Iliad

Homer

Homer. Homeri Opera, Volumes 1-2. Monro, D. B. (David Binning), editor; Allen, Thomas W. (Thomas William), editor. Oxford: Clarendon Press, 1908-1920.

  1. Ἶριν δʼ ὄτρυνε Κρονίδης εἰς Ἴλιον ἱρήν·
  2. βάσκʼ ἴθι Ἶρι ταχεῖα λιποῦσʼ ἕδος Οὐλύμποιο
  3. ἄγγειλον Πριάμῳ μεγαλήτορι Ἴλιον εἴσω
  4. λύσασθαι φίλον υἱὸν ἰόντʼ ἐπὶ νῆας Ἀχαιῶν,
  5. δῶρα δʼ Ἀχιλλῆϊ φερέμεν τά κε θυμὸν ἰήνῃ
  6. οἶον, μὴ δέ τις ἄλλος ἅμα Τρώων ἴτω ἀνήρ.
  7. κῆρύξ τίς οἱ ἕποιτο γεραίτερος, ὅς κʼ ἰθύνοι
  8. ἡμιόνους καὶ ἄμαξαν ἐΰτροχον, ἠδὲ καὶ αὖτις
  9. νεκρὸν ἄγοι προτὶ ἄστυ, τὸν ἔκτανε δῖος Ἀχιλλεύς.
  10. μὴ δέ τί οἱ θάνατος μελέτω φρεσὶ μὴ δέ τι τάρβος·
  11. τοῖον γάρ οἱ πομπὸν ὀπάσσομεν ἀργεϊφόντην,
  12. ὃς ἄξει εἷός κεν ἄγων Ἀχιλῆϊ πελάσσῃ.
  13. αὐτὰρ ἐπὴν ἀγάγῃσιν ἔσω κλισίην Ἀχιλῆος,
  14. οὔτʼ αὐτὸς κτενέει ἀπό τʼ ἄλλους πάντας ἐρύξει·
  15. οὔτε γάρ ἐστʼ ἄφρων οὔτʼ ἄσκοπος οὔτʼ ἀλιτήμων,
  16. ἀλλὰ μάλʼ ἐνδυκέως ἱκέτεω πεφιδήσεται ἀνδρός.
  17. ὣς ἔφατʼ, ὦρτο δὲ Ἶρις ἀελλόπος ἀγγελέουσα.
  18. ἷξεν δʼ ἐς Πριάμοιο, κίχεν δʼ ἐνοπήν τε γόον τε.
  19. παῖδες μὲν πατέρʼ ἀμφὶ καθήμενοι ἔνδοθεν αὐλῆς
  20. δάκρυσιν εἵματʼ ἔφυρον, ὃ δʼ ἐν μέσσοισι γεραιὸς
  21. ἐντυπὰς ἐν χλαίνῃ κεκαλυμμένος· ἀμφὶ δὲ πολλὴ
  22. κόπρος ἔην κεφαλῇ τε καὶ αὐχένι τοῖο γέροντος
  23. τήν ῥα κυλινδόμενος καταμήσατο χερσὶν ἑῇσι.
  24. θυγατέρες δʼ ἀνὰ δώματʼ ἰδὲ νυοὶ ὠδύροντο
  25. τῶν μιμνησκόμεναι οἳ δὴ πολέες τε καὶ ἐσθλοὶ
  26. χερσὶν ὑπʼ Ἀργείων κέατο ψυχὰς ὀλέσαντες.
  27. στῆ δὲ παρὰ Πρίαμον Διὸς ἄγγελος, ἠδὲ προσηύδα
  28. τυτθὸν φθεγξαμένη· τὸν δὲ τρόμος ἔλλαβε γυῖα·
  29. θάρσει Δαρδανίδη Πρίαμε φρεσί, μὴ δέ τι τάρβει·
  30. οὐ μὲν γάρ τοι ἐγὼ κακὸν ὀσσομένη τόδʼ ἱκάνω
  31. ἀλλʼ ἀγαθὰ φρονέουσα· Διὸς δέ τοι ἄγγελός εἰμι,
  32. ὅς σευ ἄνευθεν ἐὼν μέγα κήδεται ἠδʼ ἐλεαίρει.
  33. λύσασθαί σʼ ἐκέλευσεν Ὀλύμπιος Ἕκτορα δῖον,
  34. δῶρα δʼ Ἀχιλλῆϊ φερέμεν τά κε θυμὸν ἰήνῃ
  35. οἶον, μὴ δέ τις ἄλλος ἅμα Τρώων ἴτω ἀνήρ.
  36. κῆρύξ τίς τοι ἕποιτο γεραίτερος, ὅς κʼ ἰθύνοι
  37. ἡμιόνους καὶ ἄμαξαν ἐΰτροχον, ἠδὲ καὶ αὖτις
  38. νεκρὸν ἄγοι προτὶ ἄστυ, τὸν ἔκτανε δῖος Ἀχιλλεύς.
  39. μὴ δέ τί τοι θάνατος μελέτω φρεσὶ μηδέ τι τάρβος·
  40. τοῖος γάρ τοι πομπὸς ἅμʼ ἕψεται ἀργεϊφόντης,
  41. ὅς σʼ ἄξει εἷός κεν ἄγων Ἀχιλῆϊ πελάσσῃ.
  42. αὐτὰρ ἐπὴν ἀγάγῃσιν ἔσω κλισίην Ἀχιλῆος,
  43. οὔτʼ αὐτὸς κτενέει ἀπό τʼ ἄλλους πάντας ἐρύξει·
  44. οὔτε γάρ ἔστʼ ἄφρων οὔτʼ ἄσκοπος οὔτʼ ἀλιτήμων,
  45. ἀλλὰ μάλʼ ἐνδυκέως ἱκέτεω πεφιδήσεται ἀνδρός.
  46. ἣ μὲν ἄρʼ ὣς εἰποῦσʼ ἀπέβη πόδας ὠκέα Ἶρις,
  47. αὐτὰρ ὅ γʼ υἷας ἄμαξαν ἐΰτροχον ἡμιονείην
  48. ὁπλίσαι ἠνώγει, πείρινθα δὲ δῆσαι ἐπʼ αὐτῆς.
  49. αὐτὸς δʼ ἐς θάλαμον κατεβήσετο κηώεντα
  50. κέδρινον ὑψόροφον, ὃς γλήνεα πολλὰ κεχάνδει·
  51. ἐς δʼ ἄλοχον Ἑκάβην ἐκαλέσσατο φώνησέν τε·
  52. δαιμονίη Διόθεν μοι Ὀλύμπιος ἄγγελος ἦλθε
  53. λύσασθαι φίλον υἱὸν ἰόντʼ ἐπὶ νῆας Ἀχαιῶν,
  54. δῶρα δʼ Ἀχιλλῆϊ φερέμεν τά κε θυμὸν ἰήνῃ.
  55. ἀλλʼ ἄγε μοι τόδε εἰπὲ τί τοι φρεσὶν εἴδεται εἶναι;
  56. αἰνῶς γάρ μʼ αὐτόν γε μένος καὶ θυμὸς ἄνωγε
  57. κεῖσʼ ἰέναι ἐπὶ νῆας ἔσω στρατὸν εὐρὺν Ἀχαιῶν.
  58. ὣς φάτο, κώκυσεν δὲ γυνὴ καὶ ἀμείβετο μύθῳ·
  59. ὤ μοι πῇ δή τοι φρένες οἴχονθʼ, ᾗς τὸ πάρος περ
  60. ἔκλεʼ ἐπʼ ἀνθρώπους ξείνους ἠδʼ οἷσιν ἀνάσσεις;
  61. πῶς ἐθέλεις ἐπὶ νῆας Ἀχαιῶν ἐλθέμεν οἶος
  62. ἀνδρὸς ἐς ὀφθαλμοὺς ὅς τοι πολέας τε καὶ ἐσθλοὺς
  63. υἱέας ἐξενάριξε· σιδήρειόν νύ τοι ἦτορ.
  64. εἰ γάρ σʼ αἱρήσει καὶ ἐσόψεται ὀφθαλμοῖσιν
  65. ὠμηστὴς καὶ ἄπιστος ἀνὴρ ὅ γε οὔ σʼ ἐλεήσει,
  66. οὐδέ τί σʼ αἰδέσεται. νῦν δὲ κλαίωμεν ἄνευθεν
  67. ἥμενοι ἐν μεγάρῳ· τῷ δʼ ὥς ποθι Μοῖρα κραταιὴ
  68. γιγνομένῳ ἐπένησε λίνῳ, ὅτε μιν τέκον αὐτή,
  69. ἀργίποδας κύνας ἆσαι ἑῶν ἀπάνευθε τοκήων
  70. ἀνδρὶ πάρα κρατερῷ, τοῦ ἐγὼ μέσον ἧπαρ ἔχοιμι
  71. ἐσθέμεναι προσφῦσα· τότʼ ἄντιτα ἔργα γένοιτο
  72. παιδὸς ἐμοῦ, ἐπεὶ οὔ ἑ κακιζόμενόν γε κατέκτα,
  73. ἀλλὰ πρὸ Τρώων καὶ Τρωϊάδων βαθυκόλπων
  74. ἑσταότʼ οὔτε φόβου μεμνημένον οὔτʼ ἀλεωρῆς.
  75. τὴν δʼ αὖτε προσέειπε γέρων Πρίαμος θεοειδής·
  76. μή μʼ ἐθέλοντʼ ἰέναι κατερύκανε, μὴ δέ μοι αὐτὴ
  77. ὄρνις ἐνὶ μεγάροισι κακὸς πέλευ· οὐδέ με πείσεις.
  78. εἰ μὲν γάρ τίς μʼ ἄλλος ἐπιχθονίων ἐκέλευεν,
  79. ἢ οἳ μάντιές εἰσι θυοσκόοι ἢ ἱερῆες,
  80. ψεῦδός κεν φαῖμεν καὶ νοσφιζοίμεθα μᾶλλον·
  81. νῦν δʼ, αὐτὸς γὰρ ἄκουσα θεοῦ καὶ ἐσέδρακον ἄντην,
  82. εἶμι καὶ οὐχ ἅλιον ἔπος ἔσσεται. εἰ δέ μοι αἶσα
  83. τεθνάμεναι παρὰ νηυσὶν Ἀχαιῶν χαλκοχιτώνων
  84. βούλομαι· αὐτίκα γάρ με κατακτείνειεν Ἀχιλλεὺς
  85. ἀγκὰς ἑλόντʼ ἐμὸν υἱόν, ἐπὴν γόου ἐξ ἔρον εἵην.
  86. ἦ καὶ φωριαμῶν ἐπιθήματα κάλʼ ἀνέῳγεν·
  87. ἔνθεν δώδεκα μὲν περικαλλέας ἔξελε πέπλους,
  88. δώδεκα δʼ ἁπλοΐδας χλαίνας, τόσσους δὲ τάπητας,
  89. τόσσα δὲ φάρεα λευκά, τόσους δʼ ἐπὶ τοῖσι χιτῶνας.
  90. χρυσοῦ δὲ στήσας ἔφερεν δέκα πάντα τάλαντα,
  91. ἐκ δὲ δύʼ αἴθωνας τρίποδας, πίσυρας δὲ λέβητας,
  92. ἐκ δὲ δέπας περικαλλές, ὅ οἱ Θρῇκες πόρον ἄνδρες
  93. ἐξεσίην ἐλθόντι μέγα κτέρας· οὐδέ νυ τοῦ περ
  94. φείσατʼ ἐνὶ μεγάροις ὃ γέρων, περὶ δʼ ἤθελε θυμῷ
  95. λύσασθαι φίλον υἱόν. ὃ δὲ Τρῶας μὲν ἅπαντας
  96. αἰθούσης ἀπέεργεν ἔπεσσʼ αἰσχροῖσιν ἐνίσσων·
  97. ἔρρετε λωβητῆρες ἐλεγχέες· οὔ νυ καὶ ὑμῖν
  98. οἴκοι ἔνεστι γόος, ὅτι μʼ ἤλθετε κηδήσοντες;
  99. ἦ ὀνόσασθʼ ὅτι μοι Κρονίδης Ζεὺς ἄλγεʼ ἔδωκε
  100. παῖδʼ ὀλέσαι τὸν ἄριστον; ἀτὰρ γνώσεσθε καὶ ὔμμες·
  101. ῥηΐτεροι γὰρ μᾶλλον Ἀχαιοῖσιν δὴ ἔσεσθε
  102. κείνου τεθνηῶτος ἐναιρέμεν. αὐτὰρ ἔγωγε
  103. πρὶν ἀλαπαζομένην τε πόλιν κεραϊζομένην τε
  104. ὀφθαλμοῖσιν ἰδεῖν βαίην δόμον Ἄϊδος εἴσω.
  105. ἦ καὶ σκηπανίῳ δίεπʼ ἀνέρας· οἳ δʼ ἴσαν ἔξω
  106. σπερχομένοιο γέροντος· ὃ δʼ υἱάσιν οἷσιν ὁμόκλα
  107. νεικείων Ἕλενόν τε Πάριν τʼ Ἀγάθωνά τε δῖον
  108. Πάμμονά τʼ Ἀντίφονόν τε βοὴν ἀγαθόν τε Πολίτην
  109. Δηΐφοβόν τε καὶ Ἱππόθοον καὶ δῖον Ἀγαυόν·
  110. ἐννέα τοῖς ὃ γεραιὸς ὁμοκλήσας ἐκέλευε·
  111. σπεύσατέ μοι κακὰ τέκνα κατηφόνες· αἴθʼ ἅμα πάντες
  112. Ἕκτορος ὠφέλετʼ ἀντὶ θοῇς ἐπὶ νηυσὶ πεφάσθαι.
  113. ὤ μοι ἐγὼ πανάποτμος, ἐπεὶ τέκον υἷας ἀρίστους
  114. Τροίῃ ἐν εὐρείῃ, τῶν δʼ οὔ τινά φημι λελεῖφθαι,
  115. Μήστορά τʼ ἀντίθεον καὶ Τρωΐλον ἱππιοχάρμην
  116. Ἕκτορά θʼ, ὃς θεὸς ἔσκε μετʼ ἀνδράσιν, οὐδὲ ἐῴκει
  117. ἀνδρός γε θνητοῦ πάϊς ἔμμεναι ἀλλὰ θεοῖο.
  118. τοὺς μὲν ἀπώλεσʼ Ἄρης, τὰ δʼ ἐλέγχεα πάντα λέλειπται
  119. ψεῦσταί τʼ ὀρχησταί τε χοροιτυπίῃσιν ἄριστοι
  120. ἀρνῶν ἠδʼ ἐρίφων ἐπιδήμιοι ἁρπακτῆρες.
  121. οὐκ ἂν δή μοι ἄμαξαν ἐφοπλίσσαιτε τάχιστα,
  122. ταῦτά τε πάντʼ ἐπιθεῖτε, ἵνα πρήσσωμεν ὁδοῖο;
  123. ὣς ἔφαθʼ, οἳ δʼ ἄρα πατρὸς ὑποδείσαντες ὁμοκλὴν
  124. ἐκ μὲν ἄμαξαν ἄειραν ἐΰτροχον ἡμιονείην
  125. καλὴν πρωτοπαγέα, πείρινθα δὲ δῆσαν ἐπʼ αὐτῆς,
  126. κὰδ δʼ ἀπὸ πασσαλόφι ζυγὸν ᾕρεον ἡμιόνειον
  127. πύξινον ὀμφαλόεν εὖ οἰήκεσσιν ἀρηρός·
  128. ἐκ δʼ ἔφερον ζυγόδεσμον ἅμα ζυγῷ ἐννεάπηχυ.
  129. καὶ τὸ μὲν εὖ κατέθηκαν ἐϋξέστῳ ἐπὶ ῥυμῷ
  130. πέζῃ ἔπι πρώτῃ, ἐπὶ δὲ κρίκον ἕστορι βάλλον,
  131. τρὶς δʼ ἑκάτερθεν ἔδησαν ἐπʼ ὀμφαλόν, αὐτὰρ ἔπειτα
  132. ἑξείης κατέδησαν, ὑπὸ γλωχῖνα δʼ ἔκαμψαν.
  133. ἐκ θαλάμου δὲ φέροντες ἐϋξέστης ἐπʼ ἀπήνης
  134. νήεον Ἑκτορέης κεφαλῆς ἀπερείσιʼ ἄποινα,
  135. ζεῦξαν δʼ ἡμιόνους κρατερώνυχας ἐντεσιεργούς,
  136. τούς ῥά ποτε Πριάμῳ Μυσοὶ δόσαν ἀγλαὰ δῶρα.
  137. ἵππους δὲ Πριάμῳ ὕπαγον ζυγόν, οὓς ὃ γεραιὸς
  138. αὐτὸς ἔχων ἀτίταλλεν ἐϋξέστῃ ἐπὶ φάτνῃ.
  139. τὼ μὲν ζευγνύσθην ἐν δώμασιν ὑψηλοῖσι
  140. κῆρυξ καὶ Πρίαμος πυκινὰ φρεσὶ μήδεʼ ἔχοντες·
  141. ἀγχίμολον δέ σφʼ ἦλθʼ Ἑκάβη τετιηότι θυμῷ
  142. οἶνον ἔχουσʼ ἐν χειρὶ μελίφρονα δεξιτερῆφι
  143. χρυσέῳ ἐν δέπαϊ, ὄφρα λείψαντε κιοίτην·
  144. στῆ δʼ ἵππων προπάροιθεν ἔπος τʼ ἔφατʼ ἔκ τʼ ὀνόμαζε·
  145. τῆ σπεῖσον Διὶ πατρί, καὶ εὔχεο οἴκαδʼ ἱκέσθαι
  146. ἂψ ἐκ δυσμενέων ἀνδρῶν, ἐπεὶ ἂρ σέ γε θυμὸς
  147. ὀτρύνει ἐπὶ νῆας ἐμεῖο μὲν οὐκ ἐθελούσης.
  148. ἀλλʼ εὔχεο σύ γʼ ἔπειτα κελαινεφέϊ Κρονίωνι
  149. Ἰδαίῳ, ὅς τε Τροίην κατὰ πᾶσαν ὁρᾶται,
  150. αἴτει δʼ οἰωνὸν ταχὺν ἄγγελον, ὅς τέ οἱ αὐτῷ
  151. φίλτατος οἰωνῶν, καί εὑ κράτος ἐστὶ μέγιστον,
  152. δεξιόν, ὄφρά μιν αὐτὸς ἐν ὀφθαλμοῖσι νοήσας
  153. τῷ πίσυνος ἐπὶ νῆας ἴῃς Δαναῶν ταχυπώλων.
  154. εἰ δέ τοι οὐ δώσει ἑὸν ἄγγελον εὐρύοπα Ζεύς,
  155. οὐκ ἂν ἔγωγέ σʼ ἔπειτα ἐποτρύνουσα κελοίμην
  156. νῆας ἐπʼ Ἀργείων ἰέναι μάλα περ μεμαῶτα.
  157. τὴν δʼ ἀπαμειβόμενος προσέφη Πρίαμος θεοειδής·
  158. ὦ γύναι οὐ μέν τοι τόδʼ ἐφιεμένῃ ἀπιθήσω.
  159. ἐσθλὸν γὰρ Διὶ χεῖρας ἀνασχέμεν αἴ κʼ ἐλεήσῃ.
  160. ἦ ῥα καὶ ἀμφίπολον ταμίην ὄτρυνʼ ὃ γεραιὸς
  161. χερσὶν ὕδωρ ἐπιχεῦαι ἀκήρατον· ἣ δὲ παρέστη
  162. χέρνιβον ἀμφίπολος πρόχοόν θʼ ἅμα χερσὶν ἔχουσα.
  163. νιψάμενος δὲ κύπελλον ἐδέξατο ἧς ἀλόχοιο·
  164. εὔχετʼ ἔπειτα στὰς μέσῳ ἕρκεϊ, λεῖβε δὲ οἶνον
  165. οὐρανὸν εἰσανιδών, καὶ φωνήσας ἔπος ηὔδα·
  166. Ζεῦ πάτερ Ἴδηθεν μεδέων κύδιστε μέγιστε
  167. δός μʼ ἐς Ἀχιλλῆος φίλον ἐλθεῖν ἠδʼ ἐλεεινόν,
  168. πέμψον δʼ οἰωνὸν ταχὺν ἄγγελον, ὅς τε σοὶ αὐτῷ
  169. φίλτατος οἰωνῶν, καί εὑ κράτος ἐστὶ μέγιστον,
  170. δεξιόν, ὄφρά μιν αὐτὸς ἐν ὀφθαλμοῖσι νοήσας
  171. τῷ πίσυνος ἐπὶ νῆας ἴω Δαναῶν ταχυπώλων.
  172. ὣς ἔφατʼ εὐχόμενος, τοῦ δʼ ἔκλυε μητίετα Ζεὺς
  173. αὐτίκα δʼ αἰετὸν ἧκε τελειότατον πετεηνῶν
  174. μόρφνον θηρητῆρʼ ὃν καὶ περκνὸν καλέουσιν.
  175. ὅσση δʼ ὑψορόφοιο θύρη θαλάμοιο τέτυκται
  176. ἀνέρος ἀφνειοῖο ἐῢ κληῗσʼ ἀραρυῖα,
  177. τόσσʼ ἄρα τοῦ ἑκάτερθεν ἔσαν πτερά· εἴσατο δέ σφι
  178. δεξιὸς ἀΐξας διὰ ἄστεος· οἳ δὲ ἰδόντες
  179. γήθησαν, καὶ πᾶσιν ἐνὶ φρεσὶ θυμὸς ἰάνθη.
  180. σπερχόμενος δʼ ὃ γεραιὸς ἑοῦ ἐπεβήσετο δίφρου,
  181. ἐκ δʼ ἔλασε προθύροιο καὶ αἰθούσης ἐριδούπου.
  182. πρόσθε μὲν ἡμίονοι ἕλκον τετράκυκλον ἀπήνην,
  183. τὰς Ἰδαῖος ἔλαυνε δαΐφρων· αὐτὰρ ὄπισθεν
  184. ἵπποι, τοὺς ὃ γέρων ἐφέπων μάστιγι κέλευε
  185. καρπαλίμως κατὰ ἄστυ· φίλοι δʼ ἅμα πάντες ἕποντο
  186. πόλλʼ ὀλοφυρόμενοι ὡς εἰ θάνατον δὲ κιόντα.
  187. οἳ δʼ ἐπεὶ οὖν πόλιος κατέβαν, πεδίον δʼ ἀφίκοντο,
  188. οἳ μὲν ἄρʼ ἄψορροι προτὶ Ἴλιον ἀπονέοντο
  189. παῖδες καὶ γαμβροί, τὼ δʼ οὐ λάθον εὐρύοπα Ζῆν
  190. ἐς πεδίον προφανέντε· ἰδὼν δʼ ἐλέησε γέροντα,
  191. αἶψα δʼ ἄρʼ Ἑρμείαν υἱὸν φίλον ἀντίον ηὔδα·
  192. Ἑρμεία, σοὶ γάρ τε μάλιστά γε φίλτατόν ἐστιν
  193. ἀνδρὶ ἑταιρίσσαι, καί τʼ ἔκλυες ᾧ κʼ ἐθέλῃσθα,
  194. βάσκʼ ἴθι καὶ Πρίαμον κοίλας ἐπὶ νῆας Ἀχαιῶν
  195. ὣς ἄγαγʼ, ὡς μήτʼ ἄρ τις ἴδῃ μήτʼ ἄρ τε νοήσῃ
  196. τῶν ἄλλων Δαναῶν, πρὶν Πηλεΐωνα δʼ ἱκέσθαι.
  197. ὣς ἔφατʼ, οὐδʼ ἀπίθησε διάκτορος ἀργεϊφόντης.
  198. αὐτίκʼ ἔπειθʼ ὑπὸ ποσσὶν ἐδήσατο καλὰ πέδιλα
  199. ἀμβρόσια χρύσεια, τά μιν φέρον ἠμὲν ἐφʼ ὑγρὴν
  200. ἠδʼ ἐπʼ ἀπείρονα γαῖαν ἅμα πνοιῇς ἀνέμοιο·
  201. εἵλετο δὲ ῥάβδον, τῇ τʼ ἀνδρῶν ὄμματα θέλγει
  202. ὧν ἐθέλει, τοὺς δʼ αὖτε καὶ ὑπνώοντας ἐγείρει·
  203. τὴν μετὰ χερσὶν ἔχων πέτετο κρατὺς ἀργεϊφόντης.
  204. αἶψα δʼ ἄρα Τροίην τε καὶ Ἑλλήσποντον ἵκανε,
  205. βῆ δʼ ἰέναι κούρῳ αἰσυμνητῆρι ἐοικὼς
  206. πρῶτον ὑπηνήτῃ, τοῦ περ χαριεστάτη ἥβη.
  207. οἳ δʼ ἐπεὶ οὖν μέγα σῆμα παρὲξ Ἴλοιο ἔλασσαν,
  208. στῆσαν ἄρʼ ἡμιόνους τε καὶ ἵππους ὄφρα πίοιεν
  209. ἐν ποταμῷ· δὴ γὰρ καὶ ἐπὶ κνέφας ἤλυθε γαῖαν.
  210. τὸν δʼ ἐξ ἀγχιμόλοιο ἰδὼν ἐφράσσατο κῆρυξ
  211. Ἑρμείαν, ποτὶ δὲ Πρίαμον φάτο φώνησέν τε·
  212. φράζεο Δαρδανίδη· φραδέος νόου ἔργα τέτυκται.
  213. ἄνδρʼ ὁρόω, τάχα δʼ ἄμμε διαρραίσεσθαι ὀΐω.
  214. ἀλλʼ ἄγε δὴ φεύγωμεν ἐφʼ ἵππων, ἤ μιν ἔπειτα
  215. γούνων ἁψάμενοι λιτανεύσομεν αἴ κʼ ἐλεήσῃ.
  216. ὣς φάτο, σὺν δὲ γέροντι νόος χύτο, δείδιε δʼ αἰνῶς,
  217. ὀρθαὶ δὲ τρίχες ἔσταν ἐνὶ γναμπτοῖσι μέλεσσι,
  218. στῆ δὲ ταφών· αὐτὸς δʼ ἐριούνιος ἐγγύθεν ἐλθὼν
  219. χεῖρα γέροντος ἑλὼν ἐξείρετο καὶ προσέειπε·
  220. πῇ πάτερ ὧδʼ ἵππους τε καὶ ἡμιόνους ἰθύνεις
  221. νύκτα διʼ ἀμβροσίην, ὅτε θʼ εὕδουσι βροτοὶ ἄλλοι;
  222. οὐδὲ σύ γʼ ἔδεισας μένεα πνείοντας Ἀχαιούς,
  223. οἵ τοι δυσμενέες καὶ ἀνάρσιοι ἐγγὺς ἔασι;
  224. τῶν εἴ τίς σε ἴδοιτο θοὴν διὰ νύκτα μέλαιναν
  225. τοσσάδʼ ὀνείατʼ ἄγοντα, τίς ἂν δή τοι νόος εἴη;
  226. οὔτʼ αὐτὸς νέος ἐσσί, γέρων δέ τοι οὗτος ὀπηδεῖ,
  227. ἄνδρʼ ἀπαμύνασθαι, ὅτε τις πρότερος χαλεπήνῃ.
  228. ἀλλʼ ἐγὼ οὐδέν σε ῥέξω κακά, καὶ δέ κεν ἄλλον
  229. σεῦ ἀπαλεξήσαιμι· φίλῳ δέ σε πατρὶ ἐΐσκω.
  230. τὸν δʼ ἠμείβετʼ ἔπειτα γέρων Πρίαμος θεοειδής·
  231. οὕτω πῃ τάδε γʼ ἐστὶ φίλον τέκος ὡς ἀγορεύεις.
  232. ἀλλʼ ἔτι τις καὶ ἐμεῖο θεῶν ὑπερέσχεθε χεῖρα,
  233. ὅς μοι τοιόνδʼ ἧκεν ὁδοιπόρον ἀντιβολῆσαι
  234. αἴσιον, οἷος δὴ σὺ δέμας καὶ εἶδος ἀγητός,
  235. πέπνυσαί τε νόῳ, μακάρων δʼ ἔξεσσι τοκήων.
  236. τὸν δʼ αὖτε προσέειπε διάκτορος ἀργεϊφόντης·
  237. ναὶ δὴ ταῦτά γε πάντα γέρον κατὰ μοῖραν ἔειπες.
  238. ἀλλʼ ἄγε μοι τόδε εἰπὲ καὶ ἀτρεκέως κατάλεξον,
  239. ἠέ πῃ ἐκπέμπεις κειμήλια πολλὰ καὶ ἐσθλὰ
  240. ἄνδρας ἐς ἀλλοδαποὺς ἵνα περ τάδε τοι σόα μίμνῃ,
  241. ἦ ἤδη πάντες καταλείπετε Ἴλιον ἱρὴν
  242. δειδιότες· τοῖος γὰρ ἀνὴρ ὤριστος ὄλωλε
  243. σὸς πάϊς· οὐ μὲν γάρ τι μάχης ἐπιδεύετʼ Ἀχαιῶν.
  244. τὸν δʼ ἠμείβετʼ ἔπειτα γέρων Πρίαμος θεοειδής·
  245. τίς δὲ σύ ἐσσι φέριστε τέων δʼ ἔξεσσι τοκήων;
  246. ὥς μοι καλὰ τὸν οἶτον ἀπότμου παιδὸς ἔνισπες.
  247. τὸν δʼ αὖτε προσέειπε διάκτορος ἀργεϊφόντης·
  248. πειρᾷ ἐμεῖο γεραιὲ καὶ εἴρεαι Ἕκτορα δῖον.
  249. τὸν μὲν ἐγὼ μάλα πολλὰ μάχῃ ἔνι κυδιανείρῃ
  250. ὀφθαλμοῖσιν ὄπωπα, καὶ εὖτʼ ἐπὶ νηυσὶν ἐλάσσας
  251. Ἀργείους κτείνεσκε δαΐζων ὀξέϊ χαλκῷ·
  252. ἡμεῖς δʼ ἑσταότες θαυμάζομεν· οὐ γὰρ Ἀχιλλεὺς
  253. εἴα μάρνασθαι κεχολωμένος Ἀτρεΐωνι.
  254. τοῦ γὰρ ἐγὼ θεράπων, μία δʼ ἤγαγε νηῦς εὐεργής·
  255. Μυρμιδόνων δʼ ἔξειμι, πατὴρ δέ μοί ἐστι Πολύκτωρ.
  256. ἀφνειὸς μὲν ὅ γʼ ἐστί, γέρων δὲ δὴ ὡς σύ περ ὧδε,
  257. ἓξ δέ οἱ υἷες ἔασιν, ἐγὼ δέ οἱ ἕβδομός εἰμι·
  258. τῶν μέτα παλλόμενος κλήρῳ λάχον ἐνθάδʼ ἕπεσθαι.
  259. νῦν δʼ ἦλθον πεδίον δʼ ἀπὸ νηῶν· ἠῶθεν γὰρ
  260. θήσονται περὶ ἄστυ μάχην ἑλίκωπες Ἀχαιοί.
  261. ἀσχαλόωσι γὰρ οἵδε καθήμενοι, οὐδὲ δύνανται
  262. ἴσχειν ἐσσυμένους πολέμου βασιλῆες Ἀχαιῶν.
  263. τὸν δʼ ἠμείβετʼ ἔπειτα γέρων Πρίαμος θεοειδής·
  264. εἰ μὲν δὴ θεράπων Πηληϊάδεω Ἀχιλῆος
  265. εἴς, ἄγε δή μοι πᾶσαν ἀληθείην κατάλεξον,
  266. ἢ ἔτι πὰρ νήεσσιν ἐμὸς πάϊς, ἦέ μιν ἤδη
  267. ᾗσι κυσὶν μελεϊστὶ ταμὼν προύθηκεν Ἀχιλλεύς.
  268. τὸν δʼ αὖτε προσέειπε διάκτορος ἀργεϊφόντης·
  269. ὦ γέρον οὔ πω τόν γε κύνες φάγον οὐδʼ οἰωνοί,
  270. ἀλλʼ ἔτι κεῖνος κεῖται Ἀχιλλῆος παρὰ νηῒ
  271. αὔτως ἐν κλισίῃσι· δυωδεκάτη δέ οἱ ἠὼς
  272. κειμένῳ, οὐδέ τί οἱ χρὼς σήπεται, οὐδέ μιν εὐλαὶ
  273. ἔσθουσʼ, αἵ ῥά τε φῶτας ἀρηϊφάτους κατέδουσιν.
  274. ἦ μέν μιν περὶ σῆμα ἑοῦ ἑτάροιο φίλοιο
  275. ἕλκει ἀκηδέστως ἠὼς ὅτε δῖα φανήῃ,
  276. οὐδέ μιν αἰσχύνει· θηοῖό κεν αὐτὸς ἐπελθὼν
  277. οἷον ἐερσήεις κεῖται, περὶ δʼ αἷμα νένιπται,
  278. οὐδέ ποθι μιαρός· σὺν δʼ ἕλκεα πάντα μέμυκεν
  279. ὅσσʼ ἐτύπη· πολέες γὰρ ἐν αὐτῷ χαλκὸν ἔλασσαν.
  280. ὥς τοι κήδονται μάκαρες θεοὶ υἷος ἑῆος
  281. καὶ νέκυός περ ἐόντος, ἐπεί σφι φίλος περὶ κῆρι.
  282. ὣς φάτο, γήθησεν δʼ ὃ γέρων, καὶ ἀμείβετο μύθῳ·
  283. ὦ τέκος, ἦ ῥʼ ἀγαθὸν καὶ ἐναίσιμα δῶρα διδοῦναι
  284. ἀθανάτοις, ἐπεὶ οὔ ποτʼ ἐμὸς πάϊς, εἴ ποτʼ ἔην γε,
  285. λήθετʼ ἐνὶ μεγάροισι θεῶν οἳ Ὄλυμπον ἔχουσι·
  286. τώ οἱ ἀπεμνήσαντο καὶ ἐν θανάτοιό περ αἴσῃ.
  287. ἀλλʼ ἄγε δὴ τόδε δέξαι ἐμεῦ πάρα καλὸν ἄλεισον,
  288. αὐτόν τε ῥῦσαι, πέμψον δέ με σύν γε θεοῖσιν,
  289. ὄφρά κεν ἐς κλισίην Πηληϊάδεω ἀφίκωμαι.
  290. τὸν δʼ αὖτε προσέειπε διάκτορος ἀργεϊφόντης·
  291. πειρᾷ ἐμεῖο γεραιὲ νεωτέρου, οὐδέ με πείσεις,
  292. ὅς με κέλῃ σέο δῶρα παρὲξ Ἀχιλῆα δέχεσθαι.
  293. τὸν μὲν ἐγὼ δείδοικα καὶ αἰδέομαι περὶ κῆρι
  294. συλεύειν, μή μοί τι κακὸν μετόπισθε γένηται.
  295. σοὶ δʼ ἂν ἐγὼ πομπὸς καί κε κλυτὸν Ἄργος ἱκοίμην,
  296. ἐνδυκέως ἐν νηῒ θοῇ ἢ πεζὸς ὁμαρτέων·
  297. οὐκ ἄν τίς τοι πομπὸν ὀνοσσάμενος μαχέσαιτο.
  298. ἦ καὶ ἀναΐξας ἐριούνιος ἅρμα καὶ ἵππους
  299. καρπαλίμως μάστιγα καὶ ἡνία λάζετο χερσίν,
  300. ἐν δʼ ἔπνευσʼ ἵπποισι καὶ ἡμιόνοις μένος ἠΰ.
  301. ἀλλʼ ὅτε δὴ πύργους τε νεῶν καὶ τάφρον ἵκοντο,
  302. οἳ δὲ νέον περὶ δόρπα φυλακτῆρες πονέοντο,
  303. τοῖσι δʼ ἐφʼ ὕπνον ἔχευε διάκτορος ἀργεϊφόντης
  304. πᾶσιν, ἄφαρ δʼ ὤϊξε πύλας καὶ ἀπῶσεν ὀχῆας,
  305. ἐς δʼ ἄγαγε Πρίαμόν τε καὶ ἀγλαὰ δῶρʼ ἐπʼ ἀπήνης.
  306. ἀλλʼ ὅτε δὴ κλισίην Πηληϊάδεω ἀφίκοντο
  307. ὑψηλήν, τὴν Μυρμιδόνες ποίησαν ἄνακτι
  308. δοῦρʼ ἐλάτης κέρσαντες· ἀτὰρ καθύπερθεν ἔρεψαν
  309. λαχνήεντʼ ὄροφον λειμωνόθεν ἀμήσαντες·
  310. ἀμφὶ δέ οἱ μεγάλην αὐλὴν ποίησαν ἄνακτι
  311. σταυροῖσιν πυκινοῖσι· θύρην δʼ ἔχε μοῦνος ἐπιβλὴς
  312. εἰλάτινος, τὸν τρεῖς μὲν ἐπιρρήσσεσκον Ἀχαιοί,
  313. τρεῖς δʼ ἀναοίγεσκον μεγάλην κληῗδα θυράων
  314. τῶν ἄλλων· Ἀχιλεὺς δʼ ἄρʼ ἐπιρρήσσεσκε καὶ οἶος·
  315. δή ῥα τόθʼ Ἑρμείας ἐριούνιος ᾦξε γέροντι,
  316. ἐς δʼ ἄγαγε κλυτὰ δῶρα ποδώκεϊ Πηλεΐωνι,
  317. ἐξ ἵππων δʼ ἀπέβαινεν ἐπὶ χθόνα φώνησέν τε·
  318. ὦ γέρον ἤτοι ἐγὼ θεὸς ἄμβροτος εἰλήλουθα
  319. Ἑρμείας· σοὶ γάρ με πατὴρ ἅμα πομπὸν ὄπασσεν.
  320. ἀλλʼ ἤτοι μὲν ἐγὼ πάλιν εἴσομαι, οὐδʼ Ἀχιλῆος
  321. ὀφθαλμοὺς εἴσειμι· νεμεσσητὸν δέ κεν εἴη
  322. ἀθάνατον θεὸν ὧδε βροτοὺς ἀγαπαζέμεν ἄντην·
  323. τύνη δʼ εἰσελθὼν λαβὲ γούνατα Πηλεΐωνος,
  324. καί μιν ὑπὲρ πατρὸς καὶ μητέρος ἠϋκόμοιο
  325. λίσσεο καὶ τέκεος, ἵνα οἱ σὺν θυμὸν ὀρίνῃς.
  326. ὣς ἄρα φωνήσας ἀπέβη πρὸς μακρὸν Ὄλυμπον
  327. Ἑρμείας· Πρίαμος δʼ ἐξ ἵππων ἆλτο χαμᾶζε,
  328. Ἰδαῖον δὲ κατʼ αὖθι λίπεν· ὃ δὲ μίμνεν ἐρύκων
  329. ἵππους ἡμιόνους τε· γέρων δʼ ἰθὺς κίεν οἴκου,
  330. τῇ ῥʼ Ἀχιλεὺς ἵζεσκε Διῒ φίλος· ἐν δέ μιν αὐτὸν
  331. εὗρʼ, ἕταροι δʼ ἀπάνευθε καθήατο· τὼ δὲ δύʼ οἴω