼ ἐπιστάμενος σάφα εἰπεῖν·
  405. ἡμεῖς τοι πατέρων μέγʼ ἀμείνονες εὐχόμεθʼ εἶναι·
  406. ἡμεῖς καὶ Θήβης ἕδος εἵλομεν ἑπταπύλοιο
  407. παυρότερον λαὸν ἀγαγόνθʼ ὑπὸ τεῖχος ἄρειον,
  408. πειθόμενοι τεράεσσι θεῶν καὶ Ζηνὸς ἀρωγῇ·
  409. κεῖνοι δὲ σφετέρῃσιν ἀτασθαλίῃσιν ὄλοντο·
  410. τὼ μή μοι πατέρας ποθʼ ὁμοίῃ ἔνθεο τιμῇ.
  411. τὸν δʼ ἄρʼ ὑπόδρα ἰδὼν προσέφη κρατερὸς Διομήδης·
  412. τέττα, σιωπῇ ἧσο, ἐμῷ δʼ ἐπιπείθεο μύθῳ·
  413. οὐ γὰρ ἐγὼ νεμεσῶ Ἀγαμέμνονι ποιμένι λαῶν
  414. ὀτρύνοντι μάχεσθαι ἐϋκνήμιδας Ἀχαιούς·
  415. τούτῳ μὲν γὰρ κῦδος ἅμʼ ἕψεται εἴ κεν Ἀχαιοὶ
  416. Τρῶας δῃώσωσιν ἕλωσί τε Ἴλιον ἱρήν,
  417. τούτῳ δʼ αὖ μέγα πένθος Ἀχαιῶν δῃωθέντων.
  418. ἀλλʼ ἄγε δὴ καὶ νῶϊ μεδώμεθα θούριδος ἀλκῆς.
  419. ἦ ῥα καὶ ἐξ ὀχέων σὺν τεύχεσιν ἆλτο χαμᾶζε·
  420. δεινὸν δʼ ἔβραχε χαλκὸς ἐπὶ στήθεσσιν ἄνακτος
  421. ὀρνυμένου· ὑπό κεν ταλασίφρονά περ δέος εἷλεν.
  422. ὡς δʼ ὅτʼ ἐν αἰγιαλῷ πολυηχέϊ κῦμα θαλάσσης
  423. ὄρνυτʼ ἐπασσύτερον Ζεφύρου ὕπο κινήσαντος·
  424. πόντῳ μέν τε πρῶτα κορύσσεται, αὐτὰρ ἔπειτα
  425. χέρσῳ ῥηγνύμενον μεγάλα βρέμει, ἀμφὶ δέ τʼ ἄκρας
  426. κυρτὸν ἐὸν κορυφοῦται, ἀποπτύει δʼ ἁλὸς ἄχνην·
  427. ὣς τότʼ ἐπασσύτεραι Δαναῶν κίνυντο φάλαγγες
  428. νωλεμέως πόλεμον δέ· κέλευε δὲ οἷσιν ἕκαστος
  429. ἡγεμόνων· οἳ δʼ ἄλλοι ἀκὴν ἴσαν, οὐδέ κε φαίης
  430. τόσσον λαὸν ἕπεσθαι ἔχοντʼ ἐν στήθεσιν αὐδήν,
  431. σιγῇ δειδιότες σημάντορας· ἀμφὶ δὲ πᾶσι
  432. τεύχεα ποικίλʼ ἔλαμπε, τὰ εἱμένοι ἐστιχόωντο.
  433. Τρῶες δʼ, ὥς τʼ ὄϊες πολυπάμονος ἀνδρὸς ἐν αὐλῇ
  434. μυρίαι ἑστήκασιν ἀμελγόμεναι γάλα λευκὸν
  435. ἀζηχὲς μεμακυῖαι ἀκούουσαι ὄπα ἀρνῶν,
  436. ὣς Τρώων ἀλαλητὸς ἀνὰ στρατὸν εὐρὺν ὀρώρει·
  437. οὐ γὰρ πάντων ἦεν ὁμὸς θρόος οὐδʼ ἴα γῆρυς,
  438. ἀλλὰ γλῶσσα μέμικτο, πολύκλητοι δʼ ἔσαν ἄνδρες.
  439. ὄρσε δὲ τοὺς μὲν Ἄρης, τοὺς δὲ γλαυκῶπις Ἀθήνη
  440. Δεῖμός τʼ ἠδὲ Φόβος καὶ Ἔρις ἄμοτον μεμαυῖα,
  441. Ἄρεος ἀνδροφόνοιο κασιγνήτη ἑτάρη τε,
  442. ἥ τʼ ὀλίγη μὲν πρῶτα κορύσσεται, αὐτὰρ ἔπειτα
  443. οὐρανῷ ἐστήριξε κάρη καὶ ἐπὶ χθονὶ βαίνει·
  444. ἥ σφιν καὶ τότε νεῖκος ὁμοίϊον ἔμβαλε μέσσῳ
  445. ἐρχομένη καθʼ ὅμιλον ὀφέλλουσα στόνον ἀνδρῶν.
  446. οἳ δʼ ὅτε δή ῥʼ ἐς χῶρον ἕνα ξυνιόντες ἵκοντο,
  447. σύν ῥʼ ἔβαλον ῥινούς, σὺν δʼ ἔγχεα καὶ μένεʼ ἀνδρῶν
  448. χαλκεοθωρήκων· ἀτὰρ ἀσπίδες ὀμφαλόεσσαι
  449. ἔπληντʼ ἀλλήλῃσι, πολὺς δʼ ὀρυμαγδὸς ὀρώρει.
  450. ἔνθα δʼ ἅμʼ οἰμωγή τε καὶ εὐχωλὴ πέλεν ἀνδρῶν
  451. ὀλλύντων τε καὶ ὀλλυμένων, ῥέε δʼ αἵματι γαῖα.
  452. ὡς δʼ ὅτε χείμαρροι ποταμοὶ κατʼ ὄρεσφι ῥέοντες
  453. ἐς μισγάγκειαν συμβάλλετον ὄβριμον ὕδωρ
  454. κρουνῶν ἐκ μεγάλων κοίλης ἔντοσθε χαράδρης,
  455. τῶν δέ τε τηλόσε δοῦπον ἐν οὔρεσιν ἔκλυε ποιμήν·
  456. ὣς τῶν μισγομένων γένετο ἰαχή τε πόνος τε.
  457. πρῶτος δʼ Ἀντίλοχος Τρώων ἕλεν ἄνδρα κορυστὴν
  458. ἐσθλὸν ἐνὶ προμάχοισι Θαλυσιάδην Ἐχέπωλον·
  459. τόν ῥʼ ἔβαλε πρῶτος κόρυθος φάλον ἱπποδασείης,
  460. ἐν δὲ μετώπῳ πῆξε, πέρησε δʼ ἄρʼ ὀστέον εἴσω
  461. αἰχμὴ χαλκείη· τὸν δὲ σκότος ὄσσε κάλυψεν,
  462. ἤριπε δʼ ὡς ὅτε πύργος ἐνὶ κρατερῇ ὑσμίνῃ.
  463. τὸν δὲ πεσόντα ποδῶν ἔλαβε κρείων Ἐλεφήνωρ
  464. Χαλκωδοντιάδης μεγαθύμων ἀρχὸς Ἀβάντων,
  465. ἕλκε δʼ ὑπʼ ἐκ βελέων, λελιημένος ὄφρα τάχιστα
  466. τεύχεα συλήσειε· μίνυνθα δέ οἱ γένεθʼ ὁρμή.
  467. νεκρὸν γὰρ ἐρύοντα ἰδὼν μεγάθυμος Ἀγήνωρ
  468. πλευρά, τά οἱ κύψαντι παρʼ ἀσπίδος ἐξεφαάνθη,
  469. οὔτησε ξυστῷ χαλκήρεϊ, λῦσε δὲ γυῖα.
  470. ὣς τὸν μὲν λίπε θυμός, ἐπʼ αὐτῷ δʼ ἔργον ἐτύχθη
  471. ἀργαλέον Τρώων καὶ Ἀχαιῶν· οἳ δὲ λύκοι ὣς
  472. ἀλλήλοις ἐπόρουσαν, ἀνὴρ δʼ ἄνδρʼ ἐδνοπάλιζεν.
  473. ἔνθʼ ἔβαλʼ Ἀνθεμίωνος υἱὸν Τελαμώνιος Αἴας
  474. ἠΐθεον θαλερὸν Σιμοείσιον, ὅν ποτε μήτηρ
  475. Ἴδηθεν κατιοῦσα παρʼ ὄχθῃσιν Σιμόεντος