Iliad

Homer

Homer. Homeri Opera, Volumes 1-2. Monro, D. B. (David Binning), editor; Allen, Thomas W. (Thomas William), editor. Oxford: Clarendon Press, 1908-1920.

  1. στῆ δʼ ὀρθὸς καὶ μῦθον ἐν Ἀργείοισιν ἔειπεν·
  2. Ἀτρεΐδη τε καὶ ἄλλοι ἐϋκνήμιδες Ἀχαιοὶ
  3. ἱππῆας τάδʼ ἄεθλα δεδεγμένα κεῖτʼ ἐν ἀγῶνι.
  4. εἰ μὲν νῦν ἐπὶ ἄλλῳ ἀεθλεύοιμεν Ἀχαιοὶ
  5. ἦ τʼ ἂν ἐγὼ τὰ πρῶτα λαβὼν κλισίην δὲ φεροίμην.
  6. ἴστε γὰρ ὅσσον ἐμοὶ ἀρετῇ περιβάλλετον ἵπποι·
  7. ἀθάνατοί τε γάρ εἰσι, Ποσειδάων δὲ πόρʼ αὐτοὺς
  8. πατρὶ ἐμῷ Πηλῆϊ, ὃ δʼ αὖτʼ ἐμοὶ ἐγγυάλιξεν.
  9. ἀλλʼ ἤτοι μὲν ἐγὼ μενέω καὶ μώνυχες ἵπποι·
  10. τοίου γὰρ κλέος ἐσθλὸν ἀπώλεσαν ἡνιόχοιο
  11. ἠπίου, ὅς σφωϊν μάλα πολλάκις ὑγρὸν ἔλαιον
  12. χαιτάων κατέχευε λοέσσας ὕδατι λευκῷ.
  13. τὸν τώ γʼ ἑσταότες πενθείετον, οὔδεϊ δέ σφι
  14. χαῖται ἐρηρέδαται, τὼ δʼ ἕστατον ἀχνυμένω κῆρ.
  15. ἄλλοι δὲ στέλλεσθε κατὰ στρατόν, ὅς τις Ἀχαιῶν
  16. ἵπποισίν τε πέποιθε καὶ ἅρμασι κολλητοῖσιν.
  17. ὣς φάτο Πηλεΐδης, ταχέες δʼ ἱππῆες ἄγερθεν.
  18. ὦρτο πολὺ πρῶτος μὲν ἄναξ ἀνδρῶν Εὔμηλος
  19. Ἀδμήτου φίλος υἱός, ὃς ἱπποσύνῃ ἐκέκαστο·
  20. τῷ δʼ ἐπὶ Τυδεΐδης ὦρτο κρατερὸς Διομήδης,
  21. ἵππους δὲ Τρῳοὺς ὕπαγε ζυγόν, οὕς ποτʼ ἀπηύρα
  22. Αἰνείαν, ἀτὰρ αὐτὸν ὑπεξεσάωσεν Ἀπόλλων.
  23. τῷ δʼ ἄρʼ ἐπʼ Ἀτρεΐδης ὦρτο ξανθὸς Μενέλαος
  24. διογενής, ὑπὸ δὲ ζυγὸν ἤγαγεν ὠκέας ἵππους
  25. Αἴθην τὴν Ἀγαμεμνονέην τὸν ἑόν τε Πόδαργον·
  26. τὴν Ἀγαμέμνονι δῶκʼ Ἀγχισιάδης Ἐχέπωλος
  27. δῶρʼ, ἵνα μή οἱ ἕποιθʼ ὑπὸ Ἴλιον ἠνεμόεσσαν,
  28. ἀλλʼ αὐτοῦ τέρποιτο μένων· μέγα γάρ οἱ ἔδωκε
  29. Ζεὺς ἄφενος, ναῖεν δʼ ὅ γʼ ἐν εὐρυχόρῳ Σικυῶνι·
  30. τὴν ὅ γʼ ὑπὸ ζυγὸν ἦγε μέγα δρόμου ἰσχανόωσαν.
  31. Ἀντίλοχος δὲ τέταρτος ἐΰτριχας ὁπλίσαθʼ ἵππους,
  32. Νέστορος ἀγλαὸς υἱὸς ὑπερθύμοιο ἄνακτος
  33. τοῦ Νηληϊάδαο· Πυλοιγενέες δέ οἱ ἵπποι
  34. ὠκύποδες φέρον ἅρμα· πατὴρ δέ οἱ ἄγχι παραστὰς
  35. μυθεῖτʼ εἰς ἀγαθὰ φρονέων νοέοντι καὶ αὐτῷ·
  36. Ἀντίλοχʼ ἤτοι μέν σε νέον περ ἐόντʼ ἐφίλησαν
  37. Ζεύς τε Ποσειδάων τε, καὶ ἱπποσύνας ἐδίδαξαν
  38. παντοίας· τὼ καί σε διδασκέμεν οὔ τι μάλα χρεώ·
  39. οἶσθα γὰρ εὖ περὶ τέρμαθʼ ἑλισσέμεν· ἀλλά τοι ἵπποι
  40. βάρδιστοι θείειν· τώ τʼ οἴω λοίγιʼ ἔσεσθαι.
  41. τῶν δʼ ἵπποι μὲν ἔασιν ἀφάρτεροι, οὐδὲ μὲν αὐτοὶ
  42. πλείονα ἴσασιν σέθεν αὐτοῦ μητίσασθαι.
  43. ἀλλʼ ἄγε δὴ σὺ φίλος μῆτιν ἐμβάλλεο θυμῷ
  44. παντοίην, ἵνα μή σε παρεκπροφύγῃσιν ἄεθλα.
  45. μήτι τοι δρυτόμος μέγʼ ἀμείνων ἠὲ βίηφι·
  46. μήτι δʼ αὖτε κυβερνήτης ἐνὶ οἴνοπι πόντῳ
  47. νῆα θοὴν ἰθύνει ἐρεχθομένην ἀνέμοισι·
  48. μήτι δʼ ἡνίοχος περιγίγνεται ἡνιόχοιο.
  49. ἀλλʼ ὃς μέν θʼ ἵπποισι καὶ ἅρμασιν οἷσι πεποιθὼς
  50. ἀφραδέως ἐπὶ πολλὸν ἑλίσσεται ἔνθα καὶ ἔνθα,
  51. ἵπποι δὲ πλανόωνται ἀνὰ δρόμον, οὐδὲ κατίσχει·
  52. ὃς δέ κε κέρδεα εἰδῇ ἐλαύνων ἥσσονας ἵππους,
  53. αἰεὶ τέρμʼ ὁρόων στρέφει ἐγγύθεν, οὐδέ ἑ λήθει
  54. ὅππως τὸ πρῶτον τανύσῃ βοέοισιν ἱμᾶσιν,
  55. ἀλλʼ ἔχει ἀσφαλέως καὶ τὸν προὔχοντα δοκεύει.
  56. σῆμα δέ τοι ἐρέω μάλʼ ἀριφραδές, οὐδέ σε λήσει.
  57. ἕστηκε ξύλον αὖον ὅσον τʼ ὄργυιʼ ὑπὲρ αἴης
  58. ἢ δρυὸς ἢ πεύκης· τὸ μὲν οὐ καταπύθεται ὄμβρῳ,
  59. λᾶε δὲ τοῦ ἑκάτερθεν ἐρηρέδαται δύο λευκὼ
  60. ἐν ξυνοχῇσιν ὁδοῦ, λεῖος δʼ ἱππόδρομος ἀμφὶς
  61. ἤ τευ σῆμα βροτοῖο πάλαι κατατεθνηῶτος,
  62. ἢ τό γε νύσσα τέτυκτο ἐπὶ προτέρων ἀνθρώπων,
  63. καὶ νῦν τέρματʼ ἔθηκε ποδάρκης δῖος Ἀχιλλεύς.
  64. τῷ σὺ μάλʼ ἐγχρίμψας ἐλάαν σχεδὸν ἅρμα καὶ ἵππους,
  65. αὐτὸς δὲ κλινθῆναι ἐϋπλέκτῳ ἐνὶ δίφρῳ
  66. ἦκʼ ἐπʼ ἀριστερὰ τοῖιν· ἀτὰρ τὸν δεξιὸν ἵππον
  67. κένσαι ὁμοκλήσας, εἶξαί τέ οἱ ἡνία χερσίν.
  68. ἐν νύσσῃ δέ τοι ἵππος ἀριστερὸς ἐγχριμφθήτω,
  69. ὡς ἄν τοι πλήμνη γε δοάσσεται ἄκρον ἱκέσθαι
  70. κύκλου ποιητοῖο· λίθου δʼ ἀλέασθαι ἐπαυρεῖν,
  71. μή πως ἵππους τε τρώσῃς κατά θʼ ἅρματα ἄξῃς·
  72. χάρμα δὲ τοῖς ἄλλοισιν, ἐλεγχείη δὲ σοὶ αὐτῷ
  73. ἔσσεται· ἀλλὰ φίλος φρονέων πεφυλαγμένος εἶναι.
  74. εἰ γάρ κʼ ἐν νύσσῃ γε παρεξελάσῃσθα διώκων,
  75. οὐκ ἔσθʼ ὅς κέ σʼ ἕλῃσι μετάλμενος οὐδὲ παρέλθῃ,
  76. οὐδʼ εἴ κεν μετόπισθεν Ἀρίονα δῖον ἐλαύνοι
  77. Ἀδρήστου ταχὺν ἵππον, ὃς ἐκ θεόφιν γένος ἦεν,
  78. ἢ τοὺς Λαομέδοντος, οἳ ἐνθάδε γʼ ἔτραφεν ἐσθλοί.
  79. ὣς εἰπὼν Νέστωρ Νηλήϊος ἂψ ἐνὶ χώρῃ
  80. ἕζετʼ, ἐπεὶ ᾧ παιδὶ ἑκάστου πείρατʼ ἔειπε.
  81. Μηριόνης δʼ ἄρα πέμπτος ἐΰτριχας ὁπλίσαθʼ ἵππους.
  82. ἂν δʼ ἔβαν ἐς δίφρους, ἐν δὲ κλήρους ἐβάλοντο·
  83. πάλλʼ Ἀχιλεύς, ἐκ δὲ κλῆρος θόρε Νεστορίδαο
  84. Ἀντιλόχου· μετὰ τὸν δʼ ἔλαχε κρείων Εὔμηλος·
  85. τῷ δʼ ἄρʼ ἐπʼ Ἀτρεΐδης δουρὶ κλειτὸς Μενέλαος,
  86. τῷ δʼ ἐπὶ Μηριόνης λάχʼ ἐλαυνέμεν· ὕστατος αὖτε
  87. Τυδεΐδης ὄχʼ ἄριστος ἐὼν λάχʼ ἐλαυνέμεν ἵππους.
  88. στὰν δὲ μεταστοιχί, σήμηνε δὲ τέρματʼ Ἀχιλλεὺς
  89. τηλόθεν ἐν λείῳ πεδίῳ· παρὰ δὲ σκοπὸν εἷσεν
  90. ἀντίθεον Φοίνικα ὀπάονα πατρὸς ἑοῖο,
  91. ὡς μεμνέῳτο δρόμους καὶ ἀληθείην ἀποείποι.
  92. οἳ δʼ ἅμα πάντες ἐφʼ ἵπποιιν μάστιγας ἄειραν,
  93. πέπληγόν θʼ ἱμᾶσιν, ὁμόκλησάν τʼ ἐπέεσσιν
  94. ἐσσυμένως· οἳ δʼ ὦκα διέπρησσον πεδίοιο
  95. νόσφι νεῶν ταχέως· ὑπὸ δὲ στέρνοισι κονίη
  96. ἵστατʼ ἀειρομένη ὥς τε νέφος ἠὲ θύελλα,
  97. χαῖται δʼ ἐρρώοντο μετὰ πνοιῇς ἀνέμοιο.
  98. ἅρματα δʼ ἄλλοτε μὲν χθονὶ πίλνατο πουλυβοτείρῃ,
  99. ἄλλοτε δʼ ἀΐξασκε μετήορα· τοὶ δʼ ἐλατῆρες
  100. ἕστασαν ἐν δίφροισι, πάτασσε δὲ θυμὸς ἑκάστου
  101. νίκης ἱεμένων· κέκλοντο δὲ οἷσιν ἕκαστος
  102. ἵπποις, οἳ δʼ ἐπέτοντο κονίοντες πεδίοιο.
  103. ἀλλʼ ὅτε δὴ πύματον τέλεον δρόμον ὠκέες ἵπποι
  104. ἂψ ἐφʼ ἁλὸς πολιῆς, τότε δὴ ἀρετή γε ἑκάστου
  105. φαίνετʼ, ἄφαρ δʼ ἵπποισι τάθη δρόμος· ὦκα δʼ ἔπειτα
  106. αἳ Φηρητιάδαο ποδώκεες ἔκφερον ἵπποι.
  107. τὰς δὲ μετʼ ἐξέφερον Διομήδεος ἄρσενες ἵπποι
  108. Τρώϊοι, οὐδέ τι πολλὸν ἄνευθʼ ἔσαν, ἀλλὰ μάλʼ ἐγγύς·
  109. αἰεὶ γὰρ δίφρου ἐπιβησομένοισιν ἐΐκτην,
  110. πνοιῇ δʼ Εὐμήλοιο μετάφρενον εὐρέε τʼ ὤμω
  111. θέρμετʼ· ἐπʼ αὐτῷ γὰρ κεφαλὰς καταθέντε πετέσθην.
  112. καί νύ κεν ἢ παρέλασσʼ ἢ ἀμφήριστον ἔθηκεν,
  113. εἰ μὴ Τυδέος υἷϊ κοτέσσατο Φοῖβος Ἀπόλλων,
  114. ὅς ῥά οἱ ἐκ χειρῶν ἔβαλεν μάστιγα φαεινήν.
  115. τοῖο δʼ ἀπʼ ὀφθαλμῶν χύτο δάκρυα χωομένοιο,
  116. οὕνεκα τὰς μὲν ὅρα ἔτι καὶ πολὺ μᾶλλον ἰούσας,
  117. οἳ δέ οἱ ἐβλάφθησαν ἄνευ κέντροιο θέοντες.
  118. οὐδʼ ἄρʼ Ἀθηναίην ἐλεφηράμενος λάθʼ Ἀπόλλων
  119. Τυδεΐδην, μάλα δʼ ὦκα μετέσσυτο ποιμένα λαῶν,
  120. δῶκε δέ οἱ μάστιγα, μένος δʼ ἵπποισιν ἐνῆκεν·
  121. ἣ δὲ μετʼ Ἀδμήτου υἱὸν κοτέουσʼ ἐβεβήκει,
  122. ἵππειον δέ οἱ ἦξε θεὰ ζυγόν· αἳ δέ οἱ ἵπποι
  123. ἀμφὶς ὁδοῦ δραμέτην, ῥυμὸς δʼ ἐπὶ γαῖαν ἐλύσθη.
  124. αὐτὸς δʼ ἐκ δίφροιο παρὰ τροχὸν ἐξεκυλίσθη,
  125. ἀγκῶνάς τε περιδρύφθη στόμα τε ῥῖνάς τε,
  126. θρυλίχθη δὲ μέτωπον ἐπʼ ὀφρύσι· τὼ δέ οἱ ὄσσε
  127. δακρυόφι πλῆσθεν, θαλερὴ δέ οἱ ἔσχετο φωνή.
  128. Τυδεΐδης δὲ παρατρέψας ἔχε μώνυχας ἵππους,
  129. πολλὸν τῶν ἄλλων ἐξάλμενος· ἐν γὰρ Ἀθήνη
  130. ἵπποις ἧκε μένος καὶ ἐπʼ αὐτῷ κῦδος ἔθηκε.
  131. τῷ δʼ ἄρʼ ἐπʼ Ἀτρεΐδης εἶχε ξανθὸς Μενέλαος.
  132. Ἀντίλοχος δʼ ἵπποισιν ἐκέκλετο πατρὸς ἑοῖο·
  133. ἔμβητον καὶ σφῶϊ· τιταίνετον ὅττι τάχιστα.
  134. ἤτοι μὲν κείνοισιν ἐριζέμεν οὔ τι κελεύω
  135. Τυδεΐδεω ἵπποισι δαΐφρονος, οἷσιν Ἀθήνη
  136. νῦν ὤρεξε τάχος καὶ ἐπʼ αὐτῷ κῦδος ἔθηκεν·
  137. ἵππους δʼ Ἀτρεΐδαο κιχάνετε, μὴ δὲ λίπησθον,
  138. καρπαλίμως, μὴ σφῶϊν ἐλεγχείην καταχεύῃ
  139. Αἴθη θῆλυς ἐοῦσα· τί ἢ λείπεσθε φέριστοι;
  140. ὧδε γὰρ ἐξερέω, καὶ μὴν τετελεσμένον ἔσται·
  141. οὐ σφῶϊν κομιδὴ παρὰ Νέστορι ποιμένι λαῶν
  142. ἔσσεται, αὐτίκα δʼ ὔμμε κατακτενεῖ ὀξέϊ χαλκῷ,
  143. αἴ κʼ ἀποκηδήσαντε φερώμεθα χεῖρον ἄεθλον.
  144. ἀλλʼ ἐφομαρτεῖτον καὶ σπεύδετον ὅττι τάχιστα·
  145. ταῦτα δʼ ἐγὼν αὐτὸς τεχνήσομαι ἠδὲ νοήσω
  146. στεινωπῷ ἐν ὁδῷ παραδύμεναι, οὐδέ με λήσει.
  147. ὣς ἔφαθʼ, οἳ δὲ ἄνακτος ὑποδείσαντες ὁμοκλὴν
  148. μᾶλλον ἐπιδραμέτην ὀλίγον χρόνον· αἶψα δʼ ἔπειτα
  149. στεῖνος ὁδοῦ κοίλης ἴδεν Ἀντίλοχος μενεχάρμης.
  150. ῥωχμὸς ἔην γαίης, ᾗ χειμέριον ἀλὲν ὕδωρ
  151. ἐξέρρηξεν ὁδοῖο, βάθυνε δὲ χῶρον ἅπαντα·
  152. τῇ ῥʼ εἶχεν Μενέλαος ἁματροχιὰς ἀλεείνων.
  153. Ἀντίλοχος δὲ παρατρέψας ἔχε μώνυχας ἵππους
  154. ἐκτὸς ὁδοῦ, ὀλίγον δὲ παρακλίνας ἐδίωκεν.
  155. Ἀτρεΐδης δʼ ἔδεισε καὶ Ἀντιλόχῳ ἐγεγώνει·
  156. Ἀντίλοχʼ ἀφραδέως ἱππάζεαι, ἀλλʼ ἄνεχʼ ἵππους·
  157. στεινωπὸς γὰρ ὁδός, τάχα δʼ εὐρυτέρη παρελάσσαι·
  158. μή πως ἀμφοτέρους δηλήσεαι ἅρματι κύρσας.
  159. ὣς ἔφατʼ, Ἀντίλοχος δʼ ἔτι καὶ πολὺ μᾶλλον ἔλαυνε
  160. κέντρῳ ἐπισπέρχων ὡς οὐκ ἀΐοντι ἐοικώς.
  161. ὅσσα δὲ δίσκου οὖρα κατωμαδίοιο πέλονται,
  162. ὅν τʼ αἰζηὸς ἀφῆκεν ἀνὴρ πειρώμενος ἥβης,
  163. τόσσον ἐπιδραμέτην· αἳ δʼ ἠρώησαν ὀπίσσω
  164. Ἀτρεΐδεω· αὐτὸς γὰρ ἑκὼν μεθέηκεν ἐλαύνειν
  165. μή πως συγκύρσειαν ὁδῷ ἔνι μώνυχες ἵπποι,
  166. δίφρους τʼ ἀνστρέψειαν ἐϋπλεκέας, κατὰ δʼ αὐτοὶ
  167. ἐν κονίῃσι πέσοιεν ἐπειγόμενοι περὶ νίκης.
  168. τὸν καὶ νεικείων προσέφη ξανθὸς Μενέλαος·
  169. Ἀντίλοχʼ οὔ τις σεῖο βροτῶν ὀλοώτερος ἄλλος·
  170. ἔρρʼ, ἐπεὶ οὔ σʼ ἔτυμόν γε φάμεν πεπνῦσθαι Ἀχαιοί.
  171. ἀλλʼ οὐ μὰν οὐδʼ ὧς ἄτερ ὅρκου οἴσῃ ἄεθλον.
  172. ὣς εἰπὼν ἵπποισιν ἐκέκλετο φώνησέν τε·
  173. μή μοι ἐρύκεσθον μὴ δʼ ἕστατον ἀχνυμένω κῆρ.
  174. φθήσονται τούτοισι πόδες καὶ γοῦνα καμόντα
  175. ἢ ὑμῖν· ἄμφω γὰρ ἀτέμβονται νεότητος.
  176. ὣς ἔφαθʼ, οἳ δὲ ἄνακτος ὑποδείσαντες ὁμοκλὴν
  177. μᾶλλον ἐπιδραμέτην, τάχα δέ σφισιν ἄγχι γένοντο.
  178. Ἀργεῖοι δʼ ἐν ἀγῶνι καθήμενοι εἰσορόωντο
  179. ἵππους· τοὶ δὲ πέτοντο κονίοντες πεδίοιο.
  180. πρῶτος δʼ Ἰδομενεὺς Κρητῶν ἀγὸς ἐφράσαθʼ ἵππους·
  181. ἧστο γὰρ ἐκτὸς ἀγῶνος ὑπέρτατος ἐν περιωπῇ·
  182. τοῖο δʼ ἄνευθεν ἐόντος ὁμοκλητῆρος ἀκούσας
  183. ἔγνω, φράσσατο δʼ ἵππον ἀριπρεπέα προὔχοντα,
  184. ὃς τὸ μὲν ἄλλο τόσον φοῖνιξ ἦν, ἐν δὲ μετώπῳ
  185. λευκὸν σῆμα τέτυκτο περίτροχον ἠΰτε μήνη.
  186. στῆ δʼ ὀρθὸς καὶ μῦθον ἐν Ἀργείοισιν ἔειπεν·
  187. ὦ φίλοι Ἀργείων ἡγήτορες ἠδὲ μέδοντες
  188. οἶος ἐγὼν ἵππους αὐγάζομαι ἦε καὶ ὑμεῖς;
  189. ἄλλοι μοι δοκέουσι παροίτεροι ἔμμεναι ἵπποι,
  190. ἄλλος δʼ ἡνίοχος ἰνδάλλεται· αἳ δέ που αὐτοῦ
  191. ἔβλαβεν ἐν πεδίῳ, αἳ κεῖσέ γε φέρτεραι ἦσαν·
  192. ἤτοι γὰρ τὰς πρῶτα ἴδον περὶ τέρμα βαλούσας,
  193. νῦν δʼ οὔ πῃ δύναμαι ἰδέειν· πάντῃ δέ μοι ὄσσε
  194. Τρωϊκὸν ἂμ πεδίον παπταίνετον εἰσορόωντι·
  195. ἦε τὸν ἡνίοχον φύγον ἡνία, οὐδὲ δυνάσθη
  196. εὖ σχεθέειν περὶ τέρμα καὶ οὐκ ἐτύχησεν ἑλίξας·
  197. ἔνθά μιν ἐκπεσέειν ὀΐω σύν θʼ ἅρματα ἆξαι,
  198. αἳ δʼ ἐξηρώησαν, ἐπεὶ μένος ἔλλαβε θυμόν.
  199. ἀλλὰ ἴδεσθε καὶ ὔμμες ἀνασταδόν· οὐ γὰρ ἔγωγε
  200. εὖ διαγιγνώσκω· δοκέει δέ μοι ἔμμεναι ἀνὴρ
  201. Αἰτωλὸς γενεήν, μετὰ δʼ Ἀργείοισιν ἀνάσσει
  202. Τυδέος ἱπποδάμου υἱὸς κρατερὸς Διομήδης.
  203. τὸν δʼ αἰσχρῶς ἐνένιπεν Ὀϊλῆος ταχὺς Αἴας·
  204. Ἰδομενεῦ τί πάρος λαβρεύεαι; αἳ δέ τʼ ἄνευθεν
  205. ἵπποι ἀερσίποδες πολέος πεδίοιο δίενται.
  206. οὔτε νεώτατός ἐσσι μετʼ Ἀργείοισι τοσοῦτον,
  207. οὔτέ τοι ὀξύτατον κεφαλῆς ἐκδέρκεται ὄσσε·
  208. ἀλλʼ αἰεὶ μύθοις λαβρεύεαι· οὐδέ τί σε χρὴ
  209. λαβραγόρην ἔμεναι· πάρα γὰρ καὶ ἀμείνονες ἄλλοι.
  210. ἵπποι δʼ αὐταὶ ἔασι παροίτεραι, αἳ τὸ πάρος περ,
  211. Εὐμήλου, ἐν δʼ αὐτὸς ἔχων εὔληρα βέβηκε.
  212. τὸν δὲ χολωσάμενος Κρητῶν ἀγὸς ἀντίον ηὔδα·
  213. Αἶαν νεῖκος ἄριστε κακοφραδὲς ἄλλά τε πάντα
  214. δεύεαι Ἀργείων, ὅτι τοι νόος ἐστὶν ἀπηνής.
  215. δεῦρό νυν ἢ τρίποδος περιδώμεθον ἠὲ λέβητος,
  216. ἴστορα δʼ Ἀτρεΐδην Ἀγαμέμνονα θείομεν ἄμφω,
  217. ὁππότεραι πρόσθʼ ἵπποι, ἵνα γνώῃς ἀποτίνων.
  218. ὣς ἔφατʼ, ὄρνυτο δʼ αὐτίκʼ Ὀϊλῆος ταχὺς Αἴας
  219. χωόμενος χαλεποῖσιν ἀμείψασθαι ἐπέεσσι·
  220. καί νύ κε δὴ προτέρω ἔτʼ ἔρις γένετʼ ἀμφοτέροισιν,
  221. εἰ μὴ Ἀχιλλεὺς αὐτὸς ἀνίστατο καὶ φάτο μῦθον·
  222. μηκέτι νῦν χαλεποῖσιν ἀμείβεσθον ἐπέεσσιν
  223. Αἶαν Ἰδομενεῦ τε κακοῖς, ἐπεὶ οὐδὲ ἔοικε.
  224. καὶ δʼ ἄλλῳ νεμεσᾶτον ὅτις τοιαῦτά γε ῥέζοι.
  225. ἀλλʼ ὑμεῖς ἐν ἀγῶνι καθήμενοι εἰσοράασθε
  226. ἵππους· οἳ δὲ τάχʼ αὐτοὶ ἐπειγόμενοι περὶ νίκης
  227. ἐνθάδʼ ἐλεύσονται· τότε δὲ γνώσεσθε ἕκαστος
  228. ἵππους Ἀργείων, οἳ δεύτεροι οἵ τε πάροιθεν.
  229. ὣς φάτο, Τυδεΐδης δὲ μάλα σχεδὸν ἦλθε διώκων,
  230. μάστι δʼ αἰὲν ἔλαυνε κατωμαδόν· οἳ δέ οἱ ἵπποι
  231. ὑψόσʼ ἀειρέσθην ῥίμφα πρήσσοντε κέλευθον.
  232. αἰεὶ δʼ ἡνίοχον κονίης ῥαθάμιγγες ἔβαλλον,
  233. ἅρματα δὲ χρυσῷ πεπυκασμένα κασσιτέρῳ τε
  234. ἵπποις ὠκυπόδεσσιν ἐπέτρεχον· οὐδέ τι πολλὴ
  235. γίγνετʼ ἐπισσώτρων ἁρματροχιὴ κατόπισθεν
  236. ἐν λεπτῇ κονίῃ· τὼ δὲ σπεύδοντε πετέσθην.
  237. στῆ δὲ μέσῳ ἐν ἀγῶνι, πολὺς δʼ ἀνεκήκιεν ἱδρὼς
  238. ἵππων ἔκ τε λόφων καὶ ἀπὸ στέρνοιο χαμᾶζε.
  239. αὐτὸς δʼ ἐκ δίφροιο χαμαὶ θόρε παμφανόωντος,
  240. κλῖνε δʼ ἄρα μάστιγα ποτὶ ζυγόν· οὐδὲ μάτησεν
  241. ἴφθιμος Σθένελος, ἀλλʼ ἐσσυμένως λάβʼ ἄεθλον,
  242. δῶκε δʼ ἄγειν ἑτάροισιν ὑπερθύμοισι γυναῖκα
  243. καὶ τρίποδʼ ὠτώεντα φέρειν· ὃ δʼ ἔλυεν ὑφʼ ἵππους.
  244. τῷ δʼ ἄρʼ ἐπʼ Ἀντίλοχος Νηλήϊος ἤλασεν ἵππους
  245. κέρδεσιν, οὔ τι τάχει γε, παραφθάμενος Μενέλαον·
  246. ἀλλὰ καὶ ὧς Μενέλαος ἔχʼ ἐγγύθεν ὠκέας ἵππους.
  247. ὅσσον δὲ τροχοῦ ἵππος ἀφίσταται, ὅς ῥα ἄνακτα
  248. ἕλκῃσιν πεδίοιο τιταινόμενος σὺν ὄχεσφι·
  249. τοῦ μέν τε ψαύουσιν ἐπισσώτρου τρίχες ἄκραι
  250. οὐραῖαι· ὃ δέ τʼ ἄγχι μάλα τρέχει, οὐδέ τι πολλὴ
  251. χώρη μεσσηγὺς πολέος πεδίοιο θέοντος·
  252. τόσσον δὴ Μενέλαος ἀμύμονος Ἀντιλόχοιο
  253. λείπετʼ· ἀτὰρ τὰ πρῶτα καὶ ἐς δίσκουρα λέλειπτο,
  254. ἀλλά μιν αἶψα κίχανεν· ὀφέλλετο γὰρ μένος ἠῢ
  255. ἵππου τῆς Ἀγαμεμνονέης καλλίτριχος Αἴθης·
  256. εἰ δέ κʼ ἔτι προτέρω γένετο δρόμος ἀμφοτέροισι,
  257. τώ κέν μιν παρέλασσʼ οὐδʼ ἀμφήριστον ἔθηκεν.
  258. αὐτὰρ Μηριόνης θεράπων ἐῢς Ἰδομενῆος
  259. λείπετʼ ἀγακλῆος Μενελάου δουρὸς ἐρωήν·
  260. βάρδιστοι μὲν γάρ οἱ ἔσαν καλλίτριχες ἵπποι,
  261. ἤκιστος δʼ ἦν αὐτὸς ἐλαυνέμεν ἅρμʼ ἐν ἀγῶνι.
  262. υἱὸς δʼ Ἀδμήτοιο πανύστατος ἤλυθεν ἄλλων
  263. ἕλκων ἅρματα καλὰ ἐλαύνων πρόσσοθεν ἵππους.
  264. τὸν δὲ ἰδὼν ᾤκτειρε ποδάρκης δῖος Ἀχιλλεύς,
  265. στὰς δʼ ἄρʼ ἐν Ἀργείοις ἔπεα πτερόεντʼ ἀγόρευε·
  266. λοῖσθος ἀνὴρ ὤριστος ἐλαύνει μώνυχας ἵππους·
  267. ἀλλʼ ἄγε δή οἱ δῶμεν ἀέθλιον ὡς ἐπιεικὲς
  268. δεύτερʼ· ἀτὰρ τὰ πρῶτα φερέσθω Τυδέος υἱός.
  269. ὣς ἔφαθʼ, οἳ δʼ ἄρα πάντες ἐπῄνεον ὡς ἐκέλευε.
  270. καί νύ κέ οἱ πόρεν ἵππον, ἐπῄνησαν γὰρ Ἀχαιοί,
  271. εἰ μὴ ἄρʼ Ἀντίλοχος μεγαθύμου Νέστορος υἱὸς
  272. Πηλεΐδην Ἀχιλῆα δίκῃ ἠμείψατʼ ἀναστάς·
  273. ὦ Ἀχιλεῦ μάλα τοι κεχολώσομαι αἴ κε τελέσσῃς
  274. τοῦτο ἔπος· μέλλεις γὰρ ἀφαιρήσεσθαι ἄεθλον
  275. τὰ φρονέων ὅτι οἱ βλάβεν ἅρματα καὶ ταχέʼ ἵππω
  276. αὐτός τʼ ἐσθλὸς ἐών· ἀλλʼ ὤφελεν ἀθανάτοισιν
  277. εὔχεσθαι· τό κεν οὔ τι πανύστατος ἦλθε διώκων.
  278. εἰ δέ μιν οἰκτίρεις καί τοι φίλος ἔπλετο θυμῷ
  279. ἔστί τοι ἐν κλισίῃ χρυσὸς πολύς, ἔστι δὲ χαλκὸς
  280. καὶ πρόβατʼ, εἰσὶ δέ τοι δμῳαὶ καὶ μώνυχες ἵπποι·
  281. τῶν οἱ ἔπειτʼ ἀνελὼν δόμεναι καὶ μεῖζον ἄεθλον
  282. ἠὲ καὶ αὐτίκα νῦν, ἵνα σʼ αἰνήσωσιν Ἀχαιοί.
  283. τὴν δʼ ἐγὼ οὐ δώσω· περὶ δʼ αὐτῆς πειρηθήτω
  284. ἀνδρῶν ὅς κʼ ἐθέλῃσιν ἐμοὶ χείρεσσι μάχεσθαι.
  285. ὣς φάτο, μείδησεν δὲ ποδάρκης δῖος Ἀχιλλεὺς
  286. χαίρων Ἀντιλόχῳ, ὅτι οἱ φίλος ἦεν ἑταῖρος·
  287. καί μιν ἀμειβόμενος ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
  288. Ἀντίλοχʼ, εἰ μὲν δή με κελεύεις οἴκοθεν ἄλλο
  289. Εὐμήλῳ ἐπιδοῦναι, ἐγὼ δέ κε καὶ τὸ τελέσσω.
  290. δώσω οἱ θώρηκα, τὸν Ἀστεροπαῖον ἀπηύρων
  291. χάλκεον, ᾧ πέρι χεῦμα φαεινοῦ κασσιτέροιο
  292. ἀμφιδεδίνηται· πολέος δέ οἱ ἄξιος ἔσται.
  293. ἦ ῥα, καὶ Αὐτομέδοντι φίλῳ ἐκέλευσεν ἑταίρῳ
  294. οἰσέμεναι κλισίηθεν· ὃ δʼ ᾤχετο καί οἱ ἔνεικεν,
  295. Εὐμήλῳ δʼ ἐν χερσὶ τίθει· ὃ δὲ δέξατο χαίρων.
  296. τοῖσι δὲ καὶ Μενέλαος ἀνίστατο θυμὸν ἀχεύων
  297. Ἀντιλόχῳ ἄμοτον κεχολωμένος· ἐν δʼ ἄρα κῆρυξ
  298. χειρὶ σκῆπτρον ἔθηκε, σιωπῆσαί τε κέλευσεν
  299. Ἀργείους· ὃ δʼ ἔπειτα μετηύδα ἰσόθεος φώς·
  300. Ἀντίλοχε πρόσθεν πεπνυμένε ποῖον ἔρεξας.
  301. ᾔσχυνας μὲν ἐμὴν ἀρετήν, βλάψας δέ μοι ἵππους
  302. τοὺς σοὺς πρόσθε βαλών, οἵ τοι πολὺ χείρονες ἦσαν.
  303. ἀλλʼ ἄγετʼ Ἀργείων ἡγήτορες ἠδὲ μέδοντες
  304. ἐς μέσον ἀμφοτέροισι δικάσσατε, μὴ δʼ ἐπʼ ἀρωγῇ,
  305. μή ποτέ τις εἴπῃσιν Ἀχαιῶν χαλκοχιτώνων·
  306. Ἀντίλοχον ψεύδεσσι βιησάμενος Μενέλαος
  307. οἴχεται ἵππον ἄγων, ὅτι οἱ πολὺ χείρονες ἦσαν
  308. ἵπποι, αὐτὸς δὲ κρείσσων ἀρετῇ τε βίῃ τε.
  309. εἰ δʼ ἄγʼ ἐγὼν αὐτὸς δικάσω, καί μʼ οὔ τινά φημι
  310. ἄλλον ἐπιπλήξειν Δαναῶν· ἰθεῖα γὰρ ἔσται.
  311. Ἀντίλοχʼ εἰ δʼ ἄγε δεῦρο διοτρεφές, ἣ θέμις ἐστί,
  312. στὰς ἵππων προπάροιθε καὶ ἅρματος, αὐτὰρ ἱμάσθλην
  313. χερσὶν ἔχε ῥαδινήν, ᾗ περ τὸ πρόσθεν ἔλαυνες,
  314. ἵππων ἁψάμενος γαιήοχον ἐννοσίγαιον
  315. ὄμνυθι μὴ μὲν ἑκὼν τὸ ἐμὸν δόλῳ ἅρμα πεδῆσαι.
  316. τὸν δʼ αὖτʼ Ἀντίλοχος πεπνυμένος ἀντίον ηὔδα·
  317. ἄνσχεο νῦν· πολλὸν γὰρ ἔγωγε νεώτερός εἰμι
  318. σεῖο ἄναξ Μενέλαε, σὺ δὲ πρότερος καὶ ἀρείων.
  319. οἶσθʼ οἷαι νέου ἀνδρὸς ὑπερβασίαι τελέθουσι·
  320. κραιπνότερος μὲν γάρ τε νόος, λεπτὴ δέ τε μῆτις.
  321. τώ τοι ἐπιτλήτω κραδίη· ἵππον δέ τοι αὐτὸς
  322. δώσω, τὴν ἀρόμην. εἰ καί νύ κεν οἴκοθεν ἄλλο
  323. μεῖζον ἐπαιτήσειας, ἄφαρ κέ τοι αὐτίκα δοῦναι
  324. βουλοίμην ἢ σοί γε διοτρεφὲς ἤματα πάντα
  325. ἐκ θυμοῦ πεσέειν καὶ δαίμοσιν εἶναι ἀλιτρός.
  326. ἦ ῥα καὶ ἵππον ἄγων μεγαθύμου Νέστορος υἱὸς
  327. ἐν χείρεσσι τίθει Μενελάου· τοῖο δὲ θυμὸς
  328. ἰάνθη ὡς εἴ τε περὶ σταχύεσσιν ἐέρση
  329. ληΐου ἀλδήσκοντος, ὅτε φρίσσουσιν ἄρουραι·
  330. ὣς ἄρα σοὶ Μενέλαε μετὰ φρεσὶ θυμὸς ἰάνθη.
  331. καί μιν φωνήσας ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
  332. Ἀντίλοχε νῦν μέν τοι ἐγὼν ὑποείξομαι αὐτὸς
  333. χωόμενος, ἐπεὶ οὔ τι παρήορος οὐδʼ ἀεσίφρων
  334. ἦσθα πάρος· νῦν αὖτε νόον νίκησε νεοίη.
  335. δεύτερον αὖτʼ ἀλέασθαι ἀμείνονας ἠπεροπεύειν.
  336. οὐ γάρ κέν με τάχʼ ἄλλος ἀνὴρ παρέπεισεν Ἀχαιῶν.
  337. ἀλλὰ σὺ γὰρ δὴ πολλὰ πάθες καὶ πολλὰ μόγησας
  338. σός τε πατὴρ ἀγαθὸς καὶ ἀδελφεὸς εἵνεκʼ ἐμεῖο·
  339. τώ τοι λισσομένῳ ἐπιπείσομαι, ἠδὲ καὶ ἵππον
  340. δώσω ἐμήν περ ἐοῦσαν, ἵνα γνώωσι καὶ οἵδε
  341. ὡς ἐμὸς οὔ ποτε θυμὸς ὑπερφίαλος καὶ ἀπηνής.
  342. ἦ ῥα, καὶ Ἀντιλόχοιο Νοήμονι δῶκεν ἑταίρῳ
  343. ἵππον ἄγειν· ὃ δʼ ἔπειτα λέβηθʼ ἕλε παμφανόωντα.
  344. Μηριόνης δʼ ἀνάειρε δύω χρυσοῖο τάλαντα
  345. τέτρατος, ὡς ἔλασεν. πέμπτον δʼ ὑπελείπετʼ ἄεθλον,
  346. ἀμφίθετος φιάλη· τὴν Νέστορι δῶκεν Ἀχιλλεὺς
  347. Ἀργείων ἀνʼ ἀγῶνα φέρων, καὶ ἔειπε παραστάς·
  348. τῆ νῦν, καὶ σοὶ τοῦτο γέρον κειμήλιον ἔστω
  349. Πατρόκλοιο τάφου μνῆμʼ ἔμμεναι· οὐ γὰρ ἔτʼ αὐτὸν
  350. ὄψῃ ἐν Ἀργείοισι· δίδωμι δέ τοι τόδʼ ἄεθλον
  351. αὔτως· οὐ γὰρ πύξ γε μαχήσεαι, οὐδὲ παλαίσεις,
  352. οὐδʼ ἔτʼ ἀκοντιστὺν ἐσδύσεαι, οὐδὲ πόδεσσι
  353. θεύσεαι· ἤδη γὰρ χαλεπὸν κατὰ γῆρας ἐπείγει.
  354. ὣς εἰπὼν ἐν χερσὶ τίθει· ὃ δʼ ἐδέξατο χαίρων,
  355. καί μιν φωνήσας ἔπεα πτερόεντα προσηύδα·
  356. ναὶ δὴ ταῦτά γε πάντα τέκος κατὰ μοῖραν ἔειπες·
  357. οὐ γὰρ ἔτʼ ἔμπεδα γυῖα φίλος πόδες, οὐδέ τι χεῖρες
  358. ὤμων ἀμφοτέρωθεν ἐπαΐσσονται ἐλαφραί.
  359. εἴθʼ ὣς ἡβώοιμι βίη τέ μοι ἔμπεδος εἴη
  360. ὡς ὁπότε κρείοντʼ Ἀμαρυγκέα θάπτον Ἐπειοὶ
  361. Βουπρασίῳ, παῖδες δʼ ἔθεσαν βασιλῆος ἄεθλα·
  362. ἔνθʼ οὔ τίς μοι ὁμοῖος ἀνὴρ γένετʼ, οὔτʼ ἄρʼ Ἐπειῶν
  363. οὔτʼ αὐτῶν Πυλίων οὔτʼ Αἰτωλῶν μεγαθύμων.
  364. πὺξ μὲν ἐνίκησα Κλυτομήδεα Ἤνοπος υἱόν,
  365. Ἀγκαῖον δὲ πάλῃ Πλευρώνιον, ὅς μοι ἀνέστη·
  366. Ἴφικλον δὲ πόδεσσι παρέδραμον ἐσθλὸν ἐόντα,
  367. δουρὶ δʼ ὑπειρέβαλον Φυλῆά τε καὶ Πολύδωρον.
  368. οἴοισίν μʼ ἵπποισι παρήλασαν Ἀκτορίωνε
  369. πλήθει πρόσθε βαλόντες ἀγασσάμενοι περὶ νίκης,
  370. οὕνεκα δὴ τὰ μέγιστα παρʼ αὐτόθι λείπετʼ ἄεθλα.
  371. οἳ δʼ ἄρʼ ἔσαν δίδυμοι· ὃ μὲν ἔμπεδον ἡνιόχευεν,
  372. ἔμπεδον ἡνιόχευʼ, ὃ δʼ ἄρα μάστιγι κέλευεν.
  373. ὥς ποτʼ ἔον· νῦν αὖτε νεώτεροι ἀντιοώντων
  374. ἔργων τοιούτων· ἐμὲ δὲ χρὴ γήραϊ λυγρῷ
  375. πείθεσθαι, τότε δʼ αὖτε μετέπρεπον ἡρώεσσιν.
  376. ἀλλʼ ἴθι καὶ σὸν ἑταῖρον ἀέθλοισι κτερέϊζε.
  377. τοῦτο δʼ ἐγὼ πρόφρων δέχομαι, χαίρει δέ μοι ἦτορ,
  378. ὥς μευ ἀεὶ μέμνησαι ἐνηέος, οὐδέ σε λήθω,
  379. τιμῆς ἧς τέ μʼ ἔοικε τετιμῆσθαι μετʼ Ἀχαιοῖς.
  380. σοὶ δὲ θεοὶ τῶνδʼ ἀντὶ χάριν μενοεικέα δοῖεν.
  381. ὣς φάτο, Πηλεΐδης δὲ πολὺν καθʼ ὅμιλον Ἀχαιῶν
  382. ᾤχετʼ, ἐπεὶ πάντʼ αἶνον ἐπέκλυε Νηλεΐδαο.
  383. αὐτὰρ ὃ πυγμαχίης ἀλεγεινῆς θῆκεν ἄεθλα·
  384. ἡμίονον ταλαεργὸν ἄγων κατέδησʼ ἐν ἀγῶνι
  385. ἑξέτεʼ ἀδμήτην, ἥ τʼ ἀλγίστη δαμάσασθαι·
  386. τῷ δʼ ἄρα νικηθέντι τίθει δέπας ἀμφικύπελλον.
  387. στῆ δʼ ὀρθὸς καὶ μῦθον ἐν Ἀργείοισιν ἔειπεν·
  388. Ἀτρεΐδη τε καὶ ἄλλοι ἐϋκνήμιδες Ἀχαιοὶ
  389. ἄνδρε δύω περὶ τῶνδε κελεύομεν, ὥ περ ἀρίστω,
  390. πὺξ μάλʼ ἀνασχομένω πεπληγέμεν· ᾧ δέ κʼ Ἀπόλλων
  391. δώῃ καμμονίην, γνώωσι δὲ πάντες Ἀχαιοί,
  392. ἡμίονον ταλαεργὸν ἄγων κλισίην δὲ νεέσθω·
  393. αὐτὰρ ὃ νικηθεὶς δέπας οἴσεται ἀμφικύπελλον.
  394. ὣς ἔφατʼ, ὄρνυτο δʼ αὐτίκʼ ἀνὴρ ἠΰς τε μέγας τε
  395. εἰδὼς πυγμαχίης υἱὸς Πανοπῆος Ἐπειός,
  396. ἅψατο δʼ ἡμιόνου ταλαεργοῦ φώνησέν τε·
  397. ἆσσον ἴτω ὅς τις δέπας οἴσεται ἀμφικύπελλον·
  398. ἡμίονον δʼ οὔ φημί τινʼ ἀξέμεν ἄλλον Ἀχαιῶν
  399. πυγμῇ νικήσαντʼ, ἐπεὶ εὔχομαι εἶναι ἄριστος.
  400. ἦ οὐχ ἅλις ὅττι μάχης ἐπιδεύομαι; οὐδʼ ἄρα πως ἦν
  401. ἐν πάντεσσʼ ἔργοισι δαήμονα φῶτα γενέσθαι.
  402. ὧδε γὰρ ἐξερέω, τὸ δὲ καὶ τετελεσμένον ἔσται·
  403. ἀντικρὺ χρόα τε ῥήξω σύν τʼ ὀστέʼ ἀράξω.
  404. κηδεμόνες δέ οἱ ἐνθάδʼ ἀολλέες αὖθι μενόντων,
  405. οἵ κέ μιν ἐξοίσουσιν ἐμῇς ὑπὸ χερσὶ δαμέντα.
  406. ὣς ἔφαθʼ, οἳ δʼ ἄρα πάντες ἀκὴν ἐγένοντο σιωπῇ.
  407. Εὐρύαλος δέ οἱ οἶος ἀνίστατο ἰσόθεος φὼς
  408. Μηκιστῆος υἱὸς Ταλαϊονίδαο ἄνακτος,
  409. ὅς ποτε Θήβας δʼ ἦλθε δεδουπότος Οἰδιπόδαο
  410. ἐς τάφον· ἔνθα δὲ πάντας ἐνίκα Καδμείωνας.
  411. τὸν μὲν Τυδεΐδης δουρὶ κλυτὸς ἀμφεπονεῖτο
  412. θαρσύνων ἔπεσιν, μέγα δʼ αὐτῷ βούλετο νίκην.
  413. ζῶμα δέ οἱ πρῶτον παρακάββαλεν, αὐτὰρ ἔπειτα
  414. δῶκεν ἱμάντας ἐϋτμήτους βοὸς ἀγραύλοιο.
  415. τὼ δὲ ζωσαμένω βήτην ἐς μέσσον ἀγῶνα,
  416. ἄντα δʼ ἀνασχομένω χερσὶ στιβαρῇσιν ἅμʼ ἄμφω
  417. σύν ῥʼ ἔπεσον, σὺν δέ σφι βαρεῖαι χεῖρες ἔμιχθεν.
  418. δεινὸς δὲ χρόμαδος γενύων γένετʼ, ἔρρεε δʼ ἱδρὼς
  419. πάντοθεν ἐκ μελέων· ἐπὶ δʼ ὄρνυτο δῖος Ἐπειός,
  420. κόψε δὲ παπτήναντα παρήϊον· οὐδʼ ἄρʼ ἔτι δὴν
  421. ἑστήκειν· αὐτοῦ γὰρ ὑπήριπε φαίδιμα γυῖα.
  422. ὡς δʼ ὅθʼ ὑπὸ φρικὸς Βορέω ἀναπάλλεται ἰχθὺς
  423. θίνʼ ἐν φυκιόεντι, μέλαν δέ ἑ κῦμα κάλυψεν,
  424. ὣς πληγεὶς ἀνέπαλτʼ· αὐτὰρ μεγάθυμος Ἐπειὸς
  425. χερσὶ λαβὼν ὤρθωσε· φίλοι δʼ ἀμφέσταν ἑταῖροι,
  426. οἵ μιν ἄγον διʼ ἀγῶνος ἐφελκομένοισι πόδεσσιν
  427. αἷμα παχὺ πτύοντα κάρη βάλλονθʼ ἑτέρωσε·
  428. κὰδ δʼ ἀλλοφρονέοντα μετὰ σφίσιν εἷσαν ἄγοντες,
  429. αὐτοὶ δʼ οἰχόμενοι κόμισαν δέπας ἀμφικύπελλον.
  430. Πηλεΐδης δʼ αἶψʼ ἄλλα κατὰ τρίτα θῆκεν ἄεθλα
  431. δεικνύμενος Δαναοῖσι παλαισμοσύνης ἀλεγεινῆς,
  432. τῷ μὲν νικήσαντι μέγαν τρίποδʼ ἐμπυριβήτην,
  433. τὸν δὲ δυωδεκάβοιον ἐνὶ σφίσι τῖον Ἀχαιοί·
  434. ἀνδρὶ δὲ νικηθέντι γυναῖκʼ ἐς μέσσον ἔθηκε,
  435. πολλὰ δʼ ἐπίστατο ἔργα, τίον δέ ἑ τεσσαράβοιον.
  436. στῆ δʼ ὀρθὸς καὶ μῦθον ἐν Ἀργείοισιν ἔειπεν·
  437. ὄρνυσθʼ οἳ καὶ τούτου ἀέθλου πειρήσεσθον.
  438. ὣς ἔφατʼ, ὦρτο δʼ ἔπειτα μέγας Τελαμώνιος Αἴας,
  439. ἂν δʼ Ὀδυσεὺς πολύμητις ἀνίστατο κέρδεα εἰδώς.
  440. ζωσαμένω δʼ ἄρα τώ γε βάτην ἐς μέσσον ἀγῶνα,
  441. ἀγκὰς δʼ ἀλλήλων λαβέτην χερσὶ στιβαρῇσιν
  442. ὡς ὅτʼ ἀμείβοντες, τούς τε κλυτὸς ἤραρε τέκτων
  443. δώματος ὑψηλοῖο βίας ἀνέμων ἀλεείνων.
  444. τετρίγει δʼ ἄρα νῶτα θρασειάων ἀπὸ χειρῶν
  445. ἑλκόμενα στερεῶς· κατὰ δὲ νότιος ῥέεν ἱδρώς,
  446. πυκναὶ δὲ σμώδιγγες ἀνὰ πλευράς τε καὶ ὤμους
  447. αἵματι φοινικόεσσαι ἀνέδραμον· οἳ δὲ μάλʼ αἰεὶ
  448. νίκης ἱέσθην τρίποδος πέρι ποιητοῖο·
  449. οὔτʼ Ὀδυσεὺς δύνατο σφῆλαι οὔδει τε πελάσσαι,
  450. οὔτʼ Αἴας δύνατο, κρατερὴ δʼ ἔχεν ἲς Ὀδυσῆος.
  451. ἀλλʼ ὅτε δή ῥʼ ἀνίαζον ἐϋκνήμιδας Ἀχαιούς,
  452. δὴ τότε μιν προσέειπε μέγας Τελαμώνιος Αἴας·
  453. διογενὲς Λαερτιάδη πολυμήχανʼ Ὀδυσσεῦ
  454. ἤ μʼ ἀνάειρʼ, ἢ ἐγὼ σέ· τὰ δʼ αὖ Διὶ πάντα μελήσει.
  455. ὣς εἰπὼν ἀνάειρε· δόλου δʼ οὐ λήθετʼ Ὀδυσσεύς·
  456. κόψʼ ὄπιθεν κώληπα τυχών, ὑπέλυσε δὲ γυῖα,
  457. κὰδ δʼ ἔβαλʼ ἐξοπίσω· ἐπὶ δὲ στήθεσσιν Ὀδυσσεὺς
  458. κάππεσε· λαοὶ δʼ αὖ θηεῦντό τε θάμβησάν τε.
  459. δεύτερος αὖτʼ ἀνάειρε πολύτλας δῖος Ὀδυσσεύς,
  460. κίνησεν δʼ ἄρα τυτθὸν ἀπὸ χθονός, οὐδʼ ἔτʼ ἄειρεν,
  461. ἐν δὲ γόνυ γνάμψεν· ἐπὶ δὲ χθονὶ κάππεσον ἄμφω
  462. πλησίοι ἀλλήλοισι, μιάνθησαν δὲ κονίῃ.
  463. καί νύ κε τὸ τρίτον αὖτις ἀναΐξαντʼ ἐπάλαιον,
  464. εἰ μὴ Ἀχιλλεὺς αὐτὸς ἀνίστατο καὶ κατέρυκε·
  465. μηκέτʼ ἐρείδεσθον, μὴ δὲ τρίβεσθε κακοῖσι·
  466. νίκη δʼ ἀμφοτέροισιν· ἀέθλια δʼ ἶσʼ ἀνελόντες
  467. ἔρχεσθʼ, ὄφρα καὶ ἄλλοι ἀεθλεύωσιν Ἀχαιοί.
  468. ὣς ἔφαθʼ, οἳ δʼ ἄρα τοῦ μάλα μὲν κλύον ἠδὲ πίθοντο,
  469. καί ῥʼ ἀπομορξαμένω κονίην δύσαντο χιτῶνας.
  470. Πηλεΐδης δʼ αἶψʼ ἄλλα τίθει ταχυτῆτος ἄεθλα
  471. ἀργύρεον κρητῆρα τετυγμένον· ἓξ δʼ ἄρα μέτρα
  472. χάνδανεν, αὐτὰρ κάλλει ἐνίκα πᾶσαν ἐπʼ αἶαν
  473. πολλόν, ἐπεὶ Σιδόνες πολυδαίδαλοι εὖ ἤσκησαν,
  474. Φοίνικες δʼ ἄγον ἄνδρες ἐπʼ ἠεροειδέα πόντον,
  475. στῆσαν δʼ ἐν λιμένεσσι, Θόαντι δὲ δῶρον ἔδωκαν·
  476. υἷος δὲ Πριάμοιο Λυκάονος ὦνον ἔδωκε
  477. Πατρόκλῳ ἥρωϊ Ἰησονίδης Εὔνηος.
  478. καὶ τὸν Ἀχιλλεὺς θῆκεν ἄεθλον οὗ ἑτάροιο,
  479. ὅς τις ἐλαφρότατος ποσσὶ κραιπνοῖσι πέλοιτο·
  480. δευτέρῳ αὖ βοῦν θῆκε μέγαν καὶ πίονα δημῷ,
  481. ἡμιτάλαντον δὲ χρυσοῦ λοισθήϊʼ ἔθηκε.
  482. στῆ δʼ ὀρθὸς καὶ μῦθον ἐν Ἀργείοισιν ἔειπεν·
  483. ὄρνυσθʼ οἳ καὶ τούτου ἀέθλου πειρήσεσθε.
  484. ὣς ἔφατʼ, ὄρνυτο δʼ αὐτίκʼ Ὀϊλῆος ταχὺς Αἴας,
  485. ἂν δʼ Ὀδυσεὺς πολύμητις, ἔπειτα δὲ Νέστορος υἱὸς
  486. Ἀντίλοχος· ὃ γὰρ αὖτε νέους ποσὶ πάντας ἐνίκα.
  487. στὰν δὲ μεταστοιχί· σήμηνε δὲ τέρματʼ Ἀχιλλεύς.
  488. τοῖσι δʼ ἀπὸ νύσσης τέτατο δρόμος· ὦκα δʼ ἔπειτα
  489. ἔκφερʼ Ὀϊλιάδης· ἐπὶ δʼ ὄρνυτο δῖος Ὀδυσσεὺς
  490. ἄγχι μάλʼ, ὡς ὅτε τίς τε γυναικὸς ἐϋζώνοιο
  491. στήθεός ἐστι κανών, ὅν τʼ εὖ μάλα χερσὶ τανύσσῃ
  492. πηνίον ἐξέλκουσα παρὲκ μίτον, ἀγχόθι δʼ ἴσχει
  493. στήθεος· ὣς Ὀδυσεὺς θέεν ἐγγύθεν, αὐτὰρ ὄπισθεν
  494. ἴχνια τύπτε πόδεσσι πάρος κόνιν ἀμφιχυθῆναι·
  495. κὰδ δʼ ἄρα οἱ κεφαλῆς χέʼ ἀϋτμένα δῖος Ὀδυσσεὺς
  496. αἰεὶ ῥίμφα θέων· ἴαχον δʼ ἐπὶ πάντες Ἀχαιοὶ
  497. νίκης ἱεμένῳ, μάλα δὲ σπεύδοντι κέλευον.
  498. ἀλλʼ ὅτε δὴ πύματον τέλεον δρόμον, αὐτίκʼ Ὀδυσσεὺς
  499. εὔχετʼ Ἀθηναίῃ γλαυκώπιδι ὃν κατὰ θυμόν·
  500. κλῦθι θεά, ἀγαθή μοι ἐπίρροθος ἐλθὲ ποδοῖιν.
  501. ὣς ἔφατʼ εὐχόμενος· τοῦ δʼ ἔκλυε Παλλὰς Ἀθήνη,
  502. γυῖα δʼ ἔθηκεν ἐλαφρά, πόδας καὶ χεῖρας ὕπερθεν.
  503. ἀλλʼ ὅτε δὴ τάχʼ ἔμελλον ἐπαΐξασθαι ἄεθλον,
  504. ἔνθʼ Αἴας μὲν ὄλισθε θέων, βλάψεν γὰρ Ἀθήνη,
  505. τῇ ῥα βοῶν κέχυτʼ ὄνθος ἀποκταμένων ἐριμύκων,
  506. οὓς ἐπὶ Πατρόκλῳ πέφνεν πόδας ὠκὺς Ἀχιλλεύς·
  507. ἐν δʼ ὄνθου βοέου πλῆτο στόμα τε ῥῖνάς τε·
  508. κρητῆρʼ αὖτʼ ἀνάειρε πολύτλας δῖος Ὀδυσσεύς,
  509. ὡς ἦλθε φθάμενος· ὃ δὲ βοῦν ἕλε φαίδιμος Αἴας.
  510. στῆ δὲ κέρας μετὰ χερσὶν ἔχων βοὸς ἀγραύλοιο
  511. ὄνθον ἀποπτύων, μετὰ δʼ Ἀργείοισιν ἔειπεν·
  512. ὢ πόποι ἦ μʼ ἔβλαψε θεὰ πόδας, ἣ τὸ πάρος περ
  513. μήτηρ ὣς Ὀδυσῆϊ παρίσταται ἠδʼ ἐπαρήγει.
  514. ὣς ἔφαθʼ, οἳ δʼ ἄρα πάντες ἐπʼ αὐτῷ ἡδὺ γέλασσαν.
  515. Ἀντίλοχος δʼ ἄρα δὴ λοισθήϊον ἔκφερʼ ἄεθλον
  516. μειδιόων, καὶ μῦθον ἐν Ἀργείοισιν ἔειπεν·
  517. εἰδόσιν ὔμμʼ ἐρέω πᾶσιν φίλοι, ὡς ἔτι καὶ νῦν
  518. ἀθάνατοι τιμῶσι παλαιοτέρους ἀνθρώπους.
  519. Αἴας μὲν γὰρ ἐμεῖʼ ὀλίγον προγενέστερός ἐστιν,
  520. οὗτος δὲ προτέρης γενεῆς προτέρων τʼ ἀνθρώπων·
  521. ὠμογέροντα δέ μίν φασʼ ἔμμεναι· ἀργαλέον δὲ
  522. ποσσὶν ἐριδήσασθαι Ἀχαιοῖς, εἰ μὴ Ἀχιλλεῖ.
  523. ὣς φάτο, κύδηνεν δὲ ποδώκεα Πηλεΐωνα.
  524. τὸν δʼ Ἀχιλεὺς μύθοισιν ἀμειβόμενος προσέειπεν·
  525. Ἀντίλοχʼ οὐ μέν τοι μέλεος εἰρήσεται αἶνος,
  526. ἀλλά τοι ἡμιτάλαντον ἐγὼ χρυσοῦ ἐπιθήσω.
  527. ὣς εἰπὼν ἐν χερσὶ τίθει, ὃ δʼ ἐδέξατο χαίρων.
  528. αὐτὰρ Πηλεΐδης κατὰ μὲν δολιχόσκιον ἔγχος
  529. θῆκʼ ἐς ἀγῶνα φέρων, κατὰ δʼ ἀσπίδα καὶ τρυφάλειαν
  530. τεύχεα Σαρπήδοντος, ἅ μιν Πάτροκλος ἀπηύρα.
  531. στῆ δʼ ὀρθὸς καὶ μῦθον ἐν Ἀργείοισιν ἔειπεν·
  532. ἄνδρε δύω περὶ τῶνδε κελεύομεν, ὥ περ ἀρίστω,
  533. τεύχεα ἑσσαμένω ταμεσίχροα χαλκὸν ἑλόντε
  534. ἀλλήλων προπάροιθεν ὁμίλου πειρηθῆναι.
  535. ὁππότερός κε φθῇσιν ὀρεξάμενος χρόα καλόν,
  536. ψαύσῃ δʼ ἐνδίνων διά τʼ ἔντεα καὶ μέλαν αἷμα,
  537. τῷ μὲν ἐγὼ δώσω τόδε φάσγανον ἀργυρόηλον
  538. καλὸν Θρηΐκιον, τὸ μὲν Ἀστεροπαῖον ἀπηύρων·
  539. τεύχεα δʼ ἀμφότεροι ξυνήϊα ταῦτα φερέσθων·
  540. καί σφιν δαῖτʼ ἀγαθὴν παραθήσομεν ἐν κλισίῃσιν.
  541. ὣς ἔφατʼ, ὦρτο δʼ ἔπειτα μέγας Τελαμώνιος Αἴας,
  542. ἂν δʼ ἄρα Τυδεΐδης ὦρτο, κρατερὸς Διομήδης.
  543. οἳ δʼ ἐπεὶ οὖν ἑκάτερθεν ὁμίλου θωρήχθησαν,
  544. ἐς μέσον ἀμφοτέρω συνίτην μεμαῶτε μάχεσθαι
  545. δεινὸν δερκομένω· θάμβος δʼ ἔχε πάντας Ἀχαιούς.
  546. ἀλλʼ ὅτε δὴ σχεδὸν ἦσαν ἐπʼ ἀλλήλοισιν ἰόντες,
  547. τρὶς μὲν ἐπήϊξαν, τρὶς δὲ σχεδὸν ὁρμήθησαν.
  548. ἔνθʼ Αἴας μὲν ἔπειτα κατʼ ἀσπίδα πάντοσʼ ἐΐσην
  549. νύξʼ, οὐδὲ χρόʼ ἵκανεν· ἔρυτο γὰρ ἔνδοθι θώρηξ·
  550. Τυδεΐδης δʼ ἄρʼ ἔπειτα ὑπὲρ σάκεος μεγάλοιο
  551. αἰὲν ἐπʼ αὐχένι κῦρε φαεινοῦ δουρὸς ἀκωκῇ.
  552. καὶ τότε δή ῥʼ Αἴαντι περιδείσαντες Ἀχαιοὶ
  553. παυσαμένους ἐκέλευσαν ἀέθλια ἶσʼ ἀνελέσθαι.
  554. αὐτὰρ Τυδεΐδῃ δῶκεν μέγα φάσγανον ἥρως
  555. σὺν κολεῷ τε φέρων καὶ ἐϋτμήτῳ τελαμῶνι.
  556. αὐτὰρ Πηλεΐδης θῆκεν σόλον αὐτοχόωνον
  557. ὃν πρὶν μὲν ῥίπτασκε μέγα σθένος Ἠετίωνος·
  558. ἀλλʼ ἤτοι τὸν ἔπεφνε ποδάρκης δῖος Ἀχιλλεύς,
  559. τὸν δʼ ἄγετʼ ἐν νήεσσι σὺν ἄλλοισι κτεάτεσσι.
  560. στῆ δʼ ὀρθὸς καὶ μῦθον ἐν Ἀργείοισιν ἔειπεν·
  561. ὄρνυσθʼ οἳ καὶ τούτου ἀέθλου πειρήσεσθε.
  562. εἴ οἱ καὶ μάλα πολλὸν ἀπόπροθι πίονες ἀγροί,
  563. ἕξει μιν καὶ πέντε περιπλομένους ἐνιαυτοὺς
  564. χρεώμενος· οὐ μὲν γάρ οἱ ἀτεμβόμενός γε σιδήρου
  565. ποιμὴν οὐδʼ ἀροτὴρ εἶσʼ ἐς πόλιν, ἀλλὰ παρέξει.
  566. ὣς ἔφατʼ, ὦρτο δʼ ἔπειτα μενεπτόλεμος Πολυποίτης,
  567. ἂν δὲ Λεοντῆος κρατερὸν μένος ἀντιθέοιο,
  568. ἂν δʼ Αἴας Τελαμωνιάδης καὶ δῖος Ἐπειός.
  569. ἑξείης δʼ ἵσταντο, σόλον δʼ ἕλε δῖος Ἐπειός,
  570. ἧκε δὲ δινήσας· γέλασαν δʼ ἐπὶ πάντες Ἀχαιοί.
  571. δεύτερος αὖτʼ ἀφέηκε Λεοντεὺς ὄζος Ἄρηος·
  572. τὸ τρίτον αὖτʼ ἔρριψε μέγας Τελαμώνιος Αἴας
  573. χειρὸς ἄπο στιβαρῆς, καὶ ὑπέρβαλε σήματα πάντων.
  574. ἀλλʼ ὅτε δὴ σόλον εἷλε μενεπτόλεμος Πολυποίτης,
  575. ὅσσόν τίς τʼ ἔρριψε καλαύροπα βουκόλος ἀνήρ,
  576. ἣ δέ θʼ ἑλισσομένη πέτεται διὰ βοῦς ἀγελαίας,
  577. τόσσον παντὸς ἀγῶνος ὑπέρβαλε· τοὶ δὲ βόησαν.
  578. ἀνστάντες δʼ ἕταροι Πολυποίταο κρατεροῖο
  579. νῆας ἔπι γλαφυρὰς ἔφερον βασιλῆος ἄεθλον.
  580. αὐτὰρ ὃ τοξευτῇσι τίθει ἰόεντα σίδηρον,
  581. κὰδ δʼ ἐτίθει δέκα μὲν πελέκεας, δέκα δʼ ἡμιπέλεκκα,
  582. ἱστὸν δʼ ἔστησεν νηὸς κυανοπρῴροιο
  583. τηλοῦ ἐπὶ ψαμάθοις, ἐκ δὲ τρήρωνα πέλειαν
  584. λεπτῇ μηρίνθῳ δῆσεν ποδός, ἧς ἄρʼ ἀνώγει
  585. τοξεύειν· ὃς μέν κε βάλῃ τρήρωνα πέλειαν,
  586. πάντας ἀειράμενος πελέκεας οἶκον δὲ φερέσθω·
  587. ὃς δέ κε μηρίνθοιο τύχῃ ὄρνιθος ἁμαρτών,
  588. ἥσσων γὰρ δὴ κεῖνος, ὃ δʼ οἴσεται ἡμιπέλεκκα.
  589. ὣς ἔφατʼ, ὦρτο δʼ ἔπειτα βίη Τεύκροιο ἄνακτος,
  590. ἂν δʼ ἄρα Μηριόνης θεράπων ἐῢς Ἰδομενῆος.
  591. κλήρους δʼ ἐν κυνέῃ χαλκήρεϊ πάλλον ἑλόντες,
  592. Τεῦκρος δὲ πρῶτος κλήρῳ λάχεν· αὐτίκα δʼ ἰὸν
  593. ἧκεν ἐπικρατέως, οὐδʼ ἠπείλησεν ἄνακτι
  594. ἀρνῶν πρωτογόνων ῥέξειν κλειτὴν ἑκατόμβην.
  595. ὄρνιθος μὲν ἅμαρτε· μέγηρε γάρ οἱ τό γʼ Ἀπόλλων·
  596. αὐτὰρ ὃ μήρινθον βάλε πὰρ πόδα, τῇ δέδετʼ ὄρνις·
  597. ἀντικρὺ δʼ ἀπὸ μήρινθον τάμε πικρὸς ὀϊστός.
  598. ἣ μὲν ἔπειτʼ ἤϊξε πρὸς οὐρανόν, ἣ δὲ παρείθη
  599. μήρινθος ποτὶ γαῖαν· ἀτὰρ κελάδησαν Ἀχαιοί.
  600. σπερχόμενος δʼ ἄρα Μηριόνης ἐξείρυσε χειρὸς
  601. τόξον· ἀτὰρ δὴ ὀϊστὸν ἔχεν πάλαι, ὡς ἴθυνεν.
  602. αὐτίκα δʼ ἠπείλησεν ἑκηβόλῳ Ἀπόλλωνι
  603. ἀρνῶν πρωτογόνων ῥέξειν κλειτὴν ἑκατόμβην.
  604. ὕψι δʼ ὑπὸ νεφέων εἶδε τρήρωνα πέλειαν·
  605. τῇ ῥʼ ὅ γε δινεύουσαν ὑπὸ πτέρυγος βάλε μέσσην,
  606. ἀντικρὺ δὲ διῆλθε βέλος· τὸ μὲν ἂψ ἐπὶ γαίῃ
  607. πρόσθεν Μηριόναο πάγη ποδός· αὐτὰρ ἣ ὄρνις
  608. ἱστῷ ἐφεζομένη νηὸς κυανοπρῴροιο
  609. αὐχένʼ ἀπεκρέμασεν, σὺν δὲ πτερὰ πυκνὰ λίασθεν.
  610. ὠκὺς δʼ ἐκ μελέων θυμὸς πτάτο, τῆλε δʼ ἀπʼ αὐτοῦ
  611. κάππεσε· λαοὶ δʼ αὖ θηεῦντό τε θάμβησάν τε.
  612. ἂν δʼ ἄρα Μηριόνης πελέκεας δέκα πάντας ἄειρε,
  613. Τεῦκρος δʼ ἡμιπέλεκκα φέρεν κοίλας ἐπὶ νῆας.
  614. αὐτὰρ Πηλεΐδης κατὰ μὲν δολιχόσκιον ἔγχος,
  615. κὰδ δὲ λέβητʼ ἄπυρον βοὸς ἄξιον ἀνθεμόεντα
  616. θῆκʼ ἐς ἀγῶνα φέρων· καί ῥʼ ἥμονες ἄνδρες ἀνέσταν·
  617. ἂν μὲν ἄρʼ Ἀτρεΐδης εὐρὺ κρείων Ἀγαμέμνων,
  618. ἂν δʼ ἄρα Μηριόνης, θεράπων ἐῢς Ἰδομενῆος.
  619. τοῖσι δὲ καὶ μετέειπε ποδάρκης δῖος Ἀχιλλεύς·
  620. Ἀτρεΐδη· ἴδμεν γὰρ ὅσον προβέβηκας ἁπάντων
  621. ἠδʼ ὅσσον δυνάμει τε καὶ ἥμασιν ἔπλευ ἄριστος·
  622. ἀλλὰ σὺ μὲν τόδʼ ἄεθλον ἔχων κοίλας ἐπὶ νῆας
  623. ἔρχευ, ἀτὰρ δόρυ Μηριόνῃ ἥρωϊ πόρωμεν,
  624. εἰ σύ γε σῷ θυμῷ ἐθέλοις· κέλομαι γὰρ ἔγωγε.
  625. ὣς ἔφατʼ, οὐδʼ ἀπίθησεν ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγαμέμνων·
  626. δῶκε δὲ Μηριόνῃ δόρυ χάλκεον· αὐτὰρ ὅ γʼ ἥρως
  627. Ταλθυβίῳ κήρυκι δίδου περικαλλὲς ἄεθλον.
  1. λῦτο δʼ ἀγών, λαοὶ δὲ θοὰς ἐπὶ νῆας ἕκαστοι
  2. ἐσκίδναντʼ ἰέναι. τοὶ μὲν δόρποιο μέδοντο
  3. ὕπνου τε γλυκεροῦ ταρπήμεναι· αὐτὰρ Ἀχιλλεὺς
  4. κλαῖε φίλου ἑτάρου μεμνημένος, οὐδέ μιν ὕπνος
  5. ᾕρει πανδαμάτωρ, ἀλλʼ ἐστρέφετʼ ἔνθα καὶ ἔνθα
  6. Πατρόκλου ποθέων ἀνδροτῆτά τε καὶ μένος ἠΰ,
  7. ἠδʼ ὁπόσα τολύπευσε σὺν αὐτῷ καὶ πάθεν ἄλγεα
  8. ἀνδρῶν τε πτολέμους ἀλεγεινά τε κύματα πείρων·
  9. τῶν μιμνησκόμενος θαλερὸν κατὰ δάκρυον εἶβεν,
  10. ἄλλοτʼ ἐπὶ πλευρὰς κατακείμενος, ἄλλοτε δʼ αὖτε
  11. ὕπτιος, ἄλλοτε δὲ πρηνής· τοτὲ δʼ ὀρθὸς ἀναστὰς
  12. δινεύεσκʼ ἀλύων παρὰ θῖνʼ ἁλός· οὐδέ μιν ἠὼς
  13. φαινομένη λήθεσκεν ὑπεὶρ ἅλα τʼ ἠϊόνας τε.
  14. ἀλλʼ ὅ γʼ ἐπεὶ ζεύξειεν ὑφʼ ἅρμασιν ὠκέας ἵππους,
  15. Ἕκτορα δʼ ἕλκεσθαι δησάσκετο δίφρου ὄπισθεν,
  16. τρὶς δʼ ἐρύσας περὶ σῆμα Μενοιτιάδαο θανόντος
  17. αὖτις ἐνὶ κλισίῃ παυέσκετο, τὸν δέ τʼ ἔασκεν
  18. ἐν κόνι ἐκτανύσας προπρηνέα· τοῖο δʼ Ἀπόλλων
  19. πᾶσαν ἀεικείην ἄπεχε χροῒ φῶτʼ ἐλεαίρων
  20. καὶ τεθνηότα περ· περὶ δʼ αἰγίδι πάντα κάλυπτε
  21. χρυσείῃ, ἵνα μή μιν ἀποδρύφοι ἑλκυστάζων.
  22. ὣς ὃ μὲν Ἕκτορα δῖον ἀείκιζεν μενεαίνων·
  23. τὸν δʼ ἐλεαίρεσκον μάκαρες θεοὶ εἰσορόωντες,
  24. κλέψαι δʼ ὀτρύνεσκον ἐΰσκοπον ἀργεϊφόντην.
  25. ἔνθʼ ἄλλοις μὲν πᾶσιν ἑήνδανεν, οὐδέ ποθʼ Ἥρῃ
  26. οὐδὲ Ποσειδάωνʼ οὐδὲ γλαυκώπιδι κούρῃ,
  27. ἀλλʼ ἔχον ὥς σφιν πρῶτον ἀπήχθετο Ἴλιος ἱρὴ
  28. καὶ Πρίαμος καὶ λαὸς Ἀλεξάνδρου ἕνεκʼ ἄτης,
  29. ὃς νείκεσσε θεὰς ὅτε οἱ μέσσαυλον ἵκοντο,
  30. τὴν δʼ ᾔνησʼ ἥ οἱ πόρε μαχλοσύνην ἀλεγεινήν.
  31. ἀλλʼ ὅτε δή ῥʼ ἐκ τοῖο δυωδεκάτη γένετʼ ἠώς,
  32. καὶ τότʼ ἄρʼ ἀθανάτοισι μετηύδα Φοῖβος Ἀπόλλων·
  33. σχέτλιοί ἐστε θεοί, δηλήμονες· οὔ νύ ποθʼ ὑμῖν
  34. Ἕκτωρ μηρίʼ ἔκηε βοῶν αἰγῶν τε τελείων;
  35. τὸν νῦν οὐκ ἔτλητε νέκυν περ ἐόντα σαῶσαι
  36. ᾗ τʼ ἀλόχῳ ἰδέειν καὶ μητέρι καὶ τέκεϊ ᾧ
  37. καὶ πατέρι Πριάμῳ λαοῖσί τε, τοί κέ μιν ὦκα
  38. ἐν πυρὶ κήαιεν καὶ ἐπὶ κτέρεα κτερίσαιεν.
  39. ἀλλʼ ὀλοῷ Ἀχιλῆϊ θεοὶ βούλεσθʼ ἐπαρήγειν,
  40. ᾧ οὔτʼ ἂρ φρένες εἰσὶν ἐναίσιμοι οὔτε νόημα
  41. γναμπτὸν ἐνὶ στήθεσσι, λέων δʼ ὣς ἄγρια οἶδεν,
  42. ὅς τʼ ἐπεὶ ἂρ μεγάλῃ τε βίῃ καὶ ἀγήνορι θυμῷ
  43. εἴξας εἶσʼ ἐπὶ μῆλα βροτῶν ἵνα δαῖτα λάβῃσιν·
  44. ὣς Ἀχιλεὺς ἔλεον μὲν ἀπώλεσεν, οὐδέ οἱ αἰδὼς
  45. γίγνεται, ἥ τʼ ἄνδρας μέγα σίνεται ἠδʼ ὀνίνησι.
  46. μέλλει μέν πού τις καὶ φίλτερον ἄλλον ὀλέσσαι
  47. ἠὲ κασίγνητον ὁμογάστριον ἠὲ καὶ υἱόν·
  48. ἀλλʼ ἤτοι κλαύσας καὶ ὀδυράμενος μεθέηκε·
  49. τλητὸν γὰρ Μοῖραι θυμὸν θέσαν ἀνθρώποισιν.
  50. αὐτὰρ ὅ γʼ Ἕκτορα δῖον, ἐπεὶ φίλον ἦτορ ἀπηύρα,
  51. ἵππων ἐξάπτων περὶ σῆμʼ ἑτάροιο φίλοιο
  52. ἕλκει· οὐ μήν οἱ τό γε κάλλιον οὐδέ τʼ ἄμεινον.
  53. μὴ ἀγαθῷ περ ἐόντι νεμεσσηθέωμέν οἱ ἡμεῖς·
  54. κωφὴν γὰρ δὴ γαῖαν ἀεικίζει μενεαίνων.
  55. τὸν δὲ χολωσαμένη προσέφη λευκώλενος Ἥρη·
  56. εἴη κεν καὶ τοῦτο τεὸν ἔπος ἀργυρότοξε
  57. εἰ δὴ ὁμὴν Ἀχιλῆϊ καὶ Ἕκτορι θήσετε τιμήν.
  58. Ἕκτωρ μὲν θνητός τε γυναῖκά τε θήσατο μαζόν·
  59. αὐτὰρ Ἀχιλλεύς ἐστι θεᾶς γόνος, ἣν ἐγὼ αὐτὴ
  60. θρέψά τε καὶ ἀτίτηλα καὶ ἀνδρὶ πόρον παράκοιτιν
  61. Πηλέϊ, ὃς περὶ κῆρι φίλος γένετʼ ἀθανάτοισι.
  62. πάντες δʼ ἀντιάασθε θεοὶ γάμου· ἐν δὲ σὺ τοῖσι
  63. δαίνυʼ ἔχων φόρμιγγα κακῶν ἕταρʼ, αἰὲν ἄπιστε.
  64. τὴν δʼ ἀπαμειβόμενος προσέφη νεφεληγερέτα Ζεύς·
  65. Ἥρη μὴ δὴ πάμπαν ἀποσκύδμαινε θεοῖσιν·
  66. οὐ μὲν γὰρ τιμή γε μίʼ ἔσσεται· ἀλλὰ καὶ Ἕκτωρ
  67. φίλτατος ἔσκε θεοῖσι βροτῶν οἳ ἐν Ἰλίῳ εἰσίν·
  68. ὣς γὰρ ἔμοιγʼ, ἐπεὶ οὔ τι φίλων ἡμάρτανε δώρων.
  69. οὐ γάρ μοί ποτε βωμὸς ἐδεύετο δαιτὸς ἐΐσης
  70. λοιβῆς τε κνίσης τε· τὸ γὰρ λάχομεν γέρας ἡμεῖς.
  71. ἀλλʼ ἤτοι κλέψαι μὲν ἐάσομεν, οὐδέ πῃ ἔστι,
  72. λάθρῃ Ἀχιλλῆος θρασὺν Ἕκτορα· ἦ γάρ οἱ αἰεὶ
  73. μήτηρ παρμέμβλωκεν ὁμῶς νύκτάς τε καὶ ἦμαρ.
  74. ἀλλʼ εἴ τις καλέσειε θεῶν Θέτιν ἆσσον ἐμεῖο,
  75. ὄφρά τί οἱ εἴπω πυκινὸν ἔπος, ὥς κεν Ἀχιλλεὺς
  76. δώρων ἐκ Πριάμοιο λάχῃ ἀπό θʼ Ἕκτορα λύσῃ.
  77. ὣς ἔφατʼ, ὦρτο δὲ Ἶρις ἀελλόπος ἀγγελέουσα,
  78. μεσσηγὺς δὲ Σάμου τε καὶ Ἴμβρου παιπαλοέσσης
  79. ἔνθορε μείλανι πόντῳ· ἐπεστονάχησε δὲ λίμνη.
  80. ἣ δὲ μολυβδαίνῃ ἰκέλη ἐς βυσσὸν ὄρουσεν,
  81. ἥ τε κατʼ ἀγραύλοιο βοὸς κέρας ἐμβεβαυῖα
  82. ἔρχεται ὠμηστῇσιν ἐπʼ ἰχθύσι κῆρα φέρουσα.
  83. εὗρε δʼ ἐνὶ σπῆϊ γλαφυρῷ Θέτιν, ἀμφὶ δʼ ἄρʼ ἄλλαι
  84. εἵαθʼ ὁμηγερέες ἅλιαι θεαί· ἣ δʼ ἐνὶ μέσσῃς
  85. κλαῖε μόρον οὗ παιδὸς ἀμύμονος, ὅς οἱ ἔμελλε
  86. φθίσεσθʼ ἐν Τροίῃ ἐριβώλακι τηλόθι πάτρης.
  87. ἀγχοῦ δʼ ἱσταμένη προσέφη πόδας ὠκέα Ἶρις·
  88. ὄρσο Θέτι· καλέει Ζεὺς ἄφθιτα μήδεα εἰδώς.
  89. τὴν δʼ ἠμείβετʼ ἔπειτα θεὰ Θέτις ἀργυρόπεζα·
  90. τίπτέ με κεῖνος ἄνωγε μέγας θεός; αἰδέομαι δὲ
  91. μίσγεσθʼ ἀθανάτοισιν, ἔχω δʼ ἄχεʼ ἄκριτα θυμῷ.
  92. εἶμι μέν, οὐδʼ ἅλιον ἔπος ἔσσεται ὅττί κεν εἴπῃ.
  93. ὣς ἄρα φωνήσασα κάλυμμʼ ἕλε δῖα θεάων
  94. κυάνεον, τοῦ δʼ οὔ τι μελάντερον ἔπλετο ἔσθος.
  95. βῆ δʼ ἰέναι, πρόσθεν δὲ ποδήνεμος ὠκέα Ἶρις
  96. ἡγεῖτʼ· ἀμφὶ δʼ ἄρα σφι λιάζετο κῦμα θαλάσσης.
  97. ἀκτὴν δʼ ἐξαναβᾶσαι ἐς οὐρανὸν ἀϊχθήτην,
  98. εὗρον δʼ εὐρύοπα Κρονίδην, περὶ δʼ ἄλλοι ἅπαντες
  99. εἵαθʼ ὁμηγερέες μάκαρες θεοὶ αἰὲν ἐόντες.
  100. ἣ δʼ ἄρα πὰρ Διὶ πατρὶ καθέζετο, εἶξε δʼ Ἀθήνη.
  101. Ἥρη δὲ χρύσεον καλὸν δέπας ἐν χερὶ θῆκε
  102. καί ῥʼ εὔφρηνʼ ἐπέεσσι· Θέτις δʼ ὤρεξε πιοῦσα.
  103. τοῖσι δὲ μύθων ἦρχε πατὴρ ἀνδρῶν τε θεῶν τε·
  104. ἤλυθες Οὔλυμπον δὲ θεὰ Θέτι κηδομένη περ,
  105. πένθος ἄλαστον ἔχουσα μετὰ φρεσίν· οἶδα καὶ αὐτός·
  106. ἀλλὰ καὶ ὧς ἐρέω τοῦ σʼ εἵνεκα δεῦρο κάλεσσα.
  107. ἐννῆμαρ δὴ νεῖκος ἐν ἀθανάτοισιν ὄρωρεν
  108. Ἕκτορος ἀμφὶ νέκυι καὶ Ἀχιλλῆϊ πτολιπόρθῳ·
  109. κλέψαι δʼ ὀτρύνουσιν ἐΰσκοπον ἀργεϊφόντην·
  110. αὐτὰρ ἐγὼ τόδε κῦδος Ἀχιλλῆϊ προτιάπτω
  111. αἰδῶ καὶ φιλότητα τεὴν μετόπισθε φυλάσσων.
  112. αἶψα μάλʼ ἐς στρατὸν ἐλθὲ καὶ υἱέϊ σῷ ἐπίτειλον·
  113. σκύζεσθαί οἱ εἰπὲ θεούς, ἐμὲ δʼ ἔξοχα πάντων
  114. ἀθανάτων κεχολῶσθαι, ὅτι φρεσὶ μαινομένῃσιν
  115. Ἕκτορʼ ἔχει παρὰ νηυσὶ κορωνίσιν οὐδʼ ἀπέλυσεν,
  116. αἴ κέν πως ἐμέ τε δείσῃ ἀπό θʼ Ἕκτορα λύσῃ.
  117. αὐτὰρ ἐγὼ Πριάμῳ μεγαλήτορι Ἶριν ἐφήσω
  118. λύσασθαι φίλον υἱὸν ἰόντʼ ἐπὶ νῆας Ἀχαιῶν,
  119. δῶρα δʼ Ἀχιλλῆϊ φερέμεν, τά κε θυμὸν ἰήνῃ.
  120. ὣς ἔφατʼ, οὐδʼ ἀπίθησε θεὰ Θέτις ἀργυρόπεζα,
  121. βῆ δὲ κατʼ Οὐλύμποιο καρήνων ἀΐξασα,
  122. ἷξεν δʼ ἐς κλισίην οὗ υἱέος· ἔνθʼ ἄρα τόν γε
  123. εὗρʼ ἁδινὰ στενάχοντα· φίλοι δʼ ἀμφʼ αὐτὸν ἑταῖροι
  124. ἐσσυμένως ἐπένοντο καὶ ἐντύνοντο ἄριστον·
  125. τοῖσι δʼ ὄϊς λάσιος μέγας ἐν κλισίῃ ἱέρευτο.
  126. ἣ δὲ μάλʼ ἄγχʼ αὐτοῖο καθέζετο πότνια μήτηρ,
  127. χειρί τέ μιν κατέρεξεν ἔπος τʼ ἔφατʼ ἔκ τʼ ὀνόμαζε·
  128. τέκνον ἐμὸν τέο μέχρις ὀδυρόμενος καὶ ἀχεύων
  129. σὴν ἔδεαι κραδίην μεμνημένος οὔτέ τι σίτου
  130. οὔτʼ εὐνῆς; ἀγαθὸν δὲ γυναικί περ ἐν φιλότητι
  131. μίσγεσθʼ· οὐ γάρ μοι δηρὸν βέῃ, ἀλλά τοι ἤδη
  132. ἄγχι παρέστηκεν θάνατος καὶ μοῖρα κραταιή.
  133. ἀλλʼ ἐμέθεν ξύνες ὦκα, Διὸς δέ τοι ἄγγελός εἰμι·
  134. σκύζεσθαι σοί φησι θεούς, ἑὲ δʼ ἔξοχα πάντων
  135. ἀθανάτων κεχολῶσθαι, ὅτι φρεσὶ μαινομένῃσιν
  136. Ἕκτορʼ ἔχεις παρὰ νηυσὶ κορωνίσιν οὐδʼ ἀπέλυσας.
  137. ἀλλʼ ἄγε δὴ λῦσον, νεκροῖο δὲ δέξαι ἄποινα.
  138. τὴν δʼ ἀπαμειβόμενος προσέφη πόδας ὠκὺς Ἀχιλλεύς·
  139. τῇδʼ εἴη· ὃς ἄποινα φέροι καὶ νεκρὸν ἄγοιτο,
  140. εἰ δὴ πρόφρονι θυμῷ Ὀλύμπιος αὐτὸς ἀνώγει.
  141. ὣς οἵ γʼ ἐν νηῶν ἀγύρει μήτηρ τε καὶ υἱὸς
  142. πολλὰ πρὸς ἀλλήλους ἔπεα πτερόεντʼ ἀγόρευον.
  143. Ἶριν δʼ ὄτρυνε Κρονίδης εἰς Ἴλιον ἱρήν·
  144. βάσκʼ ἴθι Ἶρι ταχεῖα λιποῦσʼ ἕδος Οὐλύμποιο
  145. ἄγγειλον Πριάμῳ μεγαλήτορι Ἴλιον εἴσω
  146. λύσασθαι φίλον υἱὸν ἰόντʼ ἐπὶ νῆας Ἀχαιῶν,
  147. δῶρα δʼ Ἀχιλλῆϊ φερέμεν τά κε θυμὸν ἰήνῃ
  148. οἶον, μὴ δέ τις ἄλλος ἅμα Τρώων ἴτω ἀνήρ.
  149. κῆρύξ τίς οἱ ἕποιτο γεραίτερος, ὅς κʼ ἰθύνοι
  150. ἡμιόνους καὶ ἄμαξαν ἐΰτροχον, ἠδὲ καὶ αὖτις
  151. νεκρὸν ἄγοι προτὶ ἄστυ, τὸν ἔκτανε δῖος Ἀχιλλεύς.
  152. μὴ δέ τί οἱ θάνατος μελέτω φρεσὶ μὴ δέ τι τάρβος·
  153. τοῖον γάρ οἱ πομπὸν ὀπάσσομεν ἀργεϊφόντην,
  154. ὃς ἄξει εἷός κεν ἄγων Ἀχιλῆϊ πελάσσῃ.
  155. αὐτὰρ ἐπὴν ἀγάγῃσιν ἔσω κλισίην Ἀχιλῆος,
  156. οὔτʼ αὐτὸς κτενέει ἀπό τʼ ἄλλους πάντας ἐρύξει·
  157. οὔτε γάρ ἐστʼ ἄφρων οὔτʼ ἄσκοπος οὔτʼ ἀλιτήμων,
  158. ἀλλὰ μάλʼ ἐνδυκέως ἱκέτεω πεφιδήσεται ἀνδρός.
  159. ὣς ἔφατʼ, ὦρτο δὲ Ἶρις ἀελλόπος ἀγγελέουσα.
  160. ἷξεν δʼ ἐς Πριάμοιο, κίχεν δʼ ἐνοπήν τε γόον τε.
  161. παῖδες μὲν πατέρʼ ἀμφὶ καθήμενοι ἔνδοθεν αὐλῆς
  162. δάκρυσιν εἵματʼ ἔφυρον, ὃ δʼ ἐν μέσσοισι γεραιὸς
  163. ἐντυπὰς ἐν χλαίνῃ κεκαλυμμένος· ἀμφὶ δὲ πολλὴ
  164. κόπρος ἔην κεφαλῇ τε καὶ αὐχένι τοῖο γέροντος
  165. τήν ῥα κυλινδόμενος καταμήσατο χερσὶν ἑῇσι.
  166. θυγατέρες δʼ ἀνὰ δώματʼ ἰδὲ νυοὶ ὠδύροντο
  167. τῶν μιμνησκόμεναι οἳ δὴ πολέες τε καὶ ἐσθλοὶ
  168. χερσὶν ὑπʼ Ἀργείων κέατο ψυχὰς ὀλέσαντες.
  169. στῆ δὲ παρὰ Πρίαμον Διὸς ἄγγελος, ἠδὲ προσηύδα
  170. τυτθὸν φθεγξαμένη· τὸν δὲ τρόμος ἔλλαβε γυῖα·
  171. θάρσει Δαρδανίδη Πρίαμε φρεσί, μὴ δέ τι τάρβει·
  172. οὐ μὲν γάρ τοι ἐγὼ κακὸν ὀσσομένη τόδʼ ἱκάνω
  173. ἀλλʼ ἀγαθὰ φρονέουσα· Διὸς δέ τοι ἄγγελός εἰμι,
  174. ὅς σευ ἄνευθεν ἐὼν μέγα κήδεται ἠδʼ ἐλεαίρει.
  175. λύσασθαί σʼ ἐκέλευσεν Ὀλύμπιος Ἕκτορα δῖον,
  176. δῶρα δʼ Ἀχιλλῆϊ φερέμεν τά κε θυμὸν ἰήνῃ
  177. οἶον, μὴ δέ τις ἄλλος ἅμα Τρώων ἴτω ἀνήρ.
  178. κῆρύξ τίς τοι ἕποιτο γεραίτερος, ὅς κʼ ἰθύνοι
  179. ἡμιόνους καὶ ἄμαξαν ἐΰτροχον, ἠδὲ καὶ αὖτις
  180. νεκρὸν ἄγοι προτὶ ἄστυ, τὸν ἔκτανε δῖος Ἀχιλλεύς.
  181. μὴ δέ τί τοι θάνατος μελέτω φρεσὶ μηδέ τι τάρβος·
  182. τοῖος γάρ τοι πομπὸς ἅμʼ ἕψεται ἀργεϊφόντης,
  183. ὅς σʼ ἄξει εἷός κεν ἄγων Ἀχιλῆϊ πελάσσῃ.
  184. αὐτὰρ ἐπὴν ἀγάγῃσιν ἔσω κλισίην Ἀχιλῆος,
  185. οὔτʼ αὐτὸς κτενέει ἀπό τʼ ἄλλους πάντας ἐρύξει·
  186. οὔτε γάρ ἔστʼ ἄφρων οὔτʼ ἄσκοπος οὔτʼ ἀλιτήμων,
  187. ἀλλὰ μάλʼ ἐνδυκέως ἱκέτεω πεφιδήσεται ἀνδρός.
  188. ἣ μὲν ἄρʼ ὣς εἰποῦσʼ ἀπέβη πόδας ὠκέα Ἶρις,
  189. αὐτὰρ ὅ γʼ υἷας ἄμαξαν ἐΰτροχον ἡμιονείην
  190. ὁπλίσαι ἠνώγει, πείρινθα δὲ δῆσαι ἐπʼ αὐτῆς.
  191. αὐτὸς δʼ ἐς θάλαμον κατεβήσετο κηώεντα
  192. κέδρινον ὑψόροφον, ὃς γλήνεα πολλὰ κεχάνδει·
  193. ἐς δʼ ἄλοχον Ἑκάβην ἐκαλέσσατο φώνησέν τε·
  194. δαιμονίη Διόθεν μοι Ὀλύμπιος ἄγγελος ἦλθε
  195. λύσασθαι φίλον υἱὸν ἰόντʼ ἐπὶ νῆας Ἀχαιῶν,
  196. δῶρα δʼ Ἀχιλλῆϊ φερέμεν τά κε θυμὸν ἰήνῃ.
  197. ἀλλʼ ἄγε μοι τόδε εἰπὲ τί τοι φρεσὶν εἴδεται εἶναι;
  198. αἰνῶς γάρ μʼ αὐτόν γε μένος καὶ θυμὸς ἄνωγε
  199. κεῖσʼ ἰέναι ἐπὶ νῆας ἔσω στρατὸν εὐρὺν Ἀχαιῶν.
  200. ὣς φάτο, κώκυσεν δὲ γυνὴ καὶ ἀμείβετο μύθῳ·
  201. ὤ μοι πῇ δή τοι φρένες οἴχονθʼ, ᾗς τὸ πάρος περ
  202. ἔκλεʼ ἐπʼ ἀνθρώπους ξείνους ἠδʼ οἷσιν ἀνάσσεις;
  203. πῶς ἐθέλεις ἐπὶ νῆας Ἀχαιῶν ἐλθέμεν οἶος
  204. ἀνδρὸς ἐς ὀφθαλμοὺς ὅς τοι πολέας τε καὶ ἐσθλοὺς
  205. υἱέας ἐξενάριξε· σιδήρειόν νύ τοι ἦτορ.
  206. εἰ γάρ σʼ αἱρήσει καὶ ἐσόψεται ὀφθαλμοῖσιν
  207. ὠμηστὴς καὶ ἄπιστος ἀνὴρ ὅ γε οὔ σʼ ἐλεήσει,
  208. οὐδέ τί σʼ αἰδέσεται. νῦν δὲ κλαίωμεν ἄνευθεν
  209. ἥμενοι ἐν μεγάρῳ· τῷ δʼ ὥς ποθι Μοῖρα κραταιὴ
  210. γιγνομένῳ ἐπένησε λίνῳ, ὅτε μιν τέκον αὐτή,
  211. ἀργίποδας κύνας ἆσαι ἑῶν ἀπάνευθε τοκήων
  212. ἀνδρὶ πάρα κρατερῷ, τοῦ ἐγὼ μέσον ἧπαρ ἔχοιμι
  213. ἐσθέμεναι προσφῦσα· τότʼ ἄντιτα ἔργα γένοιτο
  214. παιδὸς ἐμοῦ, ἐπεὶ οὔ ἑ κακιζόμενόν γε κατέκτα,
  215. ἀλλὰ πρὸ Τρώων καὶ Τρωϊάδων βαθυκόλπων
  216. ἑσταότʼ οὔτε φόβου μεμνημένον οὔτʼ ἀλεωρῆς.
  217. τὴν δʼ αὖτε προσέειπε γέρων Πρίαμος θεοειδής·
  218. μή μʼ ἐθέλοντʼ ἰέναι κατερύκανε, μὴ δέ μοι αὐτὴ
  219. ὄρνις ἐνὶ μεγάροισι κακὸς πέλευ· οὐδέ με πείσεις.
  220. εἰ μὲν γάρ τίς μʼ ἄλλος ἐπιχθονίων ἐκέλευεν,
  221. ἢ οἳ μάντιές εἰσι θυοσκόοι ἢ ἱερῆες,
  222. ψεῦδός κεν φαῖμεν καὶ νοσφιζοίμεθα μᾶλλον·
  223. νῦν δʼ, αὐτὸς γὰρ ἄκουσα θεοῦ καὶ ἐσέδρακον ἄντην,
  224. εἶμι καὶ οὐχ ἅλιον ἔπος ἔσσεται. εἰ δέ μοι αἶσα
  225. τεθνάμεναι παρὰ νηυσὶν Ἀχαιῶν χαλκοχιτώνων
  226. βούλομαι· αὐτίκα γάρ με κατακτείνειεν Ἀχιλλεὺς
  227. ἀγκὰς ἑλόντʼ ἐμὸν υἱόν, ἐπὴν γόου ἐξ ἔρον εἵην.
  228. ἦ καὶ φωριαμῶν ἐπιθήματα κάλʼ ἀνέῳγεν·
  229. ἔνθεν δώδεκα μὲν περικαλλέας ἔξελε πέπλους,
  230. δώδεκα δʼ ἁπλοΐδας χλαίνας, τόσσους δὲ τάπητας,
  231. τόσσα δὲ φάρεα λευκά, τόσους δʼ ἐπὶ τοῖσι χιτῶνας.
  232. χρυσοῦ δὲ στήσας ἔφερεν δέκα πάντα τάλαντα,
  233. ἐκ δὲ δύʼ αἴθωνας τρίποδας, πίσυρας δὲ λέβητας,
  234. ἐκ δὲ δέπας περικαλλές, ὅ οἱ Θρῇκες πόρον ἄνδρες
  235. ἐξεσίην ἐλθόντι μέγα κτέρας· οὐδέ νυ τοῦ περ
  236. φείσατʼ ἐνὶ μεγάροις ὃ γέρων, περὶ δʼ ἤθελε θυμῷ
  237. λύσασθαι φίλον υἱόν. ὃ δὲ Τρῶας μὲν ἅπαντας
  238. αἰθούσης ἀπέεργεν ἔπεσσʼ αἰσχροῖσιν ἐνίσσων·
  239. ἔρρετε λωβητῆρες ἐλεγχέες· οὔ νυ καὶ ὑμῖν
  240. οἴκοι ἔνεστι γόος, ὅτι μʼ ἤλθετε κηδήσοντες;
  241. ἦ ὀνόσασθʼ ὅτι μοι Κρονίδης Ζεὺς ἄλγεʼ ἔδωκε
  242. παῖδʼ ὀλέσαι τὸν ἄριστον; ἀτὰρ γνώσεσθε καὶ ὔμμες·
  243. ῥηΐτεροι γὰρ μᾶλλον Ἀχαιοῖσιν δὴ ἔσεσθε
  244. κείνου τεθνηῶτος ἐναιρέμεν. αὐτὰρ ἔγωγε
  245. πρὶν ἀλαπαζομένην τε πόλιν κεραϊζομένην τε
  246. ὀφθαλμοῖσιν ἰδεῖν βαίην δόμον Ἄϊδος εἴσω.
  247. ἦ καὶ σκηπανίῳ δίεπʼ ἀνέρας· οἳ δʼ ἴσαν ἔξω
  248. σπερχομένοιο γέροντος· ὃ δʼ υἱάσιν οἷσιν ὁμόκλα
  249. νεικείων Ἕλενόν τε Πάριν τʼ Ἀγάθωνά τε δῖον
  250. Πάμμονά τʼ Ἀντίφονόν τε βοὴν ἀγαθόν τε Πολίτην
  251. Δηΐφοβόν τε καὶ Ἱππόθοον καὶ δῖον Ἀγαυόν·
  252. ἐννέα τοῖς ὃ γεραιὸς ὁμοκλήσας ἐκέλευε·
  253. σπεύσατέ μοι κακὰ τέκνα κατηφόνες· αἴθʼ ἅμα πάντες
  254. Ἕκτορος ὠφέλετʼ ἀντὶ θοῇς ἐπὶ νηυσὶ πεφάσθαι.
  255. ὤ μοι ἐγὼ πανάποτμος, ἐπεὶ τέκον υἷας ἀρίστους
  256. Τροίῃ ἐν εὐρείῃ, τῶν δʼ οὔ τινά φημι λελεῖφθαι,
  257. Μήστορά τʼ ἀντίθεον καὶ Τρωΐλον ἱππιοχάρμην
  258. Ἕκτορά θʼ, ὃς θεὸς ἔσκε μετʼ ἀνδράσιν, οὐδὲ ἐῴκει
  259. ἀνδρός γε θνητοῦ πάϊς ἔμμεναι ἀλλὰ θεοῖο.
  260. τοὺς μὲν ἀπώλεσʼ Ἄρης, τὰ δʼ ἐλέγχεα πάντα λέλειπται
  261. ψεῦσταί τʼ ὀρχησταί τε χοροιτυπίῃσιν ἄριστοι
  262. ἀρνῶν ἠδʼ ἐρίφων ἐπιδήμιοι ἁρπακτῆρες.
  263. οὐκ ἂν δή μοι ἄμαξαν ἐφοπλίσσαιτε τάχιστα,
  264. ταῦτά τε πάντʼ ἐπιθεῖτε, ἵνα πρήσσωμεν ὁδοῖο;
  265. ὣς ἔφαθʼ, οἳ δʼ ἄρα πατρὸς ὑποδείσαντες ὁμοκλὴν
  266. ἐκ μὲν ἄμαξαν ἄειραν ἐΰτροχον ἡμιονείην
  267. καλὴν πρωτοπαγέα, πείρινθα δὲ δῆσαν ἐπʼ αὐτῆς,
  268. κὰδ δʼ ἀπὸ πασσαλόφι ζυγὸν ᾕρεον ἡμιόνειον
  269. πύξινον ὀμφαλόεν εὖ οἰήκεσσιν ἀρηρός·
  270. ἐκ δʼ ἔφερον ζυγόδεσμον ἅμα ζυγῷ ἐννεάπηχυ.
  271. καὶ τὸ μὲν εὖ κατέθηκαν ἐϋξέστῳ ἐπὶ ῥυμῷ
  272. πέζῃ ἔπι πρώτῃ, ἐπὶ δὲ κρίκον ἕστορι βάλλον,
  273. τρὶς δʼ ἑκάτερθεν ἔδησαν ἐπʼ ὀμφαλόν, αὐτὰρ ἔπειτα
  274. ἑξείης κατέδησαν, ὑπὸ γλωχῖνα δʼ ἔκαμψαν.
  275. ἐκ θαλάμου δὲ φέροντες ἐϋξέστης ἐπʼ ἀπήνης
  276. νήεον Ἑκτορέης κεφαλῆς ἀπερείσιʼ ἄποινα,
  277. ζεῦξαν δʼ ἡμιόνους κρατερώνυχας ἐντεσιεργούς,
  278. τούς ῥά ποτε Πριάμῳ Μυσοὶ δόσαν ἀγλαὰ δῶρα.
  279. ἵππους δὲ Πριάμῳ ὕπαγον ζυγόν, οὓς ὃ γεραιὸς
  280. αὐτὸς ἔχων ἀτίταλλεν ἐϋξέστῃ ἐπὶ φάτνῃ.
  281. τὼ μὲν ζευγνύσθην ἐν δώμασιν ὑψηλοῖσι
  282. κῆρυξ καὶ Πρίαμος πυκινὰ φρεσὶ μήδεʼ ἔχοντες·
  283. ἀγχίμολον δέ σφʼ ἦλθʼ Ἑκάβη τετιηότι θυμῷ
  284. οἶνον ἔχουσʼ ἐν χειρὶ μελίφρονα δεξιτερῆφι
  285. χρυσέῳ ἐν δέπαϊ, ὄφρα λείψαντε κιοίτην·
  286. στῆ δʼ ἵππων προπάροιθεν ἔπος τʼ ἔφατʼ ἔκ τʼ ὀνόμαζε·
  287. τῆ σπεῖσον Διὶ πατρί, καὶ εὔχεο οἴκαδʼ ἱκέσθαι
  288. ἂψ ἐκ δυσμενέων ἀνδρῶν, ἐπεὶ ἂρ σέ γε θυμὸς
  289. ὀτρύνει ἐπὶ νῆας ἐμεῖο μὲν οὐκ ἐθελούσης.
  290. ἀλλʼ εὔχεο σύ γʼ ἔπειτα κελαινεφέϊ Κρονίωνι
  291. Ἰδαίῳ, ὅς τε Τροίην κατὰ πᾶσαν ὁρᾶται,
  292. αἴτει δʼ οἰωνὸν ταχὺν ἄγγελον, ὅς τέ οἱ αὐτῷ
  293. φίλτατος οἰωνῶν, καί εὑ κράτος ἐστὶ μέγιστον,
  294. δεξιόν, ὄφρά μιν αὐτὸς ἐν ὀφθαλμοῖσι νοήσας
  295. τῷ πίσυνος ἐπὶ νῆας ἴῃς Δαναῶν ταχυπώλων.
  296. εἰ δέ τοι οὐ δώσει ἑὸν ἄγγελον εὐρύοπα Ζεύς,
  297. οὐκ ἂν ἔγωγέ σʼ ἔπειτα ἐποτρύνουσα κελοίμην
  298. νῆας ἐπʼ Ἀργείων ἰέναι μάλα περ μεμαῶτα.
  299. τὴν δʼ ἀπαμειβόμενος προσέφη Πρίαμος θεοειδής·
  300. ὦ γύναι οὐ μέν τοι τόδʼ ἐφιεμένῃ ἀπιθήσω.
  301. ἐσθλὸν γὰρ Διὶ χεῖρας ἀνασχέμεν αἴ κʼ ἐλεήσῃ.
  302. ἦ ῥα καὶ ἀμφίπολον ταμίην ὄτρυνʼ ὃ γεραιὸς
  303. χερσὶν ὕδωρ ἐπιχεῦαι ἀκήρατον· ἣ δὲ παρέστη
  304. χέρνιβον ἀμφίπολος πρόχοόν θʼ ἅμα χερσὶν ἔχουσα.
  305. νιψάμενος δὲ κύπελλον ἐδέξατο ἧς ἀλόχοιο·
  306. εὔχετʼ ἔπειτα στὰς μέσῳ ἕρκεϊ, λεῖβε δὲ οἶνον
  307. οὐρανὸν εἰσανιδών, καὶ φωνήσας ἔπος ηὔδα·
  308. Ζεῦ πάτερ Ἴδηθεν μεδέων κύδιστε μέγιστε
  309. δός μʼ ἐς Ἀχιλλῆος φίλον ἐλθεῖν ἠδʼ ἐλεεινόν,
  310. πέμψον δʼ οἰωνὸν ταχὺν ἄγγελον, ὅς τε σοὶ αὐτῷ
  311. φίλτατος οἰωνῶν, καί εὑ κράτος ἐστὶ μέγιστον,
  312. δεξιόν, ὄφρά μιν αὐτὸς ἐν ὀφθαλμοῖσι νοήσας
  313. τῷ πίσυνος ἐπὶ νῆας ἴω Δαναῶν ταχυπώλων.
  314. ὣς ἔφατʼ εὐχόμενος, τοῦ δʼ ἔκλυε μητίετα Ζεὺς
  315. αὐτίκα δʼ αἰετὸν ἧκε τελειότατον πετεηνῶν
  316. μόρφνον θηρητῆρʼ ὃν καὶ περκνὸν καλέουσιν.
  317. ὅσση δʼ ὑψορόφοιο θύρη θαλάμοιο τέτυκται
  318. ἀνέρος ἀφνειοῖο ἐῢ κληῗσʼ ἀραρυῖα,
  319. τόσσʼ ἄρα τοῦ ἑκάτερθεν ἔσαν πτερά· εἴσατο δέ σφι
  320. δεξιὸς ἀΐξας διὰ ἄστεος· οἳ δὲ ἰδόντες
  321. γήθησαν, καὶ πᾶσιν ἐνὶ φρεσὶ θυμὸς ἰάνθη.
  322. σπερχόμενος δʼ ὃ γεραιὸς ἑοῦ ἐπεβήσετο δίφρου,
  323. ἐκ δʼ ἔλασε προθύροιο καὶ αἰθούσης ἐριδούπου.
  324. πρόσθε μὲν ἡμίονοι ἕλκον τετράκυκλον ἀπήνην,
  325. τὰς Ἰδαῖος ἔλαυνε δαΐφρων· αὐτὰρ ὄπισθεν
  326. ἵπποι, τοὺς ὃ γέρων ἐφέπων μάστιγι κέλευε
  327. καρπαλίμως κατὰ ἄστυ· φίλοι δʼ ἅμα πάντες ἕποντο
  328. πόλλʼ ὀλοφυρόμενοι ὡς εἰ θάνατον δὲ κιόντα.
  329. οἳ δʼ ἐπεὶ οὖν πόλιος κατέβαν, πεδίον δʼ ἀφίκοντο,
  330. οἳ μὲν ἄρʼ ἄψορροι προτὶ Ἴλιον ἀπονέοντο
  331. παῖδες καὶ γαμβροί, τὼ δʼ οὐ λάθον εὐρύοπα Ζῆν
  332. ἐς πεδίον προφανέντε· ἰδὼν δʼ ἐλέησε γέροντα,
  333. αἶψα δʼ ἄρʼ Ἑρμείαν υἱὸν φίλον ἀντίον ηὔδα·
  334. Ἑρμεία, σοὶ γάρ τε μάλιστά γε φίλτατόν ἐστιν
  335. ἀνδρὶ ἑταιρίσσαι, καί τʼ ἔκλυες ᾧ κʼ ἐθέλῃσθα,
  336. βάσκʼ ἴθι καὶ Πρίαμον κοίλας ἐπὶ νῆας Ἀχαιῶν
  337. ὣς ἄγαγʼ, ὡς μήτʼ ἄρ τις ἴδῃ μήτʼ ἄρ τε νοήσῃ
  338. τῶν ἄλλων Δαναῶν, πρὶν Πηλεΐωνα δʼ ἱκέσθαι.
  339. ὣς ἔφατʼ, οὐδʼ ἀπίθησε διάκτορος ἀργεϊφόντης.
  340. αὐτίκʼ ἔπειθʼ ὑπὸ ποσσὶν ἐδήσατο καλὰ πέδιλα
  341. ἀμβρόσια χρύσεια, τά μιν φέρον ἠμὲν ἐφʼ ὑγρὴν
  342. ἠδʼ ἐπʼ ἀπείρονα γαῖαν ἅμα πνοιῇς ἀνέμοιο·
  343. εἵλετο δὲ ῥάβδον, τῇ τʼ ἀνδρῶν ὄμματα θέλγει
  344. ὧν ἐθέλει, τοὺς δʼ αὖτε καὶ ὑπνώοντας ἐγείρει·
  345. τὴν μετὰ χερσὶν ἔχων πέτετο κρατὺς ἀργεϊφόντης.
  346. αἶψα δʼ ἄρα Τροίην τε καὶ Ἑλλήσποντον ἵκανε,
  347. βῆ δʼ ἰέναι κούρῳ αἰσυμνητῆρι ἐοικὼς
  348. πρῶτον ὑπηνήτῃ, τοῦ περ χαριεστάτη ἥβη.
  349. οἳ δʼ ἐπεὶ οὖν μέγα σῆμα παρὲξ Ἴλοιο ἔλασσαν,
  350. στῆσαν ἄρʼ ἡμιόνους τε καὶ ἵππους ὄφρα πίοιεν
  351. ἐν ποταμῷ· δὴ γὰρ καὶ ἐπὶ κνέφας ἤλυθε γαῖαν.
  352. τὸν δʼ ἐξ ἀγχιμόλοιο ἰδὼν ἐφράσσατο κῆρυξ
  353. Ἑρμείαν, ποτὶ δὲ Πρίαμον φάτο φώνησέν τε·
  354. φράζεο Δαρδανίδη· φραδέος νόου ἔργα τέτυκται.
  355. ἄνδρʼ ὁρόω, τάχα δʼ ἄμμε διαρραίσεσθαι ὀΐω.
  356. ἀλλʼ ἄγε δὴ φεύγωμεν ἐφʼ ἵππων, ἤ μιν ἔπειτα
  357. γούνων ἁψάμενοι λιτανεύσομεν αἴ κʼ ἐλεήσῃ.
  358. ὣς φάτο, σὺν δὲ γέροντι νόος χύτο, δείδιε δʼ αἰνῶς,
  359. ὀρθαὶ δὲ τρίχες ἔσταν ἐνὶ γναμπτοῖσι μέλεσσι,
  360. στῆ δὲ ταφών· αὐτὸς δʼ ἐριούνιος ἐγγύθεν ἐλθὼν
  361. χεῖρα γέροντος ἑλὼν ἐξείρετο καὶ προσέειπε·
  362. πῇ πάτερ ὧδʼ ἵππους τε καὶ ἡμιόνους ἰθύνεις
  363. νύκτα διʼ ἀμβροσίην, ὅτε θʼ εὕδουσι βροτοὶ ἄλλοι;
  364. οὐδὲ σύ γʼ ἔδεισας μένεα πνείοντας Ἀχαιούς,
  365. οἵ τοι δυσμενέες καὶ ἀνάρσιοι ἐγγὺς ἔασι;
  366. τῶν εἴ τίς σε ἴδοιτο θοὴν διὰ νύκτα μέλαιναν
  367. τοσσάδʼ ὀνείατʼ ἄγοντα, τίς ἂν δή τοι νόος εἴη;
  368. οὔτʼ αὐτὸς νέος ἐσσί, γέρων δέ τοι οὗτος ὀπηδεῖ,
  369. ἄνδρʼ ἀπαμύνασθαι, ὅτε τις πρότερος χαλεπήνῃ.
  370. ἀλλʼ ἐγὼ οὐδέν σε ῥέξω κακά, καὶ δέ κεν ἄλλον
  371. σεῦ ἀπαλεξήσαιμι· φίλῳ δέ σε πατρὶ ἐΐσκω.
  372. τὸν δʼ ἠμείβετʼ ἔπειτα γέρων Πρίαμος θεοειδής·
  373. οὕτω πῃ τάδε γʼ ἐστὶ φίλον τέκος ὡς ἀγορεύεις.
  374. ἀλλʼ ἔτι τις καὶ ἐμεῖο θεῶν ὑπερέσχεθε χεῖρα,
  375. ὅς μοι τοιόνδʼ ἧκεν ὁδοιπόρον ἀντιβολῆσαι
  376. αἴσιον, οἷος δὴ σὺ δέμας καὶ εἶδος ἀγητός,
  377. πέπνυσαί τε νόῳ, μακάρων δʼ ἔξεσσι τοκήων.
  378. τὸν δʼ αὖτε προσέειπε διάκτορος ἀργεϊφόντης·
  379. ναὶ δὴ ταῦτά γε πάντα γέρον κατὰ μοῖραν ἔειπες.
  380. ἀλλʼ ἄγε μοι τόδε εἰπὲ καὶ ἀτρεκέως κατάλεξον,
  381. ἠέ πῃ ἐκπέμπεις κειμήλια πολλὰ καὶ ἐσθλὰ
  382. ἄνδρας ἐς ἀλλοδαποὺς ἵνα περ τάδε τοι σόα μίμνῃ,
  383. ἦ ἤδη πάντες καταλείπετε Ἴλιον ἱρὴν
  384. δειδιότες· τοῖος γὰρ ἀνὴρ ὤριστος ὄλωλε
  385. σὸς πάϊς· οὐ μὲν γάρ τι μάχης ἐπιδεύετʼ Ἀχαιῶν.
  386. τὸν δʼ ἠμείβετʼ ἔπειτα γέρων Πρίαμος θεοειδής·
  387. τίς δὲ σύ ἐσσι φέριστε τέων δʼ ἔξεσσι τοκήων;
  388. ὥς μοι καλὰ τὸν οἶτον ἀπότμου παιδὸς ἔνισπες.
  389. τὸν δʼ αὖτε προσέειπε διάκτορος ἀργεϊφόντης·
  390. πειρᾷ ἐμεῖο γεραιὲ καὶ εἴρεαι Ἕκτορα δῖον.
  391. τὸν μὲν ἐγὼ μάλα πολλὰ μάχῃ ἔνι κυδιανείρῃ
  392. ὀφθαλμοῖσιν ὄπωπα, καὶ εὖτʼ ἐπὶ νηυσὶν ἐλάσσας
  393. Ἀργείους κτείνεσκε δαΐζων ὀξέϊ χαλκῷ·
  394. ἡμεῖς δʼ ἑσταότες θαυμάζομεν· οὐ γὰρ Ἀχιλλεὺς
  395. εἴα μάρνασθαι κεχολωμένος Ἀτρεΐωνι.
  396. τοῦ γὰρ ἐγὼ θεράπων, μία δʼ ἤγαγε νηῦς εὐεργής·
  397. Μυρμιδόνων δʼ ἔξειμι, πατὴρ δέ μοί ἐστι Πολύκτωρ.
  398. ἀφνειὸς μὲν ὅ γʼ ἐστί, γέρων δὲ δὴ ὡς σύ περ ὧδε,
  399. ἓξ δέ οἱ υἷες ἔασιν, ἐγὼ δέ οἱ ἕβδομός εἰμι·
  400. τῶν μέτα παλλόμενος κλήρῳ λάχον ἐνθάδʼ ἕπεσθαι.
  401. νῦν δʼ ἦλθον πεδίον δʼ ἀπὸ νηῶν· ἠῶθεν γὰρ
  402. θήσονται περὶ ἄστυ μάχην ἑλίκωπες Ἀχαιοί.
  403. ἀσχαλόωσι γὰρ οἵδε καθήμενοι, οὐδὲ δύνανται
  404. ἴσχειν ἐσσυμένους πολέμου βασιλῆες Ἀχαιῶν.
  405. τὸν δʼ ἠμείβετʼ ἔπειτα γέρων Πρίαμος θεοειδής·
  406. εἰ μὲν δὴ θεράπων Πηληϊάδεω Ἀχιλῆος
  407. εἴς, ἄγε δή μοι πᾶσαν ἀληθείην κατάλεξον,
  408. ἢ ἔτι πὰρ νήεσσιν ἐμὸς πάϊς, ἦέ μιν ἤδη
  409. ᾗσι κυσὶν μελεϊστὶ ταμὼν προύθηκεν Ἀχιλλεύς.
  410. τὸν δʼ αὖτε προσέειπε διάκτορος ἀργεϊφόντης·
  411. ὦ γέρον οὔ πω τόν γε κύνες φάγον οὐδʼ οἰωνοί,
  412. ἀλλʼ ἔτι κεῖνος κεῖται Ἀχιλλῆος παρὰ νηῒ
  413. αὔτως ἐν κλισίῃσι· δυωδεκάτη δέ οἱ ἠὼς
  414. κειμένῳ, οὐδέ τί οἱ χρὼς σήπεται, οὐδέ μιν εὐλαὶ
  415. ἔσθουσʼ, αἵ ῥά τε φῶτας ἀρηϊφάτους κατέδουσιν.
  416. ἦ μέν μιν περὶ σῆμα ἑοῦ ἑτάροιο φίλοιο
  417. ἕλκει ἀκηδέστως ἠὼς ὅτε δῖα φανήῃ,
  418. οὐδέ μιν αἰσχύνει· θηοῖό κεν αὐτὸς ἐπελθὼν
  419. οἷον ἐερσήεις κεῖται, περὶ δʼ αἷμα νένιπται,
  420. οὐδέ ποθι μιαρός· σὺν δʼ ἕλκεα πάντα μέμυκεν
  421. ὅσσʼ ἐτύπη· πολέες γὰρ ἐν αὐτῷ χαλκὸν ἔλασσαν.
  422. ὥς τοι κήδονται μάκαρες θεοὶ υἷος ἑῆος
  423. καὶ νέκυός περ ἐόντος, ἐπεί σφι φίλος περὶ κῆρι.
  424. ὣς φάτο, γήθησεν δʼ ὃ γέρων, καὶ ἀμείβετο μύθῳ·
  425. ὦ τέκος, ἦ ῥʼ ἀγαθὸν καὶ ἐναίσιμα δῶρα διδοῦναι
  426. ἀθανάτοις, ἐπεὶ οὔ ποτʼ ἐμὸς πάϊς, εἴ ποτʼ ἔην γε,
  427. λήθετʼ ἐνὶ μεγάροισι θεῶν οἳ Ὄλυμπον ἔχουσι·
  428. τώ οἱ ἀπεμνήσαντο καὶ ἐν θανάτοιό περ αἴσῃ.
  429. ἀλλʼ ἄγε δὴ τόδε δέξαι ἐμεῦ πάρα καλὸν ἄλεισον,
  430. αὐτόν τε ῥῦσαι, πέμψον δέ με σύν γε θεοῖσιν,
  431. ὄφρά κεν ἐς κλισίην Πηληϊάδεω ἀφίκωμαι.
  432. τὸν δʼ αὖτε προσέειπε διάκτορος ἀργεϊφόντης·
  433. πειρᾷ ἐμεῖο γεραιὲ νεωτέρου, οὐδέ με πείσεις,
  434. ὅς με κέλῃ σέο δῶρα παρὲξ Ἀχιλῆα δέχεσθαι.
  435. τὸν μὲν ἐγὼ δείδοικα καὶ αἰδέομαι περὶ κῆρι
  436. συλεύειν, μή μοί τι κακὸν μετόπισθε γένηται.
  437. σοὶ δʼ ἂν ἐγὼ πομπὸς καί κε κλυτὸν Ἄργος ἱκοίμην,
  438. ἐνδυκέως ἐν νηῒ θοῇ ἢ πεζὸς ὁμαρτέων·
  439. οὐκ ἄν τίς τοι πομπὸν ὀνοσσάμενος μαχέσαιτο.
  440. ἦ καὶ ἀναΐξας ἐριούνιος ἅρμα καὶ ἵππους
  441. καρπαλίμως μάστιγα καὶ ἡνία λάζετο χερσίν,
  442. ἐν δʼ ἔπνευσʼ ἵπποισι καὶ ἡμιόνοις μένος ἠΰ.
  443. ἀλλʼ ὅτε δὴ πύργους τε νεῶν καὶ τάφρον ἵκοντο,
  444. οἳ δὲ νέον περὶ δόρπα φυλακτῆρες πονέοντο,
  445. τοῖσι δʼ ἐφʼ ὕπνον ἔχευε διάκτορος ἀργεϊφόντης
  446. πᾶσιν, ἄφαρ δʼ ὤϊξε πύλας καὶ ἀπῶσεν ὀχῆας,
  447. ἐς δʼ ἄγαγε Πρίαμόν τε καὶ ἀγλαὰ δῶρʼ ἐπʼ ἀπήνης.
  448. ἀλλʼ ὅτε δὴ κλισίην Πηληϊάδεω ἀφίκοντο
  449. ὑψηλήν, τὴν Μυρμιδόνες ποίησαν ἄνακτι
  450. δοῦρʼ ἐλάτης κέρσαντες· ἀτὰρ καθύπερθεν ἔρεψαν
  451. λαχνήεντʼ ὄροφον λειμωνόθεν ἀμήσαντες·
  452. ἀμφὶ δέ οἱ μεγάλην αὐλὴν ποίησαν ἄνακτι
  453. σταυροῖσιν πυκινοῖσι· θύρην δʼ ἔχε μοῦνος ἐπιβλὴς